Ο χρήστης zambia έγραψε:

Άλλωστε το ότι πήγαινε για διάλυση φαινόταν πάντα πολύ πιο μπροστά.

Είσαι τυχερός. Για πολύ, λέμε.

Αν κάποιος ψάχνει για νοικοκυρά και μάνα κλπ κλπ....πρόβλημά του.
Αν μια κοπέλλα δεν ενδιαφέρεται για αυτά και τον αφήσει να νομίζει ότι ενδιαφέρεται, πρόβλημά της.
Για σύντροφο ψάχνουν οι άνθρωποι, όχι για υπηρέτη!

Έστω ότι πάμε στα 50, παντρεμένοι με παιδιά από τα 30. Ξέρετε τι γίνεται τότε; Ξαναβρισκόμαστε μόνοι με το σύντροφό μας - και 20 όμορφα και εύκολα χρόνια θα έχουν περάσει. Θα μας περιμένουν τουλάχιστον άλλα 40 δύσκολα (λόγω ηλικίας) χρόνια.
Κι αν δεν τα έχουμε βρει με το σύντροφο,... γ@μα τα....

Όσο για τα τελευταία ποστ...
Ααα, ρε γμτ. Τπτ δεν αλλάζει. Εγωιστές ήμασταν, είμαστε και θα 'μαστε. Ένθεν κακείθεν.

Και ο εγωισμός αυτός είναι που σκοτώνει τη ζωη (αυτο κάπου το εχω διαβάσει)...Για όλα τα άλλα συμφωνώ

Και δυστυχώς για μια ακόμη φορά επιβεβαιώθηκα πανω σε αυτα....Πριν απο λίγη ώρα μάθαμε ότι έφυγε μια συνάδελφος για το πιο μακρυνό της ταξίδι...Η κοπέλα είχε χωρίσει πριν απο κανα δίμηνο (απο σχεση που είχε)-με δική της απόφαση- και επειδη απελπιστηκε γιατι αγαπούσε αλλα ήξερε ότι δεν θα έπαιρνε την αγάπη που ζητούσε που αφέθηκε τοσο πολύ, κατεληξε με ασιτια στο νοσοκομείο και η καρδιά της δεν αντεξε και εσβησε!
Μιλάμε για εναν αγγελο 28 χρονων! Αν είναι ποτέ δυνατόν

Εχουμε γονατίσει όλοι μας!

Κοφτε τους εγωισμούς...Αγαπήστε και δώστε!

Δεν είναι έτσι βρε zambia.Δεν μπορεί να στηριχτεί μία σχέση στην απειλή ότι ο άλλος ή η άλλη θα πεθάνει αν δεν ανταποκριθείς.Τι είναι αυτά τα πράγματα.Μιλάμε για μία κατάσταση που ο καθένας προσέρχεται με δική του βούληση και θέληση.
Όλοι μας έχουμε μερικές χυλόπιτες στην πλάτη.Τι έπρεπε δηλαδή να πεθάνουμε επειδή κάποια ή κάποιος για τις γυναίκες δεν ανταποκρίνεται;

Ξέρεις τι άσχημο και απαίσιο είναι να είσαι σε μία σχέση με έναν άνθρωπο που δεν γουστάρεις ή από την αρχή ή στην πορεία της σχέσης, μόνο και μόνο γιατί ο άλλος σε απειλεί ή το βλέπεις και εσύ ότι λόγω αδυναμίας χαρακτήρα θα πεθάνει αν φύγεις;Μιλάμε για σχέση και αγάπη τότε ή για καταναγκασικά έργα στην Σιβηρία;
Η γνώμη μου είναι ότι η κοπέλα που περιγράφεις θα έβρισκε λόγο να πεθάνει έτσι ή αλλιώς.

Δεν είναι έτσι ζωή αγαπητή μου zambia.Θα είχαμε μείνει δύο τρείς στον πλανήτη αν πεθαίναμε για έναν έρωτα χωρίς ανταπόκριση.
Λυπάμαι για την φίλη σου,αλλά νομίζω το σοκ της υπόθεσης σε εμποδίζει να δεις το αυτονόητο.
Δεν εκβιάζεται η αγάπη!

Ο χρήστης Έλσα έγραψε:

Απίστευτο! Κρίμα για την κοπέλα...... Ό,τι και να'ναι πάντως δεν αξίζει να χαλάσεις (πόσο μάλλον να χάσεις) τη ζωή σου...........................

Αυτο ακριβώς είναι η σημερινή πραγματικότητα

Οτι και να πεις εχεις δικιο!
Ισως λεω να υπηρχε και κατι αλλο πιο ουσιαστικο που να την εκανε να παραιτηθηκε
Τεσπα...

Οι αντρες ειναι γουρουνια και οι γυναικες φτηνες (δεν μ'αρεσει να βριζω )!

Ο χρήστης thvarveris έγραψε:
.................

Δεν είναι έτσι ζωή αγαπητή μου zambia.Θα είχαμε μείνει δύο τρείς στον πλανήτη αν πεθαίναμε για έναν έρωτα χωρίς ανταπόκριση.
Λυπάμαι για την φίλη σου,αλλά νομίζω το σοκ της υπόθεσης σε εμποδίζει να δεις το αυτονόητο.
Δεν εκβιάζεται η αγάπη!

Δεν νομίζω να εννοούσε αυτό , μάλλον μέσα στη στεναχώρια της ανέφερε το

Κοφτε τους εγωισμούς...Αγαπήστε και δώστε!

Ο χρήστης thvarveris έγραψε:

Δεν εκβιάζεται η αγάπη!

Πολυ φοβαμαι οτι θα συμφωνησω με τον thvarveris, ετσι ειναι! Και, λυπαμαι πολυ για την κοπελα, αλλα δεν μπορεις να επιβιωσεις αν εισαι τοσο αδυναμος χαρακτηρας. Πρεπει οσο κι αν ποναει, να μαθεις να σηκωνεις το κεφαλι, να κανεις υπομονη και να συνεχιζεις!!

Ο χρήστης sokos έγραψε:

Απίστευτο! Κρίμα για την κοπέλα...... Ό,τι και να'ναι πάντως δεν αξίζει να χαλάσεις (πόσο μάλλον να χάσεις) τη ζωή σου...........................

Αυτο ακριβώς είναι η σημερινή πραγματικότητα

Για μένα το δύσκολο είναι να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα. Το να παραιτηθείς και να αφεθείς τελείως έχει -μέσα στην απελπισία του- μια ευκολία.....

Ο χρήστης Έλσα έγραψε:

Απίστευτο! Κρίμα για την κοπέλα...... Ό,τι και να'ναι πάντως δεν αξίζει να χαλάσεις (πόσο μάλλον να χάσεις) τη ζωή σου...........................

Αυτο ακριβώς είναι η σημερινή πραγματικότητα

Για μένα το δύσκολο είναι να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα. Το να παραιτηθείς και να αφεθείς τελείως έχει -μέσα στην απελπισία του- μια ευκολία.....

Το πρόβλημα με τη συγκεκριμένη κοπέλα (κρίμα ) δεν είναι τόσο απλό.Κατά πάσα πιθανότητα θα έπασχε από κατάθλιψη και ο χωρισμός της ήταν ο στρεσσογόνος παράγοντας που την έκανε να παραιτηθεί τελείως.Πιθανόν να πάθαινε το ίδιο σε μια άλλη δύσκολη περίπτωση απώλειας (κοντινού προσώπου,δουλειάς κλπ).

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
ο χωρισμός της ήταν ο στρεσσογόνος παράγοντας που την έκανε να παραιτηθεί τελείως.Πιθανόν να πάθαινε το ίδιο σε μια άλλη δύσκολη περίπτωση απώλειας (κοντινού προσώπου,δουλειάς κλπ).

Και η διαγνωση του γιατρου!!

Που είναι και σωστή!!

μα τον χωρισμο της τον προκαλεσε η ιδια απο οτι γραφτηκε...

Ο χρήστης tsilis έγραψε:
Που είναι και σωστή!!

Αφού το λέει και ο κανονικός γιατρός,είμαστε ok!

Μετά την ηρωική ανάγνωση 20 σελίδων 'μονορούφι' βλέπω ότι η συζήτηση βρίσκεται στο αρχικό σημείο από όπου ξεκίνησε,δηλαδή:
-Δεν υπάρχουν άντρες!
-Δεν υπάρχουν γυναίκες!
-Όλοι είναι μαλάκες-γουρούνια...
-Όλες είναι πουτάνες-κοιτούν πρώτα το πορτοφόλι,μετά τον άνθρωπο...
-Θέλω να παντρευτώ...
-Θέλει να με τυλίξει...
-Την θέλω παρθένα..
-Δεν θέλω να κοιτά καμμία...
-Δεν υπάρχει αγάπη...
-Τον/την αγαπώ τόσο πολύ!
-Καλύτερα μόνος...
-Δεν θέλω άλλη μοναξιά...
-Καλύτερα να γαμάω επί πληρωμή είναι πιο τίμιο...
-Θέλω να μου κάνουν έρωτα!
-Διαζύγιο,λοιπόν!
-Ναι,διαζύγιο!

Το φοβερό είναι ότι όλοι έχουμε δίκιο!
Κρίνουμε τις καταστάσεις αναγκαστικά μέσω προσωπικών βιωμάτων,κοινωνικών χαρακτηριστικών,γονιδιακών ανασυνδυασμών και de facto προτύπων.
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι,

• η γενίκευση της μοναδικότητας οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα,
  -η ανάγκη να κρατηθούμε 'ακέραιοι' οδηγεί σε καταπίεση του άλλου,γιατί και αυτός έχει δικαίωμα να θέλει το ίδιο,
• η σεξουαλικότητα είναι επίθεση-υποχώρηση και ξανά από την αρχή,
• για κάθε έναν από εμάς υπάρχει το άλλο του μισό,
  -η αγάπη υπάρχει και είναι το υπέρτατο αίσθημα ανύψωσης
  -ο έρωτας είναι λυτρωτικός και όμορφα βασανιστικός όταν συμβαίνει
  -το σεξουαλικό ένστικτο,όπως και αν εκφράζεται αυτό,είναι πανίσχυρο και απολύτως φυσιολογικό να αφορά πολλούς 'στόχους'
  -ο έρωτας απαλλάσσει την σεξουαλική πράξη από τις προσωπικές μας ανασφάλειες και της προσδίδει μιαν ελευθερία σε νοητικό και πρακτικό επίπεδο
  -κάθε φυσιολογική προσωπικότητα μπορεί και οφείλει να ξεπερνά οποιονδήποτε ερωτικό σύντροφο άλλοτε σε άλλους χρόνους
  -ο γάμος δεν πρέπει να αποτελεί κοινωνική σύμβαση,αλλά να αποκτά και μυστηριακό χαρακτήρα
  -τα διαζύγια να συμβαίνουν,γιατί έχεις δικαίωμα να πεις 'δεν αντέχω άλλο',και γιατί δεν έχεις κάνει κοινωνικό συμβόλαιο με τον άλλο,αλλά 'ψυχικό',και τις επιταγέςτης 'ψυχής-συναισθήματος' δεν μπορούμε να τις ορίσουμε βάσει υπογραφών στον παπά και το δήμαρχο

Έκκεντροι κύκλοι είναι,που ψάχνουν να γίνουν ομόκεντροι....δεν γίνεται όμως,ας τους αφήσουμε έκκεντρους,είναι πιο όμορφοι έτσι...

Ο χρήστης tsilis έγραψε:
Μετά την ηρωική ανάγνωση 20 σελίδων 'μονορούφι' βλέπω ότι η συζήτηση βρίσκεται στο αρχικό σημείο από όπου ξεκίνησε,δηλαδή:
-Δεν υπάρχουν άντρες!
-Δεν υπάρχουν γυναίκες!
-Όλοι είναι μαλάκες-γουρούνια...
-Όλες είναι πουτάνες-κοιτούν πρώτα το πορτοφόλι,μετά τον άνθρωπο...
-Θέλω να παντρευτώ...
-Θέλει να με τυλίξει...
-Την θέλω παρθένα..
-Δεν θέλω να κοιτά καμμία...
-Δεν υπάρχει αγάπη...
-Τον/την αγαπώ τόσο πολύ!
-Καλύτερα μόνος...
-Δεν θέλω άλλη μοναξιά...
-Καλύτερα να γαμάω επί πληρωμή είναι πιο τίμιο...
-Θέλω να μου κάνουν έρωτα!
-Διαζύγιο,λοιπόν!
-Ναι,διαζύγιο!

Το φοβερό είναι ότι όλοι έχουμε δίκιο!
Κρίνουμε τις καταστάσεις αναγκαστικά μέσω προσωπικών βιωμάτων,κοινωνικών χαρακτηριστικών,γονιδιακών ανασυνδυασμών και de facto προτύπων.
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι,

• η γενίκευση της μοναδικότητας οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα,
  -η ανάγκη να κρατηθούμε 'ακέραιοι' οδηγεί σε καταπίεση του άλλου,γιατί και αυτός έχει δικαίωμα να θέλει το ίδιο,
• η σεξουαλικότητα είναι επίθεση-υποχώρηση και ξανά από την αρχή,
• για κάθε έναν από εμάς υπάρχει το άλλο του μισό,
  -η αγάπη υπάρχει και είναι το υπέρτατο αίσθημα ανύψωσης
  -ο έρωτας είναι λυτρωτικός και όμορφα βασανιστικός όταν συμβαίνει
  -το σεξουαλικό ένστικτο,όπως και αν εκφράζεται αυτό,είναι πανίσχυρο και απολύτως φυσιολογικό να αφορά πολλούς 'στόχους'
  -ο έρωτας απαλλάσσει την σεξουαλική πράξη από τις προσωπικές μας ανασφάλειες και της προσδίδει μιαν ελευθερία σε νοητικό και πρακτικό επίπεδο
  -κάθε φυσιολογική προσωπικότητα μπορεί και οφείλει να ξεπερνά οποιονδήποτε ερωτικό σύντροφο άλλοτε σε άλλους χρόνους
  -ο γάμος δεν πρέπει να αποτελεί κοινωνική σύμβαση,αλλά να αποκτά και μυστηριακό χαρακτήρα
  -τα διαζύγια να συμβαίνουν,γιατί έχεις δικαίωμα να πεις 'δεν αντέχω άλλο',και γιατί δεν έχεις κάνει κοινωνικό συμβόλαιο με τον άλλο,αλλά 'ψυχικό',και τις επιταγέςτης 'ψυχής-συναισθήματος' δεν μπορούμε να τις ορίσουμε βάσει υπογραφών στον παπά και το δήμαρχο

Έκκεντροι κύκλοι είναι,που ψάχνουν να γίνουν ομόκεντροι....δεν γίνεται όμως,ας τους αφήσουμε έκκεντρους,είναι πιο όμορφοι έτσι...

Δηλώνω εντυπωσιασμένος!Αυτό θα πει ανάλυση του θέματος!

Ο χρήστης thvarveris έγραψε:
Η σοβαρός άνθρωπος (γυναίκα ή άντρας) τα έχει αυτά σκεφτεί από πριν και είναι έτοιμος να τα συναντήσει και τα διαχειριστεί.

Δεν θα επέμενα τόσο στο 'σοβαρός' όσο στο 'έμπειρος', υπό την έννοια ότι η εμπειρία βοηθά πολύ τόσο τη σοβαρή σκέψη, όσο και τη σοβαρή ετοιμότητα.

Ο χρήστης zambia έγραψε:
Και ο εγωισμός αυτός είναι που σκοτώνει τη ζωη (αυτο κάπου το εχω διαβάσει)...Για όλα τα άλλα συμφωνώ

Και δυστυχώς για μια ακόμη φορά επιβεβαιώθηκα πανω σε αυτα....Πριν απο λίγη ώρα μάθαμε ότι έφυγε μια συνάδελφος για το πιο μακρυνό της ταξίδι...Η κοπέλα είχε χωρίσει πριν απο κανα δίμηνο (απο σχεση που είχε)-με δική της απόφαση- και επειδη απελπιστηκε γιατι αγαπούσε αλλα ήξερε ότι δεν θα έπαιρνε την αγάπη που ζητούσε που αφέθηκε τοσο πολύ, κατεληξε με ασιτια στο νοσοκομείο και η καρδιά της δεν αντεξε και εσβησε!
Μιλάμε για εναν αγγελο 28 χρονων! Αν είναι ποτέ δυνατόν

Εχουμε γονατίσει όλοι μας!

Κοφτε τους εγωισμούς...Αγαπήστε και δώστε!

Μπορεί να ακουστώ (κι εγώ) κυνικός, αλλά στην ηλικία μου είμαι πλέον πεπεισμένος πως ο εγωϊσμός αποτελεί βασικό χαρακτηρισκό του μέσου ανθρώπου. Η 'τέχνη' είναι να μάθεις να ζεις με αυτόν τον εγωϊσμό, τόσο τον δικό σου όσο και των άλλων (όχι ότι το έχω καταφέρει εγώ).

Η 'τελική' απόφαση, όπως της συναδέλφου, δεν είναι φυσικά καταδικαστέα αποτελεί όμως (πάντα για μένα) ένδειξη μη ισσοροπημένης προσωπικότητας γενικότερα.

ΥΓ. Τα συλληπητήριά μου είναι ελπίζω αυτονόητα, πάραυτα.

Ο χρήστης Έλσα έγραψε:

Γυναίκες!!!!
Ποτέ δεν θα καταλάβετε το δράμα του να είσαι άντρας!!!
Όσο και αν το ψάξαμε, ένα είναι το συμπέρασμα:
Ο έρωτας με έρωτα περνάει!!!

Συμφωνώ και επαυξάνω, αλλά μέσα σε μία εβδομάδα???? Έλεος, ρε παιδιά! (εμένα στις 20 μέρες και σκοτωνόμαστε ακόμα γι' αυτό το θέμα! )

Συγγνώμη για την... αφελή ερώτηση, αλλά το ενδεχόμενο ο τύπος να περνούσε ήδη ψιλοχάλια π.χ. τους τελευταίους 2 μήνες στην τρέχουσα σχέση του (με τη zambia) είναι ουτοπικο;

Περνουσε (για το χαλια δεν ξερω)...Απλα δεν το ειχε καταλαβει η δεν ηθελε να το καταλαβει

Αλλα το θεμα ειναι και το πως περνουσα εγω....

Ο χρήστης zambia έγραψε:
Περνουσε (για το χαλια δεν ξερω)...Απλα δεν το ειχε καταλαβει η δεν ηθελε να το καταλαβει

Αλλα το θεμα ειναι και το πως περνουσα εγω....

Ακόμα καλύτερα τότε, απαλλάχτηκες κι εσύ κι αυτός!

Ο χρήστης migf1 έγραψε:

Περνουσε (για το χαλια δεν ξερω)...Απλα δεν το ειχε καταλαβει η δεν ηθελε να το καταλαβει

Αλλα το θεμα ειναι και το πως περνουσα εγω....

Ακόμα καλύτερα τότε, απαλλάχτηκες κι εσύ κι αυτός!

Σωστός!
Αφού δε περνούσατε καλά,γιατί να το συνεχίζατε;Είχατε υπογράψει κανένα συμβόλαιο;Και αφού δεν περνούσατε καλά,γιατί σε πείραξε που σε 'κεράτωσε'; (αυτό είναι γυναικείο trademark,κέρατο μετά τη λήξη μιας σχέσης)

Είναι απλά,τα πράγματα,δε χρειάζεται να βασανιζόμαστε έτσι.Αλλά μπαίνει και ο εγωισμός και η ανασφάλεια στη μέση...

Ο χρήστης tsilis έγραψε:
Μετά την ηρωική ανάγνωση 20 σελίδων 'μονορούφι' βλέπω ότι η συζήτηση βρίσκεται στο αρχικό σημείο από όπου ξεκίνησε,δηλαδή:
-Δεν υπάρχουν άντρες!
-Δεν υπάρχουν γυναίκες!
-Όλοι είναι μαλάκες-γουρούνια...
-Όλες είναι πουτάνες-κοιτούν πρώτα το πορτοφόλι,μετά τον άνθρωπο...
-Θέλω να παντρευτώ...
-Θέλει να με τυλίξει...
-Την θέλω παρθένα..
-Δεν θέλω να κοιτά καμμία...
-Δεν υπάρχει αγάπη...
-Τον/την αγαπώ τόσο πολύ!
-Καλύτερα μόνος...
-Δεν θέλω άλλη μοναξιά...
-Καλύτερα να γαμάω επί πληρωμή είναι πιο τίμιο...
-Θέλω να μου κάνουν έρωτα!
-Διαζύγιο,λοιπόν!
-Ναι,διαζύγιο!

Το φοβερό είναι ότι όλοι έχουμε δίκιο!
Κρίνουμε τις καταστάσεις αναγκαστικά μέσω προσωπικών βιωμάτων,κοινωνικών χαρακτηριστικών,γονιδιακών ανασυνδυασμών και de facto προτύπων.
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι,

• η γενίκευση της μοναδικότητας οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα,
  -η ανάγκη να κρατηθούμε 'ακέραιοι' οδηγεί σε καταπίεση του άλλου,γιατί και αυτός έχει δικαίωμα να θέλει το ίδιο,
• η σεξουαλικότητα είναι επίθεση-υποχώρηση και ξανά από την αρχή,
• για κάθε έναν από εμάς υπάρχει το άλλο του μισό,
  -η αγάπη υπάρχει και είναι το υπέρτατο αίσθημα ανύψωσης
  -ο έρωτας είναι λυτρωτικός και όμορφα βασανιστικός όταν συμβαίνει
  -το σεξουαλικό ένστικτο,όπως και αν εκφράζεται αυτό,είναι πανίσχυρο και απολύτως φυσιολογικό να αφορά πολλούς 'στόχους'
  -ο έρωτας απαλλάσσει την σεξουαλική πράξη από τις προσωπικές μας ανασφάλειες και της προσδίδει μιαν ελευθερία σε νοητικό και πρακτικό επίπεδο
  -κάθε φυσιολογική προσωπικότητα μπορεί και οφείλει να ξεπερνά οποιονδήποτε ερωτικό σύντροφο άλλοτε σε άλλους χρόνους
  -ο γάμος δεν πρέπει να αποτελεί κοινωνική σύμβαση,αλλά να αποκτά και μυστηριακό χαρακτήρα
  -τα διαζύγια να συμβαίνουν,γιατί έχεις δικαίωμα να πεις 'δεν αντέχω άλλο',και γιατί δεν έχεις κάνει κοινωνικό συμβόλαιο με τον άλλο,αλλά 'ψυχικό',και τις επιταγέςτης 'ψυχής-συναισθήματος' δεν μπορούμε να τις ορίσουμε βάσει υπογραφών στον παπά και το δήμαρχο

Έκκεντροι κύκλοι είναι,που ψάχνουν να γίνουν ομόκεντροι....δεν γίνεται όμως,ας τους αφήσουμε έκκεντρους,είναι πιο όμορφοι έτσι...

Nτοτόρε, τα συγχαρητήριά μου!

Να προσθέσω μόνο το εξής:
Ο έρωτας, το συναίσθημα δηλαδή της σεξουαλικής φρενίτιδας, που συνοδεύεται από ένα εύρος ακραίων σχετικά αντιδράσεων και προκαλείται από την έκκριση ορμονών (π.χ. νοραδρεναλίνη και ντοπαμίνη), έχει συγκεκριμένη διάρκεια.
Η διάρκεια, αυτή καθορίστηκε στο ανώτατο χρονικό διάστημα των 3 χρόνων, αρκετό ώστε να υπάρξει σύλληψη και τεκνοποίηση, στις παλαιολιθικές κοινωνίες των προγόνων μας.
Μετά, το συναίσθημα αυτό, υπό ιδανικές συνθήκες, μετασχηματίζεται σε αγάπη, χωρίς, το τονίζω αυτό, να σημαίνει ότι ο έρωτας εξαλείφεται.
Απλά αλλάζει μορφή, συντεταγμένες και έκφραση.