Γενικά ήμουν υπέρ του γάμου σαν θεσμού, να φτιάξεις οικογένεια, να είσαι με κάποιον που θέλεις, να κάνεις παιδιά (νόμιμα) κλπ κλπ. Από την άλλη έβλεπα πολύ δύσκολο να βρεθεί κατάλληλο άτομο χωρίς να κάνω απελπιστικά πολλούς και σημαντικούς συμβιβασμούς. Καθώς αναγνωρίζω ότι δεν είμαι και εντελώς συνηθισμένος και διαθέτω αρκετές παραξενιές είχα αποδεχτεί την πιθανότητα να μείνω ελεύθερος.
Τώρα όμως που βρήκα και το κατάλληλο άτομο (καλύτερο από ό,τι θα μπορούσα ποτέ να περιμένω, εντελώς κατάλληλη για μένα και μάλλον ακατάλληλη για τους άλλους, με τις ίδιες παραξενιές και απόψεις....) αισθάνομαι έτοιμος και εντελώς υπέρ και έχω αρχίσει να το οργανώνω στο μυαλό μου. Σχετικά με τις διαδικασίες η κατάσταση βλέπω ότι μπορεί να ξεφύγει τελείως οικονομικά και δεν είμαι έτοιμος για κάτι τέτοιο... (ούτε ανέχομαι οποιοσδήποτε γονιός-πεθερός να επωμιστεί τέτοια υπερβολικά έξοδα) Με χαρά η υποψήφια σύζυγος συμφωνεί απολύτως με τις απόψεις μου ενώ όλοι οι γονείς αισθάνονται ότι δεν χρειάζονται υπερβολές.... (σπάνιο, μιας φίλης μου ο πεθερός, ο πατέρας του αγοριού, ήταν που ήθελε μεγάλο γάμο.... ένας να τον θέλει την πάτησες)
Και εγώ θεωρώ ότι ο γάμος πρέπει να γίνεται για τους κοντινούς μόνο, αυτούς που πραγματικά θα ευχαριστηθούν να είναι στο δικό σου γάμο (και όχι επειδή είναι μεγάλο κοινωνικό γεγονός και θα κάνουν επίδειξη, θα περάσουν καλά, θα φάνε και θα πιούνε.....). Ως τέτοιος δεν χρειάζεται περιττές γκλαμουριές και υπερβολές οπότε ούτε και μεγάλα έξοδα.
Τα διάφορα **venues **(ξενοδοχεία, κτήματα κλπ) ζητάνε ό,τι θέλουν. Η λύση του επαρχιακού γάμου και μάλιστα με σχετικά δύσκολη πρόσβαση αποκλείει μερικούς και όπως αναφέρθηκε απλοποιεί τα πράματα και είναι και οικονομικό. Από την άλλη θέλει πιο πολλές εκδρομές για την προετοιμασία και καθώς είμαστε εργαζόμενοι, εγώ πολύ μακριά και δεν θέλουμε να πολυταλαιπωρήσουμε τους γονείς μάλλον αποκλείεται. Άσε που προκύπτουν νέες διαδικασίες για μεταφορά και διαμονή, εύρεση δωματίων κλπ μπελάδες.
Είμαι εναντίον της βιντεοσκόπησης. Πρέπει να είναι απίστευτα ενοχλητικό να έχεις τα προβόλια επάνω σου.... Από την άλλη βέβαια όπως είπε και φίλος μου βασικά ο γαμπρός είναι ο β ρόλος σε ένα έργο της μεγάλης ημέρας της νύφης. Όλα γίνονται για να γυριστεί το DVD το οποίο αποτελεί την ολοκλήρωση και την απόδειξη της επιτυχίας μιας γυναίκας. Το οποίο DVD θα δει ξανά και ξανά με τις φίλες της για να σχολιάσουν ατελείωτα...
**Φωτογραφίες **ναι, ας έχει οριστεί φίλος σχετικός με το άθλημα σαν αρχιφωτογράφος και να επιτρέπεται όποιοι θέλουν να τραβάνε και μετά να τις περάσεις στο PC. Έτσι αποφεύγεις να έχεις ξένους (συνήθως κακοντυμένους και σπάνια ευγενείς) να σε φωτογραφίζουν.
Το **νυφικό **φαίνεται ότι είναι ακόμα ένα τρελλό κονδύλι και σπατάλη. Μια καλή περίπτωση είναι δανεικό νυφικό από την αδελφή ή φίλη της νύφης ή το νυφικό μάνας, θειάς, νονάς, γιαγιάς οπότε σου κοστίζει μόνο τυχόν μικρομετατροπές. Γενικά είναι μεγάλο λάθος να αγοράζεις πα παπούτσι νύφης όταν μπορείς να αγοράσεις ένα καλό παπούτσι πολύ φτηνότερα. Τα ίδια και για κοστούμι κλπ γαμπρού. Οποιοδήποτε αντικείμενο ή υπηρεσία ζητηθεί στην ίδια πρόταση με γάμο υπερτιμολογείται κατά πολλές 100άδες %. Άκου για χτένισμα και μακιγιάζ τόσα λεφτά... τόσο καιρό ποιος την έβαφε. Έστω να πας στον επαγγελματία και του πεις χτένισμα και βάψιμο για βραδυνό γλέντι. Αν πεις ότι παντρεύεσαι εσύ ξαφνικά η τιμή εκσφανδονίζεται.
**Αυτοκίνητο **δεν χρειάζεται να νοικιάσεις, πάλι σε εκμεταλλεύονται. Βρίσκεις έναν φίλο με κατάλληλο αυτοκίνητο και τον αγγαρεύεις κι έχει και πιο πολύ πλάκα. (...για να ξεκινήσουν οι διαδικασίες βαψίματος της Bristol παρακαλώ....)
Επίσης είμαι εναντίον της όλης τυποποιημένης κατάστασης. Περάστε εδώ. Στηθείτε έτσι, κρατηθείτε έτσι, κόψτε την τούρτα τώρα, φιληθείτε τώρα. Α, δεν το έπιασε η κάμερα ξανακάντε το κλπ. Ή το αντίθετο πχ αν τύχει να παραπατήσει η νύφη περιέργως αυτό το ιδιαίτερο συμβάν, χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου γάμου που το διαφοροποιεί από των αλλωνών αποκόπτεται από κάθε καταγραφή έτσι ώστε το τελικό προιόν να αποτελεί το ίδιο έργο απλά με άλλους πρωταγωνιστές...
Κάτι άλλο όμως που έχει σημασία, καθώς είμαι από τους τελευταίους ελεύθερους που γνωρίζω στον κύκλο μου είναι ότι τόσα **δώρα **έχουν κάνει οι 2 οικογένειες καιρός είναι να τα εξαργυρώσουν/ πάρουν πίσω. Ιδανικά χωρίς να χρειαστεί να τα πληρώσουν για το μυστήριο-γλέντι. Από την άλλη κατινιές του στυλ σας καλούμε στο γάμο αλλά μετά καλούμε τους μισούς για τη συνέχεια αρνούμαι. Οπότε μου προέκυψε το αδιέξοδο από τη μία να μην θέλω να πληρώνω για να γλεντάνε οι 'γνωστοί' αλλά από την άλλη να θέλω να τους πάρω τα δώρα τους!
Έτσι σαν λύση με βλέπω να καταλήγω σε κάτι που βρίσκω πολύ συμπαθητικό και αξιοπρπεπές αλλά και σχετικά οικονομικό. Το έχουν ήδη κάνει κι άλλοι γνωστοί μου και το βρήκα συμπαθέστατο. Γάμος που ακολουθείται άμεσα και επιτόπου από κοκτέιλ πάρτυ με σαμπάνια και περαστούς δίσκους με διάφορα μεζεδάκια κλπ. Απαιτείται εκκλησία με χώρο και να μην έχει άλλο γάμο μετά. Είναι ευχάριστο, πολύ πιο οικονομικό και τελειώνεις νωρίς ώστε να πας και σπίτι σου (οι καλεσμένοι εννοώ) ή αν θέλεις να βγεις κιόλας μετά. Επιπλέον γλυτώνεις τις μεταφορές, με ένα παρκάρισμα και τα δυό (ιδανικά σε μέρος με εύκολο παρκάρισμα). Δεν πληρώνεις venue, φαγητό, τραπέζια και μπορείς να περιορίσεις πολύ καρέκλες ή να έχεις λίγα τραπεζάκια, λίγους καναπέδες, ομπρέλες κλπ. DJ επίσης μπορεί να μην χρειαστεί.
Μετά, είτε την ίδια μέρα είτε κάποια κοντινή μπορείς να γλεντήσεις με τους φίλους σου (με όποιον τρόπο σας ταιριάζει είτε σπίτι με επιτραπέζια και πίτσες είτε σε μαγαζιά με πίστες και λουλούδια...μπλιάχ). Έτσι και τους έχεις από κοντά και τους χαίρεσαι αλλά και αυτοί σε βλέπουν και δεν σε μοιράζονται με τους 'γνωστούς'.
Όσο για **ταξίδι μέλιτος **πάλι λόγω εργασίας δεν είναι εύκολο αλλά σίγουρα νομίζω ότι δεν πρέπει να είναι αμέσως μετά το γάμο. Όσοι το έκαναν ταλαιπωρήθηκαν, ας περάσουν τουλάχιστον 2-3 μέρες να συνέλθουμε, να πακετάρουμε πράματα, δώρα κλπ και μετά ταξίδια.
Ποιες οι απόψεις σας για τις σκέψεις μου?
Δεκτές προτάσεις, ιδέες κλπ.