Όλοι με τον πατέρα μας,ε?
Κι εγώ τα ίδια, ένα Ford Sierra που ούτε που θυμάμαι χρονιά..
Και όταν νευρίαζε μου τράβαγε το χειρόφρενο και νόμιζα ότι θα το ξηλώσει!!
Νομίζω αυτό το μοντέλο ήταν :

Να ζητήσω συγγνώμη από τους mods που η γκαβωμαρα μου δεν μου επέτρεψε να δω ότι υπήρχε ήδη όμοιο topic! Excuses!

Είναι της ηλικίας πουλάκι μου,μην ανησυχείς
Πάντως είναι σχεδόν συγκινητικές εκείνες οι στιγμές...άλλος θυμάται το αμάξι της οικογένειας που τον συντρόφευε στις πρώτες βόλτες,άλλος το αμάξι κολλητού φίλου ή συγγενή,άλλος το αμάξι της σχολής οδηγών...ευχάριστες αναμνήσεις που ''ταξιδεύουν'' αρκετά χρόνια πίσω τους περισσότερους από εμάς και ακόμα πιο πολλά τους αρχαιότερους.
Αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι ότι παρά τα μαθήματα στη σχολή οδηγών και το γεγονός ότι πήρα με την πρώτη το δίπλωμα στα 18 μου, δεν ένιωθα ότι ξέρω να οδηγώ.Αυτό το αίσθημα το ένιωσα 2 μήνες μετά όταν αγοράσαμε το πρώτο μου αμάξι,ένα μεταχειρισμένο nisan micra του 1991 και μέσα σε μία βδομάδα ταξίδεψα μόνος στην Πάτρα για να γραφτώ στη σχολή που είχα περάσει τότε...πραγματικά υπέροχες αναμνήσεις

Παντως εγω που το ειχα δει το θεμα που υπηρχε μου ειχε δωσει την εντυπωση οτι ρωτουσε για το ποιο ηταν/ειναι το πρωτο αυτοκινητο που ηταν υπο την πληρη κατοχη τη δικη μας (και οχι πχ το αυτοκινητο του μπαμπα). Και γιαυτο και δεν ειχα γραψει διοτι ακομα δεν εχω αποκτησει καποιο αυτοκινητο ο ιδιος.

Ομως ετσι οπως το ανεφερε στο θεμα ο φιλος Emperor καταλαβα (και αναφερεται ξεκαθαρα στο ερωτημα του) για το ποιο ηταν το πρωτο αυτοκινητο που οδηγησαμε για πρωτη φορα στην ζωη μας και μαθαμε να οδηγουμε σε εκεινο και γιαυτο και εγραψα εξαλλου την δικη μου εμπειρια.

Φιλικα ολα αυτα προς τους mods και χωρις να υπαινισσομαι τιποτα. Εχετε τον απεριοριστο σεβασμο μου.

Πισωκινητο Τογιοτα Σταρλετ γυρω στα μεςα της δεκαετιας του 80. Ωραια η αισθηση του πισωκινητου αλλα μονο 45 ιππους.

Ο χρήστης petran17 έγραψε:
Παντως εγω που το ειχα δει το θεμα που υπηρχε μου ειχε δωσει την εντυπωση οτι ρωτουσε για το ποιο ηταν/ειναι το πρωτο αυτοκινητο που ηταν υπο την πληρη κατοχη τη δικη μας (και οχι πχ το αυτοκινητο του μπαμπα). Και γιαυτο και δεν ειχα γραψει διοτι ακομα δεν εχω αποκτησει καποιο αυτοκινητο ο ιδιος.

Ομως ετσι οπως το ανεφερε στο θεμα ο φιλος Emperor καταλαβα (και αναφερεται ξεκαθαρα στο ερωτημα του) για το ποιο ηταν το πρωτο αυτοκινητο που οδηγησαμε για πρωτη φορα στην ζωη μας και μαθαμε να οδηγουμε σε εκεινο και γιαυτο και εγραψα εξαλλου την δικη μου εμπειρια.

Φιλικα ολα αυτα προς τους mods και χωρις να υπαινισσομαι τιποτα. Εχετε τον απεριοριστο σεβασμο μου.

petran η αλήθεια είναι πως έχεις απόλυτο δίκιο!
Ακριβώς έτσι το εννοούσα, όπως το γράφεις!
Δηλαδή δεν ζήτησα να γράψουμε ποιο αυτοκίνητο αγοράσαμε πρώτο αλλά σε ποιο μάθαμε να οδηγούμε, το οποίο συνήθως δεν είναι καν δικό μας!
Μοιάζει λίγο με το άλλο θέμα, αλλά δεν πειράζει...η ουσία είναι ότι έστω και εδώ μπορεί ο καθένας να καταθέσει τις εμπειρίες του!

Να προσθέσω σε αυτά τα όμορφα που γράφετε όλοι το ότι τότε γράπωνα - φαντάζομαι και εσείς το ίδιο - το τιμόνι από ανασφάλεια τόσο δυνατά, που μετά από ώρα πιάνονταν τα χέρια μου! Επίσης, Λεώ αμφιβάλλω ότι ήξερες να οδηγείς 2 μήνες μετά πασά μου!! χαχα! Μακάρι να ήταν τόσο απλό και εύκολο!
Επίσης, τα πρώτα ταξίδια με τον πατέρα στη θέση του συνοδηγού να είναι ακόμη πιο σφιγμένος από μένα, επειδή προφανώς έτρεμε το φυλλοκάρδι του μην κάνω καμιά λαλακία χαχα! Πάντως το πρώτο μου ταξίδι μόνος ήταν και εμένα για το Πανεπιστήμιο, αλλά προς τα Γιάννενα από Αθήνα! 6μισι ώρες ταξίδι με το Nissan Micra το οποίο κράτησα τελικά 10 ολόκληρα χρόνια μετά και στο οποίο για να χωρέσω έκανα τόσο πίσω το κάθισμα που έβλεπα από το τζάμι των πίσω επιβατών όταν κοίταζα στο πλάι!
To micra που στις ανηφόρες του έλεγα την ατάκα από τον αστυνόμο Σαΐνη 'Εμπρός καλό μου αυτοκινητάκι' για να ξεκουνήσει τον κώλο του και να ανέβει το κακόμοιρο!!

Αυτά και άλλα πολλά έχω να θυμάμαι...

Πολύ ωραίο τοπικ!!!
Έμαθα οδήγηση σε αλάνα με τον πατέρα μου σε ένα λευκό Fiat 128 1.116c.c. 55 ps 4θυρο, του 1972. Το οποίο είχε αγοραστεί καινούριο σχεδόν 120.000 δρχ και πουλήθηκε με 170.000 χλμ σε άριστη κατάσταση το 1989 προς 700.000 δρχ! Υπέροχες αναμνήσεις, γυρίσαμε όλη την Ελλάδα, αν & στο τέλος άρχισε να ζητάει πράγματα, ενώ θελαμε κάτι πιο ευρύχωρο, αξιόπιστο κ δυνατό. Το αναπολώ ακόμη...
Αντικαταστάθηκε με ένα μτχ Μάζντα 323 1.3 4θ του 1981, το 1ο προσθιοκινητο. Σε αυτό οδήγησα πλέον με δίπλωμα. Τράβηξε τα πάθη του Χριστού. Αξιόπιστο, γρηγορο για την κατηγορία του κ οικονομικο, ευρύχωρο, με πολύ καλή οδική συμπεριφορά κ αίσθηση χειριστηριων! Υπάρχει ακόμη στην οικογένεια, για αγροτικές κ λοιπές βαριές εργασίες... Τα καλοκαίρια το χρησιμοποιώ κ το διασκεδάζω ακόμη.
Το 1ο δικό μου ήταν ένα καινούριο 5θυρο λευκό Clio 1.4 mk1 ph2, το στρογγυλοφαναρο, του 1997. Με υδραυλικο τιμόνι, αερόσακο, ηλεκτρικές ευκολίες και a/c. Πολιτισμός! Κρατηματα, άνεση, σβελτο, έχει πολλές αρετές το συγκεκριμένο. Σήμερα, μετά από 210.000 χλμ σχεδόν απροβλημάτιστα, βρίσκεται σε άριστη κατάσταση, τολμώ να πω ότι όμοιό του δεν υπάρχει. Πάει κ στρίβει καλύτερα κ από καινούριο κ από πολλά σύγχρονα αυτοκίνητα, δεν τρίζει παραδόξως κ το νιώθω ακόμη πολύ στιβαρό. Το έχω παραχωρήσει στους γονείς μου, τους βολεύει λόγω μεγέθους, αλλά τη συντήρηση την έχω ακόμη εγω κ συχνά το καβαλαω κ χαμογελώ...

Πολύ ωραίο θέμα!
Η...'πρώτη μου φορά', ήταν σε ηλικία 12 ετών (το 1988), σε ¨κλούβα' Volkswagen (το έλεγαν Transporter 1;...), το οπποίο ήταν του θείου μου, εργολάβου οικοδομών.
Τη σκυτάλη πήρε ένα Ford Transit 2.0L, μοντ.86, του πατέρα μου, ένα χρόνο αργότερα, του οποίου έπαιρνα κρυφά τα κλειδιά και έκανα μανούβρες μπρος-πίσω και δεξιά-αριστερά, στον κάπως ανοιχτό χώρο του parking που είχε μπροστά στη μικρή του βιοτεχνία...Θύμησες....Με αυτό τον τρόπο έμαθα να παρκάρω, μόνο με χρήση καθρεφτών.
Σε συνέχεια, οι μανούβρες έγιναν ένα τεράγωνο, δύο κλπ...Το θέμα είναι οτι, με αυτόν τον τρόπο, έμαθα να οδηγώ μόνος μου και, όταν απέκτησα δίπλωμα, το απέκτησα κάνοντας μόνο τρία μαθήματα, καθαρά και με την πρώτη!....Στη συνέχεια οδηγούσα ό, τι υπήρχε στην οικογένεια (με τη σειρά: Opel Ascona 1.2 SR, μοντ.77 και μετά Toyota Starlet 1.0 XL, μοντ. 88 που αποκτήθηκαν, μεταχειρισμένα και τα δύο). Με την Ascona, είχα μείνει στο δρόμο αρκετές φορές, ιδίως όταν έβρεχε, ενώ το Starletακι ήταν σκυλί, αλλά καρυδοτσουφλάκι. Τελικά, παρέδωσε πνεύμα ύστερα από 320.000 χλμ. Επόμενος σταθμός: 2004 και Toyota Cοrolla 1.4 Linea Terra, το οποίο το κράτησα για 7 χρόνια (και μου λείπει ακόμη, ήταν καλό αμάξι).Ήταν το πρώτο που ήταν δικό μου, αγορασμένο μετά από χρόνια εργασίας, με δικά μου χρήματα. Το έδωσα για τα μάτια μιας Ιταλίδας (Alfa Romeo 159 1.9 jts, τί αυτοκίνητο, Θεέ μου!...). Κρίμα που την έδωσα (την κράτησα λίγο...) διότι δυστυχώς δεν μπορούσα να την κρατήσω, ήταν ασύμφορη οικονομικά. Πλέον, είμαι κάτοχος ενός καινούριου πετρελαιοκίνητου Fiat Punto Young το οποίο απέκτησα προ τριμήνου, και ενός Fiat Panda 1.2 Dynamic, μοντ.05 (της συζύγου). Εντυπώσεις και σχόλια, στο ανάλογο θέμα.