limited_oneΟ χρήστης dpolal έγραψε:
Οι Έλληνες, ξέρουμε να οδηγούμε, ή τουλάχιστον ΟΛΟΙ ξέρουμε ποιό είναι το ΣΩΣΤΟ.
Μπα. Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι αλλά θα βρεις και αρκετούς εντελώς άσχετους.
Ελα ομως που εμενα με αφηνει παγερα αδιαφορο η νομοθεσια αλλα με νοιαζει το αποτελεσμα. Το φαναρι κ ο νομος για το φαναρι υπαρχουν αποκλειστικα κ μονο για να μην τρακαρουμε μεταξυ μας, οχι για να μας τρωνε τον χρονο. Οταν λοιπον ειναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να τρακαρουμε μεταξυ μας γιατι δεν υπαρχει το 'μας' αφου ειμαι ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΣ στον δρομο, ακυρωνεται κ ο λογος υπαρξης του. Κ φυσικα ΟΧΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να περιμενεις αφου ο λογος για τον οποιο υπαρχει το φαναρι, εχει ακυρωθει.
Και σε τι ακριβώς διαφέρεις από το κλασσικό ελληνάρα δηλαδή;
Το πρόβλημα δεν είναι ότι είναι επικίνδυνο να περάσεις με κόκκινο αυτό το φανάρι με αυτές τις συνθήκες. Πρακτικά δεν είναι. Όμως έτσι, η οδική ασφάλεια μετατοπίζεται από την αυστηρή τήρηση μερικών καλά ορισμένων και 'παγκόσμιων' κανόνων (κόκκινο-->σταματάς, πράσινο-->προχωράς) στην αντίληψη και τις γνώσεις του κάθε οδηγού.
Όπως εσύ λες 'θα περάσω με κόκκινο γιατί τέτοια ώρα δεν κυκλοφορεί κανείς και έχω ορατότητα', το ίδιο θα σκεφτεί ένας άλλος σε κάποιο πιο κεντρικό φανάρι, άλλη ώρα, το ίδιο στο τέλος και ο 'έχω ένα αστέρι το καπώ, 5 στο NCAP και 8 αερόσακκους'.
Τέτοιου είδους τήρηση των κανόνων κατά βούληση δεν υπάρχει ούτε καν στην αεροπορία, όπου οι χειριστές είναι τάξεις μεγέθους καλύτερα εκπαιδευμένοι και ελεγμένοι και περιμένεις να δουλέψει αυτό στο δρόμο που κυκλοφορεί ο κάθε μαλάκας με το δίπλωμα δι' αλληλογραφίας;
Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν κάνω καμία παράβαση του ΚΟΚ ή ότι δεν νιώνω 'τυπολάτρης' όταν σταματώ σε φανάρια σαν αυτό που περιγράφεις. Στην Ελλάδα όμως έχουμε φτάσει στο εντελώς αντίθετο ακρο όπου κοιτάζουμε πρώτα αν μας αρέσει κάτι, αν μας βολεύει, αν δεν μας ενοχλεί και ύστερα το τηρούμε. Και αυτή τη νοοτροπία του ελληνάρα την ασπάστηκες με πολύ σαφή τρόπο...