Προσωπικά δεν βλέπω κάποια παρανομία στην είσπραξη χρεών από τρίτους. Η όχληση, εφόσον φτάνει στο σημείο της εισβολής σε προσωπικό (εργασίας ή οικίας) χώρο του οφειλέτη, είναι παράνομη, ειδικά αν συνοδεύεται από άσχημη συμπεριφορά και προσβολές. Όμως αυτά είναι θέματα ποινικού δικαίου (διατάξεις περί απειλής, εξύβρισης, δυσφήμισης) και όχι σχετικά με το έργο τέτοιων εταιρειών γενικά.
Μου φαίνεται περίεργη η γνώμη περί αντιποίησης δικηγορικού επαγγέλματος, αφού όχληση μπορεί να κάνει οποιοσδήποτε ως εκπρόσωπος-εντολέας ενός ιδιώτη. Δηλαδή ένας δοσατζής - 'υπάλληλος' της τράπεζας με σύμβαση έργου αντιποιείται το έργο ενός δικηγόρου;
Χώρια που ο δανειστής μπορεί, χωρίς να ρωτήσει τον οφειλέτη, να εκχωρήσει σε τρίτο την απαίτησή του. Άρα μπορεί να εκχωρήσει και την είσπραξη αυτής σε αντιπρόσωπο.
Μάλλον είναι ζήτημα πραγματικής εκτίμησης της κατάστασης.

Ο χρήστης Vasgti έγραψε:

Γιατί είδες εσύ να έπαθε τίποτα ο Κορασίδης που είχε καταστρέψει τη μισή αγορά?

Όταν το δάνειο το έχει πάρει μία ΑΕ υπάρχει η δυνατότητα να κυνηγήσουν τους ιδιοκτήτες της?

Όταν βαρέσει κανόνι μια εταιρεία (είτε μεγάλη είτε μικρή), τις εγγυήσεις για τα όποια δάνεια στις περισσότερες των περιπτώσεων τις έχουν δώσει οι ιδιοκτήτες, ενώ όσοι έχουν δικαίωμα υπογραφής φέρουν ευθύνη και για τις ακάλυπτες επιταγές που είχαν τυχόν εκδοθεί.

Σε αυτές τις περιπτώσεις οι Τράπεζες στρέφονται εναντίον της περιουσίας των εγγυητών? Τι συμβαίνει αν ο εγγυητής δεν έχει περιουσία?

Αν αποδειχθεί ότι δεν το έκανε εσκεμμένα (πχ ότι δεν ήταν υπεξαίρεση ή απάτη), μόνο τα έξοδα τα δικαστικά θα κληθεί να καταβάλλει και νομίζω ζητάνε και μια εγγύηση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν φτάνει το ποσό που όφειλε.

Αν δεν έχει περιουσία, επαρκεί η αιτιολογία ότι ναι κύριοι έπεσα έξω και δεν έχω να πληρώσω.

Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Για να δεχτεί η τράπεζα κάποιον σαν εγγυητή, κατά κανόνα πρέπει να έχει περιουσία, διαφορετικά τι να τον κάνει;
Αν στραβώσει η δουλειά, τότε η τράπεζα στρέφεται κατά εκείνου που εκτιμά ότι ευκολότερα θα καλύψει την απαίτησή της (συνηθέστερα εναντίον όλων των ενεχομένων στη δανειακή σύμβαση). Αν ο εγγυητής είχε, αλλά πλέον δεν έχει ή έχει μικρότερη ή μικρότερης αξίας περιουσία απο την αρχική, εξετάζονται οι συνθήκες της απομείωσής της. Αν αυτή έγινε σε ουδέρο χρόνο (είχε υπογράψει εγγυητής πριν 15 χρόνια, πουλησε το σπίτι του πριν 10 και το πρόβλημα παρουσιάστηκε τωρα) τότε αν έχει πληρώνει, αν δεν έχει δεν πληρώνει. Αν όμως η αλλαγή στη περιουσική του κατάσταση έγινε την περίοδο που ο υπερ ου η εγγύηση δεν πήγαινε καλά και πιθανολογούνταν η αδυναμία του για πληρωμή, τότε έχει μπλέξει και ο εγγυητής και αυτοί στους οποίους μεταβίβασε τη περιουσία του.
Εννοείται ότι τίποτα απο τα παραπάνω δεν είναι απόλυτο και μπορεί να έχει οποιαδήποτε κατάληξη, αλλά γενικά ισχύουν.
Το κόλπο είναι να μην βάζεις υπογραφή, ή αν βάλεις να θεωρείς ότι θα πληρώσεις κιόλας.

Ο χρήστης Vasgti έγραψε:

Εδώ είχαν βγει κρατικοί φορείς το 1999 και παρότρυναν κόσμο να πάρει δάνειο για να παίξει στο χρηματιστήριο. Τι να πει κανείς μετά...

Αυτο δεν εγινε ποτε

Νομίζεις ότι δεν έγινε....

Αν εννοείς να βγαίνουν και να το δηλώνουν δημόσια ίσως όχι, αλλά ανεπίσημα το διαλαλούσαν και έσπρωχναν κόσμο να μπει στο χρηματιστήριο.

Επίσης πως εξηγείς ότι εκείνη την περίοδο είχαν βγει δάνεια που ανέφεραν πως χορηγούνται για να παίξεις στο χρηματιστήριο? Γινόταν υπό την ανοχή του κράτους ή όχι? Θυμάμαι και μια τράπεζα χαρακτηριστικά...

Ανεπίσημα κυκλοφορούσε ό,τι φανταστείς : μήπως πρέπει χρεώσουμε στην κυβέρνηση όλους τους κόπανους που έπαιξαν και έχασαν τα λεφτά τους? Όπου έγιναν παρανομίες, χειραγωγήσεις, εσωτερική πληροφορηση, απάτες κοκ φυσικά και υπάρχει και ποινική και πολιτική ευθύνη, αλλά όχι και κάθε καθυστερημένος που πήρε δάνειο και πούλησε τα γίδια του να μας πει ότι φταίει το κράτος και η κυβέρνηση...

Η εξήγηση είναι απλούστατη : τα δάνεια βγήκαν γιατί είχαμε ένα χρηματιστηριακό κλίμα από τα πιο ενθουσιώδη του αιώνα. Οι τράπεζες μυρίστηκαν κέρδος και άρχισαν να μοιράζουν δάνεια σε ηλίθιους, δεν τα 'δημιούργησε' το κράτος τα δάνεια...
Τι θα πει υπό την ανοχή του κράτους : τι ήθελες να απαγορεύσει το κράτος τη χορήγηση δανείων από τα πιστωτικά ιδρύματα?

Εγιναν εγκληματα το 1999 και οι ελεγχοι ηταν αστειοι σε πολλα θεματα,ομως αυτο ειναι ασχετο με το :
είχαν βγει κρατικοί φορείς το 1999 και παρότρυναν κόσμο να πάρει δάνειο για να παίξει στο χρηματιστήριο που απλα δεν εγινε** ποτε.
**
Το πιο κοντινο που ειχε γινει ηταν οτι ο υπουργος οικονομιας ειχε πει οτι η* καλη πορεια της οικονομιας αντανακλάται στο χρηματιστηριο*.(και γελασε και το παρδαλο κατσίκι πια..)

1. Τέτοια μέτρα κατά τη γνώμη μου όχι, ξεκάθαρα όχι... Μια καλή ενημέρωση όσο το δυνατόν ευρύτερη και κάποιες συστάσεις στις τράπεζες και εδώ τελειώσαμε...
   Ξαναρωτάω εσύ τι ακριβώς θα ήθελες? Πες μας ρητά : απαγόρευση? Γίνεται ποτέ να συγκρατηθεί μία μάζα που έχει καταληφθεί από μαζικό πυρετό για το νέο Eldorado?...ΟΧΙ και ΠΟΤΕ...Εντελώς μάταιο : θα βρισκόντουσασαν 35 διαφορετικοί τρόποι να χορηγηθούν αυτά τα δάνεια ...Αυτά που λες παραπάνω είναι για να γίνεται κουβέντα : δεν μπορούν επί της ουσίας να ελεγχθούν οι προϋποθέσεις που χορηγούν οι τραπεζες δάνεια...Μόνο επιτοκιακή πολιτική θα μπορούσε να σταματήσει την ασύστολη δανειοληψία, με τις ανάλογες επιπτώσεις στην οκονομία φυσικά...Αλλά η ΤτΕ ούτε αυτή τη δυνατότητα έχει πλέον..

2. Η κυβέρνηση δεν είναι η ΤτΕ...

Ο χρήστης Kid έγραψε:
Δηλαδή αν μια εταιρία στα δάνεια της είχε βάλει ως εγγυήσεις κάποια δικά της ακίνητα + δεν είχε ακάλυπτες επιταγές, όσα και να χρωστάει χάνονται?

Για να μην παρουμε σαν παραδειγμα μια εταιρεια που βαραει πτωχευση γιατι εκει τα πραγματα ειναι χεσε μεσα, ας παρουμε για παραδειγμα μια εταιρεια που πηρε ενα δανειακι απο μια τραπεζα, οι πωλησεις της ομως πεσανε τεαγικα και δεν εχει να τα ξεπληρωσει!

Αναλογα με την νομικη μορφη της εταιρειας λοιπον παιζουν και οι υποχρεωσεις εξοφλησεις των ιδιοκτητων/μετοχων κλπ.

Για παραδειγμα μια ΕΠΕ υποχρεουτε να εξοφλησει μεχρι το ποσο του κεφαλειου της.
Μια ΟΕ απο την αλλη θα πρεπει να πληρωσει ακομη και με τα περιουσιακα στοιχεια των ομορυθμων μελλων της!

Το ακομα καλητερο ειναι οτι οι τραπεζες ζητανε σαν εγγυητες τους μετοχους/ομορυθμα μελλη κλπ, για τον απλουστατο λογο οτι σαν εταιρεια παραγραφεται η ιστορια στην 5ετια ενω σαν φυσικο προσωπο στην 20ετια (μπορει και 10 ετια αλλα νομιζω ειναι 20ετια)

Απο την αλλη βεβαια αν το ποσο δανεισμου ειναι μικρο σε σχεση με τα στοιχεια της εταιρειας μεσω διαπραγματευσεων ισως να μπορεσουν να μην μπουν εγγυητες.

Καποιος δικηγορος να πει αν ειναι ετσι τα πραγματα γιατι business law εκανα πριν 5 χρονια!

πρωτη φορα παντως τα ακουω εγώ αυτά για τις δόσεις....

μιλενιου μπανκ ις δε μπεστ....

οποτε θελεις πληρώνεις οσο θελεις....

Ο χρήστης ratanplan έγραψε:

Για παραδειγμα μια ΕΠΕ υποχρεουτε να εξοφλησει μεχρι το ποσο του κεφαλειου της.

Προφανώς δεν ισχύει αυτό που γράφεις, έτσι όπως το διατυπώνεις. Η ΕΠΕ οφείλει να αποπληρώσει όσα χρωστά, ανεξάρτητα απο το υψος του κεφαλαίου της. Αυτό που εννοείς είναι ότι οι υποχρεώσεις των εταίρων περιορίζονται όσον αφορά στους τρίτους, στο ύψος του εταιρικού κεφαλαίου. Να θυμίσω ότι όσον αφορά στο δημόσιο, οι εταίροι της ΕΠΕ είναι ομμόρυθμοι. Τελευταία όμως, φαίνεται να είναι ομμόρυθμοι έναντι των τρίτων κοι οι ασκούντες διοίκηση εταίροι της ΕΠΕ, κατ΄ισομοιρία με τα εκτελεστικά μέλη των δ.σ. των ΑΕ

Μια ΟΕ απο την αλλη θα πρεπει να πληρωσει ακομη και με τα περιουσιακα στοιχεια των ομορυθμων μελλων της!

Το ακομα καλητερο ειναι οτι οι τραπεζες ζητανε σαν εγγυητες τους μετοχους/ομορυθμα μελλη κλπ, για τον απλουστατο λογο οτι σαν εταιρεια παραγραφεται η ιστορια στην 5ετια ενω σαν φυσικο προσωπο στην 20ετια (μπορει και 10 ετια αλλα νομιζω ειναι 20ετια)

Απο την αλλη βεβαια αν το ποσο δανεισμου ειναι μικρο σε σχεση με τα στοιχεια της εταιρειας μεσω διαπραγματευσεων ισως να μπορεσουν να μην μπουν εγγυητες.

Παρότι θεωρητικά παίζει αυτό που γράφεις, μέχρι σήμερα καμμία τράπεζα δεν έχει αφήσει υπόθεση να πάει σε παραγραφή εξ αυτής της αιτίας. Υπάρχουν ποινικές ευθύνες για όποιον αφήσει να συμβεί κάτι τέτοιο. Ο λόγος που ζητά εγγύηση είναι αφ ενός το ταχύτερο των διαδικασιών σε περίπτωση που χαλάσει η δουλειά και αφ ετέρου η εν τη πραξη απόδειξη των εταίρων ότι εμπιστεύονται την ίδια την επιχείρησή τους. Αν αυτοί δεν είναι διατεθιμένοι να διακινδυνευσουν κάτι, γιατί να το κάνει για λογαριασμό τους η τράπεζα; (βέβαια και αυτό δεν ισχύει πάντα, υπάρχουν, σχετικά σπάνιες, εξαιρέσεις)

Ο χρήστης dimitrios έγραψε:
πρωτη φορα παντως τα ακουω εγώ αυτά για τις δόσεις....

μιλενιου μπανκ ις δε μπεστ....

οποτε θελεις πληρώνεις οσο θελεις....

αυτό είναι το τυράκι......

Ο χρήστης geolib έγραψε:

Για παραδειγμα μια ΕΠΕ υποχρεουτε να εξοφλησει μεχρι το ποσο του κεφαλειου της.

Προφανώς δεν ισχύει αυτό που γράφεις, έτσι όπως το διατυπώνεις. Η ΕΠΕ οφείλει να αποπληρώσει όσα χρωστά, ανεξάρτητα απο το υψος του κεφαλαίου της. Αυτό που εννοείς είναι ότι οι υποχρεώσεις των εταίρων περιορίζονται όσον αφορά στους τρίτους, στο ύψος του εταιρικού κεφαλαίου. Να θυμίσω ότι όσον αφορά στο δημόσιο, οι εταίροι της ΕΠΕ είναι ομμόρυθμοι. Τελευταία όμως, φαίνεται να είναι ομμόρυθμοι έναντι των τρίτων κοι οι ασκούντες διοίκηση εταίροι της ΕΠΕ, κατ΄ισομοιρία με τα εκτελεστικά μέλη των δ.σ. των ΑΕ

Μια ΟΕ απο την αλλη θα πρεπει να πληρωσει ακομη και με τα περιουσιακα στοιχεια των ομορυθμων μελλων της!

Το ακομα καλητερο ειναι οτι οι τραπεζες ζητανε σαν εγγυητες τους μετοχους/ομορυθμα μελλη κλπ, για τον απλουστατο λογο οτι σαν εταιρεια παραγραφεται η ιστορια στην 5ετια ενω σαν φυσικο προσωπο στην 20ετια (μπορει και 10 ετια αλλα νομιζω ειναι 20ετια)

Απο την αλλη βεβαια αν το ποσο δανεισμου ειναι μικρο σε σχεση με τα στοιχεια της εταιρειας μεσω διαπραγματευσεων ισως να μπορεσουν να μην μπουν εγγυητες.

Παρότι θεωρητικά παίζει αυτό που γράφεις, μέχρι σήμερα καμμία τράπεζα δεν έχει αφήσει υπόθεση να πάει σε παραγραφή εξ αυτής της αιτίας. Υπάρχουν ποινικές ευθύνες για όποιον αφήσει να συμβεί κάτι τέτοιο. Ο λόγος που ζητά εγγύηση είναι αφ ενός το ταχύτερο των διαδικασιών σε περίπτωση που χαλάσει η δουλειά και αφ ετέρου η εν τη πραξη απόδειξη των εταίρων ότι εμπιστεύονται την ίδια την επιχείρησή τους. Αν αυτοί δεν είναι διατεθιμένοι να διακινδυνευσουν κάτι, γιατί να το κάνει για λογαριασμό τους η τράπεζα; (βέβαια και αυτό δεν ισχύει πάντα, υπάρχουν, σχετικά σπάνιες, εξαιρέσεις)

Για το πρωτο ναι αυτο εννοουσα αλλα το διατυπωσα λαθος.

Δεν ειπε κανεις οτι θα περασει η 5ετια χωρις να κανει κατι η τραπεζα, αλλα κατι μικροκαθυστερησεις στα Ελληνικα δικαστηρια δεν ειναι και δυσκολο πραγμα!

Ο χρήστης Vasgti έγραψε:

Εδώ είχαν βγει κρατικοί φορείς το 1999 και παρότρυναν κόσμο να πάρει δάνειο για να παίξει στο χρηματιστήριο. Τι να πει κανείς μετά...

Αυτο δεν εγινε ποτε

Νομίζεις ότι δεν έγινε....

Αν εννοείς να βγαίνουν και να το δηλώνουν δημόσια ίσως όχι, αλλά ανεπίσημα το διαλαλούσαν και έσπρωχναν κόσμο να μπει στο χρηματιστήριο.

Επίσης πως εξηγείς ότι εκείνη την περίοδο είχαν βγει δάνεια που ανέφεραν πως χορηγούνται για να παίξεις στο χρηματιστήριο? Γινόταν υπό την ανοχή του κράτους ή όχι? Θυμάμαι και μια τράπεζα χαρακτηριστικά...

Ο οικονομικός συντάκτης του Αντ1 έβγαινε στο αντίστοιχο ένθετο του δελτίου ειδήσεων και παρότρυνε τον κόσμο να δανειστεί για να παίξει στο χρηματιστήριο. Το θυμάμαι, γιατί ήταν χαρακτηριστικότατο. Το ίδιο γινόταν και στο Mega, ενώ και η κρατική τηλεόραση διαρκώς μας τριβέλιζε το κεφάλι για το πόσο ισχυρή είναι η οικονομία μας και πόσο ισχυρή απόδειξη γι'αυτό ήταν ο δείκτης.

Θυμάμαι επίσης ότι ο καθηγητής με τον οποίο έκανα τότε τη διπλωματική μου στο Πολυτεχνείο Κρήτης είχε κέρδη γύρω στα 50.000 ευρώ και δεν με άκουσε όταν του είπα να τα βγάλει ΑΜΕΣΩΣ. 'Μα,' έλεγε 'ο υπουργός οικονομίας είπε ότι θα πάμε στις 7.000 μονάδες'. Εγώ του έλεγα να μην πιστεύει τέτοιες ΑΡΛΟΥΜΠΕΣ, γιατί δεν υπάρχει πρωτογενής και δευτερογενής παραγωγή στην Ελλάδα που να δικαιολογεί τέτοια νούμερα και ότι αυτά θα ξεφουσκώσουν, γιατί με τα μεγέθη εκείνης της εποχής δεν ήμασταν ούτε για 3.000 μονάδες. Δεν με άκουσε. Άρχισε ο δείκτης να πέφτει και τα κέρδη του να μειώνονται. Όταν τα κέρδη του είχαν πέσει στα 15.000 ευρώ, του ξαναείπα για εβδομηκοστή φορά να βγει όσο είναι καιρός. 'Μα ο πρωθυπουργός είπε...', ήταν η απάντησή του. Παρόλο που επέμεινα να βγει προτού αρχίσει η χασούρα, δεν με άκουσε. Όταν τα κέρδη γίνανε ζημιές και είδε κι απόειδε ότι ελπίδα πια δεν υπήρχε, τον πήρα στο ψιλό. Θυμάστε το τραγούδι που έλεγε 'ένα αστέρι πέφτει, πέφτει, το κοιτώ στον ουρανό'; Ε, εγώ του το παρέφρασα σε 'ένας δείκτης πέφτει, πέφτει, τον κοιτάζω στο ταμπλώ' και του το τραγουδούσα για να τον πικάρω. Το αποτέλεσμα; Βγήκε με 40.000 ευρώ ΧΑΣΟΥΡΑ.

Τώρα ακούει τη λέξη 'χρηματιστήριο' και εκτοξεύει αντικείμενα βάρους άνω των δύο κιλών προς τη γενική κατεύθυνση απ'όπου προήλθε το τραυματικό για εκείνον άκουσμα.

Ο χρήστης skullone έγραψε:

Θυμάμαι επίσης ότι ο καθηγητής με τον οποίο έκανα τότε τη διπλωματική μου στο Πολυτεχνείο Κρήτης είχε κέρδη γύρω στα 50.000 ευρώ και δεν με άκουσε όταν του είπα να τα βγάλει ΑΜΕΣΩΣ. 'Μα,' έλεγε 'ο υπουργός οικονομίας είπε ότι θα πάμε στις 7.000 μονάδες'. Εγώ του έλεγα να μην πιστεύει τέτοιες ΑΡΛΟΥΜΠΕΣ, γιατί δεν υπάρχει πρωτογενής και δευτερογενής παραγωγή στην Ελλάδα που να δικαιολογεί τέτοια νούμερα και ότι αυτά θα ξεφουσκώσουν, γιατί με τα μεγέθη εκείνης της εποχής δεν ήμασταν ούτε για 3.000 μονάδες. Δεν με άκουσε. Άρχισε ο δείκτης να πέφτει και τα κέρδη του να μειώνονται. Όταν τα κέρδη του είχαν πέσει στα 15.000 ευρώ, του ξαναείπα για εβδομηκοστή φορά να βγει όσο είναι καιρός. 'Μα ο πρωθυπουργός είπε...', ήταν η απάντησή του. Παρόλο που επέμεινα να βγει προτού αρχίσει η χασούρα, δεν με άκουσε. Όταν τα κέρδη γίνανε ζημιές και είδε κι απόειδε ότι ελπίδα πια δεν υπήρχε, τον πήρα στο ψιλό. Θυμάστε το τραγούδι που έλεγε 'ένα αστέρι πέφτει, πέφτει, το κοιτώ στον ουρανό'; Ε, εγώ του το παρέφρασα σε 'ένας δείκτης πέφτει, πέφτει, τον κοιτάζω στο ταμπλώ' και του το τραγουδούσα για να τον πικάρω. Το αποτέλεσμα; Βγήκε με 40.000 ευρώ ΧΑΣΟΥΡΑ.

Τώρα ακούει τη λέξη 'χρηματιστήριο' και εκτοξεύει αντικείμενα βάρους άνω των δύο κιλών προς τη γενική κατεύθυνση απ'όπου προήλθε το τραυματικό για εκείνον άκουσμα.

Δεν ανησυχώ καθόλου, θα του τα ξαναπάρουν όταν έρθει η ώρα ...Δεν με προβληματίζουν όμως καθόλου όλες αυτές οι περιπτώσεις : είναι η μοίρα των βλακών...

Και αυτά είναι ψιλοκοκό...Άνθρωποι εξαιρετικά έμπειροι στο χρηματιστήριο και δεν μπόρεσαν να αντισταθούν στην ασυγκράτητη απληστία...Ξάδερφος πολύ φίλου κατείχε μετοχές αξίας 2,5 δισ. δρχ μόλις στις αρχές του καλοκαιριού του 99 (καταλαβαίνετε που πήγαν μέσα στο καλοκαίρι) διέσωσε εν τέλει 800 εκατομ....
Όπως συνηθίζει να λέει : 'αποτίμησα πολύ φτηνά τη ζωή μου'. Αυτό γιατί τότε αναρωτήθηκε : 'Πόσα έχω ανάγκη εγώ και η οκογένειά μου για να ζήσω μέχρι να πεθάνω?' και απάντησε μόνο 800 εκατομ. δρχ τα οποία 'έβγαλε'...
Ε τελικά την αποτίμησε πολύ φτηνά, αν την είχε αποτιμήσει ακριβότερα θα γλύτωνε κάποια δισ. (φυσικά είναι επαγγελματίας της αγοράς και μετά έφτιαξε ΑΧΕΠΕΥ )

Η βλακεία όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι υπήρξαν πολλοί που την εκμεταλλεύθηκαν και μετέτρεψαν ΟΛΑ ανεξαιρέτως τα ΜΜΕ (εφημερίδες, κανάλια, ραδιοσταθμούς, διαδικτυακές πύλες) σε κέντρα προπαγάνδισης του χρηματιστηριακού τζόγου με παπαγαλάκια και καραάσχετους να το παίζουν 'σύμβουλοι επενδύσεων'. Ούτε αναιρούνται οι ενθαρρυντικές προς αυτόν τον τζόγο δηλώσεις του Παπαντωνίου και του Χριστοδουλάκη, που διαρκώς προβλέπανε ότι ο δείκτης θα φτάσει... στις 10.000 μονάδες (!!!) και, εμμέσως πλην σαφώς, προτρέπανε τον κοσμάκη να 'παίξει' στο χρηματιστήριο. Είχαν επίσης κάνει το εξής όλοι αυτοί οι 'έγκυροι' και 'έγκριτοι' οικονομικοί αναλυτές της κακιάς ώρας: άφησαν να δημιουργηθεί η εντύπωση πως στο χρηματιστήριο ΟΛΟΙ κερδίζουν. ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν προέβη ΚΑΝΕΝΑΣ σε κάποια προειδοποίηση για το επισφαλές της όλης υπόθεσης, δεν μίλησε ΚΑΝΕΝΑΣ για την πραγματική κατάσταση της οικονομίας που δεν δικαιολογεί τέτοιους υψηλούς δείκτες, για την ανύπαρκτη βιομηχανία. Ούτε είπε ποτέ ΚΑΝΕΝΑΣ ότι για να κερδίσει κάποιος πρέπει κάποιος άλλος να ΧΑΣΕΙ. Έτσι, παρεδόθη ο λαουτζίκος (ο οποίος ναι, είναι αφελής, αμαθής, χαζός, βλάκας, ό,τι θες πες, αλλά σ'αυτόν στηρίζεται το κράτος και είναι έγκλημα για την ίδια την κοινωνία μας να τον κρατάμε στην άγνοια και να τον εκμεταλλευόμαστε με τόσο ΧΥΔΑΙΟ τρόπο) ως πρόβατο επί σφαγή.

Έχω ακόμη στο σπίτι μου την κάρτα ενός φίλου μου που εκείνο τον καιρό παρίστανε τον σύμβουλο επενδύσεων κι ας μην είχε σπουδάσει ΠΟΤΕ οικονομικά. Βασικά, δεν είχε σπουδάσει τίποτα... Κιθαρίστας σε μαγαζί είναι το παιδί και πωλητής σε κατάστημα μουσικών οργάνων. Αλλά ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ; Από πού κι ως πού;

Για να δούμε λοιπόν
Όλοι αυτοί λοιπόν έμαθαν τώρα και δεν χρειάζονται άλλες προειδοποιήσεις
Οι περισσότεροι από αυτούς θα την ξαναπάθουν με τον ίδο ακριβώς τρόπο όπως το χταπόδι που μόλις ξεγλυστρήσει από το άσπρο κουτί γεμάτο σαλαγγιές που του έχουν ρίξει και το ανεβάζουν στη βάρκα, του το ξαναπετάνε αστραπιαία και το ξαναρπάζει με μανία...
Πάλι δεν θα τους έχουν προειδοπιήσει να υποθέσω?
ΠΟΤΕ και ΤΙΠΟΤΑ δεν θα σταματήσει την ανθρώπινη απληστία και δεν φταίει κανείς άλλος από το κεφάλι μας ...Μόνο αυτό και κανείς πρωθυπουργός, ούτε η Ττε, ούτε ο φούφουτος...

Το να ψάχνεις άλλοθι για το κλούβιο σου κεφάλι είναι η κορωνίς της αδυναμίας να μάθεις και να ψάξεις.
Οι έξυπνοι πληρώνουν τα δίδακτρα, λένε ευχαριστώ για το μάθημα και μετά αρχίζουν αυτοί να ρίχνουν τον παπά στα κορόιδα

Ο χρήστης koutsan έγραψε:
Οι έξυπνοι πληρώνουν τα δίδακτρα, λένε ευχαριστώ για το μάθημα και μετά αρχίζουν αυτοί να ρίχνουν τον παπά στα κορόιδα

Δεν συμφωνώ. Δεν μου αρέσει ΚΑΘΟΛΟΥ η ιδέα - όσο επικερδής κι αν είναι - να ψάχνω μετά για κορόιδα και να εκμεταλλεύομαι την άγνοιά τους για να τους φάω το υστέρημά τους. Ή είμαστε άνθρωποι ή δεν είμαστε. Με απλά λόγια, για μένα αυτοί οι τύποι που τους ονομάζεις έξυπνους, για μένα εντάσσονται στους ΒΛΑΚΕΣ, όπως ακριβώς τους όριζε ο Λεμπέσης.