Ο χρήστης nEK έγραψε:

http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=268202

Το κυπριακό Μνημόνιο δεσμεύει τα έσοδα από το φυσικό αέριο

Οχι που θα το αφηνα. Ολα ειναι προμελετημενα. Ολ υπο τον ελεγχο των ¨ξενων¨.
Οπου ¨ξενοϊ μπορει να πει κανεις, αγγλοι αμερικανοι γερμανοι μασωνοι κ. δεν ξερω τι αλλο να πω.

Όταν σέρνονταν στην κλειδωμένη πόρτα του Πούτιννν δίνοντας όσο-όσο το αέριον, δεν υπήρχε δηλαδή προμελέτη;

http://gr.news.yahoo.com/-αυ% ... 51151.html

Αυτή είναι η επιστολή- απάντηση του Κύπριου φοιτητή στο περίφημο άρθρο του Αλκίνοου Ιωαννίδη

[spoiler=:1n0tqi18]Αγαπητέ Αλκίνοε,

Είμαι 24χρονος Κύπριος φοιτητής στην Αθήνα, όπως υπήρξες κάποτε κι εσύ. Αποτελούσες ανέκαθεν για μένα αξιόλογη προσωπικότητα. Παρακολουθώ από κοντά την πορεία σου ως μουσικού, και με προσοχή διαβάζω τους προβληματισμούς και τις απόψεις σου όπως τις διατυπώνεις σε συνεντεύξεις και άρθρα, καλή ώρα. Το τελευταίο σου άρθρο με τίτλο 'Ελεύθεροι Κατακτημένοι', με προβλημάτισε έντονα κι αφού το διάβασα αρκετές φορές, αποφάσισα δημόσια να εκθέσω κάποιες παρατηρήσεις μου στα όσα λες.

Γενικά ομιλούντες, βρήκα το άρθρο σου σε μεγάλο βαθμό χαμένο στην αοριστία, συχνά αντιφατικό και επικίνδυνα βυθισμένο σ' έναν άκρατο ρομαντισμό. Θα εξηγήσω αναλυτικά τι εννοώ. Κατ' αρχάς ολόκληρο το άρθρο διαχέεται από τη νοσταλγία ενός απολεσθέντος όμορφου και βαθιά ανθρώπινου παρελθόντος, που έρχεται σε αντίφαση με ένα πεζό, απρόσωπο και στιγματισμένο από την παντοδυναμία του χρήματος παρόν. Αναφέρεσαι σε 'τάφους αγράμματων, ακατέργαστα σοφών παππούδων', όπου 'αφήσαμε θαμμένες τις αληθινές καλημέρες, τη συγκίνηση των στίχων, την αλληλεγγύη των ανθρώπων κι ότι πολύτιμο δεν μετριέται σε χρήμα'. Αναφέρεσαι σε ψεύτικους γάμους, χωρίς 'από καρδιάς ευχή', χωρίς 'αινίγματα'. Λες ότι 'αντικαταστήσαμε το γλέντι στην πλατεία του χωριού με το σκυλάδικο', 'τον έρωτα με το στριπτιτζάδικο'. Και παραθέτεις μιαν όμορφη ειλικρινή ιστορία, όπου παιδάκι πήγες κι έπαιξες τύμπανο στην κερκίδα της αντίπαλης ομάδας.

Θα συμφωνήσω πως ναι, κάναμε το χρήμα αφεντικό, αφεθήκαμε στον νεοπλουτισμό και στο αρχοντοχωριατιλίκι, αλλά γιατί αυτή η υπερβολή, αυτή η ισοπέδωση, αυτή η εύκολη απλούστευση των πάντων; Ποιος ο λόγος να καταφεύγεις σε ένα εξιδανικευμένο παρελθόν και να ξορκίζεις ένα δαιμονοποιημένο παρόν; Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι οι παππούδες μας ήταν πιο ανθρώπινοι από εμάς; Ότι οι καλημέρες τους ήταν αληθινές κι ότι υπήρχε ανάμεσά τους αλληλεγγύη; Οι κοινωνίες αλλάζουν. Η ανθρώπινη φύση όχι. Αυτό μας διδάσκει η ιστορία. Στα χωριά δεν τρωγόντουσαν μεταξύ τους; Δεν ζηλεύαν; Δεν σκοτώνονταν για τα χωράφια και τις περιουσίες τους; Κι οι γάμοι τους, επειδή είχαν όμορφα γλέντια (που στο μυαλό μας περιβάλλονται από ένα νοσταλγικό φαντασιακό περίβλημα) πάει να πει πως ήταν πιο αγαπητικοί και πιο ουσιαστικοί; Πόσοι γάμοι συμφωνήθηκαν από τα πεθερικά πριν καν γεννηθεί το ζευγάρι; Πόσοι άντρες ξυλοκοπούσαν τις γυναίκες τους ή τις είχαν σαν δούλες; Ποιος σου μίλησε γι' αυτές τις αγγελικά πλασμένες κοινωνίες, γεμάτες αγνούς κι άγιους ανθρώπους; Όσο για την ειλικρινή κι όμορφη ιστορία των παιδικών σου χρόνων, όσο κι αν είναι αληθινή και συγκινητική, αφορά εσένα και τον παιδικό κόσμο σου. Να σου θυμίσω ότι τον ίδιο ακριβώς καιρό, οι μεγάλοι – χωρισμένοι σε μακαριακούς και γριβικούς - βγάζαν πιστόλια και πυροβολούσαν τον αδερφό τους που ήταν στην αντίπερα όχθη της παράνοιας. Αλλά και με το παρόν; Γιατί τόσο μίσος; Μήπως οι Κύπριοι σήμερα δεν συγκινούνται με τους ωραίους στίχους; Ξεχνάς ποια γενιά σε αγάπησε και σε ανάδειξε; Εσένα και τα τραγούδια σου; Μιλάς για ψεύτικους γάμους. Δε θα 'λεγα όχι. Αλλά δεν μπορείς να με πείσεις πως δεν υπάρχει σήμερα αγάπη. Ή ότι υπάρχει λιγότερη από παλιά. Λες κι είναι η αγάπη ποσότητα χημική που μετριέται στον αέρα.

Η γενιά σου κι η γενιά μας, πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία μετά από αιώνες, έρχεται αντιμέτωπη τόσο απροκάλυπτα με τα συναισθήματά της. Είναι αυτό που λες 'της λείπουν τα αινίγματα'; Ίσως. Έτσι, όμως, συχνά γίνεται πιο ειλικρινής, πιο συνειδητή και πιο ουσιαστική. Δεν είναι το (όμορφο ή ξενέρωτο) γλέντι που κάνει το γάμο, όπως ακριβώς δεν είναι το ράσο που κάνει τον παπά. Γίνεσαι, στ' αλήθεια, πολύ άδικος όταν λες πως ο έρωτας αντικαταστάθηκε από το στριπτιζάδικο, αν και – ομολογώ – λεκτικά κάνεις ωραία αντίθεση και πείθεις. Ναι, μας λείπει η ποίηση στην καθημερινότητα, μας λείπει η αίσθηση της ομορφιάς. Ναι, φερόμαστε δουλοπρεπώς σε κουλτούρες που δεν μας πάνε και δεν τις κοιτάμε στα ίσα από κόμπλεξ κατωτερότητας. Αλλά, προς Θεού, η επιστροφή στην ιδέα ενός ανύπαρκτου παρελθόντος δεν είναι λύση. Η επιστροφή στο παρελθόν είναι ακριβώς αυτό: πισογύρισμα. Μου φαίνεται πως έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε σ' ένα ωραιοποιημένο παρελθόν, επειδή φοβόμαστε ν' αντιμετωπίσουμε το ατελές της ανθρώπινης μας φύσης. Αποφεύγουμε να μάθουμε την πραγματικότητά του, ακριβώς επειδή μας αρέσει να φαντασιωνόμαστε και να ελπίζουμε σ' ένα παρομοίως τέλειο μέλλον. Ακροβατούμε από τη μιαν αυταπάτη στην άλλη, ενώ στα χέρια μας κρατούμε ένα παρόν που πρέπει να μας φανεί ολότελα σιχαμερό, ώστε να το μισήσουμε, να το εξοβελίσουμε και να πορευθούμε καθαροί στο φωτεινό μέλλον, που φωταγωγείται απ' το υπέροχο παρελθόν.

Η ανασφάλεια μάς οδηγεί στην απλούστευση. Και πού καταλήγουμε; Σ' ένα φαύλο κύκλο απογοητεύσεων, σ' ένα οδοιπορικό παλινδρομήσεων, γιατί το τέλειο που ονειρευτήκαμε παραμένει πάντα άπιαστο. Και κάπως έτσι κατρακυλάμε πάλι στη διαφθορά σαν να 'ναι η μοίρα μας. Στη συνέχεια προχωράς σ' ένα εγκώμιο του 'όχι', που έδωσε, λες, 'νόημα στη δημοκρατία', που για λίγο θύμισε πως 'οι εκπρόσωποι εκπροσωπούν πράγματι'. Λες, κάνοντας μάλλον ηρωικούς συνειρμούς, πως δημιουργεί 'προηγούμενο', πως 'σηματοδοτεί, καθορίζει κάτι υπαρξιακά σημαντικό', πως με λίγα λόγια γράφει ιστορία. Καμαρώνεις που αυτό το 'όχι' περιφρόνησε τους 'λογικούς λογιστές' και λέχθηκε 'ενστικτωδώς', 'χωρίς δικλίδες ασφαλείας, χωρίς λογική'.

Πάλι θα διαφωνήσω. Αυτό ακριβώς που μας λείπει είναι ο καθαρός νους, η λογική, η κριτική σκέψη, η σοβαρότητα. Κι αυτό που θα πρέπει ν' αποβάλουμε είναι ακριβώς τις ενστικτώδεις παρορμήσεις, τις σπασμωδικότητες, τον ακατάσχετο συναισθηματισμό και τον παραλογισμό που τον συνοδεύει. Ναι, οι εκπροσώποι για μια στιγμή εκπροσώπησαν πράγματι: Εκπροσώπησαν τον λαό τους που δεν ερευνά πριν αποφασίσει, που δεν έχει καθαρή πολιτική σκέψη, που ακόμα ψηφίζει με κριτήριο το επώνυμό του. Σκεφτήκαν σοβαρά πριν ορθώσουν περήφανα το ανάστημά τους; Μελέτησαν τα ενδεχόμενα; Βρήκαν εναλλακτικές λύσεις; Αν όχι, τότε το 'όχι' τους θα μείνει στην ιστορία μάλλον σαν ηλίθιο παρά σαν ηρωικό. Δεν ξέρω από πότε το ελληνικό φρόνημα συνδυάστηκε μ' αυτή τη συναισθηματικά φορτισμένη παρορμητικότητα. Να σου θυμίσω μόνο πως οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι έβαλαν τις βάσεις του ορθού λόγου κι η δημοκρατία τους βασιζόταν στην ελεύθερη σκέψη και το διάλογο, κι όχι στις ψευτοπαληκαριές. Κι οι εθνικοί απελευθερωτικοί αγώνες, είτε του '21 είτε του '55 – '59, πέτυχαν όχι επειδή βασίστηκαν στη νεανική 'ελληνική' τρέλα των αγωνιστών, αλλά γιατί υπήρχαν κάποια μυαλά πίσω που οργανώναν με καθαρή σκέψη και σύνεση, και κατεύθυναν αυτή την τρέλα.

Μου φαίνεται τόσο αντιφατικό να λες: 'Δυστυχώς, δεν ήταν δυνατόν να υπάρχει 'plan B'. Θα ήταν αδύνατον να έχει εκπονηθεί από ανθρώπους της γενιάς μου και της προηγούμενης (...) μια πολιτική που να έχει βάθος και σοβαρότητα. Κι όμως, αυτοί οι άνθρωποι, χωρίς δικλίδες ασφαλείας, χωρίς λογική, είπαν ενστικτωδώς 'Όχι'.' Είναι σαν να λες: 'Αυτοί οι άνθρωποι ήταν παράλογοι. Κι όμως είπαν ένα παράλογο όχι!' Μα βέβαια, αφού ήταν παράλογοι. Τέλος, πάλι αυτή η τόσο αλλόκοτη τάση υπερβολής που δεν ξέρω, αλήθεια, από πού πηγάζει και πού αποσκοπεί – αν αποσκοπεί κάπου. Και μαζί της η αντιφατικότητα: 'Οι Κύπριοι προσφυγοποιούμαστε ξανά στην ίδια μας την πατρίδα. (...) Και φοβόμαστε. (...) Όμως, τι πραγματικά φοβόμαστε; Ότι θα πεινάσουμε; Πεινάσαμε και παλιότερα. Ότι θα κρυώσουμε; Κρυώσαμε χρόνια. Ότι θα μείνουμε μόνοι; Πάντα μόνοι ήμασταν. Ότι θα πονέσουμε; Από πόνο άλλο τίποτε... Ότι θα μας κατακτήσουν; Πάντα κατακτημένοι υπήρξαμε.' Εμείς δεν είμαστε 'οι αρχοντοχωριάτες, οι απρόσωποι, οι γυμνοί, οι υποταγμένοι, οι εξαρτημένοι, οι ανέραστοι, οι ανίεροι'; Πώς στο τέλος καταλήξαμε τόσο σκληραγωγημένοι, τόσο ηρωικοί; Και τελοσπάντων, αλήθεια, πότε πεινάσαμε; Πότε κρυώσαμε χρόνια (!); Εμείς; Ποτέ. Ούτε η γενιά μου, ούτε η γενιά σου, ούτε η προηγούμενη γενιά. Τι παρηγοριά είναι αυτή απ' το παρελθόν – πάλι – φερμένη; Αν η ιστορία του τόπου μας και των προγόνων μας είναι στοιχειωμένη από κατακτήσεις και πόνο πα' να πει είμαστε κι εμείς έτοιμοι ή, ακόμα χειρότερα, μοιρολατρικά καταδικασμένοι να μπορούμε να υπομείνουμε πόνο; Όχι. Για άλλη μια φορά το πίσω κοίταγμα δεν είναι λύση. Είναι μάλλον καταδίκη. Λοιπόν; Να ποιο είναι το αληθινό πρόσωπο που καλούμαστε να κοιτάξουμε στον καθρέφτη κι είναι τρομακτικά αληθινό: το πρόσωπο της ευάλωτης ανθρώπινης φύσης μας.

'Πρέπει να το κοιτάξουμε, είναι θέμα ζωής και θανάτου', όπως λες. Κι η ευάλωτη φύση μας μαθαίνει πια ότι δεν μπορεί να τρέφεται με μύθους κι απολυτοποιήσεις. Τα λεφτά είναι μέσο. Απ' τα πιο ισχυρά μέσα για την ευτυχία μας. Δεν είναι όμως από μόνο του ευτυχία. Πλέον δεν θα μπορούμε να καυχιόμαστε για τη λιμουζίνα και τη σπιταρόνα μας: ξέρουμε πια πόσο εύκολα χάνονται αυτοκίνητα και σπίτια. Δεν μπορούμε, όμως, ούτε να προσφεύγουμε σε παρελθοντικές φαντασιώσεις και γεννήματα του συναισθηματισμού. Να σου θυμίσω άλλωστε – κι αυτό θα σε τρομάξει – πως αυτή ακριβώς η εξιδανίκευση του παρελθόντος και της ιδέας του είναι που τρέφει τους 'βάρβαρους, απαίδευτους «πατριώτες» με ξυρισμένα κεφάλια, φαλακρούς «απ' έξω κι από μέσα»' που τόσο αποστρέφεσαι. Η καταφυγή στο μύθο δεν είναι λύση. Τη λύση δεν τη δίνει η άγνοια και η φαντασία, αλλά η αλήθεια και η γνώση – ή έστω η γνώση της άγνοιας. Ας γίνουμε πιο συνετοί. Ας μάθουμε ν' ακούμε, να διασταυρώνουμε απόψεις, να σχηματίζουμε άποψη, ν' αναζητούμε την αλήθεια. Η αίσθηση της αδυναμίας ας μην μας φέρει κοντά λόγω κοινού μίσους και αγανάκτησης προς ορατούς κι αόρατους εχθρούς, αλλά λόγω ταπείνωσης και συμπόνιας. Το πλήγμα ας μας κάνει πιο σώφρονες, όχι φαντασιόπληκτους και τσαμπουκάδες.
Με εκτίμηση Σοφοκλής Παπαδόπουλος[/spoiler:1n0tqi18]

το περίφημο άρθρο ήταν εξίσου χαμένος χρόνος με αυτό;

tl;dr

@elteo

Στείλε κάνα κεφάλι εμενταλ ρε συ στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαο.

Ο χρήστης mjacob έγραψε:
το περίφημο άρθρο ήταν εξίσου χαμένος χρόνος με αυτό;

Λίγο λιγότερο.

Αν κάποιος θέλει ένα ρεζουμέ σε μια φράση, παίρνουμε το δόγμα greo που κράζει -ορθώς- όσους βγαίνουν μανιαμουνίστικα και κλαίγονται ότι 'τον καιρό εκείνο τον παλιό' ήταν όλα τέλεια.

Πέρα από αυτό δεν κατάλαβα τι θέλει να πει...

αλλά ένιωσες την ανάγκη να το μοιραστείς μαζί μας

Ο χρήστης j.marr έγραψε:
tl;dr

@elteo

Στείλε κάνα κεφάλι εμενταλ ρε συ στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαο.

Στείλε κι εσύ κανα handmade γύρο.

Ο χρήστης Adriver έγραψε:
Σωστά όσα αναφέρεις αν υπήρχε επαρκής πληροφόρηση για την οικονομική κατάσταση των τραπεζών που να αντιλαμβάνονται και οι μη ειδικοί. Ποιός (και ειδικός) ήξερε ή μπορούσε να φανταστεί τα 9 δις Euro χρέος της Λαϊκής στο ELA ?

Όχι, δεν εννοώ αυτό. Αυτό που εννοώ είναι ότι ο μικροκαταθέτης (όπως σωστά γράφεις, και ΙΜΟ ενισχύεις το επιχείρημα μου) δεν είναι σε θέση να ψάχνει για ίδια κεφάλαια, liquidity και solvency των τραπεζών. Και ούτε πρέπει. Γι αυτό έρχονται τα κράτη και λένε στο κόσμο, βάλε τα λεφτά σου στη τράπεζα και τα πρώτα Χ ευρώ είναι απόλυτα ασφαλή, no matter what. Ξέρεις πολύ καλά γιατί γίνεται αυτό, γιατί όλο το τραπεζικό σύστημα βασίζεται στην εμπιστοσύνη.

Όχι, γιατί μας έχουν πάρει στο δούλεμα ακόμα και οι ίδιες οι τράπεζες:

Αν τώρα έχεις 500Κ στην άκρη, τότε έχεις τη πολυτέλεια και την ευθύνη να ψάξεις λίγο παραπάνω που να τα βάλεις. Πχ. για ελαχιστοποίηση της έκθεσης, μπορείς να τα βάλεις σε 5 προθεσμιακές, σε διαφορετικές τράπεζες. {criuser};H να πάρεις κανένα σπιτάκι {/criuser} ( ) Αν τα βάλεις όλα σε ένα καλάθι λχ καμιά KEDR, ε, αναλαμβάνεις κάποιο (μικρό) ρίσκο αλλά οφείλεις να το γνωρίζεις.

Μήπως συμφωνεις με τον μανοσκ ότι η λύση Β είναι η πιό επιζήμια?

Επιζήμια για μεμονωμένα άτομα/εταιρίες, ναι. Γιατί κανείς δεν καταστρεφόταν ολοκληρωτικά για ένα 10%. Για την οικονομία συνολικά, μάλλον όχι. (και επιμένω ότι κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με ακρίβεια αυτό) Αυτό γιατί η εμπιστοσύνη χάθηκε.

Η ερμηνεία σε όλα αυτά εξαρτάται από ποιά οπτική τα δείς και ποιά δεδομένα θεωρήσεις, που δεν τα ξερουμε. Προσωπικά δεν μου προκύπτει με τη λογική ότι η Κυπριακή ηγεσία (πολιτική-εκκλησιαστική-οικονομική) που ήταν πρόθυμη να γ@μίσei και τα ασφαλιστικά ταμεία για χάρη των Ρώσων, έφθασε στη λύση Β για να προστατέψει το 6,75% των μικροκαταθετών!

Δεν διαφωνώ σε αυτό.

Είναι βαρειά κουβέντα και αυθαίρετη σε μεγάλο βαθμό, αλλά τα διάφορα που μάθαμε και μαθαίνουμε μου δίνουν μιά αίσθηση της Κύπρου να λειτουργεί σαν πλοκάμι πραγματικής μαφίας. Καμία σχέση με τη διαφθορά της Ελλάδας.

http://www.philip-atticus.com/2013/03/g ... ering.html

Εννοείτε σίγουρα ότι η Ρωσική μαφία κυκλοφορεί στην Ελβετία με επίχρυσα SUVs, αγοράζοντας αβέρτα βίλες και επαύλεις γλεντώντας σε νυκτερινά κέντρα ασυδοσίας ξεπλένοντας τα βρώμικα λεφτά της

Στο Λονδίνο όντως αυτό κάνουν στη κυριολεξία! Στην Ελβετία απλώς ξεπλένουν τα λεφτά τους.

Youtube Video

Πως μπορει να ξερει ενας καταθετης που ειναι τα λεφτα του ασφαλη;
Η απαντηση ειναι οτι δεν μπορει να ξερει.
Στην Ιρλανδια ηταν αν θυμαμαι καλα οπου τραπεζα που περασε με επιτυχια τα stress test κλαταρισε λιγες ημερες μετα.
Για τους ισολογισμους,τα core tier και αυτα δεν το συζηταμε καν,ολες οι τραπεζες αψογες.

Τελος,η εγγυηση των 100Κ ειναι μια προφορικη εγγυηση και τιποτα αλλο.

Μπορει να ξερει με πιθανοτητες αν εχεις καποιες γνωσεις, διαβαζει τα νεα, εχει κοινη λογικη κλπ. Το κουρεμα στην Κυπρο ειχε δημοσιευτει βδομαδες πριν στον τυπο.

Ναι αλλά (α) κανείς δε φανταζόταν καθολικό κούρεμα όλων των καταθέσεων (β) κανείς δεν ήξερε με ακρίβεια για πόσο μεγάλα ποσά μιλάμε.

ΙΜΗΟ το καθολικό κούρεμα ήταν ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΟ λάθος, το μεγαλύτερο λάθος που έκανε η ευρωζώνη (σαν σύνολο, άσχετα που, απ΄ό,τι φαίνεται, το έκανε ο νέοπας ο Αναστασιάδης, αλλά θα έπρεπε να τον είχαν σταματήσει οι υπόλοιποι (και οι δικοί μας...)) από το 2008 και δώθε. Οπως σωστά λέει ο zorz, όλη η λογική του τραπεζικού συστήματος στηρίζεται στην εμπιστοσύνη και με αυτήν δεν μπορεί να παίζει κανείς.

Πάντως το θέμα δεν είναι η εμπιστοσύνη των καταθετών προς την τράπεζα (αυτή είναι δεδομένη απ' τη στιγμή που οι καταθέτες της εμπιστεύονται τις οικονομίες τους και όχι μόνο), αλλά το πώς η τράπεζα τιμά αυτήν την εμπιστοσύνη...

Ο χρήστης liostemi έγραψε:
Πάντως το θέμα δεν είναι η εμπιστοσύνη των καταθετών προς την τράπεζα (αυτή είναι δεδομένη απ' τη στιγμή που οι καταθέτες της εμπιστεύονται τις οικονομίες τους και όχι μόνο),

Δεν είναι και τόσο δεδομένη... Αν στις τράπεζες της ευρωζώνης κουρεύουν τις καταθέσεις, όσοι μπορούν θα πάρουν τα λεφτά τους και θα τα πάνε σε Ελβετία, Μ. Βρετανία, ΗΠΑ, Παρθένες Νήσους κτλ. κτλ.

αλλά το πώς η τράπεζα τιμά αυτήν την εμπιστοσύνη...

Γιαυτό υποτίθεται ότι υπάρχουν οι εποπτικοί και ρυθμιστικοί μηχανισμοί

Ισως αν γινει ξεκαθαρο π.χ. ποιες τραπεζες παιζουν σε τραπεζικες φουσκες, και ποιες κανουν την παραδωσιακη τραπεζικη εργασια ισως τοτε ο κοσμος δεν θα εχει δικαιολογια οτι δεν ηξερε!! Νομιζω οτι ηταν ξεκαθαρο καποτε αυτο αλλα μετα επετρεψαν να κανουν απο ολα οι τραπεζες και ετσι εμπλεξε το πραγμα και δεν ειναι ευκολο να αξιολογησει καποιος ποια τραπεζα ειναι δυνατη και ποια οχι. ετσι τραπεζες που περναγαν τα τεστ σε λιγες μερες βυθιστικαν. αρα η τα τεστ ηταν για τα μπαζα η μας δουλευαν ολους στην ευρωζωνη..

Ο χρήστης wantone έγραψε:
Μπορει να ξερει με πιθανοτητες αν εχεις καποιες γνωσεις, διαβαζει τα νεα, εχει κοινη λογικη κλπ. Το κουρεμα στην Κυπρο ειχε δημοσιευτει βδομαδες πριν στον τυπο.

Αν ειχε κοινη λογικη σιγουρα δεν θα περιμενε να συμβει κατι τετοιο
Επισης στον ελληνικο τυπο -απο οσο ξερω- δεν ειχε γραφτει τιποτα.
Τελος,στον τυπο γενικοτερα γραφονται ωραια πραγματα

αλλα το ζητουμενο εδω ειναι αν υπαρχουν αντικειμενικοι και μετρησιμοι τροποι να κατανοησει καποιος σε τι κατασταση ειναι η τραπεζα του.Και βεβαια αυτο δεν ειναι δικη του δουλεια αλλα καποιων οργανισμων υπερστελεχωμενων,με υπερεξουσιες,μισθαρες και διδακτορικα,οι λεγομενες κεντρικες τραπεζες.

Ο χρήστης Tiger έγραψε:

Μπορει να ξερει με πιθανοτητες αν εχεις καποιες γνωσεις, διαβαζει τα νεα, εχει κοινη λογικη κλπ. Το κουρεμα στην Κυπρο ειχε δημοσιευτει βδομαδες πριν στον τυπο.

Αν ειχε κοινη λογικη σιγουρα δεν θα περιμενε να συμβει κατι τετοιο
Επισης στον ελληνικο τυπο -απο οσο ξερω- δεν ειχε γραφτει τιποτα.

Είχε γραφτεί στο 4τφόρουμ όμως. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν, έτσι;

Άλλωστε, όταν είσαι μέλος της μεγάλης οικογένειας που ακούει στο όνομα ΕΕ, δεν χρειάζεσαι ούτε κοινή λογική, ούτε γνώσεις ούτε ενημέρωση.

Αγοράζεις υπερκοστολογημένα γερμανικά υποβρύχια που γέρνουν, αποδέχεσαι υπερκοστολογημένα έργα που δεν έγιναν ποτές από γερμανικές εταιρείες, αφήνεις κατηγορούμενους διαπλεκόμενους με τους έλληνες πολιτικούς να βρουν καταφύγιο στη Γερμανία, και με τους ίδιους διαπλεκόμενους (με τη Γερμανία) και διεφθαρμένους έλληνες πολιτικούς σε ρόλο εθνοσωτήρων κάνεις οτιπειημέρκελ γιατί δενυπαρχειαλληλύση.

Με απώτερο στόχο πάντα τις διαρθρωτικές αλλαγές στο δημόσιο, την ανάμπτυξη στον ιδιωτικό τομέα, την επιστροφή της ποδιάς στα σκολειά, την προστασία των απολυμένων του Ριζοσπάστη, το δίκαιο του εργάτη των 50 ευρώ/μήνα, τη φυλάκιση του Γαβαλά, το επίδομα θέρμανσης σε όσους δεν πέθαναν από ασφυξία από τα μαγκάλια και τις προανακριτικές επιτροπές της Βουλής για απόδοση ευθυνών στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, επειδή κάνει πολλές ερωτήσεις και το χρυσό ρολόι του Μπροέδρου Μαρκογιαννάκη μένει από μπαταρία.

Γιατί πολλοί δεν το ξέρετε, αλλά ο Σόιμπλε έχει δει το όνειρο που είχε δει κάποτες ο Goal-οκοτρώνης.

ὁ Θεὸς ὑπέγραψε ἕνα ὁμόλογο spoiler:1l1c7ley[/spoiler:1l1c7ley] μὲ τὴν Ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος.

Ο χρήστης Tiger έγραψε:
Πως μπορει να ξερει ενας καταθετης που ειναι τα λεφτα του ασφαλη;
Η απαντηση ειναι οτι δεν μπορει να ξερει.
Στην Ιρλανδια ηταν αν θυμαμαι καλα οπου τραπεζα που περασε με επιτυχια τα stress test κλαταρισε λιγες ημερες μετα.
Για τους ισολογισμους,τα core tier και αυτα δεν το συζηταμε καν,ολες οι τραπεζες αψογες.

Τελος,η εγγυηση των 100Κ ειναι μια προφορικη εγγυηση και τιποτα αλλο.

μια χαρά γραπτή είναι και ευρωπαϊκότατη και ενημερωμένη.

Ο χρήστης Red Garland έγραψε:

Πως μπορει να ξερει ενας καταθετης που ειναι τα λεφτα του ασφαλη;
Η απαντηση ειναι οτι δεν μπορει να ξερει.
Στην Ιρλανδια ηταν αν θυμαμαι καλα οπου τραπεζα που περασε με επιτυχια τα stress test κλαταρισε λιγες ημερες μετα.
Για τους ισολογισμους,τα core tier και αυτα δεν το συζηταμε καν,ολες οι τραπεζες αψογες.

Τελος,η εγγυηση των 100Κ ειναι μια προφορικη εγγυηση και τιποτα αλλο.

μια χαρά γραπτή είναι και ευρωπαϊκότατη και ενημερωμένη.

ΜΙΑ οδηγια ειναι μονο...μια προταση-συσταση, δηλαδη. Δεν ειναι νομος εκτος αν εχει ψηφιστει απο τις τοπικες κυβερνησεις. Απο οτι ξερω σε καμμια χωρα δεν εχει ψηφιστει (να εχει περασει απο τη βουλη τους δηλαδη), οποτε κραταμε μικρο καλαθι.
Ετσι το καταλαβα εγω.

Αν δεν υπάρχει το 1/10, νομίζω, των εγγυημένων χρημάτων στο ταμείο εγγύησης καταθέσεων, τότε ουσιαστικά δεν υπάρχει εγγύηση.
ΑΝ ισχύει το 1/10, τότε το ΤΕΚΕ θα 'πρεπε να χει στα ταμεία του €15 δις, αν οι καταθέσεις στις τράπεζες είναι €150 δις. Φυσικά, δεν υπάρχει περίπτωση να 'χει €15 δις.
Ίσως κάποιος άλλος γνωρίζει καλύτερα.

Βέβαια, τώρα που το σκέφτομαι, δεν είναι εγγυημένα και τα 150 δις, αλλά από κάθε λογαριασμό, μέχρι, €100 χιλιάρικα.