Noμίζω πως πρόκειται για απόφαση όπου δεν τηρήθηκαν ούτε καν οι τύποι.

Η σκοπιμοτητά της είναι προφανής και τα κίνητρά της ποταπά.

Βασικό στοιχείο της Δημοκρατίας είναι η αρχή της πλειοψηφίας...και την καταργούν!

Το ότι όντως γίνονται 'αλισβερίσια'' είναι γεγονός αλλά και στοιχείο της Δημοκρατίας (συμβιβασμοί ώστε να προκύψει το πιο αποδεκτό από την ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ σχήμα)

Η αρνητική έκφανση της Δημοκρατίας έως τώρα ήξερα πως ήταν η δικτατορία των πολλών έναντι των λίγων. Με αυτόν το νόμο πλέον περνάμε σε φάσεις όπου μια μειοψηφία αποφασίζει για το σύνολο.

Ο ραγιας ελληνας μια ζωη προτιμαει να τον κανουν κουμαντο οι λιγοι και ισχυροι, για να μην αποδεχτει τις ευθυνες που προϋποθετει η δημοκρατια.

Αν δεν ειναι ικανοι σε ενα χωριο να συμφωνησουν ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ καθε ποτε θα μαζευουν τα σκουπιδια ή τι πλακακια να βαλουν στην παραλια, τοτε...

Παντως οι δημαρχοι πηραν και ενα 42%. Ο Κωστακης θελει να του φτανει το 38%

Θέλεις ειλικρινά την άποψη των μελών του forum για την αντισυνταγματικότητα του νόμου ή για το πολιτικώς ορθό της απόφασης του έλληνα νομοθέτη?

Το πρώτο είναι ένα αρκετά δύσκολο και πολύπλοκο συνταγματικό θέμα που θα άρμοζε σε εξετάσεις μεταπτυχιακών φοιτητών Δημοσίου Δικαίου, αν όχι παραπάνω

Άποψή μου είναι ότι είναι οριακά συνταγματικό. Συνήθως τέτοιες παρεμβάσεις του νομοθέτη κρίνονται θεμιτές στο πλαίσιο του Συντάγματος. (βλ. πχ το όριο 3% για να εκλέξεις βουλευτές). Το πρόβλημα εδώ όμως είναι ότι δεν φαίνεται να υπηρετείται κάποια σκοπιμότητα άξια προστασίας χάριν δημοσίου σκοπού ή συμφέροντος:hmmm:
Από την άλλη το ΣτΕ πρέπει να ελέγξει μόνο αν το όριο του 42% παραμένει μέσα στα όρια του Συντάγματος (έλεγχος άκρων ορίων) και όχι τη σκοπιμότητα του νόμου (κάνει έλεγχο νομιμότητας-συνταγματικότητας και όχι σκοπιμότητας)...Αν όμως βρεθεί ότι υπερβαίνει τα όρια του Συντάγματος τότε μόνο θα πρέπει να εξετασθεί αν ο σκοπός που υπηρετεί το μέτρο είναι και αυτός άξιος συνταγματικής προστασίας και αν πράγματι υπηρετείται από το μέτρο και σε ποιό βαθμό...(έλεγχος αναλογικότητας).

Σκεφτόμενος και γράφοντας με έπεισα ότι ίσως και να μην είναι τόσο συνταγματικό
Δεν είναι καθόλου απλό πάντως

Ο χρήστης greo έγραψε:
Ο ραγιας ελληνας μια ζωη προτιμαει να τον κανουν κουμαντο οι λιγοι και ισχυροι, για να μην αποδεχτει τις ευθυνες που προϋποθετει η δημοκρατια.

Αν δεν ειναι ικανοι σε ενα χωριο να συμφωνησουν ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ καθε ποτε θα μαζευουν τα σκουπιδια ή τι πλακακια να βαλουν στην παραλια, τοτε...

Παντως οι δημαρχοι πηραν και ενα 42%. Ο Κωστακης θελει να του φτανει το 38%

Πέρνα από τον Πειραιά να ρωτήσεις πόσα καλά έκανε ο ΣΥΝ-Λογοθέτης (με υποστήριξη ΠΑΣΟΚ-για-να-μη-βγει-η-δεξιά) για 8 χρόνια.

Ο χρήστης nickolas έγραψε:

Βασικό στοιχείο της Δημοκρατίας είναι η αρχή της πλειοψηφίας...και την καταργούν!

Το ότι όντως γίνονται 'αλισβερίσια'' είναι γεγονός αλλά και στοιχείο της Δημοκρατίας (συμβιβασμοί ώστε να προκύψει το πιο αποδεκτό από την ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ σχήμα)

Η αρνητική έκφανση της Δημοκρατίας έως τώρα ήξερα πως ήταν η δικτατορία των πολλών έναντι των λίγων. Με αυτόν το νόμο πλέον περνάμε σε φάσεις όπου μια μειοψηφία αποφασίζει για το σύνολο.

+1 και ειδικά στα bold
μάλιστα στο δικό μας δήμο δεν εξελέγη ο πρώην δήμαρχος απο την πρώτη Κυριακή για κάτι λιγότερο απο 1% με όριο τα 42% και την δεύτερη Κυριακή, οριακά μεν αλλά έχασε και τον δήμο.
Νίκησαν οι 'συμβιβασμοί' προς όφελος του 50+% όμως, ενώ ο άλλος με την αίσθηση υπεροχής οτι οριακά δεν εξελέγη απο τη 1η Κυριακή δεν επιδίωξε συμμαχίες ούτε έκανε υποχωρήσεις κάτι που έδειχνε και το μετεκλογικό σκεπτικό του.

Στη δημοκρατία είναι δυνατόν το 0,1% να υποχρεώσει το 50% με την απειλή βέτο να πράξει έτσι αντί αλλιώς. Ομοίως το 5% μπορεί να υποχρεώσει το 46% ή το 3,5% το 47%, διαλέχτε και πάρτε. Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα.

Ψήφισα υπέρ του 42% λαμβάνοντας υπόψη:

1. Στην Ελλάδα είχαμε-έχουμε-θα έχουμε την ενισχυμένη αναλογική για την επιλογή κυβέρνησης. Στη σημερινή του μορφή επιτρέπει με 42,54% να βρεθεί το 1ο κόμμα στην κυβέρνηση ακόμα και με 1 ψήφο περισσότερο από την αξιωματική αντιπολίτευση. Αναλογικά λοιπόν δεν βλέπω γιατί αν ένας συνδυασμός μέσα από 3 ή 4 συνδυασμούς συγκεντρώσει ποσοστό άνω του 42% με διαφορά άνω των 5 μονάδων από τον 2ο να μην του δίνεται η ικανότητα να το πράξει.

2. Στην δεκαετία του 80 βασικός παράγων στις Δημοτικές Εκλογές ήταν η συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τα κόμματα της Αριστεράς τα οποία οδηγούσαν σε σχήματα όπου η μειοψηφία των Δημοτών είχε το πάνω χέρι (καθώς η Αριστερά ψήφιζε μόνον για να μην εκλεγεί ο Δήμαρχος της επάρατης Δεξιάς) και η πλειοψηφία (σχετική πάντα) δεν είχε τη δυνατότητα τελικώς να κυβερνήσει.

3. Η απλή αναλογική όσο και να φαίνεται Δημοκρατική κ.λπ. οδηγεί σε κόμματα ρυθμιστές τα οποία δίνουν μία δυσανάλογη αξία στην ψήφο μίας μειοψηφίας. Π.χ. αν έχουμε 3 κόμματα με 45%, 44% και 11% αντίστοιχα ένας οποιοσδήποτε συνδυασμός του 3ου με τα άλλα δύο κόμματα οδηγεί σε μία πλειοψηφική κυβέρνηση. Όμως αυτό έχει ως αποτέλεσμα ότι τελικά είναι το 11% το οποίο θα κυβερνά, θα ρίχνει και θα ανεβάζει κυβερνήσεις κατά το δοκούν και τελικά θα διοικεί το υπόλοιπο 89% επιλέγοντας πιό άλλο κόμμα θα εμπλέξει μαζί του στα γρανάζια της διεφθαρμένης εξουσίας (αποτέλεσμα της συνεχούς κυβέρνησης). Ο κάθε μορφής συνδυασμός ενισχυμένης αναλογικής δίνει τη δυνατότητα στο κυρίαρχο πολιτικό ρεύμα να κυβερνήσει και στους υπόλοιπους να ελέγχουν. Γιατί λοιπόν κάτι που είναι απολύτως αποδεκτό σε επίπεδο Κεντρικής Κυβέρνησης δεν είναι αποδεκτό σε επίπεδο 1ου και 2ου βαθμού.

Κι επειδή πολλά λέγονται εκ του ασφαλούς, ας πάρουμε ένα αντίθετο σενάριο από αυτό που κάποιοι έχουν στο νου τους.

Η ΝΔ με 46% σχηματίζει, μη μπορώντας να πράξει διαφορετικά, κυβέρνηση με ένα ΛΑΟΣ του 4,1%. Έρχεται η ώρα των αποφάσεων για κρίσιμα θέματα, όπως το Κυπριακό, το Σκοπιανό, τη στάση απέναντι στην Ε.Ε., την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος, τον αντιτρομοκρατικό νόμο κ.ά.

Μπορεί ή όχι μια ακραία παράταξη να εξαναγκάσει σε ακραία μέτρα μια πιο μετριοπαθή, απλώς κάνοντας χρήση της 'δίκαιης' απλής αναλογικής; Αναμφίβολα ναι. Αλλά όσο έχει κάποιος μικρή απήχηση στο εκλογικό σώμα, το ρίχνει στα περί δικαιοσύνης. ΑΝ οι κάθε λογής ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ κλπ ήταν κόμματα του 40+%, θα έλεγαν ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που λένε σήμερα.

Όσον αφορά τη συνταγματικότητα του 42%, από τη στιγμή που έχει κριθεί σύμφωνο με το Σύνταγμα το εκλογικό μέτρο του 3%, από τη στιμή που το Σύνταγμα δεν θέτει ευθείς περιορισμούς, τότε καλώς υπάρχει. Ας πείσουν οι υποψήφιοι του 5% τη σχετική, έστω, πλειοψηφία αντί να γυρεύουν να εξουσιάσουν τις τοπικές κοινωνίες ως δεκανίκια κάποιου ισχυρού.

Kαι εγώ συμφωνώ με τον Τiger. Πιστεύω ότι αυτο ισχυέι τόσο για το ΛΑΟΣ όσο και για το ΣΥΡΙΖΑ, με μια επιφύλαξη βέβαια για το ΚΚΕ (αν και αυτό ακόμα ποτέ δε θα εκτροχίαζε τη χώρα, τουλάχιστον με τη σημερινή του ηγεσία)

Κατά τα άλλα το γεγονός ότι κάτι είναι κουτσό (σύστημα εθνικών εκλογών) ΔΕΝ είναι επιχείρημα για να σπάσουμε το πόδι κάποιου άλλου (σύστημα δημοτικών εκλογών)

Αναρωτιέμαι ο christos.dimou σε ποια πλειοψηφία αναφέρεται.
Αν μεταξύ 2 υποψηφίων το 45% θέλει τον Α, το 40% τον Β και το εναπομείναν 15% μεταξύ των 2 προτιμά τον Β, η πλειοψηφία προτιμά τον Β.
Το 45% σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποφασίζει έναντι του 55% κάτι το οποίο δυστυχώς γίνεται. Ουσιαστικά χάνεται η φωνή του 15% το οποίο όμως πρέπει να έχει το δικαίωμα να αποφασίσει τουλάχιστον μεταξύ των επικρατέστερων υποψηφίων.

Εν πάσει περιπτώση είχαμε ένα δίκαιο σύστημα που στο επίπεδο των Δημοτικών εκλογών λειτουργούσε και χωρίς ουσιαστική αιτία το ανατρέπουν.
Ελπίζω αυτό να αλλάξει και ελπίζω κάποια στιγμή να προοδεύσουμε ως κοινωνία ώστε το σύστημα της απλής αναλογικής να μπορέσει να σταθεί και στις Εθνικές Εκλογές.

Ο χρήστης Tiger έγραψε:

Μπορεί ή όχι μια ακραία παράταξη να εξαναγκάσει σε ακραία μέτρα μια πιο μετριοπαθή, απλώς κάνοντας χρήση της 'δίκαιης' απλής αναλογικής;Αναμφίβολα ναι.

Νομιζω οτι δεν πρεπει να εισαι απολυτος.
Ειχαμε στο παρελθον την οικουμενικη κυβερνηση,οπου η μειοψηφια ειχε το δικαιωμα να...αναπνεει και να επικυρωνει μπορουσαν απλως να οδηγησουν την κυβερνηση σε μια πιο μετριοπαθη σταση,στην καλυτερη περιπτωση.

Σε οτι αφορα ειδικοτερα το ΛΑΟΣ,πολου πιθανον καποιες ακραιες θεσεις του οπως πχ αυτες για τους μεταναστες να γινονταν γαργαρα οταν εφτανε η ωρα των αποφασεων.

Πολύ καλά. Τότε θα υπενθυμίσω τι έγινε με το Σκοπιανό και τους βουλευτές της μετέπειτα Πολιτικής Άνοιξης. Αν ο Μητσοτάκης υποχωρούσε, θα έκανε άλλα 2 χρόνια στην κυβέρνηση. Δεν υποχώρησε κι έπεσε. Σήμερα λέμε ότι ο Μητσοτάκης είχε δίκιο, ότι η λύση που τότε αποδεχόταν ήταν πολύ καλή σε σχέση με ό,τι επακολούθησε. Αλλά τότε μια ομάδα λίγων βουλευτών έκανε παιχνίδι εκβιάζοντας.
Όποιος ελπίζει ότι πολιτικοί χώροι εξ ορισμού ακραίοι θα κάνουν πίσω την ώρα των αποφάσεων, νομίζω ότι παίρνει επικίνδυνο δρόμο.

Ο χρήστης nickolas έγραψε:

Αναρωτιέμαι ο christos.dimou σε ποια πλειοψηφία αναφέρεται.
Αν μεταξύ 2 υποψηφίων το 45% θέλει τον Α, το 40% τον Β και το εναπομείναν 15% μεταξύ των 2 προτιμά τον Β, η πλειοψηφία προτιμά τον Β.
Το 45% σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποφασίζει έναντι του 55% κάτι το οποίο δυστυχώς γίνεται. Ουσιαστικά χάνεται η φωνή του 15% το οποίο όμως πρέπει να έχει το δικαίωμα να αποφασίσει τουλάχιστον μεταξύ των επικρατέστερων υποψηφίων.

Εν πάσει περιπτώση είχαμε ένα δίκαιο σύστημα που στο επίπεδο των Δημοτικών εκλογών λειτουργούσε και χωρίς ουσιαστική αιτία το ανατρέπουν.
Ελπίζω αυτό να αλλάξει και ελπίζω κάποια στιγμή να προοδεύσουμε ως κοινωνία ώστε το σύστημα της απλής αναλογικής να μπορέσει να σταθεί και στις Εθνικές Εκλογές.

Αναφέρομαι στην σχετική πλειοψηφία που αποδέχεται ένα κόμμα τόσο ώστε να το ψηφίζει. Αν το κόμμα Γ είναι τόσο κοντά στο κόμμα Β τότε θα μπορούσαν να ενωθούν πριν τις εκλογές και να κατέβουν ως ενιαίο σχήμα. Όμως σε αυτή την περίπτωση δεν είναι βέβαιο ότι το ποσοστό του ενιαίου θα είναι το ίδιο όσο το άθροισμα των επιμέρους και πιθανά το Α κόμμα από σχετική να γινόταν απόλυτη πλειοψηφία.

Το 45% δηλαδή είναι μία φωτογραφία όταν υπάρχουν 3 φωνές. Αν είχαμε 2 δεν θα ήταν 45% μπορεί να ήταν 55% μπορεί και 40% αλλά αυτό δεν το γνωρίζεις apriori και βέβαια δεν μπορείς ούτε και να το εκτιμήσεις posteriori. Η απλή αναλογική κατά μονολιθικό τρόπο λέει ότι το Β+Γ είναι μεγαλύτερο του Α εφόσον Β+Γ ως ψήφοι είναι περισσότεροι από το Α χωρίς όμως να εξετάζει αν μία ένωση του Β+Γ θα ήταν κατά την ώρα της κρίσης μειοψηφία. Άλλωστε είναι γνωστό ότι η διάσπαση ενός χώρου σε 2 ή 3 κόμματα αυξάνει και την επιρροή του στους διπλανούς χώρους καθώς αντλεί από αυτούς που είναι πλησίον των φυσικών του άκρων. Μία συγχώνευση όπου μεταφέρει το κέντρο βάρους στο διάμεσο έχει ως αποτέλεσμα να μειώνει την επιρροή στα σύνορα (ένθεν και ένθεν).

Για το δίκαίο σύστημα. Δεν είχες δίκαιο σύστημα. Είχες ένα σύστημα όπου μερικές 10αδες λαμόγια έφαγαν δις από τα Κοινωτικά Προγράμματα και μετά εξαφανίστηκαν. Αν δεν γινόταν αυτό το 1998 ως 2002 (μετά μπήκε πιο αποτελεσματικός έλεγχος στα 2 μεγάλα κόμματα αλλά η ζημία σε πολλές πόλεις είχε γίνει) τότε θα ήταν και πιο δύσπεπτο ένα σύστημα με 42% μέτρο εφόσον το Β είναι στο 37%-.

ΙΜΗΟ θα ήθελα το σύστημα αυτό να επεκταθεί και στις Βουλευτικές Εκλογές ή να υπάρξει επιτέλους ένα ενιαίο σύστημα εκλογής σε όλες τις βαθμίδες.

Υ.Σ. Απλή αναλογική μετά την αλλαγή στην Ιταλία απλά δεν υπάρχει πια πουθενά στο κόσμο. Οι Ιταλοί δε, μετά από 50 χρόνια διαχρονικής μάσας όπου τα κομματόσκυλα από την δεξία ως την αριστερά τους έφαγαν τις σάρκες τιμώρησαν το σύστημα εξουσίας και τελικά τώρα εφαρμόζουν ένα πρακτικά πλειοψηφικό σύστημα που δίνει το 60% των εδρών στη Βουλή στον 1ο συνδυασμό ανεξαρτήτως διαφοράς και ποσοστού. Οι άνθρωποι αυτοί που έφυγαν τρέχοντας από την απλή και ανόθευτη αναλογική (πάγιο αίτημα του ΚΚΕ καθώς μόνον έτσι θα γίνει κόμμα εξουσίας) κάτι δεν γνωρίζουν παραπάνω??? Γιατί λοιπόν στο Ελλάδα να φέρουμε ένα σύστημα που είδαμε ότι το 1989-1990 παραλίγο να διαλύσει το ημιδιαλυμένο κράτος μας. Οι ισχυρές κυβερνήσεις τουλάχιστον δημιουργούν και απαιτήσεις. Οι κυβερνήσεις συνασπισμού θα έδιναν το δικαίωμα να λένε οι κυβερνώντες (όχι εμείς οι άλλοι δεν ήθελαν το Α και Β) και στο τέλος ένα πρωϊνό θα ξυπνήσουμε και δεν θα βρούμε τίποτα όρθιο.

Αυτά και ελπίζω να μην κούρασα....

1.κακώς, πολύ κακώς, συζητάμε για εθνικές και δημοτικές εκλογές και συστήματα ταυτόχρονα.
2. Πόσες φορές έχουμε δει να κατεβαίνουν 2 υποψήφιοι απο το ίδιο κόμμα? Άμα είναι να τρέξουμε λοιπόν διάφορα σενάρια ας τρέξει και το εξής
κυρίαρχο κόμμα 58% ->2 υποψήφιοι 26% ο καθένας
μειοψηφία 42%

τελικά το δήμο παίρνει η μειοψηφία, εκλογική και κοινωνική
η απλή αναλογική βολεύει τα πολύ μικρά κόμματα-συνδυασμούς για να μπουν στην βουλή/δ. συμβούλιο
απο εκεί και πέρα υπάρχουν συνδυασμοί που ενώ μπαίνουν δεν έχουν πιθανότητες για 'εφαρμογή' προγραμματικών θέσεων παρά μόνο σε ένα σύστημα απόλυτης πλειοψηφίας (50%+1).
αποτέλεσμα γίνεται πολιτική αντιπαράθεση επι σχεδίων που καταλήγει σε πολιτική σχεδίων που καταλήγει σε μεγάλα λόγια, ψεύτικες υποσχέσεις, ελάχιστη αποτελεσματικότητα.

Εγώ απλά θα σημειώσω ότι η αξία της 'δικής μου' ψήφου που ψηφίζω κάποιον ως το μη χείρον βέλτιστον και του 'άλλου' που ψηφίζει με πάθος έναν υποψήφιο έχουν την ίδια αξία.
Επιπλέον εφόσον αυτός που ψηφίζω αποδειχτεί το αυτσάιντερ, έχω κάθε δικαίωμα επιλογής, μεταξύ των επικρατέστερων σε 2ο χρόνο. Ειδάλως εκμηδενίζεται σχεδόν η αξία της ψήφου μου και είμαι έρμαιο των ισσοροπιών μεταξύ των μεγάλων (τις οποίες όμως θα πρέπει να μου δίνεται η ευκαιρία με τον έρμο 2ο γύρο τουλάχιστον να τροποποιώ κατά τρόπο που να κρίνω ωφέλιμο)

Ο χρήστης Tiger έγραψε:
Στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) εκκρεμούν προσφυγές υποψηφίων στις περιφέρειες αυτές με τις οποίες αμφισβητείται η συνταγματικότητα του εκλογικού μέτρου βάσει του οποίου αναδεικνύονται νομάρχες και δήμαρχοι την πρώτη Κυριακή εφόσον αποσπάσουν ποσοστό 42% του εκλογικού σώματος.
Oι γνώμες των δικαστών του Γ' Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι διχασμένες.

Εσείς τι πιστεύετε;

ΥΓ:Παρακαλω θερμά τους moderators να μην το μετακινησουν σε θεμα που αφορα τις εκλογες του 2007 ή οτιδήποτε άλλο μη σχετικό.

Βγάζω από τη ναφθαλίνη το θέμα για δύο λόγους:

1. Προσφυγή δικηγόρου στο ΣτΕ για το νέο εκλογικό νόμο

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατέθεσε σήμερα αίτηση δικηγόρος με την οποία ζητάει να ακυρωθεί ως αντισυνταγματικός ο Ν. 3636/2008 που αφορά το νέο εκλογικό νόμο, ο οποίος παραχωρεί επιπλέον 50 έδρες στο πρώτο κόμμα.

Ο δικηγόρος υποστηρίζει ότι ο νέος εκλογικός νόμος είναι αντίθετος στα άρθρα 1,4 και 51 του Συντάγματος που καθιερώνουν τις αρχές της λαϊκής κυριαρχίας, της ισότητας και την αρχή της αντιπροσωπευτικότητας.

Οι νομικοί του forum τι πιστεύετε; Έχει 'ελπίδες' η αίτηση του δικηγόρου;

2. Έχει υπάρξει κάποια εξέλιξη σχετικά με τις προσφυγές για το 42%;

Ο χρήστης lokatzis έγραψε:

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) εκκρεμούν προσφυγές υποψηφίων στις περιφέρειες αυτές με τις οποίες αμφισβητείται η συνταγματικότητα του εκλογικού μέτρου βάσει του οποίου αναδεικνύονται νομάρχες και δήμαρχοι την πρώτη Κυριακή εφόσον αποσπάσουν ποσοστό 42% του εκλογικού σώματος.
Oι γνώμες των δικαστών του Γ' Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι διχασμένες.

Εσείς τι πιστεύετε;

ΥΓ:Παρακαλω θερμά τους moderators να μην το μετακινησουν σε θεμα που αφορα τις εκλογες του 2007 ή οτιδήποτε άλλο μη σχετικό.

Βγάζω από τη ναφθαλίνη το θέμα για δύο λόγους:

1. Προσφυγή δικηγόρου στο ΣτΕ για το νέο εκλογικό νόμο

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατέθεσε σήμερα αίτηση δικηγόρος με την οποία ζητάει να ακυρωθεί ως αντισυνταγματικός ο Ν. 3636/2008 που αφορά το νέο εκλογικό νόμο, ο οποίος παραχωρεί επιπλέον 50 έδρες στο πρώτο κόμμα.

Ο δικηγόρος υποστηρίζει ότι ο νέος εκλογικός νόμος είναι αντίθετος στα άρθρα 1,4 και 51 του Συντάγματος που καθιερώνουν τις αρχές της λαϊκής κυριαρχίας, της ισότητας και την αρχή της αντιπροσωπευτικότητας.

Οι νομικοί του forum τι πιστεύετε; Έχει 'ελπίδες' η αίτηση του δικηγόρου;

2. Έχει υπάρξει κάποια εξέλιξη σχετικά με τις προσφυγές για το 42%;

1. Δεν δίνω πολλές πιθανότητες ευδοκίμησης του ενδίκου βοηθήματος...

2. Με τέσσερις αποφάσεις (Σ.τ.Ε. 117-120/2008, Γ΄. Τμ. επταμ.) παραπέμφθηκαν στην Ολομέλεια υποθέσεις δημοτικών εκλογών, στις οποίες τίθεται ζήτημα συνταγματικότητας της πρόβλεψης ποσοστού 42% από τον πρόσφατο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (ν. 3463/2006), προκειμένου ν’ αναδεικνύεται ο επιτυχών συνδυασμός από τον πρώτο γύρο.

Με τις αποφάσεις αυτές κρίθηκε, εν πρώτοις, ότι η αρχή της αναλογικότητας οριοθετεί την δράση του νομοθέτη και κατά την θέσπιση του εκλογικού συστήματος των Ο.Τ.Α. Περαιτέρω, η μια άποψη τάχθηκε υπέρ της συνταγματικότητητας του ποσοστού 42% του συνόλου των εγκύρων ψηφοδελτίων, το οποίο προβλέφθηκε για σκοπό που είναι κατ’ αρχήν συνταγματικά θεμιτός, δεδομένου ότι ο νομοθέτης επεδίωξε την εξασφάλιση της εύρυθμης και αποδοτικής λειτουργίας των οργάνων διοικήσεως των δήμων και για τον λόγο αυτό προέκρινε εκλογικό σύστημα, κατά το οποίο ο συνδυασμός που ανακηρύσσεται επιτυχών, να μην στηρίζεται σε προεκλογικές – ευκαιριακές συμμαχίες, αλλά να έχει ενιαίο προγραμματικό λόγο για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των ζητημάτων τοπικού ενδιαφέροντος. Τούτο, κρίθηκε, δεν αντιβαίνει στις συνταγματικές αρχές της ισότητας της ψήφου και της ευρύτερης δυνατής λαϊκής εκπροσώπησης, αλλά ούτε και στην αρχή της αναλογικότητας, αφού η ρύθμιση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ακατάλληλη για την επίτευξη του ως άνω, συνταγματικώς θεμιτού, σκοπού ούτε ότι υπερακοντίζει το σκοπό αυτό• η δε πριμοδότηση του επιτυχόντος συνδυασμού με έως και 4 έδρες επί πλέον όσων αντιστοιχούν στο ήμισυ των ψήφων, θεωρείται δικαιολογημένη. Οι αποφάσεις στις οποίες η άποψη αυτή πλειοψήφησε, είναι οι 117 (Δήμος Ζωγράφου), 119 (Δ. Αροανίας Αχαΐας) και 120/2008 (Δ. Χολαργού). Αντιθέτως, σύμφωνα με άλλη γνώμη, η οποία πλειοψήφησε στην Σ.τ.Ε. 118/2008 (Δ. Σκοπέλου), εν όψει των διακρίσεων του νόμου για τις εκάστοτε απαιτούμενες πλειοψηφίες προς λήψη αποφάσεων από τα Δημοτικά Συμβούλια, η εξαιρετικά μεγάλη ενίσχυση του συνδυασμού, ο οποίος συγκέντρωσε μόνο το 42% των εγκύρων ψήφων και ανακηρύχθηκε επιτυχών, με τα 3/5 των εδρών των δημοτικών συμβούλων, δηλαδή με αριθμό δημοτικών συμβούλων, ο οποίος του επιτρέπει να λαμβάνει αποφάσεις ακόμα και για μέγιστης σημασίας ζητήματα, όπως οι αποφάσεις για την κατάργηση του ίδιου Δήμου και την συνένωση ή συγχώνευσή του με άλλους Ο.Τ.Α., υπερακοντίζει τον συνταγματικά θεμιτό σκοπό της υπάρξεως ισχυρών οργάνων διοικήσεως των Δήμων και αποτελεί δυσανάλογο περιορισμό της αρχής της ισοδυναμίας της ψήφου και της ελεύθερης εκδήλωσης της λαϊκής θέλησης, νοθεύοντας ουσιωδώς την αρχή της αντιπροσωπευτικότητας. Τέλος, στις αποφάσεις αυτές κρίθηκε κατά πλειοψηφία, ότι η ρύθμιση του αναθεωρημένου άρ. 54 παρ. 1 του Συντάγματος (ισχύς του εκλογικού νόμου από τις μεθεπόμενες εκλογές) δεν ισχύει στο σύστημα ανάδειξης των αρχών των Ο.Τ.Α., διότι δεν επιδέχεται ανάλογη εφαρμογή, ως θέτουσα περιορισμούς στο έργο του νομοθέτη.

http://www.ste.gr/portal/page/portal/St ... faseis#a35' target='_blank'

Όπως είχα γράψει από την πρώτη στιγμή που τέθηκε το ζήτημα (βλ. 1η σελίδα του thread) θεωρώ το ζήτημα εξαιρετικά οριακό συνταγματικά με ισχυρά νομικά επιχειρήματα και από τις 2 πλευρές και δεν προσφέρεται για καφενειακή κουβέντα δεδομένου ότι είναι αμιγώς νομικό-τεχνικό ζήτημα...