Δεν ξέρω κατά πόσο αντέχω την απαξίωση.. μικρός είμαι ακόμα και δε χρειάστηκε να αλλάξω αυτοκίνητο
Πάντως έχω αρχίσει να σκέφτομαι σοβαρά για μεταχ/νο, αν δεν αντέχω να πάρω καινούριο αυτό που θέλω.

Παιδιά δεν ξέρω αλλά με όλα αυτά που ακούω για μεταχειρισμένα ότι γυρνάνε χλμ κλπ λίγο με φοβίζουν. Μέχρις στιγμής όλα τα αμάξια της οικογένειας ήταν καινούργια εκτός από το corolla του αδελφού που το πήρε μεταχειρισμένο από την μητέρα της πρώην του και το αμάξι το ήξερε σχετικά ο ίδιος.

edit: να αναφέρω επίσης ότι έχουμε οικογενειακή παράδοση να κρατάμε αυτοκίνητα άνω της 10ετίας.Το bmw του πατέρα προσφάτως πουλήθηκε στα 16 χρόνια.

....Αγοράζω μόνο καινούργια και ας χάνω 50% κάθε 5 χρόνια....

Στο πρώτο είμαι ακόμα, αλλά προτιμώ το καινούριο. Είναι μεγάλο το ρίσκο με το μεταχειρισμένο, ειδικά αν είναι κάποιος 'ψείρας' όπως εγώ...

Δεν ειχα καταλαβει τι σημαινει απαξιωση μεχρι που πουλησα το προηγουμενο αυτοκινητο μου στο 30% της τιμης που το αγορασα (το ειχα για 6,5 χρονια, 124κ κμ).

Αν κρατας τα αυτοκινητα για 10 χρονια δεν ειναι μεγαλο προβλημα γιατι η απαξιωση στα τελευταια 5 χρονια ειναι μικρη και εκει ειναι που περνεις την ωφελεια.
Ειδικα στην Ελλαδα θελει προσοχη το μεταχειρισμενο εαν δεν το ξερεις το αμαξι.

Έχω αγοράσει 2 καινούργια τα τελευταία 2 χρόνια και μάλλον δεν θα το ξανακάνω. Μόνο το Υ το είχα κρατήσει πολύ καιρό λόγο ότι ήμουνα φοιτητής και μου το πληρωνε η οικογένεια. Δεν σκοπεύω στο εξής να κρατάω το αυτοκίνητο μου πολύ καιρό, εκτός αν μιλάμε για αυτοκίνητο 'γαΙδούρι'. Γενικότερα ο ενθουσιασμός του νέου αυτοκινήτου, μου κρατάει κανένα χρόνο το πολύ. Δηλαδή στο διάστημα που ένα καινούριο έχει τη μεγαλύτερη απαξία.
Οπότε μτχ από Γερμανία(λόγο και του γερμανικού διαβατηρίου της γυναίκας μου). Και αγοράζω από εκεί αυτοκίνητο που στην Ελλάδα δεν θα μπορούσα να οδηγήσω ούτε στον ύπνο μου.... Π.χ audi RS4 διετίας στα 40000€...

από kyr80 την 03/01/09 15:43
Οπότε μτχ από Γερμανία(λόγο και του γερμανικού διαβατηρίου της γυναίκας μου). Και αγοράζω από εκεί αυτοκίνητο που στην Ελλάδα δεν θα μπορούσα να οδηγήσω ούτε στον ύπνο μου...

Αυτό είναι και το θηριώδες πλεονέκτημα του μεταχειρισμένου. Σε βάζει σε άλλη κλάση δίνοντας σου την ευκαιρία να αγοράσεις τσάκα τσάκα και χωρίς αναμονές, αυτοκίνητο που σε καινούργιο δεν θα αγόραζες ίσως ποτέ.
Αυτή τη στιγμή είμαι στο έβδομο μεταχειρισμένο μου και μόνο ένα ευτυχώς δεν μου βγήκε καλό, αλλά το είχα πάρει μόνο 1000 ευρώ για να το έχω μόνιμα στο εξοχικό όποτε πήγαινα εγώ ή οι γονείς μου.

δεν αγοράζω μτχ, γιατί είμαι ψείρας ... και με το που θα το αγόραζα για να το φέρω στην κατάσταση
που μου αρμόζει, θα είχα ξοδέψει περισσότερα από το ότι να το πάρω καινούριο.

Εξαιρούνται αυτοκίνητα που τα γουστάρω τρελά, δεν κυκλοφορούν και θα τα αγόραζα μτχ, θα τα αναπαλαίωνα και θα τα έβγαζα βόλτα, μια φορά το μήνα.

Το θέμα είναι ότι πρέπει βέβαια και τα 40κ€ καλή ώρα, να τα έχεις μετρητά. Αυτός είναι και ο λόγος που χάνουν την αξία τους τόσο πολύ, τα μεγαλύτερα και ακριβότερα αυτοκίνητα(εκτός βέβαια από την αυξημένη συντήρηση και το περιορισμένο κοινό). Γιατί η πλειοψηφία με 40κ στην τσέπη αγοράζει καινούριο.

Οχι δεν ειναι αυτος ο λογος, ειναι ακριβως το αντιθετο: τα φθηνα δανεια και το ευκολο χρημα γενικα (χαμηλα επιτοκια) κανουν την αποκτηση τους ευκολη και υπαρχει πληθωρα απο αυτα διαθεσιμα.

Ο χρήστης PuntoLord έγραψε:
....Αγοράζω μόνο καινούργια και ας χάνω 50% κάθε 5 χρόνια....

Και εγώ το πρώτο που αγόρασα ήταν το Astra αλλά η φιλοσοφία μου είναι η πιο πάνω.

Αυτοκίνητα χαμηλής αξίας θα μπορούσα να τα αγοράσω καινούργια (π.χ. μέχρι 15 χιλιάδες ευρώ), αν και το αποφεύγω.
Μεγαλύτερης αξίας αυτοκίνητα συνειδητά μόνο μτχ

Το τελευταίο καινούργιο που αγόρασα ήταν της Αλίκης, το 2000. Από το 1996, συνειδητά, αγοράζω μεταχειρισμένα.

Για δύο λόγους

1. Μπορώ να αγοράσω αυτό που θέλω, που είναι παραπάνω από αυτό που μπορώ, με λιγότερα χρήματα
2. Ούτως ή άλλως θα αλλάξω το μισό αυτοκίνητο ( ), δηλαδή ζάντες, φρένα, αναρτήσεις, εξάτμιση, σινεμπλόκ, όλα τα υγρά.
   Παλιά άλλαζα και όλα τα μηχανικά αλλά πλέον δεν χρειάζεται.

Δυστυχως πρεπει να ζησεις την απαξιωση του (με θυσιες αγορασμενου) καινουργιου αυτοκινητου σου για να καταλαβεις οτι υπαρχει και αλλη λυση. Πλεον (ειδικα αυτη την εποχη της κρισης) οι ευκαιριες για (καλο-δυνατο) μεταχειρισμενο ειναι πολλες. Αν τωρα αγοραζα αυτοκινητο θα επαιρνα ενα μεταχειρω coupe/roadster πχ αντι για ενα καινουργιο GTi. Ασυζητητι. Ο,τι και να ηθελε μαζεμα δεν θα εφτανε το κοστος στα επιπεδα (του αντιστοιχης δυνατοτητας) καινουργιου.
Ομως αν το θεμα σου ειναι να εχεις ενα μεταφορεα/εργαλειο ε, σιγουρα καινουργιο για να εχεις το κεφαλι σου ησυχο. Με τοσες προσφορες ολο και κατι θα βρεις. Αυτος ειναι και ο λογος βεβαια που εχει συμπιεσει τοσο την αγορα μεταχειρισμενου. Εδω βλεπεις πλεον οτι και οι γυναικες στην πλειοψηφια (που υποτιθεται οτι στο πρωτο αμαξι 'μαθαινουν' οποτε δεν πρεπει να ειναι κατι καλο) στρεφονται στο μικρο μεν, καινουργιο δε...

Ο χρήστης johanndelta έγραψε:
Δυστυχως πρεπει να ζησεις την απαξιωση του (με θυσιες αγορασμενου) καινουργιου αυτοκινητου σου για να καταλαβεις οτι υπαρχει και αλλη λυση. Πλεον (ειδικα αυτη την εποχη της κρισης) οι ευκαιριες για (καλο-δυνατο) μεταχειρισμενο ειναι πολλες. Αν τωρα αγοραζα αυτοκινητο θα επαιρνα ενα μεταχειρω coupe/roadster πχ αντι για ενα καινουργιο GTi. Ασυζητητι. Ο,τι και να ηθελε μαζεμα δεν θα εφτανε το κοστος στα επιπεδα (του αντιστοιχης δυνατοτητας) καινουργιου.
Ομως αν το θεμα σου ειναι να εχεις ενα μεταφορεα/εργαλειο ε, σιγουρα καινουργιο για να εχεις το κεφαλι σου ησυχο. Με τοσες προσφορες ολο και κατι θα βρεις. Αυτος ειναι και ο λογος βεβαια που εχει συμπιεσει τοσο την αγορα μεταχειρισμενου. Εδω βλεπεις πλεον οτι** και οι γυναικες **στην πλειοψηφια (που υποτιθεται οτι στο πρωτο αμαξι 'μαθαινουν' οποτε δεν πρεπει να ειναι κατι καλο) στρεφονται στο μικρο μεν, καινουργιο δε...

αυτές έχουν ψωνιστεί και για αυτό το λόγο στρέφονται σε καινούριο... όχι επειδή ξέρουν

Kαι μένα μου κακοφαίνεται όταν βλέπω την αξία του αυτοκινήτου μου να κατρακυλάει. Όπως όμως σωστά αναφέρθηκε δεν σου κακοφαίνεται ιδιαίτερα αν το κρατάς για πολλά χρόνια (8-10), άλλωστε ειτε είμαστε δεμένοι με τη ρόδα μας είτε όχι κακά τα ψέμματα μιλάμε για αναλώσιμα αντικείμενα στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Κάτι ιστορικά που βλέπουμε σπάνια ή κάποια άλλα 15ετίας-20ετίας καλοδιατηρμένα ο ιδιοκτήττης έχει ρίξει πάνω τους ποοοολά χρήματα χωρίς φυσικά να ελπίζει ότι θα τα πάρει πίσω.

Προσωπικά όμως 'Δένομαι' με κάποια αυτοκίνητα και τα αντιμετωπίσω ως 'συντρόφους' στη ζωή μου. Τους συνδέω μάλιστα και με ευχάριστες ή δυσάρεστες αναμνήσεις οπότε απωθώ μεχρί ενός βαθμού τις σκέψεις για την απαξίωση. Φυσικά προσπαθώ να επιλέγω και αυτοκίνητα (όσο δύναμαι) τα οποία να διατηρούν τουλάχιστον να καλή μεταπωλητική αξία για όταν έρθει η 'ώρα'. Η οποία σχεδόν πάντα έρχεται...

Οι παλιοί λέγανε 'το φθηνότερο αυτοκίνητο είναι το...καινούριο'. Δεν νομίζω ότι έχει αλλάξει αυτό.

Ο χρήστης sv2 έγραψε:
...
Δεν δένομαι συναισθηματικά με τα σίδερα και τα πλαστικά και ανά πάσα στιγμή είμαι έτοιμος να τα δώσω.

Mη μου πεις ότι ποτέ δεν 'μίλησες' στην 430 μετά από ένα όμορφο στροφιλίκι ??

Ένας φίλος μου θρησκόληπτος μου είχε πει κάποτε για το θεό (έχει σχέση η φράση-αστείο και με τα αυτοκίνητα) : δεν είναι κακό, μου είπε, να μιλάς στο θεό. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν αρχίζει να σου μιλάει αυτός!

Ευτυχώς δεν μου έχει τύχει να μου απαντήσει κάποιο αυτοκίνητο αν και έχω απευθύνει το λόγο σε κάποια !!!!