Ο χρήστης dpolal έγραψε:

συγνωμη, αλλα μεχρι τα 50 θα πρεπει να εχεις φροντισει να μην εισαι απλος υπαλληλος.

αν εισαι χρησιμος σε μια επιχειρηση, και 150 να εισαι, δε σε 'στελνουν'.

Συμφωνώ φίλε ΑΛΛΑ αυτό πρέπει να το πείς σε εκείνους που είτε σπούδασαν κάτι και έχουν ένα πτυχίο στα χέρια τους είτε σε εκείνους που έβγαλαν μια σχολή και κατάφεραν με τις γνώσεις αυτές να ανέβουν μέχρι ένα σημείο.

Στους συμμαθητές μας που απλά τελείωσαν το λύκειο και δεν «πέρασαν» πουθενά και έπιασαν μια δουλειά τί να πείς;;;;

Αυτοί είναι που θα έχουν το χοντρό πρόβλημα στα 40-50...

εκτος των αλλων, εξαρταται και που δουλευει κανεις.
αλλες απαιτησεις εχει η θεση του τεχνικου διευθυντη στη vodafone, αλλες οι απαιτησεις για την ιδια θεση στη netone (τυχαια παραδειγματα).

δηλαδη καποιος πρεπει να βρει/προσαρμοστει σε εταιρια/θεση στην οποια θα ειναι χρησιμος. Αυτο δε σημανει καν οτι θα παιρνει λιγοτερα λεφτα!

**

γενικοτερα η αγορα ειναι δυσκολη και απαιτητικη. Εχει περασει η εποχη που καποιος αλλαζε 1-2 δουλειες μεχρι να βγει στη συνταξη. Πρεπει να εχεις τα ματια σου ανοιχτα, και να προσπαθεις συνεχως για το καλυτερο.

Σπύρο, προσπάθησε να φανταστείς τον εαυτό σου οδηγό σε μια εταιρεία, ή αποθηκάριο, ή απλό ανειδίκευτο υπάλληλο γραφείου και θα δείς ότι δεν έχουν άδικο να ανησυχούν πολλοί.

Όσο καλός υπάλληλος και αν είσαι (στις παραπάνω δουλειές π.χ.) ούτε μπορείς να αλλάζεις συνέχεια για κάτι καλύτερο αφού χάνεις τα δικαιώματα σου και δεν θα βρίσκεις και τρομερές διαφορές στους μισθούς και κάποια στιγμή η ηλικία σου θα είναι απαγορευτική για κάτι τέτοιο.

τα περισσοτερα εμποδια τα βαζουμε εμεις με το μυαλο μας, πειθοντας τους εαυτους μας οτι: δεν γινεται αυτο, το αλλο ειναι αδυνατο κτλ κτλ...

και φυσικα αν πεισουμε τους εαυτους μας οτι δεν μπορουμε να κανουμε κατι, ειναι απολυτως βεβαιο οτι δεν θα γινει κιολας.

απο εκει και περα, μπορει καποιος να δημιουργησει μια δικη του δουλεια, με τα θετικα και τα αρνητικα που εχει κατι τετοιο.

δε λεω οτι ειναι ευκολα τα πραγματα! Λεω οτι, απο το να λεμε οτι ειναι δυσκολα, ειναι προτιμωτερο να προσπαθησουμε να τα κανουμε πραξη. Ακομη και αν δεν τα καταφερουμε με την 1η, ειμαστε σιγουρα κερδισμενοι

**

και οπως ελεγε καποιος, ο καλυτερος τροπος να προβλεψουμε το μελλον ειναι να το σχεδιασουμε μονοι μας. Δεν ειναι καθολου ευκολο, αλλα ειναι σιγουρα αποτελεσματικοτερο, απο το να αφησουμε τα πραγματα να κυλουν μονα τους, μοιρολατρικα.

βεβαια, πιο ευκολο ειναι απο τη καφετερια με τη φραπεδια στο χερι να βριζουμε το κατεστημενο που μας αφησε ανεργους/φτωχους (και δε ξερω γω τι αλλο), παρα να προσπαθησουμε να αλλαξουμε τα πραγματα προς το καλυτερο για τους εαυτους μας.

(προς Θεου, αυτο δεν αποτελει υπαινιγμο για σενα ή οποιονδηποτε αλλο)

Το προβλημα το εχουν οι πτυχιουχοι , οι οποιοι αναγκαζονται να δεχτουν μια θεση εργασιας , δυσαναλογη των προσοντων τους .
Με αυτον τον τροπο υποθηκευουν το μελλον τους , δισταζοντας να ρισκαρουν , βουτωντας απο την αρχη στα βαθεια .
Οι περοσσοτεροι απο αυτους , ειναι , οι καθολικως διαμαρτυρομενοι , χωρις να μπορουν να παραδεχτουν (ποιος αλλωστε θα μπορουσε ) οτι για την κατασταση που εχουν περιελθει υπευθυνοι ειναι μονο αυτοι .

Ο χρήστης spiros έγραψε:

Αφηστε τα μεγαλοστελεχη και πιασ΄τε το νοημα αυτων που λεει ο kyan, για ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ σαν εμενα και εσενα που οταν φτασουν τα 50+ τους στελνουν και δεν μπορουν να συμπληρωσουν ενσημα.

συγνωμη, αλλα μεχρι τα 50 θα πρεπει να εχεις φροντισει να μην εισαι απλος υπαλληλος.

αν εισαι χρησιμος σε μια επιχειρηση, και 150 να εισαι, δε σε 'στελνουν'.

Delivery, αποθηκαριος, πωλητης, ψηστης, σερβιτορος, και παει λεγοντας. Θα φροντισουν να δινουν αρχι-deliverαδες?

Εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να γίνουν όλοι αρχ-ντελιβεράδες. Εντάξει, ο καθένας ας φροντίσει να ξεχωρίσει αλλά εν συνόλω μόνον ένας θα γίνει τελικά. Οι υπόλοιποι τι θα κάνουν;

Ο χρήστης ΓΙΩΡΓΟΣ123 έγραψε:
Το προβλημα το εχουν οι πτυχιουχοι , οι οποιοι αναγκαζονται να δεχτουν μια θεση εργασιας , δυσαναλογη των προσοντων τους .
Με αυτον τον τροπο υποθηκευουν το μελλον τους , δισταζοντας να ρισκαρουν , βουτωντας απο την αρχη στα βαθεια .
Οι περοσσοτεροι απο αυτους , ειναι , οι καθολικως διαμαρτυρομενοι , χωρις να μπορουν να παραδεχτουν (ποιος αλλωστε θα μπορουσε ) οτι για την κατασταση που εχουν περιελθει υπευθυνοι ειναι μονο αυτοι .

Ποιά ακριβώς είναι τα βαθιά φίλε μου;;;
Το να έχει πάει 30+ χρονών, να έχει παντρευτεί κιόλας (δεν μιλάμε καν για παιδιά) να είναι πάνω από χρόνο ή χρόνια άνεργος ψάχνωντας για δουλειά και να σνομπάρει ότι του παρουσιάζεται επειδή είναι κατώτερo των προσόντων σου ;;;;;;
Πώς θα ζήσει αυτός, από τους γονείς του ή θα δουλεύει η γυναίκα του και για τους δύο ;;;;

Και γιατί ακριβώς φταίνε οι πτυχιούχοι, επειδή είχαν ένα παιδικό όνειρο να σπουδάσουν και το κατάφεραν;;;

ΟΚ, δε λέω ότι είναι απαραίτητοι και οι 500.000 αρχιτέκτονες (τυχαίο νούμερο), ούτε ότι όλοι αυτοί θα βρούν δουλειά αλλά γιατί να φταίνε μόνο αυτοί επειδή πήραν ένα πτυχίο δηλαδή;;;

Ο χρήστης spiros έγραψε:
τα περισσοτερα εμποδια τα βαζουμε εμεις με το μυαλο μας, πειθοντας τους εαυτους μας οτι: δεν γινεται αυτο, το αλλο ειναι αδυνατο κτλ κτλ...

και φυσικα αν πεισουμε τους εαυτους μας οτι δεν μπορουμε να κανουμε κατι, ειναι απολυτως βεβαιο οτι δεν θα γινει κιολας.

απο εκει και περα, μπορει καποιος να δημιουργησει μια δικη του δουλεια, με τα θετικα και τα αρνητικα που εχει κατι τετοιο.

δε λεω οτι ειναι ευκολα τα πραγματα! Λεω οτι, απο το να λεμε οτι ειναι δυσκολα, ειναι προτιμωτερο να προσπαθησουμε να τα κανουμε πραξη. Ακομη και αν δεν τα καταφερουμε με την 1η, ειμαστε σιγουρα κερδισμενοι

**

και οπως ελεγε καποιος, ο καλυτερος τροπος να προβλεψουμε το μελλον ειναι να το σχεδιασουμε μονοι μας. Δεν ειναι καθολου ευκολο, αλλα ειναι σιγουρα αποτελεσματικοτερο, απο το να αφησουμε τα πραγματα να κυλουν μονα τους, μοιρολατρικα.

βεβαια, πιο ευκολο ειναι απο τη καφετερια με τη φραπεδια στο χερι να βριζουμε το κατεστημενο που μας αφησε ανεργους/φτωχους (και δε ξερω γω τι αλλο), παρα να προσπαθησουμε να αλλαξουμε τα πραγματα προς το καλυτερο για τους εαυτους μας.

(προς Θεου, αυτο δεν αποτελει υπαινιγμο για σενα ή οποιονδηποτε αλλο)

Πες τα spiro αυτά θα πρέπει να έχουμε όλοι στο μυαλό μας.
Χρειάζεται τσαμπουκάς, όλοι αυτοί που φτιάξανε επιχειρήσεις τι παραπάνω είχανε από εμάς δηλαδή;
Ο περισσότερος κόσμος, εδώ στην Ελλάδα, κυνηγάει το Δημόσιο όπου αν μπεί, η πλειοψηφία πέφτει σε μια λήθη και βαρεμάρα, άσε που πολλοί παραπονιούνται κιόλας.
Οι υπόλοιποι μπαίνουν στην λούμπα του ιδιωτικού υπαλλήλου όπου η καθημερινότητα και η 'υποταγή' τους τρώει τον χρόνο και τον τσαμπουκά να κάνουν κάτι μόνοι τους. Έπειτα έρχονται και η οικογένεια και τα παιδιά όπου οι ευθύνες μεγαλώνουν και κάθε κίνηση με ρίσκο γίνεται όλο και πιο δύσκολη.
Όλα είναι στο μυαλό όμως, πρέπει να ανακτήσουμε τον 'τσαμπουκά' μας και να κάνουμε την κίνηση. Η οικογένεια θα πρέπει να υπομένει αν θέλει να έχει και αντίστοιχα οφέλη αργότερα.
Η δουλειά μετά τα 50-55 είναι όντως δύσκολη ειδικά αν δεν έχεις 'άκρες'.
Τα γέρικα άλογα όντως τα σκοτώνουν και στην Ελλάδα και ειδικά στις εταιρείες αυτό, αν δεν έγινε, θα γίνει κανόνας. Οι 'άκρες' δεν είναι πάντα το να είσαι καλός στην δουλειά σου, θα έλεγα σπάνια είναι αυτό, χρειάζεσαι άλλα 'προσόντα'για να γίνεις μεγαλοστέλεχος με μέλλον σε μια Ελληνική επιχείρηση.

Το έχω ξαναπεί: Γελιέστε οικτρά αν νομίζετε πως ένας υπάλληλος όσο ευσυνείδητος και καλός στη δουλειά του να είναι μπορεί να εξελιχθεί σε μεγαλοστέλεχος. Μάλλον δεν έχετε ιδέα τι παίζει στον ιδιωτικό τομέα.

Υπάρχει ένα αόρατο φράγμα που διαχωρίζει τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα σε 'υπαλλήλους' και 'στελέχη'. Οι πρώτοι μπορούν να φτάσουν μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο στην ιεραρχία και στο μισθό. Οι δεύτεροι εναλλάσσονται από εταιρεία σε εταιρεία και ανεβάζουν το κασέ τους. Αν χηρέψει θέση στελέχους, ακόμα κι αν υπάρχει υπάλληλος με τα προσόντα να την πάρει η εταιρεία θα προτιμήσει να προσλάβει ένα στέλεχος απ'έξω από το να προβιβάσει υπάλληλο πάνω από το αόρατο φράγμα.

Για να γίνει κάποιος στέλεχος πρέπει να ξεκινήσει την καριέρα του ως τέτοιο, κάτι που απαιτεί πολύ συγκεκριμένα πράγματα: σπουδές σε Αγγλία ή Αμερική, οικονομικό υπόβαθρο και φυσικά τα κατάλληλα κονέ. Αν το κάνει δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει την ανοδική του πορεία ακόμα κι αν επανειλημμένως αποτύχει οικτρά. Και ξέρω τέτοιες περιπτώσεις.

Ας μη βαυκαλιζόμαστε λοιπόν. Καλή η αισιοδοξία και η μαχητικότητα αλλά η πραγματικότητα μας επαναφέρει στην τάξη.

Ο χρήστης kyan έγραψε:
Το έχω ξαναπεί: Γελιέστε οικτρά αν νομίζετε πως ένας υπάλληλος όσο ευσυνείδητος και καλός στη δουλειά του να είναι μπορεί να εξελιχθεί σε μεγαλοστέλεχος. Μάλλον δεν έχετε ιδέα τι παίζει στον ιδιωτικό τομέα.

Υπάρχει ένα αόρατο φράγμα που διαχωρίζει τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα σε 'υπαλλήλους' και 'στελέχη'. Οι πρώτοι μπορούν να φτάσουν μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο στην ιεραρχία και στο μισθό. Οι δεύτεροι εναλλάσσονται από εταιρεία σε εταιρεία και ανεβάζουν το κασέ τους. Αν χηρέψει θέση στελέχους, ακόμα κι αν υπάρχει υπάλληλος με τα προσόντα να την πάρει η εταιρεία θα προτιμήσει να προσλάβει ένα στέλεχος απ'έξω από το να προβιβάσει υπάλληλο πάνω από το αόρατο φράγμα.

Για να γίνει κάποιος στέλεχος πρέπει να ξεκινήσει την καριέρα του ως τέτοιο, κάτι που απαιτεί πολύ συγκεκριμένα πράγματα: σπουδές σε Αγγλία ή Αμερική, οικονομικό υπόβαθρο και φυσικά τα κατάλληλα κονέ. Αν το κάνει δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει την ανοδική του πορεία ακόμα κι αν επανειλημμένως αποτύχει οικτρά. Και ξέρω τέτοιες περιπτώσεις.

Ας μη βαυκαλιζόμαστε λοιπόν. Καλή η αισιοδοξία και η μαχητικότητα αλλά η πραγματικότητα μας επαναφέρει στην τάξη.

+1

Σκεψου ομως οτι ορισμενες φορες οι απλοι υπαλληλοι δνε χουν πτυχιο....για να γινει 'στελεχος' καποιος θελει πτυχιο!

Ο χρήστης kyan έγραψε:
Για να γίνει κάποιος στέλεχος πρέπει να ξεκινήσει την καριέρα του ως τέτοιο, κάτι που απαιτεί πολύ συγκεκριμένα πράγματα: σπουδές σε Αγγλία ή Αμερική, οικονομικό υπόβαθρο και φυσικά τα κατάλληλα κονέ. Αν το κάνει δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει την ανοδική του πορεία ακόμα κι αν επανειλημμένως αποτύχει οικτρά. Και ξέρω τέτοιες περιπτώσεις.

Δηλαδή θες να μου πεις ότι αν εγώ πάρω το δίπλωμά μου (Ηλεκτρολόγος Μηχανικός) και κάνω MBA (κάτι που θέλω χρόνια τώρα) δεν έχω ελπίδες να γίνω στέλεχος γιατί θα ξεκινήσω να εργάζομαι από χαμηλά;

Επέτρεψέ μου να διαφωνήσω

Υ.Γ. Προφανώς και δεν υπονοώ ότι το να γίνεις στέλεχος αν έχεις τα χαρτιά είναι κάτι δεδομένο, δε σημαίνει όμως και ότι οι πόρτες είναι κλειστές.
Δηλαδή με λίγα λόγια αν είσαι καλός μπορείς ν' ανέβεις πολύ ψηλά, τα χαρτιά όμως είναι συνήθως προαπαιτούμενα.

Υ.Γ.2 Έχω πολλά παραδείγματα ατόμων στο στενό οικογενειακό κύκλο που ξεκίνησαν από χαμηλά και ανέβηκαν πολύ ψηλά με τα χρόνια. Όπως είπα όμως είχαν και τα χαρτιά.

Μενοντας στην ιδια εταιρεια ειναι πολυ δυσκολο, με μεταγραφες θα μπορεσεις!

Μακάρι να έχεις δίκιο. Εγώ προσωπικά δεν ξέρω κανέναν που να το κατάφερε αυτό αν και πολλούς που να το αξίζουν.

ΥΓ: Για τους γνωστούς σου, άλλες εποχές τότε και άλλες τώρα.

kyan κοιτα το να γινεις στελεχος σε μια εταιρεια πλεον δεν ειναι δυσκολο, αν εισαι υπευθυνος για ενα ποστο πλεον σε βαφτιζουν στελεχος για να μην σου πληρωνουν υπερωριες, και εμενα στελεχος θα με λενε τελος δεκεμβρη που τελειωνει η εκπαιδευση μου!

Ο χρήστης ratanplan έγραψε:
Μενοντας στην ιδια εταιρεια ειναι πολυ δυσκολο, με μεταγραφες θα μπορεσεις!

Σ' αυτό θα συμφωνήσω! Είναι πολύ πιο εύκολο να ανεβαίνεις σε κάθε μεταγραφή, αναλαμβάνοντας όλο και περισσότερες ευθύνες, απ' το να ανέβεις παραμένοντας στην ίδια επιχείρηση.

Αυτό είναι λογικότατο μιας και μένοντας στην ίδια επιχείρηση είτε προσβλέπεις στο να χηρέψει κάποια θέση, είτε στο να δημιουργηθεί κάποια νέα θέση, κάτι που δε συμβαίνει συχνά. Αντίθετα, αν ψάξεις αλλού οι επιλογές σου αυξάνονται ραγδαία.

Ο χρήστης ratanplan έγραψε:
kyan κοιτα το να γινεις στελεχος σε μια εταιρεια πλεον δεν ειναι δυσκολο, αν εισαι υπευθυνος για ενα ποστο πλεον σε βαφτιζουν στελεχος για να μην σου πληρωνουν υπερωριες, και εμενα στελεχος θα με λενε τελος δεκεμβρη που τελειωνει η εκπαιδευση μου!

Χαχα

Εσύ το γελοιοποίησες. Εγώ μιλάω σοβαρά όταν μιλάω για στελέχη, με την έννοια ατόμων που έχουν διοικητική εξουσία τόσο σε άτομα όσο και διαδικαστικά και τα οποία συνήθως αμείβονται πολύ καλά ή τέλος πάντων πολύ καλύτερα από τους υπόλοιπους υπαλλήλους.

Μακάρι να έχεις δίκιο. Εγώ προσωπικά δεν ξέρω κανέναν που να το κατάφερε αυτό αν και πολλούς που να το αξίζουν.

ΥΓ: Για τους γνωστούς σου, άλλες εποχές τότε και άλλες τώρα.

Ίσα ίσα που στο σύγχρονο επιχειρηματικό κόσμο έχουν μεγαλύτερη σημασία οι σπουδές και το αποτέλεσμα και όχι το όνομα.

Και εγω για τετοια στελεχη μιλαω, να χειριζεσαι ενα μαγαζι το οποιο κανει 16 εκ € τζιρο το χρονο και εχεις απο κατω σου 10 ατομα προσωπικο.
Απο την αλλη τα στελεχη για εμενα ειναι κατι πολυ ανωτερο, το παραπανω απλα θα το ελεγα διευθυντη τμηματος κλπ οχι στελεχος

[quote='ratanplan']Και εγω για τετοια στελεχη μιλαω, να χειριζεσαι ενα μαγαζι το οποιο κανει 16 εκ

Ναι κατι τετοιο εννοω, για αυτο σου λεω οτι υπαρχουν στελεχοι και 'στελεχοι' εμας μας λενε ετσι για τις υπερωριες κλπ οι αλλοι ειναι πραγματικα στελεχοι και εχουν και κατι @@ μεχριτο πατωμα!