Ο χρήστης kon5 έγραψε:
«O δρόμος θα είναι μακρύς και δύσκολος . Πρέπει να γίνει κατανοητό στους Έλληνες ότι δεν υπάρχει πλέον επιστροφή στην κατανάλωση με δανεικά.

http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=87048

Μπα; Τώρα θυμήθηκε και αυτό το ξόανο να μιλήσει για δρόμους δύσκολους και ζωή χωρίς δανεικά από τους έλληνες;
Όταν έβαζε την υπογραφάρα του φαρδιά πλατιά σε μαιμουδισμένους προυπολογισμούς, οι οποίοι ήταν στηριγμένοι σχεδόν καθ'ολοκληρία σε δανεικά ήτανε όμορφα;
Μακρύ, χοντρό και με ρόζους Προβόπουλε θα είναι το παλούκι που θα σε βαράνε σε λίγο καιρό και μετά το ξύλο...τοποθέτηση άνευ σάλιου στη γνωστή τρύπα

Ο χρήστης BEAMS έγραψε:

«O δρόμος θα είναι μακρύς και δύσκολος . Πρέπει να γίνει κατανοητό στους Έλληνες ότι δεν υπάρχει πλέον επιστροφή στην κατανάλωση με δανεικά.

http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=87048

Μπα; Τώρα θυμήθηκε και αυτό το ξόανο να μιλήσει για δρόμους δύσκολους και ζωή χωρίς δανεικά από τους έλληνες;
Όταν έβαζε την υπογραφάρα του φαρδιά πλατιά σε μαιμουδισμένους προυπολογισμούς, οι οποίοι ήταν στηριγμένοι σχεδόν καθ'ολοκληρία σε δανεικά ήτανε όμορφα;
Μακρύ, χοντρό και με ρόζους Προβόπουλε θα είναι το παλούκι που θα σε βαράνε σε λίγο καιρό και μετά το ξύλο...τοποθέτηση άνευ σάλιου στη γνωστή τρύπα

Δεν έχεις άδικο φίλε.

Ο χρήστης kon5 έγραψε:

Δεν έχεις άδικο φίλε.

Φίλε Kon, δύο από τα πράγματα μου ανεβάζουνε την πίεση στο 200
Το ένα είναι ότι, όλο αυτό το σκυλολόι (πολιτικοί,τραπεζίτες,μεγαλοπαράγοντες μπαταχτσήδες με κανάλια και περιοδικά,κλπ κλπ) όταν αναφέρονται σε τέτοια θέματα χρησιμοποιούν τη φράση, 'Πρέπει να μάθουν οι έλληνες' λες και αυτοί είναι ελβετοί ή δεν συμμετείχαν στο φαγοπότι τόσα χρόνια.
Το άλλο, είναι η δουλικότητα με την οποία αντιμετωπίζει ο κόσμος τέτοιες φράσεις.
Αντί να τους πάρουν με τις πέτρες χθες, κάθονται σα χάνοι και τους ακούν, σκύβοντας το κεφάλι σε όποια τέτοια κοτσάνα τους πετάξει ο κάθε αποτυχημένος κοπρίτης .
Γι'αυτό σου λέω όπως στο έχω ξαναπεί στο παρελθόν. Το λούκι που μπήκαμε, είναι πολύυυυυ μακρύ

Ο χρήστης EDDIE_147 έγραψε:

μου ανεβάζουνε την πίεση στο 200

Με ένα χάπι τσουπ στο 14...

Το άλλο, είναι η δουλικότητα με την οποία αντιμετωπίζει ο κόσμος τέτοιες φράσεις

Δεν είναι τυχαίο και δεν θα το χαρακτήριζα ακριβώς δουλικότητα. Νομίζω ότι έχουμε συνηθίσει τόσες δεκαετίες στα 'παράξενα κι όμως Ελληνικά' και πέρα από ένα μούδιασμα δεν νιώθουμε κάτι άλλο στην γενικότερη κατάντεια. Γι αυτό και βλέπεις τον Πάγκαλο να βγαίνει και να λέει μαζί τα φάγαμε και τον Αντωνάκη να υπόσχεται τη μαγική συνταγή που θα μας σώσει σε ένα χρόνο. Και λέω έχουμε συνηθίσει, ίσως επειδή δεχόμαστε αυτό τον τρόπο σκέψης και δράσης. Έλα μωρέ τώρα όλοι μια κομπινούλα περιμένουμε να στήσουμε, όλοι πάμε να κλέψουμε κλπ Από τον φοιτητή που αντιγράφει στο πανεπιστήμιο μέχρι τον μικροεπιχειρηματία που εκμεταλεύεται τους εργαζόμενους του και κλέβει από την εφορία μέχρι τον μεγαλοκαρχαρία και τον μεγαλοπολιτικό-λαμόγιο.
Προσοχή μιλάω για νοοτροπία, όχι για συμμετοχή στην ίδια μάσα.

Ο χρήστης christos.dimou έγραψε:
μάλλον χάσαμε τη μπάλα βλέπω....... ας αναλάβουν οι mods από εδώ και πέρα.

Ένα μικρό μάθημα φυσικής: ο Joun δείχνει να είναι το αντισωμάτιο του Ρομπέν των οχταριών. Όταν ένα σωμάτιο συγκρουστεί με το αντισωμάτιο του, εξαϋλώνονται και μετατρέπονται σε ένα ζευγάρι φωτονίων.

Γιατι τα γιαουρτοματα ομως αρχισαν αποτον ΤΣΙΡΙΖΑ???

Προφανώς γιατί ο Αλαβάνος επέλεξε την πλέον ακατάλληλη περιοχή για να πάει να πουλήσει κουλτουριλίκι περί πολιτικής μεταναστών κλπ
Σίγουρα του την είχαν στημένοι κάποια καλόπαιδα, αλλά μεταξύ μας αν ήσουνα κάτοικος της περιοχής, ζούσες το υπέρτατο δράμα και ερχόταν ένας κωλοματσωμένος μέχρι αηδίας μουσάτος να σου πουλήσει παραμύθι του Λάκη ('Και αυτοί άνθρωποι είναι' κλπ) μια στρούγκα θα του την έριχνες.

Συνέντευξη του Νουριέλ Ρουμπινί

**Αναπόφευκτη θεωρεί στο μέλλον την αναδιάρθρωση του χρέους για την Ελλάδα Νουριέλ Ρουμπινί.

Με συνέντευξη του στην «Καθημερινή της Κυριακής», ο διάσημος οικονομολόγος υποστηρίζει ότι παρά την εφαρμογή σημαντικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και επώδυνων μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης η Ελλάδα δε θα μπορέσει να αντεπεξέλθει στο τεράστιο χρέος που συσσωρεύεται και θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του.

''Αν δεν θέλετε να την πείτε πτώχευση, μην τη λετε. Πείτε την αναδιάρθρωση υπό πίεση, αλλά είναι βέβαιο ότι θα συμβεί'', τονίζει χαρακτηριστικά.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης ξεκαθαρίζει ότι θεωρεί μη ρεαλιστική την πρόβλεψη για επάνοδο σε 18 μήνες το πολύ στις αγορές χρήματος.

Επίσης, επισημαίνει ότι η ενδεχόμενη επιλογή της εξόδου από την Ευρωζώνη είναι παγίδα για την Ελλάδα αφού ουσιαστικά η χώρα θα οδηγηθεί εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Από την πλευρά του, ο επίτιμος αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων Παναγιώτης Γεννηματάς μίλησε το Σάββατο στο ΣΚΑΪ για τα μέτρα λιτότητας που παίρνουν οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.

Ο κ. Γεννηματάς τόνισε ότι τα μέτρα αποτελούν μονόδρομο για την επάνοδο στη δημοσιονομική τάξη και θα επιτρέψουν στην ΕΕ να προχωρήσει και στις αναγκαίες πολιτικές μεταρρυθμίσεις.

«Είναι καιρός όλες οι δαπάνες που έγιναν στην απελπισμένη προσπάθεια να συντηρηθεί η οικονομική δομή των τραπεζών και να μη δημιουργηθεί ένα ευρύτερο domino effect να αντιστραφεί για να επανέλθουμε στη ‘θρησκεία’ του Μάαστριχτ» δήλωσε χαρακτηριστικά.

«Η Ευρώπη δεν έχει ούτε την πολυτέλεια έκδοσης χρήματος, ούτε τη βεβαιότητα ότι η Κίνα θα έρχεται συνέχεια να της αγοράζει τα κούφια ομόλογα» πρόσθεσε, κάνοντας στην τελευταία αποστροφή του και έμμεση αναφορά στην Ελλάδα.**

http://www.skai.gr/news/finance/article ... y-hreoys-/

Ο χρήστης 224.v έγραψε:
Γιατι τα γιαουρτοματα ομως αρχισαν αποτον ΤΣΙΡΙΖΑ???

Απλά άργησαν γιά το κόμμα του τίποτα και των κορμοράνων και της ανυπαρξίας προτάσεων .
Και σκεφτείτε ότι αυτό το πράμα ο σύριζα είναι η κληρονομιά του ΚΚΕεσ που ήταν πρωτοποριακό στην δύσκολη εποχή των συνασπισμών και του ψυχρού πολέμου .

O δρόμος θα είναι μακρύς και δύσκολος . Πρέπει να γίνει κατανοητό στους Έλληνες ότι δεν υπάρχει πλέον επιστροφή στην κατανάλωση με δανεικά

Και ποιόν θα δανείζουνε οι τράπεζες ?Και από πού θα βγάλουν λεφτά .

Προχωρά η συζήτηση για to χρέος. Υπάρχει μια λύση που μπορεί να εξασφαλίσει όχι μόνο 110 δισ. αλλά 340 δισ. ευρώ: Η διαγραφή του χρέους!
Η παράταση φαίνεται να οδηγεί (εκτός θαύματος) το παιχνίδι στα... πέναλντι, στο μεγαλύτερο φόβο του τερματοφύλακα. Εκεί δείχνουν να πηγαίνουν τα πράγματα με την κουβέντα που ανοίγει για 'παράταση της αποπληρωμής του χρέους' μπροστά στα αδιέξοδα της αντιμετώπισης της... 'ελληνικής τραγωδίας'.
Ανάβει έτσι πάλι η συζήτηση για την αντιμετώπιση του βάρους του χρέους καθώς όλοι πλέον παραδέχονται -αν και ορισμένοι δεν το ομολογούν ανοιχτά- ότι η κατάσταση των υποχρεώσεων του ελληνικού κράτους στους πιστωτές του θα είναι χειρότερη στο... τέλος του Μνημονίου.
Κάπως έτσι η κουβέντα μεταφέρεται από τις φωνές που επιχειρηματολογούσαν με τα πόδια στυλωμένα ότι «δεν μιλάμε για αναδιάρθρωση του χρέους», στις φωνές που κουβεντιάζουν τώρα το ενδεχόμενο «επιμήκυνσης του χρέους» (όπως ομολογούσε στα παρασκήνια ο Στρος Καν του ΔΝΤ ήδη από τον Ιούλιο) τόσο σε κυβερνητικό επίπεδο όσο και στα κοινοτικά επιτελεία, αναγκάζοντας την Α.Μέρκελ να παρέμβει αυστηρά λέγοντας ότι «η Γερμανία δεν θα δεχθεί παράταση του μηχανισμού στήριξης»....

Γιατί επιμήκυνση και όχι διαγραφή χρέους
Σε επίσημο επίπεδο βέβαια οι κορώνες παραμένουν, τόσο από το ΔΝΤ, όσο κι από τον Ολι Ρεν που ανερυθρίαστα μιλούν από τη μια μεριά για την προοπτική νέου πακέτου μέτρων αλλά από την άλλη διαψεύδουν την προοπτική «αναδιάρθρωσης ή επιμήκυνσης του χρέους». Αλλά και από το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο που ετοιμάζει νέο 'χαράτσι' στο δημόσιο (με αιχμή το 'ενιαίο μισθολόγιο' που φέρνει νέες περικοπές) και 'μαχαίρι' στις ΔΕΚΟ (με αιχμή τις συγκοινωνίες).

Η συζήτηση, λοιπόν, προχωράει. Και όσοι πήραν την πρωτοβουλία να αναδείξουν το αίτημα της διαγραφής του χρέους φαίνεται οι προσεγγίσεις τους να δικαιώνονται.

Περισσότερο, όμως, φαίνεται να δικαιώνονται στα μάτια του κόσμου που αγανακτεί από τις περικοπές τις οποίες καλείται να πληρώσει για χρέη που δεν δημιούργησε. Κι αναγκάζεται να φτάνει ακόμα και σε άρνηση πληρωμών, είτε ατομικά είτε συλλογικά:

Από τον απλήρωτο λογαριασμό της ΔΕΗ έως την άρνηση κλεισίματος εργοστασίων π.χ. της Fulgor στην Κόρινθο ή της εφημερίδας 'Απογευματινή' στην Αθήνα που βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας (στα χνάρια του Ελεύθερου Τύπου της Γ.Αγγελοπούλου). Μέχρι την επίθεση στους δήθεν 'προνομιούχους' εργαζόμενους στις συγκοινωνίες που αποφασίζουν συντονισμένες απεργιακές κινητοποιήσεις την ερχόμενη εβδομάδα και τις καθημερινές κόντρες απέναντι στις περικοπές π.χ. στα νοσοκομεία, σε μια σειρά τομείς κοινωνικής πρόνοιας και της τοπικής αυτοδιοίκησης τώρα με τον «Καλλικράτη».

Δεν πρόκειται, δηλαδή, μόνο για συζήτηση που ανοίγει περιορισμένα σε κάποια κλειστά τραπεζικά, κοινοτικά ή κυβερνητικά στρατηγεία. Αλλά για συζήτηση που ανοίγει στην καθημερινότητα των απλών ανθρώπων όπως βιώνουν τις επιπτώσεις στη ζωή τους.
Κερδοσκόποι

Όσο κι αν επίσημα χείλη ξορκίζουν την «αναδιάρθρωση του χρέους» (έτσι λέγεται κομψά η ελεγχόμενη χρεοκοπία), η διεύρυνση των δημοσιονομικών προβλημάτων από το βάθεμα της οικονομικής ύφεσης επιδεινώνει τις προβλέψεις αντί να τις βελτιώνει. Με αποτέλεσμα σειρά από φωνές που μιλούν για το ενδεχόμενο το ελληνικό δημόσιο να μην αποφύγει τελικά την χρεοκοπία, να πολλαπλασιάζονται.

Όχι μόνο από το διεθνή τύπο, όπως Wall Street Journal και Financial Times, που πάνε τη συζήτηση στο θέμα λήψης μέτρων 'ελεγχόμενης χρεοκοπίας' και 'επιμήκυνσης του χρέους' αλλά και από μεγάλους τραπεζικούς διεθνείς ομίλους -όπως η Citigroup και άλλοι- που ανοίγουν το θέμα προκειμένου να βρουν τρόπους να μην χάσουν όλα τα λεφτά τους πιέζοντας παράλληλα για 'εγρήγορση και όχι εφησυχασμό' στη λήψη μέτρων... 'νοικοκυρέματος'.

Είναι οι ίδιοι κερδοσκοπικοί μηχανισμοί που εκθειάζονται από τα ελληνικά ΜΜΕ όταν μιλούν «θετικά» για το «ελληνικό δράμα» και λοιδορούνται όταν μιλούν «αρνητικά».

Τις τελευταίες μέρες, μάλιστα, από τις ίδιες διεθνείς στήλες, από τη μία πλευρά αποτυπώνεται ως θετικό μήνυμα η άντληση χρημάτων από το ελληνικό δημόσιο μέσω βραχυπρόθεσμου δανεισμού από τις ξένες αγορές (αν και την πλειοψηφία την αντλούν ακόμα από τις εληνικές τράπεζες, η τελευταία δημοπρασία ήταν 50-50) κι από την άλλη ανοίγουν την κουβέντα για «θέσπιση κανόνων ελεγχόμενη χρεοκοπίας», προκαλώντας σχιζοφρένεια στους «εθνικούς σχολιαστές» των ελληνικών ΜΜΕ.

Παραλλαγές αναδιάρθρωσης

Το όλο θέμα βέβαια των σκληρών μέτρων και του Μνημονίου εξαντλείται στο πότε θα βγει η Ελλάδα στις αγορές να δανειστεί.

Αλλά, 'αν κάποιος έχει βρεθεί στην ανάγκη να δανείζεται για να εξυπηρετεί τα χρέη του, τι είναι αυτό που θα πρέπει να τον ενδιαφέρει; Να βρίσκει διαρκώς νέα δάνεια ώστε να παρατείνει την αδιέξοδη κατάσταση του ή να τελειώνει μια και καλή με το σύνολο των χρεών του; Η κυβέρνηση, όπως και οι οπαδοί των διαφόρων παραλλαγών αναδιάρθρωσης του χρέους, έχουν στόχο το πρώτο. Αδιαφορώντας για το γεγονός ότι κάθε νέο δάνειο που συνάπτει η χώρα στην κατάσταση υπερχρέωσης που βρίσκεται είναι ένα ακόμη καρφί στο φέρετρο της', αναφέρει στη εφημερίδα 'Το Ποντίκι' ο οικονομολόγος Δημήτρης Καζάκης που υποστηρίζει τη λύση της παύσης πληρωμών.

'Οι θριαμβολογίες για την υπερπροσφορά που εμφανίστηκε, αλλά και την οριακή μείωση του επιτοκίου των τριμηνιαίων εντόκων σε σχέση με την προηγούμενη φορά, δεν μπορούν να κρύψουν τη δεινή θέση ενός κράτους το οποίο αντιμετωπίζει τέτοιο πρόβλημα ρευστότητας, ώστε αναγκάζεται να δανειστεί με βραχυπρόθεσμους τίτλους σε τακτική βάση. Πράγμα που συνιστά εξαιρετικά επαχθή τρόπο δανεισμού. Κι αυτό διότι το ετήσιο κόστος για τα εξαμηνιαία έντοκα γραμμάτια φτάνει το 10%, ενώ για τα τριμηνιαία ξεπερνά το 16%'.

Οι εκλογές στους Δήμους και τις Περιφέρειες του Νοεμβρίου έχουν ανοίξει ακόμα περισσότερο αυτή την κουβέντα.

Μέχρι και ο πρόεδρος της ΝΔ Α.Σαμαράς κάνει 'κολοτούμπες' προσπαθώντας να αντιπαρατεθεί στο ΠΑΣΟΚ φορώντας αντιμνημονιακό μανδύα, με μοναδικό επιχείρημα ότι έπρεπε να είχαν παρθεί μέτρα στον απλό κόσμο νωρίτερα και ότι ο Γ. Παπανδρέου και ο Γ. Παπακωνσταντίνου... άργησαν!

Μνημόνιο

Θεατρινισμοί. Με αυτά τα επιχειρήματα τα πράγματα δεν πάνε πολύ μακριά.

Ούτε βέβαια πάνε με εκβιασμούς και κινδυνολογίες ότι το ΟΧΙ στο Μνημόνιο θα σημάνει περισσότερη φτώχεια ότι θα αποκλειστεί η Ελλάδα από τις αγορές διότι θα οδηγηθεί εκτός ευρώ, θα επιστρέψει στη δραχμή, θα γίνει Αλβανία... και πάει λέγοντας, ξεχνώντας ότι η πολιτική του 'σκληρού' ευρώ έφερε τεράστιες ανισορροπίες μεταξύ 'Βορρά' και 'Νότου' στη διακίνηση εμπορευμάτων και κεφαλαίων που διαιωνίζονται και δεν αμφισβητούνται, αντίθετα ενισχύονται με συμφωνίες σκληρών κυρώσεων στις 'απροσάρμοστες χώρες'.

Με αποκορύφωμα την πρό(σ)κληση της κυβέρνησης -εν όψη προεκλογικής περιόδου- προς στους αντιπάλους της να απαντήσουν στο εξής ερώτημα:

«Υπάρχει άλλος δρόμος η Ελλάδα να εξασφαλίσει τα 110 δισ. ευρώ του ΔΝΤ και της ΕΕ;».

Στα δυο πρώτα επιχειρήματα η εικόνα μιλάει από μόνη της. Και πάλι είναι αποκλεισμένη η χρηματοδότηση της Ελλάδας από τις αγορές και ο κόσμος σπρώχνεται σε όλο και μεγαλύτερη φτώχεια για να μεταφερθούν πόροι στους τραπεζίτες-δανειστές. Και πολύ περισσότερο τίποτε δεν δείχνει ότι οι αγορές θα ανοίξουν αφού τα νούμερα μιλούν για περισσότερα χρέη ως ποσοστό του ΑΕΠ (150%) στη λήξη του «πακέτου στήριξης». Αλλά κι αν ακόμα ανοίξουν οι 'κάνουλες των αγορών' το επιτόκιο που θα ζητούν θα είναι το ίδιο ληστρικό -σε τέτοιες δραματικές συνθήκες.
'Αμείλικτο' δίλημμα;

Στο άλλο επιχείρημα, το δίλημμα μπορεί να εμφανίζεται «αμείλικτο»: Ποιος θα εξασφαλίσει 110 δισ. ευρώ; Αλλά υπάρχει κι άλλη σκοπιά να δει κάποιος τα πράγματα. Υπάρχει μια άλλη απάντηση που μπορεί να δώσει λύση και να εξασφαλίσει όχι 110, αλλά 340 δισ. ευρώ!

Είναι η πρόταση αντί για επιμήκυνση, διαγραφή του χρέους που αγγίζει τα 340 δισ. ευρώ.

Πάγωμα του χρέους τώρα, λοιπόν, για να απελευθερωθούν αυτοί οι τεράστιοι πόροι που ρίχνονται στις 'μαύρες τρύπες' των τραπεζών.

*** Μόνο οι τόκοι θα είναι αυξημένοι κατά 60% στην τριετία που λήγει το 2011. Πριν την κρίση ήταν κάτω από 10 δισ. ευρώ και τώρα υπολογίζεται να φτάσουν τα 15,8 δισ. το 2011!

• Συνολικά για τόκους και χρεολύσια το 2011 θα πρέπει να σπαταληθεί το ποσό των 43,4 δισ. ευρώ, σχεδόν 11 δισ. ευρώ περισσότερα από αυτά που πληρώθηκαν το 2010 ή ποσοστό 32,7%.**

Πόροι οι οποίοι θα μπορούσαν αντί να πηγαίνουν στα τραπεζικά θησαυροφυλάκια, όπως τώρα, να κατευθυνθούν στην κοινωνία.

Ποιος φοβάται μια τέτοια προοπτική;

Κώστας Σαρρής, ksarris@pegasus.gr
http://www.imerisia.gr/article.asp?cati ... d=71537147

Tα ΜΜΕ σιγα-σιγα εγκαταλειπουν τον Παπανδρεου βλεποντας οτι ουκ αν λαβεις παρα του μη εχοντος και πλεον ζητανε επιστροφη στην δραχμη για να τυπωνει ο εκαστοτε πρωθυπουργος και να τους τα μοιραζει οπως παλια.

Μια τυρόπιτα παρακαλώ...

Ο χρήστης Tiger έγραψε:
Tα ΜΜΕ σιγα-σιγα εγκαταλειπουν τον Παπανδρεου βλεποντας οτι ουκ αν λαβεις παρα του μη εχοντος και πλεον ζητανε επιστροφη στην δραχμη .

Kανενας δε μπορει να υποχρωσει καποια χωρα να βφει ειτε απο την ευρωζωνη, ειτε απο την ΕΕ χωρις τη θεληση της.

Ο χρήστης 888888 έγραψε:

Tα ΜΜΕ σιγα-σιγα εγκαταλειπουν τον Παπανδρεου βλεποντας οτι ουκ αν λαβεις παρα του μη εχοντος και πλεον ζητανε επιστροφη στην δραχμη .

Kανενας δε μπορει να υποχρωσει καποια χωρα να βφει ειτε απο την ευρωζωνη, ειτε απο την ΕΕ χωρις τη θεληση της.

Η Γερμανια στην ουσια ζηταει την αυτοματη απομπομπη των κρατων σαν την Ελλαδα απο εδω και περα..
Οσο για εμας,αν το θελουμε τοτε πρακτικα τιποτα δεν μπορει να μας σταματησει.

Ο χρήστης Tiger έγραψε:
Η Γερμανια στην ουσια ζηταει την αυτοματη απομπομπη των κρατων σαν την Ελλαδα απο εδω και περα..
Οσο για εμας,αν το θελουμε τοτε πρακτικα τιποτα δεν μπορει να μας σταματησει.

Αφού εμείς το θέλουμε και οι άλλοι το θέλουν γιατί δεν έχει γίνει μέχρι τώρα;
Δεν είμαι τόσο σίγουρος για όλα αυτά. Αυτό το σύστημα 'μπες βγες' θα μειώσει την αξιοπιστία του ευρώ.
Επιπλέον για να είναι γενικά αποδεκτή η αποπομπή μιας χώρας, θα πρέπει οι τρόποι μέτρησης του ελλείμματος και του ΑΕΠ να ISO-ποιηθούν στον απόλυτο βαθμό. Αλλιώς η Ευρώπη θα γίνει ένα τεράστιο δικαστήριο...

Να κανω μια υποθεση εργασιας; Εστω οτι γυρναμε στη δραχμη , βρισκεται η μοντα και μας πετανε εξω (που δεν , αλλα...)

ΠΩΣ θα με υποχρεωσουν να μετατρεψω τις καταθεσεις που εχω απο ΕΥΡΩ σε ΔΡΑΧΜΕΣ, αφου το ΕΥΡΩ μια χαρα θα συνεχισει να υπαρχει εκτος Ελλαδας; Εγω το θελω για συναλλαγμα ρε αδερφε! Με νομους και διαταγματα; Γιατι να μη γινει το ιδιο για οποιον εχει καταθεσεις σε Δολλαρια, Γουαν , Γιεν κλπ;;;; Εχω την εντυπωση οτι θα μπαζουν απο παντου και τους πας σηκωτους στα διεθνη δικαστηρια .....

Με τον ίδιο τρόπο που οι αγορές από χώρες ΕΕ δεν προσμετρούνται στο σύστημα των αποδείξεων-αφορολόγητο.
Στην ουσία αυτός ο νόμος λέει ότι πρέπει να ξοδεύεις μόνο στην Ελλάδα αν θέλεις το αφορολόγητο.
Δεν είναι αυτό αθέμιτος ανταγωνισμός;;;
Από την αρχή του χρόνου έχω 4000€ σε αποδείξεις από αγορές από Γερμανία-Αυστρία-Σλοβακία. Δεν είναι χώρες της ΕΕ;

Ο χρήστης pierce21 έγραψε:
Να κανω μια υποθεση εργασιας; Εστω οτι γυρναμε στη δραχμη , βρισκεται η μοντα και μας πετανε εξω (που δεν , αλλα...)

ΠΩΣ θα με υποχρεωσουν να μετατρεψω τις καταθεσεις που εχω απο ΕΥΡΩ σε ΔΡΑΧΜΕΣ, αφου το ΕΥΡΩ μια χαρα θα συνεχισει να υπαρχει εκτος Ελλαδας; Εγω το θελω για συναλλαγμα ρε αδερφε! Με νομους και διαταγματα; Γιατι να μη γινει το ιδιο για οποιον εχει καταθεσεις σε Δολλαρια, Γουαν , Γιεν κλπ;;;; Εχω την εντυπωση οτι θα μπαζουν απο παντου και τους πας σηκωτους στα διεθνη δικαστηρια .....

Δεν θα σε ρωτήσει κανείς Κι εγώ θέλω μια πίπ@ από τη Belucci βρε αδερφέ αλλά δεν...
Να σε παραπέμψω στην πολύ πρόσφατη περίπτωση της Αργεντινής και να ψάξεις τί εστί 'corralito' και'pesificación'...Με το πρώτο πάγωσαν όλοι οι τραπεζικοί λογαριασμοί για 12 μήνες και το δεύτερο σήμανε ότι όλοι οι λογαριασμοί σε δολλάρια ένα πρωί μετετράπησαν σε πέσος στην ισοτιμία εκείνης της στιγμής (1/1.4) και φυσικά το πέσο κατρακύλησε στα τάρταρα (έφτασε αν δεν κάνω λάθος στο 1/3.7).

Γίνεται μια χαρούλα, ακριβώς όπως το είπες με νόμους και διατάγματα Και ναι μπορεί να γίνει το ίδιο σε όποιον έχει καταθέσεις σε συνάλλαγμα, η 'πολιτική' μπορεί να κάνειι τα ΠΑΝΤΑ και αυτή μπορεί να είναι η απάντηση σε κάθε θείτσα πλέον που λέει ότι 'τα νούμερα δε βγαίνουν' (το μάθαν όλοι και το λένε, άσχετα αν ξέρουν απλή αριθμητική, τα νούμερα πάντως δε βγαίνουν)...Σε μια 'τελική σύγκρουση' μεταξύ οικονομίας και πολιτικής η πολιτική πάντα θα κερδίζει : απλά σπάνια φτάνουμε σε αυτό το άκρο. Από την εποχή του Louis XIV μέχρι τον Πούτιν έχουμε τους αντίστοιχους Fouquet και Khodorkovsky που δείχνουν ποιος στο τέλος επικρατεί στη σύγκρουση πλούτου-οικονομίας και πολιτικής.