Ισόβια σε ανήλικο για βιασμό;
Συγχωρήστε με, αλλά θεωρώ άκυρα τα επιχειρήματα του τύπου 'αν το πάθαινες εσύ θα σου φαινόταν αλλιώς'. Εννοείται ότι ο αντίκτυπος ενός εγκλήματος είναι μεγαλύτερος πάνω σ' αυτόν που το παθαίνει, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να αλλάζει το σκοπό του δικαστηρίου, που είναι να τιμωρήσει τον εγκληματία εκ μέρους της κοινωνίας και όχι του παθόντα. Αλλοίμονο, να τιμωρούσαμε με βάση τα αισθήματα των θυμάτων ακριβώς μετά το έγκλημα!
Το να αισθανθεί το θύμα καλύτερα μετά από κάτι τέτοιο, συχνά είναι αδύνατο και όταν είναι δυνατό, δεν είναι δουλειά του δικαστηρίου, αλλά ειδικών γιατρών.
Δηλαδή τώρα η δασκάλα, μεγάλη γυναίκα (σαφώς βέβαια υπέφερε άδικα), επαγγελματίας, που τη βίασε ο έφηβος, που δεν ξέρει τι του γίνεται και δεν έχει αναπτύξει στοιχειώδες αισθητήριο σωστής κοινωνικής συμπεριφοράς (ποιος να φταίει άραγε γι' αυτό;) θα είναι ευχαριστημένη που ο βιαστής της θα σαπίσει στη φυλακή; Κι αν ναι, δεν είναι ΚΑΙ αυτό ανησυχητικό σύμπτωμα για την κοινωνία μας;
Μήπως ο δικαστής που εξέδωσε την απόφαση αυτή συγκεντρώνει ανησυχητικά πολλά κοινά στοιχεία (νοοτροπία, τρόπο αντιμετώπισης προβλημάτων, ακόμη και κοινωνική τάξη και κοινωνικο-πολιτική τοποθέτηση) με τους υπεύθυνους για τον αποπροσανατολισμό των νέων γενικότερα, και τον ξεπεσμό του συγκεκριμένου νέου ειδικότερα;
Αναφέρθηκε και το θέμα του παραδειγματισμού. Όλες οι ποινές, εκτός από το σωφρονισμό του εγκληματία, έχουν σε ένα βαθμό και αυτό το σκοπό, και με αυτό μέσα δε νομίζω να υπάρχει ισόβια σε ανήλικο για βιασμό. Αν, τώρα, αυτός ο κύριος δικαστής έκρινε ότι πρέπει να παραδειγματίσει*5, για να καταπολεμήσει το φαινόμενο (αν όντως είναι εκτεταμένο), ίσως και να έχει πρόσκαιρα αποτελέσματα. Αποτελεί, όμως, ομολογία ήττας της ίδιας της κοινωνίας. Ήτοι, αν υπάρχουν οι συνθήκες να γίνονται τέτοια πράγματα (που υπάρχουν και εντείνονται αντί να καταπολεμούνται), σε λίγο καιρό θα ξεχαστεί η απόφαση και θα γίνονται τα ίδια. Αφήστε που νομίζω ότι στην ηλικία των 15, ο δράστης δεν θα σκέφτηκε και πολύ 'άραγε τι ποινή θα μου βάλουν'. Χάσαμε λοιπόν