Και εμεις παμε παιδικο απο φετος , αλλα η προσαρμογη ειναι δυσκολη.
Την πρωτη εβδομαδα εκλαιγε και καθοτανε αγκαλια με την δασκαλα του, τωρα γρινιαζει λιγο το πρωι αλλα δεν κλαιει.
Χθες ειχαν παρτυ και το εριξε στο χορο , το μεσημερι που γυρισε μου ειπε 'Μπαμπα εκλαιγα μονο το μεσημερι'
Αυτο που τον ενοχλει, ειναι οταν ερχονται γονεις να παρουν τα παιδια τους κατα τις 2-2.30 , τοτε θυμαται την μαμα του και κλαιει....

Παντως, που θα παει , θα στρωσει

Να τα χαιρεστε ολοι τα παιδακια σας...

H δικιά μου 2,5 πλεον και εξελισεται σε μεγάλος χαβαλες.
Ξεκινήσαμε παιδικό και λέει στον οδηγό
Κύριε Αλέκο να προσεχείς τα φανάρια και τα stop.

Σήμερα έκανα ένα γρήγορο ζικ ζακ στην Κηφισιας και μου λέει.......
-Μπαμπά κανε πάλι την βάρκα πέρα δώθε!
-δεν είναι βάρκα είναι highspeed
-Μπαμπά δεν είναι κόκκινο! Είναι μπλε το δικό σου!

Κι εγώ βλέπω τον δικό μου για παιδικό του χρόνου (14 μηνών τώρα). Αύριο πιάνει δουλειά η γυναίκα που θα τον κρατάει τα πρωινά (8.30-17.30) και αναμένεται ντέρμπι, ειδικά την ώρα του μεσημεριανού ύπνου. Ο μικρός κοιμάται αυστηρά και μόνο στην αγκαλιά της μαμάς του (και ενίοτε στο αυτοκίνητο), οπότε δε θέλω να ξέρω τι θα γίνει όταν έρθει η ώρα του του ύπνου .

Ο χρήστης Scotch έγραψε:
Κι εγώ βλέπω τον δικό μου για παιδικό του χρόνου (14 μηνών τώρα). Αύριο πιάνει δουλειά η γυναίκα που θα τον κρατάει τα πρωινά (8.30-17.30) και αναμένεται ντέρμπι, ειδικά την ώρα του μεσημεριανού ύπνου. Ο μικρός κοιμάται αυστηρά και μόνο στην αγκαλιά της μαμάς του (και ενίοτε στο αυτοκίνητο), οπότε δε θέλω να ξέρω τι θα γίνει όταν έρθει η ώρα του του ύπνου .

Την πατήσατε κι εσείς...

Πολύ απλά, αν νυστάζει, στην αρχή θα ζορίζεται, αλλά θα κοιμάται, αλλά σύντομα θα κόψει τον μεσημεριανό ύπνο (ή θα κοιμάται για βράδυ μετά τις 11-12... ).

Το μυστικό είναι να καταλάβει ότι ΤΩΡΑ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ και ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΑΓΚΑΛΙΤΣΑΣ. Ετοιμαστείτε πάντως για πολλά δράματα...

Η δικιά μας την πρώτη εβδομάδα που την ξεκόψαμε (ήταν 6μηνών) έκλαιγε σχεδόν 2 ώρες κάθε βράδυ! Πηγαίναμε κάθε τόσο (στην αρχή κάθε λεπτό, μετά πιο αραιά), ΧΩΡΙΣ να την παίρνουμε αγκαλιά (λίγα χάδια 'σ'αγαπάμε, κτλ, αλλά τώρα κοιμόμαστε') και πάνω κάτω έμαθε, αν και πρέπει να ομολογήσω ότι ψιλοχαλάσαμε από τότε που μπόρεσε να κατεβαίνει μόνη της από το κρεβάτι της... Πλέον (είναι 3 ετών) διαβάζουμε 3-4 τόμους ( ) παραμύθια για να κοιμηθούμε...

Μου θυμίζετε τα δικά μου...
Το Σάββατο αφήσαμε, η σύντροφος κλαίγοντας κ εγώ αρκετά ψύχραιμος, το πρώτο μας παιδί στο νέο του σπίτι κ φύγαμε.
Φοιτητική ζωή πλέον, πανεπιστήμιο, μετά δουλειά, ... Το παιδάκι μου ανοίγει τα φτερά του κ κυνηγάει, πλέον, το δικό του όνειρο. Κ εγώ πρέπει να μείνω θεατής κ να βοηθάω μόνον όποτε μου το ζητάει.
Αν όλα πάνε καλά, του χρόνου φεύγει κ το δεύτερο. Ήδη το σπίτι φαίνεται άδειο, φαντάζομαι τι θα γίνει τότε...
αλλά και
Και, κυρίως,

Με τις καλύτερες ευχές μου Ηλία!

A, Μάρκο, μόλις θυμήθηκα ότι όταν σε γνωρίσαμε η κόρη μου ήταν μικρή, ο μικρότερός μου σχεδόν μωρό κ εσύ άκουγες 'γάμος' κ έτρεχες.

Ο χρήστης markvag έγραψε:
Την πατήσατε κι εσείς...
Πολύ απλά, αν νυστάζει, στην αρχή θα ζορίζεται, αλλά θα κοιμάται, αλλά σύντομα θα κόψει τον μεσημεριανό ύπνο (ή θα κοιμάται για βράδυ μετά τις 11-12... ).
Το μυστικό είναι να καταλάβει ότι ΤΩΡΑ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ και ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΑΓΚΑΛΙΤΣΑΣ. Ετοιμαστείτε πάντως για πολλά δράματα...
Η δικιά μας την πρώτη εβδομάδα που την ξεκόψαμε (ήταν 6μηνών) έκλαιγε σχεδόν 2 ώρες κάθε βράδυ! Πηγαίναμε κάθε τόσο (στην αρχή κάθε λεπτό, μετά πιο αραιά), ΧΩΡΙΣ να την παίρνουμε αγκαλιά (λίγα χάδια 'σ'αγαπάμε, κτλ, αλλά τώρα κοιμόμαστε') και πάνω κάτω έμαθε, αν και πρέπει να ομολογήσω ότι ψιλοχαλάσαμε από τότε που μπόρεσε να κατεβαίνει μόνη της από το κρεβάτι της... Πλέον (είναι 3 ετών) διαβάζουμε 3-4 τόμους ( ) παραμύθια για να κοιμηθούμε...

Την πατήσαμε δε θα πει τίποτα
Κάπως έτσι θα είναι κι ο δικός μας αν τον αφήσουμε μόνο του να κοιμηθεί, και χειρότερα πιστεύω. Μια φορά το δοκιμάσαμε και μόνο που δεν κλαίγαμε κι εμείς που τον ακούγαμε. Για να μην πω που φοβόμασταν μη μας ακούνε οι γείτονες και μας στείλουν την πρόνοια.
Είμαστε έτοιμοι για όλα (αν και άυπνοι 14 μήνες τώρα - ξυπνάμε 3-4 φορές κάθε βράδυ ).
Να τα χαιρόμαστε

Ηλία καλή δύναμη. Μια χαρά θα τα πάει το παιδί

ps: Παρακολουθούμε με κάμερα το παιδί που είναι στο σαλόνι με τη γυναίκα. Από τις 4 ώρες που είναι μαζί γκρινιάζει/κλαίει τις 3. Νομίζω όμως πως αν εμφανιστούμε, το χάσαμε το παιχνίδι...

Ο χρήστης ililias έγραψε:

A, Μάρκο, μόλις θυμήθηκα ότι όταν σε γνωρίσαμε η κόρη μου ήταν μικρή, ο μικρότερός μου σχεδόν μωρό κ εσύ άκουγες 'γάμος' κ έτρεχες.

Μεγαλώσατε...

@scotch: Εννοείται πως δεν πρέπει να εμφανιστείτε! Για το κλάμα, όπως σου είπα το έχω νιώσει πολύ καλά... Ήταν το πρώτο πράγμα που συνειδητοποίησα πόσο το δικό μας λάθος επηρρεάζει το παιδί... Δεν παθαίνει τίποτα, απλά καταλαβαίνεις το λάθος σου και ελπίζεις να μην το διορθώνεις με άλλο λάθος...

Ο χρήστης markvag έγραψε:
@scotch: Εννοείται πως δεν πρέπει να εμφανιστείτε! Για το κλάμα, όπως σου είπα το έχω νιώσει πολύ καλά... Ήταν το πρώτο πράγμα που συνειδητοποίησα πόσο το δικό μας λάθος επηρρεάζει το παιδί... Δεν παθαίνει τίποτα, απλά καταλαβαίνεις το λάθος σου και ελπίζεις να μην το διορθώνεις με άλλο λάθος...

Δυστυχώς, χωρίς να θέλω να δικαιολογηθώ, συνέτρεχαν κάποιοι λόγοι που έμαθε έτσι . Δεν ξέρω πως θα ήταν τώρα αν δεν συνέτρεχαν αυτοί οι λόγοι πάντως μέχρι στιγμής το άλλοθι μας το έχουμε. Τώρα όμως που παρήλθαν οι λόγοι αυτοί, δεν έχουμε καμία δικαιολογία για να μην επαναφέρουμε την τάξη
Παρεμπιπτόντως, αφότου νύσταξε πραγματικά, αντιστάθηκε (με κλάμα και τάση να κατέβει από τον καναπέ που τον κράταγε η γυναίκα) γύρω στη μία ώρα μέχρι να..... κοιμηθεί! (τρελή ανακούφιση)
Αν μου τα έλεγε κανένας όλα αυτά πριν από 14 μήνες θα κούναγα το κεφάλι μου... έχει ο καιρός γυρίσματα.

Ο χρήστης Scotch έγραψε:
ps: Παρακολουθούμε με κάμερα το παιδί που είναι στο σαλόνι με τη γυναίκα. Από τις 4 ώρες που είναι μαζί γκρινιάζει/κλαίει τις 3. Νομίζω όμως πως αν εμφανιστούμε, το χάσαμε το παιχνίδι...

To ίδιο νομίζω κ εγώ.

Στα παιδιά μου, τώρα που μεγάλωσαν, εξηγώ: Όσο κ αν έψαξα για οδηγίες χρήσης, δεν βγήκαν. Ένα παιδί τη φορά έβγαινε, το παίρναμε κ δρόμο. Έκανα (κάναμε) σωστά, κάναμε κ λάθη. Κ συνεχίζουμε. Νομίζω ότι αυτό που αξίζει (κ που μένει) είναι ότι σωστά ή λάθη, τα κάνουμε από αγάπη κ με αγάπη. Αυτό το καταλαβαίνουν, το νιώθουν, δεν μας παρεξηγούν κ πορευόμαστε παράλληλα, μαζί κ ας είμαστε χωριστά.

Ναι, κ εγώ πιστεύω ότι θα πάει καλά κ το πρώτο μου φέτος, κ το δεύτερο του χρόνου.
Ε, μετά θα έχουμε 2 χρόνια ηρεμίας.

o koutsan λειπει και το κλείσατε το καρέ

Ο χρήστης Scotch έγραψε:

@scotch: Εννοείται πως δεν πρέπει να εμφανιστείτε! Για το κλάμα, όπως σου είπα το έχω νιώσει πολύ καλά... Ήταν το πρώτο πράγμα που συνειδητοποίησα πόσο το δικό μας λάθος επηρρεάζει το παιδί... Δεν παθαίνει τίποτα, απλά καταλαβαίνεις το λάθος σου και ελπίζεις να μην το διορθώνεις με άλλο λάθος...

Δυστυχώς, χωρίς να θέλω να δικαιολογηθώ, συνέτρεχαν κάποιοι λόγοι που έμαθε έτσι . Δεν ξέρω πως θα ήταν τώρα αν δεν συνέτρεχαν αυτοί οι λόγοι πάντως μέχρι στιγμής το άλλοθι μας το έχουμε. Τώρα όμως που παρήλθαν οι λόγοι αυτοί, δεν έχουμε καμία δικαιολογία για να μην επαναφέρουμε την τάξη
Παρεμπιπτόντως, αφότου νύσταξε πραγματικά, αντιστάθηκε (με κλάμα και τάση να κατέβει από τον καναπέ που τον κράταγε η γυναίκα) γύρω στη μία ώρα μέχρι να..... κοιμηθεί! (τρελή ανακούφιση)
Αν μου τα έλεγε κανένας όλα αυτά πριν από 14 μήνες θα κούναγα το κεφάλι μου... έχει ο καιρός γυρίσματα.

E, καλά... κανείς δεν κατηγορεί...

Σίγουρα πάντως έχει ο καιρός γυρίσματα, όπως διαπίστωσε και ο Ηλίας λίγο πιο πάνω...

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Μου θυμίζετε τα δικά μου...
Το Σάββατο αφήσαμε, η σύντροφος κλαίγοντας κ εγώ αρκετά ψύχραιμος, το πρώτο μας παιδί στο νέο του σπίτι κ φύγαμε.
Φοιτητική ζωή πλέον, πανεπιστήμιο, μετά δουλειά, ... Το παιδάκι μου ανοίγει τα φτερά του κ κυνηγάει, πλέον, το δικό του όνειρο. Κ εγώ πρέπει να μείνω θεατής κ να βοηθάω μόνον όποτε μου το ζητάει.
Αν όλα πάνε καλά, του χρόνου φεύγει κ το δεύτερο. Ήδη το σπίτι φαίνεται άδειο, φαντάζομαι τι θα γίνει τότε...
αλλά και
Και, κυρίως,

Με τόσα που είναι, σιγά μην αδειάσει το σπίτι.

Η κόρη ήταν?

Η κόρη η μονάκριβη, η πολυαγαπημένη.

Αλλά δεν ανησυχώ, ανέλαβε να μου την προσέχει ο κύριος Koyk.

To δίιικανο!

Ο χρήστης Scotch έγραψε:
Αύριο πιάνει δουλειά η γυναίκα που θα τον κρατάει τα πρωινά (8.30-17.30)

Ούτε μια μέρα δεν άντεξε αυτή
Νέος κύκλος συνεντεύξεων από αύριο

Ο χρήστης Scotch έγραψε:

Αύριο πιάνει δουλειά η γυναίκα που θα τον κρατάει τα πρωινά (8.30-17.30)

Ούτε μια μέρα δεν άντεξε αυτή
Νέος κύκλος συνεντεύξεων από αύριο

μπορείς να ξεκινήσεις με μια αναζήτηση από σήμερα

Ο χρήστης Scotch έγραψε:

Αύριο πιάνει δουλειά η γυναίκα που θα τον κρατάει τα πρωινά (8.30-17.30)

Ούτε μια μέρα δεν άντεξε αυτή
Νέος κύκλος συνεντεύξεων από αύριο

Θα προτείνω, όσο κι αν τους απεχθάνομαι για μια σειρά λόγων (inside information), παιδικό σταθμό.
'Γυναίκα' μόνο αφού το παιδί είναι σε θέση να επικοινωνήσει με τους γονείς του και να εκτιμήσει θετικά ή αρνητικά το άτομο που το κρατάει.