Ο χρήστης JimClark έγραψε:

Γνώριμα μέρη!
Τελικά από χωματόδρομο τι παίζει σε αυτή τη διαδρομή; Μετά το 21.9 έχει ή πας από άλλη διαδρομή;

Θα πλατειάσω λίγο. Στο χάρτη φαινόταν άσφαλτος. Κακώς. Ερχόμουν από Γαλαξίδι και είπα να μην ανέβω από αυτόν το δρόμο. Αυτόν τον ήθελα για το κατέβασμα (όλο άσφαλτος, και πανέμορφα τοπία). Οπότε είπα Ελευθέριανη Πόδος για το πήγαινε.

Έχοντας φάει φρικη με το τούβλο που κατάπιε το φιέστα=> σπάσιμο παρμπριζ + ταλαιπωρία από μπουρίνι, ως την Ελευθέριανη κ λίγο μετά ο βατός χωματόδρομος ήταν περιπέτεια, αλλά μας φάνηκε κάπως. Ο ήλιος έπεφτε, και είχαμε 10 χμ ως την άσφαλτο. Μέχρι την Ελευθέριανη ήταν έτσι, δηλαδή αρκετά όμορφα με πατημένο χωματόδρομο αλλά μετά, λίγο πριν το χωριό Πόδος, αρχίσαν τα νεροφαγώματα, ισορροπίες του αμαξιού σε 2 ρόδες διαγώνια, κατέβασμα για καθάρισμα δρόμου από τις χοντρές πέτρες.

6μιση, μέσα Νοέμβρη μήνα, πού να γυρίσεις πίσω για εναλλακτική διαδρομή;...

Φτάνουμε στον Πόδο, 1 καμινάδα να καπνίζει, βλέπω άσφαλτο, και άσφαλτο είχαν μόνο τα 100 μέτρα πριν και τα 100 μέτρα μετά το χωριό.

Τελικά, μετά ακόμα 2 χμ μαρτυρικού κροκαλόδρομου, φτάσαμε στο ασφάλτινο κομμάτι Άνω Χώρας προς Αμπελακιώτισσα, καταλήγοντας στην Άνω χώρα. Για την ιστορία, μείναμε στο crystal Mountain (προτείνεται ανεπιφύλακτα), και ήμασταν εγώ με τη κοπέλα, ο ιδιοκτήτης (ο Βασίλης που είναι και τρομερός σεφ) και μια γκουβερνάντα. Η ξεκούραση ήταν επικών διαστάσεων. Του '10 το Νοέμβρη όλα αυτά.

Περιπέτεια.
Τη διαδρομή που έβαλες (μέχρι Άνω Χώρα) την έχω κάνει αρκετές φορές. Το ερώτημα είναι, αν συνεχίσω από Άνω Χώρα προς Αμπελακιώτισσα-Περδικόβρυση-Αράχοβα και συνεχίσω στη διαδρομή σου θα συναντήσω χωματόδρομο;

Η απάντηση είναι οτι δε το γνωρίζω. Στην Αμπελακιώτισσα δεν πήγαμε για να ξέρω αν συνεχίζει ο δρόμος. Αλλά!

Αντίθετα κάναμε τη διαδρομή Άνω Χώρα, Κάτω Χώρα, Κρυονέρια και βγήκαμε μέσα στη Περδικόβρυση όπου και μετά πήγαμε από την Ευηνόλιμνη προς τα πάνω. Στη διαδρομή αυτή έχει γύρω στο 1- 1.5 χμ βατού χωματόδρομου. Είχαμε περάσει υποβροχή και δεν συνάντησα καμιά δυσκολία παρ'ότι χαμηλός.

Κάτω Χώρα προς Κρυονέρια
Φώτο 1 λινκ
και λίγο πιο κάτω

Είχε νερό με το τουλούμι και δυσκολεύτηκα πολύ να τραβήξω περισσότερες φώτος.

Έλεγα να τον αποφύγω αυτό τον δρόμο (Κρυονέρια-Περδικόβρυση), αν και με βολεύει καλύτερα. Το '10 που πήγα και εγώ είχε πολλά σπασίματα αν και είναι καινούριος δρόμος.
Μάλλον θα το επιχειρήσω αυτό το καλοκαίρι γιατί αναγκάζομαι και κατεβαίνω Ναύπακτο, άσε που το έχω βαρεθεί.

Thanx για τις πληροφορίες.

JimClark πέρασες από ιερά χώματα!
Από την Ποκίστα ήταν ο παππούς μου, λίγο πριν το κέντρο του χωριού. Απίστευτες αναμνήσεις από τα μέρη, οδηγικές ή μη.
Με συγκίνησες πανάθεμά σε...

Εντιτ: στη φωτό της Ποκίστας που έβαλες αχνοφαίνεται το πέτρινο σπίτι του παππού.

Ξενοφώντα τις επόμενες μέρες θα βρίσκομαι μάλλον Θεσπρωτία και στον γυρισμό λέω να κάνω ένα πέρασμα από τα χωριά νότια του Μετσόβου. Ποια διαδρομή προτείνεις; Καλαρρύτες -> πέρασμα Μπάρου -> κατέβασμα στην περιοχή των Τρικάλων και μετά Δολιανά -> Μετέωρα ή μήπως Μέτσοβο -> Ανήλειο -> Χαλίκι -> Δολιανά -> Μετέωρα;
Σκέφτομαι ότι το δεύτερο μάλλον είναι πιο εύκολο και δεν θα χρειαστεί να διανυκτερεύσω στην περιοχή, δεν ξέρω όμως κατά πόσο αξίζει το πρώτο... Και επίσης πόσο βατοί είναι οι συγκεκριμένοι δρόμοι, αλλά αυτό μάλλον θα το ανακαλύψω στην πορεία

Aν δεν έχεις πάει ποτέ Καλαρρύτες είναι must

Καλαρρύτες δεν έχω πάει αλλά από μια ματιά που έριξα για διαμονή, μου φάνηκε καθαρά χειμερινός προορισμός. Θα προτιμούσα να πήγαινα στην περιοχή τώρα μόνο για το πέρασμα και σε κάποια άλλη φάση (φθινόπωρο ή χειμώνα) να πάω για να μείνω κιόλας.
Εντωμεταξύ γνωστός μου πήγε τον χειμώνα που μας πέρασε Καλαρρύτες, και κάτι το μη ενημερωμένο GPS (τον έβγαζε σε χωματόδρομους), κάτι το γεγονός πως δεν υπήρχε ψυχή στα χωριά της περιοχής την ώρα που περνούσε (βράδυ καθημερινής, χειμώνα), έκανε κανένα 4ώρο να φτάσει από Γιάννενα Καλαρρύτες!!! + ότι μου λέει ότι παίζει πολύ στροφή στην περιοχή!

Και εγώ προς την πρώτη διαδρομή κλίνω. Απλά να θυμάσαι στο κατέβα από τον μπάρο ως το Χαλίκι ειναι 9-10 χμ χωματόδρομος, αλλά βατός. Τον πέρασα απροβλημάτιστα, πλην σιγά.

Και το Χαλίκι Μέτσοβο είναι καλό, αλλά το Ανθούσα Δολιανά Καστανιά, τώρα το καλοκαίρι, είναι πραγματική ευλογία.

Κάτι τέτοιο. Φώτο να δούμε ε;

Edit: όσον αφορά τους χωματόδρομους, έτσι γυρνάς ασφαλώς με άσφαλτο προς Γιάννενα, είναι ο συντομότερος δρόμος. Το κομμάτι όμως Παλαιοχώρι προσήλιο είχε ΤΡΟΜΕΡΕΣ κατολισθήσεις πριν 2 χρόνια και πάσχει έκτοτε. Τώρα δε θα υπάρχει πρόβλημα. Ενδεικτικά μια φώτο εδώ από τη διαδρομή, (λίγο έξω από το Πετροβούνι). Δεξιά ο ορεινός όγκος του Λάκμου που 'πάνω' του βρίσκεται ο Μπάρος. Λίγο πιο δεξιά αν τραβούσα, θα φαινόταν.

Άψογος Αυτή ακριβώς την διαδρομή εννοούσα. Για το κομμάτι Ανήλειο-Ανθούσα, το είχα σκεφτεί γιατί είχα δει κάποια πολύ ωραία τοπία στο κομμάτι γύρω από το Χαλίκι με διαρκή εσσάκια. Αν με το καλό κατέβω τον Μπάρο ίσως πεταχτώ και μέχρι το Χαλίκι, δίπλα φαίνεται να είναι. Για τον χωματόδρομο ελπίζω να μην έχει αλλάξει κάτι, το αυτοκίνητο θα είναι ένα Fiesta σα το δικό σου, απλά 1.4 και όχι χαμηλωμένο.
Φωτογραφίες θα δείτε αλλά μη περιμένεις και πολύ καλλιτεχνία, τουριστικές τις βλέπω περισσότερο.

Ευχαριστώ και πάλι για τις αναλυτικές οδηγίες!

Χμμ. Διάφορα σημεία της Ελλάδος εξιχνιάστηκαν τις προηγούμενες ημέρες. Το μέλος Comissar, γνώστης νομών Καβάλας και Γρεβενών σφύριξε τη νέα άσφαλτο Δοτσικού Επταχωρίου. Παρθένα φύση, πραγματικά υπο-του-μηδενός κίνηση σε καθημερινές και με εναλλακτική προς Σαμαρίνα.

Αυτή τη στιγμή είναι 16 χιλιόμετρα οδηγικού μάννα, με απίστευτα τοπία, στροφές, περάσματα, ανηφοροκατηφόρες (σε σημεία είδα ως και 180 στο gps). Το μόνο 'μπελαλίδικο' της κατάστασης είναι τα κουράδια πάνω στο δρόμο από μέγεθος ελιάς ως μπρικέτα από κατσίκια ως αγελάδια Εικόνες; Θα επιδιώξω χειμερινό πέρασμα και οι Άλπεις δε θα έχουν να ζηλεύουν κ πολλά.

Άριστη. Σύντομα θα ξαναπεραστεί 'σβέλτα' αν επιτρέπουν οι καταστάσεις.

Επίσης, ως την Παρασκευή θα γράψω και τη Σαμαρίνα. Βόρεια Γρεβενών (Δήμοι Ηρακλεωτών, Κοσμά Αιτωλού, και Δοτσικό - Σαμαρίνες κτλ) με λίγο γεύση από Βόιο Κοζάνης με πέρασμα πάνω από το Σμόλικα και κατάληξη έξω από την Κόνιτσα. Και λίγο πολύ αυτό συνοψίζει τα 8 διαφορετικά ευρύτερα περάσματα που έχει κανείς για να πάει από Θεσ/νίκη Γιάννενα, πλην ενός. Μέσω Νεστόριου. ( )

ρε συ jimclark.

Βολταρεις που βολτάρεις, φωτογραφίζεις και γράφεις. Χρόνο μετά τα φωτοβολταϊκά έχεις. Δεν το κάνεις ενα βιβλίο ολο αυτό να το πουλήσεις να βγάλεις και κανα χαρτζιλίκι για τις βενζίνες.

Driving greece κιετσ. Χαρτες, κακό, φωτο καλές, κείμενα και στα αγγλικά κλπ. Και κανα website + εκδόσεις για ιπαντ kindle.

αντε επιτέλους αυτή η σαμαρίνα

Ίσως θα έχετε βαρεθεί τις προς Ήπειρο διαδρομές μου. Ορίστε λοιπόν, πάρτε άλλη μια.

Ε, δε γίνεται να μη γίνει λόγος για αυτό το πέρασμα. Σαμαρίνα είναι αυτή (και ο rx drifter αδημονεί). Και πριν από τη Σαμαρίνα τα βόρεια του νομού Γρεβενών. Πολλές διαφορετικές «αποχρώσεις» δρόμου, καθώς και φυσικού σκηνικού. Από τα καταπράσινα λειβάδια και τις πεδινές καλλιέργειες στα Γρεβενά, συνεχίζοντας στα πετρώδη λοφάκια στα σύνορα με τη Νοτιοδυτική Κοζάνη (διαμερίσματα Βόιου), στα άκρως αλπικά περάσματα στη ράχη της Βασιλίτσας και του Σμόλικα. Ίσως θα έπρεπε να τις χωρίσω σε 2 διαδρομές. Αλλά αφού η μία αρχίζει εκεί που τελειώνει η άλλη, όπως και με την αμέσως προηγούμενη.

Διαδρομή με αρκετά σημεία που θα σας κάνει να ξεχάσετε τι σημαίνει φύση και να θέλετε να το «πατήσετε», αλλά, συνάμα με πάρα πολλά σημεία που μπορείς να απολαύσεις τοπίο, θέα και δρόμους με τον δικό μου τρόπο που πολλοί έχουν εκτιμήσει.

16. Βόρεια Γρεβενά και πέρασμα Σαμαρίνας

Χάρτης διαδρομής

Η διαδρομή αρχίζει από την έξοδο της Εγνατίας προς Σιάτιστα σε υψόμετρο (670m). Με κατεύθυνση προς Δύση είναι η έξοδος πριν αυτήν της Καστοριάς. Βγαίνουμε στην παλιά Ε.Ο. Κοζάνης Γρεβενών. Στο (0.5) στρίβουμε αριστερά σε τραχιά, αλλά αποδεκτή άσφαλτο για τα πρώτα μέτρα. Οδήγηση μετρημένη λόγω της πιθανότητας για αστυνόμευση. Στο (3.5) στρίβουμε αριστερά και ξανά προσεγγίζουμε τροχιά παράλληλη της Εγνατίας οδού.

Ήδη από αυτό το σημείο και έχοντας «φάει» την ξεραΐλα του νομού Κοζάνης στο κομμάτι της Εγνατίας, το τοπίο αλλάζει έχοντας μπει στο νομό Γρεβενών, με αρκετές εκτάσεις καλλιεργειών και χαμηλή βλάστηση. Τα δύο χρώματα που χαρακτηρίζουν αυτή τη «φάση» της διαδρομής είναι το γόνιμο γήινο χρυσο-καφέ και το πράσινο [Εικ. 02]. (6.8 ) και περνάμε από τη Γέφυρα του Αλιάκμονα.

Ο δρόμος έχει αρκετές ανωφέρειες και κατωφέρειες καθώς και παρατεταμένες καμπές. Αυτό το σημείο, ως και για δέκα χιλιόμετρα η διαδρομή «χάνεται» κάπως από τον πολιτισμό και προδιαθέτει για στρίψιμο βλέπε φώτο κάτω. Στο (10.6) είμαστε δίπλα από την Εγνατία, επιβλητική με τις γέφυρές της. Στο (11.9) περνάμε την έξοδο Εγνατίας για Ταξιάρχη συνεχίζοντας την πορεία μας.

(15.9) και διασταύρωση (που δεν παίρνουμε) προς τα χωριά του Δήμου Ηρακλεωτών. Κιβωτός, Άγιος Γεώργιος, Κληματάκι. Χωρίς να έχουν κάτι το ιδιαίτερο είναι όμορφα για ένα πέρασμα, καθώς το κυρίως οδικό δίκτυο που τα συνδέει είναι σε πολύ μάχιμη κατάσταση. Εμείς συνεχίζουμε ίσια. (16.5) και κατεβαίνουμε σε υψόμετρο κάπως (550m), προσοχή σε μπάλωμα του δρόμου. Τα πράσινα λειβάδια γαργαλάνε το μάτι [Εικ. 05] καθώς φτάνουμε στο χωριό Βατόλακκος. Στο τέλος του οποίου υπάρχει βενζινάδικο. Προτείνεται επαρκής ανεφοδιασμός πριν την εξόρμηση στα βουνά.

Περάσματα από αγρούς, έπειτα στο (22.9) φτάνουμε στο χωριό Μυρσίνη, και στο (23.9) στην έξοδο του χωριού περνάμε πάνω από την Εγνατία. (24.7) και περνάμε την έξοδο για Μικρό Σειρήνιο. Προσέγγιζουμε τα Γρεβενά οδηγώντας δίπλα στην Εγνατία πάλι, μέχρι το (27.6), όπου και στρίβουμε δεξιά.

Νέα ασφαλτόστρωση, φώτο πάνω και πέρασμα από ένα σημείο που το τοπίο αλλάζει με θέα σε καλλιέργειες πάνω σε ανωφέρειες κατωφέρειες. Αν περάστε ανοιξιάτικους μήνες το πράσινο είναι πραγματικά χαλαρωτικό και επιβλητικό. Δέντρα στη μέση του πουθενά δίνουν την ευκαιρία για διαφορετικά μινιμαλιστικά τοπία, μοναδικά κατ’ εμέ σε όλη τη βόρεια Ελλάδα.

(31.7) και φτάνουμε στο Μέγα Σειρήνιο (650m). Συνεχίζουμε, μέσα στο χωριό στο (32.3) στρίβουμε αριστερά προς Αμυγδαλιές. Προσοχή στο (32.7) για χαλάσματα στην άσφαλτο. Η πορεία μας ανηφορίζει καθώς στα δεξιά μας βλέπουμε το γνωστό pattern χρυσο-καφέ – πράσινου και στα αριστερά μας το σκαμμένο ανάγλυφο από ρεματιές. Στο (34.1) οι φώτο από την πορεία της διαδρομής προς Αμυγδαλιές [Εικ. 08 και [09]](http://static.panoramio.com/photos/1920x1280/70576715.jpg)

(36.3) και προσοχή σε διασταύρωση – ένωση δρόμων. Συνεχίζουμε ίσια και στο (38.0) φτάνουμε στις Αμυγδαλιές (850m) [Εικ. 11]. Μέσα στο χωριό βρίσκουμε διασταύρωση, στρίβουμε αριστερά. (Επίσης, σιγά σιγά στις σχάρες για τα όμβρια ύδατα). Στο τέλος του χωριού υπάρχει χώρος αναψυχής (αξέχαστο το ουράνιο τόξο στο σημείο)...

...και σε σημεία έπειτα μπορούμε να απολαύσουμε τη θέα προς τα βουνά της Κοζάνης, (κυρίως οι ορεινοί όγκοι του Άσκιου και του Βούρινου) στο (41.0) [Εικ. 13 και [14]](http://static.panoramio.com/photos/1920x1280/70576822.jpg)

Η ανάβαση συνεχίζεται μέχρι τα (950m) και στο σημείο (41.6), στρίβουμε αριστερά, προς Αηδόνια. Ο δρόμος κατηφορίζει. Δαιμονισμένη (σε σημείο ανατριχίλας) κατάβαση μέσα από όμορφο τοπίο στην ενδοχώρα του νομού Γρεβενών μας οδηγεί, στο (45.3) σε διασταύρωση μεταξύ Αηδονιού και Δασακίου. Πάλι αριστερά, προσοχή στη φουρκέτα.

Εκ νέου κατέβασμα (με φουρκέτες δίπλα από ένα ποταμάκι που γράφει τις δικές του φουρκέτες [Εικ. 16]) και ανέβασμα στο χωριό Αηδόνια. Ήρεμο κτηνοτροφικό (συνεπώς προσοχή για εκτεταμένες αποθέσεις γλιστερού αγροτικού υλικού στο δρόμο και σκυλιά) χωριουδάκι που περνάμε. Στο (49.7) περίεργη διασταύρωση, επιλέγουμε αριστερή – ανηφορική πορεία για να χαθούμε ακόμα περισσότερο. Ο δρόμος εδώ έχει τίμια «τραχιά» άσφαλτο χωρίς πολλά πολλά χαλάσματα και η κίνηση είναι μηδαμινή σχεδόν όλο το χρόνο. Αγάπη για B-roads.

Στο (53.6) είμαστε στις Κυδωνιές Γρεβενών (900m). Προσοχή σε βαθιά σχάρα στην είσοδο του χωριού. (55.0) και διασταύρωση όπου συνεχίζουμε ευθεία, προς Κριμήνι, Ροδοχώρι. Όπως καταλαβαίνετε, αν βρεθείτε χωρίς χάρτη, gps παραείναι εύκολο να χαθείτε. (55.5) και ξανά νέα διασταύρωση, αυτή τη φορά προς δεξιά.

Σε αυτό το σημείο η βλάστηση έχει αλλάξει σε φυλλοβόλα δέντρα, τα οποία δίνουν όμορφες εικόνες το φθινόπωρο. Καλωσήρθατε σε ένα όμορφο κομμάτι του νομού Κοζάνης, στα χωριά κοντά στο όρος Βόιο, του οποίου οι διαδρομές θα αναλυθούν αργότερα.

Η καλής ποιότητας άσφαλτος και το στροφάτο της υπόθεσης με την μηδενική κίνηση προδιαθέτουν για σβέλτες μετακινήσεις. (59.7) και έχουμε κατηφορίσει στη διασταύρωση (στρίβουμε αριστερά) προς Κριμήνι (700m). Δεξιά το Ροδοχώρι. Στο Κριμήνι φτάνουμε στο (60.7). Όμορφο χωριουδάκι με καλοδιατηρημένα σπίτια με πλακόστρωτο καλντερίμι. (63.5), τοξωτό γεφυράκι χωράει ένα αμάξι (ποτέ δεν ήταν πρόβλημα αυτό, σε τόσο έρημη περιοχή).

Επόμενο χωριό, στο (65.7) η Λούβρη. (66.3) Με φόντο την Πίνδο [Εικ. 20]. Η φυλλοβόλα βλάστηση συνεχίζεται και εδώ. Ο δρόμος συνεχίζει και στο (69.5) βγαίνουμε στην Π.Ε.Ο. Κοζάνης – Ιωαννίνων, στο ύψος μετά το Τσοτύλι. Με λίγο fast forward καθώς ο δρόμος έχει παρουσιαστεί σε άλλη διαδρομή και δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον (και λόγω χάραξης και λόγω ποιότητας οδοστρώματος) περνάμε το χωριό Μόρφη στα (83.1) και μετά την Αγία Σωτήρα στο (87.9) βγαίνουμε στη διασταύρωση προς Δίλοφο.

Περνάμε πάνω από τη ξύλινη γέφυρα. Κοφτές στροφές στη συνέχεια. Στο τοπίο κυριαρχούν οι πέτρινοι όγκοι [Εικ. 21], γνωστή εικόνα του όρους Βόιου με λίγα δέντρα ποώδη βλάστηση. Σε σημεία, (92.0) η διαδρομή γίνεται στενή και περνά μέσα από δέντρα και δίπλα από ποταμάκια [Εικ. 22] και σε λίγη απόσταση περνάμε έξω από το γραφικό χωριό του Δίλοφου. [Εικ. 23]

Στο (93.6) φτάνουμε στο μέγιστο υψόμετρο ως εδώ στη διαδρομή στα 1000κάτι μέτρα ψηλά και ξαναμπαίνουμε στο νομό Γρεβενών. Προσοχή σε σκυλιά που φυλάνε κοπάδια και άλλα όμορφα θεάματα της άγριας φύσης [Εικ. 25]

Κατηφορίζουμε περνώντας το χωριό Δασύλλιο [Εικ. 27]. Η θέα είναι υπέροχη καθώς συνεχίζουμε την πορεία μας από τη γέφυρα του Δασύλλιου [Εικ. 28] στο (97.4). Ανάβαση μέσα από πέτρινο-ορεινό φόντο.

Διασταύρωση στο (100.4). Αριστερά πηγαίνουμε προς Καλλονή [Εικ. 30]. Περνάμε μέσα από το χωριό, το οποίο είναι λίγο περιπέτεια να μη χαθείς (ρωτήστε το νέο δρόμο για Δοτσικό). Ο οποίος νέος δρόμος για Δοτσικό είναι 4 χιλιόμετρα οδηγικής ηδονής [Εικ. 31, 32 και [33]](http://static.panoramio.com/photos/1920x1280/70578050.jpg). Όμορφο τοπίο, άριστη άσφαλτος με σήμανση, μηδαμινή κίνηση, όχι πολλά αμνοερίφια να ενοχλούν. Τι άλλο να ζητήσει κανείς.

Στη διασταύρωση (104.7) είμαστε στα (1120m) δε στρίβουμε για Δοτσικό (εδώ βλέπε σχόλιο στο τέλος της διαδρομής), αλλά για Γρεβενά, αριστερά. Όλο και πιο περισσότερο πλησιάζουμε στην οροσειρά της Βασιλίτσας.

Κατηφορίζουμε ελαφρά, σε ένα στροφάτο δρόμο με φιδίσια χάραξη. Χάλασμα του δρόμου στο (108.1). Στο (114.3) αφήνουμε την οδό που επιστρέφει στα Γρεβενά και πάμε δεξιά προς Αναβρυτά. Ακόμα 2.5 χιλιόμετρα κατάβασης και στο (116.6) μπαίνουμε στο 2ο κεφάλαιο της διαδρομής. Την ανάβαση προς Σαμαρίνα.

Δε χρειάζεται να αναφέρω ότι είναι μια βαρβάτη διαδρομή και μόνο αν έχετε ικανό εξοπλισμό θα την καταφέρετε την χειμερινή περίοδο. Μέχρι τη Σαμαρίνα φτάνεις άνετα. Μετά, το πέρασμα για Φούρκα και Αγία Παρασκευή απαιτεί ενημέρωση για τον αποχιονισμό του δρόμου. Προσωπικά τόλμησα τη διαδρομή αρχές Απριλίου με τις πρώτες «ζέστες» (= διψήφια νούμερα θερμοκρασίας). Το χιόνι υπήρχε, αλλά ο δρόμος ήταν καθαρισμένος. Ίσα ίσα.

Στα της διαδρομής. Από τα Αναβρυτά ανηφορίζουμε σταδιακά. Περνάμε τη γέφυρα του παραπόταμου του Βενέτικου, του Βελονιά στο (119.5) και από εκεί αρχίζει μια επική ανάβαση από τα (750m) στα (1120m). Ο ρυθμός που μπορεί κανείς να ακολουθήσει είναι δαιμονισμένος όπως συνηθίζω να λέω και σε 'τραβάει' στο παράνομο.

Στο ύψωμα φτάνουμε σε διασταύρωση, στρίβουμε δεξιά προς Σαμαρίνα. Αν θέλετε να επισκεφτείτε τη Βασιλίτσα στρίβετε εδώ αριστερά και κατευθύνεστε προς Σμίξη. Αξιοσημείωτο για διαμονή, το Πίνδος Palace έξω από το χωριό Λάβδα.

Κατηφορίζοντας θα δείτε το περίεργο λόφο κοντά στο χωριό Αλατόπετρα που κρύβει το φαράγγι του Τσουριάκα, προορισμός πολυσύχναστος από τους φυσιολάτρες για τον καταρράκτη του. Από το (126.5 – 129.5) περνάμε από πυκνή βλάστηση, αειθαλών πλέον δέντρων και από το χωριό Αετιά στα (1100m). Φίλος, γνώστης της καλοφαγίας, μου σφύριξε την ταβέρνα του «Τσουριάκα» στην πλατεία του χωριού (δοκιμάστε τηγανιά αγριογούρουνου + διάφορες παραλλαγές σε αμνοερίφια). Χάλασμα του δρόμου στο (132.6) και στο (133.1) έχουμε φτάσει στους Φιλιππαίους, στα (1250m).

Εδώ βρίσκονται αρκετά σημεία στα οποία κανείς μπορεί να μείνει, με πιο γνωστό το Λεωνίδα, αλλά και αρκετά σημεία για φαγητό. Μετά τους Φιλιππαίους μπαίνουμε σε πυκνόφυτη δασική έκταση με πεύκα και έλατα για μικρό διάστημα και στο (135.8 ) αυτή χάνεται. Η ανάβαση συνεχής, και στα (136.0) είμαστε στα 1400m. Πλέον έχουμε την οροσειρά της Βασιλίτσας απέναντί μας.

Ευθύ τμήμα δρόμου με ρόμπολα διάσπαρτα και τη Βασιλίτσα στα αριστερά [Εικ. 38]. Εικόνα που αν την απολαύσεις με χειμερινό φόντο σου μένει αξέχαστη για πάντα. Η Ελλάδα στα πιο όμορφά της. Στο (138.5) διασταύρωση για το μνημείο πεσόντων, στη θέση «Ανίτσα».

Στη διαδρομή πλέον αρχίζει η άσφαλτος να θέλει προσοχή, γιατί οι κακοκαιρίες έχουν την επίδρασή τους. Γενικά στα επόμενα χιλιόμετρα ως τη Σαμαρίνα γίνονται κάποια βελτιωτικά έργα, αλλά ο κάθε χειμώνας δίνει διαφορετικά χαλάσματα.

(142.2)

(142.5) στενό πέρασμα και στο (143.5) διασταύρωση για το χιονοδρομικό της Βασιλίτσας (χωματόδρομος) [Εικ 41]. Υψόμετρο (1550m) και μικρή κατάβαση.

(144.6) και εκτεταμμένο χάλασμα. Στο (151.5) φτάνουμε στη Σαμαρίνα. Βλαχοχώρι με τα όλα του, χτισμένο στα 1450 μέτρα, αποτελεί προορισμό τουριστικό. Βόλτα στο καλντερίμι και φαΐ / καφέ στην κεντρική πλατεία, επίσκεψη στην ιστορική εκκλησία του Αγίου Αθανασίου και της Μεγάλης Παναγίας με το πεύκο πάνω στον τρούλο [Εικ. 43], καθώς και το λαογραφικό μουσείο. Μαζεύει κόσμο (όχι αστεία) τον δεκαπενταύγουστο και όταν γίνεται το αντάμωμα βλάχων. Πολλές επιλογές για φαγητό και διαμονή.

Ανηφορίζουμε εκ νέου για τα πιο όμορφα της διαδρομής. Αν η Πίνδος και ο καιρός το επιτρέπει, συνεχίζουμε την πορεία μας για πιο ψηλά. Περνάμε την άχαστη καντίνα του χοντρού στο (153.0) με το μανιφέστο από τα γνωμικά του [Εικ. 45] και περνάμε μια ρεματιά με στάνες [Εικ. 46] που μας ανεβάζει σε πανοραμικό σημείο στο (157.8 ).

Στη διάρκεια της ανάβασής σας μη διστάσετε να σταματήστε και να κοιτάξτε πίσω σας τη θέα [Εικ. 49 και [50]](http://static.panoramio.com/photos/1920x1280/70622720.jpg). Στο τέλος φτάνουμε σε ένα άπλωμα του δρόμου στα 1700 μέτρα ψηλά. Υπάρχει χωματόδρομος που οδηγεί στη Ζούζουλη και κατ’ επέκταση στην Π.Ε.Ο. Κοζάνης Ιωαννίνων.

ή σε άλλη εποχή

Ως το (160.0) η ανηφόρα συνεχίζει φτάνοντας τα (1750m) και ένα μικρό αγχάκι φεύγει από μέσα μου τη μέρα της καταγραφής αφού… [Εικ. 53]

Περνάμε στο κατηφορικό κομμάτι που βλέπει προς τη μεριά του Γράμμου και του Βόιου σε σημεία, δηλαδή προς το Βορρά. Προσοχή σε ένα μεγάλο χάλασμα στα δεξιά της ασφάλτου στο (160.5). Στο (164.0) και πάλι περνώντας από κατάφυτο κομμάτι της διαδρομής φτάνουμε στη διασταύρωση για Φούρκα. Και επίσημα στο νομό Ιωαννίνων.

Συνεχίζουμε ευθεία και κατηφορίζουμε. Προσοχή σε χαλάσματα στο
(166.0). Στο (167.5) αρχίζουν αλλεπάλληλες φουρκέτες. Είμαστε ακριβώς στη βόρεια πλευρά του Σμόλικα [Εικ. 56]. Από «κάτω» μας χωροταξιακά η διαδρομή #3 Κόνιτσας – Βασιλίτσας [Εικ 57].

Πανέμορφη η βλάστηση με θεόρατα πεύκα και πολλά τρεχούμενα νερά. [Εικ. 58 και [59]](http://img.photobucket.com/albums/v468/Excell79/clubfiesta8/18_Grevenorama/AA23.jpg)

Στο (170.5) υπάρχει νεροτριβή δίπλα στο δρόμο. Στο (173.0) φτάνουμε σε ένα ακόμη κεφαλοχώρι (όχι τόσο μεγάλο όσο η Σαμαρίνα), την Αγία Παρασκευή ή Κεράσοβο στα (1000m). Γνωστός προορισμός και αυτός για φαγητό, διαμονή και έναρξη του μονοπατιού για ανάβαση στο Σμόλικα. Υπάρχει μικρό υδροηλεκτρικό φράγμα του ποταμού που τελικά χύνεται στον Σαραντάπορο.

Φεύγοντας υπάρχει άλλο ένα φουρκετο-δρόμι μαζί με 100 m χωματόδρομου. Η βλάστηση παραμένει έντονη, αλλά πλέον με βελανιδιές και πλατάνια λόγω του μικρότερου υψόμετρου. Τελικά κατεβαίνουμε στο (183.5) στη διασταύρωση με την Π.Ε.Ο. Κοζάνης Ιωαννίνων με προορισμό… κάποια άλλη ιδανική διαδρομή.

Κομμάτι χωριών Γρεβενών βορείων
Άσφαλτος: 4 / 5
Φύση: 4 / 5
Θέα: 3 / 5
Κίνηση: 4 / 5 (λίγα τρακτέρ ίσως φανούνε ...κρίσιμα)
Οδηγικά: 4 / 5

Κομμάτι Σαμαρίνας
Άσφαλτος: 3 / 5
Φύση: 5 / 5
Θέα: 5 / 5
Κίνηση: 4.5 / 5
Οδηγικά: 3.5 / 5

Μετά φορτώνω Ελικώνα.

Μπράβο για την παρουσίαση Ξενοφών! Αγαπημένα Γρεβενά, αγαπημένα τοπία, αγαπημένοι δρόμοι.. Η αντίστροφη μέτρηση για την επόμενη εβδομάδα ξεκίνησε!

Απλά σε ευχαριστώ πολύ για τη βόλτα. Να είσαι καλά και να έχεις καλά και όμορφα χιλιόμετρα!

Επιτελους

well done!!!

οτι απεκτησα (προσφατα σχετικα ) προσβαση στα Γρεβενα να παιρνω ιδεες για το Πασχα που θα ειμαι 2 εβδομαδες....

Πριν πολλα χρονια (~>10) ειχαμε παει εντουραδα Σαμαρινα... ουτε θυμαμαι πως ειχαμε παει αλλα ειχαμε φαει την τρελλη κροκαλα να φτασουμε... αναρωτιεμαι αν ειναι κανενας απο τους δρομους που αναφερεις, φτιαγμενος πλεον, .. αδυνατω να θυμηθω την διαδρομη (ονειρο παντως, με διασχυση ποταμακιων κτλ..)

@JimClark

ξέρεις τί πρέπει να επεξεργαστείς τώρα ετσι

Θα έρθει και η ώρα για την {14}, το έχω αναφέρει πιο πριν. Στο Φρακτό δεν έχω πάει, αλλά μπορείς κ εσύ συμπληρωματικά στη διαδρομή μου να αναφέρεις τι είδες και πού.

Εγω μονο με το μυαλο για καταγραφη δεν ειχα παει

Αλλα θα δωσω ενα στιγμα για να αναλαβεις δραση ως expert, ειναι καταπληκτικη διαδρομη, η οποια ομως πρεπει να γινει αργα την ανοιξη μπας και εχεις την τυχη να συντηρηθουν καποιοι δασικοι δρομοι για να περασεις και να εχει λιωσει το χιονι που κραταει μεχρι πολυ αργα.

Τα θυμηθηκα χτες το βραδυ