Ο χρήστης leonp έγραψε:
Δύσκολη κιθάρα.

Εσύ τι παίζεις; κάντρι;

Τι δύσκολη ρε;
Οχι ρε, δεν ξέρω κάντρι, ροκίδια μπλουζίδια (@ρχίδια ) και τέτοια

Είναι δύσκολη, πχ δεν έχει το sustain μιας Gibson. Ένα λαθάκι, μια παράλειψη ακούγεται πεντακάθαρα. Σε όσο καλύτερο ενισχυτή παίζεις, τόσο περισσότερο ακούγονται τα λάθη σου.

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

Είναι δύσκολη, πχ δεν έχει το sustain μιας Gibson. Ένα λαθάκι, μια παράλειψη ακούγεται πεντακάθαρα. Σε όσο καλύτερο ενισχυτή παίζεις, τόσο περισσότερο ακούγονται τα λάθη σου.

ναι, αλλά φαντάσου ότι σε μια les paul το λάθος ακούγεται για περισσότερη ώρα

Σωστό κι αυτό

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
μα τί μαλ@κες

για τιμωρία τάσο, θα σου κάνω καντάδα το καλοκαίρι, ρόμπα θα γίνεις

σαξόφωνα

θα φέρεις και το τέσλα μαζί;

Ο χρήστης leonp έγραψε:
Είναι δύσκολη, πχ δεν έχει το sustain μιας Gibson. Ένα λαθάκι, μια παράλειψη ακούγεται πεντακάθαρα. Σε όσο καλύτερο ενισχυτή παίζεις, τόσο περισσότερο ακούγονται τα λάθη σου.

The sustain, listen to it...

Φοβερη επιλογη Τασε

Είναι δύσκολη, πχ δεν έχει το sustain μιας Gibson. Ένα λαθάκι, μια παράλειψη ακούγεται πεντακάθαρα. Σε όσο καλύτερο ενισχυτή παίζεις, τόσο περισσότερο ακούγονται τα λάθη σου.

πρωτη φορα ακουω συσχετισμο sustain με δυσκολια
θεμα γουστου ειναι το sustain...

Κάθησα και διάβασα 98 σελίδες και κατέληξα στα εξής:
Θέλω να ξεκινήσω ηλεκτρική (με χαμηλό μπάτζετ) οπότε λέω να πάρω μια SQUIER AFFINITY STRAT και εναν ROLAND CUBE 20X, ερωτήσεις:

• υπάρχει διαφορά με την αντίστοιχη AFFINITY FAT;
• απο μια ματιά που έριξα στου Τόμαν μου άρεσε εμφανισιακά αυτή: http://www.thomann.de/gr/epiphone_aged_ ... sue_ch.htm τί γνώμη έχετε; (το aged δεν είναι literally έτσι;)
• Τί άλλο να βάλω στο Bundle;
  κάθε άποψη ευπρόσδεκτη

Ο χρήστης joyrider έγραψε:

• υπάρχει διαφορά με την αντίστοιχη AFFINITY FAT;

ναι. η fat εχει εναν διπλο μαγνητη στη γεφυρα για πιο γκαζωμενες καταστασεις. ειναι θεμα γουστου αν σου αρεσουν οι διπλοι ή οι μονοι μαγνητες, πρεπει μονος σου να δοκιμασεις κιθαρες και να αποφασισεις. τι μουσικη σου αρεσει και θελεις να παιζεις;

για την epiphone δεν εχω γνωμη.

Προσανατολίζομαι προς την Epiphone Wilshire, μουσική που θα ήθελα να παίζω (μιλάμε για πολυυυυυύ αργότερα); μου αρέσoυν πολύ white stripes, zeppelin, black keys καταστάσεις. Φίλος δάσκαλος μου πρότεινε epiphone les paul standard αλλά όταν του έδειξα την wilshire δεν είχε αντίρρηση, μου είπε να αποφύγω τις squier πάντως.

άσχετο. οι μεξικάνοι έχουν βγάλει strato με v neck , η classic player 50
Για δες καιρό που διάλεξαν ....

Το ξανασκέφτηκα, με ψήσατε, πάω για Epiphone Les Paul Standard, όσο την βλέπω μου κάθεται περισσότερο. Καμιά ένσταση για τον ενισχυτή (Roland cube 20X); Έβαλα και μια σκληρή θήκη, ξεχνάω τίποτα;

Δεν ξέρω αν είναι το κατάλληλο θέμα αλλά θα ρωτήσω:

'Έπεσε' στα χέρια της ευρύτερης οικογένειας το παρακάτω πιάνο και είμαστε όλοι παντελώς άσχετοι. Από τα γράμματα καταλαβαίνω μόνο ότι είναι ένα Pleyel. Δεν μπορώ να καταλάβω ποιο ακριβώς μοντέλο είναι. Γνωρίζει κάποιος;

Με βάση το σειριακό αριθμό (105965) είναι Pleyel 19ου αιώνα (μεταξύ 1890-1900 και κατά πάσα πιθανότητα 1890-1895).

Επίσης υπάρχουν και διάφορα site που μπορείς να το δεις (πχ http://www.besbrodepianos.co.uk/pianoserialnumber/pleyel.htm).

Ιστορία: http://www.pianosesther.be/Pleyel.htm

Ένα βιβλίο για τους κατασκευαστές: http://www.archive.org/details/pianosandtheirm00dolggoog

Για παραπάνω πληροφορίες σχετικά με το ακριβές μοντέλο, ίσως θα μπορούσες να στείλεις ένα e-mail στους ίδιους δίνοντάς τους και το σειριακό αριθμό: http://www.pleyel.fr/contact.php

Σε ευχαριστώ πολύ! Έχω ήδη στείλει email στην εταιρεία. Επειδή, όμως, δε γνωρίζω αν και πότε θα μού απαντήσουν, έκανα κι εδώ την ερώτηση. Όσο για το πιάνο, απ' ότι φαίνεται από τα όσα παρέθεσες, είναι 'λίγο' παλιό!

Τα Pleyel έχουν πολύ καλή φήμη και εξακολουθούν νομίζω ακόμη και σήμερα να κατασκευάζονται στη Γαλλία. Pleyel πιάνο είχε και ο Σοπέν.

Το παράδοξο είναι ότι γενικά τα πολύ παλιά πιάνα δεν έχουν μεγάλη αξία στις μέρες μας και αυτό οφείλεται στη φθορά των υλικών. Δηλαδή για να έχει μεγάλη αξία ένα παλιό πιάνο θα πρέπει να είναι σε άριστη κατάσταση - συντηρημένο (όχι μόνο εξωτερικά - το ξύλο του, αλλά θα πρέπει να μπορείς και να παίζεις μουσική σωστά). Και συνήθως η αξία τους εκτιμάται από ειδικούς.

Στο πιάνο βρέθηκε χαρτί από συντήρηση (κούρδισμα, κτλ) το 2001, οπότε δεν είναι παρατημένο πολλά χρόνια. Τώρα απομένει να βρεθεί ένας ειδικός να το εκτιμήσει.

ΠΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ ζημιααα

Ο Θρύλος ξαναεπέστρεψε

Youtube Video

που τα παίρνει μυρωδιά ο παλιός,πριν ακόμα ανέβουν

Ημαρτον, τρόμαξα να το βρώ το τοπικό.
κάτω η μιζέρια, θα γράψω σε ένα σοβαρό τοπικό επιτέλους, για ένα σοβαρό θέμα.
Ριβιου για δυο κιθάρες και έναν ενισχυτή που συμβιώνω το τελευταίο εναμισυ χρόνο.
(οι φωτο δεν είναι δικές μου αλλα τα όργανα είναι αυτά)

Εκανα μια μαζική αγορά αφου πούλησα μια stratocaster του 1990 που είχα και χάρισα έναν ενισχυτή(πιο παλια είχα και μια les paul που επίσης πούλησα)
Πρώτα πήρα την τελε (baja mexicana) και μετά μερικούς μήνες την στρατο και τον ενισχυτή.
Τις κιθάρες μου γενικά τις πειράζω και τις συντηρώ μόνος, δεν τις πηγαίνω σε 'μαστορες' για ρυθμίσεις και τέτοια.

Μόλις αγόρασα την τελε επειδή έκρινα πως έχει περισσότερο πολυεστέρα απ ότι χρειάζεται ένας άνθρωπος ( ) την πέρασα ένα χέρι ψιλό ντουκόχαρτο για να γλυστράει καλύτερα στο χέρι. Το αποτέλεσμα είναι η μέρα με τη νύχτα.
Η baja tele είναι πιο βαρειά απ ότι περίμενα (ash body) και με χοντρό μπράτσο όπως ακριβώ το θέλω, v-neck η κούρμπα, τα αδύνατα μπράτσα είναι αιτία πώλησης για μια κιθάρα για μένα.
Ο ήχος της τελε είναι εντελώς ...τελε, πιο τελε δε γίνεται. Συν ότι προσφέρει 2extra out of phase ήχους ενδιαφέροντες.
Οι λάτρεις της συγκεκριμμένης κιθάρας θα την λατρέψουν.
Τι άλλο για την τελε, έχει λίγο πιο πολύ feedback απ ότι περίμενα, μεγαλύτερο output οι μαγνήτε απ ότι περίμενα και καλύτερη ποιότητα , σωστά στρωμένα τάστα, δεν ξεκουρδίζει με τίποτα,

Επειδή όμως είμαι φανατικός στρατοκαστεράκιας δεν άντεξα και πολύ χωρίς στράτ και αγόρασα την road worn 50.
heavy Relic έκδοση(τεχνιτώς πεπαλαιωμένη θα έλεγε κανεις) , βαμένη με νίτρο, με ταστιέρα 7,5 radius(οπου radius= ακτίνα του κύκλου που ισοδυναμει με την καμπυλότητα της ταστιέρας), μαγνήτες texmex που τους έχω καψουρευτεί,(έχω και κάτι dimarzio καβα που τους βάζω που και που για αλλαγή αλλά προτιμώ τους φθηνους texmex) έχω κάνει μια επιστημονική ρύθμιση στο τρεμολο και δεν ξεκουρδίζει με τίποτα(οποιος ενδιαφέρεται ευχαρίστως να γράψω λεπτομέρειες) .
Αυτή η κιθάρα με έχει βάλει στο λούκι να παίζω καθημερινά κι ανελειπώς, κάτι που έχει χρόνια να μου συμβεί.
Ο ήχος της είναι vintage srat με καπως hot output. Κλασικός με quack στις θέσεις 2-4 όπου λόγω αναστροφής της πολικότητας δεν υπάρχει και καθόλου θόρυβος, ενώ 1-3-5 έχουμε λίγο θόρυβο και επίσης κλασικό μονοπήνιο vintage ήχο ,
H αίσθηση είναι σα να κρατάς μια αρχαία στρατ που κελαιδάει. Και επειδή έχω διαβάσει διάφορες μπουρδες για το relic-αρισμα αυτής της σειράς αλλά έχω και την τύχη να συναναστρέφομαι με άτομο που κατέχει μια στρατ του 60 οριτζιναλ, οι μεξικάνοι έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά και δίνει άριστη παλιά αίσθηση κατα τη γνώμη μου. Φισικά αυτό είναι θέμα γούστου, σε πολούς φαίνεται γελοίο να αναζητάς κάτι τέτοιο σε ένα καινούργι όργανο που θα έπρεπε να γυαλίζει
απ την άλλη δεν έχεις το άγχος μη το γρατζουνίσεις

Τελευταίο απόκτημα πριν ένα χρόνο ο ενισχυτής, 15w λαμπάτος, με split 7,5w, με τρια τονικά volume και gain χωρις reverb και χωρις effect loop, σπαρτιάτης μάλλον αλλά με ήχο γαμάτο, γεμάτο και εξαιρετικά δυνατό για οποιαδηποτε χρήση, vox-ιλα παραδοσιακή και μοντέρνα, μπορεις να παίξεις τα πάντα εκτός απο ακραία μέταλα που έτσι κι αλλιώς δεν μ ενδιαφέρουν.

Ωρες και όρεξη να έχουμε να παίζουμε.

ΥΓ Φυσικά και κατόπιν υποδείξεως του skye η baja έχει μονιμα ένα αυτοκόλλητο μπομπ σφουγγαράκη εννοείται