Θεωρητικά, για να διατηρεί σταθερή ταχύτητα σημαίνει ότι απλώς πρέπει να παράγει ακριβώς ίση δύναμη με τις συνολικές αντιστάσεις.
Αν η αεροδυναμική αντίσταση είναι η ίδια, και επίσης είναι ίδια και η αντίσταση της τριβής κύλισης, τότε το μόνο που μένει είναι οι απώλειες του κινητήρα λόγω ατελούς απόδοσης της καύσης, συν εσωτερικές τριβές.
Όποιος έχει μεγαλύτερη απόδοση θα μπορεί να εκμεταλευτεί και μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας που απελευθερώνεται από την καύση της βενζίνης, αφού θα χρειάζεται λιγότερη μάζα βενζίνης για να παράγει την ίδια δύναμη.
Οι στροφές δεν νομίζω να επηρεάζουν σαν 'ποσότητα βενζίνης που καίγεται', αλλά -φαντάζομαι όμως ότι- περισσότερες στροφές σημαίνουν και μεγαλύτερες τριβές (τα έμβολα τρίβονται πολύ περισσότερες φορές), οπότε περισσότερες εσωτερικές απώλειες.
Από την άλλη ο μηχανισμός της υπερσυμπίεσης προσθέτει δικές του τριβές στο σύστημα (φτερωτές γυρνάνε σε πολύ ψηλές στροφές κλπ κλπ)
Τώρα τι παράγει μεγαλύτερη συνολική τιβή, ο αυξημένος αριθμός παλινδρομήσεων των εμβόλων, ή οι μηχανισμοί υπερσυμπίεσης δεν ξέρω σε καμία περίπτωση.
Τώρα αν καόιος ξέρει με ακρίβεια κάοιο τύπο με τον οποίο υπολογίζεται η απόδοση του κύκλου του κινητήρα σε ατμοσφαιρικό και υπερσυμπιεσμένο, και το ακριβές της συνάρτησης απωλειών λόγω στροφών του κινητήρα και λόγω μηχανημάτων υπερσυμπίεσης, να τα βάλουμε κάτω να δούμε... Θα είχε ενδιαφέρον, αν και μάλλον καθαρά θεωρητικό, αφού στην πράξη δεν νομίζω πως μπορείς να το ελέγξεις (π.χ. ατμοσφαιρικό και τουρμπάτο θα είχαν το ίδιο βάρος; )