Ο χρήστης JimClark έγραψε:
οχι πιο, αλλά 99% πιανοκατάσταση. καμιά σχέση με απλό αρμόνιο. το 10 ετίας dgx 300 που έχω έχει βαρυκεντρισμένα πλήκτρα μεν, αλλά όχι οσον αφορά το βάρος τους, αλλά το πόσο απότομα θα τα πατήσεις. το 640 είναι almost πιανο - φάση, με όλα τα καλούδια αρμονίου όσον αφορά ήχους, συνδέσεις, κτλ κτλ. Θα το προτιμούσα σε σχέση π.χ. με μια κλαβινόβα κ στα 700 σχεδόν ευρώ η τιμή είναι συμφέρουσα σχετικά με το τι παίρνεις.

Σχολιασα γιατι ειπες οτι το ερωτευτηκες!

Αν θες καλα πληκτρα που να ειναι και λιγακι βαρια για πιανο (οχι ομως βαρυκεντρισμενα, synth action) τσεκαρε Roland ή Korg, αλλα οχι yamaha. Τα PSR ειναι σα λαστιχενια σε σχεση με τα προαναφερομενα.

Νομιζω το DGX εχει εγγενη μειονεκτηματα σε σχεση με τα υπολοιπα, εξ ου και η τιμη.

Με βόλεψε αρκετά το φηλινγκ των πλήκτρων της Γιαμάχα, ίσως έχω συνηθίσει κιολας. Κοργ και ρολαντ έβρισκες δύσκολα στην Ξάνθη, όπου κ αγοράστηκαν τα 2 γιαμάχα. Του 640 μου άρεσε όμως αρκετά, το φήλινγκ, ήταν κ σαφώς πιο βαριά στις χαμηλές νότες. Παρ' όλα αυτά πλάνο αγοράς δεν υπάρχει, οπότε σταματώ το day dreaming

Το βάζω εδώ, αν και κολάει και στο φωτοτοπικό, απλά υπέροχο

http://m.lifo.gr/team/u12124/38610

Ο εσωτερικός κόσμος των μουσικών οργάνων

Πριν μερικούς μήνες σκεφτόμουν ότι έχω κάπου μια κιθάρα την οποία την τελευταία φορά που την αναλογίστηκα ήμουν αναποφάσιστος αν θα ήταν καλύτερα να την τοποθετούσα στο μέσα στο τζάκι όρθια ή ξαπλωτή για να κάνει καλύτερη καύση. Μια Ibanez RG560 από το 1987 που τελευταία φορά που την ακούμπησα πρέπει να ήτανε το 2003, 10 χρόνια πριν. Και δεν είμαι σίγουρος αν την είχα ακουμπήσει για να παίξω ή να την βγάλω από κάπου που εμπόδιζε. Από την άλλη όμως, ήταν ουσιαστικά η πρώτη μου κιθάρα (είχα πιο πριν για κάτι μήνες μια φτηνή Washburn που δεν τη θεωρώ καν κιθάρα, τέσπα). Και μπορεί μετά από τόσα χρόνια να είχε περιέλθει σε μια άθλια κατάσταση από πλευράς ρύθμισης, κατάστασης (stock) μαγνητών και να είχα πάρει κιθάρες που σαν όργανα είναι χίλιες φορές καλύτερες, αλλά αυτή η Ibanez είχε μερικά πλεονεκτήματα που δεν είχαν οι άλλες. Πχ είναι από basswood το οποίο την καθιστά πάρα πολύ ελαφριά, ενώ επίσης έχει και μια πάρα πολύ 'εύκολη' ταστιέρα, πολύ λεπτή σε πάχος και πολύ φαρδιά με jumbo frets. Σκέφτηκα λοιπόν πως επειδή δεν έχω σκοπό να κουβαλάω από δω κι από κει την PRS η οποία είναι περισσότερο κόσμημα παρά κιθάρα, ενώ η Les Paul είναι αρκετά βαριά και η Strat με τους Kinman αρκετά 'ήρεμη' για τη μπάντα μου, να έφτιαχνα την Ibanez με ένα ζευγάρι γαμάτους Seymour Duncan και να είχα αυτή για beater. Ζήτησα κι απ' τον αδερφό μου να μου τη ζωγραφίσει, πρώτον για χαβαλέ και έπειτα για να την έχω σαν καρότο για τα παιδιά προκειμένου να μάθουν να παίζουν.
Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν πέρα πάσης προσδοκίας και αισθητικά και ηχητικά. Ξαφνικά το καυσόξυλο έγινε κιθάρα και συμπληρώνει την (μικρή μεν αλλά υπαρκτή) τρύπα στο ηχητικό φάσμα που είχαν αφήσει οι άλλες.

το γραφικό στην πλάτη της είναι απίστευτο! Ωραίος!

Τί έκανε ο batman ρε

Ωραιο κιθαρονι εμφανισιακα τουλαχιστον.
Εγω με τις ηλεκτρικες δεν τα πηγα ποτε πολυ καλα παντως,εχω τα τελευταια χρονια μια ηλ/ακουστικη martin και ειναι χωρις υπερβολες η καλυτερη κιθαρα που εχω παιξει.
Επιπλεον παιζω πληκτρα το τελευταιο καιρο συγκεκριμενα ειναι ενα παλιο της technics αλλα εχει ολους τους ελληνικους ρυθμους μεσα και αρκετους λαικους ηχους που με ενδιαφερει για τα μαγαζια.
Σαν εξτρα παιζω μαντολινο και λιγο λυρα.Αυτα τα ολιγα.

Ο χρήστης giorgos_krhth_91 έγραψε:
Ωραιο κιθαρονι εμφανισιακα τουλαχιστον.
Εγω με τις ηλεκτρικες δεν τα πηγα ποτε πολυ καλα παντως,εχω τα τελευταια χρονια μια ηλ/ακουστικη martin και ειναι χωρις υπερβολες η καλυτερη κιθαρα που εχω παιξει.
Επιπλεον παιζω πληκτρα το τελευταιο καιρο συγκεκριμενα ειναι ενα παλιο της technics αλλα εχει ολους τους ελληνικους ρυθμους μεσα και αρκετους λαικους ηχους που με ενδιαφερει για τα μαγαζια.
Σαν εξτρα παιζω μαντολινο και λιγο λυρα.Αυτα τα ολιγα.

Τελικά την πούλησες την squier ;

Ο χρήστης bathan έγραψε:

Ωραιο κιθαρονι εμφανισιακα τουλαχιστον.
Εγω με τις ηλεκτρικες δεν τα πηγα ποτε πολυ καλα παντως,εχω τα τελευταια χρονια μια ηλ/ακουστικη martin και ειναι χωρις υπερβολες η καλυτερη κιθαρα που εχω παιξει.
Επιπλεον παιζω πληκτρα το τελευταιο καιρο συγκεκριμενα ειναι ενα παλιο της technics αλλα εχει ολους τους ελληνικους ρυθμους μεσα και αρκετους λαικους ηχους που με ενδιαφερει για τα μαγαζια.
Σαν εξτρα παιζω μαντολινο και λιγο λυρα.Αυτα τα ολιγα.

Τελικά την πούλησες την squier ;

Που την θυμηθηκες αυτην;εχει φυγει κανα 6μηνο τουλαχιστον.

H φάση μου θυμίζει το διάσημο μαγαζί στη Χάγη

Πλέον στον τοίχο κρέμεται κάτι που ούτε στο διάσημο μαγαζί στη Χάγη δεν υπάρχει (ίσως ούτε καν υπήρξε ποτέ).
Αυθεντική Jimmy Page signature του '95 (πρώτη σειρά). Δυστυχώς για λίγο καιρό ακόμα.

Αυτό το honeyburst φινίρισμα με τα tiger stripes απλά δεν υπάρχει ρε πστ... Είναι το απόλυτο φετίχ σε Les Paul.