http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=624100&lngDtrID=244

No comments...

Ανηκουφίσθη η φορβάς εν τη άλω!

Ο χρήστης kyan έγραψε:
Ανηκουφίσθη η φορβάς εν τη άλω!

Κάτι είπες στα γαλλικά?

Οταν παρουσιαστει το καλοκαιρι θα ειναι 35 χρονων και 2 μηνων.Δλδ θα μεινει 45 μερες και θα εξαγορασει την υπολοιπη θητεια του.Αμ πως!!!
Πονηρος ο βλαχος.

Τα ανωτερω τα γραφω με πασα επιφυλλαξη γιατι τα ακουσα σε καποια μεσημεριανη εκπομπη τυπου τατιανας.

Την υποχρεωτικη στρατευση την θεωρω γελοια και αχρηστη.Μακαρι να μπορουσαμε να την αποφυγουμε ολοι...

Θα θυμάστε ίσως την επιστολή που έστειλα στην Εθνική Ομοσπονδία Προστασίας Καταναλωτών-Πολιτών-Δανειοληπτών και κοινοποίησα επίσης στο περιοδικό 'Ήχος Εικόνα'.

Στο τωρινό τεύχος, η IFPI Ελλάδος απάντησε, διά στόματος του υπευθύνου της internet antipiracy unit (μ'αρέσει που δεν χρησιμοποιούν Ελληνικά... ) κυρίου Νικόλαου Στεφανάκη. Θα βρείτε την απάντηση στις σελίδες της αλληλογραφίας.

Γράφει λοιπόν:

Κύριε διευθυντή,

Θα θέλαμε, προς ενημέρωση των αναγνωστών σας και στο πλαίσιο του διαλόγου να δημοσιευτεί η απάντησή μας προς τον αναγνώστη σας κ. Κωνσταντίνο-Δημήτριο Τζωαννόπουλο, του οποίου η επιστολή δημοσιεύθηκε στο τεύχος 385 (Απρίλιος 2005) στις σελίδες 8, 10 και 12. Η Διεθνής Ομοσπονδία της Φωνογραφικής Βιομηχανίας (International Federation of Phonographic Industry - IFPI) έχει μέλη περισσότερες από 1450 δισκογραφικές εταιρείες σε 75 χώρες και έχει ως στόχο την αντιπροσώπευση και προστασία της μουσικής βιομηχανίας. Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, η IFPI δεν αναπτύσσει τεχνολογίες όπως το Copy Control, αλλά υιοθετεί τέτοιες τεχνολογίες που αναπτύσσονται από μέλη της και που έχουν ως στόχο την προστασία του συνόλου της μουσικής οικογένειας. Ακόμα και όταν οι τεχνολογίες αυτές δε λειτουργούν απρόσκοπτα, θεωρούμε χρέος μας να τις υποστηρίξουμε και να βοηθήσουμε στην ανάπτυξή τους, με αντικειμενικό σκοπό την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας.
Αντιλαμβανόμαστε την απογοήτευση του καταναλωτή που αγοράζει νομίμως τη μουσική της αρεσκείας του και ανακαλύπτει ότι ο εξοπλισμός του δεν είναι απόλυτα συμβατός, ώστε να υπάρχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η ΕΜΙ παρέχει στην ιστοσελίδα της μια σειρά οδηγιών αντιμετώπισης προβλημάτων, καθώς και μια φόρμα επικοινωνίας για περιπτώσεις σαν αυτές που αναφέρει ο αναγνώστης σας: http://www.emimusic.info/gr_EL/. Όπως πληροφορούμαστε από την επιστολή, συνεργάτες του περιοδικού σας πρότειναν στον κ. Τζωαννόπουλο ως λύση την αντιγραφή των εν λόγω CD με χρήσδη του υπολογιστή του, όμως ο κ. Τζωαννόπουλος εγείρει θέμα ασφαλείας μιας τέτοιας ενέργειας, επικαλούμενος αδιευκρίνιστες 'αξιόπιστες ενημερωτικές πηγές' του Διαδικτύου, σύμφωνα με τις οποίες η IFPI και οι δισκογραφικές εταιρείες εγκαθιστούν ιούς σε υπολογιστές που επιχειρούν να 'σπάσουν το κλείδωμα' του Copy Control. Το Διαδίκτυο αποτελεί αυτήν τη στιγμή τη μεγαλύτερη πηγή πληροφόρησης. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι όλες οι πληροφορίες που διαθέτει είναι αξιόπιστες. Θεωρούμε ότι ως ελληνικό τμήμα της IFPI είμαστε οι πλέον αρμόδιοι να σας πληροφορήσουμε ότι τέτοιου είδους πρακτικές είναι ξένες προς τη φιλοσοφία μας. Όλες οι ενέργειές μας περιορίζονται στο αυστηρό νομικό πλαίσιο που παρέχεται και προσπαθούμε να προστατεύσουμε τα δικαιώματα των μελών μας χωρίς ίχνος ρεβανσισμού. Σχετικά με το δικαίωμα της ιδιωτικής αντιγραφής, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι ο Νόμος 2121/93 'Περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας και Συγγενικών Δικαιωμάτων' στο Άρθρο 18 ορίζει την έννοια και τα όρια της ιδιωτικής αντιγραφής, η οποία, όπως και ευκρινώς αναφέρουμε στην ιστοσελίδα μας στο τμήμα των Ερωτήσεων-Απαντήσεων, επιτρέπεται (http://www.ifpi.gr/mission/Questions_Answers2.htm).
Αναφορικά με τις νόμιμες υπηρεσίες αγοράς τραγουδιών μέσω Internet, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι η IFPI υποστηρίζει το νόμιμο download. Η εναλλακτική αυτή μέθοδος απευθύνεται σε όσους θέλουν να κάνουν χρήση των νέων παρεχόμενων τεχνολογιών, κατεβάζοντας τη μουσική τους με ρυθμούς 128Kbps. Τέλος, θα θέλαμε να σχολιάσουμε την αναφερόμενη επιστολή του κ. Σταμπουλή προς τον Πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης. Η επιστολή αυτή στάλθηκε σε όλους τους πρυτάνεις και προέδρους των ανώτερων και ανώτατων σχολών της χώρας, καθώς και σε 170 επιχειρήσεις που απασχολούν μεγάλο αριθμό υπαλλήλων και είχε καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Σε αυτήν αναφέρετε εξαρχής ότι ενδέχεται να γίνεται κακή χρήση των υπολογιστών της σχολής ή της εταιρείας, αναφέρονται οι γνωστοί κίνδυνοι ασφαλείας που προκύπτουν από τέτοιου είδους χρήση (π.χ. spyware και ιοί από υπηρεσίες p2p), προτείνονται μέθοδοι ελέγχου και σε κάθε περίπτωση απομένει στην κρίησ και την ευχέρεια του ιδρύματος ή της εταιρείας η θέσπιση κανόνων και ο εσωτερικός έλεγχος. Όσο για τους τρόπους δράσης της IFPI, η παραβίαση ασφαλείας των συστημάτων και η χρήση spyware δεν έχουν καμία σχέση με τις μεθόδους μας. Όπως είναι γνωστό, η αναζήτηση μουσικών αρχείων (σε μορφή MP3 ή άλλη), ο εντοπισμός της διεύθυνσης IP που φιλοξενεί τα αρχεία αυτά και η συσχέτιση της διεύθυνσης IP π.χ. με ένα πΠανεπιστήμιο δεν είναι περίπλοκη, δεν απαιτεί προγράμματα στα οποία δεν έχει πρόσβαη ο καθένας και δεν παραβιάζει με κανέναν τρόπο οποιοδήπτοε απόρρητο ή ασφάλεια υπολογιστικών συστημάτων. Αντιθέτως, η κακή χρήση των παρεχόμενων υπολογιστών από φοιτητές και εργαζομένους δημιουργεί τα κενά ασφαλείας τα οποία φοβάται ο αναγνώστης σας και τα οποία εκμεταλλεύονται όλοι αυτοί που ασχολούνται με τη δημιουργία και χρήση ιών, spyware κτλ.

Με τιμή
Νικόλαος Στεφανάκης
Υπεύθυνος Internet Antipiracy Unit - IFPI
Greece

Ιδού τώρα η δική μου απάντηση:

Κύριοι συντάκτες του περιοδικού, αγαπητοί αναγνώστες.

Μελέτησα προσεκτικά την απάντηση του κυρίου Στεφανάκη στην αρχική μου επιστολή. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν περίμενα κάποια αξιόλογη απάντηση, και είχα τελικώς απόλυτο δίκιο. Εν πρώτοις, δεν με ενδιαφέρει αν η IFPI έχει μία, δύο ή εκατό χιλιάδες δισκογραφικές εταιρείες ως μέλη. Αυτό δεν την καθιστά καλύτερη ή χειρότερη σε ό,τι αφορά τις πρακτικές της. Η τεχνολογία 'Copy Control' αναπτύχθηκε από την Macrovision για λογαριασμό της IFPI, της EMI και άλλων εταιρειών, οι οποίες ήθελαν να εμποδίσουν την αντιγραφή των δίσκων τους, ενώ αντίστοιχο είναι και το σύστημα Cactus της Midbar και το Key2Audio της Sony (η Sony πλέον εγκαταλείπει, υπό το βάρος της κατακραυγής των καταναλωτών, αυτές τις μεθόδους).
Δεύτερον, δεν είναι ο εξοπλισμός μου που δεν είναι απολύτως συμβατός με την τεχνολογία εγγραφής, αλλά τα ίδια τα δισκάκια. Βλέπετε, η μουσική στα «προστατευμένα» δισκάκια είναι, ως επί το πλείστον, αρχεία WMA συμπιεσμένα με ρυθμούς μεταξύ 80 και 96 kbps (χειρότερα κι από τα «κακά» και «παράνομα» mp3!), δηλαδή μιλάμε για μια εξαιρετικά μεγάλη απόκλιση από τις προδιαγραφές της κόκκινης βίβλου (Red Book IEC 908 Specification). Γι' αυτό ακριβώς και δεν μπορούν να φέρουν το λογότυπο «Compact Disc Digital Audio», κατόπιν απαγορεύσεως της ίδιας της Philips, που ανέπτυξε το πρότυπο Compact Disc Digital Audio. Προφανέστατα, η ηχητική ποιότητα αυτών των «προστατευμένων» δίσκων είναι πολύ χειρότερη ακόμη κι από αυτήν του κανονικού Red Book CD, που τόσο έχει κατηγορηθεί. Γνωρίζετε, βεβαίως, ότι η Philips δεν εγκρίνει τις τεχνολογίες αυτές:

http://www.tecchannel.de/news/20020110/ ... -6415.html

Όχι κύριε Στεφανάκη, δεν έχω καμία διάθεση να έρθω σε οποιαδήποτε επαφή με την ΕΜΙ. Μια εταιρεία που αποκαλεί κλέφτες και καθυβρίζει τους πελάτες της επειδή παραπονέθηκαν βλέποντας ότι αγόρασαν δισκάκια ασύμβατα με τις συσκευές τους στο σπίτι και στο αυτοκίνητό τους. Παραθέτω συνδέσμους:

http://www.theregister.co.uk/2002/11/21 ... protected/

http://www.c4.net/Index.cfm?Method=News ... ory_ID=178

Και ένα αντίστοιχο συμβάν, αυτήν την φορά από την BMG:

http://www.theregister.co.uk/2002/11/06 ... s_without/

Ποιος νουνεχής άνθρωπος θα ήθελε και να πληρώσει για ένα ελαττωματικό προϊόν, που παραπλανητικά προωθείται στην αγορά στη θέση ενός άλλου με το οποίο δεν είναι συμβατό και να αντιμετωπισθεί με προσβλητικό τρόπο από τον έμπορο; Όταν δεν ικανοποιούμαστε από την εξυπηρέτηση και τα προϊόντα που πωλούνται σε ένα κατάστημα, δεν ξαναπατάμε σ' αυτό και ενημερώνουμε όσους γνωρίζουμε, καθώς και τις αρμόδιες αρχές, εφ' όσον υφίστανται παραβάσεις. Σωστά;
Ο «προστατευμένος» δίσκος για τον οποίον γνωρίζω ότι καταγγέλλεται πως εγκαθιστά spyware στον υπολογιστή του χρήστη είναι - πιθανώς να το έχετε ακούσει - το «To The Five Boroughs» των Beastie Boys, ενώ για τέτοιες μεθόδους κατηγορήθηκε και η Sony με το Key2Audio που κλείδωνε αρκετά δισκάκια της. Ιδού οι σύνδεσμοι και τα συμπεράσματα τα αφήνω στους αναγνώστες του περιοδικού:

http://www.theregister.co.uk/2004/06/23 ... _cd_virus/

http://www.securityfocus.com/archive/1/ ... 04-06-23/1

http://www.wired.com/news/technology/0, ... 65,00.html

Επίσης, πέραν της μειωμένης ηχητικής ποιότητας, τα «προστατευμένα» δισκάκια έχουν κι άλλα ελαττώματα. Πάμπολλοι υπολογιστές Macintosh (κυρίως μοντέλα με επίπεδες οθόνες, καθώς και PowerMac G4) παρουσίασαν δυσλειτουργίες που προκλήθηκαν από «προστατευμένα» δισκάκια (εν προκειμένω, ήταν κυρίως της Celine Dion), αναγκάζοντας την Apple να προβεί σε σχετική τεχνική ανακοίνωση (http://docs.info.apple.com/article.html?artnum=106882 ). Από την τεχνική ανακοίνωση της Apple παραθέτω το εξής απόσπασμα, το οποίο θα πρέπει να μας απασχολήσει:

A small number of audio discs use a copy protection technology that can prevent the disc from being read by a computer. This may also prevent the disc from being ejected. The audio discs are technically and legally not Compact Discs (CD format), and the CD logo has been removed from the disc.

Σας λέει κάτι αυτό κύριε Στεφανάκη; Τι έχει η EMI, η Minos EMI, και όλοι οι υπόλοιποι απολογητές του «Copy Control» να μας πουν τώρα;

Άλλες συσκευές (κυρίως DVD και παλαιότερα CD players) έχουν επίσης υποστεί βλάβες (μέχρι και ολική καταστροφή του μηχανισμού τους) από «προστατευμένα» δισκάκια. Οι περισσότερες καταγγελίες εδώ αφορούν το «Tubular Bells 2003» του Mike Oldfield. Εδώ υπάρχουν περισσότερα στοιχεία:

http://ukcdr.org/issues/cd/quick/

Σε ό,τι αφορά τώρα την νόμιμη ιδιωτική αντιγραφή (που παραδέχεστε ότι είναι θεμιτή και νόμιμη), αυτήν ακριβώς προσπαθεί να καταπολεμήσει (μάταια, γιατί είναι εξόχως εύκολη υπόθεση η παράκαμψη της «προστασίας» και, αφού ένας ερασιτέχνης μουσικόφιλος είναι σε θέση να το καταφέρει, φανταστείτε οι πειρατές πόσα βήματα μπροστά βρίσκονται) η IFPI. Αυτό όμως που πετυχαίνει είναι, όπως ανέφερα ανωτέρω:

1. Μειωμένη ηχητική ποιότητα
2. Ταχύτερη φθορά ή/και καταστροφή των μηχανισμών ανάγνωσης
3. Δημιουργία ενός φορμά εντελώς ασύμβατου με τις προδιαγραφές του CD
4. Όχληση και ταλαιπωρία του αγοραστή
5. Εξαπάτηση του αγοραστή, ο οποίος πληρώνει την τιμή ενός CD για να αγοράσει, εν τέλει, ένα υποδεέστερο και μη συμβατό προϊόν
6. Μέσω των ανωτέρω, δυσφήμηση των καλλιτεχνών των οποίων οι δίσκοι φέρουν τέτοιου είδους «κλειδώματα».

Ανέφερα ήδη ότι είναι εξόχως εύκολο το ξεκλείδωμα των «προστατευμένων» δίσκων. Μπορώ όμως να μάθω, κύριε Στεφανάκη, γιατί πρέπει να περάσω απ' όλη αυτήν τη διαδικασία (ξεκλείδωμα, μετατροπή σε mp3 και εκ νέου εγγραφή σε κανονικό CD) για να ακούσω τη μουσική που αγόρασα νομίμως; Πού είναι ο σεβασμός προς τον καταναλωτή; Πού είναι η σωστή ενημέρωση; Πώς να πιστέψω ότι εταιρείες που εφαρμόζουν τέτοιες πρακτικές σέβονται την ίδια τη μουσική; Επίσης, θα ήθελα να ρωτήσω, αφού μας λέτε συνέχεια ότι η αντιγραφή μουσικής πληροφορίας είναι παράνομη, εγκληματική, σκοτώνει τη μουσική, γιατί υπάρχει φορολογία υπέρ των δισκογραφικών εταιρειών στα άγραφα μέσα εγγραφής (κασσέτες, CD-R, εγγράψιμα DVD κ.ο.κ.);
Αγγίζει δε τα όρια του αστείου η εκστρατεία κατά της «πειρατείας» και του mp3, καθώς, όπως έχει αποδειχθεί από μελέτη του πανεπιστημίου του Harvard, το κατέβασμα «παράνομων» mp3 δεν έχει καμία επίπτωση στις πωλήσεις δίσκων. Αντιθέτως, μπορεί να λειτουργήσει ακόμη και ευεργετικά. Εγώ θα συμπληρώσω πως δεν λειτουργεί ευεργετικά μόνον για τις πωλήσεις των δημοφιλέστερων δίσκων, αλλά μπορεί να αναθερμάνει το ενδιαφέρον για ξεχασμένους καλλιτέχνες.

http://news.com.com/2100-1027_3-5181562.html

Θα παρακαλέσω το περιοδικό να δημοσιεύσει την επιστολή του κυρίου Σταμπουλή προς το Πολυτεχνείο Κρήτης, την οποίαν έχει ούτως ή άλλως στη διάθεσή του, προκειμένου οι αναγνώστες να την διαβάσουν στο σύνολό της και να δούμε αν είχε μόνον «συστάσεις για υιοθέτηση πολιτικής προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας». Γνωρίζω δε ότι η παρακολούθηση της διαδικτυακής επικοινωνίας είναι εφικτή, όμως το εφικτό δεν είναι πάντοτε ηθικό ή/και θεμιτό.
Βεβαίως, θα προωθήσω την απάντησή μου και στην Εθνική Ομοσπονδία Προστασίας Καταναλωτών-Πολιτών-Δανειοληπτών. Επίσης, προτείνω να υπάρχει πλέον στις σελίδες της δισκοκριτικής προειδοποίηση και κατάλληλη σήμανση για όσες νέες κυκλοφορίες φέρουν «προστασία» από αντιγραφή, ακριβώς λόγω των ζητημάτων που έθεσα προηγουμένως.

Μετά τιμής,

Κωνσταντίνος-Δημήτριος Τζωαννόπουλος
Υποψήφιος Διδάκτωρ
Τμήμα Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης
Πολυτεχνείο Κρήτης

Επίσης, θυμήθηκα το εξής: το λογότυπο 'Copy Control' αναφέρεται στο δισκάκι 'Beyond The Notes' του Jon Lord ως σήμα κατατεθέν της IFPI. Άρα, η IFPI συνεργάζεται με την Macrovision (που απορρόφησε τις άλλες εταιρείες παραγωγής κλειδωμάτων για μουσικούς δίσκους) και γνωρίζει το ζήτημα της ασυμβατότητας (για το οποίο όμως δε μας λέει κουβέντα ο κ. Στεφανάκης στην απάντησή του).

Όπως αναφέρω, είναι πανεύκολη η αντιγραφή των μουσικών αρχείων από αυτούς τους δίσκους. Προσέξτε τι γίνεται: αναγκάζεται ο νόμιμος αγοραστής του μουσικού δίσκου να σπάσει το κλείδωμα για να ακούσει αυτό που αγόρασε. Ανέφερα ότι στην πλειοψηφία τους τα tracks στα 'προστατευμένα' δισκάκια είναι WMA 96 ή 80 kbps. Αυτό ισχύει. Ακόμη και στην περίπτωση δε που ακολουθούν το ηχητικό πρότυπο του CD Digital Audio (1411 kbps, 44.1KHz δειγματοληψία, στερεοφωνικός ήχος 16μπιτος), ο Η/Υ για να παίξει το δισκάκι αναγκάζεται να ρίξει την ποιότητα σε WMA 96kbps (χειρότερο κι από mp3!!!), ενώ η ηχητική ποιότητα επιβαρύνεται έτι περαιτέρω από το ότι τα κυκλώματα διόρθωσης σφαλμάτων ανάγνωσης δουλεύουν υπερωρίες (εξ ου και τα τσικ-τσικ σε πολλά CD και DVD players...). Σε συνδυασμούς CD transport και εξωτερικού μετατροπέα, μάλλον θα πρέπει να ξεχάσετε το ενδεχόμενο ανάγνωσης του πρωτοτύπου...

Έστω όμως ότι παρακάμπτουμε την προστασία και ριπάρουμε σε υψηλής ποιότητας mp3 ή WAV. Τότε, πολύ απλά, φτιάχνουμε ένα νέο Red Book CD, πραγματικά συμβατό με τις προδιαγραφές της Philips, το οποίο πιθανώς να ακούγεται και καλύτερα απ'ό,τι θα έπαιζε το πρωτότυπο με τις ιδιοτροπίες του.

Ο χρήστης SAXOGUS2 έγραψε:
ΚΩΔΙΚΟΣ: FORMULA 1 ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΑΠΟ ΤΟΝ 'ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ'

600 EK. ΕΥΡΩ ΤΟ BUSINESS PLAN ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑ
Σύμφωνα με πληροφορίες αύριο έρχεται στον Αστέρα της Βουλιαγμένης ο γενικός δ/ντης του σιρκουί του Μπαχρέιν MARTIN WHITAKER προκειμένου να επισκεφθεί την Δευτέρα τις 2 υποψήφιες πίστες (ΟΡΧΟΜΕΝΟΥ-ΠΑΤΡΑΣ).Ο WHITAKER έρχεται(ΜΕ ΔΥΟ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ) καλεσμένος του Αβραμόπουλου και στο ολιγοήμερο ταξίδι του θα συνοδεύεται από τον πρόεδρο της ΕΛΠΑ Κο ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟ.

Σου θυμίζω ότι το δημοσίευσες στις 14 Μαΐου, όχι την 1η Απριλίου...

Ο χρήστης skullone έγραψε:
Τότε, πολύ απλά, φτιάχνουμε ένα νέο Red Book CD, πραγματικά συμβατό με τις προδιαγραφές της Philips, το οποίο πιθανώς να ακούγεται και καλύτερα απ'ό,τι θα έπαιζε το πρωτότυπο με τις ιδιοτροπίες του.

Τα κλειδωμένα δισκάκια αντιγράφονται εύκολα και χωρίς απώλειες ποιότητας ως εξής:

1. Αγοράζετε μια ψηφιακή είσοδο (TOSLINK) για την κάρτα ήχου σας. Θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε TOSLINK και όχι ομοαξονική S/PDIF γιατί οι άλλοι 'ξύπνιοι' του hardware, έχουν στην πλειοψηφία τους ομοαξονικές εισόδους στα 5V (στάθμη TTL) κι όχι στα 0.8Vp-p που λέει το πρότυπο S/PDIF... Κόστος για τη δική μου motherboard (ψηφιακή είσοδος και έξοδος) με παραγγελία μέσω της αντιπροσωπίας από την Ταιβάν 18 ευρώ.
2. Ψάχνετε ένα παλιό CD ή DVD με κλασικούς μηχανισμούς που παίζει τα κλειδωμένα δισκάκια. Είναι απλούστερο απ' ότι ακούγεται, θα έχει κάποιος γείτονας. Γενικά ό,τι δεν χρησιμοποιεί μηχανισμό CD-ROM ή DVD-ROM είναι υποψήφιο. Αρκεί βέβαια να έχει έξοδο TOSLINK.
3. Συνδέετε το CD με την κάρτα ήχου μέσω ενός καλωδίου TOSLINK. Ξεκινάτε το CoolEdit (νυν Adobe Audition) ή οποιοδήποτε άλλο πρόγραμμα ηχογράφησης. Ρυθμίζετε 44kHz, 16bit, είσοδο στη 'digital in'. Πατάτε το play στο CD, το record στο CoolEdit και πάτε για καφέ.
4. Επιστρέφοντας έχετε το δισκάκι άψογα αντιγραμμένο σε WAV στον υπολογιστή σας. Το σώζετε στον σκληρό δίσκο. Η αντιγραφή βέβαια παίρνει τόση ώρα όση είναι η διάρκεια του CD και επιπλέον έχετε ένα αρχείο με όλο τον δίσκο. Αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο χάλια.
5. Ανοίγετε το Notepad και αντιγράφετε τον παρακάτω κώδικα:

PERFORMER 'Unknown Artist'
TITLE 'Unknown Title'
FILE 'mycd.wav' WAVE
  TRACK 01 AUDIO
    TITLE 'Track01'
    PERFORMER 'Unknown Artist'
    INDEX 01 00:00:00
  TRACK 02 AUDIO
    TITLE 'Track02'
    PERFORMER 'Unknown Artist'
    INDEX 01 00:08:73

Αλλάζετε το 'mycd.wav' στο όνομα του wav σας. Προσέχετε τους χρόνους δίπλα στο INDEX 01; Αυτοί είναι οι χρόνοι σε λεπτά, δευτερόλεπτα και frames (1 frame = 1/75 sec) από την αρχή του δίσκου στους οποίους αρχίζει το track. Πάτε λοιπόν στο CoolEdit, ζητάτε να εμφανίζει τον χρόνο σε frames (το default είναι χιλιοστά του sec) και βρίσκετε που αρχίζει το κάθε κομμάτι. Τα γράφετε στο Notepad, προσθέτοντας τόσα TRACK xx AUDIO όσα χρειάζονται. Σώζετε το αρχείο με κατάληξη '.cue'
6. Ανοίγετε το Nero, ζητάτε 'εικονικό δίσκο ή αποθηκευμένο σχέδιο' (Burn Image στα αγγλικά), επιλέγετε το αρχείο cue που μόλις φτιάξατε και καίτε ένα ωραιότατ δισκάκι, πλήρως συμβατό και χωρίς απώλειες ποιότητας. Περιττό να σας πώ ότι αντιγράφεται κιόλας.

Εγώ δεν έχω αγοράσει ΠΟΤΕ κλειδωμένο δισκάκι. Μια φορά πήρε η μάνα μου καταλάθος (το αυτοκόλλητο με την τιμή ήταν έντεχνα κολλημένο πάνω από την ένδειξη προστασίας), και κόλλησε το cd player. Αλλά με την παραπάνω διαδικασία της έκανα ένα αντίγραφο και το χαίρετε.

Μποϋκοτάρετε τα κλειδωμένα δισκάκια. Αντιγράψτε τα!

Υπάρχει ακόμη ευκολότερος τρόπος.

Κατεβάζεις το Easy CD-DA Extractor (δεν δίνω διεύθυνση, γιατί παίζει να υπάρχει κανένας informer της IFPI κι εδώ μέσα), το οποίο είναι ΑΣΦΑΛΕΣΤΑΤΟ και ΝΟΜΙΜΟ και κάνεις ένα ωραιότατο ripping σε ό,τι φορμά θες (π.χ. mp3, flac - Free Lossless Audio Codec) και μετά το γράφεις σε κανονικό Red Book CD... Και τους αφήνεις να κουρεύονται.

Αν, μάλιστα, έχεις όρεξη να αποδείξεις ότι το αντίγραφο που έφτιαξες ακούγεται καλύτερα από το πρωτότυπο (το οποίο μόνον ως ελαττωματικό προϊόν πρέπει να θεωρείται), παίρνεις κάποιο από τα χρυσά άγραφα CD-R της Mobile Fidelity ($3 το ένα, αλλά δεν καταλαβαίνουν τίποτα) και το γράφεις εκεί... Κι αν είσαι πραγματικά κακός, σκανάρεις το αρχικό δισκάκι, με Photoshop σβήνεις το σηματάκι 'copy control' και τυπώνεις με τον κατάλληλο εκτυπωτή τα 'πειραγμένα' γραφικά στο αντίγραφο.

Πρέπει όμως τα περιοδικά να ενημερώσουν πια το καταναλωτικό κοινό, γιατί εδώ έχουμε πρακτικές 'bait and switch' από την IFPI και τα μέλη της: μας διαφημίζουν νέες κυκλοφορίες ως CD και μας πουλάνε, για τα ίδια λεφτά, μπελαλίδικα και υποδεέστερα (από τεχνικής απόψεως... Από καλλιτεχνικής, τα ξέρουμε πια δυστυχώς τι γίνεται) προϊόντα.

Ο χρήστης skullone έγραψε:
Κατεβάζεις το Easy CD-DA Extractor

Δεδομένου ότι τα προγράμματα του υπολογιστή είναι αυτά που προσπαθεί να εμποδίσει το αντι-αντιγραφικό, υπάρχει πάντα περίπτωση να μην δουλέψει. Ενώ η μέθοδός μου δεν κολλάρι ποτέ.

Το Easy CD-DA Extractor είναι εξαιρετικά αξιόπιστο, δεν καταλαβαίνει απολύτως τίποτα. Το ISObuster επίσης θεωρείται πάρα πολύ καλό (και φτιάχτηκε πρωτίστως για ανάκτηση δεδομένων από χαλασμένους δίσκους).

Αυτά να τα βλέπουν μερικοί-μερικοί που μιλάνε για... 'σκοτεινούς σατανιστικούς/παγανιστικούς/αθεϊστικούς κύκλους που θέλουν να πλήξουν την εκκληcία'.

Αντε παλι τα ιδια...

Κατω τα χερια απο την εκκλησια ρεεεεεεε.

Σύχρονη αφήγηση Ινδιάνου sioux (απάντηση σε κάποιον λευκό αμερικανό):

...Λες: 'Αν ο στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών σκότωνε χίλιους ινδιάνους χορευτές, δεν θα είχαμε πια προβλήματα'. Καταλαβαίνω από την γλώσσα που χρησιμοποιείς ότι είσαι 'Χριστιανός' και είσαι πρόθυμος να κάνεις οτιδήποτε για να διαδώσεις το έργο του Χριστού. Είσαι, χωρίς αμφιβολία, ένας πιστός του Σωτήρα των λευκών, αλά αρνείσαι να δεχτείς πως και οι Ινδιάνοι μπορούν να έχουν τον δικό τους 'Μεσσία'. Οι Ινδιάνοι δεν συμπάθησαν ποτέ την Χριστιανική θρησκεία όπως κηρύσσεται και εφαρμόζεται από τους λευκούς. Θέλεις να μάθεις τον λόγο γι' αυτό; Γιατί ο καλός πατέρας όλων, μας έδωσε μια καλύτερη θρησκεία - μια θρησκεία που έχει μόνο καλά και τίποτα κακό, μια θρησκεία που είναι σύμφωνη με τις ανάγκες μας. Λέτε πως αν είμαστε καλοί, υπακούμε στις δέκα εντολές και δεν κάνουμε πια αμαρτίες, θα μας επιτραπεί στο τέλος να καθίσουμε πάνω σ' έναν άσπρο βράχο και να τραγουδάμε ύμνους στο Θεό για πάντα και να κοιτάμε από ψηλά τους ειδωλολάτρες πατέρες μας, τις μητέρες, τους αδελφούς και τις αδελφές μας που θα ουρλιάζουν στην κόλαση. Δεν μπορούμε να δεχτούμε κάτι τέτοιο. Ο ηθικός κώδικας που εφαρμόζει η λευκή φυλή δεν μπορεί να συγκριθεί μ' αυτόν των Ινδιάνων. Δεν πληρώνουμε ούτε δικηγόρους ούτε ιεροκήρυκες, αλλά δεν έχουμε ούτε το 1/10 από τα εγκλήματα που έχετε εσείς. Αν ο Μεσσίας μας πραγματικά έρθει, δεν θα προσπαθήσουμε να σας φέρουμε με το ζόρι στην πίστη μας. Δεν θα δέσουμε ποτέ να κάψουμε αθώες γυναίκες στο πάσσαλο, ούτε θα κόψουμε άντρες κομμάτια τραβώντας τους με τα άλογα, γιατί αρνιούνται ν' ακολουθήσουν στους χορούς μας των Πνευμάτων. Εσείς οι λευκοί άνθρωποι έχετε έναν Μεσσία ακόμα κι αν πρέπει να πιστέψει κανείς στην ιστορία, σχεδόν κάθε έθνος είχε από έναν. Είχατε δώδεκα Απόστολους, εμείς έχουμε μόνο έντεκα και μερικοί από αυτούς είναι κιόλας στις στρατιωτικές φυλακές σας. Είχαμε ακόμη και μια παρθένο Μαρία και είναι κι αυτή στις φυλακές σας. Ανυπομονείτε να πιάσετε στα χέρια σας τον Μεσσία μας, για να τον ρίξετε κι αυτόν στα σίδερα. Ίσως να κάνετε κάτι τέτοιο, ίσως πραγματικά τον σταυρώσετε όπως κάνατε και με τον άλλο, μα δεν μπορείτε να οδηγήσετε τους Ινδιάνους στην χριστιανική θρησκεία αν δεν μολύνετε το αίμα τους με το αίμα των λευκών. Ο ουρανός του λευκού ανθρώπου είναι αποκρουστικός για την φύση του Ινδιάνου και αν η κόλαση των λευκών σας βολεύει, γιατί όχι, μπορείτε να την κρατήσετε. Σκέφτομαι ότι θα έχετε αρκετούς λευκούς παλιανθρώπους να την γεμίσετε.'