Τα έχουν γράψει οι αγαπητοί συν-πατεράδες όλα: Τις χαρές που παίρνουμε, τις πάνες που αλλάζουμε. Είπα λοιπόν να καταθέσω μια άποψη πάνω στην ανατροφή των παιδιών.
Αποφασίσαμε ως ζεύγος ακόμα πριν γεννηθεί το πρώτο μας παιδί, ότι δεν θα το θέλαμε κολλημένο πάνω μας. Προσπαθήσαμε από την αρχή να το καταφέρουμε: Η κούνια της κόρης μας πήγε στο δωμάτιό της αμέσως μόλις αποκτήσαμε δικό μας σπίτι με παιδικό δωμάτιο, των γιών μας από τον πρώτο τους μήνα. Η είσοδος παιδιού στο κρεβάτι του ζευγαριού για ύπνο, έχει απαγορευθεί δια ροπάλου. Σταμάτησα να παίρνω την κορούλα μου αγκαλιά και να την χαϊδολογάω από πριν κλείσει τα 5. Σταματούσε εντελώς η σύζυγος να πλένει τα αγόρια μας από όταν έκλειναν τα 2. Το πως θα αποφύγουν τη φίμωση, το ανέλαβα εγώ. Οδηγίες για το πως πρέπει να χαϊδεύουν τα πουλιά τους, μόνο από μένα παίρνουν. Δεν έχετε δει μανάδες να χαϊδεύουν και να φιλάνε το πουλί του κανακάρη τους; Πατεράδες να χαϊδεύουν τις 15χρονες κόρες τους στον ποπό; Εμείς τα αποφύγαμε.
Σε ποιό άθλημα ή παιχνίδι θα πάνε, τα πιτσιρίκια μου το επιλέγουν μόνα τους. Πηγαίνουν αυτά και βρίσκουν πχ τους γυμναστές, επέλεξαν το όργανο που θα μάθαιναν να παίζουν (ο πρώτος γιός αποφάσισε ότι δεν θέλει μουσική και η απόφασή του έγινε, μετά από συζήτηση, αποδεκτή). Καθορίζουν κάθε χρόνο με πόσες και ποιές προαιρετικές ασχολίες θα καταπιαστούν και ασχολούνται μόνα τους με την κατάρτιση του προγράμματός τους. Ο μικρός, στα 4 του, αποφάσισε ότι ήθελε να πάει προνήπιο όχι στο νηπιαγωγείο του σχολείου που πάνε τα άλλα δυο αγόρια, αλλά σε ένα χωριό 3 χλμ από την πόλη. Γνώριζε τη Νηπιαγωγό, πήγε μια μέρα στο καθένα και επέλεξε. Πολύ μεγάλη πλάκα είχε η φάση...
Τα δυο μεγαλύτερα παίρνουν το χαρτζιλίκι τους από την αρχή του μήνα και κανονίζουν να τους φτάσει μέχρι το τέλος. Προκαταβολές επιτρέπονται μόνον όταν υπάρχει λόγος - και στην πράξη γίνεται σπάνια. Πριν από 1,5 χρόνο περίπου, ο 'μεγάλος' πήρε 20 € και πήγε με τον αδελφό του για κούρεμα. Γυρίζοντας, μου είπε 'βρήκα ένα κουρείο που μας πήρε 12 ευρώ και για τους 2. Μοιράζουμε τα υπόλοιπα;' Μέχρι τότε, πληρώναμε 10 + 10. Μοιράσαμε τα ρέστα και έφυγα γρήγορα να αλλάξω την πάνα μου.
Σε δάσκαλο, όποιο δάσκαλο, δεν έχουμε κάνει ούτε θα κάνουμε παρατήρηση ποτέ. Τα όποια σχόλια περί των διδασκάλων, γίνονται όταν τα παιδιά δεν ακούν. Έχουμε δεχτεί και άδικη τιμωρία χωρίς διαμαρτυρία, μιλώντας όμως με το παιδί μας για μέρες ολόκληρες.
Τιμωρίες πέφτουν από πολύ νωρίς, 'σφαλιάρες' επίσης. Ζούμε σε σκληρό και άκαρδο κόσμο, καλύτερα σκέφτηκα ότι είναι τα παιδιά μου να μάθουν τι σημαίνει τιμωρία από εμένα και νωρίς, παρά από την κοινωνία αργότερα. Ίσως, σκέφτηκα, κάτι τέτοιο να τους δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα, άσε που θα είχα πρόβλημα κι εγώ να τους εξηγήσω τι τους συνέβη ξαφνικά.
Νομίζω ότι τώρα είναι γραμμένο πιό αναλυτικά. Αν νομίζετε ότι είναι λάθος η τακτική που ακολουθήσαμε, μπορούμε να το συζητήσουμε. Ξέρετε ποιό είναι το πρόβλημα; Ότι δεν έρχονται με οδηγίες χρήσης. Αλλιώς,....

Ποιος έχει 6 παιδιά ρε σεις!?!??

Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:
:yikes: Ποιος έχει 6 παιδιά ρε σεις!?!??

Εμένα μη με κοιτάτε. Είπαμε πολύτεκνος, αλλά όχι κι έτσι...

Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:
:yikes: Ποιος έχει 6 παιδιά ρε σεις!?!??

εγώ το έβαλα για πλάκα
για σαμποτάζ στην ψηφοφορία

Τιμωρίες πέφτουν από πολύ νωρίς, 'σφαλιάρες' επίσης. Ζούμε σε σκληρό και άκαρδο κόσμο, καλύτερα σκέφτηκα ότι είναι τα παιδιά μου να μάθουν τι σημαίνει τιμωρία από εμένα και νωρίς, παρά από την κοινωνία αργότερα. Ίσως, σκέφτηκα, κάτι τέτοιο να τους δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα, άσε που θα είχα πρόβλημα κι εγώ να τους εξηγήσω τι τους συνέβη ξαφνικά.
Νομίζω ότι τώρα είναι γραμμένο πιό αναλυτικά. Αν νομίζετε ότι είναι λάθος η τακτική που ακολουθήσαμε, μπορούμε να το συζητήσουμε. Ξέρετε ποιό είναι το πρόβλημα; Ότι δεν έρχονται με οδηγίες χρήσης. Αλλιώς,....[/quote]

Μπράβο, να σε χαιρόμαστε!! Και μετά απορούμε, γιατί πάει ο κόσμος ανάποδα! Και μιλάμε και για κοινωνική αναλγησία. Κάνουμε κάτι θεόστραβρο και αντί να ζητήσουμε συγγνώμη, πουλάμε και τσαμπουκά! Αποτέλεσμα των απωθημένων που κουβαλάμε από τη νηπιακή ηλικία...

PS: Οδηγίες χρήσης υπάρχουν, προφανώς το αγνοείς.

Ο χρήστης liostemi έγραψε:
[quote**='ililias']: **

[size=75:3gyt8oan]Τιμωρίες πέφτουν από πολύ νωρίς, 'σφαλιάρες' επίσης. Ζούμε σε σκληρό και άκαρδο κόσμο, καλύτερα σκέφτηκα ότι είναι τα παιδιά μου να μάθουν τι σημαίνει τιμωρία από εμένα και νωρίς, παρά από την κοινωνία αργότερα. Ίσως, σκέφτηκα, κάτι τέτοιο να τους δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα, άσε που θα είχα πρόβλημα κι εγώ να τους εξηγήσω τι τους συνέβη ξαφνικά.
Νομίζω ότι τώρα είναι γραμμένο πιό αναλυτικά. Αν νομίζετε ότι είναι λάθος η τακτική που ακολουθήσαμε, μπορούμε να το συζητήσουμε. Ξέρετε ποιό είναι το πρόβλημα; Ότι δεν έρχονται με οδηγίες χρήσης. Αλλιώς,....

]

Μπράβο, να σε χαιρόμαστε!! Και μετά απορούμε, γιατί πάει ο κόσμος ανάποδα! Και μιλάμε και για κοινωνική αναλγησία. Κάνουμε κάτι θεόστραβρο και αντί να ζητήσουμε συγγνώμη, πουλάμε και τσαμπουκά! Αποτέλεσμα των απωθημένων που κουβαλάμε από τη νηπιακή ηλικία...

PS: Οδηγίες χρήσης υπάρχουν, προφανώς το αγνοείς.[/quote:3gyt8oan]

Αν μπορείς, ανάλυσε την αντίρρησή σου.
Γιατι προσωπικά συμφωνώ με τον Ηλία και προσπαθήσαμε με την γυναίκα μου, να μην υποχωρούμε στις απαιτήσεις τους, να βάζουμε όρια, να επιβάλουμε τιμωρίες και να τους εξηγούμε με κάθε τρόπο ότι ο κόσμος είναι σκληρός και πρέπει να παλέψεις για να επιβιώσεις.
Οτι πρέπει να είσαι καλός αλλά όχι μαλθακός.
Οτι άλλο καλός και άλλο μ@@@κας.
Οτι έχουν δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις.

Και βέβαια, οδηγίες χρήσης δεν έχω βρει πουθενά. Ούτε η μάνα μου είχε βρει!

Ρε σεις μια μονο συμβουλη.Να αγαπατε τα παιδια σας και να τους το δειχνετε τοσο οσο να μη σας καταπιεζουν.
Να υπαρχει και το ΟΧΙ (η αιτιολογια 'Γιατι ετσι μας αρεσει' ΔΕΝ συνισταται.)

Να προσπαθειτε να τα εχετε κοντα σας χωρις να τα καταπιεζετε.
Τωρα τα ψιλοξυλοφορτωματα και οι τιμωριες ειναι καθαρα προσωπικη υποθεση.

Υ.Γ.Γνωρισα τη φαμελια του ililias στη συναντηση στο Παπιγκο και μου αρεσε η μεθοδος του δεκα.Επειδη για μενα τωρα πια ειναι αχρηστη,σκεπτομαι να την χρησιμοποιησω στα εγγονια μου.

Αν θελεις Λιακο πες την και στα πιτσι.

Ο χρήστης kouk έγραψε:

[size=75:93v97vb1]Τιμωρίες πέφτουν από πολύ νωρίς, 'σφαλιάρες' επίσης. Ζούμε σε σκληρό και άκαρδο κόσμο, καλύτερα σκέφτηκα ότι είναι τα παιδιά μου να μάθουν τι σημαίνει τιμωρία από εμένα και νωρίς, παρά από την κοινωνία αργότερα. Ίσως, σκέφτηκα, κάτι τέτοιο να τους δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα, άσε που θα είχα πρόβλημα κι εγώ να τους εξηγήσω τι τους συνέβη ξαφνικά.
Νομίζω ότι τώρα είναι γραμμένο πιό αναλυτικά. Αν νομίζετε ότι είναι λάθος η τακτική που ακολουθήσαμε, μπορούμε να το συζητήσουμε. Ξέρετε ποιό είναι το πρόβλημα; Ότι δεν έρχονται με οδηγίες χρήσης. Αλλιώς,....

]

Μπράβο, να σε χαιρόμαστε!! Και μετά απορούμε, γιατί πάει ο κόσμος ανάποδα! Και μιλάμε και για κοινωνική αναλγησία. Κάνουμε κάτι θεόστραβρο και αντί να ζητήσουμε συγγνώμη, πουλάμε και τσαμπουκά! Αποτέλεσμα των απωθημένων που κουβαλάμε από τη νηπιακή ηλικία...

PS: Οδηγίες χρήσης υπάρχουν, προφανώς το αγνοείς.

Αν μπορείς, ανάλυσε την αντίρρησή σου.
Γιατι προσωπικά συμφωνώ με τον Ηλία και προσπαθήσαμε με την γυναίκα μου, να μην υποχωρούμε στις απαιτήσεις τους, να βάζουμε όρια, να **επιβάλουμε τιμωρίες **και να τους εξηγούμε με κάθε τρόπο ότι ο κόσμος είναι σκληρός και πρέπει να παλέψεις για να επιβιώσεις.
Οτι πρέπει να είσαι καλός αλλά όχι μαλθακός.
Οτι άλλο καλός και άλλο μ@@@κας.
Οτι έχουν δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις.

Και βέβαια, οδηγίες χρήσης δεν έχω βρει πουθενά. Ούτε η μάνα μου είχε βρει![/quote:93v97vb1]

Kouk ότι έχω μαυρίσει στο υπό παράθεσιν μήνυμά σου, αλλά και πολλά άλλα, αποτελούν το λόγο της διαφωνίας μου.
Μια ερώτηση μονο: Πόσες φορές τα παιδιά ακούνε από το στόμα του πατέρα και της μητέρας τις λέξεις: **'*'παρακαλώ', 'συγγνώμη', 'ευχαριστώ'.

Κατά τη γνώμη μου, είναι λάθος να μεγαλώνουν και να διδάσκουν οι άνθρωποι τα παιδιά τους, με τον ίδιο τρόπο που το κάνει το ελάφι στο ελαφάκι του, αλλά και το λιοντάρι στο λιονταράκι του και δεν χρειάζεται, νομίζω, να αναλύσω ό,τι εννοώ.
Υ.Γ. Οδηγίες χρήσης έχουν όλα τά παιδιά. Μπορούμε όμως και κυρίως έχουμε την διάθεση, να τις διαβάσουμε και να τις αποκοδικοποιήσουμε???

Μάλλον παρεξήγησες!
Και 'παρακαλώ' και 'συγγνώμη' και 'ευχαριστώ'...αλλά και 'δεν έχει έξοδο σήμερα'....προσωπικά θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχουν όρια και ισορροπία.
Είμαι εναντίον του 'οτι θέλει το παιδί'...!Το θεωρώ λάθος στην ανατροφή του!
Και σαφώς αυτό που περιγραφω δεν έχει να κάνει με την ανατροφή των μικρών ζώων.

Ο χρήστης liostemi έγραψε:

[size=75:17ut65r1]Τιμωρίες πέφτουν από πολύ νωρίς, 'σφαλιάρες' επίσης. Ζούμε σε σκληρό και άκαρδο κόσμο, καλύτερα σκέφτηκα ότι είναι τα παιδιά μου να μάθουν τι σημαίνει τιμωρία από εμένα και νωρίς, παρά από την κοινωνία αργότερα. Ίσως, σκέφτηκα, κάτι τέτοιο να τους δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα, άσε που θα είχα πρόβλημα κι εγώ να τους εξηγήσω τι τους συνέβη ξαφνικά.
Νομίζω ότι τώρα είναι γραμμένο πιό αναλυτικά. Αν νομίζετε ότι είναι λάθος η τακτική που ακολουθήσαμε, μπορούμε να το συζητήσουμε. Ξέρετε ποιό είναι το πρόβλημα; Ότι δεν έρχονται με οδηγίες χρήσης. Αλλιώς,....

]

Μπράβο, να σε χαιρόμαστε!! Και μετά απορούμε, γιατί πάει ο κόσμος ανάποδα! Και μιλάμε και για κοινωνική αναλγησία. Κάνουμε κάτι θεόστραβρο και αντί να ζητήσουμε συγγνώμη, πουλάμε και τσαμπουκά! Αποτέλεσμα των απωθημένων που κουβαλάμε από τη νηπιακή ηλικία...

PS: Οδηγίες χρήσης υπάρχουν, προφανώς το αγνοείς.

Αν μπορείς, ανάλυσε την αντίρρησή σου.
Γιατι προσωπικά συμφωνώ με τον Ηλία και προσπαθήσαμε με την γυναίκα μου, να μην υποχωρούμε στις απαιτήσεις τους, να βάζουμε όρια, να **επιβάλουμε τιμωρίες **και να τους εξηγούμε με κάθε τρόπο ότι ο κόσμος είναι σκληρός και πρέπει να παλέψεις για να επιβιώσεις.
Οτι πρέπει να είσαι καλός αλλά όχι μαλθακός.
Οτι άλλο καλός και άλλο μ@@@κας.
Οτι έχουν δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις.

Και βέβαια, οδηγίες χρήσης δεν έχω βρει πουθενά. Ούτε η μάνα μου είχε βρει!

Kouk ότι έχω μαυρίσει στο υπό παράθεσιν μήνυμά σου, αλλά και πολλά άλλα, αποτελούν το λόγο της διαφωνίας μου.
Μια ερώτηση μονο: Πόσες φορές τα παιδιά ακούνε από το στόμα του πατέρα και της μητέρας τις λέξεις: **'*'παρακαλώ', 'συγγνώμη', 'ευχαριστώ'.

Κατά τη γνώμη μου, είναι λάθος να μεγαλώνουν και να διδάσκουν οι άνθρωποι τα παιδιά τους, με τον ίδιο τρόπο που το κάνει το ελάφι στο ελαφάκι του, αλλά και το λιοντάρι στο λιονταράκι του και δεν χρειάζεται, νομίζω, να αναλύσω ό,τι εννοώ.
Υ.Γ. Οδηγίες χρήσης έχουν όλα τά παιδιά. Μπορούμε όμως και κυρίως έχουμε την διάθεση, να τις διαβάσουμε και να τις αποκοδικοποιήσουμε???[/quote:17ut65r1]

Εάν τα bold ήταν μόνα τους ένα κείμενο , θα έβγαζαν εντελώς διαφορετικό νόημα απο αυτό που βγαίνει απο ολόκληρο το κείμενο του kouk. (Γι' αυτή την πρακτική , να απομονώνουμε τμήματα δημοσιεύσεων έχω εκφράσει πολλές φορές την αντίθεσή μου.)

Οι θέσεις του kouk είναι σαφείς , όπως είναι επίσης σαφές πως οι λέξεις παρακαλώ , συγνώμη και ευχαριστώ συμπεριλαμβάνονται στο λεξιλόγιο που ο Νίκος και η γυναίκα του χρησιμοποιούν καθημερινά .

Οι δικές σου θέσεις δεν εκφράζονται με σαφήνεια , παρά μόνο με αναφορές στο ζωϊκό βασίλειο , θα μου επιτρέψεις να επισημάνω.

Αποστόλης.

το θέμα είναι να μεγαλώσουμε ανθρώπους που θα μπορούν να στηριχτούν μόνοι τους στο μέλλον και όχι μπούληδες που στα 22 τους θα πρέπει να είναι υπεύθυνα άτομα και αντί αυτού να τρέχουν πίσω απ'τη ποδιά της μάνας

Ο χρήστης apostolis έγραψε:

]

!

[size=75:o2v8da61]Kouk ότι έχω μαυρίσει στο υπό παράθεσιν μήνυμά σου, αλλά και πολλά άλλα, αποτελούν το λόγο της διαφωνίας μου.
Μια ερώτηση μονο: Πόσες φορές τα παιδιά ακούνε από το στόμα του πατέρα και της μητέρας τις λέξεις: **'*'παρακαλώ', 'συγγνώμη', 'ευχαριστώ'.

---

Κατά τη γνώμη μου, είναι λάθος να μεγαλώνουν και να διδάσκουν οι άνθρωποι τα παιδιά τους, με τον ίδιο τρόπο που το κάνει το ελάφι στο ελαφάκι του, αλλά και το λιοντάρι στο λιονταράκι του και δεν χρειάζεται, νομίζω, να αναλύσω ό,τι εννοώ.
Υ.Γ. Οδηγίες χρήσης έχουν όλα τά παιδιά. Μπορούμε όμως και κυρίως έχουμε την διάθεση, να τις διαβάσουμε και να τις αποκοδικοποιήσουμε???

Εάν τα bold ήταν μόνα τους ένα κείμενο , θα έβγαζαν εντελώς διαφορετικό νόημα απο αυτό που βγαίνει απο ολόκληρο το κείμενο του kouk. (Γι' αυτή την πρακτική , να απομονώνουμε τμήματα δημοσιεύσεων έχω εκφράσει πολλές φορές την αντίθεσή μου.)

Οι θέσεις του kouk είναι σαφείς , όπως είναι επίσης σαφές πως οι λέξεις παρακαλώ , συγνώμη και ευχαριστώ συμπεριλαμβάνονται στο λεξιλόγιο που ο Νίκος και η γυναίκα του χρησιμοποιούν καθημερινά .

Οι δικές σου θέσεις δεν εκφράζονται με σαφήνεια , παρά μόνο με αναφορές στο ζωϊκό βασίλειο , θα μου επιτρέψεις να επισημάνω.

Αποστόλης.[/quote:o2v8da61]

Εάν τα bold ήταν μόνα τους ένα κείμενο, σίγουρα θα έβγαζαν εντελώς διαφορετικό νόημα. Δεν αφαίρεσα τίποτα από το κείμενο του Kouk, που για σένα είναι ο Νίκος, αλλά για μένα, κατ' ανάγκη, δεν μπορει να είναι άλλο, παρά αυτό που διαβάζω. Σωστά? Επίσης να διευκρινίσω, ότι αναφερόμουνα στους γονείς γενικά και όχι συγκεκριμένα σε κάποιον. Εάν κάτι ΄στο κείμενό μου έθιξε, ή πρόσβαλε κάποιον, ζητώ συγγνώμη, δεν ήταν συτή η πρόθεσή μου.

Η αναφορά μου στο 'ζωικό βασίλειο', όπως λές, ήταν εντελώς παραβολική και εκφράζει, σαφέστατα, τουλάχιστον κάποιες θέσεις μου. Όπως και νά 'χει, τα δικά μου τα παιδιά, δεν τα μεγάλωσα με την προοπτική να γίνουν, αλλά και να συμπεριφέρονται γενικά, κυρίαρχοι.

...και δεν πρέπει, βέβαια, τα θέλω των παιδιών, να τα ερμηνεύουμε πάντα, σαν απαιτήσεις. (Αυτό το καταθέτω σαν δική μου άποψη και sorry για τα bold).

Υ.Γ.: Δεν βρίσκομαι εδώ για να γίνω εχθρός με οποιονδήποτε.

Ο χρήστης liostemi έγραψε:

]

!

[size=75:c1hr05g9]Kouk ότι έχω μαυρίσει στο υπό παράθεσιν μήνυμά σου, αλλά και πολλά άλλα, αποτελούν το λόγο της διαφωνίας μου.
Μια ερώτηση μονο: Πόσες φορές τα παιδιά ακούνε από το στόμα του πατέρα και της μητέρας τις λέξεις: **'*'παρακαλώ', 'συγγνώμη', 'ευχαριστώ'.

---

Κατά τη γνώμη μου, είναι λάθος να μεγαλώνουν και να διδάσκουν οι άνθρωποι τα παιδιά τους, με τον ίδιο τρόπο που το κάνει το ελάφι στο ελαφάκι του, αλλά και το λιοντάρι στο λιονταράκι του και δεν χρειάζεται, νομίζω, να αναλύσω ό,τι εννοώ.
Υ.Γ. Οδηγίες χρήσης έχουν όλα τά παιδιά. Μπορούμε όμως και κυρίως έχουμε την διάθεση, να τις διαβάσουμε και να τις αποκοδικοποιήσουμε???

Εάν τα bold ήταν μόνα τους ένα κείμενο , θα έβγαζαν εντελώς διαφορετικό νόημα απο αυτό που βγαίνει απο ολόκληρο το κείμενο του kouk. (Γι' αυτή την πρακτική , να απομονώνουμε τμήματα δημοσιεύσεων έχω εκφράσει πολλές φορές την αντίθεσή μου.)

Οι θέσεις του kouk είναι σαφείς , όπως είναι επίσης σαφές πως οι λέξεις παρακαλώ , συγνώμη και ευχαριστώ συμπεριλαμβάνονται στο λεξιλόγιο που ο Νίκος και η γυναίκα του χρησιμοποιούν καθημερινά .

Οι δικές σου θέσεις δεν εκφράζονται με σαφήνεια , παρά μόνο με αναφορές στο ζωϊκό βασίλειο , θα μου επιτρέψεις να επισημάνω.

Αποστόλης.

Εάν τα bold ήταν μόνα τους ένα κείμενο, σίγουρα θα έβγαζαν εντελώς διαφορετικό νόημα. Δεν αφαίρεσα τίποτα από το κείμενο του Kouk, που για σένα είναι ο Νίκος, αλλά για μένα, κατ' ανάγκη, δεν μπορει να είναι άλλο, παρά αυτό που διαβάζω. Σωστά? Επίσης να διευκρινίσω, ότι αναφερόμουνα στους γονείς γενικά και όχι συγκεκριμένα σε κάποιον. Εάν κάτι ΄στο κείμενό μου έθιξε, ή πρόσβαλε κάποιον, ζητώ συγγνώμη, δεν ήταν συτή η πρόθεσή μου.

Η αναφορά μου στο 'ζωικό βασίλειο', όπως λές, ήταν εντελώς παραβολική και εκφράζει, σαφέστατα, τουλάχιστον κάποιες θέσεις μου. Όπως και νά 'χει, τα δικά μου τα παιδιά, δεν τα μεγάλωσα με την προοπτική να γίνουν, αλλά και να συμπεριφέρονται γενικά, κυρίαρχοι.

...και δεν πρέπει, βέβαια, τα θέλω των παιδιών, να τα ερμηνεύουμε πάντα, σαν απαιτήσεις. (Αυτό το καταθέτω σαν δική μου άποψη και sorry για τα bold).

Υ.Γ.: Δεν βρίσκομαι εδώ για να γίνω εχθρός με οποιονδήποτε. [/quote:c1hr05g9]

Να ζητήσω συγνώμη , αν το ύφος μου ήταν λίγο επιθετικό.
Και βέβαια δεν βρισκόμαστε εδώ για να εχθρευόμαστε ο ένας τον άλλον, αλλά για να ανταλλάσουμε απόψεις , να κάνουμε διάλογο.

Ναί , για μένα ο kouk είναι και ο Νίκος , μιά και μέσω των συναντήσεων του Φόρουμ ήταν ένα απο τα αρκετά μέλη που γνωριστήκαμε προσωπικά.
Δέν λειτουργώ ως συνήγορός του , αλλά στην προκείμενη περίπτωση , οι απόψεις μας συμπίπτουν.
Είμαι και εγώ λοιπόν της άποψης πώς οι δύο κόρες μου , 6 και 8 ετών , θα πρέπει πρίν 'βγούν απο το τσόφλι' να έχουν πάρει τα 'φώτα' και τα 'όπλα' που θα τις κάνουν να σταθούν με αξιοπρέπεια και αξιώσεις στην ...'αγγελικά' πλασμένη κοινωνία που θα τις περιμένει ....

Έτσι στο λεξιλόγιό τους , που άρχισε να 'χτίζεται' με τις λέξεις ευχαριστώ , παρακαλώ , συγνώμη , συμπληρώνεται απο τώρα με τις λέξεις όχι , ** όχι τώρα **, πάντα με την κάθε φορά απαραίτητη εξήγηση.

Αποστόλης Νούσιας.

ΝΤΜ - Laisse pas traîner ton fils :

C'est ça que tu veux pour ton fils ?
Αυτό θες γιά τον γιό σου;

C'est comme ça que tu veux qu'il grandisse ?
Έτσι θες να μεγαλώσει;

J'ai pas de conseil à donner, mais si tu veux pas qu'il glisse
Δεν έχω συμβουλές, αλλά αν δεν θες να μπλέξει

Regarde-le, quand il parle, écoute-le!
Κοίτα τον, όταν σου μιλά, άκουγε τον!

Le laisse pas chercher ailleurs, l'amour qu'y devrait y avoir dans tes yeux
Μην τον αφήνεις να ψάχνει αλλού την αγάπη που θα έπρεπε να υπάρχει στα μάτια σου..

καλό είναι να υπάρχει ballance..
θέλω απλά να σας πω μόνο μια γνώμη ( όχι συμβουλη) και τίποτ'αλλο, έτσι και αλλιώς εγώ ούτε παιδιά έχω ούτε τίποτα, ούτε καν ένα κατοικίδιο, έστω ένα καναρίνι, να έχω κι εγώ κάτι να ασκώ εξουσία.. ( είμαι (Α) )
μην κάνετε το παιδί σας να σας φοβάται.. δε λέω πολλές φορές σίγουρα χρειάζεται να επιβάλλεις κάποια πράγματα στο παιδί, γιατί τα παιδιά είναι ακόμα σε φάση που 'παίζουν', ανακαλύπτουν τη ζωή, τον πλανήτη, τους ίδιους τους γονείς και τα όριά τους..
αλλά αν είναι να κάνετε το παιδί σας να φοβάται και να σκέφτεται πως όταν γυρίσετε απ'τη δουλειά θα του ρίξετε κανα χέρι ξύλο... αφήστε το καλύτερα.. δε χρειάζεται να του δείξετε εσείς πόσο σκληρός είναι ο κόσμος ειδικά σ'αυτήν την αθώα ηλικία και φάση.
κι εγώ πολλές φορές έχω πει στο γέρο μου ότι έκανε μαλακία που δε μου έριχνε κανά χέρι ξύλο τέτοιο μαλακιστήρι που ήμουν.. αν και μεταξύ μας, δεν πιστεύω ότι θα άλλαζε και πολλά. πιθανότατα θα το θυμόμουν ακόμα και αντί να σκέφτομαι και να ανυπομονώ πότε θα γυρίσει σπίτι να παίξουμε και να μου φέρει μικυ μαους, θα ήλπιζα να αργήσει λιγάκι..
βέβαια εγώ είμαι έτσι.. ο καθένας είναι διαφορετικός και το κάθε παιδί θέλει σίγουρα διαφορετική μεταχείριση και συμπεριφορά, ανάλογα το χαρακτήρα του. αλλά ανεξάρτητα αυτού, καλό είναι πιστευω να δίνουμε στο παιδι συνέχεια να καταλάβει πόσο σημαντικό είναι να είναι ανεξάρτητο.. εμένα από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω μου λέγανε συνέχεια να γίνω αυτάρκης και υλικά και πνευματικά..

αν πάντως δείτε ότι το παιδί σας είναι πολύ ευαίσθητο.. δε χρειάζεται να του μάθετε πόσο σκληρός είναι ο κόσμος. αφήστε το στην άγνοια του καλύτερα.
εγώ πάντως θεωρώ το ιδανικότερο εργαλείο απέναντι στο παιδί το επιχείρημα και τη συζήτηση.. αν το παιδί σας είναι απλά πολύ έξυπνο, πιο έξυπνο από εσάς και δε μπορείτε να το πείσετε με επιχειρήματα... δεν ξέρω τι να κάνετε.. τον πούλο

αυτά φιλικά από κάποιον που το βλέπει από μία ουδέτερη οπτική γωνία

Ο χρήστης DAP έγραψε:
.... μου αρεσε η μεθοδος του δεκα....

Απλή και αποτελεσματική:
Το παιδί ΞΕΡΕΙ. Μικρό είναι, δεν είναι χαζό. Και, επειδή έχει καθαρό μυαλό, κάνει εκείνο που θα έπρεπε να κάνουμε εμείς: Βρίσκει τα όριά μας και προσπαθεί κάθε στιγμή να τα ξεπεράσει. Η 'μέθοδος', δικής μου επινοήσεως: Τους ζητάς κάτι - ή δεν τους το ζητάς κάν, ξέρουν αυτά τι κάνουν που δεν είναι σωστό (πχ. 'σταματήστε να πετάτε πέτρες', 'πιτζάμες και ύπνο', 'σταματήστε τον τσακωμό'). Σιγά μην το κάνουν αμέσως. Αρχίζεις να μετράς, αργά, από το 1. Τις πρώτες φορές, τα έχεις προειδοποιήσει ότι δεν πρέπει να φτάσεις στο 10, αλλά όπως ήταν αναμενόμενο αυτά σε αφήνουν να φτάσεις. Οπότε, γίνεσαι 'σκληρός και βίαιος': Σηκώνεσαι, δίνεις καμιά στην πάνα (σπάει τον τσαμπουκά) και τα οδηγείς στο δωμάτιό τους 'μέχρι να γίνουν καλά παιδιά'. Μετά από ένα - δυο λεπτά, το κλάμα και ο οδυρμός έχουν δώσει τη θέση τους σε μια χαμογελαστή φατσούλα, που τρέχει στην αγκαλιά σου. Δοκιμασμένο με επιτυχία τετράκις.
Τις επόμενες φορές, γίνεται σαν παιχνίδι. Αρχίζεις να μετράς κι αυτά κάνουν πως δεν ακούνε. Όταν φτάσεις στο 8, φεύγουν τρέχοντας και γελώντας σαν τρελά να κάνουν αυτό που τους είπες.
Κάποιες φορές, όπως αυτή για την οποία μιλάει ο φίλτατος DAP, πας κατ' ευθείαν στο 10. Αυτό γίνεται όταν το παρακάνουν, όταν κάνουν κάτι επικίνδυνο ή όταν κάνουν κάτι που μπορεί να ενοχλήσει τους άλλους. Για πες DAP, πιάνει; Εννοείται ότι δεν ακολουθεί τιμωρία, εντάξει;
Κι εννοείται ότι τα πιτσιρίκια έχουν σίγουρη την αγάπη των γονιών τους, αλλιώς το όποιο παιχνίδι γίνεται μαρτύριο.

Δεν λέω ότι είμαι καλός γονιός, αδυνατώ να με κρίνω. Και δεν 'παίρνω προσωπικά' τα γραφόμενα από το φίλο liostemi, που πιστεύει ότι εγώ είμαι η αιτία που κόσμος πάει ανάποδα. Μπορεί να έχει δίκαιο, άλλωστε αδυνατώ να βεβαιώσω ότι κατέχω το 'ίσια'.
Οδηγίες χρήσεις, δεν έχω βρεί. Έχω ζήσει, όμως, φάσεις όπου ειδικοί φτάσαν ένα βήμα από τα μπουνίδια, όταν οι θεωρίες τους για την ανατροφή των παιδιών συγκρούονταν. Έχω δει και θέσφατα να καταρρίπτονται, πολλά θέλει ο άνθρωπος να μπερδευτεί;
Η ευγένεια - και όχι μόνον - (πιστεύω ότι) δεν είναι κάτι που περνάει στα παιδιά μέσα από λέξεις. Οι πράξεις μας είναι που δείχνουν το δρόμο στα παιδιά μας. Το πιό απαραίτητο απ' όλα (πιστεύω ότι) είναι η αγάπη και η αλληλοεκτίμηση ΚΥΡΙΩΣ του ζευγαριού. Ό,τι κι αν τους πεις, ό,τι κι αν τους δώσεις, ΜΙΑ φορά αν μειώσεις τον / την σύντροφό σου, είναι αρκετή για να γεμίσεις μια ψυχούλα με αμφιβολίες...

Edit, περί ευγενείας: Μιλάς στο σπίτι σου με το *σεις *και με το σας, με το παρακαλώ, το *συγνώμη *και το *ευχαριστώ *για ψωμοτύρι. Και, μετά, στο αυτοκίνητο και με τα παιδιά σου μέσα, μπινελικώνεις τη γριά που, τρομαγμένη, σκέπτεται να περάσει - να μην περάσει, κοιτώντας σε να πηγαίνεις καταπάνω της, κοκαλωμένη στη μέση του δρόμου. Τι παράδειγμα έδωσες στα παιδιά σου;

skye, αν δεν αγαπούσαμε τα παιδιά μας ΔΕΝ θα κάναμε τον κόπο να γράφουμε εδώ, θα μέναμε στα αυτοκίνητα.

Ο χρήστης skye έγραψε:
αν πάντως δείτε ότι το παιδί σας είναι πολύ ευαίσθητο.. δε χρειάζεται να του μάθετε πόσο σκληρός είναι ο κόσμος. αφήστε το στην άγνοια του καλύτερα.

Στην άγνοιά του, έ; Έχω δει τόσα πιτσι τρομαγμένα στα 6 τους, από την σύγκρουση με τον έξω κόσμο, που δεν θα πάρω, ευχαριστώ.

αυτά φιλικά από κάποιον που το βλέπει από μία ουδέτερη οπτική γωνία

Δεν υπάρχει ουδέτερη οπτική γωνία, φίλε. Υπάρχει η οπτική γωνία του άσχετου με το θέμα, και αυτή του γονιού. Και, κάπου εκεί μέσα, του παιδοψυχίατρου, του οποίου τα παιδιά είναι αυτά που συχνότερα χρειάζονται τη βοήθεια ειδικών ! ! ! ! ! ! !

...την πάτησα!!!! Ililias, Kouk, Apostolis, DAP και όλοι οι άλλοι, στο forum, την ΠΑΤΗΣΑ! Μόλις διάβασα στο μήνυμα του Αποστόλη, 'οτι έχει δυο κοριτσάκια, 6 και 8 ετών, κατάλαβα ότι είμαι τουλάχιστον εκτός χρόνου.
Ο γιός μου στα 31, η κόρη μου στα 26 κι εγώ προχωρημένα... 58... έννιωσα
σαν να τα... ξαναμεγάλωνα και τι να κάνουμε, παρασύρθηκα.

Επιτρέψτε μου μόνο να πω κάτι τελευταίο, ορμώμενος από κάτι που διάβασα στο post του dap αλλά και του skye (μάλλον καλός μπαμπάς θα ήσουνα): Η πειθαρχία και ο σεβασμός εμπνέονται, δεν επιβάλλονται.
Η επιβαλλόμενη πειθαρχία, κάνει τους ανθρώπους σκλάβους, κατώτερους, δουλοπρεπείς, ανειλικρινείς... αφού αυτό που κατά κανόνα τους διακατέχει, είναι ο φόβος.

Η δική μας σωστή συμπεριφορά - πρακτική, είναι τις περισσότερες φορές αρκετή. Σίγουρα θά κάνουμε και λάθη (το αντιλαμβανόμαστε αργότερα), όπως σίγουρο είναι επίσης, ότι και τα παιδιά είναι πολύ αυστηροί κριτές.

Μ' άρεσε που μου δόθηκε η ευκαιρία, έστω και κατά λάθος, να τα πω λίγο μαζί σας. Για να είμαι ειλικρνής, θα... περνάω κάπου-κάπου από το forum, για ένα γεια...

Στέλιος Μητρόγλου

Ililias, μάλλον ερμήνευσα λάθος, ή ήταν κάπως... στραμπουληγμένα, κάποια από τα γροφόμενά σου, σε προηγούμενο post. Το τελευταίο σου post, όμως, μάλλον τα λέει όλα.

Ο χρήστης liostemi έγραψε:
Ililias, μάλλον ερμήνευσα λάθος, ή ήταν κάπως... στραμπουληγμένα, κάποια από τα γροφόμενά σου, σε προηγούμενο post. Το τελευταίο σου post, όμως, μάλλον τα λέει όλα.

Εγώ, πάλι, ελπίζω να σε 'βλέπουμε' συχνότερα από 'κάπου - κάπου'.