Το τυπικο αυτοκινητο των '70s μπορεις να το συντηρεις μονος σου. Μιλαμε βεβαια γι αυτοκινητα που κατα την αποψη μου ουτε διακρινονταν σε καποιο τομεα την εποχη τους, ουτε ειχαν καμια καινοτομια,ουτε προσεφεραν καποια σπουδαια ενεργητικη ασφαλεια σε σχεση με τους ανταγωνιστες τους κυριος λογω μηχανολογικης απλοτητας που πηγαζε απο περασμενες δεκαετιες.. Ενα τετοιο ειναι σιγουρα το kadett που λες.

Παντως και τις 2 επομενες δεκαετιες παμπολα αυτοκινητα χωρις πολλα ηλεκτρονικα μπορεις να τα κρατας μονος σου με την εξαιρεση καποιας βλαβης χοντρης ή του μεγαλου service. Αν ξερεις ν αλλαζεις τακακια, υγρα φρενων, παραφλου,λαδια,μπουζι,φιλτρα κτλπ και το αμαξι σου ειναι αξιοπιστο το συνεργειο μπορει καλλιστα να σε βλεπει ανα καποια χρονια...

Ναι αλλά τα παλιότερα αυτοκίνητα έπασχαν από σαπίσματα. Η λαμαρινοδουλεια + βαφή δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει εύκολα DIY με αποτέλεσμα που να είναι εμφανίσμιμο τουλάχιστον. Επίσης τα ανταλλακτικά όσο παλιώνει είναι ένα θέμα. Καλές οι πατέντες αλλά εξαρτάται τι είσαι πρόθυμος να δεχτείς. Πχ ο γείτονας σε renault 4 είχε χαλάσει η κλειδαριά και είχε βάλει σύρτη από μέσα , να μην σου αναφέρω άλλες βασικές ευκολίες που θα σου λείψουν από τα αυτοκίνητα τόσο παλιά όσο αναφέρεις. ενδεικτικά κλιματισμός το καλοκαίρι και σοβαρή θέρμανση το χειμώνα, θερμαινόμενο πίσω τζάμι, αλλά 'τέχνη' για να μπορέσεις να βάλεις μπρος τον χειμώνα και τον μαγικό διακόπτη του αέρα (το γνωστό τσοκ), θέματα ασφάλειας και ενεργητικής και παθητικής με φρένα που ζεστένονταν στο ζόρισμα και φώτα για να σε βλέπουν οι άλλοι και λιγότερο για να φωτίζουν τον δρόμο. Επίσης από άνεση και οδηγική συμπεριφορά δεν νομίζω να υπάρχει μέτρο σύγκρισης. Τέλος να σου θυμίσω ότι η σούπερ καταργήθηκε ή καταργείτε και θα υπάρχει μόνο αμόλυβδη και τα καρμπυρατέρ δεν φημίζονταν για την καλη διαχείρηση και την οικονομία στην κατανάλωση. Καλώς ή κακώς τα αυτοκίνητα είναι αναλώσιμα και έχουν ημερομηνία λήξης.

Προφανως ο φιλος αναφερεται στην ακραια περιπτωση που θα χρειαζομαστε απλα 4 ροδες για να μετακινουμαστε,χωρις να μας ενδιαφερει το αισθητικο αποτελεσμα(που ισως δεν ειναι και τοσο εξωπραγματικο δυστυχως.. )
Ειναι ενα ερωτημα που με εχει απασχολησει κι εμενα.Μαλιστα πιστευω οτι τετοια παλια αυτοκινητα προσφερονται ακομα και για τη χρηση καποιου ενναλακτικου καυσιμου,σε ακραια περιπτωση(σε καποιες πιο φτωχες χωρες εχω ακουσει για κατι σχετικο,αλλα δε θυμαμαι ακριβως),για το λογο οτι ειναι πολυ πιο ευκολες οι μετατροπες.
Προσωπικα πιστευω οτι οποιοδηποτε παλιο πισωκινητο αυτοκινητο(στο οποιο ευκολα σχετικα προσαρμοζεις μηχανη/σασμαν απο οτιδηποτε)το οποιο εχει παραχθει σε καποια εκατομμυρια(αρα πληθωρα ανταλλακτικων)και εχει διακριθει για την απλοτητα του(και οχι απαραιτητα για την αξιοπιστια του),κανει για την περιπτωση.Η ελλειψη σουπερ δεν αποτελει τοσο σημαντικο προβλημα,αν κανεις προσεκτικη χρηση μπορει να βγαλει αρκετα χιλιομετρα.
Αρα παμε αυτοματως σε μοντελα που δεν ηταν ποτε κατι ιδιαιτερο στην εποχη τους(οπως ειπε και ο nonos παραπανω),κ τα οποια ηταν σχετικα λιτα σε ανεσεις,διακοσμηση κλπ,ωστε τα σημαδια του χρονου να ειναι λιγοτερο εμφανη επανω τους,και φτιαγμενα απο τετοια υλικα πυ βρισκονται και στο τελευταιο μαγαζι(σε περιπτωση αναγκης επισκευης του σαλονιου πχ,η σε περιπτωση που εισαι αναγκασμενος πχ να προσαρμοσεις φαναρια απο αλλο οχημα ).Τετοια ειναι πχ:
Το καντετ που ανεφερες παραπανω,και τα σχετικα του(πχ rekord c)
Τα πισωκινητα lada.Μιλαμε για αυτοκινητο που ουσιαστικα παραγοταν μεχρι προπερσι,οποτε υπαρχουν ανταλλακτικα.Μπορει να μην ειναι τοσο αξιοπιστο οσο πχ ενα οπελ,αλλα ειναι σχεδιασμενο ωστε σε πολλες περιπτωσεις να μπορεις ακομα και μονος σου να επισκευασεις το φθαρμενο ανταλλακτικο.Συν οτι ολα αυτα τα ανατολικα ειναι ετσι κατασκευασμενα,ωστε να εχουν αρκετα χαμηλες απαιτησεις σε ποιοτητα καυσιμου(κοινως καιει οτιδηποτε)
Αλλα τετοια παρομοια μοντελα ειναι τα εσκορτ(μκ1 και μκ2)και τα corolla ke30.Αρκετα αναγνωρισμενης αξιοπιστιας οχηματα,αλλα πλεον νομιζω οτι εχουν αρχισει να εχουν θεματακια με την ευρεση ανταλλακτικων.

Αν παμε σε πιο μικρο αυτοκινητο,αρκετα απλα και καταλληλα για την περιπτωση ειναι τα panda,marbella και yugo.Eπισης εμειναν στην παραγωγη για δεκαετιες,και ηταν σχετικα γερα αμαξωματα.Μπορει να βγαζουν μικροζημιες,αλλα στα βασικα αντεχουν(η τουλαχιστον αντεχουν να λειτουργουν για καιρο χαλασμενα )Βεβαια ειναι μπροστοκινητα,με οτι αυτο συνεπαγεται για το σερβις τους(φουσκες ημιαξονιων,μπιλιοφοροι κλπ)

Ξαναλεω,τα παραπανω που εγραψα αναφερονται σε ακραια περιπτωση,και ετσι επιθυμω να τα κρινετε

Το παράδειγα με την Κούβα είναι ατυχές στη περίπτωσή μας. Μιλάμε για γενικευμένη φτώχεια, τέτοια που δεν έχει έρθει ακόμη στα μέρη μας. Όχι ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που δεν έχουν ένα πιάτο φαί να φάνε, αλλά αυτό δεν είναι η γενική περίπτωση.
Επίσης στην περίπτωση της Κούβας το κόστος ενός αμερικάνικου αυτοκινήτου των έρλι σίξτις είναι δεκάδες φορές πολλαπλάσιο των ετήσιων αποδοχών ενός εκεί εργαζόμενου, το δε εμπάργκο των ΗΠΑ αφενός, και αφεδύο η πολιτική της κυβέρνησης έχει αποκλείσει τις εισαγωγές ανταλλακτικών (άσχετα αν τα περισσότερα εξ΄αυτών θα αγοράζονταν κυριολεκτικά με το κιλό), έχουν σαν αποτέλεσμα όποιος έχει αυτοκίνητο να θεωρείται προνομιούχος και τυχερός συνάμα, κληρονόμος μια άλλης εποχής.Καμμία σχέση με εδώ λοιπόν.

Στο ερώτημά μας, αν κατάλαβα καλά θέλεις να να μειώσεις το κόστος της μετακίνησή του? Ωραία, υπάρχουν πολλοί τρόποι.
α. Πούλα το αμάξι σου. Πολλές φορές, αλλά όχι όλες, πιάνει.

β. Επιμένεις να το κρατήσεις? ΟΚ, κράτα το, αλλά μείωσε τη χρήση του.

γ. Ξέχνα τις παλιατζούρες των φίφτις αλά Κούβα και πάρε ένα μεταχειρισμένο αρκετά πιο σύγχρονο, άρα και πιο οικονομικό, όσο το δυνατό απλούστερο και πιο αξιόπιστο.Υπάρχουν ένα σωρό τέτοια έξω, π.χ. εγώ πούλησα ένα Στάρλετ του 98 πέρισυ προς 2.000 ευρά και τα μόνα προσόντα του ήταν ότι δεν έκαιγε και δεν χάλαγε. Κάνε την συντήρησή του όσο μπορείς εσύ, χωρίς συνεργεία δηλαδή. Σε περίπτωση που χρειαστείς τέτοια πήγαινε σε κάποιο συνοικιακό. Όποτε χρειαστεί βάλε μετάχειρα ανταλλακτικά (όπου παίρνει, χωρίς παράλληλους συμβιβασμούς σε ασφάλεια), και φυσικά άφτερ.
Μην πας σε πλυντήρια, μην πληρώνεις πάρκινγκ,μη βάζεις ζαντολάστιχα και αεροτομές, όχι μετατροπαί (για γκάζια).
Βάλε υγραέριο, αν γίνεται και βγαίνει οικονομικώς.

Αν τα κάνεις αυτά έχεις ρίξει το κοστολόγιό σου χωρίς να καταφύγεις σε μπελαλιτζήδικες, ανοικονόμητες, κουραστικές, άκρως επικίνδυνες και παρωχημένες παλιατζούρες.

Και όμως είδα χτες στην τηλεόραση συνάντηση Χαρλεάδων στην Κούβα και έπαθα πλάκα. 100 αστραφτερές Χάρλευ, όλες προ του 1959!!!!

Για να επιστρέψουμε στο ερώτημα όμως και να μείνουμε αυστηρά στην εποχή που αναφέρεται ο red108 θα έλεγα αυτοκίνητα με πληθώρα ανταλλακτικών. Προτείνω σκαραβαίο (ο Χολαργός είναι γεμάτος από σκαραβαίους σε κανονική κυκλοφορία από νέους, νέες, γέρους και γιαγιές). Θα πρότεινα και Μερσεντές W115 (ή έστω W123), αλλά θα σφάζουν τα τέλη και η κατανάλωση και Μίνι, αλλά το βρίσκω λίγο ευαίσθητο στις στενές επαφές της σύγχρονης πόλης.

Η Μερσεντέ ακυρώνει το σκεπτικό του ερωτώντος. Για το χελωνάκι θα συμφωνούσα. Είναι όμως κουραστικό.

Πάντως, και στην Κούβα θα αλλάξει η κατάσταση με τα αρχαία αυτοκίνητα γιατί πλέον θα μπορούν να γίνονται αγοραπωλησίες αυτοκινήτων.

Μπορεί να μεγάλωσα και να οδηγούσα σκαθάρια και να τα αγαπάω αλλά αναγνωρίζω ότι έχουν σημαντικά μειονεκτήματα που τα καθιστούν ειδικά και όχι καθημερινό αυτοκίνητο.
Υψηλή κατανάλωση, τραγικά φρένα (4 ταμπούρα, εμπρός δίσκοι σπάνιο έξτρα στα τελευταία ή άφτερμαρκετ), επικίνδυνη συμπεριφορά (απότομο πέρασμα από τραγική υποστροφή σε τραγική υπερστροφή) και ανυπαρξία επιδόσεων (34-40 άλογα για τα 1200-1300 και τελική ταχύτητα 115-130). Τα άλογα λιγοστεύουν μετά τα πρώτα λίγα χλμ ανηφόρας λόγω υπερθέρμανσης. Προσθέτω την έλλειψη ανεμιστήρα αερισμού (ήταν ανεπαρκής και έξτρα όπως και τα πίσω ανοιγόμενα κατά 5 εκατοστά παράθυρα που είναι και εξαιρετικά σπάνια) και τη θέρμανση που αργεί και συχνά αναπνέεις καυσαέρια όταν χαλάσει η 'πάπια' (εναλλάκτης αέρα αέρα) που είναι και πανάκριβο ανταλλακτικό.