-
Γιατί να είναι παραγωγική επιχείρηση και να αγωνιά . Μπορούσε να είναι απλά εμπορική , να πουλάει πανάκριβα φύκια και τελικά να της κουρεύουν 60 % τα χρέη της οι τράπεζες και να κουρεύει και 85 % τους προμηθευτές της . Προφανώς βέβαια οι τράπεζες για να κάνουν τέτοιο κούρεμα θα είχαν δώσει τα δάνεια χωρίς καλύμματα ...
Αλλοίμονο σε όσους δανειζομένους ήταν έντιμοι . Εκεί οι τράπεζες είναι σκληρές ...
-
Ο χρήστης criuser έγραψε:
Γιατί να είναι παραγωγική επιχείρηση και να αγωνιά . Μπορούσε να είναι απλά εμπορική , να πουλάει πανάκριβα φύκια και τελικά να της κουρεύουν 60 % τα χρέη της οι τράπεζες και να κουρεύει και 85 % τους προμηθευτές της . Προφανώς βέβαια οι τράπεζες για να κάνουν τέτοιο κούρεμα θα είχαν δώσει τα δάνεια χωρίς καλύμματα ...Αλλοίμονο σε όσους δανειζομένους ήταν έντιμοι . Εκεί οι τράπεζες είναι σκληρές ...
Η υπόθεση Καλογήρου μάλιστα αφορά ιλιγγιώδη ποσά και σπατάλες.Η υπόθεση Φειδάς αφορά την επένδυση σε ολοκαίνουριο εργοστάσιο λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση. Πάντως οι τράπεζες φαίνεται ότι τη στηρίζουν όπως και οι προμηθευτές. Αν κλείσει ο Φειδάς ή γίνει εμπορική επιχείρηση θα μπορούμε να μιλούμε για οργανωμένο έγκλημα για αφανισμό της εγχώριας παραγωγής. Λίγο να φτιάξει τα σχέδια η Boxer και θα δείτε θαύματα στα οικονομικά αποτελέσματα...
Πρόβλημα για τη Φειδάς και τις άλλες ελληνικές βιοτεχνίες υποδημάτων (η BOXER ΦΕΙΔΑΣ είναι η μοναδική που μπορεί να χαρακτηριστεί βιομηχανία υποδημάτων) είναι και η έλλειψη εγχώριων βυρσοδεψείων μετά το κλείσιμο της κερδοφόρου ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΤΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΕΡΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ (HELLENIC TANNERIES) στη ΒΙ.ΠΕ Πατρών η οποία σταμάτησε την παραγωγή στις 12/3/12 μετά από κερδοφόρα χρονιά το 2011 και ανήκε στο Ισπανικό Group COLOMER.
-
Συμφωνώ με τα 1000 με κρουζερ και σκανδιναβό.
Ειναι κρίμα νοικοκυρεμένες, παραγωγικές επιχειρίσεις να εχουν τετοια αντιμετώπιση και οι μεταπράτες (α ρε ΚΚ) να επιπλέουν οσαν τα σκ@τ@! Πραγματικά κρίμα. -
Στην αγορά του γύρου μπαίνει η Creta Farms
Έτοιμη να μπει στην αγορά του γύρου, είναι η εταιρεία τροφίμων Creta Farms, καθώς πρόκειται για έναν τομέα με μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης.
Σήμερα το 90% του κρέατος που χρησιμοποιείται ως γύρος για τα σουβλάκια δεν είναι ελληνικό καθώς προέρχερται κυρίως από την Ολλανδία και αυτό είναι το σημείο που θέλει να εκμεταλλευτεί η κρητική αλλαντοβιομηχανία, καθώς θεωρεί ότι Ελληνες καταναλωτές προτιμούν το ελληνικό κρέας και μάλιστα όταν αυτό εκτρέφεται από τον μεγαλύτερο παραγωγό χοιρινού κρέατος στην χώρα.
Αυτή τη στιγμή κυρίαρχη εταιρεία στην αγορά γύρου είναι η Μέγα Γύρος, η οποία και γιγαντώθηκε εν μέσω κρίσης καθώς η καταναλωτική νοοτροπία των πολιτών άλλαξε και προσαρμόστηκε στα νέα δεδομένα, με αποτέλεσμα το σουβλάκι να γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη.
Αυτές τις προοπτικές θέλει να εκμεταλλευτεί η Creta Farms η οποία μέσα στους επόμενους μήνες αναμένεται να βγάλει στην αγορά ελληνικό γύρο προερχόμενο από ελληνικά κρέατα ειδικής εκτροφής.
Να σημειωθεί ότι πρόσφατα η Creta Farms παρουσίασε στο κοινό μία ακόμα νέα καινοτομία – το «Χοιρινό κρέας Εν Ελλάδι ειδικής εκτροφής. Μετά από εργαστηριακές μελέτες 4 ετών με ελληνικό πανεπιστήμιο, αναπτύχθηκε χοιρινό κρέας της CRETA FARMS που παράγεται στην Ελλάδα με τις καταλληλότερες κλιματολογικές συνθήκες. Οι συγκεκριμένοι χοίροι εκτρέφονται με έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και 100% φυτικές τροφές, πλούσιες σε Ω3 και φυσικά αντιοξειδωτικά, όπως χαρούπι, κρητικά βότανα και εσπεριδοειδή. Όλα αυτά τα πολύτιμα συστατικά δημιουργούν μια παραδοσιακή εκτροφή, που βελτιώνει όχι μόνο την υγεία του ζώου, αλλά και τα διατροφικά χαρακτηριστικά του κρέατος
Οι πρώτοι μήνες του 2017, βρίσκουν την CRETA FARMS να κάνει την είσοδο της στην αγορά των Βαλκανίων. Σημαντικές συμφωνίες με τοπικούς συνεργάτες σε Ρουμανία, Βουλγαρία, FYROM και Σερβία που θα ενισχύσουν την εταιρεία και θα τις δώσουν προοπτικές εξελίξεων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Νοέμβριο του 2016 συνάφθηκε στρατηγική συμμαχία με σημαντικό συνεργάτη – παραγωγό στην αγορά αλλαντικών της Ισπανίας. Η συμφωνία αυτή στηρίζεται στην εφαρμογή του ήδη δοκιμασμένου και επιτυχημένου στην αγορά της Αυστραλίας, «Licensing Agreement». Με την Creta Farms, ως την πρώτη Ελληνική εταιρία που εξήγαγε τεχνογνωσία στον κλάδο του τροφίμου, η συμφωνία αυτή αφορά σε συνεργασία πενταετούς διάρκειας και δικαίωμα ανανέωσης. Η συνεργασία αφορά τόσο στην τοπική παραγωγή όσο και στη διανομή και διάθεση της σειράς προϊόντων «OLIVING» στην αγορά της Ισπανίας.
Σύμφωνα με την διοίκηση της Creta Farms στην εγχώρια αγορά αλλαντικών παρατηρήθηκε πτώση 9,9% (πηγή: IRI). Η CRETA FARMS κατάφερε να επιδείξει καλύτερη απόδοση μέσω ανάπτυξης σε λοιπά κανάλια διανομής (HORECA) καθώς και ενίσχυση της παρουσίας της σε αλυσίδες retail μεσαίου μεγέθους. Η Creta Farms παραμένει σε ηγετική θέση στον εγχώριο κλάδο αλλαντικών αυξάνοντας συνεχώς τα σημεία πώλησης των προϊόντων της ενώ παράλληλα εμπλουτίζει την ποικιλία της με νέα καινοτόμα προϊόντα.
http://hania.news/2017/05/15/στην-αγορά-του-γύρου-μπαίνει-η-creta-farms/
-
Ο χρήστης scandinavian έγραψε:
Γιατί να είναι παραγωγική επιχείρηση και να αγωνιά . Μπορούσε να είναι απλά εμπορική , να πουλάει πανάκριβα φύκια και τελικά να της κουρεύουν 60 % τα χρέη της οι τράπεζες και να κουρεύει και 85 % τους προμηθευτές της . Προφανώς βέβαια οι τράπεζες για να κάνουν τέτοιο κούρεμα θα είχαν δώσει τα δάνεια χωρίς καλύμματα ...
Αλλοίμονο σε όσους δανειζομένους ήταν έντιμοι . Εκεί οι τράπεζες είναι σκληρές ...
Η υπόθεση Καλογήρου μάλιστα αφορά ιλιγγιώδη ποσά και σπατάλες.Η υπόθεση Φειδάς αφορά την επένδυση σε ολοκαίνουριο εργοστάσιο λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση. Πάντως οι τράπεζες φαίνεται ότι τη στηρίζουν όπως και οι προμηθευτές. Αν κλείσει ο Φειδάς ή γίνει εμπορική επιχείρηση θα μπορούμε να μιλούμε για οργανωμένο έγκλημα για αφανισμό της εγχώριας παραγωγής. Λίγο να φτιάξει τα σχέδια η Boxer και θα δείτε θαύματα στα οικονομικά αποτελέσματα...
Πρόβλημα για τη Φειδάς και τις άλλες ελληνικές βιοτεχνίες υποδημάτων (η BOXER ΦΕΙΔΑΣ είναι η μοναδική που μπορεί να χαρακτηριστεί βιομηχανία υποδημάτων) είναι και η έλλειψη εγχώριων βυρσοδεψείων μετά το κλείσιμο της κερδοφόρου ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΤΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΕΡΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ (HELLENIC TANNERIES) στη ΒΙ.ΠΕ Πατρών η οποία σταμάτησε την παραγωγή στις 12/3/12 μετά από κερδοφόρα χρονιά το 2011 και ανήκε στο Ισπανικό Group COLOMER.
περι καλογηρου, ενομιζω ειναι γνωστον το γλεντι της οικογενειας και των φιλων.... κατι σαν τους σα..... ενα πραμα...
η Νταή ομως ειναι πραγματικα σκληρο καρυδι, κατα δηλωση της, παρτε τα ολα, να δουμε απο ποιους θα λειψουν....παντως αφου ρε συ σκαντ καταπιανεσαι με δαυτα, για δες ολιγον και τι μας εφτιαξανε στις εξαγωγικες λογισμικου στη περιπτωση sas.... 20% για τον αλεξη με το κοντρατο. αφου η σι πλας πλασ ή μαντολινο εγιναν το ιδιο... και μετα και τα αποδελοιπα...
-
Ο χρήστης gatoz έγραψε:
Γιατί να είναι παραγωγική επιχείρηση και να αγωνιά . Μπορούσε να είναι απλά εμπορική , να πουλάει πανάκριβα φύκια και τελικά να της κουρεύουν 60 % τα χρέη της οι τράπεζες και να κουρεύει και 85 % τους προμηθευτές της . Προφανώς βέβαια οι τράπεζες για να κάνουν τέτοιο κούρεμα θα είχαν δώσει τα δάνεια χωρίς καλύμματα ... [emoji38]
Αλλοίμονο σε όσους δανειζομένους ήταν έντιμοι . Εκεί οι τράπεζες είναι σκληρές ...
Η υπόθεση Καλογήρου μάλιστα αφορά ιλιγγιώδη ποσά και σπατάλες.Η υπόθεση Φειδάς αφορά την επένδυση σε ολοκαίνουριο εργοστάσιο λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση. Πάντως οι τράπεζες φαίνεται ότι τη στηρίζουν όπως και οι προμηθευτές. Αν κλείσει ο Φειδάς ή γίνει εμπορική επιχείρηση θα μπορούμε να μιλούμε για οργανωμένο έγκλημα για αφανισμό της εγχώριας παραγωγής. Λίγο να φτιάξει τα σχέδια η Boxer και θα δείτε θαύματα στα οικονομικά αποτελέσματα...
Πρόβλημα για τη Φειδάς και τις άλλες ελληνικές βιοτεχνίες υποδημάτων (η BOXER ΦΕΙΔΑΣ είναι η μοναδική που μπορεί να χαρακτηριστεί βιομηχανία υποδημάτων) είναι και η έλλειψη εγχώριων βυρσοδεψείων μετά το κλείσιμο της κερδοφόρου ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΤΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΕΡΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ (HELLENIC TANNERIES) στη ΒΙ.ΠΕ Πατρών η οποία σταμάτησε την παραγωγή στις 12/3/12 μετά από κερδοφόρα χρονιά το 2011 και ανήκε στο Ισπανικό Group COLOMER.
περι καλογηρου, ενομιζω ειναι γνωστον το γλεντι της οικογενειας και των φιλων.... κατι σαν τους σαγιάκους ενα πραμα...
η Νταή ομως ειναι πραγματικα σκληρο καρυδι, κατα δηλωση της, παρτε τα ολα, να δουμε απο ποιους θα λειψουν....παντως αφου ρε συ σκαντ καταπιανεσαι με δαυτα, για δες ολιγον και τι μας εφτιαξανε στις εξαγωγικες λογισμικου στη περιπτωση sas.... 20% για τον αλεξη με το κοντρατο. αφου η σι πλας πλασ ή μαντολινο εγιναν το ιδιο... και μετα και τα αποδελοιπα...
Για να δούμε, θα την αφήσουν να εξυγιανθεί παραγωγικά ή θα την κλείσουν; Πάντως τη διοίκηση της εταιρείας την έχει αναλάβει εδώ και πολλά χρόνια ο ένας της γιος της αφού ο άλλος είναι καθηγητής πανεπιστημίου. Το 2019 θα κλείσει 100 χρόνια, πολύ παλαιότερη από πολλές πολυεθνικές
Εν τω μεταξύ ο Καλογήρου ανοίγει και καινούρια καταστήματα. Αν δε στηρίξουν τη Boxer θα μιλάμε για σκάνδαλο.
Στάλθηκε από το iQ1900 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
-
Μίνα Φειδά: Λογική και ευαισθησία
Πέμπτη ,19 Ιανουαρίου 2017
Σε δύο χρόνια τα κεράκια της γενέθλιας τούρτας θα είναι αισίως εκατό. Κι αν, όπως λέει κι ο λαός για να ξορκίσει τις αντιξοότητες της ζωής, τα εκατό πρώτα χρόνια είναι δύσκολα, τότε η Δ.Ι. Φειδάς A.E. και τα Boxer που θα γιορτάζουν τον πρώτο τους αιώνα, θα είναι η τρανή απόδειξη πως σ΄ αυτή τη ζωή τα πάντα είναι εφικτά αρκεί να το θελήσει κάποιος.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο κάποιος δεν είναι άλλος από την κυρία Μίνα Φειδά, η οποία παίρνοντας τη σκυτάλη από τον πατέρα της Δημήτρη Φειδά, ταλαντούχο ζωγράφο και σχεδιαστή των παπουτσιών που παρήγαγε τα μετά κατοχικά χρόνια η βιοτεχνία στου Ψυρρή, τον παππού της Γιάννη Φειδά, ο οποίος έφερε το 1919 από την Αμερική τα πρώτα μηχανήματα στην Καλαμάτα για να οργανώσει το μηχανοποίητο παπούτσι, έχει περίοπτη θέση ανάμεσα στους επιχειρηματίες, τους καταναλωτές και τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο της.
Η κυρία Μίνα Φειδά η οποία έχει αποσπάσει και τιμητική διάκριση “Skywalker – επιχειρηματικότητα» διαθέτει τον εξής σπάνιο συνδυασμό: κοφτερό μυαλό έμπειρου επιχειρηματία με ευαισθησία αθώου μικρού παιδιού. Γιατί εάν δεν είναι έτσι, τότε πως εξηγείται ότι αφ΄ ενός αρνείται να κάνει απολύσεις, ξεπερνά με υπομονή την οικονομική κρίση που πλήττει και την επιχείρηση της και ετοιμάζεται για νέες συνεργασίες ώστε να προωθήσει και πάλι το παπούτσι της στην παγκόσμια αγορά;
-
Η ειδησεογραφία των ημερών καταγράφει , για μια ακόμη φορά, το κλείσιμο επιχειρήσεων. Αντιθέτως, η εταιρεία Δ.Ι. Φειδάς έναν αιώνα ζωής. Πως τα έχετε καταφέρει;
-
Ζήσαμε πάρα πολύ δύσκολες ώρες. Η οικονομική κρίση μας βρήκε ενώ είχαμε ξεκινήσει μια μεγάλη επένδυση: τη μεταφορά του εργοστασίου μας στη βιομηχανική ζώνη του Μενιδίου, που μας κόστισε 23.500.000 εύρω. Το νέο εργοστάσιο (σ.σ εγκαινιάστηκε το 2010) έχει τη δυναμική κατασκευής 8.500 ζευγαριών παπουτσιών ανά βάρδια και θα μπορούσαν να δουλεύουν τρεις βάρδιες την ημέρα. Οδηγηθήκαμε σε αυτήν επένδυση γιατί τότε όλη την παραγωγή μας την απορροφούσε η Ελλάδα με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να κάνουμε εξαγωγές – εκτός από πολύ λίγα παπούτσια που εξάγαμε στην Κύπρο. Επομένως, τότε, είχαμε αποφασίσει να δημιουργήσουμε την υποδομή για να υποστηρίξουμε την απόφαση μας να ξαναβγούμε στην αγορά του εξωτερικού.
- Που σημαίνει ότι έχετε αυξήσει και την παραγωγή σας;
-
Καθόλου. Η κρίση δεν μας το επέτρεψε. Δημιουργήσαμε την υποδομή για να μπορέσουμε να υποστηρίξουμε μεγαλύτερη παραγωγή και εξαγωγές. Σήμερα όμως, μέχρι στιγμής, παράγουμε μόλις 2.000 ζευγάρια παπούτσια. Πριν από ένα χρόνο, ακόμη λιγότερα. Ξέρετε… όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Έχουμε περάσει κι άλλες κρίσεις, όμως τις ξεπεράσαμε με προσπάθεια και με καλή παρουσία στην αγορά. Μου έλεγαν για παράδειγμα οι οικονομικοί σύμβουλοι της εταιρείας πως εάν απέλυα τους μισούς υπάλληλους δεν θ είχαμε οικονομικό πρόβλημα στην εταιρεία. Εγώ όμως είχα άλλη άποψη: συγκέντρωσα το προσωπικό και τους ζήτησα να συναποφασίσουμε εάν θα γίνουν απολύσεις , ή, θα παραμείνουμε όλοι στην εταιρεία αλλά θα δουλεύουμε όσες ημέρες έχουμε δουλειά. Αποφασίσαμε όλοι μαζί να υποστηρίξουμε αυτήν την επιλογή, η οποία ήταν πραγματικά σκληρή, γιατί φτάσαμε να δουλεύουμε αντί για πέντε ημέρες την εβδομάδα, τέσσερεις, τρεις , δύο ακόμη και καμία. Για να είμαστε σύμφωνοι με το νόμο, κάθε δέκα ημέρες οι υπάλληλοι έπαιρναν κάποια χρήματα.
-
Δηλαδή, οι εργαζόμενοι μετατράπηκαν από μισθωτοί σε ημερομίσθιοι… Εκτός αυτού, καθυστερούσατε και τις πληρωμές;
-
Έγιναν ημερομίσθιοι για να μην απολυθούν. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος. Έτσι μπορέσαμε να επιβιώσουμε. Όσο για τις πληρωμές ακόμη και τώρα υπάρχουν καθυστερήσεις. Είπα ότι δεν θέλω να κόψω ούτε ένα ευρώ από κανέναν. Έχουμε κάνει ένα bizness plan πληρώνουμε τις καθημερινές μας υποχρεώσεις και μέρος όσων οφείλουμε. Όμως, όπως η Ελλάδα ζητά χρόνο για να ανακάμψει, έτσι κι εμείς. Ζητάμε χρόνο. Και από τους προμηθευτές μας, οι οποίοι δεν μας άφησαν ποτέ χωρίς πρώτη ύλη, και από τους δανειστές το ίδιο κάνουμε. Πληρώνουμε μέρος των χρεών μας και τις υποχρεώσεις μας.
-
Έχασε κανείς τη δουλειά του;
-
Από τους 220 εργαζόμενους έχουν μείνει 130. Όλοι έφυγαν γιατί συνταξιοδοτήθηκαν. Δεν φεύγουν αλλιώς από την εταιρεία και θέλω να πω πως είναι όλοι καλοί στη δουλειά τους. Ακόμη και τώρα, οι συνεργάτες μου που ασχολούνται με τα οικονομικά της επιχείρησης μου λένε πως θα πρέπει να κρατήσω 100 εργαζόμενους και όχι 130. Το αρνούμαι. Άλλωστε, τώρα υπάρχει και ελπίδα. Περιμένουμε τη συνεργασία με έναν μεγάλο πελάτη από τη Γερμανία που πουλάει σε όλον τον κόσμο. Η προσπάθεια μας να μπούμε και πάλι στην ξένη αγορά είναι το καινούργιο μας στοίχημα. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε.
-
Στην πάροδο των χρόνων υπήρξαν πολλές αυξομειώσεις του κέρδους της επιχείρησης;
-
Μέχρι το 2010 είχαμε μια παραγωγή της τάξης του 1.000.000 ζευγαριών παπουτσιών το χρόνο. Τώρα, παράγουμε 2.000 ζευγάρια ημερησίως και το θεωρούμε άθλο. Από το 2010 και μετά το κέρδος εκμηδενίστηκε. Είχαμε όμως ένα κεφάλαιο 10.000.000 ευρώ με το οποίο καλύψαμε μέρος των δανείων μας. Έχουμε χρέη και στις τράπεζες και στο δημόσιο. Ξέρουν όμως ότι θα πληρώσουμε γιατί η παραγωγική μηχανή μας δεν σταμάτησε ποτέ.
-Σκεφτήκατε ποτέ να βάλετε λουκέτο στην επιχείρηση;
Ποτέ. Πίσω από μένα υπάρχει μία μακριά σειρά ανθρώπων που όλοι έχουν βάλει από ένα πετραδάκι για να δημιουργηθεί αυτό το οικοδόμημα. Θα είδατε τρία αγάλματα στην είσοδο του εργοστασίου. Είναι του πατέρα μου, της μητέρας μου και του άντρα μου. Πίσω από αυτούς τους ανθρώπους υπάρχουν εκατοντάδες άλλοι που έβαλαν με τη σειρά τους όλα αυτά τα πετραδάκια που χρειάστηκαν για την οικοδόμηση αυτής της εταιρείας. Δεν μπορώ να τα ξεχάσω όλα αυτά.
-
Ετοιμάζεστε για νέο άνοιγμα στην αγορά και μάλιστα του εξωτερικού. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που η εταιρεία Φειδάς εξάγει το παπούτσι της. Σωστά;
-
Το 80% της παραγωγής μας διοχετευόταν στη Γερμανία μέχρι το 1980 – 1981. Τότε οι γερμανοί μας πρότειναν να εξαγοράσουν το 26% της επιχείρησης, ποσοστό που θα τους επέτρεπε να έχουν τον έλεγχο του προϊόντος. Αρνήθηκα την πρόταση. Περάσαμε και τότε πολύ δύσκολες ώρες, διότι με την άρνηση μου είχαμε χάσει αυτομάτως την απορρόφηση του 80% της παραγωγής μας. Μας κράτησε η εγχώρια αγορά. Ωστόσο, το παπούτσι μας ήταν γνωστό και στη Ρωσία διότι οι Γερμανοί το εξήγαγαν εκεί. Πήγαμε στην πρεσβεία της Σοβιετικής Ένωσης και τους είπαμε για τα παπούτσια μας. Στην αρχή ήταν επιφυλακτικοί. Μας ζήτησαν να φτιάξουμε 740 μονοζεύγαρα – σαν δείγματα δηλαδή – για τις γυναίκες της ρωσικής πρεσβείας, οι οποίες τα φόρεσαν για ενάμιση χρόνο. Δουλέψαμε σαν να ήμασταν τσαγκαράδικο και όχι εργοστάσιο. Όταν το πρωτοείπα στην εταιρεία κόντεψαν να με πετάξουν από το παράθυρο, αλλά τους έπεισα ότι ήταν ο μοναδικός τρόπος να μπούμε στη ρωσική αγορά. Μέχρι το 1993 εξαγάμε παπούτσια εκεί. Μετά με τις αλλαγές (σ.σ πολιτικοοικονομικές) στη Ρωσία αναγκαστήκαμε να σταματήσουμε, αλλά πλέον τα παπούτσια μας τα απορροφούσε η Ελλάδα.
-Ποια είναι τα συστατικά μίας επιτυχημένης επιχείρησης;
-
Πολύ δουλειά, καλή οργάνωση, εκπαιδευμένο προσωπικό, δηλαδή καλούς τεχνίτες , αγάπη για το προϊόν και μεράκι. Ξέρετε, το παπούτσι είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο. Έχει 78 φάσεις εργασίας. Έχουμε μηχανές κατάλληλες και σύγχρονες, αλλά , παρ΄ όλα αυτά, το παπούτσι πρέπει να περάσει από 78 ζευγάρια χέρια για να ολοκληρωθεί. Το προσωπικό πρέπει να σέβεται και να αγαπά τη δουλειά που κάνει. Δεν είναι όπως ένα πουκάμισο που εάν δεν προσέξεις τη ραφή του για παράδειγμα θα το χαλάσεις. Το πολύ – πολύ να σε ενοχλεί αισθητικά. Με τα παπούτσι όμως, μια λάθος ραφή σημαίνει ότι πρέπει να το καταστρέψεις γιατί αλλιώς δεν μπορείς να περπατήσεις φορώντας το.
-
Σκεφτήκατε ποτέ, τις περιόδους των κρίσεων και ιδιαιτέρως της παρούσας, να χρησιμοποιήσετε φτηνά υλικά;
-
Όχι. Θα έπρεπε να απευθυνθούμε στις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου και αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να χάσουμε την ποιότητα των παπουτσιών μας.
-
Κατά πόσο σας επηρεάζει η διακίνηση λαθραίων παπουτσιών;
-
Είναι ο μεγάλος μας καημός. Πρόκειται για παπούτσια που έρχονται χωρίς τιμολόγια, δεν φυλάσσονται σε υποθήκες… Δεν μπορούμε να ελέγξουμε το λαθρεμπόριο. Δεν είμαστε κράτος. Εμείς κοιτάμε τη δική μας αυλή. Δεν μπορούμε ε να φτιάξουμε τις αυλές των άλλων.
** -
Ποιο είναι το μεγαλύτερο επιχειρηματικό σας λάθος;
-
Το ότι επένδυσα στην Ελλάδα με το εργοστάσιο που εγκαινιάσαμε το 2010. Ήμουν πολύ αισιόδοξη. Είναι κατάρα να έχεις την αίσθηση ότι δεν μπορείς να ανοίξεις τα φτερά σου. Αν ζούσα σε άλλη εποχή ή άλλη χώρα θα με βράβευαν για την επένδυση μου. Εδώ και τώρα όμως, πρέπει να βρω λύσεις για να ξεπληρώσω τα χρέη μου.
** -
Μέσα σ΄ όλα αυτά που χωράνε οι βιολογικές καλλιέργειες;
-
Πρόκειται για δουλειά α 40 χρόνων. Όταν ζούσε ο άντρας μου, είχα συνολικά δύο 24ωρα ελεύθερα μέσα στην εβδομάδα: Τετάρτη - Σάββατο απόγευμα και Κυριακή όλη ημέρα. Στις διακοπές η μητέρα μου έπαιρνε τα παιδιά μου και πήγαιναν στη Μεσσηνία, από όπου κατάγομαι. Έμενα μόνη μου και είχα ελεύθερο χρόνο. Τότε ήθελα να εκδώσω μια μεσσηνιακή ηθογραφία με τον τίτλο «Όταν τα πορτοκάλια γίνουν χρυσά». Ήμουν αναγκασμένη να μένω στην Αθήνα λόγω δουλειάς κι έτσι σκέφτηκα να φέρω τη Μεσσηνία στην Αθήνα. Είχα ένα κομπόδεμα από οικονομίες που έκανα με τα έξοδα του σπιτιού 150.000 ευρώ. Βρήκα 10 στρέμματα στο Μαραθώνα. Ο ιδιοκτήτης ζητούσε 240.000 ευρώ, τα 200.000 στο χέρι και τα 40.000 σιγά – σιγά. Το είπα στη μητέρα μου, μου έδωσε τις 50.000 ευρώ και αγόρασα το κτήμα. Βέβαια, το βιβλίο μου δεν εκδόθηκε ποτέ.
-
Μια επιχειρηματίας χρειάζεται το κομπόδεμα της για μία να υλοποιήσει την επιθυμία της;
-
Δεν είχε καμία σχέση με την επιχείρηση. Οι βιοκαλλιέργειες ήταν και είναι αποκλειστικά δικό μου θέμα.
-
Το κτήμα στο Μαραθώνα βγάζει πολλούς καρπούς. Χρήματα βγάζει;
-
Όχι.
-
Και πως το διατηρείτε;
-
Έχω κι εγώ ένα μισθό. Αντί να κάνω διακοπές για παράδειγμα χρησιμοποιώ τα χρήματα για το κτήμα μου. Αυτό με ικανοποιεί.
-
Ως επιχειρηματίας αναζητάτε εναγωνίως το οικονομικό κέρδος;
-
Όχι. Ίσως να το οφείλω στον πατέρα μου που ήταν καλλιτέχνης και τον παππού μου, έναν άνθρωπο που είχε δουλέψει σκληρά 15 χρόνια στα τρένα στην Αμερική, αλλά είχε παραμείνει στη ζωή του ένας ήρεμος άνθρωπος, μου εξαντλούσε όλη του την αυστηρότητα λέγοντας μονάχα «ρε παιδί μου!». Όταν , με όλα αυτά που συμβαίνουν, βλέπω ανθρώπους γεμάτους εκνευρισμό σκέφτομαι «τι κρίμα! Δεν έχει καταλάβει τίποτε απ΄ ότι συμβαίνει γύρω του…»
-
Δεν έχετε κουραστεί πια;
-
Όχι. Μ΄ αρέσει αυτό που κάνω.
Στάλθηκε από το iQ1900 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
-
-
Ελληνική βιοτεχνία ποιοτικών οικονομικών υποδημάτων Nicon και TMS.
Τα βρήκα στον Σκλαβενίτη στο Μαρούσι στο Avenue και πιθανά να υπάρχουν και σε μαγαζιά.Πολύ καλό και μαλακό δέρμα, ελαφριά υποδήματα σε άκρως ανταγωνιστικές τιμές.
-
Ο χρήστης Storm έγραψε:
Ελληνική βιοτεχνία ποιοτικών οικονομικών υποδημάτων Nicon και TMS.
.Είδα στο λινκ που έδωσες το κατάλογό τους, και σε κάποια μοντέλα έχουν την τρικολορε (ιταλική σημαία). Εσυ πολύ καλά έκανες και τους έβαλες στη λίστα των Ελληνικών εταιριών, αλλά αυτοί, άλλες παντιέρες βάζουν.. ε, την ξενομανία δεν την εχόυμε μόνο ως καταναλωτές αλλά και ως κατασκευαστές τελικά.
-
Και τα περισσότερα λάδια είναι ελληνικά , τα διακινούν ισπανικές εταιρείες , με ιταλικά ονόματα....
Είναι το μάρκετινγκ....
-
Ε βέβαια γιατί η εξαγωγη θέλει ποσότητα και ανάπτυξη δικτύων διανομής, προώθησης. Νομίζω στην Ευρώπη είμαστε 3οι στη παραγωγή, ενώ στην αναάπτυξη δικτύων στο εξωτερικό... ε.. μάλλον δε τα πάμε και καλά.
ΑΛλά δε πειράζει, θα αρχίσουμε να εισαγουμε από τη Κίνα https://www.oliveoilmarket.eu/olive-growing-in-china/ μιας και ξεκινάνε να φυτεύουν. -
Ο χρήστης alejandro έγραψε:
Ελληνική βιοτεχνία ποιοτικών οικονομικών υποδημάτων Nicon και TMS.
.Είδα στο λινκ που έδωσες το κατάλογό τους, και σε κάποια μοντέλα έχουν την τρικολορε (ιταλική σημαία). Εσυ πολύ καλά έκανες και τους έβαλες στη λίστα των Ελληνικών εταιριών, αλλά αυτοί, άλλες παντιέρες βάζουν.. ε, την ξενομανία δεν την εχόυμε μόνο ως καταναλωτές αλλά και ως κατασκευαστές τελικά.
Για να είμαι ειλικρινής περισσότερη σημασία έδωσα στην ετικέτα στα παπούτσια που έγραφε 'ελληνικής κατασκευής' και είχε πάνω το όνομα της βιοτεχνίας παρά τον κατάλογο στο site.
Θεωρώ ότι η ύπαρξη της Ιταλικής σημαίας μάλλον παραπέμπει στο Ιταλικό στυλ ( design; σχέδιο; σχεδίαση; ). Ίσως.
Πάντως καλύτερα αυτά τα υποδήματα παρά τα Κινέζικα, Μαλαισιανά και τα Πακιστανικά που χάνουν σε ποιότητα.
Δεν έχω κάτι με τις χώρες αυτές, αλλά θεωρώ ότι σαν χώρα μπορούμε τουλάχιστον ένα ποιοτικό υπόδημα να το κατασκευάζουμε σε ανταγωνιστική τιμή. -
Storm, μαζί σου, δε λέω όχι. Απλά, επειδή μιλάμε για ενίσχυση της Ελληνικής παραγωγής και ο Ελληνας παραγωγός βαζει Ιταλική σημαία στο παπούτσι. Βαζει βεβαια στη ρεκλάμα (λόγω εποχών) και την Ελληνική σημαία. Τον συγκεκριμένο λοιπόν εγώ δεν τον έχω σε εκτίμηση (σαν εικόνα εταιρίας, όχι σα προϊον που μπορει να ειναι άψογο). Σα τα αλησμόνητα Αρτιστι Ιταλιάνι των θρυλικων '90ζζζζ που ήταν ενος Μπακαρού και Τσαγκαμίλη (τους κυνηγάει η εφορία τωρα).... Μοντα Ιταλιανα.
Εχω ακούσει οτι είχαμε πολυ δυνατή βιομηχανία και στα παπούτσια και οτι στέλναμε δέρματα στην ιταλία κάποτε. Κάποτε... -
Και που να αναφέρω δηλαδή και ελληνικές βιοτεχνίες ρούχων που χρησιμοποιούν Αμερικάνικες ή και Ιταλικές ονομασίες στα προϊόντα τους μπας και κερδίσουν κανένα πελάτη ή κάποια θέση σε κάποιο ράφι...
Θεωρώ ότι οι (ελάχιστες εναπομείναντες) βιοτεχνίες/βιομηχανίες προσαρμόζονται στα 'θέλω' της εγχώριας αγοράς, η οποία αγορά σνομπάρει οτιδήποτε θυμίζει 'ελληνικό', ειδικά στα λογότυπα και στον τρόπο προώθησης.
Και τώρα που το σκέφτομαι περισσότερο, εγώ δεν ξέρω καμιά εταιρεία/βιομηχανία/βιοτεχνία που να μην έχει ξενικά στοιχεία στα προϊόντα που παράγει.
-
Δεν έχεις καθόλου αδικο. Και αυτό ειναι δέιγμα της τραγικής 'ποιοτητας' της Ελληνικης επιχειρηματικότητας. Οταν πρέπει να 'μιμηθεις' την όποια εικόνα, να απαρνηθείς τη χώρα προέλευσής σου... τότε δεν έχει νόημα να υπάρχεις σαν εταιρία.
Μονο ο Κορρές, αλλά το όνομά του ειναι 'ξενικό' οπότε δε μετράει. Ε, μπορω να θυμηθώ και το Σαρίδη στα έπιπλα παλιά. Βεβαια έχει προϊον με α..ίδια που μέχρι και ιταλοι μόδιστροι το αγοράζανε μιας και τετοιου έιδους ξύλινο έπιπλο, ούτε οι Ιταλοί είχαν. Το φτηνό είχαν (μεταλο, πλαστικό) που με το branding το κάναν ακόμα πιο ακριβό και από το ξύλινο. -
O Κορρές είναι Ναξιώτης και είναι τοπικό επίθετο...
http://gr.korres.com/el/heritage/naxos-islandΑλλά πολλά προϊόντα του, έχουν ξένες ονομασίες για να προσελκύσει πελάτες.
Πάντως υπάρχουν ακόμη βιοτεχνίες/βιομηχανίες που αντέχουν παρόλο που είναι στην αφάνεια εντελώς.
π.χ. εγώ πήρα έπιπλα μπάνιου από την βιοτεχνία Κοττής
https://www.kottisdesign.gr/Μετά από πολύ ψάξιμο βρήκα την πηγή των επίπλων που βλέπουμε σε μεγάλα μαγαζιά του χώρου και σε πολυκαταστήματα... Φοβερή ποικιλία, απίστευτες τιμές και άριστη ποιότητα. Στα μαγαζιά του χώρου τα ίδια πράγματα του ίδιου βιοτέχνη τα έβρισκα στη διπλάσια τιμή...
Όποιος ψάχνει για καλά και ποιοτικά έπιπλα μπάνιου σε τρελές τιμές αξίζει το κόπο η επίσκεψη στη βιοτεχνία αφού βλέπει από κοντά όλα τα προϊόντα, τα δείγματα, χρωματαλόγια κλπ...
-
Μην ξεχνάμε πχ την APIVITA του Νίκου και της Νίκης Κουτσιανά που πούλησε φέτος μεγάλο μερίδιο σε Ισπανική εταιρία που κατέχει και πολλά επώνυμα Γαλλικά brand
http://www.protagon.gr/epikairotita/gia ... 4341367266
-
Ο χρήστης Storm έγραψε:
Και που να αναφέρω δηλαδή και ελληνικές βιοτεχνίες ρούχων που χρησιμοποιούν Αμερικάνικες ή και Ιταλικές ονομασίες στα προϊόντα τους μπας και κερδίσουν κανένα πελάτη ή κάποια θέση σε κάποιο ράφι...Θεωρώ ότι οι (ελάχιστες εναπομείναντες) βιοτεχνίες/βιομηχανίες προσαρμόζονται στα 'θέλω' της εγχώριας αγοράς, η οποία αγορά σνομπάρει οτιδήποτε θυμίζει 'ελληνικό', ειδικά στα λογότυπα και στον τρόπο προώθησης.
Και τώρα που το σκέφτομαι περισσότερο, εγώ δεν ξέρω καμιά εταιρεία/βιομηχανία/βιοτεχνία που να μην έχει ξενικά στοιχεία στα προϊόντα που παράγει.
Γιαννέτος, Anna Riska, Καλογήρου, Χανιωτάκης, Χουντάλας, Κορρές, Καρέλιας, Χαραλάς, ΦΑΓΕ, Όλυμπος, ΜΕΒΓΑΛ, ΤΥΡΑΣ, ΔΩΔΩΝΗ, ΚΡΙ-ΚΡΙ, ΒΙΓΛΑ, ΓΙΩΤΗΣ και πολλές άλλες, η πλειοψηφία των οποίων στον κλάδο των τροφίμων.
-
Κάποιες από αυτές δεν τις ξέρω.
Πάντως αρκετές από αυτές που αναφέρεις έχουν υιοθετήσει ξενικές ονομασίες στα προϊόντα τους.Εγώ αναρωτήθηκα για εταιρείες που δεν έχουν κανένα ξενικό στοιχείο.
-
Αν δεν βάλεις κάποιο ξένο στοιχείο, αν δεν προσβλέπεις στην εξωστρέφεια και περιμένεις να μείνεις κολλημένος σε αυτού του τύπου τα ανόητα πατριωτικά κολλήματα στην μικρή σε μέγεθος Ελληνική αγορά τότε μαθηματικά θα κλείσεις σύντομα.
Σήμερα με τα σύνορα να μπάζουν από παντού, από προϊόντα μέχρι λαθρομετανάστες, αν παράγεις οτιδήποτε δεν μπορείς να περιχαρακωθείς επιμένοντας μόνο Ελληνικά. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αναδειχθεί η Ελληνικότητα και η ποιότητα των Ελληνικών προϊόντων εφόσον ο παραγωγός δεν διαπραγματεύεται την ποιότητα του, το Ελληνικό στοιχείο στα προϊόντα δεν εξασφαλίζει τίποτα αν το προϊόν δεν αξίζει και αν το προϊόν δεν έχει το ανάλογο μάρκετινγκ να το υποστηρίξει και αν δεν είναι συμβατό με τις ανάγκες και τις συνήθειες στις αγορές που απευθύνεται.
Ελληνικές Εταιρίες παραγωγής-κατασκευής διαφορων προιόντων.
