Ο χρήστης spiros έγραψε:
ψηφιστε ΚΚΕ να σας βαλει υπαλληλους στα μαγαζια σας με σιγουρο εισοδημα ή τον ημιτρελο που θελει να ανεβασει και αλλο τη φορολογια στις επιχειρησεις επειδη λεει ειναι χαμηλη.

Ο ημιτρελος ποιος ειναι ? Ο Τσιπρας* ? Αυτος ειναι συριζαιος και οι συριζαιοι ειναι κουκουλοφοροι . Εδω συζηταμε για αξιοπρεπεις νεο-φιλελε και τα προγραμματα τους.

Για παραδειγμα, ο Μανος (το πιο 'σοβαρο' απο τα νεο-φιλελε γκρουπουσκουλα) που υποσχοταν δωρεαν υγεια και εγγυημενη συνταξη 700 ευρω με ταυτοχρονη καταργηση των ασφαλιστικων εισφορων και μειωση της φορολογιας . Δεν εδωσε ,ομως, τη συνταγη και κατι Σουηδοι, Δανοι , Γερμανοι , Γαλλοι σκεφτονται οτι ειναι μαλακες γιατι ο μονος τροπος που βρηκαν για να εχουν τις παροχες της σοσιαλδημοκρατιας ηταν οι σχετικα υψηλοι φοροι (αν και εχουν αρχισει να μειωνονται οι φορολογικοι συντελεστες και σ’ αυτες τις χωρες).

Μεχρι το 2010 ο Μανος αναφεροταν στο μοντελο της Ιρλανδιας λεγοντας οτι η Ιρλανδια εριξε τους φορολογικους συντελεστες και μαζεψε μια σειρα απο τις καλυτερες επιχειρησεις του κοσμου και ετσι καταφερε να εχει υψηλους μισθους . Εξακολουθει να αναφερεται στο μοντελο της Ιρλανδιας ? Το 2012 υπηρχαν συσσιτια στις γειτονιες του Δουβλινου.

Ξερουμε ηδη απο τη δεκαετια του 80 οτι τα ρηγκανομικς δεν δουλευουν υπερ των πολλων. Ο Ρηγκαν μειωσε τους φορους και το αποτελεσμα ηταν
α. το δημοσιο ελλειμμα και χρεος των ΗΠΑ αυξηθηκε
β. η εθνικη αποταμιευση μειωθηκε
γ. η διαχυση του πλουτου προς τα κατω (το γνωστο και ως trickle-down , οι μικρομεσαιοι και οι φτωχοι θα πρεπει να ελπιζουν οτι ο πλουτος που θα ξεχειλιζει απο πανω θα φτασει καποτε και σ΄αυτους) μεσω της μειωσης των φορολογικων συντελεστων του κεφαλαιου δεν δουλεψε ποτε.
Ο πλουτος που ξεχειλιζει απο τους αποπανω κατευθυνεται στο πλασματικο κεφαλαιο και σε διαφορα καζινο-εργαλεια. Τα χρηματοπιστωτικα παραγωγα ['ασφαλειες', ομολογα, Credit Default Swap (CDS), hedge funds κ.λ.π.] ηταν στα μεσα της δεκαετιας του 80 γυρω στα 600 δις , στα τελη της δεκαετιας του 90 γυρω στα 17 τρις και στα τελη της δεκαετιας του 2000 γυρω στα 900 τρις. Και για να κανεις και μια συγκριση, στα τελη της δεκαετιας του 2000 το αθροισμα του ΑΕΠ ολων των χωρων ηταν γυρω στα 55 τρις.

Εχεις τιποτα μελετες οι οποιες να δειχνουν (σε μια χρονικη περιοδο 20-30-40 χρονων μιας και οι φορολογικοι συντελεστες του κεφαλαιου βαινουν μειουμενοι σε παγκοσμιο επιπεδο) τη συσχετιση μεταξυ φορολογικου συντελεστη και μεσου πραγματικου εισοδηματος των εργαζομενων, πραγματικου ΑΕΠ, μεταβολης της ανεργιας ? Να δουμε αν ο πλουτος που ξεχειλισε απο την αναπτυξη λογω μειωμενων φορολογικων συντελεστων του κεφαλαιου εφτασε και στους απο κατω (μικρομεσαιους και φτωχους). Ο mjacob (αν θυμαμαι καλα) εχει ποσταρει , περισσοτερες απο μια φορα, μελετη που δειχνει το αντιθετο.

• Ποτε ειπε οτι θα αυξησει τη φορολογια των επιχειρησεων ? (Δεν παρακολουθω τις ανακοινωσεις του συριζα)

να θυμισω οτι η οικονομικη μας πολιτικη τα τελευταια 30 χρονια μας εφερε εδω που ειμαστε σημερα;

να θυμισω επισης οτι η πολιτικη αυτη δεν ειχε καμια σχεση με οτιδηποτε φιλελευθερο ή εστω σοσιαλιστικο;

να βρω μελετες να σου αποδειξω τι; Και για ποιο κρατος; Για εδω, ειναι αστειο, μεχρι περυσι δεν ξεραμε ουτε ποσους υπαλληλους ειχε το κρατος. Να σου αποδειξω οτι άλλα συγκεκριμενα κρατη εχουν αποτελεσματα, την ιδια ωρα που εμεις εχουμε δανειστει (απο αυτα τα κρατη!) για τις 3 επομενες γενιες;

δες ποιοι ειναι οι παρίες της Ευρωπης, ποιοι ειναι αυτοι που δανειζουν (και την οικονομικες τους πολιτικες) τους παρίες για να πληρωνουν τις συνταξεις καθε μηνα, και εχεις -σχεδον- την απαντηση σου.

αν θες να πας λιγο πιο περα, δες την Κινα πριν 10-20χρονια και δες την σημερα με 600.000.000 να αποτελουν την μεσαια ταξη.

edit, ο ημιτρελος ειναι ο Τσιπρας. Νταξ, το εχει πει, το εχει αναιρεσει, αλλα στελεχη του λενε άλλα καθε μερα, μη δινεις σημασια. Λογικα θα μας ενημερωσουν μολις γινουν κυβερνηση.

Οι Κινέζοι είναι νεοφιλελέ; Η ζωή του μέσου Κινέζου έχει βελτιωθεί ή επιδεινωθεί από τότε που ο σύντροφος Deng Xiaoping άφησε τον καπιταλισμό να κάνει παιχνίδι στην Κίνα;

Παρακαλώ τα κινέζικα ονόματα με κινέζικα γράμματα, αλλιώς δεν δίνονται απαντήσεις.

Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:
Οι Κινέζοι είναι νεοφιλελέ; Η ζωή του μέσου Κινέζου έχει βελτιωθεί ή επιδεινωθεί από τότε που ο σύντροφος Deng Xiaoping άφησε τον καπιταλισμό να κάνει παιχνίδι στην Κίνα;

Του μέσου Κινέζου είναι μάλλον χειρότερη (έχεις δει φαντάζομαι τα ρεπορτάζ φρίκης που μόνο αλυσοδεμένοι δεν είναι οι εργάτες που φτιάχουν i-phone κλπ). Για τα 100.000.000 της νέας μεσαίας τάξης έχει βελτιωθεί η ζωή πατώντας στο 1.000.000.000 των εργατών αυτών.

http://www.economist.com/news/leaders/2 ... should-aim

Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, η αύξηση της οικονομικής ισχύος της αντανακλάται στη θεαματική βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της: Το ποσοστό της απόλυτης φτώχειας μειώθηκε από το 65% στο 10%, καθώς περίπου 500 εκατομμύρια Κινέζοι μετακινήθηκαν σε υψηλότερα εισοδηματικά επίπεδα και δημιουργήθηκε μία νέα μεσαία τάξη με υψηλές δυνατότητες κατανάλωσης.

http://www.newsbeast.gr/financial/arthr ... ia-dunami/

[u]As recently as 2000, only 4 percent of urban households in China were middle class; by 2012, that share had soared to over two-thirds.[/u] And by 2022, China’s middle class should number 630 million – that is, three-quarters of urban Chinese households and 45 percent of the entire population. The rise of the middle class is essentially an urban phenomenon. Average per capita urban income in China is roughly triple that in the countryside – and there are set to be 170 million new urbanites between now and 2022.

http://thediplomat.com/pacific-money/20 ... consumers/

οι Κινεζοι καταστραφηκαν απο τον καπιταλισμο

Γιάννης Δραγασάκης: Η αποκάλυψη της αυταπάτης δεν είναι 'δεξιά στροφή'

του Χρήστου Παπανίκου

Το παρακάτω απόσπασμα της συνέντευξης Γ. Δραγασάκη θεωρήθηκε από τον τύπο ως μια ακόμη απόδειξη για τις 'δυο γραμμές' στον ΣΥΡΙΖΑ: την λαϊκιστική του Α. Τσίπρα και την ρεαλιστική του Γ. Δραγασάκη...
Όπως και νάχει, σε ένα κόμμα με τις παθογένειες της ελληνικής αριστεράς αλλά που απολαμβάνει πια, την μαζική -έστω και αμφιλεγόμενη- υποστήριξη των θυμάτων των οριζόντιων (επί δικαίων και αδίκων) μέτρων ενός πελατειακού συστήματος που υποκρίνεται τον 'μεταρρυθμιστή' στην ανάγκη διατήρησης της εξουσίας του, τα πράγματα δεν είναι απλά. Συμφέρον όλων είναι να ενισχυθούν και επικρατήσουν οι φωνές της λογικής και του ρεαλισμού, όσο και αν καλύπτονται πίσω από την κομματική σκοπιμότητα και ορολογία: (ΑΣ)

'Για παράδειγμα, διάβασα κι εγώ απόψεις που υποστηρίζουν πως αν διαγραφεί το χρέος θα τελειώσουμε με τα ελλείμματα. Και μάλιστα θα μείνει και περίσσευμα για επενδύσεις.
Άρα δεν χρειάζεται να συζητάμε για ειδικά ομόλογα ή εναλλακτικές πολιτικές.
Τη διαγραφή του χρέους πρέπει να τη διεκδικήσουμε σύμφωνα με όσα λέει το πρόγραμμά μας.
Όταν λοιπόν υπάρχει η αυταπάτη των εύκολων και ανώδυνων λύσεων, τότε όταν κάποιος λέει πως 'δεν υπάρχουν ούτε εύκολες ούτε ανώδυνες λύσεις' δεν ακούγεται ευχάριστα, και μάλιστα η αποκάλυψη της αυταπάτης ονομάζεται 'δεξιά στροφή'.
Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα και ο λαός πρέπει να τη γνωρίζει.

Όμως το χρέος είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία των ελλειμμάτων. Αν δεν αλλάξουμε, επομένως, το κράτος, αν δεν αλλάξουμε το φορολογικό σύστημα, αν δεν χτυπήσουμε τη φοροκλοπή και όλες τις άλλες αιτίες των ελλειμμάτων, ακόμη και αν διαγραφεί όλο το χρέος, το πρωτογενές έλλειμμα θα παραμείνει έλλειμμα και το χρέος θα αναπαραχθεί.'

[spoiler=:38d8mriy]Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη από την ιστοσελίδα του Γ. Δραγασάκη:

Συνέντευξη στην Εφημερίδα 'ΔΡΟΜΟΣ της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ', 07/09/2013 : «Η αποκάλυψη της αυταπάτης δεν είναι 'δεξιά στροφή'»

1. Οι εξελίξεις και οι (όποιοι) σχεδιασμοί για τη Συρία, πόσο περιπλέκουν την κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή και τι κινδύνους εγκυμονούν για τη χώρα μας;

Οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι και απρόβλεπτοι στις ακριβείς τους διαστάσεις διότι η κατάσταση είναι εκρηκτική στην ευρύτερη περιοχή. Μια στρατιωτική επέμβαση, όποια μορφή κι αν πάρει, το μόνο που μπορεί να πετύχει είναι να ρίξει λάδι στη φωτιά των αιματηρών συγκρούσεων.
Ο κίνδυνος μετεξέλιξης των συγκρούσεων σε γενικευμένο περιφερειακό πόλεμο δεν μπορεί να αποκλεισθεί, αφού κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει με σιγουριά την αντίδραση του Άσσαντ στο ενδεχόμενο μιας στρατιωτικής επίθεσης καθώς και τη στάση και άλλων χωρών της περιοχής.

Η λύση βεβαίως δεν είναι να μην γίνει τίποτε, διότι η συνέχιση του καταστροφικού εμφύλιου πολέμου έχει δραματικές συνέπειες. Η αναζήτηση διεξόδου επείγει αλλά αυτή πρέπει να ...αναζητηθεί στην κατεύθυνση πολιτικής λύσης με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων μερών.

2. Η στάση της κυβέρνησης, που έτρεξε πριν καν της ζητηθεί να παράσχει κάθε διευκόλυνση σε μια ενδεχόμενη επέμβαση, τι δείχνει και πόσο σχετίζεται με τη γενικότερη πολιτική της υποτέλειας;

Σε μια στιγμή που όλες οι χώρες αλλά ακόμη και οι ίδιες οι ΗΠΑ διαπερνώνται από μεγάλες αντιθέσεις για το τι πρέπει να γίνει, τη στιγμή που το βρετανικό κοινοβούλιο τάσσεται ενάντια στην στρατιωτική εμπλοκή, ο κος Βενιζέλος, το μόνο που δεν είπε ήταν το «ιδού ο στρατός σας».
Αλλά ακόμη πιο σοβαρό πολιτικό θέμα δημιουργεί, και δεν πρέπει να το αφήσουμε να περάσει έτσι, η άρνηση του κου Σαμαρά να ενημερώσει το ελληνικό κοινοβούλιο, και, μέσω αυτού, τον ελληνικό λαό. Αυτή η βαθύτατη περιφρόνηση του κου Σαμαρά προς το ελληνικό κοινοβούλιο θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά όχι μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και όλον τον δημοκρατικό κόσμο της χώρας μας.
Έχουμε κάθε λόγο όχι απλώς να αντιταχθούμε στη συζητούμενη στρατιωτική επέμβαση αλλά να στρατευθούμε ενεργητικά για την εξεύρεση πολιτικής λύσης για το σταμάτημα του ανθρώπινου ολοκαυτώματος στη Συρία και την ευρύτερη περιοχή.

3. Στις γερμανικές εκλογές, ένα από τα κύρια ζητήματα είναι η Ελλάδα. Τι αναδεικνύει η συζήτηση που γίνεται εκεί αλλά και στη χώρα μας;
   Το ελληνικό οικονομικό πρόβλημα πράγματι κυριάρχησε στις γερμανικές εκλογές αλλά αυτό έγινε για να συγκαλυφθεί ο συστημικός χαρακτήρας της κρίσης. Οι Γερμανοί πολίτες ακούν πολλές υποκρισίες και ψέματα σαν να είναι η Ελλάδα η αιτία της κρίσης και όχι η νεοφιλελεύθερη αρχιτεκτονική του ευρώ και η πολιτική της λιτότητας που προωθείται με επιμονή των ηγετικών δυνάμεων της Γερμανίας αλλά και όλης της Ευρώπης.
   Πρέπει, επομένως, να αξιοποιήσουμε τις επερχόμενες ευρωεκλογές και, μαζί με τις άλλες αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης, να οργανώσουμε μια πανευρωπαϊκή καμπάνια με ποικίλες μορφές και να αποκαλύψουμε τις πραγματικές αιτίες της κρίσης και την ανάγκη κοινής δράσης των εργαζομένων και των λαών της Ευρώπης ενάντια στις πολιτικές και τα συμφέροντα που είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι στην κάθε χώρα ξεχωριστά και στην Ευρώπη ως σύνολο.

4. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον ενιαίο κόμμα. Ποια τα κύρια καθήκοντα σήμερα, ποια είναι κατά την εκτίμησή σας η άμεση κεντρική στόχευση;

Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ένα πολύ μεγάλο και αποφασιστικό βήμα. Και μάλιστα το βήμα αυτό, σε αντίθεση με ό,τι περίμεναν πολλοί, έγινε με δυσκολίες αλλά χωρίς μεγάλα τραύματα ή απώλειες. Τώρα όμως πρέπει να προχωρήσουμε σε μια εμβάθυνση της ενοποιητικής διαδικασίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να είναι απλά ένα τυπικά ή μόνο εξωτερικά ενιαίο κόμμα. Πρέπει να μετεξελιχθεί σε ένα εσωτερικά συμπαγές σύνολο, με σαφή και κοινή διευθύνουσα βούληση. Με μια οργάνωση ριζωμένη στο λαό, δεμένη με τα κοινωνικά κινήματα, ικανή να ανταποκρίνεται ταυτόχρονα σε πολλά και διαφορετικά καθήκοντα.

Ένα δεύτερο καθήκον είναι να κάνουμε πιο παραγωγική τη λειτουργία των οργάνων και όλου του κόμματος, στη βάση μιας πιο ουσιαστικής λειτουργίας της δημοκρατίας και της συλλογικότητας. Πρέπει επίσης να εμπεδώσουμε ένα κλίμα ανοιχτού, ειλικρινούς δημοκρατικού διαλόγου πάνω στα πραγματικά προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.

Έχουμε επίσης να κάνουμε πολλή δουλειά ώστε το σχέδιό μας να γίνει ακόμη πιο ολοκληρωμένο και συγκεκριμένο, και κυρίως πρέπει αυτό να κατανοηθεί ως ένα σχέδιο το οποίο πρέπει να υλοποιείται από σήμερα στις βασικές του πτυχές, με την έννοια ότι πρέπει από σήμερα να οικοδομούνται συμμαχίες και συναινέσεις από τα κάτω και να διαμορφώνονται πρακτικές και νοοτροπίες καινούριες πάνω στις οποίες μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα μπορέσει να ακουμπήσει αύριο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή πρέπει να λειτουργεί ως ένα κόμμα που ακούει, σκέπτεται και μαθαίνει από την πείρα του. Ένα κόμμα επιτελικό.

5. Θα έχετε ακούσει κι εσείς από ανθρώπους που είδαν και βλέπουν μια ελπίδα στον ΣΥΡΙΖΑ την ερώτηση «πού είστε και τι κάνετε;». Από την επαφή σας με την κοινωνία τι εισπράττετε; Ανταποκρίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ σε όσα περιμένει απ’ αυτόν ο κόσμος;

Στη συνείδηση πολλών ανθρώπων η κυβέρνηση της Αριστεράς παίρνει διαστάσεις μιας συλλογικής λαϊκής ελπίδας. Αυτό είναι πάρα πολύ θετικό, αλλά μας φορτώνει και με μεγάλες ευθύνες. Ευτυχώς πολλοί αντιλαμβάνονται ότι η λύση απαιτεί και την ίδια την κοινωνία.
Άλλωστε ο ίδιος ο κόσμος μας ρωτάει επίσης: «πώς θα τα κάνετε αυτά που λέτε»; «με ποιους θα τα κάνετε»; «με ποιο κράτος, με ποιον λαό, με ποιες νοοτροπίες»;
Άρα ο ίδιος ο κόσμος έχει επίγνωση ότι η εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής απαιτεί μια άλλη συνείδηση, μια άλλη συνεργατική λογική, ένα άλλο φρόνημα, μια άλλη στάση, στάση ευθύνης απέναντι στα δημόσια πράγματα και στη διαμόρφωση των συλλογικών όρων της κοινωνικής μας ζωής.

Το ερώτημα λοιπόν «πού είστε και τι κάνετε» είναι μια καλή αφορμή για να 'συστηθούμε' ξανά και να εξηγήσουμε με ειλικρίνεια ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και πού θέλουμε να πάμε, σε ποιο στάδιο είμαστε τώρα και τι κάνουμε εμείς, αλλά είναι, το ερώτημα αυτό, και μια καλή αρχή για να συζητήσουμε πού είμαστε και τι κάνουμε όλοι μαζί.

6. Πολλές φορές από τον ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει η πρόβλεψη ότι τελειώνει ο χρόνος της κυβέρνησης. Ωστόσο ζήσαμε ένα πολύ «παραγωγικό» καλοκαίρι με την κυβέρνηση κυριολεκτικά να «δίνει ρέστα». Μήπως οι προβλέψεις και η επίκληση των αντικειμενικών αδυναμιών της κυβέρνησης επιβεβαιώνουν την αντίληψη του «ώριμου φρούτου», για την οποία από πολλούς κατηγορείται ο ΣΥΡΙΖΑ;
   Έχετε δίκιο. Το ζητούμενο δεν είναι οι προβλέψεις. Αυτό που εμείς έχουμε να κάνουμε είναι να προβάλλουμε τις ανάγκες, όπως εμείς εκτιμούμε. Και είναι γεγονός ότι όσο η κυβέρνηση αυτή παραμένει τόσο τα προβλήματα θα γίνονται πιο περίπλοκα.

   Από την άλλη πλευρά, βέβαια, οι αντιθέσεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο είναι τόσο μεγάλες, και η συσσωρευμένη οργή του κόσμου τόσο έντονη που η κυβέρνηση, ανά πάσα στιγμή μπορεί να επιχειρήσει εκλογικούς τακτικισμούς ή να βρεθεί χωρίς τη δεδηλωμένη.

Επομένως, η διαρκής ετοιμότητα και διεκδίκηση των εκλογών, ως μέσο για να απαλλαγούμε από αυτή την κυβέρνηση, είναι μια αναγκαιότητα η οποία όμως δεν έχει καμία σχέση με την αντίληψη περί «ώριμου φρούτου».

7. Μετά την πρόσφατη συνέντευξή σας στο Βήμα πολλοί φίλοι και «φίλοι» του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσαν να μιλήσουν για στροφή ή προσαρμογή του στον ρεαλισμό και τη δύσκολη πραγματικότητα. Τελικά, ο ΣΥΡΙΖΑ υποστέλλει τη σημαία του ριζοσπαστισμού, όσο αντιλαμβάνεται με τι θα αναμετρηθεί όταν γίνει κυβέρνηση;

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υποστέλλει καμία σημαία. Αντίθετα οι δυσκολίες πρέπει να κάνουν πιο ριζοσπαστική τη σκέψη μας, πιο τολμηρές και καινοτόμες τις αναζητήσεις μας, πιο ευρηματική και σχεδιασμένη τη δράση μας.

Στη συγκεκριμένη συνέντευξή μου στο Βήμα εξέθεσα τις γνωστές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Αν υπήρξε κάποιο νέο στοιχείο, αυτό είχε να κάνει με την αναφορά μου στην ανάγκη να σκεφτούμε και μη συμβατικά μέσα πολιτικής. Και έκανα ειδική αναφορά στην ανάγκη να σκεφτούμε εναλλακτικά μέσα χρηματοδότησης και ρευστότητας, εναλλακτικά μέσα πληρωμών κλπ. Όμως η αναφορά μου σε μη συμβατικές πολιτικές κάθε άλλο παρά σημαίνει 'στροφές' ή υποχωρήσεις από τις θέσεις μας.

Θα ήθελα να επισημάνω ακόμη πως η συνέντευξή μου στο μεν Βήμα παρουσιάστηκε, με πρωτοβουλία της ίδιας της εφημερίδας, με τον τίτλο «στροφή στον ρεαλισμό», από δε το ΠΑΣΟΚ, αυτά που είπα, χαρακτηρίστηκαν ως προετοιμασία του εδάφους για την επιστροφή στη δραχμή.

Είναι προφανές, και δεν συμβαίνει για πρώτη φορά, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ από ορισμένους παρουσιάζεται ως ένα ανεύθυνο κόμμα των άκρων, και, την ίδια στιγμή, από άλλους εμφανίζεται ως ένα κόμμα που είναι έτοιμο να διαχειριστεί το σύστημα ή ακόμη και να γίνει νέο ΠΑΣΟΚ.

Πρέπει να περιμένουμε πολλά τέτοια και ακόμη χειρότερα και στη συνέχεια, όχι μόνο διότι θέλουν να καλλιεργήσουν σύγχυση αλλά και επειδή αυτές οι διαφορετικές εικόνες του ΣΥΡΙΖΑ έχουν να κάνουν με διαφορετικές τάσεις στο εσωτερικό των κυρίαρχων τάξεων για τις προοπτικές.

8. Ανάλογα όμως κριτικά σχόλια και συζητήσεις για στροφή στο ρεαλισμό κλπ γίνονται και στο χώρο της αριστεράς, ακόμη και του ΣΥΡΙΖΑ…
   Σε ό,τι με αφορά, ό,τι γράφω ή λέω δεν είναι υπεράνω κριτικής. Άλλωστε, μίλησα ήδη για την ανάγκη για έναν ανοιχτό και ουσιαστικό διάλογο.

   Ο διάλογος βέβαια προϋποθέτει αναγνώριση των προβλημάτων. Όμως υπάρχουν και στο χώρο της αριστεράς, ακόμη και σε ορισμένα τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ, δεξιές και αριστερές αυταπάτες, άγνοια ή παραγνώριση των προβλημάτων.

Για παράδειγμα, διάβασα κι εγώ απόψεις που υποστηρίζουν πως αν διαγραφεί το χρέος θα τελειώσουμε με τα ελλείμματα.
Και μάλιστα θα μείνει και περίσσευμα για επενδύσεις.
Άρα δεν χρειάζεται να συζητάμε για ειδικά ομόλογα ή εναλλακτικές πολιτικές.
Τη διαγραφή του χρέους πρέπει να τη διεκδικήσουμε σύμφωνα με όσα λέει το πρόγραμμά μας.

Όμως το χρέος είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία των ελλειμμάτων. Αν δεν αλλάξουμε, επομένως, το κράτος, αν δεν αλλάξουμε το φορολογικό σύστημα, αν δεν χτυπήσουμε τη φοροκλοπή και όλες τις άλλες αιτίες των ελλειμμάτων, ακόμη και αν διαγραφεί όλο το χρέος, το πρωτογενές έλλειμμα θα παραμείνει έλλειμμα και το χρέος θα αναπαραχθεί.

Όταν λοιπόν υπάρχει η αυταπάτη των εύκολων και ανώδυνων λύσεων, τότε όταν κάποιος λέει πως 'δεν υπάρχουν ούτε εύκολες ούτε ανώδυνες λύσεις' δεν ακούγεται ευχάριστα, και μάλιστα η αποκάλυψη της αυταπάτης ονομάζεται 'δεξιά στροφή'.
Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα και ο λαός πρέπει να τη γνωρίζει.

Σε σχόλια πάλι του ΚΚΕ, και όχι μόνο, είναι εμφανής πολλές φορές μια αλαζονεία της άγνοιας.

Πιστεύουν ορισμένοι πως η αριστερά έχει έτοιμες λύσεις για όλα, άρα δεν έχει ανάγκη από νέα γνώση. Δεν κατανοούν ότι το αριστερό κίνημα βρίσκεται σήμερα σε μια κατάσταση που, ενώ έχει πολλές εμπειρίες να μελετήσει, δεν έχει κάποιο πρότυπο να αντιγράψει.

Τα νέα πρότυπα πρέπει να δημιουργηθούν. Ταυτίζοντας την αριστερά με τα στερεότυπα του παρελθόντος, θεωρούν 'δεξιά στροφή' και ενοχοποιούν κάθε καινούρια ιδέα ή αναζήτηση που ξεφεύγει από τα στερεότυπα αυτά.

Ορισμένες φορές, πάλι, η αριστερή πολιτική περιορίζεται στα όρια μιας προοδευτικής παραλλαγής της αστικής πολιτικής, ενός ύστερου αστικού εκσυγχρονισμού.

Ακόμη όμως και ένας τέτοιος εκσυγχρονισμός σήμερα δεν μπορεί να υλοποιηθεί παρά από μια πολιτική με κορμό τους εργαζόμενους και την Αριστερά, στην κατεύθυνση ριζοσπαστικής αλλαγής της κοινωνίας.

Ο ρόλος της αριστερής πολιτικής δεν περιορίζεται στη δικαιότερη και αποτελεσματικότερη για τους εργαζόμενους διαχείριση των υφιστάμενων θεσμών και μέσων πολιτικής, αλλά κύρια αποστολή της είναι η ανίχνευση και διάνοιξη νέων δρόμων, η ανάδειξη νέων θεσμών και μέσων πολιτικής που να διευρύνουν τους βαθμούς ελευθερίας και να διευκολύνουν την άσκηση μιας πολιτικής με κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.

Στις πρωτόγνωρες συνθήκες που βρισκόμαστε αυτή ακριβώς η διάσταση της πολιτικής είναι που κυρίως πρέπει να αναπτύξουμε: τι καινούριο και τι διαφορετικό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να επιτύχουμε την ανόρθωση και ανασυγκρότηση της κοινωνίας προς την κατεύθυνση της δημιουργίας νέων παραγωγικών και καταναλωτικών προτύπων και νέων μορφών προωθημένης δημοκρατίας.

9. Από μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, σε τι ορίζοντα θα μπορεί ο λαός να δει κάποια απτά αποτελέσματα;
   Η κρίση που ζούμε τροποποιεί την έννοια του χρόνου και της συγκυρίας, με την έννοια ότι κάθε στιγμή συμπυκνώνει αιτήματα και ανάγκες διαφορετικού τύπου και χρονικού ορίζοντα.

   Πρέπει δηλαδή άμεσα να αντιμετωπίσουμε προβλήματα επιβίωσης, και ταυτόχρονα να θέσουμε σε κίνηση διαδικασίες μακρόπνοων μετασχηματισμών και να κάνουμε επιλογές που θα καθορίσουν τη φυσιογνωμία της κοινωνίας γα τα επόμενα 20, 30 ή και περισσότερα χρόνια.

Μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει, επομένως, από την αρχή της θητείας της να δείξει απτά αποτελέσματα, και με ένα σοκ ανακούφισης του κόσμου, ιδίως αυτού που υφίσταται την ανθρωπιστική κρίση, αλλά και ένα σοκ μεταρρυθμίσεων και αλλαγών που θα ανοίγουν δρόμους για την ανασυγκρότηση της κοινωνίας στη βάση νέων παραγωγικών προτύπων, μιας προωθημένης δημοκρατίας και μιας λογικής που προτάσσει τις ανάγκες και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων.[/spoiler:38d8mriy]
http://aristeristrouthokamilos.blogspot ... .html#more

απο το λινκ διαβάζεται πιο ευκολα

οπως παντα ο Δραγασακης λεει καποια ενδιαφεροντα πραγματα. Σε βαθμο να απορει κανεις τι δουλεια εχει σε ενα κομμα ημιτρελων.

http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1867495

Κι ο Δραγασακης μαλακιες λεει.
Εχουμε αμετρητους φορους στα ακινητα,ΦΠΑ 23%,χαράτσια κτλ και καποιοι ακομα μιλανε για την φοροδιαφυγη.
Δηλαδη ποσους φορους μπορεις να παρεις απο καποιον,300% ας πουμε;

Ο χρήστης Tiger έγραψε:
Κι ο Δραγασακης μαλακιες λεει.
Εχουμε αμετρητους φορους στα ακινητα,ΦΠΑ 23%,χαράτσια κτλ και καποιοι ακομα μιλανε για την φοροδιαφυγη.
Δηλαδη ποσους φορους μπορεις να παρεις απο καποιον,300% ας πουμε;

οταν εχεις εξασφαλισμενη την αναπτυξη, (κρατικοποιησεις, εθνικοποιησεις κλπ) ...μπορεις να αυξησεις την φορολογια οσο θελεις....

O κόσμος απτόητος :
Λεφτά δεν έχουμε, το μεροκάματο-μισθός έπεσε δραματικά, αλλά πρίν πάμε στη δουλειά -που ευτυχώς τουλάχιστον έχουμε (και μακάρι για πάντα ) - δεν κωλώνουμε ακόμα και σήμερα να δώσουμε πρωινιάτικα τα 2€ για καφέ-τυρόπιτα. Για να μην πώ και για ταξί...
Κι ας δουλεύουμε για 20€ -και αν - τη μέρα.
Αλλά δε μαμείς, θα καθυστερήσουμε να πληρώσουμε το λογαριασμό, το ενοίκιο, κλπ, ή (το 'χοντραίνω' ) έτσι κι αλλιώς, μια ζωή στους γονείς μας θα μένουμε, θα πλερώνουν αυτοί για τα υπόλοιπα.
Δεν θα τρελαθούμε κιόλας. Το κwλ@rάκι μας να είναι καλά....

YΓ : Aαααα, κι εμένα τι με νοιάζει?
Μα μου δημιουργούν ενοχές και θλίψη: Πόσο γυφτο-τσιγκούνης ή κορόιδο είμαι ρε γμτ και δεν το έκανα ποτέ???
Tip: Αν τους ίδιους-ες έβλεπα στο καφέ το απόγευμα, δεν θα δυσανασχετούσα. Την πρωινή 'αποταμίευση', την έδωσαν για να διασκεδάσουν, να χαλαρώσουν. Αλλά όχι και στο γάμο του καραγκιόζη πρωινιάτικα ρε παιδιά.....

Ξέρω γω, μονολογώ και λέω τώρα.......

Ο χρήστης spiros έγραψε:

Απλα λεω οτι οποιος περιμενει βοηθεια απο το κρατος αυτη την εποχη, ενω ο ιδιος καθεται και κοιταει το ταβανι, θα παει για λουκετο.

Μερικοί ως βοηθεια απο το κράτος αντιλαμβανόμαστε και το μη πήδημα απο αυτό με διάφορους τρόπους.

ψηφιστε ΚΚΕ να σας βαλει υπαλληλους στα μαγαζια σας με σιγουρο εισοδημα ή τον ημιτρελο που θελει να ανεβασει και αλλο τη φορολογια στις επιχειρησεις επειδη λεει ειναι χαμηλη.

Άσχετο....?

Άσχετο, αλλά ασ΄το Σπύρο, δεν έχεις δίκιο αλλά πάμε παρακάτω.

Εχουμε αμετρητους φορους στα ακινητα,ΦΠΑ 23%,χαράτσια κτλ και καποιοι ακομα μιλανε για την φοροδιαφυγη.

Ετσι ακριβώς....!!
Και το ακόμα καλύτερο, κάποιοι (πολλοί) μιλάνε ακόμα για 'συνήθη υποζύγια' Και τα ηλίθια τα υποζύγια, ακόμα κουνάνε συγκαταβατικά το κεφάλι όταν το ακούνε απο τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης....!

Ο χρήστης dbekos έγραψε:
O κόσμος απτόητος :
Λεφτά δεν έχουμε, το μεροκάματο-μισθός έπεσε δραματικά, αλλά πρίν πάμε στη δουλειά -που ευτυχώς τουλάχιστον έχουμε (και μακάρι για πάντα ) - δεν κωλώνουμε ακόμα και σήμερα να δώσουμε πρωινιάτικα τα 2€ για καφέ-τυρόπιτα. Για να μην πώ και για ταξί...
Κι ας δουλεύουμε για 20€ -και αν - τη μέρα.
Αλλά δε μαμείς, θα καθυστερήσουμε να πληρώσουμε το λογαριασμό, το ενοίκιο, κλπ, ή (το 'χοντραίνω' ) έτσι κι αλλιώς, μια ζωή στους γονείς μας θα μένουμε, θα πλερώνουν αυτοί για τα υπόλοιπα.
Δεν θα τρελαθούμε κιόλας. Το κwλ@rάκι μας να είναι καλά....

YΓ : Aαααα, κι εμένα τι με νοιάζει?
Μα μου δημιουργούν ενοχές και θλίψη: Πόσο γυφτο-τσιγκούνης ή κορόιδο είμαι ρε γμτ και δεν το έκανα ποτέ???
Tip: Αν τους ίδιους-ες έβλεπα στο καφέ το απόγευμα, δεν θα δυσανασχετούσα. Την πρωινή 'αποταμίευση', την έδωσαν για να διασκεδάσουν, να χαλαρώσουν. Αλλά όχι και στο γάμο του καραγκιόζη πρωινιάτικα ρε παιδιά.....

Ξέρω γω, μονολογώ και λέω τώρα.......

ελα μωρε.. ενα διευρω ειναι.... πως κανς ετσι....
αμα του πεις οτι του βγαινει κανα 50αρι το μηνα βεβαια θα του φανει καπως αλλα ποιος σκεφτεται μεχρι εκει τωρα.. ωχου...

μην κοροιδευω βεβαια, εδω προχθες ρωτησα τη γυναικα μου ετσι απο περιεργεια, ποσα χρηματα πιστευεις οτι φευγουν σε βενζινη μεσα σε ενα χρονο.. και μου λεει... εε.. αντε 600 ευρω??
(~20.000 χλμ το χρονο περιπου και με τα δυο αμαξια, -->2500 σε βενζίνες...)

Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά τουλάχιστον 500 ρυθμίσεις που θεωρητικά στέκουν εμπόδιο στην ομαλή λειτουργία του ανταγωνισμού έχει εντοπίσει ο ΟΟΣΑ στην έκθεση που έχει εκπονήσει για την Ελλάδα με αντικείμενο τους τομείς της βιομηχανίας, του τουρισμού, των οικοδομικών υλικών και του λιανεμπορίου.

http://www.capital.gr/NewsTheme.asp?id=1868152

υψηλη πυλη....

Ο χρήστης kiloMeater έγραψε:

O κόσμος απτόητος :
Λεφτά δεν έχουμε, το μεροκάματο-μισθός έπεσε δραματικά, αλλά πρίν πάμε στη δουλειά -που ευτυχώς τουλάχιστον έχουμε (και μακάρι για πάντα ) - δεν κωλώνουμε ακόμα και σήμερα να δώσουμε πρωινιάτικα τα 2€ για καφέ-τυρόπιτα. Για να μην πώ και για ταξί...
Κι ας δουλεύουμε για 20€ -και αν - τη μέρα.
Αλλά δε μαμείς, θα καθυστερήσουμε να πληρώσουμε το λογαριασμό, το ενοίκιο, κλπ, ή (το 'χοντραίνω' ) έτσι κι αλλιώς, μια ζωή στους γονείς μας θα μένουμε, θα πλερώνουν αυτοί για τα υπόλοιπα.
Δεν θα τρελαθούμε κιόλας. Το κwλ@rάκι μας να είναι καλά....

YΓ : Aαααα, κι εμένα τι με νοιάζει?
Μα μου δημιουργούν ενοχές και θλίψη: Πόσο γυφτο-τσιγκούνης ή κορόιδο είμαι ρε γμτ και δεν το έκανα ποτέ???
Tip: Αν τους ίδιους-ες έβλεπα στο καφέ το απόγευμα, δεν θα δυσανασχετούσα. Την πρωινή 'αποταμίευση', την έδωσαν για να διασκεδάσουν, να χαλαρώσουν. Αλλά όχι και στο γάμο του καραγκιόζη πρωινιάτικα ρε παιδιά.....

Ξέρω γω, μονολογώ και λέω τώρα.......

ελα μωρε.. ενα διευρω ειναι.... πως κανς ετσι....
αμα του πεις οτι του βγαινει κανα 50αρι το μηνα βεβαια θα του φανει καπως αλλα ποιος σκεφτεται μεχρι εκει τωρα.. ωχου...

μην κοροιδευω βεβαια, εδω προχθες ρωτησα τη γυναικα μου ετσι απο περιεργεια, ποσα χρηματα πιστευεις οτι φευγουν σε βενζινη μεσα σε ενα χρονο.. και μου λεει... εε.. αντε 600 ευρω??
(~20.000 χλμ το χρονο περιπου και με τα δυο αμαξια, -->2500 σε βενζίνες...)

Ο Ελληνας θεωρει το ταξι μεγιστη πολυτελεια ενω μεχρι απο λιγα χρονια ειχαμε ταρίφα βαλκανίων.
Το να εχει 2+ αυτοκινητα με τελη κυκλοφοριας,ασφαλειες,τρακαρισματα-βλαβες,και βενζινη στο 1.80 δεν το θεωρει πολυτελεια αλλα φτωχολογια

Ο χρήστης vice246 έγραψε:

Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά τουλάχιστον 500 ρυθμίσεις που θεωρητικά στέκουν εμπόδιο στην ομαλή λειτουργία του ανταγωνισμού έχει εντοπίσει ο ΟΟΣΑ στην έκθεση που έχει εκπονήσει για την Ελλάδα με αντικείμενο τους τομείς της βιομηχανίας, του τουρισμού, των οικοδομικών υλικών και του λιανεμπορίου.

http://www.capital.gr/NewsTheme.asp?id=1868152

υψηλη πυλη....

Φταίει η μέρκελ/θα πληρώσει ο σταινμπρουκ είναι το σωστό σχόλιο.

Ο χρήστης dstou έγραψε:
Το ηφαίστειο της Σαντορίνης εκλύει ...χρυσό.

http://www.capital.gr/gmessages/showTopic.asp?id=3956175&pg=2&OrderDir=

Kai εκεί χρυσός;

Ο χρήστης spiros έγραψε:
αν θες να πας λιγο πιο περα, δες την Κινα πριν 10-20χρονια και δες την σημερα με 600.000.000 να αποτελουν την μεσαια ταξη.

Οι Κινέζοι είναι νεοφιλελέ; Η ζωή του μέσου Κινέζου έχει βελτιωθεί ή επιδεινωθεί από τότε που ο σύντροφος Deng Xiaoping άφησε τον καπιταλισμό να κάνει παιχνίδι στην Κίνα;

Ο Ντεγκ Χσιαο Πινγκ(-πονγκ) αυτη την μεταρρυθμιση την ονομασε «σοσιαλιστικη οικονομια της αγορας». [γελια] . Το μοντελο ειναι ελευθερη αγορα με κρατικες επενδυσεις (μεγαλες καποιες φορες , οπως πχ οταν εσκασε η κριση το 2008) και μεγαλο κρατικο ελεγχο. Η ειρωνεια ειναι οτι οι κομμουνιστες (εντος ή εκτος εισαγωγικων) που παρεμειναν στην εξουσια ειναι 'καλυτεροι' διαχειριστες του καπιταλισμου.

Λιγα πραγματα ξερω για το καπιταλιστικο «θαυμα» της Κινας. Μερικα ειναι αυτα :

Οι μεταρρυθμισεις ξεκινησαν στα τελη της δεκαετιας του 70 και αφορουσαν την ιδιωτικοποιηση της γης και τη δημιουργια αγροτικων επιχειρησεων.
Η παραγωγη αυξηθηκε αλλα συγχρονως εμφανιστηκε ο μεγαλυτερος πληθωρισμος των τελευταιων 40 ετων και αντιθεσεις μεταξυ μιας μειοψηφιας που καρπωθηκε τα οφελη και της πλειοψηφιας που πηρε ψιχουλα. Στα τελη της δεκαετιας του 80 η οικονομια επεσε σε υφεση και εμφανιστηκε ενα μεγαλο κινημα διαμαρτυριας.

H μετεγκατασταση σημαντικου μερους της παραγωγης (κυριως) των ΗΠΑ και οι μεγαλες ξενες (κυριως απο τις ΗΠΑ) επενδυσεις (στις αρχες της δεκαετιας του 90) εφερε αλλαγη του μοντελου. Η οικονομια της Κινας προσανατολιστηκε στην εξαγωγη καταναλωτικων αγαθων και ηλεκτρονικων (κυριως προς τις ΗΠΑ).

Η εσωτερικη ιδιωτικη καταναλωση ειναι μικρη . Συμφωνα με την κινεζικη στατιστικη υπηρεσια , το ποσοστο των κινεζων που ανηκουν στη μεσαια ταξη ειναι πολυ μικροτερο απο αυτο που αναφερει ο spiros.
Πολλα εκατομμυρια (90 -100) αγροτων ψαχνουν καθε χρονο περιστασιακη δουλεια στις πολεις (στις οποιες υπαρχουν και καμια 30αρια εκατομμυρια ανεργοι).

Το βιοτικο επιπεδο καποιου ποσοστου του πληθυσμου εχει βελτιωθει . Αυτο ,ομως, συνεβη και γιατι επιδεινωθηκε η ποιοτητα ζωης και μεγαλωσε η εργασιακη ανασφαλεια ενος αλλου ποσοστου του πληθυσμου. Ωραρια που φτανουν τις 15 ωρες και εργασιακες συνθηκες γνωστες και απο διαφορα ντοκυμαντερ.

Καποια αποσπασματα απο Τα δύο αντίθετα πρόσωπα της Κίνας (το αρθρο ειναι του 2007).
' Το 90% του κινεζικού πληθυσμού δεν έχει πλέον κανενός είδους ασφαλιστική κάλυψη και αδυνατεί να επισκεφθεί τον γιατρό λόγω κόστους, καθώς καταργήθηκε πλέον η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και στα δημόσια νοσοκομεία.

Κατά δεκάδες εκατομμύρια σταματούν τα παιδιά από το σχολείο, καθώς οι πάμπτωχοι γονείς αδυνατούν να ανταποκριθούν στα δίδακτρα που επιβλήθηκαν και στα δημόσια σχολεία.

Η εγκατάλειψη των υποδομών από το κράτος και η αλόγιστη ανάπτυξη με πλήρη αδιαφορία ως προς τις περιβαλλοντικές συνέπειες έχει οδηγήσει στο σημείο 300.000.000 Κινέζοι να μην έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό!

Βάσει των επισήμων στοιχείων, πέρυσι σημειώθηκαν στην Κίνα 87.000 μείζονες ενέργειες διαμαρτυρίας – από συλλαλητήρια και διαδηλώσεις έως πυρπολήσεις κομματικών και κρατικών κτιρίων μέχρι τοπικές εξεγέρσεις με δεκάδες νεκρούς!

Το 70% των ποταμών της Κίνας είναι πλέον μολυσμένο, ενώ το ένα τρίτο του εδάφους της αχανούς χώρας υφίσταται τις ζημιογόνες επιπτώσεις της όξινης βροχής. Υπολογίζεται πως 400.000 Κινέζοι πεθαίνουν πρόωρα κάθε χρόνο λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ενώ τα δύο τρίτα των αστικών λυμάτων πέφτουν στα ποτάμια, τις λίμνες και τη θάλασσα χωρίς καμιά επεξεργασία.'

Ετσι κι’ αλλιως οι (νεο-)φιλελεδες βλεπουν τα οικονομικα παραδειγματα μονοδιαστατα και ιδεοληπτικα (ταλιμπανιζουν περισσοτερο κι΄ απο τους ταλιμπαν).
Εν ολιγοις, περαστικα.

Το να κοιτάς το οικονομικό θαύμα της Κίνας και να λες περαστικά σε όσους σου επισημαίνουν ότι οφειλεται ξεκάθαρα στον καπιταλισμό... ντάξ απαιτεί στρουθοκαμηλισμό Ελληνοσοβιετικού επιπέδου, που δεν παύει να με εκπλήσσει!

Πάντως για να μην είμαι και αγενής, αντεύχομαι σύντροφε. Μόλις γίνει η επανάσταση σε κάποια άλλη χώρα, πες το μας να χαρούμε. Για την ώρα βολέψου με το φιλελέυθερο μοντέλο που έχει βγάλει από την πείνα εκατοντάδες εκατομύρια ανθρώπους και ικανοποιήσου με την οργάνωση 'δράσεων' στα Ιδρύματα Επαναστατικής Κατήχησης, τα Ελληνικά ΑΕΙ.