Ποιός μπορεί (Krus! ) να βρει το κείμενο 'Θα έπρεπε να έχουμε πεθάνει'?!!! Φοβερό!!

Εκτός από τα ποδήλατα που είχα μέχρι που τελείωσα το Λύκειο, μόνο αυτοκινητάκια θυμάμαι. Matchbox & Majorette. Και κάποια bburago που με τις κατάλληλες τροποποιήσεις στον πίσω άξονα, είχαν εξαιρετική υπερστροφική συμπεριφορά...
Και μια χρυσαφιά Mερσέντες, από τα πρώτα κατευθυνόμενα (με καλώδιο και τις μπαταρίες στο χειριστήριο) του Μister P!!
Α, ναι, θυμάμαι και κάποιον αυτοκινητόδρομο με τα ηλεκτρικά αυτοκινητάκια του, χωρίς τον πίσω οδηγό (που τα κρατούσε πάντα μέσα στην πίστα), και με λίιιιγο λαδάκι στους πίσω τροχούς ώστε να χάνουν την πρόσφυση πιο εύκολα, και να στρίβουν με το πλάι...
Θυμάμαι επίσης την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή, μια Kodak pocket, αγορασμένη με λεφτά από τα κάλαντα...
Αργότερα, ZX Spectrum, μοντελισμός και ηλεκτρονικές κατασκευές από τη Smart Kit.

Ανεκαλυφθει το colonization σε χρεπι υπολογιστη του πανεπιστημιου. Οποιος τα θελει και βαριεται να το κατεβαζει pm. Ειναι zip 10Μb ή 8 δισκεττες (αν το σπασω).

matchbox! Πάρα πολλά, χαμένα τώρα. Ήταν και το δώρο μου κάθε φορά που κουρευόμουν . Ποδήλατο velamos το πρώτο με αρκετές βελτιώσεις (τιμόνι οριζόντιο, μόνοσελο, κόντρα για φρένο, μεγαλύτερο γρανάζι για σούζες κλπ), μετά ένα κουρσάκι γερμανικό kalkoff (???) και μετά μέχρι τα 17 το mercier, που το χάρισα σε ένα μικρό ξάδερφο. Τηλεκατευθυνόμενα δεν είχα (πολύ ακριβά για την εποχή) είχα όμως αυτοκινητόδρομο. Είχα και στρατιωτάκια που παίζαμε με τα παιδιά της γειτονιάς, αρκετά επηρεασμένοι από την Μάχη στην τηλεόραση. Παίζαμε επίσης κρυφτό σε ομάδες (η μία ομάδα κρυβόταν και η άλλη έψαχνε)βράδυ στα σύνορα της γειτονιάς και βέβαια μπάλα. Τα καλοκαίρια βέβαια περνούσαν όλη μέρα στη θάλασσα και το βράδυ παρέες με κιθάρες και τραγούδι γύρω από φωτιά (αυτό συμβαίνει και τώρα καμμιά φορά που πάω στο χωριό).

Barbie...εεε, σορρυ λαθος! Κ γω μια απο τα ιδια, πολλα matchbox, playmobil k lego. Μετα βγηκε το πρωτο Atari..

Σαν παιδι και εγω ειχα πολλα παιχνιδια... Αυτο που δεν προκειται ποτε να ξεχασω ηταν το τηλεκατευθυνομενο μου NIKKO Stallion, με πισω κινηση και πολυ καλα γκαζια για τα δεδομένα του... Ειχε αγοραστει για μενα απο τον φαδερ 60.000 δρχ προ 12ετιας... Κατεληξε κατω απο τη ροδα ηλιθιας κυριας που αποφασισε να παρκαρει το αυτοκινητο πανω στο πεζοδρομιο - αλανα που επαιζα...

Εγινε ΠΙΤΑ! στην κυριολεξια, ενω εγω, αποσβολομένος πηγα και μάζεψα οτι ειχε απομεινει απο το αμαξακι μου...
Ηταν και η πρωτη μου φορα που εβρισα 'μεγαλο'...

Εχω ακομα τα κομματια σε ενα κουτι απο παππουτσια...

Ο χρήστης kouk έγραψε:
Ποιός μπορεί (Krus! ) να βρει το κείμενο 'Θα έπρεπε να έχουμε πεθάνει'?!!! Φοβερό!!

Παρών!

έχει γραφτεί εδώ μέσα αυτό?

Αυτοκινητάκια (άφθονα) καί όπλα (πλαστικά μέν,μπόλικα δέ).
Τσανταλίνα-μανταλίνα (πολύ καλό παιχνίδι ),κρυφτό,κυνηγητό,'σπασμένο τηλέφωνο','ομάδες','ζίμ' (καί αυτό πολύ καλό -κλωτσοπατινάδα πήγαινε τό 'θύμα' ),πετροπόλεμο (έχουνε ανοίξει πολλά κεφάλια λέμε),μπίλιες,καί πολλά αυτοσχέδια παιχνίδια πού ανακαλύπταμε από μόνοι μας.
Μπορεί να είναι πολλές χιλιάδες σέ σύνολο.

Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:

Ποιός μπορεί (Krus! ) να βρει το κείμενο 'Θα έπρεπε να έχουμε πεθάνει'?!!! Φοβερό!!

Παρών!

έχει γραφτεί εδώ μέσα αυτό?

Ναι!
Αφορούσε όλα όσα γίνονταν σε όσους μεγάλωναν την δεκαετία του '60 και τώρα θεωρούνται απαγορευμένα! π.χ. να πίνεις νερό από την βρύση, να μοιράζεσαι το ίδιο μπουκάλι, να ματώνεις από τις τούμπες στις αλάνες!

Αν δεν το βρεις θα το έχω μάλλον στο σπίτι!!!

Lego
Playmobil
BBurago
GiJoe
Subuteo...καθε Χριστουγεννα και γεννεθλια πλουτιζε η συλλογή...

Ο χρήστης Pai Mei έγραψε:
Έχει παίξει κανείς από εσάς paintball;

ΝΑΙ!

Οργανωμένη παρέα 30 ατόμων, φύγαμε με πούλμαν από Πειραιά, με προορισμό το εγκαταλλειμένο χωριό Βίνιανη Καρπενησίου πέρυσι το Νοέμβριο. Κατασκήνωση σε ένα πλάτωμα, canyoning και Ραπέλ την πρώτη μέρα, φωτιά, σουβλάκια και κρασί το βράδυ μέσα στη μέση του πουθενά και με ΠΟΛΥ κρύο και σχεδόν άυπνοι την επόμενη μέρα οργανωμένο Paintball επί 10-11 ώρες μέσα στο εγκαταλλειμένο χωριό και στα γύρω λαγκάδια!

Μοναδική εμπειρία το όλο σαββατοκύριακο, μικρό το κόστος, πολύ καλή οργάνωση του όλου event από τον σύλλογο 'Εύ Ζήν'.

'ΓΚΡΑΧΑΜ ΡΟΤΖΕΡΣ. Αυτό το όνομα υπάρχει ως υπογραφή κάτω απο ένα κείμενο που εστάλη ως e-mail στη στήλη. Είναι μια χιουμοριστική αλλά και πικρή 'κραυγή αγωνίας' απ' όλους εκείνους που αισθάνονται ότι μεγαλώνουν με την ίδια, σχεδόν, ταχύτητα με την οποία φαίνεται να αλλάζουν όλα στη ζωή μας. Γράφει, λοιπόν , ο Γράχαμ :

ΣΥΜΦΩΝΑ με τους σημερινούς νομοθέτες και τεχνοκράτες , όσοι ήμασταν
παιδιά στη δεκαετία του '60 και του '70 , δεν θα έπρεπε να είχαμε επιβιώσει μέχρι τώρα , γιατί οι παιδικές μας κούνιες , ας πούμε, ήταν βαμμένες με μπογιά πού περιείχε σίδηρο. Κι' εμείς γλείφοντάς την όλη μέρα, θα έπρεπε να είχαμε πεθάνει απο δηλητηρίαση. Στα φάρμακα εκείνης της εποχής δεν είχαμε ειδικά καπάκια ασφαλείας , όταν καβαλάγαμε τα ποδήλατά μας δεν φορούσαμε κράνη. Στο αυτοκίνητο των γονιών μας , όταν μπαίναμε , ούτε σε ειδικά καθίσματα καθόμασταν , ούτε ζώνες φορούσαμε , ούτε αερόσακκους είχαμε. Ήταν μεγάλο γλέντι όταν μας επέτρεπε ο μπαμπάς να καθήσουμε μπροστά.

ΝΕΡΟ πίναμε απο την βρύση και είχε την ίδια γεύση με αυτό που πίνουμε σήμερα εμφιαλωμένο.Τρώγαμε ψωμί με βούτυρο και γλυκά απίθανα και πατάτες τηγανητές κια δεν ήμαστε ποτέ παχύσαρκοι , γιατί τρέχαμε συνεχώς έξω, παίζαμε , δεν καθόμασταν στον καναπέ ή στο κομπιούτερ. Το
αναψυκτικό ή την μπύρα μας τα μοιραζόμασταν απο το ίδιο μπουκάλι ή τενεκέ με τους φίλους μας . Κανείς μας δεν πέθανε απο αυτό.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΑΜΕ κάτι γκο-κάρτ της συμφοράς με τις ώρες και έπειτα ανεβαίναμε στην κορυφή μιας μεγάλης ανηφόρας και κατεβαίναμε φούλ,
ανακαλύπτοντας πολύ αργά ότι είχαμε ξεχάσει να φτιάξουμε φρένα .
Γκρεμοτσακιζόμασταν. Ματώναμε.Σπάγαμε χέρια και πόδια. Πονούσαμε.
Κλαίγαμε. Δεν βάζαμε τους γονείς μας να κάνουν μύνηση στη μάντρα απ' όπου αγοράσαμε τα παλιοσίδερα με τα οποία φτιάξαμε το κάρτ μας.
Και, νά' μαστε ! Ακόμα ζωντανοί . Και ωραίοι.

ΦΕΥΓΑΜΕ απο το σπίτι το πρωί και επιστρέφαμε λίγο πρίν νυχτώσει. Κανείς δεν μας γύρευε. Ήξεραν ότι θα επιστρέφαμε. Δεν είχαμε , ούτε Play Station, ούτε X-Box, ούτε video game , ούτε 99 κανάλια στην τηλεόραση, ούτε ήχο surround, ούτε κινητά τηλέφωνα , ούτε προσωπικούς υπολογιστές, ούτε chat rooms για μοναχικές ψυχούλες στο Internet.Είχαμε φίλους που πηγαίναμε έξω να τους συναντήσουμε . Πλακωνόμασταν στο ξύλο.Ξύλο άγριο , μιλάμε. Ούτε ένας ποτέ δεν πήγε στη μαμά του ή στον μπαμπά του για να καταγγείλει εκείνον απο τον οποίον τις έφαγε.

ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ περπατώντας στα σπίτια των φίλων μας . Με τα πόδια πηγαίναμε και στο σχολείο. Δεν μας έπαιρναν η μαμα και ο μπαμπάς , ούτε το σχολικό.Όταν δεν είχαμε τι παιχνίδι να παίξουμε, ανακαλύπταμε καινούργια. Με ξύλα , με λαστιχάκια , με μπαλάκια του τέννις, με πέτρες,με νερό, με ...... τίποτα. Το παιχνίδι θέλει φαντασία. Κι' εμείς τη δική μας φαντασία την καλλιεργούσαμε.

ΝΟΜΙΖΩ πως απο τη γενιά μας βγήκαν οι καλύτεροι εφευρέτες , λύτες προβλημάτων και ρισκαδόροι που έχουν βγεί ποτέ. Είχαμε ελευθερία . αποτυχίες, επιτυχίες και υπευθυνότητα.Και μάθαμε να τα χειριζόμαστε
όλ' αυτά καλά.
Είμαστε η γενιά που στερήθηκε πολλά , αλλά είχε τα πάντα.'

Απ' ότι βλέπω οι περισσότεροι μεγαλώσαμε με lego,playmobil,pc και τα σχετικά,οπότε τα παραπάνω μας φαίνονται σαν ένα συγκινητικό 'παραμύθι'....

Αυτό είναι!
Ευχαριστώ charmak!!!

Ο χρήστης kouk έγραψε:
Αυτό είναι!
Ευχαριστώ charmak!!!

Μπορείς να με ευχαριστήσεις με μια βόλτα με την μπέμπα!

Πριν πιάσουν τα κρύα...

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

Αυτό είναι!
Ευχαριστώ charmak!!!

Μπορείς να με ευχαριστήσεις με μια βόλτα με την μπέμπα!

Πριν πιάσουν τα κρύα...

Χμ... πόσα σφραγίσματα έχεις?

ΥΓ:

Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:

Αυτό είναι!
Ευχαριστώ charmak!!!

Μπορείς να με ευχαριστήσεις με μια βόλτα με την μπέμπα!

Πριν πιάσουν τα κρύα...

Χμ... πόσα σφραγίσματα έχεις?

ΥΓ:

κι εδώ θάβουμε το αυτοκίνητο του κύριου koyk;

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

Αυτό είναι!
Ευχαριστώ charmak!!!

Μπορείς να με ευχαριστήσεις με μια βόλτα με την μπέμπα!

Πριν πιάσουν τα κρύα...

Κάνω ότι δεν είδα το τελευταίο και.........ευχαρίστως!!!

Τα περί θαψιμάτων και σφραγισμάτων τα προσπερνάω!!!

Ρωτήστε και τον Βασίλη (αλλά όχι τον Στέλιο!!)!!Μια χαρά μαλακό είναι με την D2 το αυτοκίνητο!!!

Ο χρήστης kouk έγραψε:

Κάνω ότι δεν είδα το τελευταίο και.........ευχαρίστως!!!

Τα περί θαψιμάτων και σφραγισμάτων τα προσπερνάω!!!

Ρωτήστε και τον Βασίλη (αλλά όχι τον Στέλιο!!)!!Μια χαρά μαλακό είναι με την D2 το αυτοκίνητο!!!

μπορείς; ή μήπως εννοείς με το γαλλικό;

Ομαδικά παιχνίδια,ατελείωτες ώρες κρυφτό.Το καλοκαιρι ατελείωτες ώρες με ένα απο τα 4-5 Bmx που είχα καθότι ήμουν τρελλός σιδεροφάγος.Τα διέλυα απο τις βούτες,τα αποσυναρμολογούσα και στο τελος τα παρατούσα.Αν δεν νύχτωνε δεν γυρνούσα σπίτι(συνήθως με ματωμένα γόνατα και αγκώνες.10 χρόνια μετά ακόμη να φύγουν τα σημάδια).Το βράδυ ή το χειμώνα ατελείωτες ώρες με τα majorette.Ηταν τα μόνα που ήθελα επειδή μου άρεζε που είχαν σούστες.Επαίζα με τις ώρες ενώ 'κατασκέυαζα' δρόμος και διασταυρώσεις με μολύβια.Αργότερα απέκτησα και ένα χαλί στο δωμάτιο μου με έτοιμους δρομους,διαγράμμιση κλπ.Δεν είχα ποτέ κονσόλες,ένω τα κλασσικά παιγνίδια στα ufaδικα (street fighter,mortal..κλπ)μόνο ακουστά τα έχω.Επίσης δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που διαβασα miky mouse κλπ.Oποτε πηγαινα να πάρω κανα κόμικ σχεδόν πάντα έφευγα με κανα περιοδικό αυτοκινήτου.4Τ ήταν το πρώτο που είχα αγοράσει καπου στα τέλη των 80'ς και θυμάμαι χαρακτηριστηκά πως περάσανε 2 μήνες μέχρι να διαβάσω ούτε το μισό...Κοινώς πολλά διάβαζα λίγα καταλάβαινα,αλλά συνέχισα...