Mar 19, 2006, 4:42 PM

Τα έχουν γράψει οι αγαπητοί συν-πατεράδες όλα: Τις χαρές που παίρνουμε, τις πάνες που αλλάζουμε. Είπα λοιπόν να καταθέσω μια άποψη πάνω στην ανατροφή των παιδιών.
Αποφασίσαμε ως ζεύγος ακόμα πριν γεννηθεί το πρώτο μας παιδί, ότι δεν θα το θέλαμε κολλημένο πάνω μας. Προσπαθήσαμε από την αρχή να το καταφέρουμε: Η κούνια της κόρης μας πήγε στο δωμάτιό της αμέσως μόλις αποκτήσαμε δικό μας σπίτι με παιδικό δωμάτιο, των γιών μας από τον πρώτο τους μήνα. Η είσοδος παιδιού στο κρεβάτι του ζευγαριού για ύπνο, έχει απαγορευθεί δια ροπάλου. Σταμάτησα να παίρνω την κορούλα μου αγκαλιά και να την χαϊδολογάω από πριν κλείσει τα 5. Σταματούσε εντελώς η σύζυγος να πλένει τα αγόρια μας από όταν έκλειναν τα 2. Το πως θα αποφύγουν τη φίμωση, το ανέλαβα εγώ. Οδηγίες για το πως πρέπει να χαϊδεύουν τα πουλιά τους, μόνο από μένα παίρνουν. Δεν έχετε δει μανάδες να χαϊδεύουν και να φιλάνε το πουλί του κανακάρη τους; Πατεράδες να χαϊδεύουν τις 15χρονες κόρες τους στον ποπό; Εμείς τα αποφύγαμε.
Σε ποιό άθλημα ή παιχνίδι θα πάνε, τα πιτσιρίκια μου το επιλέγουν μόνα τους. Πηγαίνουν αυτά και βρίσκουν πχ τους γυμναστές, επέλεξαν το όργανο που θα μάθαιναν να παίζουν (ο πρώτος γιός αποφάσισε ότι δεν θέλει μουσική και η απόφασή του έγινε, μετά από συζήτηση, αποδεκτή). Καθορίζουν κάθε χρόνο με πόσες και ποιές προαιρετικές ασχολίες θα καταπιαστούν και ασχολούνται μόνα τους με την κατάρτιση του προγράμματός τους. Ο μικρός, στα 4 του, αποφάσισε ότι ήθελε να πάει προνήπιο όχι στο νηπιαγωγείο του σχολείου που πάνε τα άλλα δυο αγόρια, αλλά σε ένα χωριό 3 χλμ από την πόλη. Γνώριζε τη Νηπιαγωγό, πήγε μια μέρα στο καθένα και επέλεξε. Πολύ μεγάλη πλάκα είχε η φάση...
Τα δυο μεγαλύτερα παίρνουν το χαρτζιλίκι τους από την αρχή του μήνα και κανονίζουν να τους φτάσει μέχρι το τέλος. Προκαταβολές επιτρέπονται μόνον όταν υπάρχει λόγος - και στην πράξη γίνεται σπάνια. Πριν από 1,5 χρόνο περίπου, ο 'μεγάλος' πήρε 20 € και πήγε με τον αδελφό του για κούρεμα. Γυρίζοντας, μου είπε 'βρήκα ένα κουρείο που μας πήρε 12 ευρώ και για τους 2. Μοιράζουμε τα υπόλοιπα;' Μέχρι τότε, πληρώναμε 10 + 10. Μοιράσαμε τα ρέστα και έφυγα γρήγορα να αλλάξω την πάνα μου.
Σε δάσκαλο, όποιο δάσκαλο, δεν έχουμε κάνει ούτε θα κάνουμε παρατήρηση ποτέ. Τα όποια σχόλια περί των διδασκάλων, γίνονται όταν τα παιδιά δεν ακούν. Έχουμε δεχτεί και άδικη τιμωρία χωρίς διαμαρτυρία, μιλώντας όμως με το παιδί μας για μέρες ολόκληρες.
Τιμωρίες πέφτουν από πολύ νωρίς, 'σφαλιάρες' επίσης. Ζούμε σε σκληρό και άκαρδο κόσμο, καλύτερα σκέφτηκα ότι είναι τα παιδιά μου να μάθουν τι σημαίνει τιμωρία από εμένα και νωρίς, παρά από την κοινωνία αργότερα. Ίσως, σκέφτηκα, κάτι τέτοιο να τους δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα, άσε που θα είχα πρόβλημα κι εγώ να τους εξηγήσω τι τους συνέβη ξαφνικά.
Νομίζω ότι τώρα είναι γραμμένο πιό αναλυτικά. Αν νομίζετε ότι είναι λάθος η τακτική που ακολουθήσαμε, μπορούμε να το συζητήσουμε. Ξέρετε ποιό είναι το πρόβλημα; Ότι δεν έρχονται με οδηγίες χρήσης. Αλλιώς,....