-
Ο χρήστης Asimov έγραψε:
Δεν ξερω, παντως, για ποιες προνοησε ο δαρβινισμος, αλλα σιγουρα δεν προνοησε για ολες. Ξερω πολλες που ειναι ΚΑΙ μπαζα ΚΑΙ ηλιθιες Μ' αυτες τι γινεται;
η επιστημη σηκωνει τα χερια ψηλα
-
Δεν τα λέτε καλά.
Φιλικά (τελείως), ξεκολλάτε.
Το απόγειο της σωματικής δύναμης είναι γύρω στα 20, αλλά ο κόσμος μας δεν κυβερνιέται από τη δύναμη, αλλιώς ο άνθρωπος θα ήταν τροφή για τις αρκούδες και όχι το αντίθετο. Άλλωστε 22 χρόνων ο κολυμβητής είναι μεγάλος αλλά ο ποδοσφαιριστής ακόμα μικρός, αν το πιάνετε το υπονοούμενο...
20 (κι εκεί γύρω) είμαστε για 10 (το πολύ) χρόνια. Ακολουθούν 5 - 6 φορές τόσα. Αν θέλετε να τα περάσετε αναπολώντας ... εκείνα τα 10, be my guest. Εγώ αρνούμαι.
Καλά ήταν στα 20, καλά και στα 30, τέλεια στα 14 - 17. Καλά είναι τώρα στα 40φεύγα, καλά θα είναι και στα 100. Όλα είναι στο μυαλό μας.
-
Ο χρήστης ililias έγραψε:
Δεν τα λέτε καλά.Φιλικά (τελείως), ξεκολλάτε.
Το απόγειο της σωματικής δύναμης είναι γύρω στα 20, αλλά ο κόσμος μας δεν κυβερνιέται από τη δύναμη, αλλιώς ο άνθρωπος θα ήταν τροφή για τις αρκούδες και όχι το αντίθετο. Άλλωστε 22 χρόνων ο κολυμβητής είναι μεγάλος αλλά ο ποδοσφαιριστής ακόμα μικρός, αν το πιάνετε το υπονοούμενο...
20 (κι εκεί γύρω) είμαστε για 10 (το πολύ) χρόνια. Ακολουθούν 5 - 6 φορές τόσα. Αν θέλετε να τα περάσετε αναπολώντας ... εκείνα τα 10, be my guest. Εγώ αρνούμαι.
Καλά ήταν στα 20, καλά και στα 30, τέλεια στα 14 - 17. Καλά είναι τώρα στα 40φεύγα, καλά θα είναι και στα 100. Όλα είναι στο μυαλό μας.
μα δεν διαφωνουμε ηλια!
σαφως και καθε ηλικια εχει τις χαρες της!
η διαφωνια μας ειναι οτι εγω πιστευω πως οι χαρες αυτες ειναι διαφορετικες και ο ανθρωπος προσαρμοζεται στις συνθηκες και απαιτησεις που του εχουν επιβληθει, λογω ηλικιας και υποχρεωσεων.φυσικα, με τον ιδιο τροπο στα 25 δεν μπορεις να κανεις ο,τι εκανες στα 15.
δεν με φανταζομαι να γυριζω 10 χρονια+ πισω, να πηγαινω σχολειο, να τσακωνομαι με τους γονεις μου τί ωρα θα γυρισω το βραδυ κοκ.
οταν ημουν 15, επισης δεν θα μπορουσα να φανταστω τον εαυτο μου να τα κανει πανω του και να φοβαται το σκοταδι και ο μεγαλυτερος προβληματισμος μου να ειναι ποια μπισκοτα ειναι τα καλυτερα.τεσπα διαφορετικα πραγματα μπορεις να κανεις σε διαφορετικες ηλικιες. και λογω χρονου/υποχρεωσεων, και λογω ιδιοσυγκρασιας, και λογω χρηματων/αυταρκειας, και φυσικα, και λογω αντοχης και ικανοτητων.
αν ομως, παρ'ολα αυτα, επιμενεις πως εισαι σε θεση να βγαλεις το 1/4 της προπονησης σε ομαδα, be my guest (αν κ ο προπονητης δεν παιζει να σε αφησει...)
-
skye σαχλαμάρες. Όταν θα γίνεις και συ 43 θα καταλάβεις ότι οι 43άρηδες τα κάνουν καλύτερα.
-
Ο χρήστης skye έγραψε:
.....αν ομως, παρ'ολα αυτα, επιμενεις πως εισαι σε θεση να βγαλεις το 1/4 της προπονησης σε ομαδα, be my guest (αν κ ο προπονητης δεν παιζει να σε αφησει...)Έχω μείνει από μηνίσκους, καρντιά μου.
Μέχρι να διαβάσω αυτό το τελευταίο, νόμιζα ότι είχαμε συνεννοηθεί. Γιατί εγώ ποτέ δεν είπα ότι είναι κανείς (εγώ ή άλλος στην ηλικία μου - ή σε όποια ηλικία) σε θέση να αντέξει σε σωματική καταπόνηση όπως άντεχε στην καλύτερη σωματική ηλικία του - μεταξύ 17 και 21 δλδ. Μετά αρχίζει η σωματική κάμψη, που αντισταθμίζεται (και ξεπερνιέται) από την πνευματική άνοδο (κοινώς, αρχίζει να πήζει ο μυαλός μας). Ε, μέχρι μια ηλικία (που ελπίζω να είναι ακόμα μακριά μου) που ... όλα κάμπτονται μέχρι τελικής πτώσης - κοινώς τιλτ ή ξεμώραμα.
Εκεί που επιμένω, είναι στο σεχ. Πολύ, ΠΟΛΥ πιό μεστό κι απολαυστικό μετά τα 30 από πριν! Και ήταν ήδη καλό τότε, φαντάσου.
Εντάξει, με καταλάβατε: Η κυριότερη αρετή μου είναι η μετριοφροσύνη.
-
Πάντως εγώ στα 31 μου τα πάω πιο καλά στο σεχ απ'ό,τι στα 20... Άσε που έχω πια και περισσότερη αυτοπεποίθηση κι έχω ξεφύγει τελείως. Κοντεύω να μοιάσω σε κάποιον Squadron Commander Flashheart.
-
Ο χρήστης HighFidelity έγραψε:
Εεεε, μην ανησυχείς, έχει επιδείξει την ίδια...απρονοησία και για του λόγου μας!
Υπονοεις κατι;
(ποια ήταν στο τηλέφωνο; )
Ο Μεγαλος Αδερφος
Ililias
Για σεξ λεμε βρε χριστιανε, τι κολυμβητες και ακροβατες μας τσαμπουνας; -
Ο χρήστης HighFidelity έγραψε:
:lol:
Δεν ξέρω για σας τους δύο, αλλά εγώ έχω βρει ένα!
(και είναι και στην...σωστή δεκαετία Ισαάκ! )
Αλλά τι να κάνω που έπρεπε να φτάσω στα 30 για να το έχω!
Εχασα μια...παραγωγική δεκαετία με ...δευτεροκλασάτες!(καλά , δεν ήταν και μπάζα, αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ! )
Εγώ την δικιά μου δεν την αφήνω να κοιτάει την οθόνη την ώρα που ποστάρω!
-
Ο χρήστης ililias έγραψε:
.....αν ομως, παρ'ολα αυτα, επιμενεις πως εισαι σε θεση να βγαλεις το 1/4 της προπονησης σε ομαδα, be my guest (αν κ ο προπονητης δεν παιζει να σε αφησει...)
Έχω μείνει από μηνίσκους, καρντιά μου.
Μέχρι να διαβάσω αυτό το τελευταίο, νόμιζα ότι είχαμε συνεννοηθεί. Γιατί εγώ ποτέ δεν είπα ότι είναι κανείς (εγώ ή άλλος στην ηλικία μου - ή σε όποια ηλικία) σε θέση να αντέξει σε σωματική καταπόνηση όπως άντεχε στην καλύτερη σωματική ηλικία του - μεταξύ 17 και 21 δλδ. Μετά αρχίζει η σωματική κάμψη, που αντισταθμίζεται (και ξεπερνιέται) από την πνευματική άνοδο (κοινώς, αρχίζει να πήζει ο μυαλός μας). Ε, μέχρι μια ηλικία (που ελπίζω να είναι ακόμα μακριά μου) που ... όλα κάμπτονται μέχρι τελικής πτώσης - κοινώς τιλτ ή ξεμώραμα.
Εκεί που επιμένω, είναι στο σεχ. Πολύ, ΠΟΛΥ πιό μεστό κι απολαυστικό μετά τα 30 από πριν! Και ήταν ήδη καλό τότε, φαντάσου.
Εντάξει, με καταλάβατε: Η κυριότερη αρετή μου είναι η μετριοφροσύνη.
Πεστα χρυσοστομε γιατι τα εχω παρει με τους πιτσιρικαδες, την ποιοτητα βελτιωνουμε κ αλλαζουμε την διαδικασια κ μπορει , λεμε μπορει να πεφτει λιγο η συχνοτητα .
-
Εμένα πάντως δεν έβρισκε σύγκριση ανάμεσα σε ένα 35άρη και ένα 20άρη... Ο μεγαλύτερος ήταν από κάθε άποψη καλύτερος.
Το αντίθετο πάντως δεν ισχύει απαραίτητα γιατί όπως λέει και το αρχαίο κινέζικο ρητό οι γυναίκες έχουν την πουτανιά στο αίμα τους, ενώ οι άντρες τη μαλακία... -
Η «κατωτατοποίηση» των πανεπιστημίων
O αγώνας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΤΕΙ) δικαιώθηκε. Σύμφωνα με νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης έγιναν «ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα». «Ανωτατοποιήθηκαν» σύμφωνα με ένα αναγκαίο, αλλά κακόηχο νεολογισμό. Ορθώς, αναφώνησε «ε, και;» πριν από λίγο καιρό ο κ. Αντώνης Καρκαγιάννης: «Το ερώτημα όμως είναι αν τα ΤΕΙ από τότε που ανακηρύχθηκαν πανεπιστήμια κατόρθωσαν τα ίδια να δικαιώσουν αυτό τον τίτλο και να τον γεμίσουν με το ανάλογο περιεχόμενο. Θα μου πείτε πώς να το κατορθώσουν τα ΤΕΙ, όταν τα υπάρχοντα πανεπιστήμια κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να απογυμνώσουν αυτόν τον τίτλο από κάθε ουσιαστικό περιεχόμενο». («Τα ΤΕΙ στον δρόμο “ανωτατοποίησης”» «Καθημερινή», 9/11/2007)
Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν ρωτά αν το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης είναι «ανωτατοποιημένο» ΤΕΙ ή είναι πανεπιστήμιο. Δεν ρωτά αν είναι κρατικό ή ιδιωτικό ίδρυμα. Για όλο τον κόσμο είναι το ΜΙΤ κι αυτό αρκεί. Για τον ίδιο λόγο κανείς δεν ενδιαφέρεται αν τα πανεπιστήμια Loyola ανήκουν στην καθολική εκκλησία, ή αν το «City University» είναι Κέντρο Ελευθέρων Σπουδών (όπως συνηθίσαμε να λέμε στην Ελλάδα). Κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα κυκλοφορεί στο παγκόσμιο εκπαιδευτικό τοπίο με το όνομά του. Καλό ή λιγότερο καλό -κρίνεται διαρκώς. Κι αυτό το όνομα είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, πλην ενός: πώς το καταχωρίζουν στα κατάστιχά τους κάποιοι γραφειοκράτες σε ένα υπουργείο.
Τα φημισμένα πανεπιστήμια έχουν την αίγλη τους, διότι παράγουν εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο. Διότι έχουν αποφοίτους με εφόδια να κάνουν κάτι στη ζωή τους και κυρίως: έχουν το έμψυχο δυναμικό για το οποίο δικαιολογημένα επαίρονται.
Πριν από μερικά χρόνια και στην Ελλάδα λέγαμε «Μετσόβιο Πολυτεχνείο» και το όνομα από μόνο του αποτελούσε πιστοποίηση των σπουδών και όνειρο πολλών να φοιτήσουν εκεί. Ή ακόμη παραπέρα: τα ονόματα των καθηγητών ήταν εξειδίκευση της πιστοποίησης αυτών των σπουδών. Η έκφραση, επί παραδείγματι, «υπήρξε μαθητής του Γ. Κουμάντου» δεν ήταν απλώς μια τιμητική αναφορά. Είχε ένα ειδικό βάρος στην επαγγελματική κοινότητα των αποφοίτων και ίσως παραπέρα. Το κύρος μιας σχολής ή ενός πανεπιστημίου δεν εγγράφεται ποτέ στα ΦΕΚ, κατακτάται μέρα με την ημέρα, μάθημα με το μάθημα.
Στην Ελλάδα δίνεται ένας ψευδεπίγραφος αγώνας κατά των μη κρατικών πανεπιστημίων, τα οποία θρυλείται ότι θα παράγουν μόνο «πτυχία για την αγορά» και ως εκ τούτου «θα υποβαθμίσουν την ανώτατη παιδεία». Ακόμη κι αν δεχθούμε το αληθές της προφητείας, πρέπει να αναρωτηθούμε πόση παιδεία παράγουν τα κρατικά πανεπιστήμια και ΤΕΙ.
Δυστυχώς, σήμερα δεν υπάρχει ελληνικό ΑΕΙ ή ΤΕΙ που το όνομά του μεταφράζεται σε πόθο των νέων παιδιών να μάθουν εκεί. Δεν υπάρχει καν ΑΕΙ ή ΤΕΙ που να παράγει, έστω, «πτυχία για την αγορά». Εχουμε απλώς ιδρύματα που παράγουν χαρτιά, χρήσιμα για διορισμό στο Δημόσιο. Εξ ου και όλοι οι αγώνες γίνονται για το τι θα γραφτεί στα ΦΕΚ. Η «ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ και η «κατωτατοποίηση» των ΑΕΙ από εκεί ξεκινά. Και σίγουρα δεν έχουν σχέση, ούτε με την Παιδεία ούτε καν με τις σύγχρονες ανάγκες της χώρας.
Tου Πασχου Μανδραβελη από την Καθημερινή
-
Πέρασα μια βόλτα από ΑΣΟΕΕ μεριά και είδα αφισοκολημένο έξω από γραφείο καθηγητή μια κατάταξη που έβγαζε την ΑΣΟΕΕ 6ο καλύτερο business school στον ΚΟΣΜΟ ( ) και ΚΑΛΥΤΕΡΟ business school στην Ν. Ευρώπη.
Κάποια στιγμή μετά από κάτι μήνες είχα την ευκαιρία να δω το επίπεδο των 4ετών του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων...
C' est tragedie....Και άσε το Deree με τα 'φλώρια' τα πλουσιόπαιδα να παίρνουν 'ψεύτικα πτυχία'...
-
Παρακαπτοντας τα δυο τελευταια ποστ και επανερχομενος στο φλεγον θεμα της ηλικιακης ευρωστιας το μονο που εχω να συμπληρωσω στα τοσα σοφα που γραφτηκαν ειναι οτι για να ευχαριστηθεις το σεχ πρεπει να εχεις καλο παρτενερ,μιλαω και για τα δυο φυλλα.
Φυσικο ειναι ο 20αρης η η 20αρα να θελει ενα συντροφο πεπειραμμενο και αυτος **συνηθως **ειναι μεγαλυτερης ηλικιας και η περιοδος 30-40 ειναι η πλεον αποδοτικη.Μετα τα 50 αρχιζει να δουλευει πιο πολυ το μυαλο και πιο λιγο τα αλλα οργανα,ασε μετα τα 60 που δουλευει μονο το μυαλο!!!! (Υπαρχουν και εξαιρεσεις φυσικα που ευχομαι ολοι,οταν ελθει εκεινος ο καιρος,να μπειτε.) -
Ο χρήστης EDDIE_147 έγραψε:
Πέρασα μια βόλτα από ΑΣΟΕΕ μεριά και είδα αφισοκολημένο έξω από γραφείο καθηγητή μια κατάταξη που έβγαζε την ΑΣΟΕΕ 6ο καλύτερο business school στον ΚΟΣΜΟ ( ) και ΚΑΛΥΤΕΡΟ business school στην Ν. Ευρώπη.
Κάποια στιγμή μετά από κάτι μήνες είχα την ευκαιρία να δω το επίπεδο των 4ετών του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων...
C' est tragedie....Και άσε το Deree με τα 'φλώρια' τα πλουσιόπαιδα να παίρνουν 'ψεύτικα πτυχία'...
Την κατάταξη αυτή ποιός την είχε συντάξει; Φαντάζομαι ότι δεν έγραφε ε; Θα ήταν εσωτερικό μεμο
-
Ο χρήστης ililias έγραψε:
.....αν ομως, παρ'ολα αυτα, επιμενεις πως εισαι σε θεση να βγαλεις το 1/4 της προπονησης σε ομαδα, be my guest (αν κ ο προπονητης δεν παιζει να σε αφησει...)
Έχω μείνει από μηνίσκους, καρντιά μου.
Μέχρι να διαβάσω αυτό το τελευταίο, νόμιζα ότι είχαμε συνεννοηθεί. Γιατί εγώ ποτέ δεν είπα ότι είναι κανείς (εγώ ή άλλος στην ηλικία μου - ή σε όποια ηλικία) σε θέση να αντέξει σε σωματική καταπόνηση όπως άντεχε στην καλύτερη σωματική ηλικία του - μεταξύ 17 και 21 δλδ. Μετά αρχίζει η σωματική κάμψη, που αντισταθμίζεται (και ξεπερνιέται) από την πνευματική άνοδο (κοινώς, αρχίζει να πήζει ο μυαλός μας). Ε, μέχρι μια ηλικία (που ελπίζω να είναι ακόμα μακριά μου) που ... όλα κάμπτονται μέχρι τελικής πτώσης - κοινώς τιλτ ή ξεμώραμα.
Εκεί που επιμένω, είναι στο σεχ. Πολύ, ΠΟΛΥ πιό μεστό κι απολαυστικό μετά τα 30 από πριν! Και ήταν ήδη καλό τότε, φαντάσου.
Εντάξει, με καταλάβατε: Η κυριότερη αρετή μου είναι η μετριοφροσύνη.
Βρε, εμείς σε καταλάβαμε, εσύ δεν μας καταλαβαίνεις!
Εγώ δεν είπα πως δεν έχουν και τα Αντα την χάρη τους, προσωπικά δεν θα γύριζα πίσω ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ! Είμαι ΤΟΣΟ καλά τώρα, που θα έπρεπε να με...σέρνεις για να γυρίσω στα 20!Αλλά αυτό είναι απόρροια της θέσης που με έβαζε η κοινωνία σε συνάρτηση με το μυαλό μου (ή την χαζομάρα μου αν προτιμάς... ) όταν ήμουν 20+...
Εγώ λέω πως στα 20 ΑΝ (λέμε ΑΝ ) μπορούσα να έχω εμπειρία από 2-3 καυτά γκομενάκια (με μπόλικα sessions με καθένα τους...) βάλε και 2-3 από τις....άλλες, θα έκανα ΚΑΛΥΤΕΡΟ σεξ από ό,τι τώρα! Αλλά τότε ακόμη μάθαινα, επομένως είχα εχμμμμ ποσότητα και αντοχή αλλά όχι ποιότητα!Η εμπειρία δεν έρχεται με την ηλικία, έρχεται με το εχμμμ πόσο επικλίνιο δραστηριότητα αναπτύσεις!
Αν πάρουμε το παράδειγμα ενός άντρα που στα 23 του ας πούμε, έχει 4-5 γυναίκες στο ενεργητικό του ξεκινώντας πχ από τα 17 και κάνοντας μ' αυτές σχέσεις τουλάχιστον 3-4 μηνών και άνω, δεν έχω λόγους να πιστεύω πως στα Αντα του θα είναι καλύτερος στην ...κλινοπάλη που όλοι αγαπήσαμε!Γι' αυτόν πιθανόν, τα 30 να είναι μια επανάληψη των 20 κ.ο.κ.
Τώρα, για την περίπτωσή μου για παράδειγμα, σαφώς το παίρνω απόφαση, αφού δουλεύω 9-10 ώρες την ημέρα, βάλε και το πήγαινε-έλα στην δουλειά πάμε πάνω από 11, βάλε και τα εκτός έδρας που η δουλειά είναι τουλάχιστον 12 ώρες, βάλε και το άγχος και το τρέξιμο, βάλε και ό,τι το μικρό μου θέλει να με δει, αποτέλεσμα είναι για να προλάβω όλα λιγότερες από 6 ώρες ύπνο καθημερινά, εεεε, δεν γίνεται να είμαι και ταύρος στο κρεβάτι, θα κάνω τα πρέποντα , θα το φχαριστηθώ, αλλά δεν γίνεται να ξενυχτάω συνέχεια παριστάνοντας τον Πρίαπο!Στα 20 δεν νομίζω πως θα είχα πρόβλημα, τότε μπορούσα να μένω άυπνος για μέρες! Τώρα , αν πάω άυπνος στην δουλειά, θα σκ@τωσω κανα τουνελ και μετά θα με βρίζει όλο το φορουμ!
-
Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:
Η «κατωτατοποίηση» των πανεπιστημίωνO αγώνας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΤΕΙ) δικαιώθηκε. Σύμφωνα με νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης έγιναν «ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα». «Ανωτατοποιήθηκαν» σύμφωνα με ένα αναγκαίο, αλλά κακόηχο νεολογισμό. Ορθώς, αναφώνησε «ε, και;» πριν από λίγο καιρό ο κ. Αντώνης Καρκαγιάννης: «Το ερώτημα όμως είναι αν τα ΤΕΙ από τότε που ανακηρύχθηκαν πανεπιστήμια κατόρθωσαν τα ίδια να δικαιώσουν αυτό τον τίτλο και να τον γεμίσουν με το ανάλογο περιεχόμενο. Θα μου πείτε πώς να το κατορθώσουν τα ΤΕΙ, όταν τα υπάρχοντα πανεπιστήμια κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να απογυμνώσουν αυτόν τον τίτλο από κάθε ουσιαστικό περιεχόμενο». («Τα ΤΕΙ στον δρόμο “ανωτατοποίησης”» «Καθημερινή», 9/11/2007)
Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν ρωτά αν το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης είναι «ανωτατοποιημένο» ΤΕΙ ή είναι πανεπιστήμιο. Δεν ρωτά αν είναι κρατικό ή ιδιωτικό ίδρυμα. Για όλο τον κόσμο είναι το ΜΙΤ κι αυτό αρκεί. Για τον ίδιο λόγο κανείς δεν ενδιαφέρεται αν τα πανεπιστήμια Loyola ανήκουν στην καθολική εκκλησία, ή αν το «City University» είναι Κέντρο Ελευθέρων Σπουδών (όπως συνηθίσαμε να λέμε στην Ελλάδα). Κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα κυκλοφορεί στο παγκόσμιο εκπαιδευτικό τοπίο με το όνομά του. Καλό ή λιγότερο καλό -κρίνεται διαρκώς. Κι αυτό το όνομα είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, πλην ενός: πώς το καταχωρίζουν στα κατάστιχά τους κάποιοι γραφειοκράτες σε ένα υπουργείο.
Τα φημισμένα πανεπιστήμια έχουν την αίγλη τους, διότι παράγουν εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο. Διότι έχουν αποφοίτους με εφόδια να κάνουν κάτι στη ζωή τους και κυρίως: έχουν το έμψυχο δυναμικό για το οποίο δικαιολογημένα επαίρονται.
Πριν από μερικά χρόνια και στην Ελλάδα λέγαμε «Μετσόβιο Πολυτεχνείο» και το όνομα από μόνο του αποτελούσε πιστοποίηση των σπουδών και όνειρο πολλών να φοιτήσουν εκεί. Ή ακόμη παραπέρα: τα ονόματα των καθηγητών ήταν εξειδίκευση της πιστοποίησης αυτών των σπουδών. Η έκφραση, επί παραδείγματι, «υπήρξε μαθητής του Γ. Κουμάντου» δεν ήταν απλώς μια τιμητική αναφορά. Είχε ένα ειδικό βάρος στην επαγγελματική κοινότητα των αποφοίτων και ίσως παραπέρα. Το κύρος μιας σχολής ή ενός πανεπιστημίου δεν εγγράφεται ποτέ στα ΦΕΚ, κατακτάται μέρα με την ημέρα, μάθημα με το μάθημα.
Στην Ελλάδα δίνεται ένας ψευδεπίγραφος αγώνας κατά των μη κρατικών πανεπιστημίων, τα οποία θρυλείται ότι θα παράγουν μόνο «πτυχία για την αγορά» και ως εκ τούτου «θα υποβαθμίσουν την ανώτατη παιδεία». Ακόμη κι αν δεχθούμε το αληθές της προφητείας, πρέπει να αναρωτηθούμε πόση παιδεία παράγουν τα κρατικά πανεπιστήμια και ΤΕΙ.
Δυστυχώς, σήμερα δεν υπάρχει ελληνικό ΑΕΙ ή ΤΕΙ που το όνομά του μεταφράζεται σε πόθο των νέων παιδιών να μάθουν εκεί. Δεν υπάρχει καν ΑΕΙ ή ΤΕΙ που να παράγει, έστω, «πτυχία για την αγορά». Εχουμε απλώς ιδρύματα που παράγουν χαρτιά, χρήσιμα για διορισμό στο Δημόσιο. Εξ ου και όλοι οι αγώνες γίνονται για το τι θα γραφτεί στα ΦΕΚ. Η «ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ και η «κατωτατοποίηση» των ΑΕΙ από εκεί ξεκινά. Και σίγουρα δεν έχουν σχέση, ούτε με την Παιδεία ούτε καν με τις σύγχρονες ανάγκες της χώρας.
Tου Πασχου Μανδραβελη από την Καθημερινή
Ναι, χμ, καλά. Τα ίδια γράφουμε εδώ και χρόνια. Ιδρύματα της ξάπλας, προθάλαμοι του δημοσίου τομέα της ξάπλας, με φοιτητές που μαθαίνουν ξύλινες γνώσεις από ξύλινους ανθρώπους με ξύλινο προορισμό.
Οι ελάχιστοι που κάνουν προσωπικό αγώνα και διαβάζουν - ενημερώνονται μόνοι τους, εξελίσσονται σε καλούς επιστήμονες.
Αλλά τί να πεις όταν ο καημός ενός μέσου φοιτητή είναι όχι το επίπεδο των γνώσεων που λαμβάνει και το επίπεδο της διδασκαλίας, αλλά το αν θα μετράει το πτυχίο των 'άλλων' σαν το δικό του στα διάφορα ΑΣΕΠ, κατά προτίμηση σε διαδικασίες με μοριοδότηση, χωρίς εξετάσεις. -
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Ναι, χμ, καλά. Τα ίδια γράφουμε εδώ και χρόνια. Ιδρύματα της ξάπλας, προθάλαμοι του δημοσίου τομέα της ξάπλας, με φοιτητές που μαθαίνουν ξύλινες γνώσεις από ξύλινους ανθρώπους με ξύλινο προορισμό.
Οι ελάχιστοι που κάνουν προσωπικό αγώνα και διαβάζουν - ενημερώνονται μόνοι τους, εξελίσσονται σε καλούς επιστήμονες.
Αλλά τί να πεις όταν ο καημός ενός μέσου φοιτητή είναι όχι το επίπεδο των γνώσεων που λαμβάνει και το επίπεδο της διδασκαλίας, αλλά το αν θα μετράει το πτυχίο των 'άλλων' σαν το δικό του στα διάφορα ΑΣΕΠ, κατά προτίμηση σε διαδικασίες με μοριοδότηση, χωρίς εξετάσεις.Αν η ΑΣΟΕΕ και τα Πολυτεχνεία πχ είναι ιδρύματα της ξάπλας, το Deree και τα συν αυτώ τι είναι; Της άπλας; Της πλάκας;
Γιατί μην ξεχνάμε, πως αυτά τα ιδρύματα της ξάπλας έχουν και μια διαδικασία να μπεις, δηλαδή αυτοί που μπαίνουν έχουν κάνει και μια προσπάθεια... Στα ιδιωτικά μπαίνουν όλοι. Κι αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει και κάποιος ιδιαίτερος έλεγχος για το ποιοι και πως ακριβώς βγαίνουν.
Εγώ τουλάχιστον δεν έχω γνωρίσει κάποιον να πει: *'Πήγα στο BCA (τυχαίο το όνομα... ) , αλλά επειδή ήταν δύσκολη η ύλη του, κόπηκα στις εξετάσεις και δεν τα κατάφερα και παράτησα την σχολή...' *.
Δεν βλέπω δηλαδή, με ποιον τρόπο το οποιοδήποτε ιδιωτικό ίδρυμα, θα ....ξαπλώνει λιγότερο τους φοιτητές του!
Θα είναι μήπως...αυστηρότερο στις εξετάσεις; Ας καγχάσω!
Θα έχει υποχρεωτικές παρακολουθήσεις; Εδώ κι αν γελάμε: στο πρώτο έτος δεν έχασα ώρα στο πολυτεχνείο. Αλλά ανάθεμα κι αν θυμάμαι κάτι, μόνο τις πλάκες και τις γκόμενες (ναι είχαμε μερικές... ) είχα στο μυαλό μου.
Δεν τα λέω αυτά για να δώσω δίκιο στον καθηγητή που έβγαλε την ΑΣΟΕΕ 6η παγκοσμίως! Αστείο το βρίσκω!
Αλλά επειδή είδα κι εγώ αποφοίτους από Deree κι από ΑΣΟΕΕ όπως και από βρετανικά πανεπιστήμια, όσο κι αν το δείγμα μου δεν είναι μια τεράστια δεξαμενή, θα πω πως δεν είναι τόσο χάλια ΟΛΑ τα ελληνικά πανεπιστήμια! Πως κακά στραβά προσφέρουν αρκετά!
Αν είχα τα χρήματα φυσικά δεν θα πήγαινα στο πολυτεχνείο Πατρών, θα πήγαινα στις ΗΠΑ να μην σπάω και τα @@ με τις πανελλήνιες...Αν ήμουν στουρνάρι και δεν με έπαιρνε κανείς, όλο και θα βρισκόταν κάποιο πανεπιστήμιο στην Βρετανία...
Αν ήμουν ακόμη χειρότερος στούρνος, υπάρχουν και τα ελληνικά κολέγια...
Φυσικά μετά άντε να σε προσλάβουν, αλλά αν είχα λεφτά θα φρόντιζε ο μπαμπάς, είμαι σίγουρος...Τέλος, οι κακοί και οι ανεπρόκοποι θα βγουν από οπουδήποτε: στην προηγούμενη δουλειά, μας ήρθε απόφοιτος βρετανικού ΑΕΙ με μάστερ στην πληροφορική και βάσει δικής της δήλωσης, της είχαν προτείνει και διδακτορικό (μάλλον γιατί χρειάζονταν χρήματα πάντως και όχι για την ακαδημαϊκή της ποιότητα...). Απελύθει τάχιστα καθώς δεν μπορούσε να γράψει ένα απλό query στην SQL , ενώ ούτε στον κώδικα τα κατάφερνε καλύτερα...
Αλλη απόφοιτος του ΑΠΘ, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, αφού μου τα έκανε τεράστια μέρες να μάθει μερικά απλά queries, επειδή το μυαλό της το είχε στον γκόμενο και στα τηλέφωνα και στο πότε θα τελειώσει το 'καταραμένο' 8άρο (που το είχε κάνει 7άρο γιατί αργούσε πάντα...) ακολούθησε τον ίδιο δρόμο...
Καμία από τις δύο προαναφερθείσες δεν σου έδινε την εντύπωση πως ήξερε κάτι σε βάθος. Επομένως, σε ΚΑΠΟΙΟΥΣ κάθε σύστημα θ' αποτυγχάνει. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ΚΑΠΟΙΟΙ θα γίνουν καλοί με οποιοδήποτε σύστημα...
Ξαναλέω πάντως: τι ακριβώς καλύτερο θα φέρουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια; Αν μπαίνεις με εξετάσεις , καλώς να έλθουν. Αλλά σιγά μην έλθει κανένας... Για να έχουν κέρδη, πρέπει να μπαίνουν όλοι και να βγαίνουν οι περισσότεροι (αν όχι όλοι...). Ακόμη και το τελευταίο ελληνικό ΤΕΙ πάντως, έχει μου φαίνεται λιγότερο διαβλητή διαδικασία εξετάσεων...Τέσπα, από μένα ελεύθερα πάντως, μπάτε σκύλοι αλέστε! Στην τελική, είδα και βιογραφικό από πολυτεχνείο της Βουλγαρίας , ο άνθρωπος ήταν και μηχανικός κανονικά στο ΤΕΕ , οπότε, πόσο χειρότερα θα είναι τα πράγματα εδώ; Αφού ήδη δεχόμαστε 'σαβούρα' ποιο είναι το πρόβλημα; Το αν θα έχουν δικαίωμα διορισμού στο δημόσιο; Ας έχουν! Ούτως ή άλλως, κι αυτοί που διορίζονται τώρα είναι καλύτεροι;
Οι υπέρμαχοι των ιδιωτικών πάντως, θα ήθελα να δω τι θα λένε αν μάθουν πως ο γιατρός που θα τους εγχειρίσει είναι απόφοιτος πρώην ανατολικής χώρας πχ...
'Αααα το κύριο Παπαδόπουλο, κόπηκε στη Χειρουργική; Δεν πειράζει κύριο Παπαδόπουλο, 100
-
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Ναι, χμ, καλά. Τα ίδια γράφουμε εδώ και χρόνια. Ιδρύματα της ξάπλας, προθάλαμοι του δημοσίου τομέα της ξάπλας, με φοιτητές που μαθαίνουν ξύλινες γνώσεις από ξύλινους ανθρώπους με ξύλινο προορισμό.
Οι ελάχιστοι που κάνουν προσωπικό αγώνα και διαβάζουν - ενημερώνονται μόνοι τους, εξελίσσονται σε καλούς επιστήμονες.
Αλλά τί να πεις όταν ο καημός ενός μέσου φοιτητή είναι όχι το επίπεδο των γνώσεων που λαμβάνει και το επίπεδο της διδασκαλίας, αλλά το αν θα μετράει το πτυχίο των 'άλλων' σαν το δικό του στα διάφορα ΑΣΕΠ, κατά προτίμηση σε διαδικασίες με μοριοδότηση, χωρίς εξετάσεις.Για όλα φταίει το οτιδήποτε φέρει την λέξη δημόσιο μαζί του δηλαδή;
Ο άνθρωπος λέει:Πριν από μερικά χρόνια και στην Ελλάδα λέγαμε «Μετσόβιο Πολυτεχνείο» και το όνομα από μόνο του αποτελούσε πιστοποίηση των σπουδών και όνειρο πολλών να φοιτήσουν εκεί.
Διαφωνείς, η δεν ήταν τότε δημόσιο ;
Αλλα να πούμε και το άλλο. Δεν είναι μόνο τί σου δίνει το όποιο Ανώτατο, αλλα και τί είσαι διατεθημένος να πάρεις σαν σπουδαστής.
Γιατί άν η επιστήμη σου 'σου την δίνει πολύ' και απο μέτριο Ιδρυμα βγαίνεις κορυφή.
Αρμέγεις τα πάντα. Έχεις πλέον και το Google .
(Για την πληροφορική δεν το συζητάω κάν. 10 Πανεπιστήμια στον browser σας και στο linux σας) -
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Η «κατωτατοποίηση» των πανεπιστημίων
O αγώνας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΤΕΙ) δικαιώθηκε. Σύμφωνα με νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης έγιναν «ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα». «Ανωτατοποιήθηκαν» σύμφωνα με ένα αναγκαίο, αλλά κακόηχο νεολογισμό. Ορθώς, αναφώνησε «ε, και;» πριν από λίγο καιρό ο κ. Αντώνης Καρκαγιάννης: «Το ερώτημα όμως είναι αν τα ΤΕΙ από τότε που ανακηρύχθηκαν πανεπιστήμια κατόρθωσαν τα ίδια να δικαιώσουν αυτό τον τίτλο και να τον γεμίσουν με το ανάλογο περιεχόμενο. Θα μου πείτε πώς να το κατορθώσουν τα ΤΕΙ, όταν τα υπάρχοντα πανεπιστήμια κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να απογυμνώσουν αυτόν τον τίτλο από κάθε ουσιαστικό περιεχόμενο». («Τα ΤΕΙ στον δρόμο “ανωτατοποίησης”» «Καθημερινή», 9/11/2007)
Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν ρωτά αν το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης είναι «ανωτατοποιημένο» ΤΕΙ ή είναι πανεπιστήμιο. Δεν ρωτά αν είναι κρατικό ή ιδιωτικό ίδρυμα. Για όλο τον κόσμο είναι το ΜΙΤ κι αυτό αρκεί. Για τον ίδιο λόγο κανείς δεν ενδιαφέρεται αν τα πανεπιστήμια Loyola ανήκουν στην καθολική εκκλησία, ή αν το «City University» είναι Κέντρο Ελευθέρων Σπουδών (όπως συνηθίσαμε να λέμε στην Ελλάδα). Κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα κυκλοφορεί στο παγκόσμιο εκπαιδευτικό τοπίο με το όνομά του. Καλό ή λιγότερο καλό -κρίνεται διαρκώς. Κι αυτό το όνομα είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, πλην ενός: πώς το καταχωρίζουν στα κατάστιχά τους κάποιοι γραφειοκράτες σε ένα υπουργείο.
Τα φημισμένα πανεπιστήμια έχουν την αίγλη τους, διότι παράγουν εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο. Διότι έχουν αποφοίτους με εφόδια να κάνουν κάτι στη ζωή τους και κυρίως: έχουν το έμψυχο δυναμικό για το οποίο δικαιολογημένα επαίρονται.
Πριν από μερικά χρόνια και στην Ελλάδα λέγαμε «Μετσόβιο Πολυτεχνείο» και το όνομα από μόνο του αποτελούσε πιστοποίηση των σπουδών και όνειρο πολλών να φοιτήσουν εκεί. Ή ακόμη παραπέρα: τα ονόματα των καθηγητών ήταν εξειδίκευση της πιστοποίησης αυτών των σπουδών. Η έκφραση, επί παραδείγματι, «υπήρξε μαθητής του Γ. Κουμάντου» δεν ήταν απλώς μια τιμητική αναφορά. Είχε ένα ειδικό βάρος στην επαγγελματική κοινότητα των αποφοίτων και ίσως παραπέρα. Το κύρος μιας σχολής ή ενός πανεπιστημίου δεν εγγράφεται ποτέ στα ΦΕΚ, κατακτάται μέρα με την ημέρα, μάθημα με το μάθημα.
Στην Ελλάδα δίνεται ένας ψευδεπίγραφος αγώνας κατά των μη κρατικών πανεπιστημίων, τα οποία θρυλείται ότι θα παράγουν μόνο «πτυχία για την αγορά» και ως εκ τούτου «θα υποβαθμίσουν την ανώτατη παιδεία». Ακόμη κι αν δεχθούμε το αληθές της προφητείας, πρέπει να αναρωτηθούμε πόση παιδεία παράγουν τα κρατικά πανεπιστήμια και ΤΕΙ.
Δυστυχώς, σήμερα δεν υπάρχει ελληνικό ΑΕΙ ή ΤΕΙ που το όνομά του μεταφράζεται σε πόθο των νέων παιδιών να μάθουν εκεί. Δεν υπάρχει καν ΑΕΙ ή ΤΕΙ που να παράγει, έστω, «πτυχία για την αγορά». Εχουμε απλώς ιδρύματα που παράγουν χαρτιά, χρήσιμα για διορισμό στο Δημόσιο. Εξ ου και όλοι οι αγώνες γίνονται για το τι θα γραφτεί στα ΦΕΚ. Η «ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ και η «κατωτατοποίηση» των ΑΕΙ από εκεί ξεκινά. Και σίγουρα δεν έχουν σχέση, ούτε με την Παιδεία ούτε καν με τις σύγχρονες ανάγκες της χώρας.
Tου Πασχου Μανδραβελη από την Καθημερινή
Ναι, χμ, καλά. Τα ίδια γράφουμε εδώ και χρόνια. Ιδρύματα της ξάπλας, προθάλαμοι του δημοσίου τομέα της ξάπλας, με φοιτητές που μαθαίνουν ξύλινες γνώσεις από ξύλινους ανθρώπους με ξύλινο προορισμό.
Οι ελάχιστοι που κάνουν προσωπικό αγώνα και διαβάζουν - ενημερώνονται μόνοι τους, εξελίσσονται σε καλούς επιστήμονες.
Αλλά τί να πεις όταν ο καημός ενός μέσου φοιτητή είναι όχι το επίπεδο των γνώσεων που λαμβάνει και το επίπεδο της διδασκαλίας, αλλά το αν θα μετράει το πτυχίο των 'άλλων' σαν το δικό του στα διάφορα ΑΣΕΠ, κατά προτίμηση σε διαδικασίες με μοριοδότηση, χωρίς εξετάσεις.Πάντως εγώ δεν έχω καταλάβει ακόμη γιατί υπάρχουν ΤΕΙ και ΑΕΙ με διαφορετική διαβάθμιση στην ποιότητα σπουδών και χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα ( για τα ΤΕΙ ). Θεωρητικά τα ΤΕΙ ξεκίνησαν ως μικρά Πολυτεχνεία ή αναβαθμίσεις των Τεχνικών Σχολών. Αλλά ποιος ο λόγος να υφίστανται με τόσα έξοδα , με λειτουργικό περιβάλλον αντίστοιχο των ΑΕΙ και των Πολυτεχνείων εάν δεν είναι ισότιμα σε ότι αφορά στο πτυχίο , δεδομένου ότι η σπουδές είναι του ιδίου επιπέδου.
Σε κάθε περίπτωση συμφωνώ ότι βγάλαμε μόνοι μας τα μάτια μας σε ότι αφορά την ποιότητα σπουδών και την αναγνωρισιμότητα αυτών από τους ξένους.
-
Ο χρήστης tasosdev έγραψε:
Ναι, χμ, καλά. Τα ίδια γράφουμε εδώ και χρόνια. Ιδρύματα της ξάπλας, προθάλαμοι του δημοσίου τομέα της ξάπλας, με φοιτητές που μαθαίνουν ξύλινες γνώσεις από ξύλινους ανθρώπους με ξύλινο προορισμό.
Οι ελάχιστοι που κάνουν προσωπικό αγώνα και διαβάζουν - ενημερώνονται μόνοι τους, εξελίσσονται σε καλούς επιστήμονες.
Αλλά τί να πεις όταν ο καημός ενός μέσου φοιτητή είναι όχι το επίπεδο των γνώσεων που λαμβάνει και το επίπεδο της διδασκαλίας, αλλά το αν θα μετράει το πτυχίο των 'άλλων' σαν το δικό του στα διάφορα ΑΣΕΠ, κατά προτίμηση σε διαδικασίες με μοριοδότηση, χωρίς εξετάσεις.Για όλα φταίει το οτιδήποτε φέρει την λέξη δημόσιο μαζί του δηλαδή;
Ο άνθρωπος λέει:Πριν από μερικά χρόνια και στην Ελλάδα λέγαμε «Μετσόβιο Πολυτεχνείο» και το όνομα από μόνο του αποτελούσε πιστοποίηση των σπουδών και όνειρο πολλών να φοιτήσουν εκεί.
Διαφωνείς, η δεν ήταν τότε δημόσιο ;
Αλλα να πούμε και το άλλο. Δεν είναι μόνο τί σου δίνει το όποιο Ανώτατο, αλλα και τί είσαι διατεθημένος να πάρεις σαν σπουδαστής.
Γιατί άν η επιστήμη σου 'σου την δίνει πολύ' και απο μέτριο Ιδρυμα βγαίνεις κορυφή.
Αρμέγεις τα πάντα. Έχεις πλέον και το Google .
(Για την πληροφορική δεν το συζητάω κάν. 10 Πανεπιστήμια στον browser σας και στο linux σας)Προφανώς ο Μάνος εννοεί τον Δημόσιο Τομέα ως μέθοδο επαγγελματικής αποκατάστασης και όχι ως ιδιοκτήτη των Εκπ. Ιδρυμάτων.
Και το δεύτερο που αναφέρεις πάντως το λέει ο Μάνος.
TΙΣ ΟΙΔΕΝ?... [#4]