Posts made by staavros

Pole: Alonso
FL: Alonso

1: Alonso
2: Kimi
3: M. Shumacher

Καλή μας χρονιά με καλύτερες προβλέψεις

Ο χρήστης ripper έγραψε:

...Στα πλεί ωχ θα παίξει... Πάντως χρειάζεται για να πάρει καμιά ανάσα και το ταλαίπωρο το κάστρο!...

Για τα πλέι ωχ ειδικά πιο εύστοχο σχόλιο δεν γινόταν να κάνεις

Μια και μιλάμε για Άρη:

Κι εμένα αυτό που με ενοχλούσε τα τελευταία χρόνια ήταν ότι δεν επενδύαμε σε ταλέντα από την Ελλάδα που θα στελεχώσουν ένα σταθερό κορμό. Φέτος προσπαθούμε αλλά δεν ξέρω αν θα βγει πάνω από ένας από αυτούς που έχουμε. Το καλό με τον Ματσόν πάντως είναι ότι βάσει τακτικής δίνει χρόνο σε όλους.

Πάντως πρέπει να έχουμε πολύ καλό μάτι έξω. Έχουν περάσει καλοί παίκτες τα τελευταία χρόνια που μετέπειτα παίξαν ευρωλίγκα και NBA. Φύγαν όμως και άντε ψάχνε κάθε καλοκαίρι καινούργιους. Επίσης, ακριβώς το ότι η ομάδα ήταν συνήθως σύνολο παικτών με άσχετες με την ομάδα φιλοδοξίες πληρώσαμε δύο φορές στα play-off χάνοντας με πλεονέκτημα έδρας. Καθώς και την έλλειψη χαρακτήρα (κυρίως θέμα προπονητή). Είτε μας αρέσει είτε όχι, ο τελευταίος Άρης που έμπαινε με νοοτροπία νικητή σε κάθε ματς, ήταν του Σούμποντιτς (διπλό στον ΠΑΟ, ήττα στην παράταση στον Ολυμπιακό, υπεράσπιση νίκης με 4 μόνο πόντους μέσα στη Benetton, μεγάλη ανατροπή μέσα στους έστω και μέτριους Τούρκους). Από τότε σκαμπανεβάσματα (όποτε είχαμε ομάδα), ποτέ σπάσιμο αντίπαλης έδρας, το αντίθετο μάλιστα, συνήθως χειρότεροι στα κρίσιμα ματς (ακόμη και στον κερδισμένο τελικό κυπέλλου με Ολυμπιακό).

Φέτος πάντως οι ξένοι μας (αν εξαιρέσεις Brewer) είναι παίκτες ομάδας (βλέπε Στακ, Κασλ, Wilkinson) και δεν παίρνουν περισσότερες προσπάθειες αν δουν ότι δεν τραβάνε. Είναι και ο Σιγάλας συγκολλητική ουσία στο κλίμα που επικρατεί. Ελπίζω αν γίνει καμμιά... στραβή και βγούμε ευρωλίγκα να τους κρατήσουμε, γιατί όχι και όλους. Γιατί, έτσι κι αλλιώς θα χρειαστούμε επιπλέον ενίσχυση, αν φύγουν π.χ. και οι Brewer, Πάντιους πόσους καλούς θα βρεις να κάνεις ομάδα να παίζει 2 ματς κάθε βδομάδα (και όχι με την Μπρι και την Ακαντέμικ). Κι αυτός ο Ματσόν συμπαθής αλλά μάλλον λίγος. Και αν σου σηκώσει κυπελλάκι άντε να τον διώξεις. Τι να πω...

Πάντως σε 3 ώρες φεύγω για σπίτι και την Τρίτη εκτός συγκλονιστικού απροόπτου πετάγομαι για δεύτερη φορά παλέ φέτος. Ελπίζω να μην κάνουμε κομπλεξικά και να ζήσουμε ΓΙΟΡΤΗ ΧΩΡΙΣ ΑΓΧΟΣ!!!

Πείτε ρε κάποιος το σύστημα των play-off.

Κι εγώ με τον Ηρακλή είμαι στην Α1 αλλά για να πάρει το πρωτάθλημα, θα πρέπει να δείξει ότι το αξίζει απέναντι στον βάζελο.

Η ομάδα μου, αν και φέτος μου αρέσει, συνεχίζει να μην έχει @@. Σήμερα σα να μου φάνηκε ότι δεν κατεβήκαμε να παίξουμε στο Γαλάτσι... Αν είχαμε πάρει ΑΕΚ σήμερα ή Ηρακλή τις προάλλες, θα ήμουν σχετικά σίγουρος για τετράδα και αρκετά αισιόδοξος για τρίτη θέση. Αλλά τώρα, αν σου κάνει και καμμιά ζημιά ο Γκαγκαλούδης που μας την κρατάει κι από τον πρώτο γύρο (αλήθεια, πού παίζουμε;) πας και για πέμπτος. Τουλάχιστον φαίνεται να ξεφουσκώνει ο Πανελλήνιος. Αλλά το Μαρούσι τρίτο μακράν. Και εμείς έδρα σε σειρά αγώνων δεν έχουμε σπάσει ΠΟΤΕ (κυριολεκτικά όμως!). Οπότε... για ευρωλίγκα θέλει ή να κερδίσουμε μέσα στο Μαρούσι και να περιμένουμε να κάνει άλλη μια ήττα παραπάνω, ή να μη θέλει το Μαρούσι να βγει ευρωλίγκα και να μας δώσει το μικρό τελικό ή να πάρουμε το ulebcup, δύσκολα όλα...

Ο χρήστης PG220 έγραψε:
Πάντως είναι άδικο να παίξουμε προκριματικά...
Δε θα έπρεπε ως τροπαιούχοι να περάσουμε κατευθείαν;

Ο κάτοχος της διοργάνωσης διευκολύνεται στην προσπάθεια υπεράσπισης του τίτλου του με το να είναι επικεφαλής προκριματικού ομίλου. Μπορεί το πραγματικό πανηγύρι να γίνεται στα τελικά, αλλά είναι λίγο υπερβολικό προνόμιο να σε πηγαίνουν κατευθείαν στους 16.

Μόλις θυμήθηκα κι εγώ ότι αναμένεται και τιμωρία για τους Τούρκους, που θα ισχύσει στους αγώνες του ομίλου. Μπορεί κι αυτό να διαμορφώσει τις ισορροπίες.

Δε θα 'λεγα όχι να ορίσουμε εμείς την τύχη μας με τις εμφανίσεις μας πάντως.

Βατός θα έλεγα ο όμιλος. Από κάποια group δυναμικότητας πήραμε μεσαίας δυσκολίας αντίπαλο, από άλλα πήραμε κάποιον από τους πιο εύκολους.

Πάντως, με αντιπάλους που είναι από το επίπεδό μας και κάτω, δηλαδή ίσως και όλους, πρέπει να δείξουμε κάτι παραπάνω δημιουργικά, καθώς την προηγούμενή μας τακτική την ξέρουν και μάλλον έχουν μάθει να την αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι. Αν καταφέρουμε τουλάχιστον εντός έδρας να πάρουμε νίκες πρωτοβουλίας, θα έχουμε καλή τύχη.

Με τους Τούρκους αυτή τη φορά ας πάρουμε από μια νίκη και όχι από 2 ισοπαλίες.

Αναμένουμε το πρόγραμμα.

Ο χρήστης elteo έγραψε:

Είμαι μια αδικημένη!

http://www.sportime.gr/football_inside. ... le_id=2750

[...Ο Παναθηναϊκός ανακοίνωσε ότι θα παρουσιάσει στους οπαδούς του ένα ειδικό DVD στο οποίο έχει συγκεντρώσει όλες τις φετινές εις βάρος του αποφάσεις από τους διαιτητές στο επίσημο περιοδικό της ομάδας, τονίζοντας παράλληλα ότι αυτές δεν αποτελούν και άλλοθι. Το πρώτο δείγμα θα προβληθεί στην εκπομπή στο συνδρομητικό κανάλι....]

Αυτό φταίει που μείνανε πίσω από τον γαύρο 9 βαθμούς και από την ΑΕΚ 8...ρε πώς ξεχνάνε γρήγορα...

Θεικό χεsms που 'έπεσε' πριν λίγο στο ραδιόφωνο:

'Αν ο ΠΑΟ βγάλει τέτοιο DVD, η Καλλιθέα πρέπει να γυρίσει το Ben Hur!'

Ρε παιδιά, άκουσε κανείς τι ακριβώς έγινε με την κόρη του Πάντιους; Πόσων χρονών ήτανε;

Μετά λέμε όλοι ότι έχουμε προβλήματα... Τι να πω...

Ο χρήστης thvarveris έγραψε:

Τελικά σας πειράζουν **οι Μάκηδες η τα λαμόγια **

Δεν συγκρίνουμε δύο όμοια πράγματα Εχω την εντύπωση ότι Μάκης και Λαμόγιο, είναι το ένα και το αυτό...

Και τελικά εσύ γουστάρεις να υπάρχει πλήρες σκοτάδι;

Το σκοτάδι υπάρχει (ή χειροτερεύει) όταν τις 'αποκαλύψεις' τις αναλαμβάνουν τα λαμόγια, όπως σημειώνει και ο Lanick73...

Ο χρήστης Tiger έγραψε:
Προσεχτε πως μιλατε για τον πρωθυπουργο της χωρας,γιατι θα σας περιλαβει και εσας στην εκπομπη του,και 30.000Ε να σας παρει καλα θα ειναι

Έτσι!

Το 'Ζούγκλα' είναι από τα πιο επιτυχημένα ονόματα εκπομπής. Την περιγράφει πού εύστοχα. Δεν θα αρχίσω τις ομοβροντίες, καθώς θα κουράσω χωρίς λόγο, μια και με κάλυψαν οι παραπάνω. Δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

1. Μέλος του πάνελ, μετά από 'αποκάλυψη' προσκυνάει να πάρει το λόγο να απολογηθεί για κάποιον (αφού μόνο έτσι μιλάς σε εκπομπή του Μάκη αν διαφωνείς). Λέει δυο κουβέντες και ο Μάκης τον διακόπτει λέγοντας 'Κύριε τάδε, πώς λέτε τέτοια πράγματα, θέλετε και να κατέβετε για βουλευτής'. Αυτός είναι ο σεβασμός στην αντίθετη άποψη!

2. Στην εισαγωγή της εκπομπής (προηγούμενης, μς αποκαλύψεις για κυβερνητικό παράγοντα) ο Μάκης να λέει: 'Όσο για τους φίλους της Ν.Δ., να μη με κοιτάζουν με καχυποψία, γιατί και χάρη σε εμένα το κόμμα τους ανέβηκε στην εξουσία'. Για 'μένα, όπου και να ανήκεις πολιτικά (εγώ δεν ανήκω καν στη Ν.Δ.) αυτό είναι προσβλητικό.

Βγαίνει λοιπόν δημόσια και υποστηρίζει ότι ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις, έχει αλλάξει περισσότερους υπουργούς από τον Καραμανλή, εγώ αν με έριχνες σήμερα στην Ελλάδα χωρίς να ξέρω, ποιον θα περνούσα άραγε για πρωθυπουργό;

Έλεος πια! Έχω σιχαθεί σ' αυτήν τη χώρα να με κυβερνάνε άνθρωποι που δεν ψήφισε κανείς. Ναι, ένα ποσό εξουσίας στους δημοσιογράφους το δίνει το πολίτευμά μας, αλλά όχι κι έτσι πια! Να φοβόμαστε να μιλήσουμε, να διαφωνήσουμε! Γιατί δεν πιστεύω να πιστεύει πολύς κόσμος ότι το κριτήριο για το ποιους θα 'βγάλει' ο Μάκης ΔΕΝ είναι κυρίως το προσωπικό! Όποιον διαφωνεί μαζί του βγάζει, όποιον τον χτυπάει, όποιον δεν του αρέσει το έργο που επιτελεί στην κοινωνία ή ο τρόπος του!

Ο χρήστης skullone έγραψε:
Διάβασέ τα (έχοντας όμως και μπόλικα ηρεμιστικά μαζί σου, γιατί θα σε πιάσουν τα νεύρα σου) και σου εγγυώμαι ότι θ'αλλάξεις γνώμη για την καλιάρντω μας.

Μας λέτε κι εμάς σε ποια θέματα έγινε ο εν λόγω τσακωμός, γιατί αυτή η κοκορομαχία φαίνεται να στέκεται στον αέρα;

Ο χρήστης Bagus έγραψε:
Το τελευταιο «κομιξ» που αγορασα ειναι ενα βιβλιο με το βιο και την πολιτεια του Σκουτζ Μακ Ντακ....Ειναι γραμμενο απο τον Καρλ Μπαρκς και περιγραφει ολα τα σταδια της ζωης του....Εξαιρετικο με σκληρο εξωφυλο,το συνιστω ανεπιφυλακτα στους φαν του Walt Disney.

Του Ντον Ρόσα είναι 'Ο βίος και η πολιτεία'. Βασίστηκε στις ιστορίες του Μπαρκς που διηγούνται τις περιπέτειες του Σκρουτζ και των παπιών για να το φτιάξει. Μάζεψε, δηλαδή, όλα τα σημεία που ο Σκρουτζ λέει κάτι του τύπου 'έμαθα να οδηγώ ποταμόπλοιο τότε στο Μισσισιπή' και έκανε ένα κολλάζ σχηματίζοντας το σενάριο. Βέβαια, κατά τη γνώμη μου, ο Μπαρκς ποτέ δεν είχε βάλει όλες αυτές τις αναφορές στο παρελθόν στο πλαίσιο μιας συμπαγούς ιστορίας για το πώς πέρασε ο Σκρουτζ τα προηγούμενά του χρόνια. Γι' αυτό και οι αναφορές δεν συμφωνούν πάντα μεταξύ τους. Ο Ρόσα δηλαδή κάπου αυτοσχεδιάζει στο όλο εγχείρημα. Ακόμη κι έτσι ενδιαφέρον είναι. Εγώ στεναχωρήθηκα στο τέλος του 11...

Ο χρήστης red_army7 έγραψε:
Μπορει ασχετε να μην ειμαστε βραζιλια αλλα για παρε παραδειγμα την Δανια που εχει 7 εκ κατοικους? Γιατι αυτοι προσπαθουν να παιξουν με την μπαλα κατω?

Όπως μπορούμε να δούμε όλοι, ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του Ρεχάγκελ είναι ότι σήμερα πια, ακόμη και ο μεγαλύτερος επικριτής αυτής της εθνικής τη συγκρίνει με μια εθνική ομάδα (Δανία) με μεγάλη παράδοση και πολύ σημαντικές επιτυχίες (μεταξύ των οποίων και Euro) διαχρονικά. Την ομάδα μιας χώρας με ποδοσφαιρική παιδεία, όπου όλες οι εθνικές, από τις μικρές ηλικίες μέχρι την ανδρών, παίζουν το ίδιο σύστημα (το 4-3-3 που ορθώς εκθειάζει ο RedArmy σαν άκρως επιθετικό και θεαματικό) ώστε οι παίκτες να το μαθαίνουν από μικροί και να παίρνει έτσι σάρκα και οστά η ιδέα μιας ενιαίας ποδοσφαιρικής σχολής, της δανέζικης. Μια εθνική ομάδα της οποίας ο κόσμος (rolligans) είναι διάσημος ανά τον ποδοσφαιρικό κόσμο για την αγάπη του για την εθνική, για την πολυπληθή και όμορφη παρουσία του στις μεγάλες διοργανώσεις όπου σχεδόν συνέχεια δίνει το παρόν η ομάδα τους. Μια χώρα με υποδομές από τις οποίες ξεπηδούν συχνά-πυκνά παίκτες οι οποίοι στελεχώνουν μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους. Συγκρινόμαστε, πια, με αυτούς εμείς, που μέχρι πρότεινος θεωρούσαμε ιστορικό οποιοδήποτε περιστασιακό αποτέλεσμα με κάποια μεγάλη ομάδα, που οι όποιοι 'αστέρες' υπήρχαν στο ποδόσφαιρό μας έβλεπαν την εθνική σαν αγγαρεία, που η εθνική μας έπαιζε μπροστά σε κερκίδες άδειες αν εξαιρέσουμε τα παιδάκια που παίρνανε τσάμπα εισιτήρια, για να πάει και κάποιος, που ο προπονητής έπαιρνε 'χαρτάκια' από τρίτους για τις κλήσεις και έπρεπε να καλεί 4 από κάθε μεγάλη ελληνική ομάδα για να τα έχει καλά με όλους, που αν ο παίκτης δεν συμφωνούσε με τις εντολές του προπονητή είχε την εντύπωση ότι μπορεί να του λέει να πάει να γαμηθεί.

Πιστεύω ότι μία επιτυχία όπως είναι η πρόκριση σε μια μεγάλη διοργάνωση πρέπει να την τιμάς και να την δικαιολογείς (την παρουσία σου εκεί). Μου τη δίνουν οι ομάδες που συμβιβάζονται με το ρόλο απλά να 'συμπληρώσουν την 16άδα'. Θα προσβαλλόμουν αν η εθνική μου πήγαινε στην Πορτογαλία χωρίς στόχους και χωρίς επίγνωση των προταιρημάτων και ελαττωμάτων της. Αν ανοιγόταν χωρίς λόγο, αν έπαιζε σύστημα που δεν ταιριάζει στο υλικό της, αν, τέλος πάντων, έτρωγε 5 από τον καθένα, έβαζε και 2, έχανε όλα τα ματς με σκορ όπως 5-2 ή 4-1 και γύρναγε με γελάκια και χαρούλες και μας έλεγε 'τουλάχιστον παίξαμε καλή μπάλα και προσφέραμε θέαμα', εγώ δεν θα χαιρόμουν για την θεαματική μας... άμυνα . Και επειδή, όπως και ο RedArmy, θέλω να βλέπω μπάλα, ευχαριστήθηκα την ομάδα μου. Γιατί στη μπάλα, ό καθένας οφείλει να γνωρίζει το ρόλο του. Και ρόλος μιας 'σταχτοπούτας' σαν εμάς ήταν να τα δώσουμε όλα, να χρησιμοποιήσουμε τις όποιες αρετές μας, να κάνουμε δύσκολη τη ζωή όλων, να τους αναγκάσουμε να ματώσουν ώστε **ενδεχομένως **να μας κερδίσουν και να τιμωρήσουμε όποιον μας υποτιμήσει. Αν δεν τα κάναμε αυτά, δεν θα τιμούσαμε ούτε την πορεία μας μέχρι τα τελικά, ούτε το άθλημα το ίδιο (τη **μπάλα **δηλαδή).

Για το μέλλον τώρα: Πιστεύω ότι ο Ρεχάγκελ ό,τι ήταν να δώσει μας το έδωσε. Έμαθε στους παίκτες ότι πρέπει να κοιτάνε όλους τους αντιπάλους στα μάτια. Ότι όλοι έχουν 2 χέρια, 2 πόδια κτλ και όλα κρίνονται μέσα στις 4 γραμμές σε 90 λεπτά. Ότι πρέπει να τιμούν την εθνική ομάδα και ότι είναι τιμή να παίζουν σε αυτήν σε σημαντικά ή ασήμαντα παιχνίδια. Έμαθε στον κόσμο (με την τεράστια συμβολή των παικτών βέβαια) ότι πρέπει, αν αγαπάμε την εθνική, να είμαστε δίπλα της ανεξαρτήτως των πάνω-κάτω που μπορεί να έχει και των δικών μας οπαδικών παθών για συλλόγους (όχι ότι αυτά είναι κακά). Αυτός δεν μπορεί αιωνίως να μας κάνει μάγκες και να μας κρατάει στην κορυφή. Καλύτερα να φύγει πριν γίνει τροφή για τα θηρία. Μας έδειξε την πόρτα, είναι πια στο χέρι μας να τη διαβούμε και να φτιάξουμε **σιγά-σιγά **ένα ποδόσφαιρο σαν αυτό (π.χ.) της Δανίας, με όλα τα χαρακτηριστικά που αναλύθηκαν παραπάνω...

Εντυπωσιασμένος από το επίπεδο της συζήτησης θα καταθέσω κι εγώ.

Αρχικά θεωρώ πλέον ατυχή την ταύτιση (σε αρκετά μεγάλο βαθμό) ελληνικής και χριστιανικής παιδείας. Δεν ξέρω πια πόσο% είμαστε χριστιανοί στη χώρα αυτή, ούτε έχει σημασία, καθώς η δημοκρατία κρίνεται από το σε ποιο βαθμό διασφαλίζει την πλήρη ισότητα δικαιωμάτων για τις μειοψηφίες. Επίσης είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη χρονική περίοδο στην οποία αναφέρεται αυτή η ταύτιση (βυζάντιο), το να λέγεσαι Έλληνας δεν ήταν και ό,τι πιο τιμητικό, μάλλον το αντίθετο, γιατί έτσι επέβαλλε η νοοτροπία που επικράτησε (καμμιά σχέση με ελληνική). Οι Έλληνες σήμερα είμαστε ορθόδοξοι, καθολικοί, ιουδαίοι (είχα αρκετούς συμμαθητές και κάποιους φίλους), μουσουλμάνοι (στη Θράκη) και βέβαια πάρα πολλοί άθεοι (όχι τύποις αλλά ουσιαστικά). Ό,τι και να είμαστε δεν χρειάζεται (πια) να δίνουμε λογαριασμό.

Το topic όμως ξεκίνησε για να μιλήσουμε για ξένα παιδιά. Τι έχουμε λοιπόν εδώ; Στις περισσότερες περιπτώσεις που ανακαλώ, παιδιά που στη χώρα μας βρήκανε μια ζωή πολύ πιο ανθρώπινη απ' ό,τι εκεί που γεννήθηκαν. Παρ' όλα αυτά, δεν απαρνούνται την πατρίδα τους και όταν τα ρωτάς σου απαντάνε ότι είναι Αλβανοί ή ό,τι άλλο, αλλά συνεχίζουν να θέλουν να κρατήσουν τη σημαία μας. Για μένα, αυτό είναι το καλύτερο. Δεν θα προτιμούσα έναν άνθρωπο που εύκολα θα απαρνιόταν το συναισθηματικό δεσμό με την πρώτη πατρίδα του. Επιπλέον, η αναγνώριση των όσων η έλλάδα τους παρείχε και η τοποθέτησή της στην καρδιά τους σαν δεύτερη πατρίδα τους (όρος με νόημα) είναι που έχει πραγματικά αξία και καθιστά θετικό το γεγονός να κρατήσει το παιδί αυτό τη σημαία μας.

Και κάποια σκόρπια σχόλια για κάποιες θέσεις φίλων που διάβασα (συγχωρέστε με που βαριέμαι να ψάξω quotes και αν είναι λίγο χαοτικά):

-Και τα ελληνόπουλα διαβάζουν (κάποια τουλάχιστον) αλλά ακόμη κι έτσι σε κάποια σχολεία θα αριστεύσουν (στατιστικά) ξένα παιδιά. Και γιατί όχι άλλωστε;

-Εσείς μπορείτε να πείσετε παιδί σε ευαίσθητη ηλικία ότι ο αποκλεισμός του λόγω εθνικότητας από έναν σχολικό θεσμό είναι δίκαιη; Εγώ όχι και το θεωρώ αντιπαιδαγωγικό. Να θέσουμε άλλα κριτήρια για το ποιος θα κρατάει τη σημαία; Σαν τι; Εθνικοφροσύνη; Πώς θα τη μετράμε, αν (λέω αν) υποθέσουμε ότι αυτό θα ήταν σωστό;

-Οι τιμές στους ήρωες στους οποίους χρωστάμε την ελευθερία μας απόδίδονται κατά πρώτο λόγο από την ίδια τη σημαία και μετά από το σύνολο των ανθρώπων (μαθητών) που την ακολουθούν και όχι ΕΙΔΙΚΑ από τον φέροντα τη σημαία. Ο φέρων τη σημαία έχει απλώς αυτόν τον τιμητικό για τον ίδιο ρόλο.

-Δε θα με πείραζε καθόλου να καταργηθούν οι μαθητικές παρελάσεις.

-[άσχετο] Το ανώτερο ελληνικό DNA της Χαλκιά φέτος μάλλον χάθηκε γιατί είναι πια γνωστή και προφανής στόχος ελέγχων. Ο προπονητής της είναι το πνευματικό παιδί του Τζέκου και μάλλον ο εκκολαπτώμενος νέος βαρώνος του ελληνικού ντόπινγκ. [/άσχετο]

Ελπίζω να μην κούρασα πολύ.

Ένα είναι το ζητούμενο:

ΔΩΣΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΧΑΡΟΥΜΕ!

Όπως στην Πορτογαλία. Τα υπόλοιπα έρχονται.

Καταπληκτικό άθλημα το beach volley, πολύ καλές οι Καραντάσιου-Αρβανίτη παιδιά...

Τρίτες στην παγκόσμια κατάταξη, σε ένα άθλημα όπου υπάρχουν τρεις κορυφαίες βραζιλιάνικες ομάδες. Ως γνωστόν, των Βραζιλιάνων είναι το εθνικό τους άθλημα... Παίζουν από μωρά στις παραλίες, ακόμη κι αν τότε δεν ήταν διαδεδομένο το beach σαν ξεχωριστό άθλημα. Δεν πειράζει που δεν πήραν μετάλλιο. Νομίζω ο κόσμος που είδε τα ματς το καταλαβαίνει πολύ καλά αυτό.

Πάντως από την τετράδα τουλάχιστον πρέπει να είχαμε το πιο όμορφο ζευγάρι. Αυτή η Βραζιλιάνα αντίπαλος η σημερινή ήταν όντως σαν να κέρδισε διαγωνισμό για την πιο άσχημη Βραζιλιάνα Η Καραντάσιου όμως είναι καβατζωμένη από τον Ρουμελιώτη. Κρίμα και το συμπαθούσα το παλικάρι...

Φαντάζεστε να φάτε γροθιά/σφαλιάρα από το αριστερό της Αρβανίτη; Είδατε κάτι χτυπήματα; Αν μπλέξει κανείς μαζί της (λεεεεεεέμε τώρα) προσοχή!

Το σημερινό αποτέλεσμα μας επιτρέπει να είμαστε κύριοι της τύχης μας όσον αφορά τη δεύτερη θέση, γι' αυτό και είναι καλό. Αν, ειδικά, η τουρκία δεν περάσει με τρίποντο από την αδιάφορη Ουκρανία, τότε με ένα Χ στη Δανία είμαστε δεύτεροι (αν χάσουμε αλλού βαθμούς είμαστε άξιοι της τύχης μας). Δεν πιστεύω να κερδίσει η Τουρκία την Τετάρτη, καθώς οι Ουκρανοί
α) Είναι καλή ομάδα και σοβαρή, αντίθετα με τους Τούρκους των οποίων οι ψυχολογικές μεταπτώσεις είναι χειρότερες από εκκρεμές
β) Θα θέλει να γιορτάσει την πρώτη (και μαθηματικά πια) παρουσία σε μουντιάλ μπροστά στον κόσμο της και
γ) Έχει προπονητή τον Μπλαχίν που αν δεν κάνω λάθος δήλωσε ότι θυμάται το ψωμί που έχει φάει στην Ελλάδα και δε θέλει να αφήσει την Τουρκία να περάσει.

Μένει να δούμε αν η εθνική μας θα δικαιώσει για άλλη μια φορά εμάς που ακόμη και στα χειρότερα (τόσο αυτόν τον καιρό όσο και μετά τα ματς με Ισπανία-Ουκρανία για τα προκριματικά του Euro) την πιστεύουμε. Κακά τα ψέμματα πάντως, για να γίνει αυτό πρέπει να αλλάξει η εικόνα. Γιατί αυτόν τον καιρό από τις 3 ομάδες που διεκδικούν τη δεύτερη θέση, νομίζω δείχνει καλύτερη η Δανία.

Κι εγώ δυσκολεύομαι πολύ να διαλέξω λίγες, θα προσπαθήσω, αδικώντας όσες ξεχνάω:

Νονός
High fidelity
Απομεινάρια μιας μέρας
Gattaca
American Beauty
Η φωλιά του κούκου (έτσι λέγεται νομίζω στα ελληνικά με τον Jack Nickolson και μια που τον θυμήθηκα...)
As good as it gets
Great expectations (το σχετικά καινούργιο, Gyneth Paltrow-Ethan Hawk)
Πολίτικη κουζίνα
Fight club