Ο χρήστης manosk έγραψε:
Όχι, καθόλου δεν μου αρέσει η εικόνα της κοινωνίας. Αλλά δεν μπορώ να βλέπω ανθρώπους που γκρινιάζουν για τη θητεία, επειδή τάχα είναι άχρηστο πράγμα, καταπιεστικό, αρνητικό για την ατομικότητα, ζητώντας μάλιστα τον περιορισμό ή την ξενοδοχοποίησή της και άλλα ωραία κι από την άλλη να λένε ότι ο νεοέλληνας παρακμάζει. Όταν από το κρεβάτι και τη μαμά-υπηρέτη μπαίνεις στον καθημερινό αγώνα χωρίς να μεσολαβεί ο απογαλακτισμός του στρατού (αυτός είναι ο ρόλος της θητείας σε καιρό ειρήνης), θα τα βρεις μπαστούνια και δεν θα μπορέσεις να προσαρμοστείς, είναι απλό.
Το να ξενοδοχοποιήσεις τον στρατό δεν έχει νόημα διότι τότε δεν θα είναι στρατός αλλά κατασκήνωση και θα χάσει το νόημά του και την χρησιμότητά του.
Το να τον κάνεις πιο αποτελεσματικό, έχει νόημα, δηλ. να αυξηθούν οι ώρες εκμάθησης των όπλων, οι ασκήσεις, οι βολές, να εισαχθούν ασκήσεις εικονικού πολέμου κ.λ.π.
Αυτά μπορούν να γίνουν και σε λιγότερο διάστημα από αυτό της θητείας.
Τότε ο στρατός θα είναι μια χρήσιμη περίοδος.
Ο φαντάρος θα πρέπει να είναι περήφανος για αυτό που είναι, για αυτό που κάνει και έτσι θα πρέπει να τον βλέπουν και να τον αντιμετωπίζουν και οι υπόλοιποι πολίτες και στρατιωτικοί, ως πολεμιστή υπερασπιστή της πατρίδας του και όχι ως μπάζο.
Αυτή την αντιμετώπιση, δυστυχώς, μόνο σε κάτι σώματα τύπου ΟΥΚ, καταδρομείς κ.λ.π. την βλέπεις.
Εμένα δεν μου κάθησαν άσχημα ούτε οι ασκήσεις ούτε οι πορείες, ούτε οι βολές, ούτε η εκμάθηση των όπλων.
Μου κάθησε άσχημα ο χαμένος χρόνος και η μπαζοποίηση.
Ναι, χρειάζονται και τα νούμερα και οι καλλιόπες, δεν θα έχουμε καθαρίστριες στον πόλεμο, αλλά όχι να περιλαμβάνουν το 98% της θητείας σου
Το θεμα κοινωνία, ως πολίτης πλέον, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, δεν σου μαθαίνει ο στρατός να είσαι καλός πολίτης, το αποτέλεσμα είναι να είσαι πειθαρχημένος πολίτης όπως ήσουνα και πειθαρχημένος φαντάρος.
Αλλά το να είσαι και λουφατζής, όπως σου έμαθε ο στρατός, να είσαι 'μπάζο' που σκύβει το κεφάλι και υπακούει σε ότι του πουν ή να θεωρείς τους άλλους μπάζα (όπως τους φαντάρους σου) και τον ευατό σου έξυπνο που πρέπει να πατήσεις πάνω τους για το δικό σου συμφέρον.
Η να κυνηγάς το μέσον, τον θείο στρατηγό, που σε βοήθησε να την βγάλεις λούφα και τώρα θα σε 'βολέψει' σε μια θέση στο δημόσιο.
Ή το πως θα κλέψεις την εφορία και το κράτος, όπως έκλεβες στα νούμερα κ.λ.π. κ.λ.π. κ.λ.π.
Αυτό δεν είναι η σημερινή Ελλάδα;
Η Ελλάδα των έξυπνων και των χαζών!
Των εργατών και των λουφαδόρων!
Των πολιτικών και των ψηφοφόρων!
Εαν ο στρατός είναι η εικόνα της κοινωνίας τότε, ίσως, πρέπει να βελτιώσουμε τον στρατό πρώτα για να βελτιωθεί μετά και η κοινωνία.
Δεν μπορεί να αγωνιζόμαστε τώρα, ως γονείς, να μάθουμε στα παιδιά μας να είναι σωστοί, δίκαιοι, περήφανοι και να πάνε στρατό και να μαθαίνουν την λούφα, το χώσιμο, το ότι είναι μπάζα κ.λ.π. κ.λ.π.
Την δικαιολογία ότι έτσι είναι τι να κάνουμε δεν την δέχομαι διότι αν την δεχόμαστε τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας
Για την κατάντια ενός λαού δεν φταίνε μόνο οι πολιτικοί αλλά και οι πολίτες που τους ψηφίζουν.