Ηρεμήστε, δεν πρόκειται να καταστραφεί η χώρα (για όποιον δεν το κατάλαβε ήδη καταστρέφεται με γοργούς ρυθμούς και από άκρως σταθερές κυβερνήσεις).
Ο πλουραλισμός είναι δείγμα υγείας στη δημοκρατία και δεν πιστεύω να αμφιβάλει κανείς σε αυτό. Σε κάθε περίπτωση βοηθά την ανάπτυξη νέων ιδεών και πρακτικών και αυτό από μόνο του είναι καλό.
Καταρχήν πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα: θέλουμε ή όχι δημοκρατία; Σε κανέναν ορισμό δεν ορίζεται δημοκρατία ως η εξουσία της μειοψηφίας. Αυτό ισχύει όμως στη χώρα μας καθ' όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Το πρώτο κόμμα στην εξουσία ΔΕΝ σημαίνει δημοκρατία. Κι αυτό διότι σε κάθε περίπτωση, το πρώτο κόμμα καταψηφίζεται από το 55-60% του εκλογικού σώματος, άρα ΔΕΝ εκφράζει την πλειοψηφία.
Τα περί σταθερότητας του πολιτεύματος είναι προς συζήτηση, αλλά ας το δούμε κι αλλιώς. Ποια είναι τα πιο 'σταθερά' καθεστώτα; Τα απολυταρχικά (τα προτιμάμε;; ). Ποια ταυτόχρονα είναι τα πιο σαθρά; Επίσης τα απολυταρχικά (διότι δεν ελέγχονται).
Δε φτάνει μία απλή ανάλυση των πραγμάτων και μάλιστα με τη σκιά του φόβου της 'αποσταθεροποίησης' (εδώ καίγεται το σύμπαν και ο κόσμος συσπειρώνεται γύρω από την κυβέρνησή του που τον... έκαψε).
Ο μπαμπούλας των ισχυρών κυβερνήσεων είναι το τελευταίο χαρτί των χρεωκοπημένων κυβερνήσεων. Ευτυχώς, τα παραδείγματα για το αντίθετο στην Ευρώπη είναι δεκάδες. Και παρότι αριστερός και ιδεολογικά αντίθετος με τα δύο κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα, σας λέω ευθαρσώς ότι θα προτιμούσα μία συγκυβέρνηση των δύο αυτών κομμάτων, από αυτή τη φαρσοκωμωδία των τελευταίων 30 χρόνων.