Μπλόκο ΥΠΕΧΩΔΕ για το 90% των φωτοβολταϊκών

Χρυσα Λιαγκου

Tορπίλη τα σχέδια του υπουργείου Aνάπτυξης και της PAE για την ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών έβαλε το YΠEXΩΔE, εγκλωβίζοντας χιλιάδες επενδύσεις. Aπόφαση του υπουργού Γ. Σουφλιά, που υπεγράφη στις 6 Iουλίου, σχετικά με την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων σε εκτός σχεδίου περιοχές, έχει φέρει προ αδιεξόδου το YΠAN και τη PAE καθώς μπλοκάρει στην πράξη περίπου το 90% των αιτήσεων για φωτοβολταϊκά. Σε αντίθεση με τις προ διμήνου εξαγγελίες του υπουργού Aνάπτυξης K. Xατζιδάκη, η συγκεκριμένη KYA ορίζει ότι για την εγκατάσταση μεσαίων φωτοβολταϊκών συστημάτων ισχύος 20 έως 150 κιλοβάτ, σε εκτός σχεδίου εκτάσεις, απαιτούνται άρτια και οικοδομήσιμα οικόπεδα. H προϋπόθεση ισχύει ακόμη και για όσους έχουν εκδοθεί από τη PAE αποφάσεις εξαίρεσης από την υποχρέωση λήψης άδειας παραγωγής. O υπουργός Aνάπτυξης K. Xατζιδάκης στις 20 Mαΐου, παρουσιάζοντας τις νέες ρυθμίσεις για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στις στέγες και στις εκτός σχεδίου περιοχές, παρέπεμψε στην αναμενόμενη KYA του YΠEXΩΔE, εξαγγέλλοντας ότι τα έργα φωτοβολταϊκών της κατηγορίας 20 - 150 κιλοβάτ, μπορούν να εγκαθίστανται σε οποιοδήποτε οικόπεδο μη άρτιο και οικοδομήσιμο εφόσον έχει εκδοθεί απόφαση εξαίρεσης από άδεια παραγωγής από τη PAE. Για τις συγκεκριμένες μάλιστα επενδύσεις και προς διευκόλυνσή τους είχε προβλεφθεί η απλή έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας έναντι της υποχρέωσης έκδοσης οικοδομικής άδειας.

Προς έκπληξη των επενδυτών και απογοήτευσης της ηγεσίας του YΠAN και της PAE, η απόφαση του κ. Σουφλιά προβλέπει ότι «για εγκατάσταση ισχύος από 20 έως 150 κιλοβάτ απαιτούνται άρτια και οικοδομήσιμα γήπεδα και δεν απαιτείται η έκδοση οικοδομικής άδειας αλλά έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας».

Σύμφωνα με εκτιμήσεις της PAE, το 90% των συνολικών αιτήσεων για φωτοβολταϊκά εμπίπτει στη συγκεκριμένη κατηγορία και δημιουργείται ένα τεράστιο αδιέξοδο για τους επενδυτές, οι οποίοι θα μπορούν να διασφαλίσουν άδεια εξαίρεσης, αλλά στη συνέχεια δεν θα μπορούν να υλοποιήσουν τις επενδύσεις τους αφού δεν θα βρίσκονται σε άρτια οικοδομήσιμα οικόπεδα.

Μ*λακας απο τους λιγους ο Σουφλιας

Αιολικα παρκα στην Ευβοια.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_art ... 009_322142

Σαν το αναψυκτήριο ένα πράμα
Δεν το είχα σκεφτεί αυτό πάντως, αν και το να χτίσει κάποιος το εξοχικό του δίπλα σε ένα δάσος Φ/Β προϋποθέτει λίγο βίτσιο

Ο χρήστης christos.dimou έγραψε:

Μ*λακας απο τους λιγους ο Σουφλιας

Δεν είναι @αλάκας το νόμο εφαρμόζει

Η τοποθέτηση Φ/Β απαιτεί την εκσκαφή θεμελίων και τη κατασκευή οικίσκου για την εγκατάσταση των controllers. Το παραθυράκι του ΥΠΑΝ ήταν εκεί. Με πρόσχημα την εγκατάσταση ενός συστήματος 20 KW ο άλλος κατασκεύαζε και ένα ωραίο μικρό αυθαίρετο των 100 τμ δήθεν για να εγκαταστήσει των controller.

Μετά όλοι θα αναρωτιώμασταν γιατί γεμίσαμε αυθαίρετα.

'Νταξει αυτο ειναι επιστημονικη φαντασια,ουτε ο πλεον αυθαιρετακιας δεν θα το σκεφτοταν.
Ο Σουφλιας εχει ξαναδωσει δειγματα του ποσο μικρονους ειναι και αυτος και το γλυφοκωλικο επιτελειο του με τους ημιυπαιθριους και με το περιφημο 'ακτινα 3' που πηγε να επιβαλει για τις ανεμογεννητριες (παγκοσμια πρωτοτυπια).
Βασικα ο ανθρωπος υπαλληλος του Μπομπολα και της S&B ειναι,δεν ειναι στελεχος,υπαλληλισκος της συμφορας ειναι που χωρις πλατες θα ηταν κοινοταρχης σε κανα no name χωριο.

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:

Δεν το είχα σκεφτεί αυτό πάντως, αν και το να χτίσει κάποιος το εξοχικό του δίπλα σε ένα δάσος Φ/Β προϋποθέτει λίγο βίτσιο

Μπορεις παντα να βαλεις ενα μικρο ναο,υπαρχουν και σε προκατ αν δεν εχεις πολλα χρηματα .

Ο χρήστης Tiger έγραψε:

Μ*λακας απο τους λιγους ο Σουφλιας

Δεν είναι @αλάκας το νόμο εφαρμόζει

Η τοποθέτηση Φ/Β απαιτεί την εκσκαφή θεμελίων και τη κατασκευή οικίσκου για την εγκατάσταση των controllers. Το παραθυράκι του ΥΠΑΝ ήταν εκεί. Με πρόσχημα την εγκατάσταση ενός συστήματος 20 KW ο άλλος κατασκεύαζε και ένα ωραίο μικρό αυθαίρετο των 100 τμ δήθεν για να εγκαταστήσει των controller.

Μετά όλοι θα αναρωτιώμασταν γιατί γεμίσαμε αυθαίρετα.

'Νταξει αυτο ειναι επιστημονικη φαντασια,ουτε ο πλεον αυθαιρετακιας δεν θα το σκεφτοταν.

Σοβαρολογείς? Για εμένα το γεγονός ότι θα είχαν εξασφαλισμένο ρεύμα θα ήταν το μισό βήμα.
Το υπόλοιπο είναι να βρουν νερό αλλά υποθέτω κάνουν γεώτρηση.
Πέραν του ότι νομίζω κάποια φωτοβολταικά θέλουν και νερό οπότε δεν υπάρχει ούτε τέτοιο πρόβλημα!

Ο χρήστης christos.dimou έγραψε:

Μ*λακας απο τους λιγους ο Σουφλιας

Δεν είναι @αλάκας το νόμο εφαρμόζει

Η τοποθέτηση Φ/Β απαιτεί την εκσκαφή θεμελίων και τη κατασκευή οικίσκου για την εγκατάσταση των controllers. Το παραθυράκι του ΥΠΑΝ ήταν εκεί. Με πρόσχημα την εγκατάσταση ενός συστήματος 20 KW ο άλλος κατασκεύαζε και ένα ωραίο μικρό αυθαίρετο των 100 τμ δήθεν για να εγκαταστήσει των controller.

Μετά όλοι θα αναρωτιώμασταν γιατί γεμίσαμε αυθαίρετα.

'Νταξει αυτο ειναι επιστημονικη φαντασια,ουτε ο πλεον αυθαιρετακιας δεν θα το σκεφτοταν.
Ο Σουφλιας εχει ξαναδωσει δειγματα του ποσο μικρονους ειναι και αυτος και το γλυφοκωλικο επιτελειο του με τους ημιυπαιθριους και με το περιφημο 'ακτινα 3' που πηγε να επιβαλει για τις ανεμογεννητριες (παγκοσμια πρωτοτυπια).
Βασικα ο ανθρωπος υπαλληλος του Μπομπολα και της S&B ειναι,δεν ειναι στελεχος,υπαλληλισκος της συμφορας ειναι που χωρις πλατες θα ηταν κοινοταρχης σε κανα no name χωριο.

Καλά όπως το είπαμε..... Αγαπητέ μου ο λόγος που έγινε αυτή η ρύθμιση είναι γιατί ήδη κάποιοι έξυπνοι το είχαν κάνει.

Τα περί 3*R και περί υπαλληλίσκου το παρέρχομαι. Από όσο γνωρίζω ο Μπόμπολας πολύ θα ήθελε να βγάλει κακό σπυρί ο Σαρακατσάνος. (Για το S&B να υποθέσω ότι λες περί J&P?)

Χωρις παρεξηγηση,δεν εχεις ιδεα.
Κανε μια ερευνα για την S&B και τις αυθαιρεσιες της.
Ψαξε τις φωτο του Σουφλια που χορευει σε γλεντι του Ακτορα.
Ψαξε τα λογια του και τις εκδηλωσεις που παει.
Εγω τον τρωω στην μαπα,γι αυτο στα λεω.

Ο χρήστης nickolas έγραψε:

Μ*λακας απο τους λιγους ο Σουφλιας

Δεν είναι @αλάκας το νόμο εφαρμόζει

Η τοποθέτηση Φ/Β απαιτεί την εκσκαφή θεμελίων και τη κατασκευή οικίσκου για την εγκατάσταση των controllers. Το παραθυράκι του ΥΠΑΝ ήταν εκεί. Με πρόσχημα την εγκατάσταση ενός συστήματος 20 KW ο άλλος κατασκεύαζε και ένα ωραίο μικρό αυθαίρετο των 100 τμ δήθεν για να εγκαταστήσει των controller.

Μετά όλοι θα αναρωτιώμασταν γιατί γεμίσαμε αυθαίρετα.

'Νταξει αυτο ειναι επιστημονικη φαντασια,ουτε ο πλεον αυθαιρετακιας δεν θα το σκεφτοταν.

Σοβαρολογείς? Για εμένα το γεγονός ότι θα είχαν εξασφαλισμένο ρεύμα θα ήταν το μισό βήμα.
Το υπόλοιπο είναι να βρουν νερό αλλά υποθέτω κάνουν γεώτρηση.
Πέραν του ότι νομίζω κάποια φωτοβολταικά θέλουν και νερό οπότε δεν υπάρχει ούτε τέτοιο πρόβλημα!

Επειδη δηλαδη εσεις εχετε φαντασια,πρεπει να σταματησει η αναπτυξη φωτοβολταϊκων στην Ελλαδα (αλλα φυσικα οχι η αναπτυξη αυθαιρετων που συνεχιζεται αμειωτη).

Όταν υπάρχει καλή διάθεση από όλες τις πλευρές:

ΜΗΛΟΣ: ΑΦΑΛΑΤΩΝΟΥΝ ΜΕ...ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ
Της Γεωργίας Ζαβιτσάνου

Τέλος οι γεωτρήσεις και η μεταφορά νερού στη Μήλο. Η πρωτοποριακή μονάδα αφαλάτωσης που δημιουργήθηκε εκεί κινείται με αιολική ενέργεια και συμβάλλει στην αυτονομία του νησιού, αφού, χωρίς να επιβαρύνει το περιβάλλον, εξασφαλίζει, σε συμφέρουσα τιμή, υψηλής ποιότητας πόσιμο νερό.

Oταν μου πρωτοέδειξαν τη θέση της μονάδας αφαλάτωσης από το γειτονικό Μανδράκι, παρατήρησα ότι πέτυχαν να κάνουν αθέατο ένα τόσο πρωτοποριακό υδροδοτικό έργο. Πρόκειται για το μοναδικό παράδειγμα αφαλάτωσης στην Ελλάδα που συνδυάζει την παραγωγή νερού με τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας, σε τέτοια κλίμακα. Κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου με ιδιωτικά κεφάλαια, το άκρως επιτυχημένο παράδειγμα κάνει ελάχιστη χρήση χημικών ουσιών και μεγάλη οικονομία ενέργειας.

Αυτό το έργο πρέπει μάλλον να το επιδεικνύουν και όχι να το… κρύβουν πίσω από τα άσπρα χώματα του παλιού ορυχείου μπετονίτη στη θέση Βουνό Τριοβασάλου, σκέφτηκα. «Ηταν μέσα στους περιβαλλοντικούς όρους», εξηγεί ο Γιώργος Ρελάκης, τεχνικός υπεύθυνος του έργου και υπάλληλος της εταιρείας «Αιολική Μήλου Α.Ε.», θυγατρικής του ομίλου ΙΤΑ. «Για να γίνει αυτό, συνεργαστήκαμε με το γραφείο του βιοκλιματικού αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Τομπάζη». Δεν είναι, όμως, μόνο η τεχνολογία και η χωροθέτηση του έργου αλλά και η αποτελεσματικότητα της μονάδας αφαλάτωσης που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.

Νερό για μια δεκαπενταετία

Οπως πληροφορηθήκαμε από τον δήμαρχο Μήλου, κ. Γιώργο Τσαΐνη, η μονάδα καλύπτει το 100% των αναγκών ύδρευσης του νησιού, και μάλιστα το 70% εξυπηρετείται με δίκτυο. «Αυτές τις ημέρες ολοκληρώνονται και τα έργα που θα ενώσουν στο δίκτυο το 90% του πληθυσμού και θα μείνει μόνο ένα 10% που θα παίρνει νερό με το βυτίο». Οπως όμως επισημαίνει: «Ολο το νερό που χρησιμοποιούμε προέρχεται από την αφαλάτωση». Αλλωστε, η δυνατότητα παραγωγής των 2.240 m3/ημέρα είναι ποσότητα ικανή να καλύψει την αυξημένη καλοκαιρινή ζήτηση.

Βέβαια, ο αγώνας ενάντια στη λειψυδρία δεν τελειώνει εδώ. Αυτή την εποχή ολοκληρώνεται η κατασκευή της τρίτης υπομονάδας παραγωγής (1.100 m3/ημέρα), οπότε η ημερήσια παραγωγή νερού θα φτάσει σύντομα τα 3.360 m3, υπερκαλύπτοντας τις ανάγκες του νησιού για την επόμενη δεκαπενταετία. «Οταν σκοπεύεις μια μονάδα να δουλεύει είκοσι χρόνια, τότε σε συμφέρει να χρησιμοποιήσεις τεχνολογία αιχμής, και ας έχεις επιβάρυνση στο κόστος κατασκευής.

Αν κάνεις εκπτώσεις στην κατασκευή, το βρίσκεις συνεχώς μπροστά σου», παρατηρεί ο κ. Ρελάκης. Ισως αυτή ακριβώς η επιχειρηματική λογική, την οποία εμπιστεύτηκε ο Δήμος Μήλου, ήταν που κατόρθωσε να ξεπεράσει τα γραφειοκρατικά εμπόδια και να δημιουργήσει την πρότυπη μονάδα αφαλάτωσης που λειτουργεί με τη σύμπραξη ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. «Αυτή είναι η πρώτη αυτοχρηματοδοτούμενη μονάδα αφαλάτωσης που έγινε στην Ελλάδα. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τη συντήρησή της, την εύρυθμη λειτουργία της και παράγουμε νερό το οποίο πουλάμε στο δήμο σε προσυμφωνημένη τιμή. Ο δήμος εξετάζει αν η ποιότητα και η ποσότητα είναι αυτή που έχουμε συμφωνήσει», διευκρινίζει ο κ. Ρελάκης. Δηλαδή, όλο το σύστημα υδροδότησης της Μήλου είναι ιδιωτικό; Οχι, η ιδιωτική επένδυση τελειώνει στις δεξαμενές αποθήκευσης του νερού. Το δίκτυο και όλα τα έργα μεταφοράς και αποθήκευσης σε υδραγωγεία είναι αρμοδιότητα του δήμου.

**Στην πράξη, η επένδυση αυτή στοιχίζει στο Δήμο Μήλου 1,8 ευρώ/m3, ενώ το νερό που έφερνε μέχρι πρόσφατα η υδροφόρα κόστιζε στο ελληνικό κράτος 8,5 ευρώ/m3. **«Τώρα έχουμε μεγάλο όφελος για τους επιχειρηματίες, αφού η ροή είναι συνεχής και το νερό πολύ καλής ποιότητας, οπότε δεν αναγκάζονται να βάλουν δική τους μονάδα αφαλάτωσης, ούτε υπάρχουν φθορές και βλάβες στον εξοπλισμό, όπως πριν», μας εξηγεί ο κ. Τσαΐνης.

Με αυτή την υποδομή, η Μήλος' αντιμετωπίζει πολύ επιθετικά το πρόβλημα λειψυδρίας στο νησί και το παράδειγμα σκέφτονται να υιοθετήσουν και άλλα νησιά. Στη Μήλο, πάντως, το έργο έχει χρηματοδοτηθεί από το Γ΄ ΚΠΣ ως έργο αφαλάτωσης με τη χρήση αιολικής ενέργειας και, όπως μας ενημέρωσε ο ιθύνων νους της επένδυσης και πρόεδρος του ομίλου ΙΤΑ, κ. Αντώνης Γερασίμου: «Με το έργο αυτό εξοικονομούνται τρία εκατομμύρια ευρώ ετησίως από το ελληνικό κράτος μόνο από ένα νησί. Από την άλλη, εμείς θα είμαστε ευχαριστημένοι αν κάνουμε απόσβεση σε 8 - 9 χρόνια».

Πώς λειτουργεί η μονάδα

Η αλυσίδα της παραγωγής ξεκινά από δύο πηγάδια δίπλα στη θάλασσα και τέσσερις αντλίες που μεταφέρουν το νερό στο πρώτο κοντέινερ της μονάδας, όπου αρχίζει η διαδικασία της αφαλάτωσης.

Προεπεξεργασία: Η υποδοχή του νερού γίνεται σε κάποια από τις μεγάλες πλαστικές δεξαμενές που είναι γεμάτες με άμμο διαφορετικής κοκκομετρίας. Εκεί καθαρίζεται από μικροσωματίδια, όπως βακτήρια, παράσιτα, αιωρούμενα στερεά κ.λπ. Μετά οδηγείται στη δεύτερη φάση φίλτρανσης, σε μικρότερες δεξαμενές που έχουν σακόφιλτρα (ειδικά φίλτρα με ενισχυμένο πολυπροπυλένιο), τα οποία συγκρατούν ακόμη και σωματίδια μεγέθους 0,001 mm, όπως ιούς, καπνό, ζάχαρη κ.λπ.

Τα απόβλητα που προκύπτουν εδώ δεν είναι επιφορτισμένα με χημικά, ενώ σε αυτό το στάδιο οι κλασικές τεχνολογίες θα προχωρούσαν σε προχλωρίωση, αποχλωρίωση ή δoσιμέτρηση θειικού οξέος.

Αντίστροφη ώσμωση: Εδώ καθαρίζει το νερό από το αλάτι. Το θαλασσινό νερό οδηγείται μέσα σε επιμήκεις σωλήνες (επτά μέτρων), οι οποίοι έχουν ειδικά φίλτρα, τυλιγμένα όπως το αλουμινόχαρτο στο ρολό, και ανάμεσά τους υπάρχει μια διαχωριστική μεμβράνη. Το θαλασσινό νερό πέφτει με μεγάλη πίεση (60 Bar) στα φίλτρα και, καθώς περνάει μέσα από τη μεμβράνη, κατακρατείται το αλάτι και το υπόλοιπο ρέει καθαρό στο επόμενο στάδιο. Στη μεμβράνη μένει το αλμόλοιπο (το θαλασσινό νερό που απομένει σε υγρή μορφή μετά την κρυστάλλωση του αλατιού), το «απόβλητο» με τα άλατα, το οποίο αξιοποιείται για να συνεχιστεί η διαδικασία και νέες ποσότητες θαλασσινού νερού να φτάσουν στη μεμβράνη. Μάλιστα, το αλμόλοιπο αξιοποιείται σε τέτοιο βαθμό, ώστε η συγκεκριμένη τεχνολογία καθαρισμού του νερού να είναι ελάχιστα ενεργοβόρος. Γι' αυτό, καθώς και για ορισμένες ακόμη ιδιαιτερότητες, η αφαλάτωση της Μήλου καταναλώνει 2,5 kWh/m3 ενέργεια, όταν οι άλλες ελληνικές μονάδες αφαλάτωσης καταναλώνουν περίπου 4 kWh/m3.

Ενώ για τον καθαρισμό των φίλτρων συνήθως χρησιμοποιούνται χημικά με θειικό οξύ ή ακόμη και χλωρίωση, αυτό δεν γίνεται εδώ. «Αν χρησιμοποιούσαμε τέτοια συστατικά, το αλμόλοιπο θα ήταν γεμάτο χημικά, τα οποία θα πήγαιναν στη θάλασσα. Για να το αποφύγουμε αυτό, επιλέξαμε να έχει χαμηλό συντελεστή ανάκτησης. Κρατάμε μόλις το 35% από το θαλασσινό νερό που αντλούμε, ενώ άλλοι κρατούν το 45 - 50%. Αυτό βοηθά στο να μην επιβαρύνονται πολύ τα φίλτρα, οπότε δεν χρειάζονται τόσο δυνατό καθάρισμα. Εμείς χρησιμοποιούμε μόνο το αντικαθαλατοτικό - μια ουσία που είναι βιοδιασπώμενη», μας εξηγει ο κ. Γερασίμου.

Μετεπεξεργασία: Σε αυτήν τη φάση, το νερό μπαίνει σε μεγάλες γαλάζιες δεξαμενές που περιέχουν ορυκτά πετρώματα δολομίτη σε διαφορετική κοκκομετρία. Στο στάδιο αυτό εμπλουτίζεται με μαγνήσιο, διορθώνεται το Ph και ρυθμίζεται η σκληρότητα του νερού. Ούτε εδώ χρησιμοποιούνται θειικές ενώσεις. Ο δολομίτης κάνει μόνος του όλη τη δουλειά.

Χλωρίωση - αποθήκευση

Στους σωλήνες από τους οποίους το νερό οδηγείται από τη μετεπεξεργασία στη δεξαμενή εξισορρόπησης της παροχής, χωρητικότητας 100 m3, γίνεται και η απαραίτητη χλωρίωση. Από τη μικρή δεξαμενή το νερό ακολουθεί τους υπόγειους σωλήνες και φτάνει στις τέσσερις μεγάλες δεξαμενές, συνολικής χωρητικότητας 3.000 m3, απ' όπου τη σκυτάλη για την εκμετάλλευση παίρνει ο δήμος. Οσο για τον έλεγχο και την εποπτεία της μονάδας, η τεχνολογία έχει και πάλι τον πρώτο λόγο. O όμιλος ITA έχει αναπτύξει ένα σύστημα τηλελέγχου και τηλεχειρισμού που δίνει εντολές στα υποσυστήματα. Ενα βρίσκεται στο Δημαρχείο της Μήλου, άλλο στο λιμάνι για να το βλέπουν οι επισκέπτες, στη μονάδα και στα γραφεία της εταιρείας στην Αθήνα. Ακόμη και η επικοινωνία-συνεργασία με τη ΔΕΗ γίνεται μέσω αυτού του συστήματος.

ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΣΗ ΜΕ ΓΟΡΓΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ

Οι εκπλήξεις όσον αφορά αυτό το έργο δεν σταμάτησαν όμως μόνο στο μηχανικό κομμάτι. Ενώ ο σχεδιασμός, η έρευνα και η μελέτη είχαν ξεκινήσει από το 2005, από τη στιγμή που δόθηκε η άδεια, η εγκατάσταση του πρώτου τμήματος της μονάδας έγινε μέσα σε έξι μήνες.

«Ξεκινήσαμε τον Απρίλιο του 2007 και τον Ιούλιο δώσαμε το πρώτο νερό», μας δηλώνει ο κ. Γιάννης Μπούζας, ο επιβλέπων μηχανικός στο πεδίο εφαρμογής. Η δεύτερη φάση της μονάδας ολοκληρώθηκε ένα χρόνο αργότερα (τα εγκαίνια του έργου έγιναν στις 23.05.08) και φέτος ολοκληρώθηκε και η τρίτη υπομονάδα.

ΑΝΕΜΟΓΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΦΑΛΑΤΩΣΗ

Μόνο μία από τις τέσσερις ανεμογεννήτριες που υπάρχουν στο αιολικό πάρκο Μήλου, στη θέση Κουτσουνόραχη, είναι αυτή που έχει συνδεθεί με την αφαλάτωση. Εχει ονομαστική ισχύ 850 kW και, όπως μας τόνισαν οι υπεύθυνοι της εταιρείας, «από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας πέτυχαν πάνω από 100% κάλυψη των αναγκών της αφαλάτωσης από την ανεμογεννήτρια». Με αυτό βέβαια δεν εννοούν ότι η ενέργεια που καταναλώνει η αφαλάτωση παράγεται κατευθείαν από την ανεμογεννήτρια. Οπως μας εξηγεί ο κ. Γιώργος Ρελάκης (φωτογραφία), «με τις ανεμογεννήτριες δεν έχεις την ενέργεια όταν τη θέλεις, οπότε, όταν έχεις, θα πρέπει να τη χρησιμοποιείς όλη, και αυτό δημιουργεί προβλήματα».

Εδώ η ανεμογεννήτρια δίνει το ρεύμα στη ΔΕΗ, και η ΔΕΗ προμηθεύει με ρεύμα την αφαλάτωση. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα μηδενικό ισοζύγιο ενέργειας. Δηλαδή, η ενέργεια που χρειάζεται για να λειτουργήσει η αφαλάτωση αντισταθμίζεται με αυτή που παράγει η ανεμογεννήτρια.

ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΕΦΟΥ
του Γιάννη Ελαφρού,
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Ζαβός

Δεν είναι δύσκολο να εξοικονομήσετε το ένα τρίτο των δαπανών για θέρμανση αξιοποιώντας τον ήλιο. Ο ακαδημαϊκός Χρήστος Ζερεφός μάς ανοίγει το σπίτι του και εξηγεί με κάθε λεπτομέρεια το πως λειτουργεί.

Αντί να καίμε πετρέλαιο για τη θέρμανση, προκαλώντας ρύπους, αέρια του θερμοκηπίου και έξοδα στον οικογενειακό προϋπολογισμό, μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις ακτίνες του ήλιου για να ζεστάνουμε τους χώρους του σπιτιού μας. Για τη λύση του... ηλιακού καλοριφέρ, μας είχε μιλήσει παλιότερα ο ακαδημαϊκός και πρόεδρος του Εθνικού Αστεροσκοπείου κ. Χρήστος Ζερεφός, ο οποίος συνδυάζει αποτελεσματικά την περιβαλλοντική θεωρία με την πράξη. Eτσι, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το σπίτι του, στην Πεντέλη, όπου έχει εγκαταστήσει ένα ηλιοθερμικό σύστημα.

«Οταν εγκατασταθήκαμε σε αυτό το σπίτι, μας έκανε εντύπωση η ηλιοφάνεια που έχει. Ταυτόχρονα, επειδή είναι πανταχόθεν ελεύθερο και σε υψόμετρο 500 μ. πάνω στο βουνό, άρα με μεγάλες ανάγκες θέρμανσης, σκεφτήκαμε την αξιοποίηση συστημάτων ηλιακής θερμότητας. Το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας μας πληροφόρησε ότι είχαν αρχίσει να χρησιμοποιούνται τότε σε μικρή κλίμακα ηλιοθερμικά συστήματα, απευθυνθήκαμε σε μια εταιρεία που εισήγε ηλιακούς συλλέκτες από τη Γερμανία και έπειτα από συζητήσεις και υπολογισμούς που έγιναν από την εταιρεία, επιστήμονες του ΚΑΠΕ και εμάς, καταλήξαμε ότι είναι συμφέρουσα μια τέτοια εγκατάσταση», μας λέει ο κ. Χρ. Ζερεφός.

Απλά και αποδοτικά

Τι είναι όμως και πώς δουλεύουν τα ηλιοθερμικά ή παθητικά ηλιακά συστήματα; Πρόκειται στην ουσία για απλά συστήματα, παρόμοια με αυτά του ηλιακού θερμοσίφωνα. Στην περίπτωσή τους, η ηλιακή ενέργεια θερμαίνει νερό, σε αντίθεση με τα φωτοβολταϊκά, τα οποία μετατρέπουν το φως του ήλιου σε ηλιακή ενέργεια. Η απλότητα και η αυξημένη απόδοση που έχουν αναδεικνύουν τα ηλιοθερμικά σε πολύτιμες λύσεις στον τομέα της θέρμανσης, αλλά και της ψύξης, της τηλεθέρμανσης, ακόμη και της παραγωγής άλλων μορφών ενέργειας.

«Το 2002 εγκαταστήσαμε στη στέγη 60 τ.μ. ηλιακών συλλεκτών, με τα οποία αποδείχτηκε ότι μπορούμε να ζεσταίνουμε περίπου το 1/3 του συνολικού χώρου, που είναι πάνω από 400 τ.μ. (δύο διαμερίσματα και βοηθητικοί χώροι). Το κόστος ήταν περίπου 15.000 ευρώ, αρκετά υψηλό, γιατί η εγκατάσταση έγινε εκ των υστέρων και όχι στη φάση της κατασκευής του σπιτιού. Ο αρχικός υπολογισμός ήταν ότι θα το αποσβέσουμε σε 15 χρόνια, αλλά τώρα βλέπουμε ότι 11 - 12 χρόνια αρκούν. Βεβαίως, αυτό εξαρτάται και από την τιμή του πετρελαίου. Αν η τιμή παρέμενε στα 150 δολάρια (το βαρέλι), η απόσβεση θα γινόταν του χρόνου...», λέει στο ΟΙΚΟ ο καθηγητής του Γεωλογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρήστος Ζερεφός.

Σε μια χειμωνιάτικη ηλιόλουστη ημέρα, το παθητικό ηλιακό σύστημα στην οικία Ζερεφού δίνει τη δυνατότητα να ζεσταθεί όλο το σπίτι για περίπου δύο ώρες αποκλειστικά από το ηλιακό καλοριφέρ. Μετά πέφτει ο ήλιος, το νερό ψύχεται και πρέπει να μπει σε λειτουργία το συμβατικό καλοριφέρ. Βεβαίως, ένας πιο μικρός χώρος, περίπου 110 - 120 τ.μ., θα μπορούσε να ζεσταθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου με το ίδιο εμβαδόν ηλιοσυλλεκτών.

«Από εκεί και πέρα, για ακόμη μεγαλύτερη απεξάρτηση από το πετρέλαιο, η λύση είναι στα υβριδικά συστήματα, δηλαδή στα συστήματα που συνδυάζουν διάφορες μορφές ανανεώσιμης ενέργειας. Εάν, π.χ. το νερό που πρόκειται να ζεσταθεί έρχεται από μια υπόγεια δεξαμενή, όπου λόγω γεωθερμίας έχει μια σταθερή θερμοκρασία 15 - 18° C, τότε χρειάζεσαι λιγότερη ενέργεια για να ανεβάσεις τη θερμοκρασία του μέχρι το επίπεδο που χρειάζεται το καλοριφέρ. Αρα, το ηλιακό καλοριφέρ θα μπορεί να λειτουργεί περισσότερη ώρα», εξηγεί ο κ. Χρ. Ζερεφός. «Συμπληρωματικά, μπορεί να μπει μια μικρή ανεμογεννήτρια ή ένα φωτοβολταϊκό, που θα δίνουν ρεύμα.

Αυτά τα τέσσερα στοιχεία, μαζί με μια πολύ καλή μόνωση, προσανατολισμό, σχεδιασμό του φλοιού και σκίαση, μπορούν να κάνουν ένα σπίτι ενεργειακά αυτόνομο, εξ ολοκλήρου ή σχεδόν. Εχουμε στην Ελλάδα όλες τις ανανεώσιμες πηγές σε αφθονία, αλλά δεν τις αξιοποιούμε. Απεναντίας, έχουμε τη μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας, ακόμη και για θέρμανση…», τονίζει.

«Πήραμε ένα μάθημα»

Πέρα από το οικονομικό και ενεργειακό όφελος, ο γνωστός καθηγητής υπογραμμίζει ότι τα συστήματα εξοικονόμησης ενέργειας έχουν και παιδαγωγικό ρόλο. «Το πιο μεγάλο μάθημα είναι ότι κατανοήσαμε πώς καταναλώνεται η ενέργεια, αποκτήσαμε μια εικόνα τού πώς λειτουργεί ενεργειακά το σπίτι και αναπτύχθηκε η ευαισθησία μας για την αντιμετώπιση της ενεργειακής σπατάλης. Βλέπουμε, μέσω των αισθητήρων που έχουν τοποθετηθεί σε κάθε χώρο, ποιο δωμάτιο ζητά περισσότερη θέρμανση κ.λπ. Κάθε μέρα μαθαίνω. Μάλιστα, στα προηγμένα συστήματα, όπου όλες αυτές οι ανταλλαγές ενέργειας καταγράφονται και στην οθόνη ενός μικρού υπολογιστή, αποκτάς άμεση αντίληψη του ενεργειακού ισοζυγίου».

Η εγκατάσταση του συστήματος στο σπίτι της οικογένειας Ζερεφού έγινε χωρίς φοροαπαλλαγή ή ενίσχυση. «Εμείς δεν το μετανιώσαμε, γιατί και απόσβεση θα κάνουμε και πολλά μάθαμε. Αλλά καλό είναι να ενισχυθεί από την κυβέρνηση η εγκατάσταση τέτοιων συστημάτων, καθώς και κάθε σύστημα που συμβάλλει στην εξοικονόμηση ενέργειας. Καλή είναι η επιδότηση για την αλλαγή κλιματιστικών, αλλά μήπως θα ήταν καλύτερα να ενισχυθούν και άλλες ενέργειες, όπως η τοποθέτηση διπλών υαλοπινάκων, η ενίσχυση των μονώσεων και των κουφωμάτων, τα ηλιακά συστήματα; Ο κόσμος θέλει μια ενθάρρυνση».

**Ο κ. Ζερεφός πιστεύει ότι ο καθένας πρέπει να συμβάλει όσο μπορεί. Κι όμως πολλοί ρωτούν: «Εγώ θα σώσω το περιβάλλον;». «Πρόκειται για πολύ μεγάλο λάθος, απόδειξη ελλείμματος παιδείας. Προφανώς, και ο καθένας δεν μπορεί να σώσει μόνος του το περιβάλλον, αλλά όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε κάτι πολύ σπουδαίο. **Στέλνεις ένα μήνυμα. Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα, αλλά δίδαξε τη δημοκρατία. Αυτή πρέπει να είναι η φιλοδοξία μας και για το περιβάλλον».

Πως λειτουργεί το σύστημα

1. Η ηλιακή ενέργεια που συγκεντρώνεται στους συλλέκτες θερμαίνει ένα ειδικό υγρό, το οποίο κατευθύνεται στις δύο μεγάλες δεξαμενές, που περιέχουν δύο τόνους νερού η καθεμία, είναι εξαιρετικά μονωμένες και αντέχουν σε μεγάλες πιέσεις. Ετσι θερμαίνεται το νερό, το οποίο στη συνέχεια οδηγείται στα καλοριφέρ.
2. Το σύστημα συνδέεται με συμβατικό καυστήρα ώστε αυτός να καλύπτει τις ανάγκες όταν η ηλιακή ενέργεια δεν μπορεί.
3. Το θερμόμετρο των δεξαμενών και οι ηλεκτροβάνες ρυθμίζουν τη θερμοκρασία στο σπίτι.

Το σύστημα στην οικία Ζερεφού ξεκινά από τους ηλιακούς συλλέκτες 60 τ.μ. που βρίσκονται στη στέγη του σπιτιού. Η ηλιακή ενέργεια που συγκεντρώνεται εκεί θερμαίνει ένα ειδικό υγρό, το οποίο βρίσκεται σε σερπαντίνες και κατευθύνεται σε δύο μεγάλες δεξαμενές, που περιέχουν από δύο τόνους νερού η καθεμία. Με αυτό τον τρόπο θερμαίνεται το νερό στις δεξαμενές, το οποίο στη συνέχεια οδηγείται στα καλοριφέρ. Οι δεξαμενές αυτές είναι πολύ καλά μονωμένες και αντέχουν σε μεγάλες πιέσεις καθώς και σε μεγάλες θερμοκρασίες. Το χειμώνα η θερμοκρασία του νερού στις δεξαμενές κυμαίνεται από 20 έως 55 βαθμούς Κελσίου, αλλά το καλοκαίρι φτάνει και τους 90 βαθμούς.

«Οι δεξαμενές διαθέτουν και βαλβίδα διαφυγής σε περίπτωση ατμοποίησης», λέει στο ΟΙΚΟ ο κ. Στέλιος Ζερεφός, αρχιτέκτονας, επίκουρος καθηγητής στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο και γιος του Χρήστου. Η κυκλοφορία στο σπίτι ρυθμίζεται με ηλεκτροβάνες και θερμοστάτες. Σε κάθε δωμάτιο υπάρχουν δύο θερμοστάτες, ένας για το ηλιακό καλοριφέρ και ένας για το συμβατικό. Οσο μπορεί να καλύψει τη ζήτηση θερμότητας το ηλιακό καλοριφέρ, έχει καλώς. Στη συνέχεια, αυτόματα παίρνει εμπρός το συμβατικό καλοριφέρ, καθώς ο θερμοστάτης του είναι κατάλληλα ρυθμισμένος. «Στη δική μας περίπτωση, το σύστημα είναι λίγο πιο περίπλοκο και ακριβό, γιατί έγινε πρόσθετα, δεν κατασκευάστηκε ταυτόχρονα με το σπίτι. Ετσι, υπάρχουν διπλές σωληνώσεις, και μάλιστα οι ηλιακές είναι εξωτερικές, άρα είχαν ανάγκη πολύ καλής μόνωσης». Προφανώς, το σύστημα στην οικία Ζερεφού καλύπτει και τις ανάγκες για ζεστό νερό (θερμοσίφωνα κ.λπ.).

Ο κ. Στ. Ζερεφός συστήνει ανεπιφύλακτα την αξιοποίηση των ηλιοθερμικών. «Σήμερα, έχουν παραχθεί ακόμη πιο αποδοτικοί ηλιακοί συλλέκτες, οι οποίοι έχουν συνήθως εγγύηση για 15 χρόνια. Στην πραγματικότητα, όμως, αντέχουν για 25 - 30 χρόνια ή και περισσότερο. Αρα, η απόσβεση είναι εγγυημένη. Εάν ένα σπίτι διαθέτει και πισίνα, θα μπορούσε τους πιο ζεστούς μήνες, που δεν χρειάζεται θέρμανση, να αξιοποιεί την ηλιακή ενέργεια για να ζεσταίνει την πισίνα».

Τι πρέπει να προσέξει ένας υποψήφιος αγοραστής; «Κατ' αρχάς χρειάζεται μια καλή μελέτη. Επίσης, είναι προτιμότερο να εγκατασταθεί το σύστημα με την κατασκευή του σπιτιού και όχι μετά. Αποδίδει πολύ καλύτερα η υποδαπέδια θέρμανση, γιατί ανταποκρίνεται πολύ καλύτερα στην ήπια ζέστη που παράγουν αυτά τα συστήματα. Να δοθεί μεγάλη έμφαση στη μόνωση των εξωτερικών σωλήνων και στον τακτικό καθαρισμό - συντήρηση του συστήματος», λέει στο ΟΙΚΟ ο κ. Στ. Ζερεφός, ο οποίος έχει ασχοληθεί ειδικά ως αρχιτέκτονας με τα προβλήματα εξοικονόμησης ενέργειας. Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετές εταιρείες με υψηλή τεχνογνωσία ηλιοθερμίας.
Για πληροφορίες: Ενωση Βιομηχάνων Ηλιακής Ενέργειας (www.ebhe.gr).

Ο χρήστης lokatzis έγραψε:
Όταν υπάρχει καλή διάθεση από όλες τις πλευρές:

ΜΗΛΟΣ: ΑΦΑΛΑΤΩΝΟΥΝ ΜΕ...ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ
Της Γεωργίας Ζαβιτσάνου

Τέλος οι γεωτρήσεις και η μεταφορά νερού στη Μήλο. Η πρωτοποριακή μονάδα αφαλάτωσης που δημιουργήθηκε εκεί κινείται με αιολική ενέργεια και συμβάλλει στην αυτονομία του νησιού, αφού, χωρίς να επιβαρύνει το περιβάλλον, εξασφαλίζει, σε συμφέρουσα τιμή, υψηλής ποιότητας πόσιμο νερό.

Oταν μου πρωτοέδειξαν τη θέση της μονάδας αφαλάτωσης από το γειτονικό Μανδράκι, παρατήρησα ότι πέτυχαν να κάνουν αθέατο ένα τόσο πρωτοποριακό υδροδοτικό έργο. Πρόκειται για το μοναδικό παράδειγμα αφαλάτωσης στην Ελλάδα που συνδυάζει την παραγωγή νερού με τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας, σε τέτοια κλίμακα. Κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου με ιδιωτικά κεφάλαια, το άκρως επιτυχημένο παράδειγμα κάνει ελάχιστη χρήση χημικών ουσιών και μεγάλη οικονομία ενέργειας.

Αυτό το έργο πρέπει μάλλον να το επιδεικνύουν και όχι να το… κρύβουν πίσω από τα άσπρα χώματα του παλιού ορυχείου μπετονίτη στη θέση Βουνό Τριοβασάλου, σκέφτηκα. «Ηταν μέσα στους περιβαλλοντικούς όρους», εξηγεί ο Γιώργος Ρελάκης, τεχνικός υπεύθυνος του έργου και υπάλληλος της εταιρείας «Αιολική Μήλου Α.Ε.», θυγατρικής του ομίλου ΙΤΑ. «Για να γίνει αυτό, συνεργαστήκαμε με το γραφείο του βιοκλιματικού αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Τομπάζη». Δεν είναι, όμως, μόνο η τεχνολογία και η χωροθέτηση του έργου αλλά και η αποτελεσματικότητα της μονάδας αφαλάτωσης που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.

Νερό για μια δεκαπενταετία

Οπως πληροφορηθήκαμε από τον δήμαρχο Μήλου, κ. Γιώργο Τσαΐνη, η μονάδα καλύπτει το 100% των αναγκών ύδρευσης του νησιού, και μάλιστα το 70% εξυπηρετείται με δίκτυο. «Αυτές τις ημέρες ολοκληρώνονται και τα έργα που θα ενώσουν στο δίκτυο το 90% του πληθυσμού και θα μείνει μόνο ένα 10% που θα παίρνει νερό με το βυτίο». Οπως όμως επισημαίνει: «Ολο το νερό που χρησιμοποιούμε προέρχεται από την αφαλάτωση». Αλλωστε, η δυνατότητα παραγωγής των 2.240 m3/ημέρα είναι ποσότητα ικανή να καλύψει την αυξημένη καλοκαιρινή ζήτηση.

Βέβαια, ο αγώνας ενάντια στη λειψυδρία δεν τελειώνει εδώ. Αυτή την εποχή ολοκληρώνεται η κατασκευή της τρίτης υπομονάδας παραγωγής (1.100 m3/ημέρα), οπότε η ημερήσια παραγωγή νερού θα φτάσει σύντομα τα 3.360 m3, υπερκαλύπτοντας τις ανάγκες του νησιού για την επόμενη δεκαπενταετία. «Οταν σκοπεύεις μια μονάδα να δουλεύει είκοσι χρόνια, τότε σε συμφέρει να χρησιμοποιήσεις τεχνολογία αιχμής, και ας έχεις επιβάρυνση στο κόστος κατασκευής.

Αν κάνεις εκπτώσεις στην κατασκευή, το βρίσκεις συνεχώς μπροστά σου», παρατηρεί ο κ. Ρελάκης. Ισως αυτή ακριβώς η επιχειρηματική λογική, την οποία εμπιστεύτηκε ο Δήμος Μήλου, ήταν που κατόρθωσε να ξεπεράσει τα γραφειοκρατικά εμπόδια και να δημιουργήσει την πρότυπη μονάδα αφαλάτωσης που λειτουργεί με τη σύμπραξη ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. «Αυτή είναι η πρώτη αυτοχρηματοδοτούμενη μονάδα αφαλάτωσης που έγινε στην Ελλάδα. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τη συντήρησή της, την εύρυθμη λειτουργία της και παράγουμε νερό το οποίο πουλάμε στο δήμο σε προσυμφωνημένη τιμή. Ο δήμος εξετάζει αν η ποιότητα και η ποσότητα είναι αυτή που έχουμε συμφωνήσει», διευκρινίζει ο κ. Ρελάκης. Δηλαδή, όλο το σύστημα υδροδότησης της Μήλου είναι ιδιωτικό; Οχι, η ιδιωτική επένδυση τελειώνει στις δεξαμενές αποθήκευσης του νερού. Το δίκτυο και όλα τα έργα μεταφοράς και αποθήκευσης σε υδραγωγεία είναι αρμοδιότητα του δήμου.

**Στην πράξη, η επένδυση αυτή στοιχίζει στο Δήμο Μήλου 1,8 ευρώ/m3, ενώ το νερό που έφερνε μέχρι πρόσφατα η υδροφόρα κόστιζε στο ελληνικό κράτος 8,5 ευρώ/m3. **«Τώρα έχουμε μεγάλο όφελος για τους επιχειρηματίες, αφού η ροή είναι συνεχής και το νερό πολύ καλής ποιότητας, οπότε δεν αναγκάζονται να βάλουν δική τους μονάδα αφαλάτωσης, ούτε υπάρχουν φθορές και βλάβες στον εξοπλισμό, όπως πριν», μας εξηγεί ο κ. Τσαΐνης.

Με αυτή την υποδομή, η Μήλος' αντιμετωπίζει πολύ επιθετικά το πρόβλημα λειψυδρίας στο νησί και το παράδειγμα σκέφτονται να υιοθετήσουν και άλλα νησιά. Στη Μήλο, πάντως, το έργο έχει χρηματοδοτηθεί από το Γ΄ ΚΠΣ ως έργο αφαλάτωσης με τη χρήση αιολικής ενέργειας και, όπως μας ενημέρωσε ο ιθύνων νους της επένδυσης και πρόεδρος του ομίλου ΙΤΑ, κ. Αντώνης Γερασίμου: «Με το έργο αυτό εξοικονομούνται τρία εκατομμύρια ευρώ ετησίως από το ελληνικό κράτος μόνο από ένα νησί. Από την άλλη, εμείς θα είμαστε ευχαριστημένοι αν κάνουμε απόσβεση σε 8 - 9 χρόνια».

Πώς λειτουργεί η μονάδα

Η αλυσίδα της παραγωγής ξεκινά από δύο πηγάδια δίπλα στη θάλασσα και τέσσερις αντλίες που μεταφέρουν το νερό στο πρώτο κοντέινερ της μονάδας, όπου αρχίζει η διαδικασία της αφαλάτωσης.

Προεπεξεργασία: Η υποδοχή του νερού γίνεται σε κάποια από τις μεγάλες πλαστικές δεξαμενές που είναι γεμάτες με άμμο διαφορετικής κοκκομετρίας. Εκεί καθαρίζεται από μικροσωματίδια, όπως βακτήρια, παράσιτα, αιωρούμενα στερεά κ.λπ. Μετά οδηγείται στη δεύτερη φάση φίλτρανσης, σε μικρότερες δεξαμενές που έχουν σακόφιλτρα (ειδικά φίλτρα με ενισχυμένο πολυπροπυλένιο), τα οποία συγκρατούν ακόμη και σωματίδια μεγέθους 0,001 mm, όπως ιούς, καπνό, ζάχαρη κ.λπ.

Τα απόβλητα που προκύπτουν εδώ δεν είναι επιφορτισμένα με χημικά, ενώ σε αυτό το στάδιο οι κλασικές τεχνολογίες θα προχωρούσαν σε προχλωρίωση, αποχλωρίωση ή δoσιμέτρηση θειικού οξέος.

Αντίστροφη ώσμωση: Εδώ καθαρίζει το νερό από το αλάτι. Το θαλασσινό νερό οδηγείται μέσα σε επιμήκεις σωλήνες (επτά μέτρων), οι οποίοι έχουν ειδικά φίλτρα, τυλιγμένα όπως το αλουμινόχαρτο στο ρολό, και ανάμεσά τους υπάρχει μια διαχωριστική μεμβράνη. Το θαλασσινό νερό πέφτει με μεγάλη πίεση (60 Bar) στα φίλτρα και, καθώς περνάει μέσα από τη μεμβράνη, κατακρατείται το αλάτι και το υπόλοιπο ρέει καθαρό στο επόμενο στάδιο. Στη μεμβράνη μένει το αλμόλοιπο (το θαλασσινό νερό που απομένει σε υγρή μορφή μετά την κρυστάλλωση του αλατιού), το «απόβλητο» με τα άλατα, το οποίο αξιοποιείται για να συνεχιστεί η διαδικασία και νέες ποσότητες θαλασσινού νερού να φτάσουν στη μεμβράνη. Μάλιστα, το αλμόλοιπο αξιοποιείται σε τέτοιο βαθμό, ώστε η συγκεκριμένη τεχνολογία καθαρισμού του νερού να είναι ελάχιστα ενεργοβόρος. Γι' αυτό, καθώς και για ορισμένες ακόμη ιδιαιτερότητες, η αφαλάτωση της Μήλου καταναλώνει 2,5 kWh/m3 ενέργεια, όταν οι άλλες ελληνικές μονάδες αφαλάτωσης καταναλώνουν περίπου 4 kWh/m3.

Ενώ για τον καθαρισμό των φίλτρων συνήθως χρησιμοποιούνται χημικά με θειικό οξύ ή ακόμη και χλωρίωση, αυτό δεν γίνεται εδώ. «Αν χρησιμοποιούσαμε τέτοια συστατικά, το αλμόλοιπο θα ήταν γεμάτο χημικά, τα οποία θα πήγαιναν στη θάλασσα. Για να το αποφύγουμε αυτό, επιλέξαμε να έχει χαμηλό συντελεστή ανάκτησης. Κρατάμε μόλις το 35% από το θαλασσινό νερό που αντλούμε, ενώ άλλοι κρατούν το 45 - 50%. Αυτό βοηθά στο να μην επιβαρύνονται πολύ τα φίλτρα, οπότε δεν χρειάζονται τόσο δυνατό καθάρισμα. Εμείς χρησιμοποιούμε μόνο το αντικαθαλατοτικό - μια ουσία που είναι βιοδιασπώμενη», μας εξηγει ο κ. Γερασίμου.

Μετεπεξεργασία: Σε αυτήν τη φάση, το νερό μπαίνει σε μεγάλες γαλάζιες δεξαμενές που περιέχουν ορυκτά πετρώματα δολομίτη σε διαφορετική κοκκομετρία. Στο στάδιο αυτό εμπλουτίζεται με μαγνήσιο, διορθώνεται το Ph και ρυθμίζεται η σκληρότητα του νερού. Ούτε εδώ χρησιμοποιούνται θειικές ενώσεις. Ο δολομίτης κάνει μόνος του όλη τη δουλειά.

Χλωρίωση - αποθήκευση

Στους σωλήνες από τους οποίους το νερό οδηγείται από τη μετεπεξεργασία στη δεξαμενή εξισορρόπησης της παροχής, χωρητικότητας 100 m3, γίνεται και η απαραίτητη χλωρίωση. Από τη μικρή δεξαμενή το νερό ακολουθεί τους υπόγειους σωλήνες και φτάνει στις τέσσερις μεγάλες δεξαμενές, συνολικής χωρητικότητας 3.000 m3, απ' όπου τη σκυτάλη για την εκμετάλλευση παίρνει ο δήμος. Οσο για τον έλεγχο και την εποπτεία της μονάδας, η τεχνολογία έχει και πάλι τον πρώτο λόγο. O όμιλος ITA έχει αναπτύξει ένα σύστημα τηλελέγχου και τηλεχειρισμού που δίνει εντολές στα υποσυστήματα. Ενα βρίσκεται στο Δημαρχείο της Μήλου, άλλο στο λιμάνι για να το βλέπουν οι επισκέπτες, στη μονάδα και στα γραφεία της εταιρείας στην Αθήνα. Ακόμη και η επικοινωνία-συνεργασία με τη ΔΕΗ γίνεται μέσω αυτού του συστήματος.

ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΣΗ ΜΕ ΓΟΡΓΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ

Οι εκπλήξεις όσον αφορά αυτό το έργο δεν σταμάτησαν όμως μόνο στο μηχανικό κομμάτι. Ενώ ο σχεδιασμός, η έρευνα και η μελέτη είχαν ξεκινήσει από το 2005, από τη στιγμή που δόθηκε η άδεια, η εγκατάσταση του πρώτου τμήματος της μονάδας έγινε μέσα σε έξι μήνες.

«Ξεκινήσαμε τον Απρίλιο του 2007 και τον Ιούλιο δώσαμε το πρώτο νερό», μας δηλώνει ο κ. Γιάννης Μπούζας, ο επιβλέπων μηχανικός στο πεδίο εφαρμογής. Η δεύτερη φάση της μονάδας ολοκληρώθηκε ένα χρόνο αργότερα (τα εγκαίνια του έργου έγιναν στις 23.05.08) και φέτος ολοκληρώθηκε και η τρίτη υπομονάδα.

ΑΝΕΜΟΓΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΦΑΛΑΤΩΣΗ

Μόνο μία από τις τέσσερις ανεμογεννήτριες που υπάρχουν στο αιολικό πάρκο Μήλου, στη θέση Κουτσουνόραχη, είναι αυτή που έχει συνδεθεί με την αφαλάτωση. Εχει ονομαστική ισχύ 850 kW και, όπως μας τόνισαν οι υπεύθυνοι της εταιρείας, «από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας πέτυχαν πάνω από 100% κάλυψη των αναγκών της αφαλάτωσης από την ανεμογεννήτρια». Με αυτό βέβαια δεν εννοούν ότι η ενέργεια που καταναλώνει η αφαλάτωση παράγεται κατευθείαν από την ανεμογεννήτρια. Οπως μας εξηγεί ο κ. Γιώργος Ρελάκης (φωτογραφία), «με τις ανεμογεννήτριες δεν έχεις την ενέργεια όταν τη θέλεις, οπότε, όταν έχεις, θα πρέπει να τη χρησιμοποιείς όλη, και αυτό δημιουργεί προβλήματα».

Εδώ η ανεμογεννήτρια δίνει το ρεύμα στη ΔΕΗ, και η ΔΕΗ προμηθεύει με ρεύμα την αφαλάτωση. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα μηδενικό ισοζύγιο ενέργειας. Δηλαδή, η ενέργεια που χρειάζεται για να λειτουργήσει η αφαλάτωση αντισταθμίζεται με αυτή που παράγει η ανεμογεννήτρια.

Το ιδιο πηγε να κανει η εταιρεια και σε αλλα νησια.
Οταν το πηρε χαμπαρι ο Παπαληγουρας,μπροστα στον 'κινδυνο' τα νησια να λυσουν το προβλημα του νερου και ταυτοχρονα το κρατος να ωφεληθει οικονομικα, εβαλε φρενο στις διαδικασιες!
Προφανως η μεταφορα νερου ταϊζει πολυ κοσμο....

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1054366&lngDtrID=252
Βλάκες, αδαείς Δανοί που τρομάζουν τα ψάρια

Μιράγκε που φέτος δε σε είδα καθόλου - εγώ φταίω - οι φίλοι μας οι Δανοί έχουν στις θαλασσίτσες τους μικρό βάθος σε μεγάλη απόσταση από την ακτή. Πράγμα που δεν ισχύει στο Αιγαίο και αυτό είναι που κάνει την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο νερό πολύ ακριβό σπορ για εμάς.
Αυτό βέβαια, δεν είναι δικαιολογία για την τραγική εκμετάλλευση του αιολικού δυναμικού που κάνουμε σε σχέση με το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε.

Ο χρήστης rocsta έγραψε:
Μιράγκε που φέτος δε σε είδα καθόλου - εγώ φταίω - οι φίλοι μας οι Δανοί έχουν στις θαλασσίτσες τους μικρό βάθος σε μεγάλη απόσταση από την ακτή. Πράγμα που δεν ισχύει στο Αιγαίο και αυτό είναι που κάνει την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο νερό πολύ ακριβό σπορ για εμάς.
Αυτό βέβαια, δεν είναι δικαιολογία για την τραγική εκμετάλλευση του αιολικού δυναμικού που κάνουμε σε σχέση με το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε.

Ροκστάρ που φέτος δεν σε είδα καθόλου -όχι εγώ φταίω- το πόστ δεν εστιάζεται στο πού βάλανε τις ανεμογεννήτριες οι Δανοί αλλά στο πόσο εμείς δεν εκμεταλευόμαστε το αιολικό μας δυναμικό

μία νέα 'μόδα' που συζητείται τώρα τελευταία στα διεθνή περιοδικά είναι η εγκατάσταση ανεμογεννητριών πλησίον του σιδηροδρομικού δικτύου, για άμεση εκμετάλλευση της υποδομής (δίκτυα)

Διάβασα την κάλυψη του νέου πάρκου απ το in.gr
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEn ... gDtrID=252

οι άνθρωποι είναι για φάπες
'Η τεράστια εγκατάσταση θα αποδίδει ισχύ 2,3 MW'

α, και το 20 % που λένε κόβω τα @ μου ότί είναι μούφα, αλλά ας το τσεκάρω πριν στερήσω την ανθρωπότητα από ένα ντριφτεράκι

Λένε ότι η καθεμιά από τις 91 έχει 2,3 ΜW ρε συ