Ο χρήστης Tiger έγραψε:
Το κρατος πρωτοστατει στο ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ
Μακαρι να ηξερε εστω ποσα χρωσταει

Αυτό.

http://www.youtube.com/watch?v=wV1lZMTC ... re=related

WTF...???? Για την Ελλαδα μιλάει ή είναι παγκόσμιο το φαινόμενο..;;

«Δώστε στους Έλληνες πάλι τη δραχμή»
«Δώστε στους Έλληνες πάλι τη δραχμή». Την προτροπή αυτή απευθύνει στην Ε.Ε., σύμφωνα με δημοσίευμα της Süddeutsche Zeitung, το συμβούλιο εμπειρογνωμόνων της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (EEAG) που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας.

Οι εμπειρογνώμονες εκφράζουν αμφιβολίες κατά πόσο θα καταφέρει να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος της και η Πορτογαλία, γι’ αυτό ζητούν τον αποκλεισμό μεμονωμένων χωρών από την ΟΝΕ ώστε να αποφευχθεί η διάλυση της Ευρωζώνης.

Αλλά και η ομάδα οικονομολόγων γύρω από τον πρόεδρο του Ινστιτούτου Ifo, Χανς-Βέρνερ Ζιν, προειδοποιεί σε έκθεσή της ότι «η υπερχρεωμένη Ελλάδα θα χρειαστεί το αργότερο το 2013 νέα οικονομική βοήθεια». Υποστηρίζει ακόμη ότι το δραστικό πρόγραμμα εξυγίανσης δεν επαρκεί, ενώ ακόμη και σήμερα η ελληνική κρίση υποβαθμίζεται.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=99029158

Und nun zurück zur Drachme
http://www.sueddeutsche.de/geld/eurokrise-forscher-gebt-griechen-wieder-drachme-1.1063092

Ο χρήστης Kωνσταντίνος έγραψε:
«Δώστε στους Έλληνες πάλι τη δραχμή»
«Δώστε στους Έλληνες πάλι τη δραχμή». Την προτροπή αυτή απευθύνει στην Ε.Ε., σύμφωνα με δημοσίευμα της Süddeutsche Zeitung, το συμβούλιο εμπειρογνωμόνων της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (EEAG) που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας.

Οι εμπειρογνώμονες εκφράζουν αμφιβολίες κατά πόσο θα καταφέρει να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος της και η Πορτογαλία, γι’ αυτό ζητούν τον αποκλεισμό μεμονωμένων χωρών από την ΟΝΕ ώστε να αποφευχθεί η διάλυση της Ευρωζώνης.

Αλλά και η ομάδα οικονομολόγων γύρω από τον πρόεδρο του Ινστιτούτου Ifo, Χανς-Βέρνερ Ζιν, προειδοποιεί σε έκθεσή της ότι «η υπερχρεωμένη Ελλάδα θα χρειαστεί το αργότερο το 2013 νέα οικονομική βοήθεια». Υποστηρίζει ακόμη ότι το δραστικό πρόγραμμα εξυγίανσης δεν επαρκεί, ενώ ακόμη και σήμερα η ελληνική κρίση υποβαθμίζεται.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=99029158

Μάλλον, εννοεί να μας πάρουν το ΕΥΡΩ

Τι είναι ο Οβολός
Ο 'οβολός' κοινωνικό νόμισμα έρχεται ως η Ελληνική απάντηση στην χρηματοοικονομική κρίση!

Με το ανταλλάξιμο κοινωνικό νόμισμα 'οβολός' κάθε πολίτης και κάθε επιχείρηση θα μπορεί να συναλλάσεται, να παρέχει υπηρεσίες, να εμπορεύεται, να πουλά και να αγοράζει προϊόντα και υπηρεσίες χωρίς την ανάγκη χρήσης του ευρώ.

Ιστορικά ο οβολός ήταν το πρώτο στοιχειώδες νόμισμα που λειτούργησε στην χώρα μας και έθεσε την βάση για την δραχμή, ενώ επίσης συχνά αναφέρεται ως ένα συμβολικό ποσό που παρατίθεται από κάποιον.

Σήμερα, παρουσιάζουμε τον οβολό ως μία νέα μορφή κοινωνικού νομίσματος, προτείνοντας έτσι μία λύση απέναντι στην οικονομική κρίση των καιρών μας.

Το κοινωνικό νόμισμα είναι ένα εναλλακτικό νόμισμα που εκδίδεται από κοινότητες ή δίκτυα. Μεταξύ των χρηστών του, αντικαθιστά το νόμισμα που εκδίδει το κράτος και δημιουργεί έτσι ένα μέσο συναλλαγών σε μια οικονομία που λαμβάνει χώρα «έξω» από την επίσημη.

Ο θεσμός του κοινωνικού νομίσματος είναι ήδη αρκετά γνωστός και διαδεδομένες σε επαρχιακές πόλεις στην Αργεντινή, Αγγλία, ΗΠΑ, Αυστραλία, Γαλλία, Καναδά.

http://www.ovolos.gr/

Η Φινλανδία στα βήματα της Γερμανίας
Στην γραμμή της Α. Μέρκελ κινήθηκε και η η πρωθυπουργός της Φινλανδίας Μαρί Κιβινιέμι, η οποία επέμεινε στην λύση -πακέτο για την Ελλάδα. Ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου τόνισε από το Ελσίνκι, στην κοινή συνέντευξη Τύπου που έδωσε με τη Φινλανδή ομόλογό του ότι το 80% των δυσκολότερων αποφάσεων έχει ήδη ληφθεί. Η Ελλάδα θα αποπληρώσει το δάνειο που έλαβε και μάλιστα με τόκο, σημείωσε.
Ο κ. Παπανδρέου υποστήριξε ότι τον Μάρτιο πρέπει να ληφθούν σημαντικές και περιεκτικές 'αποφάσεις-πακέτο', προκειμένου να επέλθει σταθερότητα στις αγορές, ενώ υπογράμμισε ότι με τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που γίνονται στην Ελλάδα οι Φινλανδοί φορολογούμενοι δεν χρειάζεται να ανησυχούν.
Ο Γ. Παπανδρέου υποστήριξε δε ότι 'το 80% των δυσκολότερων αποφάσεων έχει ήδη ληφθεί', προσθέτοντας ωστόσο ότι υπάρχουν ακόμα τομείς που πρέπει να αλλάξουν.
http://news247.gr/ellada/politiki/lysh-paketo_epithymei_kai_h_kiviniemi.787716.html

Επειδή πολλές φορές βλέπουμε το θέμα από μέσα και όχι αντικειμενικά ας κάνουμε ένα κουίζ:

Ας υποθέσουμε ότι κάποιος έχει μια επιχείρηση και είναι παντρεμένος με παιδιά. Η επιχείρηση πάει πολύ καλά και έχει βάλει και κάποιον διαχειριστή να την «τρέχει».
Ο ίδιος μαζί με την οικογένειά του αρχίζουν τα ταξιδάκια τις αγορές σπίτι εξοχικό, ιδιωτικά σχολεία κ.λ.π.
Μετά από λίγα χρόνια έρχεται ο διαχειριστής και του λέει:
«αφεντικό οι τράπεζες δεν μας δανείζουν πλέον!»
Ψάχνει το «αφεντικό» το θέμα και βρίσκει ότι ο «διαχειριστής» δεν έτρεχε καλά την επιχείρηση, εδώ και χρόνια, αλλά έκλεβε χρήματα, έβαζε δικούς του, πολλές φορές ανίκανους να δουλεύουν δηλ. να κάθονται και έπαιρνε δάνεια για να καλύψει τα έξοδα μετά άλλα δάνεια για να καλύψει τις δόσεις των δανείων και επειδή δεν του δίνανε άλλα πήγε και δανείστηκε και από τους τοκογλύφους που τώρα θέλουν τα λεφτά τους πίσω αλλιώς καίνε την επιχείρηση και καθαρίζουν τους εμπλεκόμενους (μαφία βλέπεις).
Ερώτηση: Αν είσαστε ο ιδιοκτήτης τι θα κάνατε;
Απαντήσεις:
Α) Βάζω τον διαχειριστή να απολύσει άτομα, να μειώσει μισθούς και να πουλήσει μέρος της επιχείρησης και της περιουσίας μου ή και ολόκληρη προκειμένου να ξεπληρώσει τα χρωστούμενα.
Β) Τα δίνω όλα στους τοκογλύφους προκειμένου να γλυτώσω το τομάρι μου και ξεκινάω από την αρχή, αν μπορώ πλέον.
Γ) Πλακώνω στις φάπες τον διαχειριστή, του παίρνω ότι έχει και δεν έχει και τον πετάω εκτός επιχείρησης ή τον κλείνω φυλακή.
Από όσους δικούς του έβαλε στην επιχείρηση σουτάρω τους τεμπέληδες και λέω στους υπόλοιπους:
«Παιδιά, έτσι έχει η κατάσταση ή στρώνεστε στην δουλειά και όταν ξελασπώσουμε θα σας δώσω και κάτι παραπάνω και μέρος της επιχείρησης ή φεύγετε και παίρνω άλλους»
Κάνω συμφωνία με τους τοκογλύφους του στυλ:
«Δεν ξέρω τι συμφωνήσατε με τον «παπάρα» αλλά εγώ είμαι διατεθειμένος να σας ξεπληρώσω ότι δανείστηκε αλλά δώστε μου χρόνο και μη με μαμάτε και στον τόκο.»
Πουλάω μέρος της περιουσίας μου και δίνω κάποια στους τοκογλύφους για να δουν ότι εννοώ αυτό που λέω και ριχνόμαστε στην δουλειά.
Δ) Δικές σας προτάσεις…

Όσο αυξάνεται η ανεργία και χειροτερεύουν οι τραπεζικές πιστώσεις, τόσο χειρότερα θα γίνονται τα πράγματα για τις επενδύσεις. Υπάρχει κίνδυνος να λιμνάσει η ελληνική οικονομία για χρόνια», δηλώνει ο καθηγητής οικονομικών στη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, Κώστας Λαπαβίτσας, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ελευθερία» και στον Αποστόλη Ζώη. Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη.
Ποιοί οι λόγοι για τους οποίους οδηγούμαστε σε νέα μέτρα;“Ο κυριότερος λόγος είναι ότι ναυάγησε η...
οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου. Η λιτότητα έφερε βαθειά ύφεση, δηλαδή μείωση του ΑΕΠ κατά 4.5% το τελευταίο τρίμηνο, ανεργία 12.2% τον Αύγουστο με παράλληλη συρρίκνωση της απασχόλησης, σημαντική πτώση των εξαγωγών τον Σεπτέμβριο, αδυναμία της κατανάλωσης, αδυναμία των επενδύσεων, υποχώρηση των πιστώσεων, αλλά και πληθωρισμό στο 5.2%. Οι εκτιμήσεις των ειδικών του Μνημονίου αποδεικνύονται τελείως λανθασμένες.
Η κυβέρνηση δεν μπόρεσε καν να πετύχει το στόχο μείωσης του ελλείμματος. Τα έσοδα υπολείπονται, πρώτον, λόγω της ύφεσης που έχει περιορίσει την αποδοτικότητα των έμμεσων φόρων και, δεύτερον, λόγω της υποτονικής λειτουργίας του φοροσυλλεκτικού μηχανισμού, ο οποίος αντιδρά στις μισθολογικές περικοπές, αλλά και στο διασυρμό που έχει υποστεί. Η αναθεώρηση των στοιχείων από τη Γιούροστατ έφερε το έλλειμμα στο 9.4% για το 2010, τελείως πέρα από τις προβλέψεις του Μνημονίου.
Παρά την αποτυχία της η κυβέρνηση επιμένει ότι θα συνεχίσει στον ίδιο δρόμο. Αυτό σημαίνει περαιτέρω περικοπές, ύψους περίπου 4 δις ευρώ, που θα προστεθούν στην καταιγίδα των φόρων που ήδη προβλέπονται από το Μνημόνιο για το 2011. Η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται να πειράξει μισθούς και συντάξεις. Αμφιβάλλω πολύ ότι θα κρατήσει το λόγο της.
Αλλά ακόμη κι αν το κάνει, τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά. Θα μειωθεί η δημόσια κατανάλωση και οι επενδύσεις, η ύφεση θα γίνει βαθύτερη και η ανεργία θα μεγαλώσει. Τα σχολεία, οι δρόμοι και κυρίως τα νοσοκομεία για τα οποία προβλέπονται τεράστιες περικοπές, θα εμφανίσουν τραγική εικόνα. Πρόκειται για πορεία διάλυσης του οικονομικού και κοινωνικού ιστού. Παράλληλα το άχθος του δημόσιου χρέους θα γίνεται σταδιακά μεγαλύτερο, χωρίς η Ελλάδα να αποκτά τη δυνατότητα αυτοδύναμης αποπληρωμής. Ήδη, μετά την αναθεώρηση, το χρέος πιθανώς να ξεπεράσει το 140% του ΑΕΠ για το 2010. Η χώρα φαίνεται να μπαίνει σε τροχιά αυτοκτονίας”.
Γιατί δεν έρχεται η ανάπτυξη στη χώρα μας;
“Το πρόβλημα της ανάπτυξης έχει να κάνει με την πτώση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, η οποία οφείλεται στο μακροχρόνιο πάγωμα των μισθών στις χώρες του κέντρου της Ευρωζώνης και κυρίως στη Γερμανία. Την προηγούμενη δεκαετία η πτώση της ανταγωνιστικότητας δεν έγινε άμεσα αισθητή λόγω του φθηνού δανεισμού από το εξωτερικό, αλλά και της γιγάντωσης των εγχώριων τραπεζών. Φτιάχτηκε μια πλασματική εικόνα ευημερίας στηριγμένης στην υψηλή κατανάλωση. Η κρίση του 2007-9 αποκάλυψε όμως την πραγματική αδυναμία του ελληνικού κεφαλαίου.
Για να υπάρξει ανάπτυξη χρειάζεται να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα. Η βελτίωσή της εξαρτάται από το πως θα κινηθούν οι μισθοί αλλά και η παραγωγικότητα της εργασίας. Δυστυχώς το Μνημόνιο έχει επιβάλλει πολιτική που είναι βαθειά προβληματική στα θέματα αυτά και δεν ευνοεί την ανάπτυξη.
Από τη μιά, επιφέρει μείωση μισθών. Προσπαθεί δηλαδή να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα με τον βαρβαρότερο τρόπο. Το πρόβλημα όμως είναι ότι λιτότητα έχει επιβάλλει και η υπόλοιπη Ευρωζώνη, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας. Άρα και οι ευρωπαϊκοί μισθοί πιέζονται προς τα κάτω. Δεν υπάρχει λοιπόν προοπτική ουσιαστικής βελτίωσης της ελληνικής θέσης, παρά το τεράστιο κόστος για τους εργαζόμενους.
Από την άλλη, επιχειρεί να βελτιώσει την παραγωγικότητα μέσω της απελευθέρωσης των αγορών και της συρρίκνωσης του κράτους. Πρόκειται για τις πλέον συντηρητικές ιδέες στην οικονομική θεωρία, οι οποίες έχουν δυστυχώς επανακάμψει πρόσφατα. Ακούγεται όλο και πιο έντονα η άποψη ότι για να βγουν οι οικονομίες από την κρίση θα πρέπει να συρρικνωθεί το δημόσιο, ανοίγοντας το δρόμο για τη μεγέθυνση του ιδιωτικού τομέα.
Πρωταγωνιστής είναι ο Αλμπέρτο Αλεσίνα, καθηγητής του Χάρβαρντ, γνωστός για τις νεοφιλελεύθερες αναλύσεις του. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΔΝΤ έχει τηρήσει κριτική στάση απέναντι στις θέσεις του Αλεσίνα. Η ΕΕ είναι πολύ πιο σκληρή από το ΔΝΤ στο θέμα αυτό και πιέζει αφόρητα την Ελλάδα.
Η κυβέρνηση ήδη προχωρεί σε τέτοια μέτρα με τις περικοπές δαπανών, την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων και τις εξαγγελίες για τις ΔΕΚΟ.
Πρόκειται για τραγική επιλογή που δεν πρόκειται να φέρει ανάπτυξη. Απεναντίας, η απότομη σμίκρυνση του κράτους και το ξαφνικό άνοιγμα των μεταφορών, των φαρμακείων, κλπ, πιθανόν να συμπαρασύρει προς τα κάτω και τον ιδιωτικό τομέα. Πλήθος ιδιωτικών επιχειρήσεων στηρίζονται στην κρατική ζήτηση και θα χτυπηθούν αν αυτή μειωθεί. Το ξαφνικό άνοιγμα των επαγγελμάτων μέσα σε συνθήκες ύφεσης θα μεγαλώσει την ανασφάλεια. Όσο αυξάνεται η ανεργία και χειροτερεύουν οι τραπεζικές πιστώσεις, τόσο χειρότερα θα γίνονται τα πράγματα για τις επενδύσεις. Υπάρχει κίνδυνος να λιμνάσει η ελληνική οικονομία για χρόνια”.
Δεν θα έχουμε όμως αναπτυξιακά οφέλη από τη συμμετοχή μας στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ και στην Ευρωζώνη;“Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωζώνη είναι σφάλμα ιστορικών διαστάσεων που τη συνθλίβει. Η Ευρωζώνη παρουσιάστηκε ως απάνεμο λιμάνι και πεδίο σύγκλισης με τον πλούσιο βορρά. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μηχανισμό δημιουργίας πλεονασμάτων για το κέντρο - ιδίως για την Γερμανία - και ελλειμμάτων για την περιφέρεια.
Η Ελλάδα υποφέρει από την πολύ υψηλή ισοτιμία με την οποία μπήκε στο σύστημα. Πιέζεται ακόμη από την απώλεια νομισματικής και συναλλαγματικής πολιτικής, από τα δεσμά του Συμφώνου Σταθερότητας και από τις δομικές πιέσεις στην αγορά εργασίας. Δεν αποφεύχθηκαν οι βαθύτατες κρίσεις, ενώ η ΕΕ μας δάνεισε με εξαιρετικά επαχθείς όρους και μόνον όταν υπήρξε μεγάλος κίνδυνος για τις τράπεζες του κέντρου από μια πιθανή ελληνική χρεοκοπία.
Όλες οι αλλαγές που έχουν λάβει χώρα στην Ευρωζώνη από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά είναι σε ακόμη πιο συντηρητική κατεύθυνση. Το αποκορύφωμα ήταν η τελευταία πρόταση της κ. Μέρκελ για μόνιμο μηχανισμό διαχείρισης κρίσεων όπου μέρους του κόστους θα επωμίζονται και οι ιδιωτικές τράπεζες. Δε μπορεί κανείς βεβαίως να της προσάψει το ότι θέλει να αναγκάσει και τους άφρονες δανειστές και κερδοσκόπους να σηκώσουν μέρος του κόστους.
Αλλά το αποτέλεσμα θα είναι η θεσμοθέτηση μόνιμης διαφοράς ανάμεσα στα επιτόκια δανεισμού των χωρών του κέντρου και της περιφέρειας. Η χώρα μας δηλαδή θα δανείζεται με σαφώς υψηλότερο επιτόκιο από τις χώρες του κέντρου. Άρα δεν θα απομείνει απολύτως κανένας θετικός λόγος για να συνεχίσει να ανήκει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Είναι άμεση ανάγκη να επανεξετάσει η ελληνική κοινωνία τη συμμετοχή της στην Ευρωζώνη, αν θέλει να αντιμετωπίσει την κρίση και να μπειι σε τροχια ανάπτυξης”.
Μπορεί η Ελλάδα να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του χρέους, αν είναι έτσι τα πράγματα;“Θέλω καταρχήν να τονίσω ότι το χρέος είναι άμεσα συνδεμένο με τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Όσο έπεφτε η ανταγωνιστικότητα, τόσο μεγάλωνε το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών με το εξωτερικό. Άρα έπρεπε η χώρα να δανείζεται από τις τράπεζες του κέντρου για να καλύπτει το εξωτερικό της έλλειμμα. Παράλληλα γιγαντώθηκαν και οι ελληνικές τράπεζες που δάνειζαν για κατανάλωση και άλλα. Ο μεγάλος όγκος του δανεισμού στην χώρα μας είναι ιδιωτικός και όχι δημόσιος. Το ίδιο συνέβη και στις υπόλοιπες χώρες της περιφέρειας. Στη ρίζα του περιφερειακού χρέους βρίσκεται το ευρώ.
Το χρέος που έχει πλέον συσσωρεύσει η Ελλάδα αποκλείεται να αποπληρωθεί αυτοδύναμα, ότι κι αν λέει ο κ. Παπανδρέου. Δεν είναι δυνατόν μια χώρα με ποσοστά χρέους που θα φτάσουν ίσως στο 170%-180% του ΑΕΠ στο άμεσο μέλλον, και με τις προοπτικές ανάπτυξης που έχει επιβάλλει η Ευρωζώνη, να επιστρέψει στις διεθνείς αγορές. Το πρώτο βήμα για την ουσιαστική αντιμετώπιση του χρέους θα πρέπει λοιπόν να είναι η ευθεία παραγραφή του.
Εμμέσως πλην σαφώς και η ίδια η κυβέρνηση το αποδέχεται, δεδομένου ότι συχνά αναφέρεται στην αναδιάρθρωση. Η αναδιάρθρωση όμως του χρέους δεν αποτελεί πανάκεια από μόνη της. Εξαρτάται από το πως θα γίνει και κυρίως από το αν θα υπάρξει πρωτοβουλία από πλευράς του δανειζόμενου, με διαφάνεια και συμμετοχή των λαϊκών στρωμάτων.
Η επιμήκυνση την οποία συζητάει η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι ένα ακόμη παράδειγμα εσφαλμένης πολιτικής που υπερασπίζεται τα συμφέροντα των τραπεζών και όχι της κοινωνίας. Δεν θα ελαττώσει ουσιαστικά το βάρος του χρέους, ενώ θα επιτρέψει σε διάφορους τραπεζικούς μεσολαβητές να πραγματοποιήσουν μεγάλα κέρδη. Υπάρχει ακόμη κίνδυνος να μεταβάλλει το νομικό καθεστώς του χρέους, που έχει συναφθεί υπό το ελληνικό δίκαιο κατά 90%. Αν το χρέος τεθεί υπό το αγγλικό ή το αμερικανικό δίκαιο, κερδισμένοι θα βρεθούν οι δανειστές διότι το νομικό πλαίσιο θα μεροληπτεί υπέρ αυτών. Κάτι τέτοιο θα κάνει μια μελλοντική παραγραφή του χρέους πολύ πιο δύσκολη”.
Τι πρέπει τότε να γίνει για να αντιμετωπιστεί το χρέος;“Νομίζω ότι θα χρειαστεί, πρώτον, η χώρα να προχωρήσει σε μονομερή παύση πληρωμών ώστε να αναλάβει η ίδια την πρωτοβουλία των κινήσεων. Θα πρέπει κατόπιν να υπάρξει πλήρης διαφάνεια, δηλαδή να ανοίξουν τα αρχεία τους το Υπουργείο Οικονομικών και η Τράπεζα της Ελλάδας ώστε να δει η κοινωνία τι πραγματικά συμβαίνει με το χρέος. Ποιό μέρος είναι απεχθές, ποιό παράνομο, ποιό παράτυπο; Ποιός έχει ευθύνες για θέματα όπως οι άκρως προβληματικές σχέσεις του δημοσίου με τράπεζες όπως η Γκόλντμαν Σακς τη δεκαετία που μας πέρασε; Θα πρέπει οι εργατικές οργανώσεις και η κοινωνία των πολιτών να λάβουν άμεση γνώση για να δούμε γρήγορα τι δεν πρόκειται να αποπληρωθεί.
Σε αυτή τη βάση, θα πρέπει η Ελλάδα να προχωρήσει σε συνολική αναδιαπραγμάτευση, υπό την ελληνική νομοθεσία, με την προοπτική να υπάρξει ουσιαστικό ‘κούρεμα’ των τραπεζών που κατέχουν το μεγάλο μέρος του χρέους. Αν κρίνουμε από την πρόσφατη εμπειρία άλλων χωρών, το ‘κούρεμα΄ δύσκολα θα είναι μικρότερο του 50%-60%. Θα εξαρτηθεί βέβαια από το τι θα δείξουν τα βιβλία, αλλά η επιδίωξη θα πρέπει να είναι η ταχύτερη δυνατόν συμφωνία με τις τράπεζες-δανειστές.
Να τονίσω ότι όσο περισσότερο καθυστερεί η Ελλάδα, τόσο πιο δύσκολο θα γίνεται το πρόβλημα. Αφενός, ο όγκος του χρέους θα μπαίνει σταδιακά κάτω από ξένη νομοθεσία δεδομένου ότι η χώρα θα συνεχίσει να παίρνει τα καταστροφικά δάνεια του Μνημονίου τα οποία προφανώς δεν εμπίπτουν στο ελληνικό δίκαιο. Αφετέρου, οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες θα βελτιώνουν σταδιακά τη θέση τους και άρα θα γίνουν πολύ σκληρότεροι διαπραγματευτές.
Η μονομερής παύση πληρωμών θα κάνει βέβαια την πρόσβαση στις διεθνείς αγορές πολύ δύσκολη. Να θυμίσω όμως ότι η Ελλάδα είναι ήδη αποκλεισμένη από τις αγορές και δεν υπάρχει ρεαλιστική προοπτική αυτοδύναμης επιστροφής, παρά τις μονίμως αισιόδοξες διαβεβαιώσεις του κ. Παπακωνσταντίνου. Η χώρα θα μπορέσει να επιστρέψει αυτοδύναμα μόνο όταν τακτοποιήσει τα του οίκου της. Αυτό σημαίνει ουσιαστική παραγραφή του χρέους, πράγμα που μεσοπρόθεσμα θα το δεχτούν οι αγορές γιατί η μνήμη τους είναι βραχεία.
Και επειδή πολλά λέγονται για τις καταστροφικές συνέπειες της πάυσης πληρωμών ως προς τη διεθνή θέση της Ελλάδας, να πω ότι η Αργεντινή, παρότι ‘κούρεψε’ τους πιστωτές της βαθειά και μονομερώς, έγινε μέλος του G20”.
Η παραγραφή του χρέους και το ‘κούρεμα’ των τραπεζών δεν θα δημιουργήσει προβλήματα όσον αφορά τη συμμετοχή μας στην Ευρωζώνη;
“Το θέμα της συμμετοχής μας στην Ευρωζώνη θα τεθεί ευθέως. Όπως ήδη ανέφερα, το ευρώ βρίσκεται στην καρδιά του ελληνικού προβλήματος. Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να βάλει την οικονομία της σε πιο παραγωγική βάση αν δεν βγει από την Ευρωζώνη. Μια τέτοια κίνηση ενέχει βέβαια κινδύνους, δημιουργεί όμως προοπτικές ανάπτυξης και βαθειάς κοινωνικής αλλαγής.
Η έξοδος από την Ευρωζώνη θα πρέπει να γίνει χωρίς προηγούμενη ανακοίνωση ώστε να αποφευχθεί κατα το δυνατόν η διαρροή κεφαλαίου στο εξωτερικό. Θα πρέπει ακόμη να κλείσουν οι τράπεζες για σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να μην υπάρξει πανικός των καταθετών. Η επιστροφή στη δραχμή, αλλά και η παραγραφή του χρέους, θα δημιουργήσει βεβαίως προβλήματα στις τράπεζες που θα πρέπει αμέσως να τεθούν υπό δημόσιο έλεγχο και ιδιοκτησία ώστε να προστατευτούν οι καταθέσεις. Ο δημόσιος έλεγχος θα επιτρέψει όμως στις τράπεζες να αρχίσουν ξανά να χρηματοδοτούν τον παραγωγικό τομέα που τώρα ασφυκτιά. Θα μπουν έτσι οι βάσεις για τη συνολική αναδιάρθρωση του παραγωγικού ιστού.
Η αλλαγή του νομίσματος θα φέρει σοκ στην αγορά και για ένα διάστημα θα υπάρξουν παράλληλες τιμές σε ευρώ και σε δραχμές. Θα υπάρξει επίσης υποτίμηση και άρα τόνωση των εξαγωγών που είναι απολύτως απαραίτητη. Θα ανέβουν όμως και οι τιμές των εισαγομένων, ιδίως του πετρελαίου, άρα θα χρειαστεί κρατική παρέμβαση για την εγγύηση της λειτουργίας μεγάλου φάσματος επιχειρήσεων. Θα χρειαστεί επίσης κρατική παρέμβαση για τη στήριξη του λαϊκού εισοδήματος, πράγμα που σημαίνει αναδιανομή μέσω φορολογίας και μισθολογικής πολιτικής.
Όσο για τα δημόσια ελλείμματα, η εμπειρία δείχνει ότι εξαλείφονται σε σύντομο χρονικό διάστημα εφόσον η χώρα μπει σε διαδικασία ανάκαμψης. Για ένα διάστημα μετά την έξοδο από το ευρώ θα μπορεί εξάλλου το κράτος να καλύπτει τις ανάγκες του με την έκδοση νομίσματος. Μεσοπρόθεσμα θα πρέπει βεβαίως να υπάρξει δραστική αλλαγή του φορολογικού συστήματος ώστε να συμπεριλάβει τους πλούσιους και το κεφάλαιο. Είναι προφανές, τέλος, ότι απαιτείται εκ βάθρων αναδιάρθρωση του κράτους, κάθαρση, διαφάνεια και δημοκρατικός έλεγχος από τα κάτω.
Τα μέτρα αυτά δεν είναι καθόλου ακραία, αν αναλογιστούμε το αδιέξοδο στο οποίο έχει βρεθεί η Ελλάδα. Η τωρινή πολιτική επιβάλλει τρομακτικό κόστος, ενώ παράλληλα οδηγεί τη χώρα στη χρεοκοπία. Η ιθύνουσα τάξη της Ελλάδας μοιάζει παραλυμένη και τρομοκρατημένη από το μέγεθος του προβλήματος. Τα λαϊκά στρώματα θα πρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία εξόδου από την κρίση αποδεχόμενα και το αναπόφευκτο κόστος.
Η παύση πληρωμών και η έξοδος από το ευρώ μπορούν να βάλουν τη χώρα σε άλλη τροχιά ανάπτυξης, αλλάζοντας παράλληλα την κοινωνική ισορροπία υπέρ της εργασίας και κατά του κεφαλαίου. Το ιστορικό λάθος της εισόδου στην Ευρωζώνη μπορεί να διορθωθεί από την εργατική τάξη, δημιουργώντας πολύ καλύτερες συνθήκες για την κοινωνική εξέλιξη προς όφελος των πολλών”.
Που οδηγείται τελικά η Ευρώπη; Έχει μέλλον η Ευρωπαϊκή Ένωση;“Η Ευρώπη σταδιακά μεταλλάσσεται σε δευτερεύοντα παράγοντα του παγκοσμίου συστήματος. Πρόκειται για γιγαντιαία αποτυχία του κυρίαρχου νεοφιλελευθερισμού στην ήπειρο, αλλά και για μια ακόμη αποτυχία της Γερμανίας, η οποία και πάλι φαίνεται ότι δεν κατέχει το μυστικό της αυτοκρατορίας. Η Ευρωζώνη είναι απολύτως μη βιώσιμη με τη σημερινή μορφή της. Όλα δείχνουν επίσης ότι δεν επιδέχεται μεταρρύθμιση, ούτε υπέρ των πολλών, ούτε υπέρ των φτωχότερων.
Οι περιφερειακές χώρες αντιμετωπίζουν την προοπτική μόνιμης λιτότητας, η οποία θα συνεχίσει να αποφέρει καθαρά οφέλη στη Γερμανία. Το μέλλον τους περιλαμβάνει υψηλή ανεργία, χαμηλή ανάπτυξη, μείωση των εισοδημάτων και κοινωνική σκληρότητα.
Δεδομένου ότι η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, ακόμη και η Ιταλία, αντιμετωπίζουν τεράστιο όγκο χρέους, στην πράξη θα βρεθούν αντιμέτωπες με την παύση πληρωμών. Οι κίνδυνοι για τις τράπεζες του κέντρου είναι θανάσιμοι, καθώς τα ποσά είναι πολύ μεγάλα. Ήδη η Ιρλανδία αναγκάζεται να ακολουθήσει τα βήματα της Ελλάδας και να αποδεχτεί πρόγραμμα ΔΝΤ-ΕΕ.
Είναι πιθανόν, ως εκ τούτου, να αλλάξει άρδην η μορφή της Ευρωζώνης στο άμεσο μέλλον. Οι πιέσεις στην περιφέρεια μπορεί να δημιουργήσουν ρήγμα στο κοινό νόμισμα, ωθώντας τη Γερμανία στην εισαγωγή ενός ευρώ για το κέντρο και ενός για την περιφέρεια. Μπορεί ακόμη και να υπάρξει διάλυση της Ευρωζώνης με διατήρηση μόνο του σκληρού πυρήνα της και έξοδο των περιφερειακών χωρών.
Θα ήταν σφάλμα να θρηνήσει κανείς το τέλος της Ευρωζώνης, ή να το θεωρήσει τέλος της αλληλεγγύης των ευρωπαϊκών λαών. Οι νομισματικές ενώσεις είναι οικονομικοί μηχανισμοί με περιορισμένο χρόνο ζωής. Η Ευρωζώνη αποδείχτηκε ένα εκμεταλλευτικό και αντιφατικό κατασκεύασμα που δημιούργησε τεράστια προβλήματα, χωρίς προφανή οφέλη για τις περιφερειακές χώρες, πόσο μάλλον για τα εργατικά στρώματα της Ευρώπης. Το πραγματικό ζητούμενο είναι να γίνει η έξοδος με όρους που θα φέρουν αλλαγή υπέρ της εργασίας, άρα κοινωνική πρόοδο και ανάπτυξη. Η διαδικασία εξόδου θα ανοίξει επίσης πεδίο για ουσιαστική αλληλεγγύη ανάμεσα στους ευρωπαϊκούς λαούς. Τα σημάδια δείχνουν ότι αυτό έχει αρχίσει πλέον να γίνεται αντιληπτό στη χώρα μας”.

Πηγή ? [Mod]

Ο χρήστης klong έγραψε:
Επειδή πολλές φορές βλέπουμε το θέμα από μέσα και όχι αντικειμενικά ας κάνουμε ένα κουίζ:

Ας υποθέσουμε ότι κάποιος έχει μια επιχείρηση και είναι παντρεμένος με παιδιά. Η επιχείρηση πάει πολύ καλά και έχει βάλει και κάποιον διαχειριστή να την «τρέχει».
Ο ίδιος μαζί με την οικογένειά του αρχίζουν τα ταξιδάκια τις αγορές σπίτι εξοχικό, ιδιωτικά σχολεία κ.λ.π.
Μετά από λίγα χρόνια έρχεται ο διαχειριστής και του λέει:
«αφεντικό οι τράπεζες δεν μας δανείζουν πλέον!»

Αυτό ήταν ο κεφαλαιώδες λάθος που έκανε.
Τα υπόλοιπα είναι φιλολογία.

Ψαλίδι σε μισθούς και συντάξεις
Περαιτέρω μείωση μισθών και σαρωτικές αποκρατικοποιήσεις πρότεινε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιώργος Προβόπουλος, ώστε να επιστρέψει στις αγορές
Θα πρέπει να ''δαγκώσουμε την σφαίρα'', κατά το αγγλοσαξονικό ρητό και να λύσουμε το πρόβλημα μονάχοι μας', ανέφερε, υποδεικνύοντας ως προοπτικές καταρχάς την κατεπείγουσα έναρξη καταγραφής της δημόσιας περιουσίας προς αξιοποίησή της.

Χαρακτήρισε μάλιστα 'δύσκολο, αλλά εφικτό' το στόχο είσπραξης 50 δισεκατομμυρίων ευρώ από αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Τάχθηκε ακόμα υπέρ των συγχωνεύσεων ελληνικών τραπεζών, εκτιμώντας πως το 2011 θα καταγραφούν και ζημίες στους προϋπολογισμούς τους, καθώς η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα βρίσκεται σε φάση εξόδου από τα προσωρινά μέτρα άφθονης ρευστότητας, με τα οποία οι τράπεζες αντιμετώπιζαν την υποχώρηση των καταθέσεων και τις ανάγκες τους για αποπληρωμή παλαιότερων δανείων του.

'Είναι βέβαιο πως θα πρέπει να έχουμε το μυαλό μας και στην εισροή ξένων κεφαλαίων', επισήμανε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας.
http://news247.gr/oikonomia/proanaggellei_o_provopoylos_se_periptwsh_anadiarthrwshs_xreoys.787698.html

Τα διδάγματα της οικονομίας πρότυπο, και η φυσική ροπή της ανεμπόδιστης εξέλιξής της:

Ν.Β. Τα στοιχεία του 2007 δεν αντανακλούν τις επιπτώσεις της στεγαστικής φούσκας. Το 2007 για το κατώτερο 60%, το 65% της περιουσίας τους ήταν το σπίτι του. Για το ανώτερο 1% ήταν το 10% της περιουσίας. Do the math.

[μόνο στην ελλάδα αυτά]

Να το χαιρόμαστε το πιο πετυχημένο σύστημα, μην τυχόν και αλλάξει!

καλά μας τα λές mjacob.... αλλά δεν βλέπω κάτι άλλο.... στην σοβιετική ένωση θες να μας πεις καλοπερνάγανε....

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
καλά μας τα λές mjacob.... αλλά δεν βλέπω..... κάτι άλλο.... στην σοβιετική..... ένωση θες να μας..... πεις καλοπερνάγανε....

Ο χρήστης Kωνσταντίνος έγραψε:

Επειδή πολλές φορές βλέπουμε το θέμα από μέσα και όχι αντικειμενικά ας κάνουμε ένα κουίζ:

Ας υποθέσουμε ότι κάποιος έχει μια επιχείρηση και είναι παντρεμένος με παιδιά. Η επιχείρηση πάει πολύ καλά **και έχει βάλει ****και κάποιον διαχειριστή να την «τρέχει».**Ο ίδιος μαζί με την οικογένειά του αρχίζουν τα ταξιδάκια τις αγορές σπίτι εξοχικό, ιδιωτικά σχολεία κ.λ.π.
Μετά από λίγα χρόνια έρχεται ο διαχειριστής και του λέει:
«αφεντικό οι **τράπεζες **δεν μας δανείζουν πλέον!»

Αυτό ήταν ο κεφαλαιώδες λάθος που έκανε.
Τα υπόλοιπα είναι φιλολογία.

Το λαθος στη ιστορια ειναι:
α.O διαχειριστης
β.Εμπλεξε με τραπεζες...

Ο χρήστης vaggman έγραψε:

Επειδή πολλές φορές βλέπουμε το θέμα από μέσα και όχι αντικειμενικά ας κάνουμε ένα κουίζ:

Ας υποθέσουμε ότι κάποιος έχει μια επιχείρηση και είναι παντρεμένος με παιδιά. Η επιχείρηση πάει πολύ καλά **και έχει βάλει ****και κάποιον διαχειριστή να την «τρέχει».**Ο ίδιος μαζί με την οικογένειά του αρχίζουν τα ταξιδάκια τις αγορές σπίτι εξοχικό, ιδιωτικά σχολεία κ.λ.π.
Μετά από λίγα χρόνια έρχεται ο διαχειριστής και του λέει:
«αφεντικό οι **τράπεζες **δεν μας δανείζουν πλέον!»

Αυτό ήταν ο κεφαλαιώδες λάθος που έκανε.
Τα υπόλοιπα είναι φιλολογία.

Το λαθος στη ιστορια ειναι:
α.O διαχειριστης
β.Εμπλεξε με τραπεζες...

Ο ιδιοκτήτης δηλαδή είναι άμοιρος των ευθυνών του?
Μόλις πήγε καλά η 'επιχείρηση' επαναπαύθηκε , μεγαλοπιάστηκε και άρχισε τα ταξιδάκια?
Ε , λογικό πως να ασκεί έλεγχο από τις Μαλβίδες...πέφτει και μακρυά!

Αυτο εννοω,δεν επρεπε να υπαρχει μεσαζοντας - διαχειριστης...,και επουδενι δεν μπλεκεις με τραπεζες...

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
καλά μας τα λές mjacob.... αλλά δεν βλέπω κάτι άλλο.... στην σοβιετική ένωση θες να μας πεις καλοπερνάγανε....

Ακόμα μια πονεμένη ιστορία
**Επιδοτήσεις 15 εκατ. ευρώ καλείται να επιστρέψει η Ελληνικός Χρυσός **
Η τιμή πώλησης των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός το 2003 ήταν κατώτερη της πραγματικής αγοραίας αξίας τους και, ως εκ τούτου, η εταιρεία έλαβε επιδοτήσεις κατά παράβαση των κανόνων της EE περί κρατικών ενισχύσεων αποφαίνεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Έκθεση σχετικά με την Ελληνικός Χρυσός, η εκπόνηση της οποίας ανατέθηκε λίγο μετά την πώληση, υπολόγισε την αξία των μεταλλείων σε 25 εκατ. ευρώ (η πώληση πραγματοποιήθηκε με 11,0εκ €).
Οι φόροι που θα έπρεπε να είχαν καταβληθεί επί της πώλησης ανέρχονται σε 1,34 εκατ. ευρώ.

Για τους παραπάνω λόγους, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ελληνικός Χρυσός έλαβε παράνομη κρατική ενίσχυση, την οποία η Ελλάδα οφείλει να ανακτήσει, μαζί με τους τόκους.

Τα μεταλλεία βρίσκονται στην περιοχή της Κασσάνδρας Χαλκιδικής. Είναι γνωστά για την παραγωγή χρυσού, αλλά και χαλκού, ψευδαργύρου, μολύβδου και αργύρου. Η Ελληνικός Χρυσός ιδρύθηκε με σκοπό την αγορά των μεταλλείων. Επί του παρόντος ανήκει στην καναδική μεταλλευτική εταιρεία European Goldfields.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1937074

Ο χρήστης vaggman έγραψε:
Αυτο εννοω,δεν επρεπε να υπαρχει μεσαζοντας - διαχειριστης...,και επουδενι δεν μπλεκεις με τραπεζες...

δεν ξερω αν εχουν ξαναμπει αυτα ..
http://www.youtube.com/watch?v=7tQ1ylp_ ... re=related

http://www.youtube.com/watch?v=bypLwI5A ... re=related

ειναι λιγο υπερβολικος αλλα κατα βαση λεει μεγαλες αληθειες..

Ο χρήστης vaggman έγραψε:
Αυτο εννοω,δεν επρεπε να υπαρχει μεσαζοντας - διαχειριστης...,και επουδενι δεν μπλεκεις με τραπεζες...

To μοντέλο 'τρέχω την επιχείρησή μου μόνος μου (άντε και με σύζυγο+παιδιά) με ό,τι λεφτά έχω στον κουμπαρά μου' είναι κατάλληλο μόνο για ψιλικατζίδικα.

Η ιστορία έχει το προφανές λάθος ότι δεν παρακολούθησε την πορεία της εταιρείας (όχι να την τρέχει ο ίδιος αλλά όχι και να την αφήσει στην τύχη της)

Αλλά λησμονεί να αναφέρει ότι:
ο Πολλοί από τους άχρηστους που προσέλαβε ο διαχειριστής ήταν παιδιά-ανίψια-ξαδέλφια του ιδιοκτήτη
ο Από τα λεφτά που έμπαιναν στο ταμείο ο ιδιοκτήτης τσίμπαγε λίγα για 'μικροανάγκες'
ο Οταν ο διαχειριστής του ζήταγε τις ενισχύσεις που είχαν συμφωνήσει, ο ιδιοκτήτης -->