Ο χρήστης nass έγραψε:

Λελογισμένη φορολόγηση της μεγάλης περιουσίας είναι μια χαρά δίκαιη.

Ναι, αλλα τώρα θα έρθει ο κουτσαν που είναι ακριβολόγος και θα αναρωτηθεί ποια είναι τα όρια της μεγάλης περιουσίας και της λελογισμένης φορολόγησης και ποιος τα βάζει: 500.000 ευρώ είναι μεγάλη περιουσία; 300.000; 200.000; Και ποιος είναι ο δίκαιος φόρος; 5%; 10%; 20%;
Να μην ξεχνάμε παντως (για να μην αδικούμε τους εγχώριους φωστήρες του ΥΠΟΙΚ), ότι το ύψος των φόρων δεν καθορίζεται από κάποια δικαιοσύνη, αλλά από το χρηματοδοτικό κενό, το πρωτογενές πλεόνασμα και όλα αυτά τα ωραία που έχουν φέρει τα μνημόνια: 3,2 δις θα επιβάλεις και 2,65 δις θα μαζέψεις, λέει ο επικυρίαρχος. Και χαμηλότερες να ήταν οι αντικειμενικές, το ποσό αυτό θα έπρεπε να συγκεντρωθεί, οπότε θα ήταν υψηλότεροι οι συντελεστές
Για να μην έχει ψευδαισθήσεις ο Τζημερος, το λέω

Ο χρήστης HighFidelity έγραψε:

δεν είναι σωστό να μου μιλάς σκληρά, αφού ξέρεις πως σου έχω αδυναμία!
Μέχρι και τραγούδι σου έγραψα, τι άλλο θέλεις!

Εδώ γράφει τραγούδια και τα κονομάει ο Παντελίδης, δεν θα μπορέσει να αυτοσχεδιάσει με μια ματινάδα ο τιτανοτεράστιος HiFidelitης;

Γιατί όμως νομίζεις ότι σου μιλάω σκληρά;
Έγραψες επί λέξη:

Ξέρω πως οι αστούληδες τώρα βγάζουν σπυράκια, αλλά στ' @@ μου.

και απάντησα ακριβώς με το ίδιο λεξιλόγιο

Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Υποθέτω ότι οι περισσότεροι που το διάβασαν και συμφωνούν με το άρθρο έχουν τις απόψεις σου γραμμένες στα @@ τους, οπότε έρχεται μια η άλλη.

Ο χρήστης Asimov έγραψε:

αλλά από το χρηματοδοτικό κενό, το πρωτογενές πλεόνασμα και όλα αυτά τα ωραία που έχουν φέρει τα μνημόνια:

LELzzzzz

Ο χρήστης koutsan έγραψε:

Όπως ξέρεις δεν είμαι καθόλου υπέρ της μη φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας

Της ίδιας της περιουσίας ή μόνο του εισοδήματος που προκύπτει από αυτήν (= ενοίκια και υπεραξία κατά τη μεταβίβαση) ?

Ο HighFidelity μας τα είπε πολύ μπερδεμένα

Και της ίδιας της ακίνητης περιουσίας, απλά προφανώς πιο λελογισμένα. Καλά εισόδημα αυτονόητο και μάλιστα στην κλίμακα είναι το δίκαιο και όχι αυτοτελώς.
Για καταθέσεις, χαρτοφυλάκια μετοχών, ομόλογα κλπ περιουσιακά στοιχεία, που φυσικά θα ήταν δίκαιο να προστίθενται στην περιουσία, στην Ελλάδα του 2014 θα έτρεμα λίγο να ανακοινώσω κάτι τέτοιο

Τώρα ο HF προσπαθεί να φτιάξει ένα φορολογικό κατασκεύασμα που, μεταξύ τυρού και αχλαδίου, του 'φαίνεται' δίκαιο αλλά εκτιμώ ότι διαπιστώνει ότι τα πράγματα είναι περίπλοκα στην πράξη και αυτοί που θέλει να 'αγγίξει' δεν κάθονται στ'αυγά τους για να τους βάλει κ@λοδάχτυλο κάθε φιριφιρίκος που είχε μια λαμπρή ιδέα στο φόρουμ αλλά τη γλυτώνουν και του στέλνουν και το λογαριασμό

Από τη στιγμή που συνδέει την πληρωμή φόρων ακινήτων με το εισόδημα το πράγμα γίνεται μπάχαλο : αν όποιος δεν έχει εισοδήματα (ή έχει λίγα) δεν πληρώνει φόρους ακινήτων, όσα ακίνητα και να έχει, ο πειρασμός να μην έχεις εισόδημα (ή να έχεις λίγο, για την ακρίβεια όσο πρέπει ) γίνεται ακόμα πιο μεγάλος.
Ιδέες δε του στυλ ότι μόλις πας να βγάλεις 5 (ή και 105) δεκάρες ή να το πουλήσεις τότε θα έρθω να στα πάρω αναδρομικά για τα 10 προηγούμενα χρόνια που δεν μου πλήρωνες φόρους μοιάζουν βγαλμένες κατευθείαν από το ίδιο το ΥπΟικ.
Εν ολίγοις αν δεν έχεις εισόδημα θα σωρεύεις φόρους ακινήτων οι οποίοι θα 'ενεργοποιούνται' (στη μάπα σου ) μόλις πληρωθεί η αίρεση του 'βγάλεις λεφτά' ή 'πουλήσεις κάτι' => το τέλειο κίνητρο για κάθε οικονομική δραστηριότητα

Εγώ είπα πως δεν γίνεται η μεγάλη περιουσία να μένει αφορολόγητη, όπως είπα πως δεν γίνεται να φορολογείται η πρώτη κατοικία.
Και ναι, αν ο άλλος δεν έχει εισοδήματα δεν μπορείς να του πάρεις λεφτά, γιατί δεν έχει!
Θα σου...τα χρωστάει όμως, όταν πάει να μεταβιβάσει το ακίνητο! Πώς αλλιώς; Μαζί του, δεν μπορεί να το πάρει! Είτε το πουλήσει, είτε το δώσει γονική παροχή, τότε θα πληρώσει, απλό.
Αν δεν του αρέσει, λυπάμαι, στο κράτος!
Εγώ δεν πάω να τα πάρω από κάποιους, ξέρω ότι οι μεγάλοι πάντα θα ξεφεύγουν. Αλλά προσπαθώ να μην τα παίρνω από αυτούς που δεν έχουν και ταυτόχρονα να μην συσσωρεύεται η περιουσία στα χέρια λίγων ή τουλάχιστον να κοστίζει ακριβά κάτι τέτοιο...
Θεωρείς δηλαδή παράλογο το παραπάνω; Είναι ο ΕΝΦΙΑ ή ο Τζήμερος-Ξανά σωστότεροι;

Ο χρήστης Asimov έγραψε:
Πάντως να υπενθυμίσω ότι η κουβέντα ξεκίνησε από τους Τζημερους που υποστηρίζουν ότι είναι άδικη η φορολόγηση της περιουσίας κι όχι από το αν είναι εφικτή.

Στάλθηκε από το XT1032 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

μιλησε για ακινητη περιουσια που δεν παραγει εισοδημα, αλλα δε γμτ

Η πιο εύκολη [προσωρινή] 'λύση' ώστε να καταφέρει να επιβιώσει το status quo με όλα του τα 'καλά' (να συνεχίσει να βολεύει τα 'δικά του παιδιά' κλπ κλπ) σε ένα κράτος που που δεν παράγει ούτε το 20% του πλούτου που καταναλώνει, που έχει τσακωθεί με τον όρο 'επιχειρηματικότητα' και που νομίζει ότι η 'εργασία που έχει προστιθέμενη αξία' και η 'απασχόληση' είναι ένα και το αυτό, είναι αυτό που κάνουμε εμείς αυτή τη στιγμή (όχι φυσικά χάρη στα όσα έλεγαν ότι πρέπει να αλλάξουμε τα 'άτιμα τα μνημόνια', όπως θέλουν κάποιοι να πιστεύουν, αλλά χάρη στη μη-εφαρμογή σοβαρών και ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων ώστε να διορθωθούν τα χιλιάδες στραβά μας σε όλους τους τομείς).

'...Υπάρχει όμως και μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και σπάνια περίπτωση, όπου σε μία οικονομική κρίση, αντί το κράτος να αποσυρθεί, αποφασίζει αντίθετα να μειώσει τα ελλείμματα του με αρπαγή της ιδιωτικής περιουσίας μέσω της δραστικής αύξησης της φορολόγησης. Αυτό οι πολιτικοί επιστήμονες το ονομάζουν predatory state (αρπακτικό κράτος). Κύριο χαρακτηριστικό του είναι ότι η νόμιμη κλοπή - φορολόγηση των ιδιωτών δεν περιορίζεται από ανησυχίες για την μακροχρόνια βιωσιμότητα της οικονομίας και του συστήματος. Στο predatory state, οι υπήκοοι είναι απροκάλυπτα το θήραμα για μια κρατικοδίαιτη κάστα η οποία μεγιστοποιεί την απομύζηση τους μέχρι τελικής πτώσεως, αυτών και του κράτους...'

Ο χρήστης nidosan έγραψε:
Η πιο εύκολη [προσωρινή] 'λύση' ώστε να καταφέρει να επιβιώσει το status quo με όλα του τα 'καλά' (να συνεχίσει να βολεύει τα 'δικά του παιδιά' κλπ κλπ) σε ένα κράτος που που δεν παράγει ούτε το 20% του πλούτου που καταναλώνει, που έχει τσακωθεί με τον όρο 'επιχειρηματικότητα' και που νομίζει ότι η 'εργασία που έχει προστιθέμενη αξία' και η 'απασχόληση' είναι ένα και το αυτό, είναι αυτό που κάνουμε εμείς αυτή τη στιγμή (όχι φυσικά χάρη στα όσα έλεγαν ότι πρέπει να αλλάξουμε τα 'άτιμα τα μνημόνια', όπως θέλουν κάποιοι να πιστεύουν, αλλά χάρη στη μη-εφαρμογή σοβαρών και ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων ώστε να διορθωθούν τα χιλιάδες στραβά μας σε όλους τους τομείς).

---

'...Υπάρχει όμως και μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και σπάνια περίπτωση, όπου σε μία οικονομική κρίση, αντί το κράτος να αποσυρθεί, αποφασίζει αντίθετα να μειώσει τα ελλείμματα του με αρπαγή της ιδιωτικής περιουσίας μέσω της δραστικής αύξησης της φορολόγησης. Αυτό οι πολιτικοί επιστήμονες το ονομάζουν predatory state (αρπακτικό κράτος). Κύριο χαρακτηριστικό του είναι ότι η νόμιμη κλοπή - φορολόγηση των ιδιωτών δεν περιορίζεται από ανησυχίες για την μακροχρόνια βιωσιμότητα της οικονομίας και του συστήματος. Στο predatory state, οι υπήκοοι είναι απροκάλυπτα το θήραμα για μια κρατικοδίαιτη κάστα η οποία μεγιστοποιεί την απομύζηση τους μέχρι τελικής πτώσεως, αυτών και του κράτους...'

---

Μόνο που το αρπακτικό κράτοςέχει ημερομηνία λήξης, λίγο κοντυνή. λίγο μακρινή, λήξη είναι οπωσδήποτε, η ουσία είναι ότι δεν έχει ούτε μακροημέρευση μια πολιτική σαν την ακολουθούμενη ούτε λύνει τα προβλήματα, προσωρινά τα κρύβει κάτω από το χαλί.

Η λήξη του **αρπακτικού κράτους **γίνεται είτε με εκλογές είτε με στάση πληρωμή των πολιτών ( στην Ελλάδα ποτέ ) είτε με παραίτηση της κυβέρνησης μετά από σκληρές οδομαχίες αρκετών ημερών.

Το μεγάλο θέμα είναι, η όποια κυβέρνηση προκύψει με τον οποιοδήποτε τρόπο αποχωρήσει η προηγούμενη, θα είναι σε θέση να πάρει τις σωστές εκείνες αποφάσεις που θα είναι αποδεκτές και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα αρχίσει να φαίνεται φως στο τούνελ ?

Αυτή την εξίσωση ποιός θα την λύσει ?

Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι όπως μας έχουν δείξει μέχρι τώρα οι πολιτικοί όλων των παρατάξεων δεν υπάρχει στις τάξεις τους ο ηγέτης εκείνος που θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, όλοι τους είναι μικροί χωρίς το ανάστημα εκείνο που απαιτούν οι συνθήκες που έχει διαμορφώσει το ίδιο το σύστημα με το να προστατεύει τον εαυτό του, τους πελάτες του και τα παιδιά του.

Είναι μικροί, είναι ανύπαρκτοι, είναι συμφεροντολόγοι, χωρίς φαντασία, και καμμιά 30αριά από αυτούς μέσα στη βουλή εδώ και πολλά χρόνια, λειτουργούν σαν εγκληματική οργάνωση, σαν συμμορία.

Ο χρήστης HighFidelity έγραψε:

Και ναι, αν ο άλλος δεν έχει εισοδήματα δεν μπορείς να του πάρεις λεφτά, γιατί δεν έχει!
Θα σου...τα χρωστάει όμως, όταν πάει να μεταβιβάσει το ακίνητο! Πώς αλλιώς; Μαζί του, δεν μπορεί να το πάρει! Είτε το πουλήσει, είτε το δώσει γονική παροχή, τότε θα πληρώσει, απλό.
Αν δεν του αρέσει, λυπάμαι, στο κράτος!

Με την ιδια λογικη και αυτος που τα εχει να τα δωσει τωρα εχει ηδη πληρωσει τους φορους που του αναλογουν. Εχει πληρωσει φορους κατα την αγορα, κατα το χτισιμο, κατα την αγορα οικοπεδου, κατα την αποδοχη κληρονομιας, πληρωνει φορους κατα την εκμεταλευση τους κοκ γιατι να πρεπει να ξαναπληρωνει; Δεν μπορω να το καταλαβω το σκεπτικο σου...

Ο χρήστης 21 Quadra έγραψε:

Μόνο που το αρπακτικό κράτοςέχει ημερομηνία λήξης, λίγο κοντυνή. λίγο μακρινή, λήξη είναι οπωσδήποτε, η ουσία είναι ότι δεν έχει ούτε μακροημέρευση μια πολιτική σαν την ακολουθούμενη ούτε λύνει τα προβλήματα, προσωρινά τα κρύβει κάτω από το χαλί.

Η λήξη του **αρπακτικού κράτους **γίνεται είτε με εκλογές είτε με στάση πληρωμή των πολιτών ( στην Ελλάδα ποτέ ) είτε με παραίτηση της κυβέρνησης μετά από σκληρές οδομαχίες αρκετών ημερών.

Το μεγάλο θέμα είναι, η όποια κυβέρνηση προκύψει με τον οποιοδήποτε τρόπο αποχωρήσει η προηγούμενη, θα είναι σε θέση να πάρει τις σωστές εκείνες αποφάσεις που θα είναι αποδεκτές και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα αρχίσει να φαίνεται φως στο τούνελ ?

Αυτή την εξίσωση ποιός θα την λύσει ?

Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι όπως μας έχουν δείξει μέχρι τώρα οι πολιτικοί όλων των παρατάξεων δεν υπάρχει στις τάξεις τους ο ηγέτης εκείνος που θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, όλοι τους είναι μικροί χωρίς το ανάστημα εκείνο που απαιτούν οι συνθήκες που έχει διαμορφώσει το ίδιο το σύστημα με το να προστατεύει τον εαυτό του, τους πελάτες του και τα παιδιά του.

Είναι μικροί, είναι ανύπαρκτοι, είναι συμφεροντολόγοι, χωρίς φαντασία, και καμμιά 30αριά από αυτούς μέσα στη βουλή εδώ και πολλά χρόνια, λειτουργούν σαν εγκληματική οργάνωση, σαν συμμορία.

+1

Στο 'καμιά 30ριά' θα έβαζα ένα ακόμα μηδενικό.

Το θέμα είναι απλό ... Το κράτος προσπαθεί να μεταφέρει το χρέος στους ιδιώτες. Κάποια στιγμή θα πει , χρωστάω τόσα Δις , οι ιδιώτες μου χρωστάν κάποια δις επίσης , κυριοι σας μεταβιβάζω το χρέος των ιδιωτών μιας και αυτά μπορείτε να τα κατάσχετε εν αντιθέσει με τα του Κράτους που δεν κατάσχονται.

Μετά θα γίνουμε καθεστώς σαν τους μαυρους με τις φράουλες. Θα μας παρουν το σπίτι το οποίο θα μας νοικιάζουν και θα μας δίνουν μια εργασία με το μίνιμουμ μισθό μόνο και μόνο για να ζουμε ενω τα υπόλοιπα θα είναι 'προς εξώφληση του χρέους'..
Φυσικά θέμα κατώτατου μισθού δεν θα παίξει σαν θέμα , μπορει να είναι και 600 & 700 ευρώ αλλα θα αφαιρεί 100 για ενοικιο , 100 ευρώ για φόρο προς το κράτος , 100 ευρώ για ασφάλεια και θα σου λέει ζήσε με 400 ευρώ αλλα μην διαμαρτύρεσαι , κατώτατος μισθός 700 ευρώ από τους πιο καλοπληρωμένους στην Ευρώπη....

Ο χρήστης 21 Quadra έγραψε:
Μόνο που το αρπακτικό κράτοςέχει ημερομηνία λήξης, λίγο κοντυνή. λίγο μακρινή, λήξη είναι οπωσδήποτε, η ουσία είναι ότι δεν έχει ούτε μακροημέρευση μια πολιτική σαν την ακολουθούμενη ούτε λύνει τα προβλήματα, προσωρινά τα κρύβει κάτω από το χαλί.

Η λήξη του **αρπακτικού κράτους **γίνεται είτε με εκλογές είτε με στάση πληρωμή των πολιτών ( στην Ελλάδα ποτέ ) είτε με παραίτηση της κυβέρνησης μετά από σκληρές οδομαχίες αρκετών ημερών.

Το μεγάλο θέμα είναι, η όποια κυβέρνηση προκύψει με τον οποιοδήποτε τρόπο αποχωρήσει η προηγούμενη, θα είναι σε θέση να πάρει τις σωστές εκείνες αποφάσεις που θα είναι αποδεκτές και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα αρχίσει να φαίνεται φως στο τούνελ ?

Αυτή την εξίσωση ποιός θα την λύσει ?

Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι όπως μας έχουν δείξει μέχρι τώρα οι πολιτικοί όλων των παρατάξεων δεν υπάρχει στις τάξεις τους ο ηγέτης εκείνος που θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, όλοι τους είναι μικροί χωρίς το ανάστημα εκείνο που απαιτούν οι συνθήκες που έχει διαμορφώσει το ίδιο το σύστημα με το να προστατεύει τον εαυτό του, τους πελάτες του και τα παιδιά του.

Είναι μικροί, είναι ανύπαρκτοι, είναι συμφεροντολόγοι, χωρίς φαντασία, και καμμιά 30αριά από αυτούς μέσα στη βουλή εδώ και πολλά χρόνια, λειτουργούν σαν εγκληματική οργάνωση, σαν συμμορία.

Δυστυχώς για όλους εμάς, έτσι ακριβώς πρέπει να είναι...

Ο χρήστης nidosan έγραψε:
Η πιο εύκολη [προσωρινή] 'λύση' ώστε να καταφέρει να επιβιώσει το status quo με όλα του τα 'καλά' (να συνεχίσει να βολεύει τα 'δικά του παιδιά' κλπ κλπ) σε ένα κράτος που που δεν παράγει ούτε το 20% του πλούτου που καταναλώνει, που έχει τσακωθεί με τον όρο 'επιχειρηματικότητα' και που νομίζει ότι η 'εργασία που έχει προστιθέμενη αξία' και η 'απασχόληση' είναι ένα και το αυτό, είναι αυτό που κάνουμε εμείς αυτή τη στιγμή (όχι φυσικά χάρη στα όσα έλεγαν ότι πρέπει να αλλάξουμε τα 'άτιμα τα μνημόνια', όπως θέλουν κάποιοι να πιστεύουν, αλλά χάρη στη μη-εφαρμογή σοβαρών και ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων ώστε να διορθωθούν τα χιλιάδες στραβά μας σε όλους τους τομείς).

---

'...Υπάρχει όμως και μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και σπάνια περίπτωση, όπου σε μία οικονομική κρίση, αντί το κράτος να αποσυρθεί, αποφασίζει αντίθετα να μειώσει τα ελλείμματα του με αρπαγή της ιδιωτικής περιουσίας μέσω της δραστικής αύξησης της φορολόγησης. Αυτό οι πολιτικοί επιστήμονες το ονομάζουν predatory state (αρπακτικό κράτος). Κύριο χαρακτηριστικό του είναι ότι η νόμιμη κλοπή - φορολόγηση των ιδιωτών δεν περιορίζεται από ανησυχίες για την μακροχρόνια βιωσιμότητα της οικονομίας και του συστήματος. Στο predatory state, οι υπήκοοι είναι απροκάλυπτα το θήραμα για μια κρατικοδίαιτη κάστα η οποία μεγιστοποιεί την απομύζηση τους μέχρι τελικής πτώσεως, αυτών και του κράτους...'

---

+1

Ο χρήστης Greek έγραψε:
Το κράτος προσπαθεί να μεταφέρει το χρέος στους ιδιώτες.

Δηλαδή ποιού είναι το όποιο κρατικό χρέος αν όχι των πολιτών του ? Υπάρχει κάποιος άλλος, που βάζει το χέρι στην τσέπη, και πληρώνει τα πάσης φύσης έξοδα και χρέη του κράτους του, αν όχι οι πολίτες του ?

Και εννοείται ότι η κρατική περιουσία κατάσχεται μια χαρά βλέπε τα καράβια της Αργεντινής.

Παπάρια κατάσχεσαν, ντόρος να γίνεται : σε 2 μήνες το πλοίο ήταν πίσω στην Αργεντινή.

η δημοσκοπηση δεν ειναι πλεον επικαιρη. Μηπως να αλλαξει;

Ο χρήστης koutsan έγραψε:
Παπάρια κατάσχεσαν, ντόρος να γίνεται : σε 2 μήνες το πλοίο ήταν πίσω στην Αργεντινή.

Γενικότερα η φάση Αργεντινή είναι ντόρος να γίνεται: μέχρι και το MEGA 2-3 μέρες μας τα πρηξε και τώρα λούφαξε.

Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:

[...]
Δεν με ενδιαφέρει αν έχεις εισόδημα ή όχι. Εγώ θέλω λεφτά. Ψηλά τα χέρια! Τα λεφτά σου ή την ελευθερία σου. Αν δεν πληρώσεις θα σε κλείσω στη φυλακή. Σκασίλα μου αν είναι δίκαιο, συνταγματικό, νόμιμο. Πότε δεν σκοτίστηκα γι’ αυτές τις λεπτομέρειες. Θέλω τόσα.
[...]

Όσο τα ζητάνε από άλλους [παιδεία, υγεία comes to mind] γιατί 'κρίση, χρεοκοπήσαμε, δεν έχουμε, that's it', είναι καλά και λογικό και τι να γίνει.
Όταν τα ζητάνε και από εμάς [σπίτια, αυτοκίνητα] είναι που τσούζει και αρχίζουμε τους λόγους για δικαιοσύνη, συνταγματικότητα και νομιμότητα

Καλή φάση.

Ο χρήστης koutsan έγραψε:
Παπάρια κατάσχεσαν, ντόρος να γίνεται : σε 2 μήνες το πλοίο ήταν πίσω στην Αργεντινή.

Σωστά. Εσύ ως νομικός θεωρείς οτι η κρατική περιουσία είναι ακατάσχετη ?

Καλά το θέμα είναι μάλλον περίπλοκο για να το λύσουμε στο πλαίσιο του φόρουμ

Βάσει γενικών αρχών περισσότερο διεθνούς πολιτικής και λιγότερο νομικών η απάντηση είναι ότι τα κράτη δύσκολα διευκολύνουν/επιτρέπουν να εκτελέσει κατά αλλοδαπού δημοσίου κάθε κακομοίρης που διεκδικεί λεφτά από ένα αλλοδαπό κράτος (δες τι τραβάει και ο δύστυχος ο Πλεύρης για να πάρει την ψωροαμοιβή του από τη Λιβύη).
Ο λόγος είναι πολύ απλός : τα κράτη έχουν γραμμένο στα @@ τους τον ιδιώτη που διεκδικεί το δίκιο του και αδιαφορούν αν θα πάθει καρκίνο αυτός και όλη του η φάρα ενώ τους ενδιαφέρει ιδιαιτέρως να διατηρούν όσο καλύτερες σχέσεις μπορούν με κρατικές οντότητες που αξίζουν δισεκατομμύρια - γίνονται σύμμαχοι εχθροί - έχουν στρατό, πετρέλαιο, χρυσό, εδάφη, βάσεις, τεχνολογία κλπ κλπ. Επίσης και τα διεθνή δικαστήρια σέβονται ιδιαιτέρως προνόμια που απολαμβάνουν τα κράτη ως υποκείμενα του διεθνούς δικαίου, όπως η ετεροδικία, και αναγνωρίζουν άνετα τη νομιμότητα διατάξεων που απαιτούν προηγούμενη άδεια της εκτελεστικής εξουσίας πριν την εκτέλεση μιας δικαστικής απόφασης κατά αλλοδαπού δημοσίου (πράγμα αδιανόητο για να έναν κοινό θνητό/ιδιώτη = παραβίαση της αρχής της διάκρισης των εξουσιών και ανάμιξη της εκτελεστικής εξουσίας στα της δικαστικής)

Στην Ελλάδα πχ ισχύει το άρθρο 923 του ΚΠολΔ δυνάμει του οποίου δεν χωρεί αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος της περιουσίας αλλοδαπού δημοσίου χωρίς προηγούμενη άδεια του Υπουργού Δικαιοσύνης.

Για να δούμε τι έγινε πχ στην περίπτωση των γερμανικών αποζημιώσεων (βλ Καλάβρυτα κλπ κλπ).
Ο Σταθόπουλος δεν έδωσε την απαιτούμενη άδεια ως Υπουργός Δικαιοσύνης για την εκτέλεση της σχετικής δικαστικής απόφασης κατά περιουσίας του Γερμανικού Δημοσίου - για τους προφανείς λόγους που καταλαβαίνεις - και ο ΑΠ απεφάνθη ότι η διάταξη του άρθρου 923 του ΚΠολΔ και ο περιορισμός ο οποίος επιβάλλεται στο δικαίωμα των προσφευγόντων να επιτύχουν την εκτέλεση της δικαστικής αποφάσεως σε βάρος του Γερμανικού Δημοσίου, ήταν σύμφωνος προς τα άρθρα 6 § 1 της ΕΣΔΑ και 1 του Πρωτοκόλλου υπ’ αριθ. 1 (ΑΠ 36 και 37/2002). Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξε και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) κρίνοντας ότι ο εν λόγω περιορισμός του άρθρου 923 ΚΠολΔ προβλέπεται από νόμο, εξυπηρετεί λόγους δημοσίας ωφέλειας και δεν είναι δυσανάλογος προς τον επιδιωκόμενο σκοπό της μη διατάραξης των καλών διεθνών σχέσεων της χώρας (ΕΔΔΑ 12 Δεκεμβρίου 2002, Αικατερίνη Καλογεροπούλου κλπ. κατά Ελλάδας και Γερμανίας).
Tο δε ΣτΕ από την άλλη μεριά έκρινε ότι η απαιτούμενη από ένα άλλο άρθρο του ΚΠολΔ (689), άδεια πάλι του Υπουργού Δικαιοσύνης για λήψη ασφαλιστικών μέτρων (εγγραφή προσημείωσης υποθήκης επί ακινήτων του Γερμανικού Δημοσίου εν προκειμένω) που επιχειρήθηκε κατά αλλοδαπού δημοσίου ανάγεται στη διαχείριση της πολιτικής εξουσίας, αποτελεί κυβερνητική πράξη και δεν υπόκειται στον ακυρωτικό έλεγχο του ΣτΕ (ΣτΕ 1026/2004 και 3669/2006 Ολομ.).

Τι έκαναν τώρα οι ενάγοντες ; Αφού πήραν τα @@ τους στην Ελλάδα γιατί η κυβέρνηση δεν τους έδινε άδεια να εκτελέσουν - και τα δικαστήρια επικύρωσαν/αποδέχτηκαν αυτή την άρνηση - πήγαν στην Ιταλία όπου δεν υπάρχει αντίστοιχη διάταξη την κέρδισαν κηρύσσοντας εκτελεστή την ελληνική απόφαση στην Ιταλία, πήγαν να εκτελέσουν σε ιταλικό έδαφος, η Γερμανία προσέφυγε στη Χάγη και κέρδισε (σε άλλη βάση βέβαια, λόγω 'ετεροδικίας').

Εν ολίγοις μόνο εύκολα δεν είναι τα πράγματα να πας να εκτελέσεις κατά (ιδιωτικής) περιουσίας αλλοδαπού δημοσίου σε έδαφος άλλου κράτους κυρίως γιατί αυτό διαταράσσει τις σχέσεις μεταξύ κρατών πράγμα που αξιολογείται ως ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ σημαντικότερο από την έννοια της δικαιοσύνης (της ποιας ; )

ΟΚ γράψε λάθος για τις κατασχέσεις. Η ουσία αυτού που έγραψα είναι βέβαια το

Ο χρήστης nass έγραψε:
Δηλαδή ποιού είναι το όποιο κρατικό χρέος αν όχι των πολιτών του ? Υπάρχει κάποιος άλλος, που βάζει το χέρι στην τσέπη, και πληρώνει τα πάσης φύσης έξοδα και χρέη του κράτους του, αν όχι οι πολίτες του ?

Με άλλα λόγια, ό,τι μαλακία κάνει μια δημοκρατική κυβέρνηση (για να μη μιλάμε για απεχθές χρέος, που δε νομίζω να το υποστηρίζει κανείς σοβαρά αυτό για το ελληνικό χρέος), το λογαριασμό θα τον πληρώσουν, με τον ένα τρόπο ή τον άλλον, οι πολίτες.