Προτείνω να απουσιάζουν οι κρίσεις για το ποιόν και την ψυχολογία του συνομιλητή μας. Δεν προσθέτουν τίποτα, παρά μόνο ένταση. Η απλή λύση είναι να μη συμμετέχει κάποιος σε συζητήσεις με άτομα που τα θεωρεί ανάξια συζήτησης.

(Moderator nass)

παιδες ειναι απλο το πραγμα. Στην Αμερικη η υγεια δεν θεωρειται κοινωνικο αγαθο, θεωρειται υπηρεσια (οπως ολα σχεδον...), αρα οποιος εχει χρημα γινεται καλα, οποιος δεν εχει....

**Ή απλούστερα δεν υπάρχει κανένα κοινωνικό αγαθό. **

Η ζωή (που είναι αδελφάκι με την υγεία), υπέρτατο αγαθό, δεν προστατεύεται επαρκώς. Έχει οικονομική αποτίμηση, αφαιρείται με δικαστική απόφαση και τελεί σε συνάρτηση με τις οικονομικές δυνατότητες κάποιου.

Η ελευθερία (που είναι αδελφάκι με το δικαίωμα δικαστικής προστασίας) εξαρτάται από τη δυνατότητα πρόσληψης καλού δικηγόρου. Αυτό στην πράξη ισχύει και σε άλλες χώρες, όμως στο αγγλοσαξωνικό δίκαιο ο εισαγγελέας ενεργεί ως αντίδικος, ενώ αλλού (πχ στην Ελλάδα) είναι βοηθός του δικαστηρίου. Γι' αυτό εκεί κάθεται δίπλα στο δικηγόρο του κατηγορουμένου ενώ εδώ στην έδρα, δίπλα στους δικαστές [εκτός από τα σήριαλ του Φώσκολου που αντιγράφουν ΗΠΑμερικάνικες ταινίες για σασπένς]. Ας μη μιλήσουμε για τα διάφορα Γκουαντανάμο και γελάσει το παρδαλό κατσίκι.

Το Κοινωνικό Κράτος ήταν έντονο στις ΗΠΑ μέχρι την προεδρία Ρήγκαν.
Αυτός ήταν ο πρώτος που άρχισε το ξηλωμα προς όφελος των ιδιωτικών εταιρειών ασφάλισης και των ιδιωτικών νοσοκομείων.

Οι απόψεις του Γαβριήλ είναι απλά αυτές της υπερδεξιάς. Που θεοποιει τον ιδιωτικό τομέα αλλά ζει από τις παραγγελίες του Κράτους.

Ο χρήστης spiros έγραψε:
παιδες ειναι απλο το πραγμα. Στην Αμερικη η υγεια δεν θεωρειται κοινωνικο αγαθο, θεωρειται υπηρεσια (οπως ολα σχεδον...), αρα οποιος εχει χρημα γινεται καλα, οποιος δεν εχει....

Κάπως έτσι. Άλλο αυτό, όμως, κι άλλο το να μη μπορεί κάποιος ούτε να διανοηθεί ότι είναι πολύ λογικό ένα μικρό μέρος των φόρων που πληρώνει να πάει στον τομέα 'υγεία και πρόνοια', ακριβώς όπως πάει σε ένα σωρό άλλα (δημόσιες υπηρεσίες, έργα, κλπ) έτσι ώστε οι πιο φτωχοί συμπολίτες του (*) να μην πεθαίνουν στο δρόμο. Αλλά είναι προφανές πόσο ενδιαφέρονται για το συμπατριώτη τους κάποιοι που θέλουν μάλιστα ν'αποκαλούνται 'ΗΠΑ-πατριώτες' (όσο τη θυμάμαι εκείνη τη συζήτηση με πιάνουν τα γέλια!). Η αυτό είναι, ή απλώς δε θεωρούν σωστό να τους στερήσουν την ελευθερία να πεθάνουν αβοήθητοι!!..

Προφανώς κάτι δεν έχουν καταλάβει καλά εκεί στον Καναδά κι έχουν το σύστημα που έχουν. Τι ξέρουν κι αυτοί; Mόλις 30 εκατομμύρια άτομα είναι, που 'την έχουν δει' επειδή τυχαίνει η χώρα τους να πιάνει πολύ χώρο μέσα στον παγκόσμιο χάρτη.....

(*) και φυσικά ο ίδιος, αν τα κάνει μαντάρα οικονομικά για τον ένα ή τον άλλο λόγο - π.χ. λόγω ατυχήματος που έχει ως αποτέλεσμα κάποια μορφή αναπηρίας

Ο χρήστης kouk έγραψε:
Οι απόψεις του Γαβριήλ είναι απλά αυτές της υπερδεξιάς. Που θεοποιει τον ιδιωτικό τομέα αλλά ζει από τις παραγγελίες του Κράτους.

Ως προς αυτό έχω και μια ενδεικτική προσωπική μαρτυρία: το 1992 (ξέρω, είναι παλιά αλλά δείχνει τη διαφορά αντιμετώπισης), την πρώτη φορά που ήμουν στις ΗΠΑ και τον Καναδά, μου είχαν κάνει τεράστια εντύπωση οι άστεγοι (homeless) στο δρόμο, ιδιαίτερα στη Νέα Υόρκη. Με το που πήγα από την άλλη μεριά των συνόρων, στην Οταβα, οι άστεγοι, ως δια μαγείας, εξαφανίστηκαν Είτε εξαφανίστηκαν επειδή δεν υπήρχαν καν είτε επειδή υπήρχαν αλλά με κάποιο τρόπο το κράτος τους περιέθαλπε, κάτι δείχνει.

Την ίδια εποχή, στην Ελλάδα της άθλιας οικονομικής κατάστασης (πολύ χειρότερη από σήμερα, επί οικουμενικής το κράτος δανειζόταν για να πληρώνει τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και τα 'πακέτα' δεν είχαν φτάσει ακόμα) δεν είχα δει ποτέ άστεγο (ακόμα και σήμερα είναι ελάχιστοι).

Ο χρήστης nass έγραψε:
Ως προς αυτό έχω και μια ενδεικτική προσωπική μαρτυρία: το 1992 (ξέρω, είναι παλιά αλλά δείχνει τη διαφορά αντιμετώπισης), την πρώτη φορά που ήμουν στις ΗΠΑ και τον Καναδά, μου είχαν κάνει τεράστια εντύπωση οι άστεγοι (homeless) στο δρόμο, ιδιαίτερα στη Νέα Υόρκη. Με το που πήγα από την άλλη μεριά των συνόρων, στην Οταβα, οι άστεγοι, ως δια μαγείας, εξαφανίστηκαν Είτε εξαφανίστηκαν επειδή δεν υπήρχαν καν είτε επειδή υπήρχαν αλλά με κάποιο τρόπο το κράτος τους περιέθαλπε, κάτι δείχνει.

Την ίδια εποχή, στην Ελλάδα της άθλιας οικονομικής κατάστασης (πολύ χειρότερη από σήμερα, επί οικουμενικής το κράτος δανειζόταν για να πληρώνει τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και τα 'πακέτα' δεν είχαν φτάσει ακόμα) δεν είχα δει ποτέ άστεγο (ακόμα και σήμερα είναι ελάχιστοι).

Μπαααα, απλά στον Καναδά και την Ελλάδα έχουν πολύ καλές υπηρεσίες που καθαρίζουν τους δρόμους!!

14ο καλυτερο συστημα υγειας στο κοσμο η ελλαδα.καλυτερο και απο πολλες χωρες της ευρωπης π.χ. της γερμανιας.μεγαλυτερη μπουρδα δεν ακουσα μεχρι τωρα.αναρωτιεμαι με βαση τι κριτηρια εγινε η ερευνα.
ειδαμε και τη δημοσια υγεια στην ελλαδα.που περιμενεις κατι μηνες για να παρεις σειρα για εγχειρηση,εκτος αν σταξεις μπολικα φακελακια.
λετε στην αμερικη οτι αν δεν εχεις λεφτα και εχεις προβλημα υγειας εχεις τελειωσει.ενω εδω σε εμας θα σε υποδεχτουν οι γιατροι με ανοιχτες αγκαλες αν δεν εχεις φραγκο.βλεπουμε τα σφαλιστικα ταμεια.βλεπουμε τα νοσοκομεια.ρε παρτε το χαμπαρι,οπου και να εισαι στο κοσμο αν δεν πληρωσεις δεν παιρνεις τιποτα.

Πάντως η τρέλα δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της άλλης πλευράς του Ατλαντικού: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEn ... gDtrID=245

Με λίγα λόγια: γίνεται μουσουλμάνοι να σώσετε την ψυχή σας

ρε παρτε το χαμπαρι,οπου και να εισαι στο κοσμο αν δεν πληρωσεις δεν παιρνεις τιποτα.

Κι όμως υπάρχουν εξαιρέσεις, όπου σου συμπεριφέρονται σαν να ήσουν άνθρωπος (αντί για πορτοφόλι) χωρίς να στάξεις τίποτα. Αυτό έλεγα και πιο πάνω.

Όσον αφορά την έρευνα που αναφέρθηκε, πολύ θα ήθελα να ξέρω κι εγώ τι ακριβώς μέτρησαν, ποιοί το μέτρησαν, πως το μέτρησαν, κλπ. Εκτός κι αν η έρευνα αναφερόταν σε κτηνιατρεία - εκεί του δίνω κάποιες πιθανότητες να είμαστε 14οι (αν βάλουμε και αρκετά από τα νοσοκομεία μας μέσα)....

Προσωπικά οι ΗΠΑ σαν κράτος μ'αρέσει. Τόσο μεγάλο σε έκταση, τόσες διαφορετικές κουλτούρες και φιλές, μια κοινωνία ελευθέρων ηθών σίγουρα δεν γίνεται να μην μου αρέσει. Επίσης μου αρέσει το γεγονός ότι κάποιος που ζει κάτω απο το όριο της φτώχειας μπορεί να έχει αυτοκίνητο, σπίτι, τηλεόραση, κομπιούτερ και ιντερνετ. Αυτό γιατί το όριο της φτώχειας στις ΗΠΑ είναι να βγάζεις κάπου στα 20 χιλιάδες δολλάρια, βάλε και το γέγονος οτι οι τιμές είναι χαμηλές τότε παίρνεις μια γενική εικόνα. Άσε δε που όσο περνάει ο καιρός το εισόδημά σου ανεβαίνει. Κάτι επείσης που θαυμάζω στους Αμερικάνους είναι ότι πολλοί απο αυτούς δουλεύουν απο τα 15 16 τους, για το χαρτζιλίκι τους και όταν γίνουν φοιτητές δεν θα τεμπελιάσουν, θα βρουν δουλειά και μπορεί αρκετοί απο αυτούς να έχουν ισόδημα 20-30k δολαρίων τον χρόνο.

Τα μείον είναι οτι οι ΗΠΑ χρειάζονται 'λίγο σοσιαλισμό', για αυτούς που πράγματι χρειάζονται ιατρική περίθαλψη και δεν έχουν τα χρήματα να την αποκτήσουν. Άλλο κακό είναι η αμερικάνικη σημαία. Ωραία σημαία αλλά νταξ ρε αδερφέ δεν χρειάζεται να την βλέπεις παντού και όπου πας.

Υ.Γ. λογικά θα κάνω εντιτ το ποστ μου αργότερα γιατί σίγουρα υπάρχουν πράγματα που μου διαφεύγουν...

Ο χρήστης Pathos έγραψε:
Προσωπικά οι ΗΠΑ σαν κράτος μ'αρέσει

Και μένα. Και τους θαυμάζω για όσα έχουν πετύχει. Αλλά δεν είναι ο παράδεισος επί γης και ούτε όλα τέλεια. Και ούτε είναι η #1 χώρα που θα ήθελα να ζω (ούτε καν η #2).

και ποιες ειναι οι χωρες που θα ηθελες να ζεις, αν επιτρεπετε?

Ο χρήστης spiros έγραψε:
και ποιες ειναι οι χωρες που θα ηθελες να ζεις, αν επιτρεπετε?

και μια που είναι ωραία αυτή η ερώτηση, μήπως να ανοίγαμε νέο θέμα;

Δημήτρη,ορίζεσαι εθελοντής

Ο χρήστης spiros έγραψε:
και ποιες ειναι οι χωρες που θα ηθελες να ζεις, αν επιτρεπετε?

Για μενα προσωπικά, ΗΠΑ, Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο, Αγγλία, Αργεντινή, Βραζιλία, Νότιος Αφρική και άλλες

τιμή μου

Ο χρήστης Pathos έγραψε:

και ποιες ειναι οι χωρες που θα ηθελες να ζεις, αν επιτρεπετε?

Για μενα προσωπικά, ΗΠΑ, Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο, Αγγλία, Αργεντινή, Βραζιλία, Νότιος Αφρική και άλλες

Προσωπικά Θα επέλεγα την Ελβετία. Οι κάτοικοι της απολαμβάνουν πολύ υψηλό βιοτικό επίπεδο, υπάρχει σεβασμός στο περιβάλλον και στους νόμους, έχει καταπληκτικό κλίμα και μορφολογία εδάφους που συμβαδίζει με τα ενδιαφέροντα μου, και διαρκή ειρήνη με όλους ανεξαιρέτως τους γείτονες της.