-
τι να πεις για τον Βέγγο...συγκινούμαι από τα σχόλια που διάβασα απο το πρωί, ίσως μιλάμε για έναν απο τους καλύτερους κωμικούς στην ιστορία του Εθνους μας...εκτός όμως απο ένα μεγάλο ταλέντο στην ηθοποιία, ο ΘΒ δίδαξε τη μετριοφροσύνη αλλά και το πείσμα που θα πρεπε να χουμε...
για το κουπί που τράβηξε να ξέρουμε ότι έκανε δουλειές του ποδαριού, Μακρόνησο, κόντεψε να μπει φυλακή όταν έκανε μερικές ταινίες που μας κάνουν και γελάμε σήμερα γιατί ήταν τελειομανής...
ένα μπράβο από μένα στον ΘΒ που τίμησε την Ελλάδα με τη παρουσία τουπου είναι τι καααανει ο ΘΒ??????????
http://www.youtube.com/watch?v=VhDVFH8c ... re=related -
-
Η μόνη κηδεία που ο κόσμος θα μπορούσε κάλιστα να γελάει...
Επειδή ο θάνατος είναι αναπόφευκτος για όλους, χαίρομαι τουλάχιστον που δεν ταλαιπωρήθηκε πολύ.
Κυριολεκτικά αθάνατος από τις ταινίες που αφήνει πίσω του.
Ο μεγαλύτερος κωμικός που τελικά απέδειξε ότι οι δραματικοί ρόλοι που έπαιξε ήταν πιο δυνατοί.
Στο καλό ΘΟΥ-ΒΟΥ... -
Γεια σου Θαναση μας !!!!!!!
-
Ο χρήστης mirage έγραψε:
Όταν άνοιξα το forum το πρωι και είδα πάνω πάνω στο tapatalk αυτό το θέμα ένοιωσα σαν να έχασα ένα δικό μου άνθρωπο.
.κι εγώ
-
-
Πέρα από τα κλασσικά, θυμηθείτε την εξής σκηνή:
Ως πράκτορας, παρακολουθεί το ζευγάρι. Πηδάει από το πεύκο μέσα στο κάρο με το άχυρο. Μετά, πηγαίνει στο βενζινάδικο οδηγώντας το κάρο. Εκεί, στην κυριολεξία προσγειώνεται στο ένα του χέρι πηδώντας από το κάρο. Βρείτε ΕΝΑΝ σημερινό ηθοποιό που θα μπορούσε να το κάνει αυτό χωρίς να: (1) σπάσει χέρια, πόδια, μούτρα και (2) χωρίς να φοβηθεί μήπως χαλάσει η μόστρα του και δε βγάλει γκομενάκια το βράδυ. Έκανε κάτι αντίστοιχο με τον άλλο μεγάλο, το Λογοθετίδη, που πηδούσε τη μάντρα στο 'Οι Γερμανοί ξανάρχονται' και μετά το γύρισμα δεν μπορούσε να κατέβει λέγοντας πως, στην ταινία μπορώ να το κάνω, στην πραγματικότητα όχι.
Δυστυχώς, η γενιά αυτή πλέον τελείωσε και μόνο ο Βουτσάς έχει μείνει από αυτούς τους παλιούς. Ίσως να είναι και καλύτερα όμως, γιατί πλέον, η Ελλάδα που αυτοί αντιπροσώπευαν, έχει εξαφανιστεί. Σήμερα, ούτε ταλέντο υπάρχει, ούτε διάθεση, ούτε αμεσότητα, ούτε και ειλικρίνεια στην προσέγγιση της ζωής.
Ευχαριστώ, αυτή τη φορά τον Θανάση, για τις όμορφες στιγμές που μου έχει χαρίσει.
-
Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα γέλιου
-
Νομίζω και στον Παπατρέχα έσπασε τη τζαμαρία με το κεφάλι του και πήγε νοσοκομείο.
Τι ταινία... Δε βαριέσαι να τη βλέπεις 1 φορά τη μέρα για να σου φτιάχνει τη διάθεση.
-
Δεν ήμουν από τους φαν του Βέγγου. Παλιά, με ψιλο-χαλάγανε οι ταινίες τύπου ΘουΒου. Μέχρι που σε κάποια συνομιλία -παιδάκι εγώ τότε- άκουσα από κάποιο σκηνοθέτη που μιλούσε με τον πατέρα μου, να αναφέρεται στο υποκριτικό ταλέντο του, το οποίο -κατ'αυτόν τότε- ξεπερνούσε κατά πολύ τα όρια της φαρσοκωμωδίας. Ομολογώ ότι, αν και δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία σε αυτην την κουβέντα, κάτι έμεινε στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Μετά, πολύ μετά, κάτι με τις 'Ήσυχες μέρες του Αυγούστου', κάτι με το 'Βλέμμα του Οδυσσέα', (αλλά και με 'φρέσκο' κοίταγμα των γνωστών του ταινιών), κάτι με τη γενικότερη στάση-κοσμοθεωρία που φαινόταν πλέον ότι είχε αυτός ο άνθρωπος, άρχισα να βλέπω διαφορετικά.
Πριν καμιά δεκαετία, τον πέτυχα σε μια παράσταση Αριστοφάνη (Αχαρνής?), μετά την οποία βγήκε ο Θανάσης και είπε λίγα λόγια. Λόγια για την παράσταση, ανακατεμένα με κάποια σχόλια για την -τότε- τρέχουσα κατάσταση, μαζί με τη δική του αυτοκριτική. Δε θυμάμαι ούτε λέξη από όσα είχε πεί: θυμάμαι όμως τον *τρόπο *που είχε μιλήσει, έναν τρόπο που ξεχείλιζε ειλικρίνεια, ταπεινοφροσύνη και ανθρωπιά.
Και τότε συνειδητοποίησα ότι αυτός, ο 'εθνικός μας παπατρέχας', ο 'καρπαζοεισπράκτορας', που είχε κατά πάσα πιθανότητα ευημερήσει μέσα από ταινίες τύπου ΘουΒου, είχε μείνει απέξω από αυτή τη σκατοσαχλαμάρα που κατέκλυζε και συνεχίζει να πλημμυρίζει την εγχώρια σοουμπιζ, την κατινιά, την απαξία και τη ρουφιανιά. Η προσωπικότητά, το ήθος του αποτέλεσαν αδιαπέραστη ασπίδα απέναντι στη βρώμα που διαπερνά κάθε παράγοντα, 'σταρ', 'προσωπικότητα' ή 'σελέμπριτυ'.
Ηρθε, μεγάλωσε, έφυγε όπως ήταν. Καθαρός. Σεμνός. Άνθρωπος.
Στο καλό, Θανάση. -
Ο χρήστης dirtoulios έγραψε:
Δεν ήμουν από τους φαν του Βέγγου. Παλιά, με ψιλο-χαλάγανε οι ταινίες τύπου ΘουΒου. Μέχρι που σε κάποια συνομιλία -παιδάκι εγώ τότε- άκουσα από κάποιο σκηνοθέτη που μιλούσε με τον πατέρα μου, να αναφέρεται στο υποκριτικό ταλέντο του, το οποίο -κατ'αυτόν τότε- ξεπερνούσε κατά πολύ τα όρια της φαρσοκωμωδίας. Ομολογώ ότι, αν και δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία σε αυτην την κουβέντα, κάτι έμεινε στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Μετά, πολύ μετά, κάτι με τις 'Ήσυχες μέρες του Αυγούστου', κάτι με το 'Βλέμμα του Οδυσσέα', (αλλά και με 'φρέσκο' κοίταγμα των γνωστών του ταινιών), κάτι με τη γενικότερη στάση-κοσμοθεωρία που φαινόταν πλέον ότι είχε αυτός ο άνθρωπος, άρχισα να βλέπω διαφορετικά.Πριν καμιά δεκαετία, τον πέτυχα σε μια παράσταση Αριστοφάνη (Αχαρνής?), μετά την οποία βγήκε ο Θανάσης και είπε λίγα λόγια. Λόγια για την παράσταση, ανακατεμένα με κάποια σχόλια για την -τότε- τρέχουσα κατάσταση, μαζί με τη δική του αυτοκριτική. Δε θυμάμαι ούτε λέξη από όσα είχε πεί: θυμάμαι όμως τον *τρόπο *που είχε μιλήσει, έναν τρόπο που ξεχείλιζε ειλικρίνεια, ταπεινοφροσύνη και ανθρωπιά.
Και τότε συνειδητοποίησα ότι αυτός, ο 'εθνικός μας παπατρέχας', ο 'καρπαζοεισπράκτορας', που είχε κατά πάσα πιθανότητα ευημερήσει μέσα από ταινίες τύπου ΘουΒου, είχε μείνει απέξω από αυτή τη σκατοσαχλαμάρα που κατέκλυζε και συνεχίζει να πλημμυρίζει την εγχώρια σοουμπιζ, την κατινιά, την απαξία και τη ρουφιανιά. Η προσωπικότητά, το ήθος του αποτέλεσαν αδιαπέραστη ασπίδα απέναντι στη βρώμα που διαπερνά κάθε παράγοντα, 'σταρ', 'προσωπικότητα' ή 'σελέμπριτυ'.
Ηρθε, μεγάλωσε, έφυγε όπως ήταν. Καθαρός. Σεμνός. Άνθρωπος.
Στο καλό, Θανάση.πληροφοριακά, χωρίς να έχει προφανώς ουδεμία σημασία, είχε καταστραφεί σχεδόν οικονομικά από τις ταινίες που είχε γυρίσει με την εταιρία του (πράκτωρ κλπ κλπ)
-
Noμίζω ότι ο ΘΟΥΒΟΥ και γενικά οι προ χούντας ταινίες του τον γέμισαν λεφτά, τα οποία τα έχασε στις ταινίες που έκανε μόνος του μετά τη χούντα (δεκαετία 70-80).
-
Θυμηθείτε και το σκηνικό που εχει κρεμαστεί με το σκοινί από την ταράτσα της πολυκατοικίας. Πολλά κιλά @@ ο άνθρωπας λέμε!
-
Τουλάχιστον τιμήθηκε εν ζωή και κατάλαβε πόσο πολύ τον αγαπούσε ο κόσμος!
-
και προφητικός 30 χρόνια πριν!
Youtube Video -
Ο χρήστης leftgalan έγραψε:
Γεια σου Θαναση μας !!!!!!!Γειά σου και σε σένα.........
-
Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
πληροφοριακά, χωρίς να έχει προφανώς ουδεμία σημασία, είχε καταστραφεί σχεδόν οικονομικά από τις ταινίες που είχε γυρίσει με την εταιρία του (πράκτωρ κλπ κλπ)Επιβεβαιώνω (όσο μπορώ)...είχα ακούσει κάποτε ότι η τελειομανία του ήταν τέτοια που ξαναγύριζε άπειρες φορές τις σκηνές και οι προϋπολογισμοί των γυρισμάτων έβγαιναν πάντα λάθος!
Σε σχέση με την ποιότητα του ανθρώπου που με συγκινεί περισσότερο από την τεράστια αξία του ως ηθοποιός, 'έχω μια για να πω': ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ!
-
Σχετικά με την τελειομανία του: Πρίν κανα 2 μήνες είχα πάει σε συναυλία του Φοίβου Δεληβορία και εκεί μας είπε για ένα τραγούδι του (Το πα το κανα ο τίτλος του) στο οποίο ζήτησε από τον ΘΒ να συμμετέχει. Όταν πήρε τον ΘΒ στο στούντιο και του έπαιξε το τραγούδι, τον είδε κάπως σαστισμένο και προβληματισμένο. Ο Φοίβος τότε του είπε πως αν δε θέλει να το πει, δεν υπάρχει πρόβλημα, το καταλαβαίνει κλπ, μα ο Βέγγος του απάντησε πως το τραγούδι είναι μια χαρά και θα το πεί, αλλά το πρόβλημα του ήταν το στούντιο, του οποίου το πάτωμα ήταν πολύ σκονίσμενο και αμέσως ο ίδιος ζήτησε σφουγγαρίστρα και άρχισε να το σφουγγαρίζει μόνος του! Μόνο αφότου το σφουγγάρισε ξεκίνησε την ηχογράφηση του κομματιού
-
Εγώ θα θυμάμαι πάντα το περιστατικό που μας είχε διηγηθεί στις αρχές τις δεκαετίας του '90 η συγχωρεμένη η γιαγιά μου, η οποία έμενε στο δίπλα τετράγωνο από το σπίτι του Θανάση Βέγγου σε μια γειτονιά στην Αγία Παρασκευή. Είχε κατέβει η γιαγιά μου να κάνει διάφορα ψώνια κάτω στην Τόμπρα, στη Μεσογείων. Όταν τελείωσε, ξεκίνησε σιγά σιγά φορτωμένη με τις σακούλες από το φούρνο, το μανάβη και τον χασάπη να γυρίσει στο σπίτι της. Ξαφνικά ακούει 'ΜΑΝΟΥΥΥΛΑΑΑΑ!!!!', σηκώνει το βλέμμα και κοιτάει τον Βέγγο να τρέχει σπριντ τρελό για περίπου 50-60 μέτρα προς το μέρος της. 'Μανούλα! Άσε με να σε βοηθήσω!' και κάνει να της πάρει τις τσάντες. Η γιαγιά μου σάστισε βέβαια, 'κύριε Βέγγο μου... δεν είναι ανάγκη' και έκανε να τις τραβήξει, ο ΘΑΝΑΣΗΣ όμως επέμεινε, πήρε όλες τις τσάντες και γύρισε μαζί της πίσω κουβαλώντες τις 300-400 μέτρα ανηφόρα μέχρι την πόρτα της πολυκατοικίας που έμενε η γιαγιά μου, για να ξανακατέβει μετά πάλι προς τα κάτω για τις δικές του δουλειές. Απεριόριστος σεβασμός και συγκίνηση για το χαμό του.
-
Ο χρήστης koubeast έγραψε:
Σχετικά με την τελειομανία του: Πρίν κανα 2 μήνες είχα πάει σε συναυλία του Φοίβου Δεληβορία και εκεί μας είπε για ένα τραγούδι του (Το πα το κανα ο τίτλος του) στο οποίο ζήτησε από τον ΘΒ να συμμετέχει. Όταν πήρε τον ΘΒ στο στούντιο και του έπαιξε το τραγούδι, τον είδε κάπως σαστισμένο και προβληματισμένο. Ο Φοίβος τότε του είπε πως αν δε θέλει να το πει, δεν υπάρχει πρόβλημα, το καταλαβαίνει κλπ, μα ο Βέγγος του απάντησε πως το τραγούδι είναι μια χαρά και θα το πεί, αλλά το πρόβλημα του ήταν το στούντιο, του οποίου το πάτωμα ήταν πολύ σκονίσμενο και αμέσως ο ίδιος ζήτησε σφουγγαρίστρα και άρχισε να το σφουγγαρίζει μόνος του! Μόνο αφότου το σφουγγάρισε ξεκίνησε την ηχογράφηση του κομματιούΑυτό δεν είναι τελειομανία, κάποιας μορφής νεύρωση είναι.
Έφυγε ο Θανάσης Βέγγος
