μην συγκρίνετε τα ελληνικά με τα γερμανικά, αλλά πάντως κι εκεί σε κάποιες μετρήσεις τα πράγματα είναι ιδιαίτερα αξιόπιστα!Τώρα για τις τελικές κρίσεις, τί να πώ!

Ο χρήστης Montecarlo έγραψε:

Γενικά να προτιμάς περιοδικά από χώρες χωρίς αυτοκινητοβιομηχανίες,
για ευνόητους λόγους. Τα ολλανδικά είναι καλά

Ζούμε στη Νο 1 μη αυτοκινητοπαραγωγό χώρα, ούτε βίδες για αυτοκίνητα δε βγάζουμε, η Ολανδία τουλάχιστον κάτι βγάζει σχετικό με αυτοκίνητα.

Άρα πρέπει να έχουμε τότε, μακράν, τον καλύτερο αυτοκινητιστικό τύπο, παγκοσμίως.

Γιατί λοιπόν να μην εμπιστευτούμε κάποιο Ελληνικό περιοδικό αλλά να ψαχτούμε με κάποιο ξένο;

Μήπως γιατί 'νομίζουμε' ότι είναι καλύτεροι από τους δικούς μας, οι εκεί δημοσιογράφοι;

Μήπως γιατί 'ξέρουμε' το τι γίνεται εδώ, από φίλου του φίλου του γνωστού και δε θα πέσουμε στη λούμπα τους;

Η μήπως για πουλμούρ;

http://www.4troxoi.gr/index.php?cat_id=189&page_id=3813

Αυτό που γίνεται είναι καλό για την αξιοπιστία των εντύπων

Δηλαδη γινόμαστε τώρα μετά από πολλά χρόνια υπάλληλοι της Κοσμοκαρ

Γενικά η μετακίνηση στελεχών από τα περιοδικά στις εταιρίες και αντίστροφα είναι καλή ή κακή?
Για μένα ρίχνει και άλλο την αξιοπιστία του αυτοκινητιστικού τύπου

Ο χρήστης coyote έγραψε:
http://www.4troxoi.gr/index.php?cat_id=189&page_id=3813

Αυτό που γίνεται είναι καλό για την αξιοπιστία των εντύπων

Δηλαδη γινόμαστε τώρα μετά από πολλά χρόνια υπάλληλοι της Κοσμοκαρ

Γενικά η μετακίνηση στελεχών από τα περιοδικά στις εταιρίες και αντίστροφα είναι καλή ή κακή?
Για μένα ρίχνει και άλλο την αξιοπιστία του αυτοκινητιστικού τύπου

Απολύτως λογικό, αναμενόμενο και θεμιτό κάποιος εξέχων δημοσιογράφος του αυτοκινητικού τύπου να μεταπηδήσει σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτου.

Αυτό δηλώνει το υψηλό επίπεδο που έχουν κάποιοι δημοσιογράφοι του αυτοκινητικού τύπου, εφόσον μια ιδιωτική εταιρία έχει υψηλά στάνταρ σχετικά με το ποιος καταλαμβάνει διευθυντικές θέσεις. Για να τον βάλουν σε αυτή την υψηλή θέση, σίγουρα κάποια προσόντα του εκτιμήθηκαν.

Επίσης τι καλύτερο επικεφαλής να είναι ένας «αυτοκινητάς», κι όχι κάποιος αποστειρωμένος με Μάστερ στη διοίκηση επιχειρήσεων και με λαμπρές σπουδές.

Γενικά, καλό είναι οι αξίες να κερδίζουν στον επαγγελματικό στίβο αυτό που τους αξίζει.

Γιατί να πέφτει η αξιοπιστία του αυτοκινητικού τύπου; Το αντίθετο κατά τη γνώμη μου συνάγεται από αυτό το παράδειγμα.

Jacob

και μετά θα επιστρέψει πάλι σε κάποιο περιοδικό να γίνει αμερόληπτος?

Οπως αγαπάς

Ο χρήστης coyote έγραψε:
και μετά θα επιστρέψει πάλι σε κάποιο περιοδικό να γίνει αμερόληπτος?

Οπως αγαπάς

Τι απαγορεύει σε κάποιον που εργάζεται σε εταιρεία αυτοκινήτων να είναι αμερόληπτος?

Ο χρήστης coyote έγραψε:
και μετά θα επιστρέψει πάλι σε κάποιο περιοδικό να γίνει αμερόληπτος?

Οπως αγαπάς

γιατί ξέρεις που δούλευε πριν;

Τόσα στελέχη που αλλάζουν ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ δεν θα πρέπε να το κάνουν;

Ξέρεις που ήταν πχ ο Σακελλαρόπουλος πριν; ο υπεύθυνος τύπου της Honda/Mitsubishi;

Ο χρήστης lkar έγραψε:

και μετά θα επιστρέψει πάλι σε κάποιο περιοδικό να γίνει αμερόληπτος?

Οπως αγαπάς

γιατί ξέρεις που δούλευε πριν;

Τόσα στελέχη που αλλάζουν ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ δεν θα πρέπε να το κάνουν;

Ξέρεις που ήταν πχ ο Σακελλαρόπουλος πριν; ο υπεύθυνος τύπου της Honda/Mitsubishi;

ξέρω και για τους 3 (η honda δεν έχει αλλάξει). Τι σημαίνει αυτό? Οτι το επικροτώ?
Οτι ειναι καλό ένας δικαστής να γίνει στο μέλλον ξανά δικηγόρος?

Εγω λέω ότι αφου ήταν στα αυτοκίνητα έκανε μία στροφή και πήγε στα περιοδικά. Και τώρα πάει πάλι στα αυτοκίνητα.
Η γνώμη μου είναι να διαλέξει ένα χώρο για να ξέρουμε και εμείς ποια είναι η άποψη των περιοδικών και όχι να πιστεύουμε ότι τα περιοδικά τα διοικούν άνθρωποι που ψάχνουν για δουλειά σε αντιπροσωπείες

και τώρα η Bentley θα ξεκσκιστεί στις πωλήσεις και θα ευνοηθεί σε όλα τα συγκριτικά

Το ανάποδο δεν το χει σκεφτεί κανείς; να 'χει πλακωθεί με την αντιπροσωπεία, να πάει σε περιοδικό και να αρχίσει το κράξιμο;

Θα επιβιώσουν πολύ όσα στελέχη το κάνουν αυτό λέτε;

Ο χρήστης lkar έγραψε:
και τώρα η Bentley θα ξεκσκιστεί στις πωλήσεις και θα ευνοηθεί σε όλα τα συγκριτικά

Το ανάποδο δεν το χει σκεφτεί κανείς; να 'χει πλακωθεί με την αντιπροσωπεία, να πάει σε περιοδικό και να αρχίσει το κράξιμο;

Θα επιβιώσουν πολύ όσα στελέχη το κάνουν αυτό λέτε;

1. Πωλήσεις δε θα κάνει, δε ξέρω τι θα γράφει το drive γι αυτούς
   Τωρα μιλάς για μία εταιρία με μικρές πωλήσεις
   Αν πηγαινε στην ΣΕΑΤ? τι θα έγραφε λές to drive αν δεν έχουνε μαλώσει
   Μπλέκονται τα πράματα

2)Πάντως δύσκολο αυτό που λές (για το κράξιμο)
Μάλλον ξέρεις πολύ καλά ότι το κράξιμο είναι θέμα πολιτικής του περιοδικού και όχι ενός συντάκτη
Αρα δε μπορω να αποκλείσω τίποτα από τα 2. Ειναι όμως και οι 2 περιπτώσεις από το 1 στο 2 με κράξιμο, ή από το 2 στο 1 (κράξιμο ή όχι) κατακριτές (σε σχέση με την αξιοπιστία του τύπου)

Το να βλέπω δημοσιογράφουν να αλλαζουν χώρο εμένα δε μου αρεσει. Και το καταγράφω σαν άποψη. Αυτη την άποψη έχω και την αιτιολογώ θεωρώντας τους χώρους αντικρουόμενους

Ο χρήστης Montecarlo έγραψε:

Το Sport Auto, ναι, αλλά το AMS...δεν είναι...η αυτοκινητιστική φυλλάδα της Γερμανίας;

To AMS ειναι εντελώς φυλλάδα...

Γενικά να προτιμάς περιοδικά από χώρες χωρίς αυτοκινητοβιομηχανίες,
για ευνόητους λόγους. Τα ολλανδικά είναι καλά

eidika an sou xei teliosi to kolopapaper

Ο χρήστης Af9pk έγραψε:
Απο auto-internet.gr:

Από άλλο πλανήτη!

Παρακολουθώντας την ελληνική τηλεόραση δεν μπορεί κανείς παρά να αναρωτηθεί αν ζει στην ίδια χώρα με πολλούς από τους τηλεσχολιαστές του κεντρικού και των παραπλεύρων τηλεπαραθύρων. Εμπορική τηλεόραση είναι, θα πει κανείς, ενδιαφέρεται να παρουσιάσει ό,τι πουλάει για ν' αυξήσει τα κέρδη της. Το πράγμα, όμως δεν είναι τόσο απλό. Σημείο τεμπελιάς και ασχετοσύνης είναι, χαρακτηριστικό του «ωχαδερφισμού» που χαρακτηρίζει αυτή τη χώρα, όπου ο επαγγελματισμός είναι στοιχείο όλο και πιο σπάνιο. Γιατί αυτή η τσαπατσουλιά, ο λαϊκισμός, η τυποποίηση, η προχειρότητα χαρακτηρίζουν και άλλα μέσα ενημέρωσης, μειώνοντας τους αναγνώστες, άρα και τα κέρδη τους, οπότε δεν είναι μόνο θέμα «εμπορίου» αυτή η κατάντια.

Το πρόβλημα είναι, ότι αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τον ξεπεσμό της ενημέρωσης σε επίπεδο απόλυτης ρουτίνας, όπου απουσιάζει η διεισδυτική έρευνα, δεν θέλουν (ή δεν μπορούν) να κάνουν κάτι καλύτερο. Γιατί το καλύτερο απαιτεί πολύ περισσότερη δουλειά, αλλά και ικανότητες. Αυτή την περισσότερη δουλειά κάποιοι επιχειρηματίες/εκδότες δεν είναι διατεθειμένοι να την πληρώσουν, υποκύπτοντας κι αυτοί στην τάση των καιρών για μείωση του κόστους ακόμα και σε βάρος την μακροπρόθεσμης απόδοσης των επιχειρήσεων. Αλλά και κάποιοι δημοσιογράφοι δεν είναι διατεθειμένοι να την κάνουν, γιατί έχουν βολευτεί με την ελάχιστη προσπάθεια. Αφήστε που, αν τα πράγματα ξεφύγουν από τη σημερινή προχειρότητα, οι μετριότητες θα φανούν αμέσως και οι φελλοί θα είναι πιο δύσκολο να επιπλέουν.

Αυτά τα φαινόμενα κάθε άλλο παρά έχουν αφήσει ανεπηρέαστο και το δικό μας χώρο, την ειδική δημοσιογραφία που αφορά το αυτοκίνητο, παρ' όλο που υποτίθεται ότι η ειδική δημοσιογραφία απαιτεί ακόμα μεγαλύτερη εξειδίκευση, ακόμα περισσότερες γνώσεις και ακόμα περισσότερη διάθεση για συνεχή ενημέρωση. Γιατί υποτίθεται πως αυτοί που την ασκούν αντιμετωπίζουν σε μεγάλο βαθμό και ως χόμπι το αντικείμενο της επαγγελματικής τους ενασχόλησης.

Και όμως οι τίτλοι των αυτοκινητικών μέσων πληθαίνουν, αλλά η συνολική κυκλοφορία τους συρρικνώνεται. Γιατί όσο πιο ειδικό είναι το μέσο, τόσο πιο απαιτητικοί είναι οι αναγνώστες του και τόσο πιο έντονα αντιδρούν στην προχειρότητα, την ελλιπή ή την «τυποποιημένη» πληροφόρηση. Αυτό που θέλει ο κάθε αναγνώστης, είναι πληροφορίες που τον ενδιαφέρουν και τον αφορούν και όχι ό,τι είναι πιο εύκολο να μαζέψει ο δημοσιογράφος ή ό,τι θέλει να προβάλει ο διαφημιζόμενος (αν και ακόμα και οι διαφημιζόμενοι έχουν αρχίσει να αντιδρούν σ' αυτό το φαινόμενο, γιατί τους ενδιαφέρει βέβαια να υπάρχουν αναγνώστες για όσα γράφονται και όχι να γράφουν οι δημοσιογράφοι για τον ...εαυτό τους!)

Κι εκεί ακριβώς είναι που πάσχει σήμερα όλο το σύστημα πληροφόρησης που αφορά το αυτοκίνητο (και που είναι πλέον πολύ εκτεταμένο). Σε μια εποχή που η αυτοκινητοβιομηχανία πασχίζει να εντοπίσει τις ειδικές ανάγκες των ανθρώπων και να τους προσφέρει προϊόντα προσανατολισμένα σ' αυτές, υπάρχουν έλληνες δημοσιογράφοι που ισοπεδώνουν τα πάντα γιατί έτσι τους βολεύει.

Παίρνεις π.χ. ένα περιοδικό για να διαβάσεις μια γνώμη για ένα μίνι αυτοκίνητο για την πόλη και βλέπεις ένα Atos, ένα Picanto, ένα Panda φωτογραφημένο με τις ...δύο ρόδες στον αέρα και διαβάζεις μέσα σχόλιο του τύπου «...στο όριο υποστρέφει κλπ. κλπ.» Και ποιος νοιάζεται χριστιανέ μου;! Η κυρία που θα πάει για ψώνια στο σούπερ μάρκετ ή ο κύριος που πηγαίνει μ' αυτό σπίτι-γραφείο οδηγεί στο ...όριο, ή πηγαίνει με πρώτη-δευτέρα μέσα στην κίνηση; Πόσα ντουλαπάκια έχει, πόσο καίει και πόσο εύκολα μπαίνει το παιδικό κάθισμα πίσω έψαξες να βρεις; Πες του αναγνώστη γι' αυτά κι αν θέλεις αν του πεις και για το ...όριο σ' ένα αυτοκίνητο πόλης, πες του το σε μία γραμμή.

Πας σε μια δημοσιογραφική παρουσίαση ενός οικογενειακού μοντέλου κι αν δεν βγάζει τουλάχιστον ...200 ίππους, ακούς σχόλια του τύπου, «ψόφιο είναι!» Σιγά ρε μεγάλε! Σιγά μη αγοράσουμε όλοι Ferrari! Στους δρόμους που έχουμε και με τους ρυθμούς που κινείται η συντριπτική πλειοψηφία των οδηγών (που δεν είναι και ικανοί να κινηθούν γρηγορότερα και γιατί να είναι δηλαδή;) αν έχεις ένα μικρομεσαίο 1600άρι με 110 ίππους μπορείς να κινηθείς πιο γρήγορα από το 99,99% των οδηγών και να προσπεράσεις ασφαλέστατα όπου νάναι. Ωραίοι οι 200 ίπποι, κι εμένα μου αρέσει να οδηγώ τέτοια αυτοκίνητα και δεν χάνω ευκαιρία όταν μπορώ, αλλά αν μπλέκεις την ενημέρωση του απλού καταναλωτή με τη διασκέδαση που προσφέρουν τα αυτοκίνητα για λίγους, το πιθανότερο είναι να μην προσφέρεις σωστή ενημέρωση.

Η σωστή ενημέρωση απαιτεί να του εξηγήσεις τί διαφορά έχει το 1600 των 110 ίππων από το GTI των 200 (αλλά κι από το 1.8 των 130 ή το 2λιτρο των 150), πόσο του χρειάζονται ή δεν του χρειάζεται η παραπάνω δύναμη, τί πρέπει να θυσιάσει για να την αποκτήσει, αλλά και τί γνώσεις πρέπει να έχει για να την αξιοποιήσει. Το να λες σε 250.000 ανθρώπους που αγοράζουν αυτοκίνητο κάθε χρόνο πως δέκα ντουζίνες ίπποι δεν φτάνουν και πως μόνο όταν απενεργοποιείται το ESP έχει νόημα η οδήγηση, είναι σαν να τους λες ότι τους έχεις γραμμένους. Και το πιθανότερο είναι πως θα σε γράψουν κι αυτοί...

Εξαιρετικό κειμενάκι!!

Απλά σαν παράδειγμα σπρωξίματος αυτοκινήτων πέρα από αντικειμενικές αρετές τους, αναφέρω τα συνεχή εγκόμια του Drive στη σχολή του Focus και στο πως αυτή πέρασε στο ΙΙ σε συνδυασμό με σχεδόν κορυφαία ποιότητα κατασκευής (κάθε άλλο, απλά βελτιώθηκε εν σχέσει με το απερχόμενο Ι...) αλλά και στην κορυφαία και καλύτερη της κατηγορίας ποιότητα εσωτερικού του Golf V που κατά τους 4Τ θυμίζει αυτοκίνητο της επόμενης κατηγορίας... Έλεος βρε παιδιά, ειδικά για πράγματα που φαίνονται σε 10 λεπτά αν δεις από κοντά ένα αμάξι μην είμαστε τόσο προκλητικοί... Για κάποιο λόγο, εν ολίγοις, κάποιοι προσπαθούν απεγνωσμένα να μας πείσουν πως αυτή τη στιγμή, το κορυφαίο best buy μικρομεσαίο είναι το Focus II παραβλέποντας τη μέτρια ποιότητά του και το απόλυτα κορυφαίο μικρομεσαίο είναι το Golf V (αφού έφαγε την κατραπακιά που του άξιζε στις πωλήσεις στη Δ. Ευρώπη, ειδικά ως FSi). Τελικά αυτό που εγώ καταλαβαίνω είναι απλά πως κάποιοι μύθοι μεταξύ των αδαών νεοελλήνων συντηρούνται για ευνόητους λόγους (αυτό πάει κυρίως προς Kosmocar - 4Τ μεριά κ λιγότερο προς Ford). Επίσης κατά διαβολική σύμπτωση, η Opel που επίσης βγάζει πολύ καλά και ασφαλή αυτοκίνητα για το μέσο οδηγό κι όχι μόνο (βλ astra H) και σε καλές τιμές, τυγχάνει να έχει στην Ελλάδα μια μάλλον απρόσωπη αντιπροσωπεία, θυγατρική της GM και πολλούς διαφορετικής μεταξύ τους φιλοσοφίας ανεξάρτητους μεγαλοδιανομείς...εν αντιθέσει με την φιλική Κοσμοκάρ που δίνει κάθε τρεις κ λίγο στους 4Τ αυτοκίνητα για δοκιμές διαρκείας. Τα συμπεράσματα δικά σας φίλοι..