Youtube Video

Ναι λοιπόν, καλά το καταλάβατε αρχίζει η αναμέτρηση του καλού με το κακό. Των νοικοκυραίων με τους άπλυτους. Των εκμεταλλευτών του ανθρώπινου ιδρώτα με τους εργάτες της βιοπάλης.

Πέρα από την πλάκα, κάποια στιγμή είχε πέσει το μάτι μου στο συγκεκριμένο βίντεο.

Youtube Video

Εξαιρετικά εύστοχο, αντιμετωπίζοντας μάλιστα το θέμα της εκμετάλλευσης της εργασίας ιστορικά. Οι αρχαίες δοξασίες αντικαταστάθηκαν από την θρησκευτική πίστη (σκότωνε και μη ερεύνα), μετά από πατριωτικά ιδεώδη και όταν είδαν ότι πλέον δεν έπιανε τίποτα μπήκε στη μέση ο καταναλωτισμός ('Have a commodity old chap).
Νομίζω ότι είναι χαρακτηριστική η σκηνή που το γουρούνι κεφαλαιοκράτης δίνει ένα σακούλι με λεφτά και ο ταλαίπωρος εργάτης βρίσκει κουράγιο για να συνεχίσει στη ρόδα.

Άρα λοιπόν αν ο καταναλωτισμός είναι η ρίζα του κακού, πόσο εύκολο είναι να εκμηδενιστεί το σύστημα μέσω αυτού;

Μια άλλη πηγή είναι και το συγκεκριμένο άρθρο

http://jakeg.co.uk/essays/consumer_exploitation

Consumption requires money which is not equally distributed throughout a capitalist society. Resources are not unlimited, and part of a currency's purpose is to act as a rationing device, ensuring that resources are not overused. As such, consumption does not give full choice to all, but only those who can afford. But a question arises as to whether divisions are necessary for all or just the rich. That is, does consumerism allow the rich to protect their wealth through a devisive system, or is it a system which allocates resources in a fair or necessary way.

και λίγο πιο κάτω

When Marx wrote that '[t]he ultimate cause of all real crises is always the poverty and restricted consumption of the masses' (Capital III, 528, quoted in Bottomore, 1956: 145) it was during the industrialist period before the latest stage of rapid globalization. Perhaps he failed to fully grasp the full reach of consumer-capitalism in later years. Although the trickle-down effect has not been as great as was hoped, the 'masses' have benefited from consumption in increases in living standards. The rich-poor divide has widened, but the poor are now less poor.

Το μπολνταρισμένο σαφώς και ισχύει.

Άρα τελικά το πρόβλημα μας είναι ότι πεινάμε ή ότι δεν τρώμε τόσο πολύ όσο κάποιοι άλλοι;
Και αν τελικά μας φτάνει αυτό το λίγο που τρώμε και είμαστε κατά του καπιταλισμού, τι μας νοιάζει αν οι άλλοι τρώνε παραπάνω;

Youtube Video

Ναι λοιπόν, καλά το καταλάβατε αρχίζει η αναμέτρηση του καλού με το κακό. Των νοικοκυραίων με τους άπλυτους. Των εκμεταλλευτών του ανθρώπινου ιδρώτα με τους εργάτες της βιοπάλης.

Πέρα από την πλάκα, κάποια στιγμή είχε πέσει το μάτι μου στο συγκεκριμένο βίντεο.

Youtube Video

Εξαιρετικά εύστοχο, αντιμετωπίζοντας μάλιστα το θέμα της εκμετάλλευσης της εργασίας ιστορικά. Οι αρχαίες δοξασίες αντικαταστάθηκαν από την θρησκευτική πίστη (σκότωνε και μη ερεύνα), μετά από πατριωτικά ιδεώδη και όταν είδαν ότι πλέον δεν έπιανε τίποτα μπήκε στη μέση ο καταναλωτισμός ('Have a commodity old chap).
Νομίζω ότι είναι χαρακτηριστική η σκηνή που το γουρούνι κεφαλαιοκράτης δίνει ένα σακούλι με λεφτά και ο ταλαίπωρος εργάτης βρίσκει κουράγιο για να συνεχίσει στη ρόδα.

Άρα λοιπόν αν ο καταναλωτισμός είναι η ρίζα του κακού, πόσο εύκολο είναι να εκμηδενιστεί το σύστημα μέσω αυτού;

Μια άλλη πηγή είναι και το συγκεκριμένο άρθρο

http://jakeg.co.uk/essays/consumer_exploitation

Consumption requires money which is not equally distributed throughout a capitalist society. Resources are not unlimited, and part of a currency's purpose is to act as a rationing device, ensuring that resources are not overused. As such, consumption does not give full choice to all, but only those who can afford. But a question arises as to whether divisions are necessary for all or just the rich. That is, does consumerism allow the rich to protect their wealth through a devisive system, or is it a system which allocates resources in a fair or necessary way.

και λίγο πιο κάτω

When Marx wrote that '[t]he ultimate cause of all real crises is always the poverty and restricted consumption of the masses' (Capital III, 528, quoted in Bottomore, 1956: 145) it was during the industrialist period before the latest stage of rapid globalization. Perhaps he failed to fully grasp the full reach of consumer-capitalism in later years. Although the trickle-down effect has not been as great as was hoped, the 'masses' have benefited from consumption in increases in living standards. The rich-poor divide has widened, but the poor are now less poor.

Το μπολνταρισμένο σαφώς και ισχύει.

Άρα τελικά το πρόβλημα μας είναι ότι πεινάμε ή ότι δεν τρώμε τόσο πολύ όσο κάποιοι άλλοι;
Και αν τελικά μας φτάνει αυτό το λίγο που τρώμε και είμαστε κατά του καπιταλισμού, τι μας νοιάζει αν οι άλλοι τρώνε παραπάνω;

Youtube Video

Ναι λοιπόν, καλά το καταλάβατε αρχίζει η αναμέτρηση του καλού με το κακό. Των νοικοκυραίων με τους άπλυτους. Των εκμεταλλευτών του ανθρώπινου ιδρώτα με τους εργάτες της βιοπάλης.

Πέρα από την πλάκα, κάποια στιγμή είχε πέσει το μάτι μου στο συγκεκριμένο βίντεο.

Youtube Video

Εξαιρετικά εύστοχο, αντιμετωπίζοντας μάλιστα το θέμα της εκμετάλλευσης της εργασίας ιστορικά. Οι αρχαίες δοξασίες αντικαταστάθηκαν από την θρησκευτική πίστη (σκότωνε και μη ερεύνα), μετά από πατριωτικά ιδεώδη και όταν είδαν ότι πλέον δεν έπιανε τίποτα μπήκε στη μέση ο καταναλωτισμός ('Have a commodity old chap).
Νομίζω ότι είναι χαρακτηριστική η σκηνή που το γουρούνι κεφαλαιοκράτης δίνει ένα σακούλι με λεφτά και ο ταλαίπωρος εργάτης βρίσκει κουράγιο για να συνεχίσει στη ρόδα.

Άρα λοιπόν αν ο καταναλωτισμός είναι η ρίζα του κακού, πόσο εύκολο είναι να εκμηδενιστεί το σύστημα μέσω αυτού;

Μια άλλη πηγή είναι και το συγκεκριμένο άρθρο

http://jakeg.co.uk/essays/consumer_exploitation

Consumption requires money which is not equally distributed throughout a capitalist society. Resources are not unlimited, and part of a currency's purpose is to act as a rationing device, ensuring that resources are not overused. As such, consumption does not give full choice to all, but only those who can afford. But a question arises as to whether divisions are necessary for all or just the rich. That is, does consumerism allow the rich to protect their wealth through a devisive system, or is it a system which allocates resources in a fair or necessary way.

και λίγο πιο κάτω

When Marx wrote that '[t]he ultimate cause of all real crises is always the poverty and restricted consumption of the masses' (Capital III, 528, quoted in Bottomore, 1956: 145) it was during the industrialist period before the latest stage of rapid globalization. Perhaps he failed to fully grasp the full reach of consumer-capitalism in later years. Although the trickle-down effect has not been as great as was hoped, the 'masses' have benefited from consumption in increases in living standards. The rich-poor divide has widened, but the poor are now less poor.

Το μπολνταρισμένο σαφώς και ισχύει.

Άρα τελικά το πρόβλημα μας είναι ότι πεινάμε ή ότι δεν τρώμε τόσο πολύ όσο κάποιοι άλλοι;
Και αν τελικά μας φτάνει αυτό το λίγο που τρώμε και είμαστε κατά του καπιταλισμού, τι μας νοιάζει αν οι άλλοι τρώνε παραπάνω;

Στην εξελικτική ροή δοξασίες-θρησκεία-ιδεολογία-καταναλωτισμός (ως τρόπους εκμετάλλευσης της ευρείας λαϊκής μάζας) διαφωνείς σε κάτι;

dimitris μην ανοίγεις την Πάπυρος Λαρούς για να συνδέσεις ιδεολογία με καταναλωτισμό. Λάθος μονοπάτι-μπάλα στα κεραμίδια.

Το ζητούμενο είναι να εξετάσεις γιατί -διαχρονικά και ιστορικά- οι μεγάλες λαϊκές μάζες υπηρετούσαν πιστά το σύστημα. Το εκάστοτε σύστημα που εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.
Γι αυτό είπα ότι είναι πολύ εύστοχο το βίντεο.
Το θέμα είναι ποιός μας 'αναγκάζει' σήμερα να τρώμε στη μάπα τους βρωμοκαπιτάλες με τα βρωμολεφτά τους, τις βρωμοτραπεζές τους και τις βρωμοπολυεθνικές τους που ρουφάνε τον pluto του κοσμάκη.
Κάποιος λόγος θα υπάρχει, δεν γίνεται να τα ρίξουμε σε υπνωτισμό παγκόσμιας κλίμακας ή σε κάποια ουσία που ρίξαν στο νερό.

Προσωπικά, πιστεύω ότι ο λόγος αυτός είναι ο καταναλωτισμός και γενικά το τριπάκι του live the capitalist myth. Δούλευε σα το σκύλο για 40 χρόνια με τη σκέψη ότι κάαααααποια στιγμή θα πιάσεις την καλή στο σύστημα, θα χεστείς στο τάληρο και θα αποκτήσεις όλα όσα ονειρευόσουνα.
Άσχετα αν το σύστημα είναι καραάδικο και κάποιοι τα έχουν από τα γενοφάσκια τους, ενώ κάποιοι δεν τα αποκτούν ποτέ όσο και να δουλέψουν.
Όπως λέει και το γουρούνι στο βίντεο 'Have a commodity old chap' και πιάνει φωτιά ο κώλος του εργάτη απ' την πρεμούρα του να πάρει και άλλα λεφτά για commodities.

κυρίως επιθυμίες και προσδοκίες

Αυτό ακριβώς λεω και εγώ ότι είναι η κοινή συνισταμένη όλων αυτών των περιπτώσεων.

@zeppelin
Οι Κουβανοί πήραν το θαλάσσιο δρόμο για τις ΗΠΑ. Προτιμούσαν να τους φάνε τα χταπόδια επειδή δεν άντεχαν άλλη κομμουνιστική ευτυχία by commandante Fidel.

Επίσης να θυμίσω ότι για 40+ χρόνια παραπάνω από τον μισό πλανήτη ήταν υπο τελείως διαφορετικό -στο σύστημα- καθεστώς. Και -σωστά μαντέψατε- οι κάτοικοι των χωρών αυτών έφευγαν με κάθε τρόπο για να γλιτώσουν από την 'εναλλακτική'.

Γιατί δηλαδή δεν είχαμε μιλούνια κόσμου να φεύγουν από τις ΗΠΑ πχ για να μεταναστεύσουν στη Ρωσία;

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Ο Έλληνας.

Μακράν. Γι αυτό και ο Κουβανός έρχεται στο Ελλάντα για να πλύνει πιάτα στο Έντσο ντε Κούμπα σενιόρ με την ελπίδα να σταθεί στα πόδια του (και γιατί όχι να ανοίξει το δικό του μαγαζί -και μαγκιά του), ενώ ο Έλληνας θα πάει στην Κούβα με φτηνό πακέτο διακοπών να πάρει μια ντάνα πούρα με 10 ντάλαρς, να γαμήσει πιπίνι με 5 ντάλαρς και να χει να το λέει.

Μην κολάμε στην Κούβα (εμπάργκο κλπ). Η Ρουμανία; Η Βουλγαρία; Η Πολωνία; Τσπ.

@Μιτζάκωβος
Σε φτούνο το έρμο το forum έχουν συζητηθεί τα πάντα. Από τη συμμετοχικότητα μέχρι την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και τα βυζιά της Μενεγάκης (περασμένα μεγαλεία το τελευταίο...). Αρνείσαι να συζητήσεις επι του θέματος και παραπέμπεις σε βιβλιογραφία; Αν είναι έτσι να κλειδώσουμε το ΔΝΤ και να πούμε πάρε κόσμε το πόνημα του Τραγάκη, του Μάνου και του Μπογιόπουλου και αφού τα διαβάσεις όλα, έλα το Σεπτέμβριο για επαναληπτική εξεταστική.

Το 5λεπτο σκετσάκι μπορεί να είναι υπερβολικά απλοϊκό, αλλά καταφέρνει να περάσει κάποια μηνύματα χωρίς να χρειαστεί να διαβάσει κάποιος 800 τόμους ανάλυση.

Και πάει μακριά η βαλίτσα.

'Και τον Θεό ποιός τον έφτιαξε;' που λέγαμε και στο δημοτικό. Μη την πάμε εκεί την ιστορία. Ας επικεντρωθούμε στη φόλα και στο πλαίσιο που αυτή υφίσταται.
Νομίζω ότι από όλη τη βιβλιογραφία που μου ανέφερες -δε μπορεί- κάποια λογική απάντηση θα υπάρχει στο ερώτημα που έθεσα, γιατί ο κόσμος τρώει τη φόλα. Και όχι απλά την τρώει αλλά την καταβροχθίζει και ήθελε να την καταβροχθίζει ακόμα και όταν υπήρχε εναλλακτική.

Τώρα για να μην κοροϊδευόμαστε, η κουβέντα έχει ξεκινήσει πολλές φορές σε άσχετα τοπικά. Δε βρίσκω κάτι κακό στο να γίνεται σε ένα συγκεκριμένο.