Kαλημέρα!
Μετά από πολύ καιρό αποφάσισα να ξανα-ασχοληθώ με το άθλημα. Πήρα λοιπόν την μεγάλη απόφαση και πήγα το ΜΤΒ μου για μια γενική επισκευή. Είναι ένα αρκετά παλιό CARRERA TRAIL, το οποίο από άποψη πλαισίου - σασμάν (SHIMANO) ήταν αρκετά καλό, οπότε κρίμα ήταν να τρέχω για καινούριο, όταν με 90 Ευρώ έγινε μια χαρά.
Μπήκαν καινούρια ζαντολάστιχα (με αλουμινένια στεφάνια), μια καινούρια σέλα (αν και λίγο σκληρή για τις προτιμήσεις μου - τουλάχιστον τώρα στην αρχή), φρένα, κοντέρ ηλεκτρονικό (είχα αναλογικό, το οποιο έχει αρκετές τριβές), φωτάκι μπαταρίας πίσω, καινούριες μανέτες φρένων (οι παλιές ήταν πλαστικές και η μία είχε σπάσει) και έγιναν τα απαραίτητα σφιξιματάκια. Επιπλέον αφαιρέθηκαν φτερά-σχάρες-φώτα-δυναμό προς όφελος του βάρους. Βλέπετε το ποδήλατο είχε καθαρά βολταδόρικο-τουριστικό χαρακτήρα, ενώ τώρα το θέλω αποκλειστικά για γυμναστική.
Εντυπώσεις μετά από πολύ καιρό αποχής; ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ... Η φυσική μου κατάσταση βρίσκεται υπό του μηδενός, το ποδήλατο μου φαίνεται πολύ βαρύ (που είναι έτσι και αλλιώς, αλλά πριν 3 χρόνια το πήγαινα αέρα) και με 6 χιλιομετράκια που έκανα (με τα μισά στο τέλος ανηφόρα μεν, την οποία έχω κάνει χίλιες φορές δε) τα έφτυσα τελείως... Σημειωτέον όταν έβγαινα για βόλτα παλιότερα, τα 20 km ήταν η μίνιμουμ απόσταση.
Σκέφτομαι τώρα ότι ίσως θα ήταν καλύτερα να του ζητήσω να βάλει ασφάλτινα λάστιχα, καθώς με τα χωμάτινα νιώθω πολύ μεγάλη αντίσταση, τώρα πολύ απλά και εφόσον δεν μπορώ να το αποφύγω, θα κάτσω και θα το 'απολαύσω'
Για να δούμε, θα μπορέσω να φτάσω στο επίπεδο που ήμουν;