Ο χρήστης skullone έγραψε:
Οι Zeppelin είναι απαλοί. Εμείς πάμε από Rainbow, Iron Maiden, Blind Guardian, Savatage και πάνω.

Να προσθέσω:

• Balck Sabbath
• Dream Theater
• Rhapsody
• King Diamond
• Mercyful Fate
• Dio
• Judas Priest

Pink Floyd,Emerson Lake & Palmer,Hawkwind,Gentle giant,Led Zeppelin,The velvet underground,Uriah Heep,Music emporium,Eloy,Camel,Wishbone Ash,
Ειναι μερικα απο τα αγαπημενα μου συγκροτηματα.
Για τραγουδια τωρα θα πω 5-6 μονο ετσι ενδεικτικα και σε οποιον δεν τα εχει ακουσει προτεινω να τα κατεβασει..
Uriah Heep- Salisbury απο το ομωνυμο αλμπουμ.Πολυ μπροστα για την εποχη του...
Pink Floyd- Carefull with that axe Eugene απο το Umma gumma live.Ο Sid στα κεφια του και ο ορισμος της ψυχεδελειας....
Εmerson Lake and Palmer Tarkus mendley απο το αλμπουμ Tarkus.20 λεπτα αυτοσχεδιασμου με συνεχεις εναλαγες ρυθμου.Απιστευτο.
Wishbone Ash- Leaf and stream απο το αλμπουμ Argus.Το καλυτερο κιθαριστικο διδυμο της Αγγλιας.
Camel-Never let go απο το πρωτο τους αλμπουμ.
Τhe velvet underground&Nico-Heroin Το τραγουδι δεν χρειαζεται συστασεις καθοτι αρκετα γνωστο.Το εξωφυλο με την μπανανα που την ξεφλουδιζες ηταν εμπνευση tou Andy Warhol .
Αυτα τα ολιγα.....

Ο χρήστης titsataki έγραψε:

H βαση του ολου θεματος ειναι οτι το ενδιαφερον για την αυτοκινηση μας ενωνει. Γιαυτο ειμαστε εδω στο φορουμ.

Τωρα βεβαια το ενδιαφερον για την αυτοκινηση μπορει να επικεντρωνεται στο τι οδηγαμε και ποσο 'φοβερο και τρομερο' ειναι και ποσο 'καλυτερο' ειναι απο ολα τα αλλα. Που φυσικα μας κανει να αισθανομαστε ποσο φοβεροι και τρομεροι ειμαστε και ποσο καλυτεροι απο ολους τους αλλους.

Επισης υπαρχουν ατομα που δεν μπορουν να συγκρατηθουν οταν θυμωνουν (και γραφουν πραγματα που οχι μονο δεν τους τιμουν αλλα επισης τους κανουν να χανουν υποσταση). Η γνωμη καποιοου θυμωμενου να φωναζει και να βριζει μετραει πολυ λιγωτερο απο την γνωμη καποιου που μπορει λογικα να απαντησει και να συζητησει. (Δεν ειπαμε οτι να θυμωνει κανεις ειναι κακα ανθρωποι ειμαστε αλλα εκει πρεπει να σταματαει). Οταν ειμαι θυμωμενος παντα σκεφτομαι αν παρω μια αποφαση τωρα 99,9% θα ειναι λαθος. Οποτε προτιμω να ασχολουμαι με κατι αλλο για μια ωριτσα και μετα αν πραγματικα θελω παιρνω την αποφαση με πολυ πιο ηρεμο τροπο.

Ξανα υπαρχουν λογοι που ειμαστε εδω στο φορουμ. Η αυτοκινηση το οτι ειναι ενα Ελληνικο φορουμ ειναι μερικοι απο τους δικους μου λογους.

Νικος

Μπράβο Νίκο. Έχεις απόλυτο δίκιο. Πολύ σωστή η τοποθέτηση σου και μακάρι να την ασπαζόταν όλοι όσοι χρησιμοποιούν το φόρουμ, τους αρέσει αυτή η επικοινωνία και θέλουν να εξελιχθεί και να μεγαλώσει σωστά, προσφέροντας στα μέλη εκτός από γνώση και προβληματισμό, μια ξεκάθαρη θέση για το τι σημαίνει αυτοκίνηση.

Ο χρήστης takiskoym έγραψε:
Εγώ θα παραμείνω πιστός στους:

Ian Paice - drums
Roger Glover - bass
Richie Blackmore - lead guitar
John Lord - keyboards
Ian Gillan - vacals

Shades Of Deep Purple (1968)
The Book Of Taliesyn (1969)
Deep Purple (1969)
In Rock (1970)
Fireball (1971)
Machine Head (1972)
Who Do We Think We Are? (1973)

Σε μιά απο τις εμφανίσεις τους στο London Paladium, οι ενυσχιτές Marchal συνολικής ισχύος 2KW απέδωσαν κάπου στα 105db με αποτέλεσμα να λοιποθυμίσουν κάπου 5-7 άτομα απο τους θεατές.

Τάκης!

Το Shades ήταν τελείως ποπ. Δεν ήταν σε καμία περίπτωση τόσο καλός δίσκος. Το The Book Of Taliesyn και το Deep Purple ήταν γενικά καλοί δίσκοι, με τον δεύτερο να είναι σημαντικά καλύτερος. Πρέπει όμως να σου κάνω δυο διορθώσεις. Στους προαναφερθέντες δίσκους τραγουδιστής ήταν ο Rod Evans και μπάσο έπαιζε o Nic Simper (Fender Jazz Bass έπαιζε - ο Glover έπαιζε Rickenbacker 4001, όπως ακριβώς και ο Lemmy Kilmister των Motorhead). Επίσης, οι δίσκοι αυτοί, που έβγαλε η πρώτη αυτή σύνθεση των Purple (Deep Purple Mk. I) αναφέρονται ως εκδοθέντες το 1968.

Από εκεί κι έπειτα, οι Eloy δεν με εντυπωσίασαν. Στο Ummagumma, ο Barrett είχε ήδη εκδιωχθεί από το συγκρότημα, λόγω του ότι τα πολλά ναρκωτικά του προκάλεσαν ψυχασθένεια. Κιθάρα έπαιζε ο Gilmour. Άλλωστε και η όλη τεχνοτροπία φωνάζει Gilmour. Ο Barrett ποτέ δεν είχε τόσο καλή τεχνική, ούτε ήταν ποτέ σε θέση - απ'τα πολλά ναρκωτικά που έπαιρνε (και μιλάω για τρελά κοκτέιλ ναρκωτικών: ηρεμιστικά Mandrax, μαριχουάνα, χασίσι, ηρωίνη, LSD, ΟΛΑ μαζί σε τρομακτικές ποσότητες, ειδικά αν αναλογισθεί κανείς την εύθραυστη σωματική του κράση) να παράξει κάτι που να είναι τόσο συνεχές και με το ένα του κομμάτι να συνδέεται με το άλλο. Επίσης, οι μελωδικές γραμμές του Barrett ήταν πάντα μάλλον κατατονικές - όταν υπήρχαν. Επίσης, ΔΕΝ ήταν ο Barrett που ξεκίνησε το 'Space Rock'. Όπως είχε αποκαλύψει σε παλιά συνέντευξή του ο Roger Waters, ο Barrett δεν είχε καμία σχέση με διάστημα και τέτοια πράγματα. Περισσότερο του άρεσαν ρομαντικοί ποιητές κλπ (π.χ. Hillaire Belloc), ενώ τα μόνα τραγούδια του που είχαν σχέση με το διάστημα ήταν το κωμικό 'Astronomy Domine' και το 'Interstellar Overdrive'. Οι δε στίχοι που έγραφε συνήθως δεν είχαν νόημα, πλην κάποιων εξαιρέσεων ('Bike', 'See Emily Play', 'Arnold Layne', 'Jugband Blues' - σ'αυτό μάλιστα ουσιαστικά ομολογεί ότι δεν είναι στα λογικά του). Ήδη από το 'More' (που βγήκε πριν το Ummagumma) τον είχε αντικαταστήσει ο Gilmour.

Ο χρήστης skullone έγραψε:

Εγώ θα παραμείνω πιστός στους:

Ian Paice - drums
Roger Glover - bass
Richie Blackmore - lead guitar
John Lord - keyboards
Ian Gillan - vacals

Shades Of Deep Purple (1968)
The Book Of Taliesyn (1969)
Deep Purple (1969)
In Rock (1970)
Fireball (1971)
Machine Head (1972)
Who Do We Think We Are? (1973)

Σε μιά απο τις εμφανίσεις τους στο London Paladium, οι ενυσχιτές Marchal συνολικής ισχύος 2KW απέδωσαν κάπου στα 105db με αποτέλεσμα να λοιποθυμίσουν κάπου 5-7 άτομα απο τους θεατές.

Τάκης!

Το Shades ήταν τελείως ποπ. Δεν ήταν σε καμία περίπτωση τόσο καλός δίσκος. Το The Book Of Taliesyn και το Deep Purple ήταν γενικά καλοί δίσκοι, με τον δεύτερο να είναι σημαντικά καλύτερος. Πρέπει όμως να σου κάνω δυο διορθώσεις. Στους προαναφερθέντες δίσκους τραγουδιστής ήταν ο Rod Evans και μπάσο έπαιζε o Nic Simper (Fender Jazz Bass έπαιζε - ο Glover έπαιζε Rickenbacker 4001, όπως ακριβώς και ο Lemmy Kilmister των Motorhead). Επίσης, οι δίσκοι αυτοί, που έβγαλε η πρώτη αυτή σύνθεση των Purple (Deep Purple Mk. I) αναφέρονται ως εκδοθέντες το 1968.

Από εκεί κι έπειτα, οι Eloy δεν με εντυπωσίασαν. Στο Ummagumma, ο Barrett είχε ήδη εκδιωχθεί από το συγκρότημα, λόγω του ότι τα πολλά ναρκωτικά του προκάλεσαν ψυχασθένεια. Κιθάρα έπαιζε ο Gilmour. Άλλωστε και η όλη τεχνοτροπία φωνάζει Gilmour. Ο Barrett ποτέ δεν είχε τόσο καλή τεχνική, ούτε ήταν ποτέ σε θέση - απ'τα πολλά ναρκωτικά που έπαιρνε (και μιλάω για τρελά κοκτέιλ ναρκωτικών: ηρεμιστικά Mandrax, μαριχουάνα, χασίσι, ηρωίνη, LSD, ΟΛΑ μαζί σε τρομακτικές ποσότητες, ειδικά αν αναλογισθεί κανείς την εύθραυστη σωματική του κράση) να παράξει κάτι που να είναι τόσο συνεχές και με το ένα του κομμάτι να συνδέεται με το άλλο. Επίσης, οι μελωδικές γραμμές του Barrett ήταν πάντα μάλλον κατατονικές - όταν υπήρχαν. Επίσης, ΔΕΝ ήταν ο Barrett που ξεκίνησε το 'Space Rock'. Όπως είχε αποκαλύψει σε παλιά συνέντευξή του ο Roger Waters, ο Barrett δεν είχε καμία σχέση με διάστημα και τέτοια πράγματα. Περισσότερο του άρεσαν ρομαντικοί ποιητές κλπ (π.χ. Hillaire Belloc), ενώ τα μόνα τραγούδια του που είχαν σχέση με το διάστημα ήταν το κωμικό 'Astronomy Domine' και το 'Interstellar Overdrive'. Οι δε στίχοι που έγραφε συνήθως δεν είχαν νόημα, πλην κάποιων εξαιρέσεων ('Bike', 'See Emily Play', 'Arnold Layne', 'Jugband Blues' - σ'αυτό μάλιστα ουσιαστικά ομολογεί ότι δεν είναι στα λογικά του). Ήδη από το 'More' (που βγήκε πριν το Ummagumma) τον είχε αντικαταστήσει ο Gilmour.

Κώστα, γιατί ανακάτεψες Deep Purple και Pink FLoyd μαζί?

Ο χρήστης GeorgeTabs έγραψε:
Μα τι μπούρδες ακούτε!!!
ΖΗΤΩ Ο ΡΟΥΒΑΣ ΡΕ!!!!
Αλλά όταν ο Θεός μοίραζε γούστα κάποιοι είχαν ΗΔΗ αρχίσει να ξαφρίζουν ό,τι βρεθεί πάνω στη σούβλα!!!!
Να μου χαθείτε!!

Ποιος Ρουβας κυριε Δεκα-εννεα. ΝΑΣΟΣ ΠΑΤΕΤΣΟΣ.
Και οποιοι δεν τον ξερουν να ρωτησουν τους γονεις η καλυτερα τους παπουδες τους.

Γιατί έκανα την απάντησή μου 2 σε 1! Επιπλέον, μ'αρέσουν και τα δυο συγκροτήματα.

Ο χρήστης GeorgeTabs έγραψε:
Μα τι μπούρδες ακούτε!!!
ΖΗΤΩ Ο ΡΟΥΒΑΣ ΡΕ!!!!
Αλλά όταν ο Θεός μοίραζε γούστα κάποιοι είχαν ΗΔΗ αρχίσει να ξαφρίζουν ό,τι βρεθεί πάνω στη σούβλα!!!!

Να μου χαθείτε!!

Ρε τι κάνει τελικά ο Ελληνικός Στρατός σε αγνά και άδολα παιδιά!!
Εμ βέβαια κυρ δεκανέα μας!...Αν δεν ξαφρίσεις απο την σούβλα θα σε τρελάνει η πείνα..και θα καταλήξεις να ακούς Ρουβά!! (πσσσ..τι είπα πάλι ο φιλόσοφος?!!!

Για εξηγήστε μου γιατι δεν 'κουμπωνουν' Zeppelin,ZZ top,AC/DC,Uriah Heep,Chicago,Jefferson Airplane (οχι Starship)???!!!Τα ακούω όλα και είμαι καλάααα!!!

Τι λες για Captain Beefheart;

Skullone το Astronomy domine ειναι το πρωτο τραγουδι και μετα ειναι το carefull with that axe στο ummagumma live.Γιατι ειναι κωμικο?Ειναι και αυτο ενα δειγμα και αριστο θα ελεγα ψυχεδελειας.
Μην κρινεις απο τα ναρκωτικα γιατι ολοι επερναν εκεινη την εποχη..Οι συνθηκες το απαιτουσαν.Πειραματιζονταν με τα ναρκωτικα και ενιοτε ειχαν και εμπνευσεις.
Εχουμε ξεχασει και τους Jethro tull.Ian Anderson δεν ελεγαν τον αρχηγο και φλαουτιστα τους???

Το Astronomy Domine είναι κωμικό ακριβώς επειδή αποτελεί σάτιρα των φτηνιάρικων σειρών και ταινιών επιστημονικής φαντασίας εκείνης της εποχής (έχει μάλιστα και μια αναφορά και στον Dan Dare, ήρωα κόμικ επιστημονικής φαντασίας).

Ο Barrett το είχε παραξηλώσει με τα ναρκωτικά. Ήταν πραγματικά απίστευτες οι εμφανίσεις τους σε εκπομπές όπως εκείνη του Ed Sullivan και, αν δεν με κερατώνει η μνήμη μου, του Pat Boone. Φαντάσου τώρα να παίζουν playback και ο Syd να είναι τόσο μαστουρωμένος που να μην ανοιγοκλείνει καθόλου το στόμα του... Ή ο παρουσιαστής να ρωτάει τις πιο ηλίθιες ερωτήσεις που μπορείς να φανταστείς και ο Syd ή να κοιτάει το κενό ή να απαντά στο στυλ 'it's gettin' heavy, innit?' ή, ακόμα πιο σουρρεαλιστικά, να έχει προχωρήσει η συνέντευξη χωρίς να έχει πει τίποτα και ξαφνικά, σε κάθε καινούργια ερώτηση, να απαντά σε ερωτήσεις που του έγιναν κάποια λεπτά πριν!!!

Οι Jethro Tull συνεχίζουν ακόμα ακάθεκτοι και αρχηγός είναι πάντα ο Ian Anderson.