Ο χρήστης greo έγραψε:

αν ειναι σε βαθος ναι αλλα αν ειναι επιφανειακος οπως της παρνηθας το βλεπω δυσκολο να μην πεσουν σπιτια.ακομα δεν εχει κανει στην αττικη τετοιο σεισμο και ευχομαι να μην κανει.
φαντασου ομως τον σειμο της παρνηθας να περναγε απο κεντρο μερια τι θα γινοταν .
παντως το μπετον σημερα ειναι δεκα φορες καλυτερο,οι βασεις μεγαλυτερες και με συνδετηρια δοκαρια που τα παλια χρονια δεν υπηρχαν οπως και πολυ σιδερο ρε παιδακι μου.

Tετοια ΑΝ δεν υπαρχουν. Συγκεκριμενα ρηγματα δινουν συγκεκριμενους (ως προς το ευρος μεγεθων) σεισμους. Το βρισκω λιγο δυσκολο να υπαρχουν ρηγματα επιφανειακα που να μπορουν να δωσουν 7αρια και να ειναι αγνωστα.

κανεις λαθος,απο την στιγμη που δεν εχει γινει σεισμος δεν μπορει να ξερει κανενας.
εδω οι σεισμολογοι και αυτοι μιλανε με αν και μπορει και μαντειο των δελφων και διαφορα τετοια.

Τι λες ρε ιταλακια τωρα; Εδω ξερουμε ρηγματα ανενεργα εδω και εκατομμυρια χρονια και θα μας πεις τωρα οτι αν δε γινει σεισμος δεν μπορει να βρεθει ενα ρηγμα;
Εντελως θεωρητικα ναι. Μπορει να υπαρχει αγνωστο ρηγμα στην καρδια της Αθηνας. Αλλα για να δωσει 7R ενα ρηγμα πρεπει να ειναι τοσο μεγαλο που ειναι αδυνατον να ειναι αχαρτογραφητο.

ΥΓ Το τι λενε περι ρηγματων οι σεισμολογοι το ακουω μονο για να γελαω. Οι περισσοτεροι ξερουν λιγοτερη γεωλογια και απο 2ετεις φοιτητες

αλήθεια το ρήγμα της Πάρνηθας τι μέγεθος σεισμού έχει δυναμικό να δώσει?

Ο χρήστης klong έγραψε:
Τώρα μου ήρθε η απόλυτη ιδέα κατά του σεισμού, έλα, έλα το'χω, λοιπόν ένα μεγάλο μπαλόνι, μερικά λουριά, και μια φιάλη με ήλιο.
Την στιγμή του σεισμού:
1ον: Ζωνόμαστε το μπαλόνι με την φιάλη.
2ον: Πεταγόμαστε στο μπαλκόνι.
3ον: Ενεργοποιούμε την συσκευή γεμίζει το μπαλόνι με ήλιο και νά' σου στον ουρανό σαν πουλάκια
Πλήρης ασφάλεια και έχετε και θέα για να θαυμάσετε την καταστροφική μανία του σεισμού.
Το βασικό είναι να τα κάνετε όλα με την σωστή σειρά ε;

και να μην φυσάει ...

youtube.com > Pink Panther Strikes Again (Inflation Scene)

_

@ italakias

Πολιτικός Μηχανικός είμαι με Διδακτορικό σε θέματα αξιοπιστίας και βελτιστοποίησης δομικών συστημάτων.

Δεν σου την πέφτω Απλά μερικές φορές οι γενικεύσεις κάνουν κακό.

@ all

Όσον αφορά τα προγράμματα. Ένα σοβαρό πρόγραμμα για ανάλυση με γενικευμένα πεπερασμένα στοιχεία στοιχίζει από μερικές χιλιάδες ως μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Η χρήση του δεν είναι καθόλου εύκολη καθώς χρειάζεται να καταλαβαίνεις τι κάνεις και τις περισσότερες φορές ούτε και οι Πολιτικοί Μηχανικοί δεν κατορθώνουν να έχουν μία πλήρη εικόνα ενός προβλήματος.

Σε περίπτωση σεισμού η καλύτερη λύση είναι κάτω από ένα μεγάλο τραπέζι. Ακόμα και σε περιπτώσεις ολικών καταρρεύσεων υπάρχει πολύς κενός χώρος. Προς Θεού όχι τρέξιμο όχι σκάλες και το κυριότερο όχι πανικός... ή μόνος ή με τη βία θα βρεθείς στο Ισόγειο.

Ρήγμα που να δώσει 7 R και να είναι χωρίς χαρτογράφηση ή κρυφο είναι μάλλον αδύνατο καθώς μιλάμε για ρήγμα μεγέθους αρκετών δεκάδων χιλιομέτρων. Η κλίμακα Richter είναι μία λογαριθμική κλίμακα που αφορά την έκλυση ενέργειας (ML). Σήμερα βέβαια δεν χρησιμοποιείται αυτή αλλά η Moment Magnitude Scale (Mw). Το ενδιαφέρον και των δύο σχετίζεται με τον τρόπο που μεταβάλλεται η ενέργεια. Ένας σεισμός Μw=6 εκλύει 31.6 φορές (10^1.5) περισσότερη ενέργεια από έναν σεισμό Mw=5 o οποίος εκλύει ενέργεια περί τους 32 KT (ΤΝΤ ή 2 φορές μία Χιροσίμα) ήτοι 1 ΜΤ (ΤΝΤ ή περίπου το 1/10 του Ivy Mike). Ένας σεισμός Mw=8 εκλύει 1 GT (ή 1000 ΜΤ) ενέργεια δηλαδή πρακτικά 1000 φορές ισχυρότερος από έναν Mw=6 και η έκλυση ενέργειας είναι περίπου ίση με 100 Ivy Mike. Το 5 από το 6 λοιπόν από το 7 είναι τεράστιες διαφορές.

Περισσότερα

http://en.wikipedia.org/wiki/Richter_magnitude_scale

http://en.wikipedia.org/wiki/Moment_magnitude_scale

http://en.wikipedia.org/wiki/Ivy_Mike_test

Ο χρήστης wannabe έγραψε:
αλήθεια το ρήγμα της Πάρνηθας τι μέγεθος σεισμού έχει δυναμικό να δώσει?

Iδεα δεν εχω, ρωτα τον τεκτονικο της παρεας

Μολις εστειλε και ο dimou. Ναι οπως τα λεει ειναι. Δεν αποκλειεται εντελως να υπαρχει μεγαλο αχαρτογραφητο ρηγμα, αλλα μιλαμε για εξαιρετικα απιθανο εως πρακτικα αδυνατον.

Θέμα συσχέτισης 'ρηγμάτων' και 'σεισμικού δυναμικού'.
Υπάρχουν εμπειρικές σχέσεις, κυρίως από ξένους αλλά και από Έλληνες επιστήμονες που συνδέουν κάποια διάσταση του ρήγματος με το μέγεθος του σεισμού που μπορεί να δώσει. Η βασική διάσταση που χρησιμοποιούν είναι το μήκος. Ωστόσο, εδώ υπάρχουν μια σειρά θέματα. Πρώτα απ΄ όλα, σε πολλές περιπτώσεις δεν είμαστε σε θέση να προσδιορίσουμε επακριβώς το μήκος, ιδίως όταν αντικειμενικοί παράγοντες (δασοκάλυψη, δόμηση) δεν μας επιτρέπουν να χαρτογραφήσουμε ένα ρήγμα. Πλέον όμως, με τη βοήθεια διάφορων τεχνικών η χαρτογράφηση του ίχνους ενός ρήγματος και κατά συνέπεια η γνώση του επιφανειακού του ίχνους είναι περισσότερο εφικτή. Ωστόσο, υπάρχουν θέματα τα οποία έχουν να κάνουν με τους μηχανισμούς της διάρρηξης, τη διάταξη των διαδοχικών / γειτονικών ρηγμάτων στον χώρο, τα οποία υπεισέρχονται και προσθέτουν ένα βαθμό αμφιβολίας. Ένα θέμα που είχε τεθεί προ εικοσαετίας στο τραπέζι και τελικά δε λύθηκε ήταν η λεγόμενη 'τμηματοποίηση' (segmentation) των ρηξιγενών δομών.
Για να το κάνω πιο παραστατικό, ας δούμε ένα απλό σκίτσο:
΅
Εδώ φαίνεται ένας φανταστικός χάρτης, στον οποίο απεικονίζονται δυο γειτονικά ρήγματα, τα Α και Β. Στο (a) μιλάμε για δυο μη ανεξαρτητα ρήγματα, τα οποία, είναι γνωστό ότι με την πάροδο του χρόνου και την αύξηση της σωρευτικής τους μετατόπισης, μεγαλώνουν σε διαστάσεις -άρα και σε μήκος. Η πιθανή αύξηση του μήκους τους φαίνεται με διακεκκομένες γραμμές. Στο (b) φαίνονται αυτά τα δύο ρήγματα να έχουν εξελιχθεί αρκετά ώστε το ίχνος του ενός να αρχίσει να επικαλύπτει το άλλο. Αυτό μπορεί να εξελιχθεί στο (c), όπου με γκρίζες διακεκομμένες γραμμές φαίνονται δυο μικρότερα 'συνδετήρια' ρήγματα, τα οποία εξελίσσονται με τη σειρά τους και καταλήγουμε στο (d) όπου τα ρήγματα Α+Β συμπεριφέρονται πλέον σαν ένα. Άρα, χοντρικά, το 'σεισμικό' δυναμικό στην τελική περίπτωση (d) είναι πολλαπλάσιο της αρχικής (a). Και πάλι όμως υπάρχουν περιορισμοί, διότι ένα ρήγμα δεν μπορεί να επεκτείνεται επ' άπειρο. Παίζει, βλέπετε, ρόλο και η τρίτη διάσταση, αυτή του βάθους. Οι 'διαστάσεις' ενός ρήγματος 'μήκος' χ 'πλάτος' είναι αλληλένδετες και εξαρτώνται άμεσα από το πάχος του θραυσιγενούς τμήματος του ανώτερου φλοιού. Αλλά και πάλι δεν τελειώνει εδώ το θέμα, οπότε, ας μείνουμε σε αυτά.
Με τα οποία θέλω να πω ότι, ακόμα και αν γνωρίζουμε με καλή ακρίβεια τα χαρτογραφημένα επιφανειακά περατωτικά άκρα ενός ρήγματος, υπάρχει πάντα η ασάφεια αναφορικά με το βαθμό διασύνδεσής του με τα γειτονικά.
Υπάρχει όμως ένας γενικός 'τυφλοσούρτης', που βασίζεται στο πάχος του φλοιού στην Ελλάδα που μας λέει ότι στο χερσαίο τμήμα του ελληνικού χώρου είναι δύσκολο να έχουμε ρήγμα που θεωρητικά μπορεί να δώσει σεισμό μεγαλύτερο του 6.8, άντε 7.0.
Για την Πάρνηθα, τώρα. Το γενεσιουργό αίτιο (=το σεισμικό ρήγμα) δεν έχει επιφανειακή έκφραση. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για διάρρηξη η οποία δεν έφτασε μέχρι τη γήινη επιφάνεια, ώστε να δώσει χαρτογραφήσιμο ρήγμα. Οπότε, πρέπει να αρκεστούμε σε εκτιμήσεις που έχουν γίνει από σεισμικές καταγραφές, που και πάλι δεν μπορούν να δώσουν πλήρως τις 'διαστάσεις' του ρήγματος, αφού καταγράφουν δονήσεις μόνο από το τμήμα του ρήγματος που έχει δραστηριοποιηθεί. (Ξέχασα να γράψω πιο πριν ότι δεν είναι απαραίτητο ένα ρήγμα, λχ. μήκους 10 km να δραστηριοποιηθεί όλο με μιας). Κρίνοντας βέβαια αντίστροφα και βασιζόμενοι στις ισχύουσες εμπειρικές σχέσεις μήκους ρήγματος / σεισμικού δυναμικού, θα πρέπει να μιλάμε για μια δομή της τάξης των 10-12 km (σορι, δε θυμάμαι τα στοιχεία με μεγαλύτερη ακρίβεια).

Το 1999 σε μία ημερίδα του ΤΕΕ όταν οι απόψεις περί του επικέντρου ήταν διφορούμενες η μία πλευρά μιλούσε για ρήγμα της τάξης των 15 με 20 χιλιομέτρων (ομιλώ για Πάρνηθα).

Άκουσα το Λέκκα σήμερα και δεν μπόρεσα να κρατήσω ένα μικρό χαμόγελο για αυτά που έλεγε. Ειδικότερα:

1. Ο Κανονισμός της Ιταλίας είναι παλαιός (14 ετών). Το ίδιο και εδώ. Ο ΕΑΚ 2000 είναι στην πραγματικότητα μία μικρή μεταβολή του αρχικού διατάγματος του 1995 όπου συγκεντρώθηκαν κάποια διδάγματα από το σεισμό του 1999.

2. Εμφανίστηκε εγκλωβισμός των σεισμικών κυμάτων σε γεωτεχνικούς φακούς (ιζηματογενείς αν άκουσα καλά) (Φακός ονομάζεται ο εγκλεισμός μίας εδαφικής στρώσης μικρών διαστάσεων μεταξύ στρώσεων ή μέσα σε μία εδαφική στρώση). Αυτό το παρουσίασε ως ένα πρωτοφανές φαινόμενο. Και όμως η τεχνική έκθεση των Μπουκοβάλα Παπαδημητρίου μετά το 2000 είχε παρουσιάσει και προσωμοιώματα που αποδείκνυαν ότι δεν φαινόμενα συμβολής μπορούσαν να εμφανιστούν και σε πιο χαλαρές εδαφικές στρώσεις χωρίς να είναι απαραίτητη η συμβολή του αναγλύφου.

Ακόμα για τον dirtoulios και την πολύ ωραία δημοσιεύση του....

«Γιατί τα σπίτια σε μπετόν αρμέ της Λ' Ακουιλα κατέρρευσαν και σε απόσταση 40 χιλιομέτρων, η κωμόπολη Αβετσάνο δεν υπέστη καμία ζημιά;», διερωτώνται οι σχολιαστές και εκτιμούν: «Ίσως επειδή εκεί τηρήθηκαν κατά γράμμα όλοι οι κανόνες αντισεισμικής δόμησης».
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEn ... gDtrID=245

260 οι νεκροι

Ο χρήστης BILL33 έγραψε:

«Γιατί τα σπίτια σε μπετόν αρμέ της Λ' Ακουιλα κατέρρευσαν και σε απόσταση 40 χιλιομέτρων, η κωμόπολη Αβετσάνο δεν υπέστη καμία ζημιά;», διερωτώνται οι σχολιαστές και εκτιμούν: «Ίσως επειδή εκεί τηρήθηκαν κατά γράμμα όλοι οι κανόνες αντισεισμικής δόμησης».
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEn ... gDtrID=245

260 οι νεκροι

Στο σεισμό της Αθήνας ένα ρέμα (Χελιδωνούς) ήταν επαρκές να προκαλέσει τεράστιες ζημιές από την μία μεριά και ελάχιστες από την άλλη. Το γεγονός ότι στο Avenzano δεν υπήρξαν ζημιές ίσως να οφείλεται σε τη διάχυση της ενέργειας του σεισμού κυρίως προς μία κατεύθυνση έναντι της άλλης.

Tελικά οι δημοσιογράφοι παντού ίδιοι είναι.

Στη Λευκάδα, στο μεγάλο σεισμό, υπήρχαν μεριές που κυριολεκτικά τα χτυπημένα σπίτα απ αυτά που δεν πάθαν τίποτα τα χώριζε ένας δρόμος. Δεν είναι όλα μονοσήμαντα ρε γμτ

Ο χρήστης christos.dimou έγραψε:
Το 1999 σε μία ημερίδα του ΤΕΕ όταν οι απόψεις περί του επικέντρου ήταν διφορούμενες η μία πλευρά μιλούσε για ρήγμα της τάξης των 15 με 20 χιλιομέτρων (ομιλώ για Πάρνηθα).

...με κάνετε και κοκκινίζω...

Χρήστο, κατ' αρχην ευχαριστώ και ανταποδίδω τα ....έτσι μαθαίνουμε ωραία πράγματα!

Τώρα, πιθανότατα να το ξέρεις και συ, αλλά με αυτήν την Πάρνηθα χτικιάσαμε. Ανακοινώσεις επί ανακοινώσεων για το 'ρήγμα', το οποίο τελικά κανείς δεν είδε. (Υπάρχουν και 'σοβαρές' δημοσιεύσεις στις οποίες παρουσιάζεται φωτογραφημένο ένα ρήγμα, αλλά που έδρασε σε άλλο σεισμό...). Οι πιο αξιόπιστες εκτιμήσεις, πάντως, προέρχονται από -αξιόπιστους- σεισμολόγους, αλλά παραμένουν εκτιμήσεις.

Σύμφωνα τόσο με τις εμπειρικές σχέσεις μήκους-μεγέθους, τόσο του Παπαζάχου (με περιορισμένο dataset, αλλά εστιασμένο στην Ελλάδα) όσο και το κλασσικό paper των Wells & Coppersmith (που χρησιμοποιείται ευρέως ανά τον κόσμο), ένας εξάρης σεισμός αυτού του τύπου προκαλείται από θραύση σε μήκος ρήγματος περί τα 13-15 km (Τα νούμερα που ανέφερα πιο πριν ήταν κατά τι μικρότερα, αλλά δεν είχα πρόχειρη τη βιβλιογραφία: σας ζητώ συγνώμη).

Εδιτ.
Πράγματι, στη Χελιδονού -και ειδικά στα 'φρύδια' των πρανών- οι παρατηρηθείσες εντάσεις ήταν αυξημένες κατακόρυφα.
Επίσης, -αν και αυτό παραγίνεται 'τεχνικό'- θα πρέπει να ξέρουμε ότι κατά τη διάρκεια ενός σεισμού το 'σπάσιμο' διαδίδεται κατά μήκος μιας προϋπάρχουσας ασυνέχειας (δηλαδή ενός ρήγματος), όπως περίπου μεγαλώνει μια μικρή ρωγμούλα στο παρμπρίζ, που προκλήθηκε από μια πέτρα (Όχι τόσο καλό παράδειγμα, αλλά αφού είμαστε στο 4ΤΦ...). Αυτή η διάδοση της θραύσης γίνεται συχνά προς μια κατεύθυνση, δημιουργώντας φαινόμενο αντίστοιχο του Doppler-Fissau, ήτοι της μετακινούμενης κυματικής πηγής. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα (πολύ χοντρικά) προς την κατεύθυνση που διαδίδεται η θραύση να έχω σεισμικά κύματα ψηλότερης συχνότητας αλλά μικρότερου πλάτους και το αντίθετο στην αντιδιαμετρική της. Αυτό έχει αντίκτυπο στη συμπεριφορά των διαφόρων κατασκευών αναφορικά με τη θέση τους ως προς την εστία του σεισμού (τα γράφω όσο χοντρικά τα ξέρω -ελπίζω να μην πέταξα καμιά κοτσάνα!)

Χρηστο ευχαριστω
αλλη μια ερωτηση , γιατι αυτη η τρομολαγνεια των ΜΜΕ με το ρηγμα της Αταλαντης ,επειδη μενω κοντα.
και βοηθαει να μενεις στο κεντρο πρωην λιμνης με προσχωσεις 200 μετρων?
στην σοφιτα που εφτιαξα ,τα δυο κεντρικα δωματια εχουν κλοβο θα μπορουσες να πεις με κοιλοδοκο 80χ80χ3 δικη μου πατεντα.
επισης μετα την κατασκευη της σοφιτας ειδα αλλη συμπεριφορα του σπιτιου , σαν να ειναι
πιο ακαμπτο και να μην κουνιεται πολυ.

dirtoulios σ'ευχαριστω πολυ. Καθε φορα που διαβαζω μια τετοια αναλυση, αισθανομαι δικαιωμενος που διαλεξα εντελως διαφορετικη ειδικοτητα

Oι πολυκατοικίες με πυλωτή που είναι πιο 'τρωτές' πως μπορούν να ενισχυθούν?

Ο χρήστης cpp έγραψε:
Oι πολυκατοικίες με πυλωτή που είναι πιο 'τρωτές' πως μπορούν να ενισχυθούν?

Να χτίσεις τοίχους/διαμερίσματα στην πιλοτή...

Ο χρήστης otso έγραψε:
Χρηστο ευχαριστω
αλλη μια ερωτηση , γιατι αυτη η τρομολαγνεια των ΜΜΕ με το ρηγμα της Αταλαντης ,επειδη μενω κοντα.
και βοηθαει να μενεις στο κεντρο πρωην λιμνης με προσχωσεις 200 μετρων?
στην σοφιτα που εφτιαξα ,τα δυο κεντρικα δωματια εχουν κλοβο θα μπορουσες να πεις με κοιλοδοκο 80χ80χ3 δικη μου πατεντα.
επισης μετα την κατασκευη της σοφιτας ειδα αλλη συμπεριφορα του σπιτιου , σαν να ειναι
πιο ακαμπτο και να μην κουνιεται πολυ.

Αυτό που ζητάς είναι σαν να θέλεις ο γιατρός να διαγνώσει από τι πάσχει ένας ασθενής βάσει στοιχείων που δίνει κάποιος που δεν γνωρίζει Ιατρική. Εν πάσει περιπτώσει...

Ζεις σε μία περιοχή με προσχώσεις. Το ίδιο ισχύει για τη μιση Αθήνα. Εφόσον μιλάμε για προσχώσεις 200 και μέτρων μάλλον μιλάμε για ένα ιδιαίτερα μαλακό υπόστρωμα που τις υψηλές συχνότητες της φιλτράρει. Άρα υπό τη προϋπόθεση ότι δεν ζεις σε εικοσαόροφη πολυκατοικία αν και εφόσον αυτό που αναφέρεις με τις προσχώσεις είναι αληθές τότε δεν θα πρέπει να έχεις ιδιαίτερα προβλήματα.

Για το άλλο.... τι να πω δεν ξέρω.

Τώρα για το άλλο που λές τι να πω.... Δεν γνωρίζω αν δεν δω.

Ο χρήστης leonp έγραψε:

Oι πολυκατοικίες με πυλωτή που είναι πιο 'τρωτές' πως μπορούν να ενισχυθούν?

Να χτίσεις τοίχους/διαμερίσματα στην πιλοτή...

Ωχ ωχ.... Ρε παιδιά...... όχι οδηγίες τέτοιου τύπου.

Εδώ φταίει και ο Καρύδης. Του τα είχαν ψάλει καλά μετά τα μέλη της Επιστημονικής Κοινότητας αλλά το κακό είχε γίνει.

Δεν κλείνουμε πιλοτές με το έτσι θέλω και χωρίς μελέτη.

Προσωπικό παράδειγμα. Το σπίτι των δικών στην Περιοχή του Μετς είναι θεμελιωμένο σε ημίβραχο (όχι βράχο). Το σπίτι είναι το 1980 και έχει κατασκευαστεί με πιλοτή με τις προδιαγραφές του 1956 πρακτικά. Το γεγονός ότι ο μηχανικός-κατασκευαστής συνεχίζει και μένει εκεί μας εξασφαλίζει ένα μίνιμουμ από πλευράς επίβλεψης πάντως. Το οίκημα παρουσιάζει όλα τα χαρακτηριστικά της εποχής που συνοψίζονται στο σκεπτικό weak-column strong beam (αδύναμα υποστηλώματα και ισχυρές δοκοί σε κάμψη) που είναι κάτι ιδιαίτερα κακό καθώς οι βλάβες θα συγκεντρωθούν στους στύλους με αποτέλεσμα η πιθανότητα κατάρευσης να είναι πολύ πιο πιθανή. Το γεγονός δε, της πιλοτής επιβαρύνει περισσότερο τα πράγματα καθώς ο συγκεκριμένος όροφος είναι αρχικά ακόμα πιο μαλακός καθώς οι τοιχοποιίες των υπερκείμενων ορόφων αυξάνουν (πριν την βλάβη τους) μία ακόμα μεγαλύτερη δυσκαμψία. Το γεγονός όμως είναι, ότι ακριβώς αυτή η σχεδιαστική 'ατέλεια' στο επίπεδο της πιλοτής δίνει στη συγκεκριμένη κατασκευή μία έντονη λυγηρότητα (ο συντονισμός της προκαλείται σε μέσες προς χαμηλές συχνότητες). Το καλό έδαφος από την άλλη μεριά έχει ως αποτέλεσμα να φιλτράρονται όλες οι μέσες και χαμηλές συχνότητες που θα οδηγούσαν σε μία έντονη διέγερση του κτίσματος. Για το λόγο αυτό τόσο στο σεισμό του 81 όσο και στους μετέπειτα σεισμούς το συγκεκριμένο οίκημα δεν έχει πάθει τίποτα. Αν τώρα πάω άκριτα να κλείσω τη πιλοτή και τελικά του αυξήσω τη δυσκαμψία αυτό που θα συμβεί (κατά πάσα βεβαιότητα) είναι στον επόμενο σεισμό να μαζέψω τους τοίχους της πιλοτής στο χέρι ή ακόμα χειρότερα τους τοίχους του 2ου και 3ου ορόφου στο χέρι. Υπάρχει όμως και μία μικρή πιθανότητα να του κατεβάσω τόσο τη πραγματική συχνότητα συντονισμού που σε έναν κοντινό σεισμό παλμικού τύπου (όπως ο σεισμός του Αιγίου) να βρω τους 1ο, 2ο και 3ο όροφο πάνω στη διπλανή ταβέρνα.

Το να κλείσεις τη πιλοτή σε περιοχές με μαλακό έδαφος και έντονη λυγηρότητα της πιλοτής είναι πρόσφορο και πάλι υπό προϋποθέσεις. ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΥΤΟ ΑΠΑΙΤΕΙ ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ Η ΜΕΛΕΤΗ ΑΥΤΗ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΑΠΤΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΠΡΑΞΗΣ. Φυσικά δεν πρόκειται να λύσει προβλήματα καθώς ο σκελετός του οικήματος δεν θα αλλάξει. Αυτό που θα συμβεί είναι ότι θα προσφέρεις στον μαλακό όροφο αυτή την πρόσθετη γραμμή άμυνας που λέγεται τοιχοποιία. Αυτή η τοιχοποιία (όταν είναι καλή σφηνωμένη) η οποία και ρηγματώνεται είναι αυτή που στις περισσότερες περιπτώσεις πληρώνει τη νύφη στις 1 ως 2 έντονες ταλαντώσεις που συνήθως χαρακτηρίζουν τους σεισμούς της Ελλάδος.

Η ενίσχυση της πιλοτής Βέβαια ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ για οικήματα μετά και το σεισμό της Καλαμάτας (το 1986) καθώς από τότε είχαν δοθεί οδηγίες στους μηχανικούς να ενισχύσουν τις πιλοτές και σίγουρα για τα οικήματα μετά του 1995 καθώς οι κανονισμοί έχουν λάβει υπόψη τους το σχετικό 'μαλακό' όροφο με την κατασκευή στύλων μεγαλύτερων διαστάσεων. Εκεί οι τοίχοι απλά θα προσφέρουν κέρδη σε κάποιον εργολάβο και ελαφρύτερη τσέπη.

Ο χρήστης greo έγραψε:
dirtoulios σ'ευχαριστω πολυ. Καθε φορα που διαβαζω μια τετοια αναλυση, αισθανομαι δικαιωμενος που διαλεξα εντελως διαφορετικη ειδικοτητα

Ρίλι? Εγώ πάντως απορώ πως την παλεύεις με κάτι πετρολογικά..... (ημουν και παραμένω σκράπας σ' αυτά -μα τελείως!)

@ Χ.Δ.
Ναι βρε αδερφέ... Ειχα μείναι ψιλο-χαζός με τα κολπάκια το κ. καθηγητή. Αμ το άλλο, το κόλλημα με την κατακόρυφη συνιστώσα...

ΕΕΠ, άκουγα σήμερα το πρωί συνέντευξη στο ραδιόφωνο (νομίζω τοπικό ήταν, ή μπορεί και να αναμετάδιδε κάποιον αθηναϊκό σταθμό) γνωστού σεισμολόγου(?) -όχι της σουπερλίγκας των σεισμοτηλεαστέρων, αυτός παλεύει για την άνοδο. Το το παπαριά ακουγόταν, δε λέγεται. Αμολούσε τις ρουκέτες με ρυθμο μία ανα 10 sec. Δεν τα θυμάμαι όλα, αλλά εκ των κορυφαίων ήταν το ότι στο σεισμό δεν παίζει ρόλο το μέγεθος: είτε Μ=1 είναι ή Μ=10, αν είσαι, έλεγε, κοντά στο επίκεντρο, την ίδια ζημιά θα πάθεις (και εκεί πήγε να το μαζέψει, λέγοντας: 'αλλα σε μικρότερη έκταση').