Νικόλαε, ένας χωρισμός μπορεί να είναι από άκρως οδυνηρός έως άκρως αναβαπτιστικός, με διάφορα επιπρόσθετα συναισθηματικά ίχνη χαρμολύπης και νοσταλγίας.
Νομίζω ότι το δάκρυ που θα κυλίσει στην κογιοτική παρειά με την απομάκρυνση της Τσέχας, θα το εκκρίνουν δύο νοητικοί-θυμικοί αδένες. Ο ένας είναι η συνειδητοποίηση του βέλους του χρόνου, καθώς το παρελθόν αποκρυσταλλώνεται με τη μορφή του Octa και των συνοδευτικών εμπειριών. Από ζώσα πραγματικότητα γίνεται ανάμνηση, και συνήθως μας πικραίνει η οριστική απομάκρυνση μας από κάτι ευχάριστο, το οποίο, έτσι ακριβώς, δεν πρόκειται να το ξαναζήσουμε. Κι ας είναι συνειδητή αυτή μας η επιλογή. Συνεπώς, η Τσέχα μπαίνει στην ιδιωτική συλλογή αναμνήσεων, από όπου και μόνο θα μπορείς να τη βλέπεις.
Ο δεύτερος είναι ότι σε υπηρέτησε πιστά, ζητώντας ελάχιστα, σε ταξίδεψε και σε έκανε καλύτερο οδηγό, πιθανότατα. Οπότε, εύλογα, ως φόρο τιμής στις υπηρεσίες της, θα νιώσεις ένα μικρό τσίμπημα, καθώς θα την παραδίδεις στον επόμενο.

Όμως...

Η ζωή συνεχίζεται.
Αφήνεις το παρελθόν στην ησυχία του και προχωράς με την προσμονή του νέου έρωτα, που θα σε φιλοδωρήσει με κάμποσα ξενύχτια.

Παρακάμπτω το ενδεχόμενο να έχω γίνει κουραστικός, και επαναλαμβάνω: E90 ή E92, 330 ή 335.

Αν του Ζ, προηγείται ο αριθμός 350, φυσικά και όχι, κάθε άλλο.

Αν ακολουθεί ο αριθμός 4, προσωπικά και μόνο θα την απέφευγα, για πολύ συγκεκριμένους λόγους που έχω εξηγήσει.

Στη θέση της θα πηγαίνα καρφωτός για 330i, 90 ή 92, χωρίς να στερηθώ τίποτα από τα καλά της Ζ, και χωρίς να επωμιστώ κανένα από τα αρνητικά της. Απλή λογική.
Μ΄ αρέσουν και στο σχήμα περισσότερο οι 3άρες, μου αρέσει που είναι και 4θέσιες.

Τώρα, αν σε έχει συνεπάρει το σχήμα Ζ, με την ευχή μου!

Α, και καμία σχέση με την ηλικία.
Άλλωστε νιος είσαι ωρέ Κογιότ, δεν σε πήραν και τα χρόνια ωρέ!

Ο χρήστης Coyot έγραψε:
Φαίνεται πως ήρθε η ώρα του χωρισμού:
http://www.4troxoi.gr/forum/viewtopic.p ... 889#945889

Ανοίγω αυτό το τόπικ για να με παρηγορήσετε! (δεν ξέρω αν καλώς το ανοίγω εδω, ας μετακινηθεί αν πρέπει).
Επ' ευκαιρία, αν ξέρετε κανένα καλό παλληκάρι να την αποκαταστήσω, σφυρίξτε το. Θα είναι κρίμα να καταλήξει κάπου που δεν θα εκτιμηθεί.

Στενοχωριέμαι πολύ πάντως. Είναι σαν να προδίδω μια πιστή και πάντα πρόθυμη σύζυγο, που ποτέ της δε ζήτησε τίποτα, για τα μάτια κάποιας 'θεάς' (και δη, 'καλής οικογενείας').
Η 'θεά' δεν έχει παραγγελθεί ακόμη.
Αμφιταλαντεύομαι μεταξύ ατμόσφαιρας και τούρμπο, μεταξύ στυλ 'συζύγου' (πάλι) ή 'πορνιδίου' αυτήν τη φορά.
Επίσης δεν έχω κατασταλάξει υπαρξιακώς, μέσα μου, τι μέρος του εισοδήματός μου θα σκάσω.

Α, εννοείται ότι το μόνο βέβαιο είναι ότι η 'καλή οικογένεια' θα είναι εκ Μονάχου.

Μην στενοχωριεσαι...θα επρεπε να χαιρεσαι που γλυτωσες και κατανοησες το σφαλμα σου...τι καλα που θα ειναι να παρεις ενα γρηγορο ιαπωνικο αμαξι που θα σε συντροφευει πολλα πολλα χρονια χωρις προβληματα και με χαμηλο κοστος συντηρησης...

Pai Mei
Βρε Pai Mei με εκανες και βουρκωσα πρωινιατικα...δεν καταλαβα οτι προκειτε για αυτοκινητο παρα στο τελος..

Νίκο,χρόνο για 'συζυγικη ζωή' εχεις ακόμα αφθονο μπροστα σου.Κάποια μερα θα γερασουμε,και δε θα μπορούμε να επιβληθούμε στα πορνίδια (αν διατηρησουν το χαρακτηρα τους ως τοτε)

Χτυπα γερα τωρα που μπορεις,και ασ'την Τσεχα να πάει σε κανενός αλλου 'οικογενειάρχη' τα χερια

Μια ζωή την έχουμε

Τη χρονιά που έκλεινα τα ενενήντα χρόνια μου θέλησα να κάνω δώρο στον εαυτό μου μια νύχτα τρελού έρωτα με μια έφηβη παρθένα. Θυμήθηκα τη Ρόζα Καμπάρκας, ιδιοκτήτρια ενός παράνομου οίκου ανοχής, η οποία συνήθως ειδοποιούσε τους καλούς πελάτες της όταν είχε κάποια άβγαλτη διαθέσιμη. Ποτέ δεν είχα υποκύψει σ’ εκείνον ή σε κάποιον άλλο από τους πολλούς αισχρούς πειρασμούς της, αλλά αυτή δεν πίστευε στην αγνότητα των αρχών μου. «Ακόμα και η ηθική είναι υπόθεση χρόνου», έλεγε μ’ ένα μοχθηρό χαμόγελο, «θα το δεις».
Ένας ηλικιωμένος δημοσιογράφος αποφασίζει να γιορτάσει τα ενενηκοστά γενέθλιά του με μεγαλειώδη τρόπο, δίνοντας στον εαυτό του ένα δώρο που θα τον κάνει να αισθάνεται ότι είναι ακόμα ζωντανός, μία νεαρή παρθένα.
Όταν τη συναντά σε έναν οίκο ανοχής, ανακαλύπτει ότι βρίσκεται στο χείλος του θανάτου, όχι από γηρατειά αλλά από έρωτα. Αυτό το συγκινητικό νέο μυθιστόρημα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, γραμμένο με το απαράμιλλο στιλ ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του αιώνα μας, αποτελεί έναν ύμνο προς τον έρωτα.
(Αντιγραφή από http://www.livanis.gr/ViewShopProduct.aspx?Id=60196 )

Αν και οι γυναίκες εξ' ανατολής είναι οι ομορφότερες (ιδιαίτερα οι Λετονές),
δεν φαντάζομαι να ξαναπροτιμήσεις ανατολικώς.

Ούτε προτείνω ασιάτισες όπως ο φίλος Random γιατί όπως ξέρεις, μέχρι
την ενηλικίωση οι ασιάτισες είναι κούκλες και μετά γίνονται πανούκλες με
σακούλες στα μάτια.

Προτείνω να ξεχαστείς με μπουρδελότσαρκες σε μοντέλα που δεν σκοπεύεις
να αγοράσεις. Άφησε να περάσει λίγο ο καιρός, γιατί δεν ξέρεις τί τρέλα μπορεί
να μπεί στο μυαλό ενός ανδρός κάποιας ηλικίας.

Ξεχνας ομως οτι οι Ασιατισες εχουν το γατακι καθετα, πραγμα που δεν το εχει καμμια αλλη λατσοναστον κοσμο

Ο χρήστης Coyot έγραψε:

Ίσως το ιδεώδες να είναι τελικά μια σύζυγος που, στο κρεβάτι, θα έκανε την οποιαδήποτε πόρνη που θα παρακολουθούσε, να κοκκινίζει (από ντροπή ή απ' το κακό της)

παντου υπάρχει ενας μύθος

Γνωστός μου έχει τη Ζ3. Είναι απογοητευμένος. Το αμάξι δεν έχει πολύ γκάζι και έτσι βλέπεις περισσότερο τα μειονεκτήματα. Είναι ανοικτό - το σημαντικότερο μειονέκτημα, πάρα πολύ μικρό (δεν μπορείς να πας εκδρομή), δεν πηγαίνει με τίποτε σε χιόνι (ούτε να παρκάρει σε χιονισμένο δρόμο δε μπορεί).

Άλλος γνωστός μου είχε τη 330 με τη σπορ ανάρτηση. Εξαιρετικό περπάτημα αλλά σε χιονοδρομικό δεν ανέβαινε - απαράδεκτη, χρειάζεται δεύτερο αμάξι. Αντικαταστήθηκε από την 530, καμία σχέση σε σπορ συμπεριφορά αλλά είναι άνετη και δε καίει πολύ βενζίνη (για το μέγεθος). Τα ηλεκτρονικά είναι πανηλίθια, συνέχεια στην αντιπροσωπεία για αναβαθμίσεις - δεν υπήρχε περίπτωση να ξεκινήσεις χωρίς να βαράνε τα κουδούνια, έπρεπε να έχεις λίστα για να κάνεις με τη σειρά διάφορα πράγματα αλλιώς βροντούσαν κουδούνια - τρομερά εκνευριστικό (αλλά και στο ταξίδι πχ σταματάει τη μουσική για να σου πει ότι το νερό στους υαλοκαθαριστήρες είναι χαμηλό).

Εμένα μου αρέσει η κουπέ Ζ αλλά εκτός που χρειάζεται λαχείο για να την αγοράσεις, μετά τη τετρακίνηση και τους χώρους που έχεις, θα βρίζεις αρκετά.

Από την άλλη μεριά, με τη προπέλα θα ανέβουν σημαντικά οι μετοχές σου στο χρηματιστήριο του γάμου, αν είσαι και συγκαταβατικός...

(βέβαια η Χ5 δείχνει ότι είσαι έτοιμος για για γάμο αλλά και η άλλη είναι καλή, θα τη πουλήσεις όταν παντρευτείς )

το γατακι το εχουν κάθετα για να δεχονται ευκολοτερα τις πιστωτικές καρτες.

Ζ4 ή 350Ζ καλες επιλογες και οι 2. το καθενα εχει τα καλά του και τα ασχημα του. παντα αναλογα με το τι ψαχνει ο καθενας.

(για Ζ3 ουτε λογος βεβαια.αλλο αμάξι σε σχεση με το 4άρι).

Ο χρήστης Joe Bar Team έγραψε:
το γατακι το εχουν κάθετα για να δεχονται ευκολοτερα τις πιστωτικές καρτες.

Ο χρήστης Coyot έγραψε:
Α, εννοείται ότι το μόνο βέβαιο είναι ότι η 'καλή οικογένεια' θα είναι εκ Μονάχου.

Γιατί, ρε παιδί μου, μόνο βλαχογερμανούς;
Τίποτα από Schwaben μεριά δεν το σκέφτεσαι;

Τσούφενχάουζεν ή Στούτγκαρτ?

Και τσουφενχάουζεν βάισαχ παίζει για σπορτάκια, και Ουντερτιρκχάιμ Ζιντελφίνγκεν για σαλόνια...
Για όλους έχει ο μπαχτσές!