Το έχω διαβάσει εγώ στα αγγλικά αλλά πάνε 10 χρόνια .... Ήταν για να γράψω τεστ στο φροντιστήριο αγγλικών ...

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Mήπως το έχεις διαβάσει στα αγγλικά?
Με ξενίζει λίγο η γλώσσα, μπακάλικη να το πώ κάτι τέτοιο
Φταίει το american english ή είναι το ύφος του συγγραφέα?

Όχι, μιλάμε για άπειρα χρόνια πίσω, τα Αγγλικά μου τότε δεν ήταν καλά. Το βιβλίο ήταν δώρο από τον Father Lappas. Πραγματικά δεν θυμάμαι το ύφος του.

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
Πολύ καλός ο Λευκός Τίγρης του Adiga Aravind
Ιδιαίτερο στυλ γραφής, όλο το βιβλίο είναι μια επιστολή. Πολύ απλός, κυνικός με χιούμορ και αποκαλυπτικός για το σύστημα αξιών της Ινδίας.

Συμφωνώ. Ιδιαίτερο βιβλίο και ευκολοδιάβαστο που σε μαθαίνει αρκετά για τις συνθήκες ζωής στην Ινδία όπως και την πολιτική κατάσταση.

Έχει διαβάσει κανένας, το Ιστορία αγάπης και μίσους - Αμος Οζ ή γενικότερα το συγγραφέα ?

Ο χρήστης yosebu έγραψε:
Έχει διαβάσει κανένας, το Ιστορία αγάπης και μίσους - Αμος Οζ ή γενικότερα το συγγραφέα ?

Το συγκεκριμένο όχι μα έχω διαβάσει το Η γυναίκα που γνώρισα από τον ίδιο. Την πρώτη φορά το βαρέθηκα σύντομα και το άφησα. Όλη η ιστορία ξετυλίγεται μέσα από γράμματα, περιγράφει καταστάσεις και συνήθειες ανθρώπων μιας άλλης κουλτούρας και η χρονική ακολουθία χάνεται εύκολα.
Στη δεύτερη απόπειρα όμως, μετά από χρόνια και με το κατάλληλο υπόβαθρο εμπειριών ώστε να νιώθω τις καταστάσεις που περιέγραφε, το διάβασα μονορούφι. Όχι πως κάποιες στιγμές δεν ένιωθα να κάνει 'κοιλιά' η ιστορία, μα γιατί με είχαν συνεπάρει οι ψυχολογικές καταστάσεις που είχαν μπλέξει οι πρωταγωνιστές.

Ο χρήστης yosebu έγραψε:
Έχει διαβάσει κανένας, το Ιστορία αγάπης και μίσους - Αμος Οζ ή γενικότερα το συγγραφέα ?

To έχω διαβάσει. Περιγράφει την ιστορία του κράτους του Ισραήλ, μέσα από τα πράγματα που ο ίδιος και η οικογένειά του έζησε. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, μαθαίνεις πολλά που δεν γνώριζες μέσα από ιστορίες που αρχικά φαίνονται ασήμαντες.
Μου άρεσε η γραφή του και γενικά το προτείνω σαν βιβλίο, επειδή είναι γραμμένο και από την πλευρά που για τους περισσότερους συχνότερα σφάζει, παρά γράφει λογοτεχνία!

Σήμερα το πρωί επισκεύθηκα μια έκθεση βιβλίου που έχει και τσίμπησα ανάμεσα στ άλλα αυτό

http://www.amazon.co.uk/Jungle-Capitali ... 184195909X

μιλάει για την ιστορία της United Fruit COmpany και τις δημοκρατίες της μπανανίας.
Κάπου το είχε πάρει το αυτί μου (Κούλογλου? ιός?).
Θα ενημερώσω αν την παλεύει

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:

μιλάει για την ιστορία της United Fruit COmpany και τις δημοκρατίες της μπανανίας.
Κάπου το είχε πάρει το αυτί μου (Κούλογλου? ιός?).
Θα ενημερώσω αν την παλεύει

Οι χώρες που η εν λόγω εταιρεία είχε συμφέροντα απο τις καλλιέργειες μπανάνας δεν θα έπρεπε σε καμμιά περίπτωση να αναπτυχθούν βιομηχανικά. Αυτό θα χάλαγε την μανέστρα με τα φθηνά εργατικά και το φθηνό σε κόστος προιόν.Γι αυτό και μέσω της Αμερικανικής κυβέρνησης στήριζε (η και δημιουργούσε) δικτατορίες απόλυτα ελεγχόμενες. Το δίκιο του καπιταλισμού

Eνδιαφέρον βρήκα το έργο 'Μετέωροι Ταξιδιώτες' της Χέρτα Μύλλερ που διάβασα πρόσφατα (φετινό Νόμπελ λογοτεχνίας, αφορά μετανάστες). ΙΠΖ

Ο χρήστης tasosdev έγραψε:

μιλάει για την ιστορία της United Fruit COmpany και τις δημοκρατίες της μπανανίας.
Κάπου το είχε πάρει το αυτί μου (Κούλογλου? ιός?).
Θα ενημερώσω αν την παλεύει

Οι χώρες που η εν λόγω εταιρεία είχε συμφέροντα απο τις καλλιέργειες μπανάνας δεν θα έπρεπε σε καμμιά περίπτωση να αναπτυχθούν βιομηχανικά. Αυτό θα χάλαγε την μανέστρα με τα φθηνά εργατικά και το φθηνό σε κόστος προιόν.Γι αυτό και μέσω της Αμερικανικής κυβέρνησης στήριζε (η και δημιουργούσε) δικτατορίες απόλυτα ελεγχόμενες. Το δίκιο του καπιταλισμού

еxactly άλλωστε από αυτές προέκυψε και η γνωστή έκφραση, δημοκρατίες της μπανανίας...

Αναγνώσματα σχετικά με αυτοκίνητο...

Διαβάστε την σύντομη ιστορία 'The Hitch-hiker' του Roald Dahl. Εκτός από συγγραφέας παιδικών βιβλίων, έχει γράψει υπέροχες σύντομες, λίγο 'σκοτεινές' ιστορίες, πολύ συχνά με ένα αναπάντεχο τέλος ή μια ανατροπή. Την ιστορία τη διάβασα στα αγγλικά στη συλλογή 'Completely unexpected tales' από τον Penguin.

Στην παραπάνω ιστορία θα διαβάστε μια ενδιαφέρουσα περιγραφή μιας ΒΜW 3,3 λίτρων, πως επιταχύνει σχεδόν μέχρι την τελική, και (το καλύτερο), ένα χρήσιμο κόλπο για να γλυτώνετε την κλήση της τροχαίας. Ένα δείγμα: 'The powerful engine growled and grunted impatiently at low speeds, but at sixty miles an hour the growling stopped and the motor began to purr with pleasure'.

Επίσης ο Γ. Σκαμπαρδώνης στο πρόσφατο 'Μεταξύ σφύρας και Αλιάκμονος' εμπνέεται από μια Ferrari. Μόνο αυτή την πολύ σύντομη ιστορία έχω διαβάσει, όχι όλο το βιβλίο που δεν ξέρω αν είναι καλό.

Καλά αναγνώσματα, αυτή την περίοδο κάποιοι έχουν περισσότερο χρόνο γι'αυτό.

Jacob

Βρίσκομαι αισίως στην 100η σελίδα της Μεγάλης Περιπέτειας του Μαρξισμού του ραφ και έχω πορωθεί

δώρο του τασούλη
άλλα 2-3 ταξίδια στην ελλάδα και θα γεμίσω τη βιβλιοθήκη μου

Φεύγοντας για Ιταλία αγόρασα από τον Βενιζέλο το Paths of Glory του Jeffrey Archer, βασισμένος στο όνομα του συγγραφέα. Έχει ιδιαίτερα εύπεπτο στυλάκι που ταιριάζει σε ανάγνωση στο αεροπλάνο και έχω τα περισσότερα βιβλία του. Με την καταπληκτική παρέα και τα σκι όμως δεν είχα την ευκαιρία να κάτσω να το διαβάσω. Τώρα που γύρισα στο σπίτι και το άρχισα, βλέπω ότι είναι για την ζωή του... Mallory!

Riveting!

Τελείωσα χτές το ξανα-διάβασμα ενός από τα αγαπημένα μου Penguin: 'I CLAUDIUS', του R. Graves. Και το ξανα-φχαριστήθηκα!

Ξεκινάω τη νέα χρονιά με προσδοκίες: 'Το εμβατήριο του Ραντέτσκυ', του J. Roth (όχι του Philip, αυτός είναι κομματάκι παλιότερος). Για να δούμε.

Γι’ αυτους που τους αρεσει η (νεο)αστυνομικη/νουαρ λογοτεχνια

• 'Ο αρχοντας των χοιρινων' του Tusset , μ’ αρεσε η αφηγηση του και το οτι οι καταστασεις συμβαινουν και δεν συμβαινουν
• 'Το μελαγχολικο κομματι της δυτικης ακτης' του Manchette , ατμοσφαιρικο και με στυλ. Οι 'ειδικοι' λενε (και θα συμφωνησω) οτι ο Manchette συνεβαλε στην εξελιξη της αστυνομικης/νουαρ λογοτεχνιας.

...όπως έγραφα παραπάνω, τελείωσα Το εμβατήριο του Ραντέτσκι. Πολύ καλό βιβλίο, αν και όχι του ύφους/στιλ που θα μου ταίριαζε. Και παρόλο που δε ξέρω γερμανικά, αντιλαμβάνομαι ότι η μετάφραση είναι εξαιρετική.
Για το συγγραφέα, πάντως, διαβάζοντας το εισαγωγικό σημείωμα του J.M. Coetzee, πρέπει να πω ότι ίσως η ζωή του να ήταν πιο ενδιαφέρουσα από τα γραπτα του.

Στη συνέχεια πάλεψα ενα-δυο βιβλία, που δε χρήζουν ιδιαίτερης μνείας και τώρα δεν μπορώ να αποφασίσω: να τολμήσω να διαβάσω τις **1248 **σελίδες αυτού του βιβλίου ή ο θρύλος γύρω από τον συγγραφέα τείνει να υπερβάλλει για τη λογοτεχνική του αξία?

Και άλλη μια ερώτηση: έχει κανείς υπόψη το 2666?? Κάπου το πέτυχα και φαίνεται ενδιαφέρον...

Ο χρήστης dirtoulios έγραψε:
... να τολμήσω να διαβάσω τις **1248 **σελίδες αυτού του βιβλίου ή ο θρύλος γύρω από τον συγγραφέα τείνει να υπερβάλλει για τη λογοτεχνική του αξία?

Απο Πιντσον εχω διαβασει μονο 'Το Ουράνιο Τόξο της Βαρύτητας' (μεγαλο κι' αυτο , γυρω στις 1000 σελιδες). Ενδιαφερον/ασυνηθιστος τροπος γραψιματος , με μεγααααλες προτασεις (που μπλεκονται μεταξυ τους) , με ενα σωρο ιστοριες και εκατονταδες αναφορες σε προσωπα και καταστασεις. Μου πηρε (με διαλειμματα) γυρω στους 3 μηνες να το τελειωσω.

Ο χρήστης dimitris fasoulis έγραψε:

(...)
Ενδιαφερον/ασυνηθιστος τροπος γραψιματος , με μεγααααλες προτασεις (που μπλεκονται μεταξυ τους) , με ενα σωρο ιστοριες και εκατονταδες αναφορες σε προσωπα και καταστασεις. Μου πηρε (με διαλειμματα) γυρω στους 3 μηνες να το τελειωσω.

Κάπου εδώ είναι ο προβληματισμός μου. Να μπω στον 'κόπο' να διαβάσω κάτι που θα μοιάζει με λογοτεχνικό τηλεφωνικό κατάλογο? (είχα παραπλήσια εμπειρία με το εκκρεμές του Φουκό) Μου φαίνεται ότι θα πρέπει να στρογγυλοκαθήσω σε κανένα βιβλιοπωλείο και να το διαβάσω λιγουλάκι. Δεν είναι λίγα τα βιβλία που παράτησα μετά τις πρώτες σελίδες τους και δε θα ήθελα θα φορτώνω τη βιβλιοθηκούλα μου με αχρείαστα 'τεμάχια'.

Ο χρήστης dirtoulios έγραψε:

(...)
Ενδιαφερον/ασυνηθιστος τροπος γραψιματος , με μεγααααλες προτασεις (που μπλεκονται μεταξυ τους) , με ενα σωρο ιστοριες και εκατονταδες αναφορες σε προσωπα και καταστασεις. Μου πηρε (με διαλειμματα) γυρω στους 3 μηνες να το τελειωσω.

Κάπου εδώ είναι ο προβληματισμός μου. Να μπω στον 'κόπο' να διαβάσω κάτι που θα μοιάζει με λογοτεχνικό τηλεφωνικό κατάλογο? (είχα παραπλήσια εμπειρία με το εκκρεμές του Φουκό) Μου φαίνεται ότι θα πρέπει να στρογγυλοκαθήσω σε κανένα βιβλιοπωλείο και να το διαβάσω λιγουλάκι. Δεν είναι λίγα τα βιβλία που παράτησα μετά τις πρώτες σελίδες τους και δε θα ήθελα θα φορτώνω τη βιβλιοθηκούλα μου με αχρείαστα 'τεμάχια'.

Οχι, δε μοιαζει με λογοτεχνικο τηλεφωνικο καταλογο. Γενικα μου αρεσε . Ναι , καλυτερα να του εριχνες καμια ματια πριν το αγορασεις.

Ευχαριστώ

(για το δυο-εξι-εξι-εξι κανείς?)