Posts made by petros

Συγγνώμη, το μήνυμα απευθυνόταν στον og2002gr

Από ό,τι φαίνεται φίλε Διδυμε90 δεν υπάρχει αυστηρός κανόνας που να συνδέει την ταχύτητα με το ατύχημα.

Πράγματι τα όρια ταχύτητας περιορίζουν την πιθανότητα πρόκλησης ατυχημάτων. Προσοχή, όχι θανατηφόρων, καθώς συγκρούσεις με ταχύτητες πάνω από 100 σε οδηγούν ούτως ή άλλως στο θάνατο (ακόμη και με ζώνη και 'φουσκωτό' τιμόνι). Με δεδομένη την κατάσταση του ελληνικού δικτύου όμως περιορίζεται η πιθανότητα πρόκλησης ατυχήματος. Από την άλλη όμως, μελέτες έχουν δείξει ότι αυστηροί περιορισμοί και πολύ χαμηλά όρια, κάνουν τον οδηγό πιο νωθρό και εφησυχασμένο. Δεν αποκλείεται κάποιος που πηγαίνει με 80 να προκαλέσει εντελώς 'ηλίθιο' ατύχημα, το οποίο θα απέφευγε αν πήγαινε με 100 για παράδειγμα, επειδή θα είχε πιο τεταμένη την προσοχή του.
Από την άλλη, όπως θα έχεις δει σε όλα τα περιοδικά και τις διάφορες αναλύσεις, τα κοινά όρια για όλα τα αυτοκίνητα είναι ούτως ή άλλως χαζά. Ένα Σκόντα 30ετίας στα 120 είναι επικίνδυνο ακόμη και με τον Κύρκο πίσω από το τιμόνι. Μία BMW 330CSi για παράδειγμα, στα 120 πάει 'περπατώντας'... Θα μου πεις είναι δυνατόν να υπάρχουν 'εξαρτώμενα όρια' του στυλ: '80 για αυτοκίνητα έως 1.000 κ.εκ., 100 για 1000-1300 κ.εκ., 120 για 1300-1600 και 140 για 1600-', ή '80 για αυτοκίνητα ηλικίας 20 χρονών και άνω, 100 για αυτοκίνητα 10-20 ετών, 120 για αυτοκίνητα 5-10 ετών, 140 για αυτοκίνητα έως 5 ετών' Όχι βέβαια, για αυτό λοιπόν κι εμείς ζούμε στον... 'κομμουνισμό της αυτοκίνησης'

Καλώς σε βρήκα ( ) Γαβριήλ.

Λύσε μου σε παρακαλώ μία απορία.
Στις ΗΠΑ είδα ότι μπαίνοντας στους αυτοκινητοδρόμους από δευτερεύουσες οδούς πλήρωνες διόδια στην είσοδο του αυτοκινητοδρόμου. Τα διόδια ήταν αυτόματα (έριχνες τα ψηλά στο καλαθάκι, άναβε πράσινο και πέρναγες), δεν υπήρχαν όμως μπάρες και -τουλάχιστον στο ορατό πεδίο- ούτε και κανένα αυτοκίνητο της αστυνομίας. Δεν ξέρω αν συνεχίζει να είναι έτσι η κατάσταση, έτσι ήταν πριν 14 χρόνια.
Η απορία μου είναι: Αν περάσεις χωρίς να πληρώσεις (αφού δεν υπάρχει μπάρα να σε σταματήσει), ποιος και πώς σε εντοπίζει;

Ο άνθρωπος που με φιλοξενούσε τότε μου είχε πει ότι 'δεν θα πας μακριά, λίγο παρακάτω θα σε τσακώσουν', αλλά δεν μου εξήγησε το πώς. Μου έχει μείνει η απορία λοιπόν...

Δείτε το topic που άνοιξα για την Αγγλία.
Κι εκεί λίγο ως πολύ τα ίδια ισχύουν. Άσε που εκεί σε τσακώνουν στο τσάκα-τσάκα. Ενώ εδώ ποιος τελικά τηρεί τα όρια;

Ήμουν στην Αγγλία τις προηγούμενες δέκα ημέρες (έχω ζήσει στην Αγγλία σχεδόν όλο το '96) και έχουν ενδιαφέρον μερικές παρατηρήσεις με αφορμή τις κάμερες:

Από τα εκατοντάδες χιλιόμετρα που έκανα στην Αγγλία με διάφορα αυτοκίνητα μου έχουν μείνει ανάμικτες εντυπώσεις:

• Κορυφαία ποιότητα ασφάλτου, ανώτερη της γερμανικής και ιταλικής (δε συζητάμε βέβαια για την ελληνική, δεν τίθεται θέμα σύγκρισης), με ελάχιστες γούβες και μπαλώματα, κι αυτά κατά βάση στα λεγόμενα b-roads.
• Εκτός των κεντρικών αυτοκινητοδρόμων, οι δευτερεύουσες οδοί είναι θεόστενοι. Ιδιαίτερα τα b-roads είναι τόσο στενά που με πολύ ζόρι περνούν δύο ΙΧ σύριζα το ένα από το άλλο (αν έρχεται φορτηγό από απέναντι καλύτερα να βγεις στο λιβάδι).
• Πολύ καλή έως άριστη σήμανση, σε ένα οδικό δίκτυο όμως που μοιάζει με γόρδιο δεσμό. Στην παντελή ανυπαρξία ευθειών και οικοδομικών τετραγώνων, το κερασάκι βάζουν οι άπειρες πλατείες (roundabouts) που ξεφυτρώνουν ακόμη και στο μέσο τεράστιων λεωφόρων, όπου σημειωτέον προτεραιότητα έχει αυτός που κινείται επί της πλατείας, άρα εκεί που πας με 70 μίλια, πρέπει να πέσεις απότομα στα φρένα.
• Μοιραζόμαστε κάτι κοινό με τους Βρεττανούς: κι αυτό είναι τα άσχετα όρια ταχύτητας. Στους μεγάλους αυτοκινητοδρόμους το όριο είναι 70 μίλια (περίπου 110χ.α.ω.), στις επαρχιακές λεωφόρους; 50-60 μίλια και στην πόλη 30. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν δρόμοι όπου τα 40 μίλια είναι υπερβολικά και εκεί το όριο είναι 60, ενώ σε σημεία με ορατότητα και ανοιχτό δρόμο μπορεί το όριο να πέσει απότομα στα 40 ή και 30 μίλια. Αν δε υπάρχει υποψία έργων σε απόσταση 1 μιλίου μπροστά, το όριο πέφτει κάθετα. Η κατάσταση θα ήταν υποφερτή αν δεν υπήρχαν κι αυτές οι κάμερες κάθε λίγο (συνήθως αμέσως μετά από αλλαγή ορίου, για να σε πιάσουν στα πράσα, όπως και στην Ελλάδα), με αποτέλεσμα αντί να κοιτάς στο δρόμο να κοιτάς πάνω και ελαφρως αριστερά για να εντοπίζεις τους 'κατασκόπους'. Οι Άγγλοι δηλώνουν έντονη δυσφορία, για ένα μέτρο που τελικά τους κάνει περισσότερο απρόσεκτους (δεκάδες γράμματα γκρίνιας κάθε μήνα στο CAR). Στους αυτοκινητοδρόμους τέλος, αν πας μέχρι 90 μπορεί και να τη γλυτώσεις, αν περάσεις όμως τα 90 (μίλια=140χ.α.ω.) το αυτόφωρο το έχεις στο τσεπάκι...

Σε ότι αφορά τέλος τη συμπεριφορά των Άγγλων στο δρόμο, αυτή είναι εντελώς διαφορετική από τους πατριώτες μας, όχι όμως συνολικά πολύ καλύτερη κατά την κρίση μου.
Συγκεκριμένα, ακολουθούν τόσο πιστά το νόμο (απλώς υπερβαίνουν ελαφρώς το όριο ταχύτητας σε μη κατοικημένες περιοχές) που τελικά η κατάσταση καταντάει από γελοία ως επικίνδυνη. Χαρακτηριστικό ένα συμβάν που έζησα το '96: περνάμε από μικρό (και έρημο) χωριό ντάλα μεσημέρι καλοκαιριού, όπου δεν κινείται τίποτε απολύτως και το όριο από 70 που ήταν πριν τα όρια του χωριού πέφτει στα 30. Οι Άγγλοι οδηγοί μπροστά μου πέφτουν στα φρένα και δεν ξεπερνούν τα 30 για πεντακόσια μέτρα ευθείας με ορατότητα και καμία απολύτως διασταύρωση. Αμέσως μετά το χωριό πέφτουν πάνω στο γκάζι για να πιάσουν γρήγορα-γρήγορα πάλι τα 70. Εγώ που απλώς επιτάχυνα ένοιωσα την ανάσα του πίσω μου, ο οποίος σχεδόν με έσπρωξε για να φτάσω κι εγώ το όριο των 70 μιλίων. Ένα περίπου χιλιόμετρο μετά υπάρχει κάμπινγκ, δεξιά από το δρόμο. Αριστερά βρίσκεται ο χώρος στάθμευσης του κάμπινγκ και κόσμος περνάει το δρόμο. Ε, λοιπόν ΚΑΝΕΝΑΣ Άγγλος δεν έκοψε. Πέρναγαν ξυστά από τους πεζούς με 70 μίλια, χωρίς να πτοούνται. Όταν έκοψα ταχύτητα, ο πίσω άρχισε να μου παίζει φανάρια!!!
Σημείωση: Οι Άγγλοι δε γνωρίζουν τι σημαίνει ευγένεια. Αν δε βρίσκεσαι σε διάβαση και πας να περάσεις απέναντι... θα σε πατήσουν και θα σου ζητήσουν και τα ρέστα. Αν βρεθείς σε διασταύρωση από στενό που βγαίνει σε κεντρικό δρόμο με κίνηση, κανένας (μα κανένας) δεν θα σου παραχωρήσει τη θέση του, και μπορεί να περιμένεις και 10 λεπτά (ή και παραπάνω) για να περάσεις.

Περιμένω σχόλια και εμπειρίες και από τους υπόλοιπους φίλους του forum.

Υ.Γ. Κυκλοφόρησα με ένα Rover 45 1600 με αλουμινένιες ζάντες και δερμάτινα καθίσματα. Το αυτοκίνητο δεν είναι τίποτε παραπάνω από ένα Honda της προηγούμενης δεκαετίας με πινελιές ψευτοχλιδής. Απαράδεκτο τιμόνι, αστεία οδική συμπεριφορά, εργονομία του προηγούμενου αιώνα και μόνο ο εύρυθμος κινητήρας με τον συμπαθητικό ήχο περισώζει το γόητρο της Rover (λέγε με Honda, ή MG, ή BMW και πάει λέγοντας)
Βέβαια το '96 κυκλοφορούσα με ένα Fiat Bravo 1.2 (εκείνος κι αν ήταν ο πλέον γελοίος τενεκές που οδήγησα ποτέ, ευτυχώς ανήκει στο 'νεκρό' παρελθόν της FIAT. To αυτοκίνητο που την έφερε στα πρόθυρα της καταστροφής που ζει τα χρόνια αυτά).

Ήμουν στην Αγγλία τις προηγούμενες δέκα ημέρες (έχω ζήσει στην Αγγλία σχεδόν όλο το '96) και έχουν ενδιαφέρον μερικές παρατηρήσεις με αφορμή τις κάμερες:

Από τα εκατοντάδες χιλιόμετρα που έκανα στην Αγγλία με διάφορα αυτοκίνητα μου έχουν μείνει ανάμικτες εντυπώσεις:

• Κορυφαία ποιότητα ασφάλτου, ανώτερη της γερμανικής και ιταλικής (δε συζητάμε βέβαια για την ελληνική, δεν τίθεται θέμα σύγκρισης), με ελάχιστες γούβες και μπαλώματα, κι αυτά κατά βάση στα λεγόμενα b-roads.
• Εκτός των κεντρικών αυτοκινητοδρόμων, οι δευτερεύουσες οδοί είναι θεόστενοι. Ιδιαίτερα τα b-roads είναι τόσο στενά που με πολύ ζόρι περνούν δύο ΙΧ σύριζα το ένα από το άλλο (αν έρχεται φορτηγό από απέναντι καλύτερα να βγεις στο λιβάδι).
• Πολύ καλή έως άριστη σήμανση, σε ένα οδικό δίκτυο όμως που μοιάζει με γόρδιο δεσμό. Στην παντελή ανυπαρξία ευθειών και οικοδομικών τετραγώνων, το κερασάκι βάζουν οι άπειρες πλατείες (roundabouts) που ξεφυτρώνουν ακόμη και στο μέσο τεράστιων λεωφόρων, όπου σημειωτέον προτεραιότητα έχει αυτός που κινείται επί της πλατείας, άρα εκεί που πας με 70 μίλια, πρέπει να πέσεις απότομα στα φρένα.
• Μοιραζόμαστε κάτι κοινό με τους Βρεττανούς: κι αυτό είναι τα άσχετα όρια ταχύτητας. Στους μεγάλους αυτοκινητοδρόμους το όριο είναι 70 μίλια (περίπου 110χ.α.ω.), στις επαρχιακές λεωφόρους; 50-60 μίλια και στην πόλη 30. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν δρόμοι όπου τα 40 μίλια είναι υπερβολικά και εκεί το όριο είναι 60, ενώ σε σημεία με ορατότητα και ανοιχτό δρόμο μπορεί το όριο να πέσει απότομα στα 40 ή και 30 μίλια. Αν δε υπάρχει υποψία έργων σε απόσταση 1 μιλίου μπροστά, το όριο πέφτει κάθετα. Η κατάσταση θα ήταν υποφερτή αν δεν υπήρχαν κι αυτές οι κάμερες κάθε λίγο (συνήθως αμέσως μετά από αλλαγή ορίου, για να σε πιάσουν στα πράσα, όπως και στην Ελλάδα), με αποτέλεσμα αντί να κοιτάς στο δρόμο να κοιτάς πάνω και ελαφρως αριστερά για να εντοπίζεις τους 'κατασκόπους'. Οι Άγγλοι δηλώνουν έντονη δυσφορία, για ένα μέτρο που τελικά τους κάνει περισσότερο απρόσεκτους (δεκάδες γράμματα γκρίνιας κάθε μήνα στο CAR). Στους αυτοκινητοδρόμους τέλος, αν πας μέχρι 90 μπορεί και να τη γλυτώσεις, αν περάσεις όμως τα 90 (μίλια=140χ.α.ω.) το αυτόφωρο το έχεις στο τσεπάκι...

Σε ότι αφορά τέλος τη συμπεριφορά των Άγγλων στο δρόμο, αυτή είναι εντελώς διαφορετική από τους πατριώτες μας, όχι όμως συνολικά πολύ καλύτερη κατά την κρίση μου.
Συγκεκριμένα, ακολουθούν τόσο πιστά το νόμο (απλώς υπερβαίνουν ελαφρώς το όριο ταχύτητας σε μη κατοικημένες περιοχές) που τελικά η κατάσταση καταντάει από γελοία ως επικίνδυνη. Χαρακτηριστικό ένα συμβάν που έζησα το '96: περνάμε από μικρό (και έρημο) χωριό ντάλα μεσημέρι καλοκαιριού, όπου δεν κινείται τίποτε απολύτως και το όριο από 70 που ήταν πριν τα όρια του χωριού πέφτει στα 30. Οι Άγγλοι οδηγοί μπροστά μου πέφτουν στα φρένα και δεν ξεπερνούν τα 30 για πεντακόσια μέτρα ευθείας με ορατότητα και καμία απολύτως διασταύρωση. Αμέσως μετά το χωριό πέφτουν πάνω στο γκάζι για να πιάσουν γρήγορα-γρήγορα πάλι τα 70. Εγώ που απλώς επιτάχυνα ένοιωσα την ανάσα του πίσω μου, ο οποίος σχεδόν με έσπρωξε για να φτάσω κι εγώ το όριο των 70 μιλίων. Ένα περίπου χιλιόμετρο μετά υπάρχει κάμπινγκ, δεξιά από το δρόμο. Αριστερά βρίσκεται ο χώρος στάθμευσης του κάμπινγκ και κόσμος περνάει το δρόμο. Ε, λοιπόν ΚΑΝΕΝΑΣ Άγγλος δεν έκοψε. Πέρναγαν ξυστά από τους πεζούς με 70 μίλια, χωρίς να πτοούνται. Όταν έκοψα ταχύτητα, ο πίσω άρχισε να μου παίζει φανάρια!!!
Σημείωση: Οι Άγγλοι δε γνωρίζουν τι σημαίνει ευγένεια. Αν δε βρίσκεσαι σε διάβαση και πας να περάσεις απέναντι... θα σε πατήσουν και θα σου ζητήσουν και τα ρέστα. Αν βρεθείς σε διασταύρωση από στενό που βγαίνει σε κεντρικό δρόμο με κίνηση, κανένας (μα κανένας) δεν θα σου παραχωρήσει τη θέση του, και μπορεί να περιμένεις και 10 λεπτά (ή και παραπάνω) για να περάσεις.

Περιμένω σχόλια και εμπειρίες και από τους υπόλοιπους φίλους του forum.

Υ.Γ. Κυκλοφόρησα με ένα Rover 45 1600 με αλουμινένιες ζάντες και δερμάτινα καθίσματα. Το αυτοκίνητο δεν είναι τίποτε παραπάνω από ένα Honda της προηγούμενης δεκαετίας με πινελιές ψευτοχλιδής. Απαράδεκτο τιμόνι, αστεία οδική συμπεριφορά, εργονομία του προηγούμενου αιώνα και μόνο ο εύρυθμος κινητήρας με τον συμπαθητικό ήχο περισώζει το γόητρο της Rover (λέγε με Honda, ή MG, ή BMW και πάει λέγοντας)
Βέβαια το '96 κυκλοφορούσα με ένα Fiat Bravo 1.2 (εκείνος κι αν ήταν ο πλέον γελοίος τενεκές που οδήγησα ποτέ, ευτυχώς ανήκει στο 'νεκρό' παρελθόν της FIAT. To αυτοκίνητο που την έφερε στα πρόθυρα της καταστροφής που ζει τα χρόνια αυτά).

Ο χρήστης timkoul έγραψε:

Υ.Γ.
Το Rallye μου δεν ειναι κολοφτιαγμενο. Νορμαλ ειναι με μια καλη αναρτηση, πιο ελευθερη αναπνοη και 14αρες ζαντες.

Ομοίως, και μάλιστα το 1300άρι...

Μία είναι η απάντηση:
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ

΄Ενα Land Rover του αγγλικού στρατού με τη μακρυά καμπίνα και ελφρά θωράκιση, πολυβόλο .50'' στην οροφή και καθάρισες. Ούτε υπουργικό τεθ/νο δε θα σου βγαίνει μπροστά.
Ένας MadMax θα μας σώσει!

Αυτό το βουνό Tim, αχ αυτό το βουνό!

Τα ίδια λέω κι εγώ όταν αναφέρονται σε 'κόντρες'.
Καλά τα φανάρια, πλάκα έχουν και οι λεωφόροι, αλλά ρε παιδί μου στα 25-30 σου καταλαβαίνεις ότι -εφόσον είσαι τυχερός και δεν πήρες κανένα στο λαιμό σου- όλα αυτά είναι εκτός από επικίνδυνα και εντελώς ανούσια.

Η γλύκα της ανάβασης δεν συγκρίνεται με τίποτε 'συμβατικό'... Κι εκεί βέβαια Rallye και ξερό ψωμί!

1990-94 Nissan Sunny 1.3DX (μοντέλο '84), από 60 ψόφια αλογάκια, με ένα διπλό Weber 36άρι (τι ήχος!), εισαγωγή, χταπόδι κι εξάτμιση ανέβηκε στα 85 και με βάρος 820 κιλών και κοντό 4άρι κιβώτιο πάταγε οτιδήποτε ατμοσφαιρικό έως τα 1800cc (ιδιαίτερα τις Alfa 75 Trofeo 1.8 τις έκανα πολύ χάζι όταν τις πέρναγε στα φανάρια το καφέ 'παπουδίστικο' Sunny). Αξιοπιστία: Χρηματοκιβώτιο, με λειωμένο κινητήρα πήγαινε με 180km/h στις ευθείες της εθνικής και 7200 στροφές για πολύ ώρα χωρίς τον παραμικρό δυσταγμό και με τη θερμοκρασία στη... μπλε περιοχή. Απαραίτητες οι αλλαγές στα ελατήρια-αμορτισέρ, το πρόβλημα όμως με τα φρένα δε λύθηκε ποτέ (έπαιρναν φωτιά μετά από ένα-δύο γερά πατήματα και βέβαια οι καταβάσεις μετατρέπονταν σε απαγορευμένο σπορ).

1994-σήμερα Peugeot 106 Rallye 1.3 (ελάχιστες αλλαγές: φίλτρο εισαγωγής-εξάτμιση-αμορτισέρ). Ό,τι και να πω λίγο είναι. Παρόλο που μου σπάει τα νεύρα πλέον με τη φασαρία του (πάτησα τα 30 γαρ), που πηδάει σα κατσίκι στους ελληνικούς δρόμους και το τιμόνι απαιτεί αρκετή δύναμη στο παρκάρισμα, ενώ επιπλέον δεν κόβει, δεν το αλλάζω με τίποτε σύγχρονο. Προβληματάκια μικρά μεν, αλλά ουκ ολίγα: κόβει εύκολα τους λαστιχένιους συνδέσμους (σινεμπλοκ ελληνιστί) στις βάσεις μηχανής, προβλήματα με το ρελαντί και την εκκίνηση του κινητήρα, αλλά και αλλαγή συγχρονιζέ 1ης-2ας και 2ας-3ης στα 70.000 χλμ. Ψάχνω να δω με τι θα το αλλάξω, αλλά δε βρίσκω τίποτε... γμτ, θέλω λίγη ησυχία και κλιματισμό αλλά που θα βρώ το νεύρο και την οδική συμπεριφορά ενός rallye???
Παρατήρηση: Όποιος νομίζει ότι τα Rallye είναι 'τραίνα' πλανάται πλάνην οικτράν. Αν δεν το σεβαστείς το 'σκατό' θα σε σκοτώσει και μάλιστα γυρνώντας προκλητικότατα τον κώλο. Αν το σεβαστείς όμως (και πρέπει να το σεβαστείς πολύ) θα πατήσεις ότι κινείται έως τα 2000cc (εκτός από τα 1600άρια Rallye βέβαια ). Μοναδικά φρένα (ακόμη και χωρίς ABS), αλλά το κυριότερο: δεν μουρώνει παρά μόνο σε άσφαλτο-σαπούνι και με τέρμα στριμένους τους τροχούς και το γκάζι σανίδα.

2000-σήμερα Opel Astra 1.6 16v StationWagon. Μόνο για ταξίδια... Σβέλτο, αρκετά ήσυχο (αν και μετά τα 140 βουίζει), κλιματισμός-ψυγειοκαταψύκτης. Αλλά πέραν τούτων... ουδέν. Υπερευαίσθητο ABS, αναρτήσεις-βάρκα τη στιγμή που στις εγκάρσιες κοπανάει (κλασικό γερμανικό), άσε που καίει. Αθήνα-Θεσ/νικη με το Rallye και μέση ωριαία 130χλμ/ώρα, κατανάλωση: 7lt/100km, με το Astra όμως και μέση ωριαία 120χλμ/ώρα η κατανάλωση πλησίασε τα 10lt/100km!!! Όπως και να έχει όμως το έχω εκτιμήσει γι' αυτό που είναι... και βέβαια ανά πάσα στιγμή μπορώ να το κλειδώσω και να μπω στο Rallye να το 'σβουρίξω'