Να σας πω την άποψη μου και εγώ για το μεταχειρισμένο.
Ας πάρουμε το σενάριο με το 1/3 των χρημάτων που αναφέρθηκε παραπάνω για να πούμε ότι όντως παίρνω κάτι σημαντικά οικονομικότερο (γιατί να πάρω ένα αμάξι σαν αυτό, που μου προτάθηκε δεν το κάνω για να κερδίσω 2-3000€).
Το αμάξι στο 1/3 των χρημάτων θα είναι αξίας γύρω στα 8-9000. Άρα κοιτάω κάτι σαν αυτό που έχω, 5-6ετίας ήδη με 100.000+ χλμ.
Αν ήμουν στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη θα το τολμούσα. Εδώ δεν το κάνω για 3 λόγους.
Ο πρώτος είναι ότι εδώ ένα τέτοιο μεταχειρισμένο δεν είναι ετοιμοπαράδοτο. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 200-300-500 αυτοκίνητα να πωλούνται μεταχειρισμένα στη Ρόδο με τα μισά να είναι rac και τα άλλα μισά να έχουν ύποπτα λίγα χιλιόμετρα. Είναι απίθανο να βρω αυτό που θέλω, άρα πρέπει να ψάξω αυτοκίνητο από την Αθήνα. Αυτό σημαίνει να βρω 3-4-5 αξιόλογα στο car, να μην πουληθούν εν τω μεταξύ και να ανέβω ένα διήμερο στην Αθήνα να τα δω. Και αν δεν κάνει κανένα από αυτά, να ξαναανέβω κοκ. Κάθε ταξίδι στην Αθήνα, εκτός από τα χρήματα του ταξιδιού, είναι και 2 μέρες που θα λείπω από τη δουλειά. Και δε σημαίνει ότι μπορώ πάντα να ανέβω στην Αθήνα αύριο το πρωί για να δω το αυτοκίνητο που βρήκα.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι αν ήμουν στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη τα χιλιόμετρα που θα έκανα μπορεί να ήταν σημαντικά λιγότερα, αφού θα χρησιμοποιούσα το αυτοκίνητο για κανένα ταξίδι και στις καθημερινές μου μετακινήσεις υπάρχει κάποια αστική συγκοινωνία (8 χρόνια αυτό έκανα). Στη Ρόδο αστική συγκοινωνία πρακτικά δεν υπάρχει. Παντού πας με το αυτοκίνητο. Ενδεικτικά ακόμα και το σούπερ μάρκετ απέχει 2χλμ από το σπίτι μου. Άρα με τουλάχιστον 2000-2500χλμ το μήνα και κανένα ταξίδι εκτός νησιού, εύκολα το αυτοκίνητο φτάνει τα 25-30000χλμ ετησίως (όταν σε ένα αστικό κέντρο θα ήταν 10-15000). Δεδομένου ότι σκέφτομαι να το κρατήσω καμία 5ετία τουλάχιστον, αν πάρω μεταχειρισμένο τώρα, τότε θα έχω 250000χλμ. Και όσο αυξάνονται τα χιλιόμετρα, αυξάνεται η πιθανότητα βλάβης, ιδιαίτερα σε αυτοκίνητο που δεν ήταν εξ αρχής δικό μου.
Τέλος, ο τρίτος λόγος είναι η ανυπαρξία σοβαρών συνεργείων εδώ. Μπορεί να ακούγεται γελοίο σε κάποιο Αθηναίο, αλλά εδώ τα μαγαζιά για σέρβις είναι μετρημένα. Και όποτε πάθαινα κάτι και το ακριβοπλήρωνα και δεν επιλύονταν πάντα με την πρώτη. Προτιμώ ένα καινούριο αυτοκίνητο να έχει λιγότερες πιθανότητες να βγάλει βλάβη και να αλλάξει οτιδήποτε.
Τέλος, θεωρώ ότι πετρελαιοκίνητο αυτοκίνητο του 2009-2010 θα βρω δύσκολα γενικά στην Ελλάδα. Καθώς δεν προτιμώ εισαγωγής, θα ψάξω κάποιο βενζινοκίνητο, οπότε προκύπτει κάποια χρηματική διαφορά και από τις καταναλώσεις (χοντρικά για 25000 χλμ/ έτος - 7500€ διαφορά στην 5ετία).
Οπότε προσωπικά, σε αυτή τη φάση που έχω μόνο ένα αυτοκίνητο, η ιδέα του μεταχειρισμένου δεν μου φαντάζει καλή. Δε διαφωνώ μπορεί όντως να μου βγει οικονομικότερη στην 5ετια, 3-4-5000€, αλλά αυτό είναι αβέβαιο και ενδεχομένως να συνεπάγεται αρκετή ταλαιπωρία. Παρόλα αυτά όσα λιγότερα δώσω για το καινούριο, τόσο το καλύτερο.
Επιστρέφοντας στο θέμα, όσον αφορά το crossover δεν το θέλω τόσο για τις παραλίες. Λόγω της φύσης της δουλειάς μου, κυκλοφορώ συχνά σε χωματόδρομους και βουνά. Προς το παρόν δανείζομαι αυτοκίνητο και θα συνέχιζα να το κάνω, καθώς πίστευα ότι με τόσα χρήματα δεν μπορείς να πάρεις κάτι σοβαρό με τετρακίνηση. Όμως μιας και τα αναφέρατε τα κοιτάω.