αυτα τα vtec ειναι τοσο δυνατα που ξυλωνουν τα παντα οταν πουν να μπουν σε λειτουργια!!!

Aerandir, ο τυπος μαλλον μολις την ειχε βαλει την αεροτομη. Ειναι κοινη πρακτικη σε αεροτομες κλπ που στερεωνονται με βιδες+κολλα, να τα στερεωνουν με ταινια μεχρι να στεγνωσει η κολλα.

Ακριβώς!
Οταν είχα βάλει κι εγώ μια τέτοια αεροτομή (όχι καγκουριές, κανονική) μου την είχαν στερεώσει με τέτοια αυτοκόλλητα!
Οταν το είδε η γιαγιά μου...αναρωτήθηκε τι έπαθε το αυτοκίνητο..?
Της είπα δεν μου καθόνταν καλά στο δρόμο και τις 'έφαγε'...το αστείο είναι ότι η γιαγιά μου το πίστεψε! ..χα χα χα!

Ο χρήστης tazz έγραψε:
χτες βράδυ κατά τις 11, πηγμένος στην καλλιρόης (ε ρε γλέντια όταν θα ξεκινήσει και το τραμ), ακούω από το διπλανό αυτοκίνητο να έρχεται μια περίεργη μουσική. γυρίζω το κεφάλι και βλέπω τον οδηγό να παίζει φλογέρα

Του έμεινε από τότε που φύλαγε πρόβατα.

Ο χρήστης ililias έγραψε:

χτες βράδυ κατά τις 11, πηγμένος στην καλλιρόης (ε ρε γλέντια όταν θα ξεκινήσει και το τραμ), ακούω από το διπλανό αυτοκίνητο να έρχεται μια περίεργη μουσική. γυρίζω το κεφάλι και βλέπω τον οδηγό να παίζει φλογέρα

Του έμεινε από τότε που φύλαγε πρόβατα.

Σαλάγατα..
Πέρασε τα αυτοκίνητα στο μποτιλιάρισμα για πρόβατα..χα χα χα

Ακούστε κι'αυτό!!!
Σήμερα είδα HONDA GOLDWING μέ 65άρι(τουλάχιστον) αναβάτη,πού φορούσε Χαβανέζικο πουκάμισο καί σορτσάκι(όχι,δέν φορούσε κράνος)κάπνιζε τσιγάρο μέ πίπα(από τίς παλιές πού ήταν διπλάσιες από τό τσιγάρο),είχε στή μοτό σημαίες Ελληνικές καί Βυζαντινές,καί στό στερεοφονικό του ΤΣΙΤΑ τά ποντιακά!!!

Πού είσαι ρε ΤΕ-ΜΠΕ-ΡΙΙ-ΔΗΗΗΗ!!!!!

Ήμουν Γερμανία για 2 μερες και την Παρασκευή το απόγευμα προς το αεροδρόμιο του Μονάχου, ξαφνικά μποτιλιάρισμα λόγω έργων

Αρχίζουν να γελάνε όλοι οι Έλληνες στο πούλμαν, ότι έχουν κι αλλού έργα κλπ κλπ και ξαφνικά... μπαίνουν όλοι στη ΛΕΑ!

Πάλι τα ίδια, ορίστε τι κάνουν κι εδώ, οδηγούν ελληνικά κλπ κλπ

Μία μικρή λεπτομέρεια, όσοι μπήκαν στη ΛΕΑ έστριψαν δεξιά στην επόμενη έξοδο και ΚΑΝΕΙΣ δεν σκέφτηκε να προχωρήσει ευθεία. Φυσικά σε όλη την ουρά η ΛΕΑ ήταν άδεια και ελεύθερη (και μείναμε μαλ...)

Χτες το μεσημέρι στην 'εθνική οδό' Αθηνών - Πατρών, τύπος με μηχανή μεγάλου κυβισμού πήγαινει περίπου με 110-120 και οδηγούσε με το ένα χέρι, γιατί με το άλλο κρατούσε το καπέλο που φορούσε στο κεφάλι του ώστε να μην το πάρει ο αέρας...
Φυσικά κάθε λογής τελειωμένα ΙΧ με παιδιά να αλωνίζουν μέσα με το κεφάλι πάνω και τα πόδια κάτω -πραγματικά!-, μέχρι και να παίζουν ρακέτες είδαμε (στο πίσω κάθισμα ενός Saxo) και ο κάφρος πα-τέρας με το ένα χέρι στο παράθυρο (taxi-style) και το άλλο με τα δύο δάχτυλα στο τσιγάρο και τα τρια άλλα στο τιμόνι
Καλές κηδείες

Εκείνο πια το κινητό την ώρα της οδήγησης έχει γίνει μεγάλη κατάρα Όχι μόνο είναι ακρως επικίνδυνοι, αλλά είναι αδύνατον να επικοινωνήσουν με το περιβάλλον που κινούνται.Επειδή κυκλοφορώ με το μηχανάκι έτσι μου έρχεται ή να ρίχνω φάπες ή να τους παίρνω τα κινητά

Δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει αλλά λόγω έργων έχουμε στην Αθήνα πλέον πολλές κεντρικές αρτηρίες με καινούργια άσφαλτο αλλά χωρίς διαγραμμίσεις
Εντάξει πες ο αριστερά και ο δεξιά κινούμενος κολλάνε προς την μπαριέρα και το πεζοδρόμιο αντίστοιχα και κάτι γίνεται...............
Στην μεσαία όμως γίνεται show καθώς πολλοί δεν μπορούν να υπολογίσουν το κέντρο του δρόμου και πάνε διαγώνια μια από την μια μια από την άλλη............... κλείνοντας τους άλλους

Ο χρήστης ANGEL13 έγραψε:
Εκείνο πια το κινητό την ώρα της οδήγησης έχει γίνει μεγάλη κατάρα Όχι μόνο είναι ακρως επικίνδυνοι, αλλά είναι αδύνατον να επικοινωνήσουν με το περιβάλλον που κινούνται.Επειδή κυκλοφορώ με το μηχανάκι έτσι μου έρχεται ή να ρίχνω φάπες ή **να τους παίρνω τα κινητά **:-?

Άμα κάνεις αυτό… φέρε και σε μένα κανένα… ε;

Μια φορά και ένα καιρό ήταν σε κάποιο νησί βρισκόντουσαν ένα κοπάδι κούνελοι και ένα κοπάδι αλεπές. Οι αλεπές λοιπόν τρώγαν τούς κούνελους. Οσοι όμως κούνελοι κατόρθωναν και επιβίωναν περνούσαν καλά διότι και το χορτάρι αρκετό και πλούσιο, και ο χώρος διαβίωσής των μεγάλος. Κάποτε για κάποιο λόγο οι αλεπές σχεδόν εξαφανίστηκαν και οι κούνελοι πολλαπλασιάστικαν σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην φτάνει ποιά το χορτάρι και ο χώρος για όλους. Ετσι έγειναν καχεκτικοί και αρωστιάρηδες και φυσικά άρχισαν να ψωφάνε πολύ περισσότεροι απο όσους έτρωγαν οι αλεπές αρχικά.
Μια φορά και ένα καιρό σε κάποια χώρα τα αυτοκίνητα δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Το βιοτικό επίπεδο των ιθαγενών μαζί με τις επιβαρυμένες τιμές έκαναν την απόκτησή του πολύ πολύ δύσκολη. Παρόλα αυτά όσοι κατόρθωναν να το αποκτήσουν μπορούσαν και χαίρονταν τόσο τους λιγοστούς δρόμους, όσο και τη μετακίνησή τους απο ένα σημείο στο άλλο. Και ξαφνικά το βιοτικό επίπεδο των ιθαγενών καλυτέρευσε και οι τιμές των αυτοκινήτων έπεσαν, και αυτά πολλαπλασιάστικαν σε μεγάλο βαθμό αλλά αλοίμονο οι χώροι που μπορούσαν να κινηθούν παρέμειναν οι ίδιοι. Και έτσι κανείς πλέον δεν χαίρεται τίποτα. Ούτε το αυτοκίνητό του ούτε τη μεταφορά του απο το ένα σημείο στο άλλο. Και μου θυμίζει την ιστορία που κάποιος ξεκίνησε με το αυτοκίνητό του να πάει στο γάμο του και μέχρι να φτάσει στην εκκλησία η μέλλουσα συζυγός του είχε ήδη παντρευτεί κάποιον άλλο, και είχε και δυό παιδιά.

Αυτό τα Σαββατοκύριακο στους δρόμους, τα είδα όλα!
Φτάνει δεν αντέχω άλλο!

Τάκης!

Σωστός ο Τάκης....!!! Κουράγιο!Γίνεται κι αλλιώς?

Ο χρήστης ANGEL13 έγραψε:
Εκείνο πια το κινητό την ώρα της οδήγησης έχει γίνει μεγάλη κατάρα Όχι μόνο είναι ακρως επικίνδυνοι, αλλά είναι αδύνατον να επικοινωνήσουν με το περιβάλλον που κινούνται.Επειδή κυκλοφορώ με το μηχανάκι έτσι μου έρχεται ή να ρίχνω φάπες ή να τους παίρνω τα κινητά

Εκτός του προφανούς προβλήματος (μείωση προσοχής), οι τύποι δεν μπορούν να βγάλουν φλας. Σήμερα ένας μιλούσε μπροστά μου στο κινητό κρατώντας το με το αριστερό χέρι και ξαφνικά κόβει και στρίβει δεξιά. Αν έπεφτα πάνω του θα μου ζήταγε και τα ρέστα ο μπαγλαμάς.

Την Κυριακή το μεσιμέρι καθόμουνα στο καφενεδάκι του χωριού μου στην Βόρειο Ευβοια απολαμβάνοντας ένα βαρύ-γλυκό όσπου φτάνει στα αυτία μου η κουβέντα που είχαν λίγο δίπλα μου 4-5 νοματέοι ηλικίας απο 60 έως 70 ετών. Συζητάγανε λοιπόν για τα καινούργια αυτοκίνητά τους (μάλον ότι θα είχαν πάρει το εφ'άπαξ) και τις ικανότητές τους στο τιμόμι. Ο είς εξ'αυτών και μάλον ο μεγαλύτερος σε ηλικία απο όλους που φαινόταν όλο μαγκιά και κώλοφυλιστρίνι, καθήμενος σε τρείς καρέκλες σαν καμπινεδάρχης άρχισε λοιπόν διηγείται στούς άλλους για τις ικανότητές του σαν οδηγός όσο και τις ταχύτητες που μπορούσε και ανέβαζε με το αυτοκίνητό του (μάρκα δε λέω για να μην ξεφύγουμε απο την κουβέντα).

.......... και που λέτε εγώ ξεκινάω απο την Αθήνα και το αργότερο σε μιά ώρα βρίσκομαι στον Αγιο Κωνσταντίνο.
Μα με πόσο πας? τον ρωτάγανε οι άλλοι.
Τουλάχιστον με 180 η απάντηση.
Και δεν φοβάσαι? άλλη ερώτηση
Τι να φοβηθώ ρε σείς χέστες, σιγά τα πράγματα. Αφού τις προάλλες πλακώμένος με 220 μιλούσα στο κινητό με την πιτσούνα (απο ότι κατάλαβα μάλον πιτσούνα έλεγε τη Ρωσίδα ή κάποια άλλη αλοδαπή). Χωρίς να κόψω καθόλου της μιλούσα για 5-10 λεπτά με το ένα χέρι στο τιμόνι και το άλλο στο κινητό...........

Κάπου εκεί επειδή τόσο ο καφές που είχε τελειώσει όσο και το ότι βαρέθηκα να ακούω φαλακρότητες σηκώθηκα να φύγω. Τους έριξα μια αδιάφορη φευγαλέα ματιά και τράβηξα για το σπίτι μου. Στο δρόμο δε αναρωτιόμουνα γιατί άραγε τόσος στόκος στο μυαλό μας?

Τάκης!

Και να σκεφτείς φίλε Τάκη ότι απλά συνάντησες έναν από τους πολλούς με την ίδια νοοτροπία.

http://briefcase.pathfinder.gr/download ... ic0091.jpg[/img]

τοποθεσία: Νέο Φάληρο (στο βάθος φαίνονται και οι κολώνες του Νέου Καραϊσκάκη) στο φανάρι που περιμένει όποιος από νέα παραλιακή θέλει να κροσάρει την παλιά για να πάει Μικρολίμανο. Όπου αλλού τα αυτοκίνητα διασταυρώνονται με τραμ, έχει προειδοποιητικό σήμα με ένα τραμ ζωγραφισμένο μέσα στο κίτρινο. Εδώ γιατί έβαλαν.... τρένο???? τους τελείωσαν τα σήματα?

Σπύρος

και τα δυο ξεκινανε με ΤΡ...

Xθες το απογευμα, λεωφορος Ικαρου (καλα μη νομιζετε οτι ειναι σαν τη Συγγρου. Αν ειναι δεξια και αριστερα παρκαρισμενα αυτοκινητα, τοτε περνανε καπως ευκολα δυο λεωφορεια και απο τα δυο ρευματα )
Τρια αυτοκινητα μπροστα απο εμενα και μια θεια αναβει αλαρμ και διπλοπαρκαρει εξω απο ενα σουβλατζιδικο και κατεβαινει ενα κοριτσακι και μπαινει μεσα στο μαγαζι. Με αλλα λογια δηλαδη εχει κλεισει τη μια κατευθυνση. Καποια στιγμη περναω απο διπλα της και της λεω
'εχεις καταλαβει οτι εισαι στη μεση μεση του δρομου?'
'και τι να κανουμε, να μη φαμε?'