Τα όρια ταχύτητας δεν είναι κάτι το στατικό. Το όριο ταχύτητας σχετίζεται και με τις συνθήκες οδήγησης και με το όχημα και τις δυνατότητες του οδηγού του αλλά και με τις δυνατότητες και ικανότητες των υπολοίπων οχημάτων και οδηγών.
Σε έναν έρημο δρόμο δεν θα έθετα όριο ταχύτητας στον MS με μία F430 αλλά σε έναν δρόμο με ιδιαίτερη κίνηση δεν είναι δυνατό να περιμένει κανένας ότι μπορεί να συνυπάρξουν ο Α.Χ. με τον Π.Ο. με τον 1ο στα 100 και τον 2ο στα 200+. Ούτε ο Π.Ο. είναι δυνατό να κινείται με ένα 403 με 140+ χιλιόμετρα αν και αυτή η ταχύτητα με μία 607 να είναι ιδιαίτερα ασφαλής (ο ΚΚ συνήθως μιλούσε για κατηγορίες Bantzatai εδώ έχουμε τα συμπαθή οχήματα με το λεοντάρι στο καπώ που είναι και ιδιαίτερα αξιόλογα pieces of machninery). Και τέλος άλλο ένας Α.Χ. με το Χ όχημα άλλο ένας Π.Ο. με το Χ όχημα. Άλλο το βρεγμένο άλλο το στεγνό άλλο το βράδυ άλλο την ημέρα.
Με τα παραπάνω μάλλον η λύση που προτείνεται είναι απλή η κατάργηση των ορίων ταχύτητας στους κλειστούς αυτοκινητόδρομους υπό φυσιολογικές συνθήκες κατά τη διάρκεια της ημέρας με αντίστοιχους περιορισμούς υπό αντίξοες συνθήκες και τη νύχτα. Για την πόλη ένα μεταβλητό όριο από τα 30 (σε σχολεία κ.λ.π.) ως τα 90 χιλιόμετρα ανά ώρα θα ήταν θεμιτό. Για τους επαρχιακούς δρόμους όπως και στους αυτοκινητοδρόμους.
Πάντως ακόμα και με αυτά τα όρια που έχουμε ένα μεγάλο μέρος των οδηγών δεν τα υπερβαίνει για λόγους οικονομίας βενζίνης. Ένα όριο στα 130 ή 140 χιλιόμετρα την ώρα θα απασχολούσε μόνον το 5% των οδηγών καθώς με το κόστος της βενζίνης να ανεβαίνει δεν νομίζω ότι θα ήταν πολλοί αυτοί που θα πήγαιναν κομμάτια συνεχώς.
Εννοείται ότι όρια ταχύτητας ανάλογα με τις ικανότητες των οδηγών και με τις συνθήκες διαφθοράς στη χώρα μας είναι απλά ανεδαφικά πράγματα. Εδώ ένα απλό τεστ IQ δεν επιτρέπεται να εισάγει το Ελληνικό Δημόσιο ώστε να εξασφαλίσει ότι δεν θα μπορεί ένας ηλίθιος να πάρει το τιμόνι και να σκοτώσει 10 άτομα (Προστασία Προσωπικών Δεδομένων).