-
-
Αυτό που σκεφτόμουν, επίσης, είναι ότι έχουμε μια τάση να αξιολογούμε την προοπτική αλλαγής μιας κατάστασης βάσει μιας υποθετικής γραμμικότητας στην εξέλιξη, ενώ αρκετά πράγματα στη βιομηχανία έχουν αλλάξει με άλμα μετά από disruption.
Για παράδειγμα, αν κάποιος κάνει ένα τέτοιο άλμα παρουσιάζοντας μια πραγματικά πρωτοποριακή μπαταρία, θα αλλάξουν πολλά και όχι μόνο στην ηλεκτροκίνηση. Δεν είναι λίγοι αυτοί που προσπαθούν σε αυτόν τον τομέα.
-
Σε αυτό συμφωνω. Είναι απο τα κλασσικά παραδειγματα των βιομηχανικών προιόντων που ένα νέο συμπληρωματικό ή υποστηρικτικό σύστημα ή προϊόν εκτοξεύει την αποδοχή και τις πωλήσεις του κύριου προϊόντος (ηλεκτρικά αυτοκίνητα)
-
Εγώ πάντως έχω την αίσθηση ότι για να επιτευχθούν οι στόχοι διείσδυσης στην αγορά της ηλεκτροκίνησης σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα πρέπει να γίνει αυτό το άλμα που περιγράφει ο futurist. Με την ομαλή, σταδιακή εξέλιξη που βλέπουμε ως τώρα, θεωρώ απίθανο να επιτευχθούν οι στόχοι εντός χρονοδιαγράμματος.
Αν επιτευχθεί με κάποιο τεχνολογικό άλμα είτε η βελτίωση της ενεργειακής πυκνότητας (ελπίζω να είναι δόκιμος ο όρος) των μπαταριών είτε η συντόμευση του χρόνου φόρτισης, τότε νομίζω ότι όντως θα είναι εφικτή η μαζική στροφή προς την ηλεκτροκίνηση.
-
https://www.thehindu.com/business/Indus ... 532569.ece
-
Ρεάλιτι τσεκ : 23 χρόνια μετά το κυριολεκτικά διαστημικό GM EV1, το πρώτο σύγχρονο ηλεκτρικό αυτοκίνητο, όλες οι εξελίξεις που έχουν συμβεί έκτοτε είτε σε μπαταρίες, είτε σε ηλεκτροκινητήρες, είτε σε συστήματα φόρτισης, είτε σε ηλεκτρικά μπαταρίας, είτε σε υβρίδια, είτε σε οχήματα υδρογόνου, είτε στο συνολικό κόστος του ηλεκτρικού οχήματος είχαν εντελώς γραμμική και προβλέψιμη εξελικτική πορεία.
Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι αυτό θα αλλάξει στο μέλλον, και μάλιστα τώρα που η εξέλιξη είναι ήδη ορατή και οι σχετικές τεχνολογίες σχετικά πιο ώριμες?
Κάτι άλλο: γιατί πιστεύετε ότι οι στόχοι που έχουν τεθεί από διάφορους είναι λογικοί και επιτεύξιμοι, ή ήταν ποτέ τέτοιοι μέχρι στιγμής? Π.χ. από το 1970 ακούμε από ειδήμονες ότι το υδρογόνο είναι 'προ των πυλών'. Ακόμη όμως είναι πολύ μακρυά. Πέρισυ το Μάιο η Βόλβο ανακοίνωσε ότι αυτή η γενιά πετρελαιοκινητήρων της θα είναι και η τελευταία. Δεν έκλεισε χρόνο και προχθές ανακοίνωσε ...νέα τελευταία σειρά! Προβλέπω δε ότι αυτό θα ξαναγίνει στο μέλλον. Υπάρχει στο γιουτούμπ διαφήμιση της Νισσάν από τα έρλι έιτις που ανακοινώνει την ανάπτυξη υβριδικών και ηλεκτρικών ιχ από την εταιρεία 'σύντομα', πέρασαν όμως 25+ χρόνια για να δούμε το πρώτο.
Πόσες φορές πρέπει να διαψευστούν οι διάφοροι Μασκ και Μαρκιόνηδες για να αντιληφθείτε ότι όλα αυτά είναι απλά φουσκωμένες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ για χάρη του παμπλίσιτι σταντ, του αναγκαίου εφησυχασμού των επενδυτών που τους ακουμπάνε τα λεφτά τους και των 15 λεπτών δημοσιότητας που αυτά συνεπάγονται?
Ποιός πραγματικά πιστεύει ότι επενδύσεις τρισεκατομμυρίων σε κινητήρες εσωτερικής καύσης, συστήματα άντλησης, μεταφοράς, διύλισης και πώλησης υδρογονανθράκων θα καταστούν ταχέως ανενεργές και αντιπαραγωγικές επειδή κάποιοι έβγαλαν κάποια ηλεκτρικά γιωταχί?
Και παράλληλα : Δεν σας κάνει εντύπωση η σιγή ψαριού που επικρατεί για τα μείζονα θέματα σοβαρότατης ρύπανσης από την κατακόρυφη άνοδο της χρήσης τεράστιων μπαταριών? Για την εξάντληση των αποθεμάτων σπάνιων γαιών που είναι αναγκαίες για τα ηλεκτρικά ιχ βλέπετε πολλά άρθρα? Για την επάρκεια ηλεκτρικού ρεύματος και την ευστάθεια του δικτύου διανομής? Ή ξεχάσαμε τα μπλακ άουτ στην Καλιφόρνια πριν από 10-15 χρόνια όταν ΔΕΝ υπήρχαν καν ηλεκτρικά?Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ηλεκτροκίνηση προχωράει. Αλλά (δεν) μου κάνει εντύπωση που ο κοζμάκης δεν καταλαβαίνει ότι η πρόοδος αυτή αφενός είναι πολύ αργή, αφεδύο δεν θα είναι απροβλημάτιστη.
Εγώ πάντως είμαι έτοιμος από χρόνια. Έχω γκαράζ με ηλεκτρική παροχή 16Α και όταν τα ηλεκτρικά έρθουν στην τιμή που θέλω ΕΓΏ να πληρώσω, όχι εκεί που θέλουν οι Μασκ να μου πουλήσουν, τότε ίσως πάρω ένα.
-
Ρεάλιτι τσεκ-hellooooo, στη Κινα υπαρχουν ηδη πολεις οπου η πλειοψηφια των ταξι ειναι ηλεκτρικα.
-
Όπως και σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις.
-
Μόνο που τα ταξί είναι πιθανώς το 0,1% του στόλου των αυτοκινήτων, ενώ οι στόχοι έχουν μπει για το 20-25% του στόλου.
Reality check κι εδώ... -
-
https://www.autoblog.gr/2019/03/21/h-di ... mpataries/
Να πώ μια απλη ιδεα,που δεν ηταν δύσκολο να πραγματοποιηθεί
Μηπως με τα τρισεκατομμυρια των επενδυσεων για την παραγωγη μπαταριών που εν τελη μολύνουν και ταλαιπωρούν ανθρώπους, να αναπτύξουμε πρώτα νέες μπαταρίες μέ νερό και καταλύτες και παράλληλα να αναπτυξουμε υλικά παναλφρα οπως για παράδειγμα να μειωναμε στο ελαχιστο το κοστος των ανθρακωνημάτων.
Έτσι θα είχαμε πολυ ασφαλεστερα οχηματα, και παναλαφρα. Χοντρικά μπορούμε ανα 300 κιλά λιγότερα να επιτυγχάνουμε περιπου 20% μικροτερη καταναλωση καυσίμου, χωρίς καμία αλλαγή στους κινητήρες.
Αν παγκοσμίως μειώσουμε κατά 20% τους ρύπους είναι τεράστιο βήμα μπροστά και σχετικά πολυ φθηνότερο σε εφαρμογή.Αρα, μέχρι να αναπτυχθουν κατάλληλες μπαταρίες που όντως θα είναι οικολογικές και παραχθουν μαζικά θα είχαμε πολθυ καλυτερη ατμοσφαιρα και καλυτερα αυτοκινητα.
-
Καθώς παρακολουθώ στενά τα ανθρώπινα δικαιώματα από τη δεκαετία του '90, να αναφέρουμε ότι η παιδική εργασία είναι κάτι που συμβαίνει σταθερά σε όλους τους κλάδους παραγωγής και απλά πλέον και η παραγωγή μπαταριών είναι ένας από αυτούς.
Είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα, που φυσικά δεν απασχολεί τους περισσότερους ανθρώπους στις δυτικές χώρες, αφού «δεν μάς αφορά», «τί μάς νοιάζει, αφού δεν γίνεται εδώ», «τί ωραία που έχουμε φθηνά προϊόντα με ικανούς μισθούς να τα αγοράσουν» ... κλπ.
Οι προσωπικές μας υποθέσεις για μεγάλης κλίμακας παραγωγή προϊόντων, μπορεί συχνά να βασίζονται σε ελπίδες μας εγκαθιδρυμένες σε βαθύτερες εσωτερικές ανάγκες έκφρασης και πραγματικά είμαι υπέρ της χρήσης του φίλτρου της ηθικής στις σύγχρονες επιχειρήσεις.
Από την άλλη, θα ήθελα να βάλω τα πάντα σε αυτή τη δεξαμενή. Αν κοιτάξουμε γύρω μας, πάρα πολλά προϊόντα έχουν παραχθεί φθηνότερα λόγω καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ανατολικές χώρες.
Πολλά θα θέλαμε να παραχθούν με άλλη λογική, ηθική και αντίληψη παραγωγής. Μέχρι εκείνη την ημέρα, δεν μπορούμε να έχουμε επιλεκτικά ένα κλάδο να δουλεύει στο πλαίσιο της ηθικής και όλοι οι άλλοι βυθισμένοι σε άλλα πλαίσια.
Επιπρόσθετα, αυτά που ονειρευόμαστε βάσει κάποιων αυθαίρετων ποσοστιαίων υποθέσεων, δεν μπορούν να είναι πάντα εφικτά, αν δεν είναι προϊόντα στρατηγικής μελέτης που εμπερικλείουν θεωρία παιγνίων στο σχεδιασμό προϊόντος. Πολλές φορές, συμβαίνει να οδηγείται κάπου μια αγορά λόγω κεκτημένης ταχύτητας ανταγωνισμού.
-
Futurists για εταιρικη κοινωνικη ευθυνη μιλάς, (ετσι ονομαζεται πλεον)Η Ε.Ε εχει οργανα όπου μελετουν εκθεσεις απο τον οηε αλλα και άλλες και όταν εντοπίζει τετοια παραβίαση μπλοκάρει την εταιρία για εισαγωγες στην Ε.Ζ.
Υπαρχουν τριγωνικες πωλησεις αλλα και αυτες πιανονται καποια στιγμη καθως δεν λειτουργουν όλα ακαριαια.
Για να σου δωσω να καταλαβεις ακομα και ο τροπος παραγωγης αν είναι βλαβερος για το περιβαλλον επιφερει αποκλεισμό. Οι πιστοποιησεις καποιες φορες γινονται δεκτες και καποιες φορες όχι. Τις πιστοποησεις τις παραγουν τα κρατη εξαγωγης και τα οργανα ελεγχουν την διαδικασία ανα καιρουςΘεωρώ οτι η Ε.Ε είναι σε σωστό δρόμο ηθικής, σε αυτον τον τομέα. Στο μετρο του δυνατού βεβαια.
Ο κόσμος στηριζει την πρωτοπορεία του στην Ευρωπη σε θέματα αξιων του ανθρωπου και του περιβαλλοντος, με τις πολλες της όμως αδυναμίες.Η θ. παιγνίων του Νας εχει να κανει περισσοτερο με μικροοικονομική ανάλυση μέσα στον ίδιο τον κλάδο. Αλλα δεχομαι και την ευρητερη του εννοια που εθεσες.
-
Θεωρώ ότι δεν πρέπει να μπλέκουμε την εταιρική κοινωνική ευθύνη (την οποία επίσης μελετώ χρόνια) ... με την ηθική στην επιχειρηματικότητα.
Η πρώτη είναι ένα εργαλείο μάρκετινγκ και συχνά οι δραστηριότητες που την αντανακλούν, δεν ταυτίζονται με τις ενέργειες που αντανακλούν την πραγματική ηθική.
Και για να μη ξεφεύγουμε: στην ηλεκτροκίνηση, πολλές εταιρείες θα κάνουν χρήση του όρου «πράσινη ενέργεια».
Είναι «πράσινη» όμως η ηλεκτροκίνηση, όταν το ρεύμα που φορτίσαμε το αυτοκίνητό μας, έχει προέρθει από μη ανανεώσιμες πηγές; (κλπ)Στο επίπεδο της παιδικής εργασίας, να δώσουμε ένα παράδειγμα της διαφοράς της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης και της πραγματικής ηθικής.
Μια παραγωγή μπαταριών, εμπερικλείει πιθανόν παιδική εργασία. Μέχρι να το μάθει ο κόσμος ή να χυθεί φως, ενδιαφέρεται μια πολυεθνική πραγματικά για το πώς παράγονται οι μπαταρίες; Επί της ουσίας, όχι.
Αν όμως μαθευτεί δημόσια ότι σε ένα εργοστάσιο, παιδιά ήταν στην αλυσίδα παραγωγής, αμέσως θα διακοπεί η συνεργασία και θα βγει δελτίο τύπου για τη δέσμευση της εταιρείας σε «ηθικές» μεθόδους, κλπ.
Τί θέλω να πω; Ότι οι εταιρείες ενδιαφέρονται περισσότερο για το αν θα μαθευτεί κάτι που προσβάλει την εικόνα τους, παρά για την ουσία αν όντως και στο «σκοτάδι» χρησιμοποιούνται ηθικές μέθοδοι. -
Αυτο που λές είναι το κοινωνικο μαρκετινγ.
Η εταιρική Κοινωνική ευθύνη (csr) εμπλέκει αξίες (values) αλλα και κανονισμους (regulation) της κοινωνίας μας όπως τις αντιλαμβανόμαστε στον δυτικό κόσμο και συμμετέχει στον στρατηγικό σχεδιασμο ως τμήμα αλλα σε συνεργασία με το risk analysis στα αποτελεσματα που παρουσιάζει, όπως και στην ολική ποιότητα (αν υπαρχει σε μια εταιρία)Μιλαμε για πολυεθνικές όχι για τη Ελλαδα όπου 50 και αν εταιριες εχουν τετοιο τμήμα.
Το code of ethics πρακτικά εχει περισσοτερο βαρος στα λογιστικά προτυπα, στα αποτελέσματα τους και τον τροπο λειτουργιας με τριτους προκειμενου να επιτευχθουν οι στοχοι, όπου εκει μεσα περιλαμβανει και το Corporate ethics η οποία όντως εχει να κάνει με τους εργαζομένους.Καλα ανα καιρους αλλαζουν λιγο τους ορισμούς αναλογα την εποχη αλλα αυτη ειναι μια γενικη εικόνα.
Συμφωνω πως ως πολιτεία πρεπει να απαιτει την ενδυναμωση αυτων των τμηματων προκειμενου να εχουν προσβαση στην αγορα μας (ευρωπαϊκη), ειδαλλως αν τους αφησεις τελειως ελευθερους υπαρχει θεματάκι.
-
Θεωρητικώς αυτό είναι η εταιρική κοινωνική ευθύνη.
Στην πραγματικότητα, τα πράγματα είναι πιο σκοτεινά, ακόμα και για τις φαινομενικά πιο «ηθικές» εταιρείες.
Πραγματικά, πιστεύει κάποιος ότι αν μια «καθαρότερη» τεχνολογία μπαταρίας κόστιζε 3 φορές πάνω, θα ήταν επιλέξιμη από μια εταιρεία σε στρατηγικό επίπεδο;
-
Το prius για πολλά ετη απο τοτε που παρουσιάστηκε κόστιζε περισσότερο απο όσο πωλούνταν.
Ήταν τα υλικά και η ανάπτυξη της τεχνολογίας υπερβολικά ακριβα και όμως με στρατηγικό στόχο τον πιο πρασινο στόλο αυτοκινήτων ο οποίος συμβάδιζε με το csr της, το έκανε πράξη.
Πλέον καταφερε και εριξε το κοστος. -
Πολύ αμφιβάλλω ότι ο λόγος που η Toyota πουλούσε το Prius κάτω από το κόστος ήταν κάποια 'πράσινη' πολιτική της ή η εταιρική ευθύνη της προς το περιβάλλον.
Νομίζω ότι πολύ απλά πόνταρε στην ηλεκτροκίνηση, αποδεχόμενη το αρχικό κόστος των πωλήσεων με ζημιά, ώστε να καθιερωθεί ως πρωτοπόρος και να δρέψει τα (υπερ)κέρδη, εφόσον καθιερωθεί ως κυρίαρχη μορφή αυτοκίνησης.
-
Ακριβώς, ούτε ένα καρφάκι δεν τους καίγεται για το περιβάλλον. Το ταμείο και την δημόσια εικόνα τους σκέφτονται αποκλειστικώς. Άλλωστε η οικολογία και η πράσινη ανάπτυξη είναι μια τεράστια μπίζνα.
-
Υπαρχουν μεγαλυτερες προεκτασεις απο μονοδιαστα μια αποψη και αυτο γιατι το csr δηλαδη corporate social responsibility εχει την ικανοτητα να πραγματοποιει σε στοχους θεματα ποη απασχολουν την κοινωνία.Αυτο όντως παλαιότερα δεν συνεβαινε.
Μαλιστα πολυ οικονομολογοι σε συνεδρια αρχιζουν και διαπιστωνουν ενα νεο ειδος επιχειρησεων όπου το csr αρχιζει σαν πλοκαμια να πιανει το οργανισμό και την στρατηγική του αλλα και τον ανταγωνισμό.Δηλαδη ενω ξεκινησε απλα ως ενα εργαλειο ερχιζει και παιρνει προεκτασεις αυτονομίας που επηρεάζουν τους stakeholders. Αλλα και οι stakeholders και οι shareholders διαμορφώνονται με τετοιο τροπο σαν να θελουν να επηρεαστούν για να εμφανησουν μια εικόνα εναντι για παραδειγμα της Ε.Ε.
Αυτο είναι που λεμε ότι η Ε.Ε αποτελει παγκοσμια δυναμη ηθικης και πολιτισμού, με πολλά λαθη ομως τα τελευτια ετη.Εγω το βλεπω πως μεσα απ ολα τα προβληματα της εξακολουθει να διδασκει στον κόσμο πολιτισμό, αξίες και κοινωνικές μεταλλαξεις, όπως έκανε παντα. Για παράδειγμα η ευαισθησία και οι ακραιες απαιτησεις της Ε.Ε για το περιβαλλον έδωσε μπουσταρισμα στα τμηματα csr ωστε να μεγενθυνουν τον ρόλο τους στο εσωτερικό των οργανισμών. Άλλαζει ως εναν βαθμο όλο το οργαγραμμα των οργανισμών, που απευθύνονται στην Δυση.
Πετυχατε κεντρο. Πιο κεντρο δεν εχει. Αυτήν την στιγμη γραφονται διδακτορικά με αυτο το θέμα. Είναι ενα μεταβατικό σταδιο που μελεταται από πανεπιστήμια και σχολές για το δυτικό μοντελο των επιχειρησεων.
Ε, ρε 4TF. Δεν φανταζεσαι πόσο μέσα στις εξελιξεις είσαι
Η προοπτική της ηλεκτροκίνησης