Κάνω αυτό το repost από το Audi Forum για να εκθέσω την άποψή μου για την αίσθηση ενός τιμονιού που συχνά είναι αντικείμενο συζήτησης και διαφωνίας.

Λοιπόν κατά την άποψή μου η αίσθηση ενός τιμονιού αναλύεται στις παρακάτω συνιστώσες:

• 'Βάρος', δηλαδή πόση δύναμη χρειάζεται για να το μετακινήσεις.
• Δύναμη επαναφοράς, δηλαδή πόσο (και από πότε) αντιστέκεται στην εκτροπή του από την ευθεία θέση.
• Πληροφόρηση δηλαδή πόσο αλλάζει μικρομετρικά η αίσθησή του όταν του αυτοκίνητο περνά πάνω από ανωμαλίες ή αλλαγές του κάμπερ του δρόμου ή όταν αλλάζουν οι συνθήκες πρόσφυσης των τροχών.
• Ακρίβεια, δηλαδή πόσο εύκολο είναι να κατευθύνεις το αυτοκίνητο ακριβώς εκεί που θέλεις, με περιθώριο εκατοστού.

Ένα τιμόνι μπορεί να συνδυάζει σε διαφορετικά ποσοστά τα παραπάνω γνωρίσματα. Μπορεί π.χ. να είναι βαρύ αλλά και αναίσθητο, ελαφρύ αλλά πολύ πληροφοριακό έως και φλύαρο, να είναι ελαφρύ αλλά με 'περίεργη' επαναφορά (π.χ. να 'σκαλώνει' γύρω από τη θέση της ευθείας όπως σε κάποια παλιότερα Opel), να είναι 'μη γραμμικό' και ανακριβές, δηλαδή να στρίβει πολύ λίγο τους τροχούς γύρω από τη θέση της ευθείας και περισσότερο όσο το στρίβεις.

Ένα ελαφρύ τιμόνι δεν είναι απαραίτητα κακό, αρκεί να έχει σε μεγάλο βαθμό τα υπόλοιπα τρία γνωρίσματα, να είναι ακριβές και πληροφοριακό και να έχει σωστή δύναμη επαναφοράς.

Και βέβαια δεν ανέφερα πουθενά την παράμετρο του βήματος της κρεμαγιέρας, δηλαδή το πόσο πιο πολύ στρίβουν οι τροχοί για δεδομένη γωνία στροφής του τιμονιού. Και αυτό γιατί πραγματικά δεν τη θεωρώ σημαντική εν γένει στη γρήγορη οδήγηση, όσο σημαντική είναι η τιμή της στις πρώτες 120 μοίρες στροφής. Δηλαδή εαν μπορείς να στρίψεις σε οποιαδήποτε στροφή εκτός κλειστής φουρκέτας στρίβοντας το τιμόνι μέχρι 120 μοίρες, δηλαδή χωρίς να χρειάζεται να αλλάξεις λαβή. Αυτό δεν επιτυγχάνεται απαραίτητα με κοντή κρεμαγιέρα αλλά υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, π.χ. μεγάλο αρνητικό κάμπερ στους μπροστινούς τροχούς όπως στην περίπτωση της Alfasud.

Θα είχε ενδιαφέρον αν προσπαθούσατε να απομονώσετε τις παραπάνω συνιστώσες στην αίσθηση του τιμονιού του αυτοκινήτου σας ώστε να εντοπίσετε τα καλά και κακά του σημεία και πώς αυτά ορίζουν τελικά το πόσο καλή είναι συνολικά η αίσθησή του.

Κάνω αυτό το repost από το Audi Forum για να εκθέσω την άποψή μου για την αίσθηση ενός τιμονιού που συχνά είναι αντικείμενο συζήτησης και διαφωνίας.

Λοιπόν κατά την άποψή μου η αίσθηση ενός τιμονιού αναλύεται στις παρακάτω συνιστώσες:

• 'Βάρος', δηλαδή πόση δύναμη χρειάζεται για να το μετακινήσεις.
• Δύναμη επαναφοράς, δηλαδή πόσο (και από πότε) αντιστέκεται στην εκτροπή του από την ευθεία θέση.
• Πληροφόρηση δηλαδή πόσο αλλάζει μικρομετρικά η αίσθησή του όταν του αυτοκίνητο περνά πάνω από ανωμαλίες ή αλλαγές του κάμπερ του δρόμου ή όταν αλλάζουν οι συνθήκες πρόσφυσης των τροχών.
• Ακρίβεια, δηλαδή πόσο εύκολο είναι να κατευθύνεις το αυτοκίνητο ακριβώς εκεί που θέλεις, με περιθώριο εκατοστού.

Ένα τιμόνι μπορεί να συνδυάζει σε διαφορετικά ποσοστά τα παραπάνω γνωρίσματα. Μπορεί π.χ. να είναι βαρύ αλλά και αναίσθητο, ελαφρύ αλλά πολύ πληροφοριακό έως και φλύαρο, να είναι ελαφρύ αλλά με 'περίεργη' επαναφορά (π.χ. να 'σκαλώνει' γύρω από τη θέση της ευθείας όπως σε κάποια παλιότερα Opel), να είναι 'μη γραμμικό' και ανακριβές, δηλαδή να στρίβει πολύ λίγο τους τροχούς γύρω από τη θέση της ευθείας και περισσότερο όσο το στρίβεις.

Ένα ελαφρύ τιμόνι δεν είναι απαραίτητα κακό, αρκεί να έχει σε μεγάλο βαθμό τα υπόλοιπα τρία γνωρίσματα, να είναι ακριβές και πληροφοριακό και να έχει σωστή δύναμη επαναφοράς.

Και βέβαια δεν ανέφερα πουθενά την παράμετρο του βήματος της κρεμαγιέρας, δηλαδή το πόσο πιο πολύ στρίβουν οι τροχοί για δεδομένη γωνία στροφής του τιμονιού. Και αυτό γιατί πραγματικά δεν τη θεωρώ σημαντική εν γένει στη γρήγορη οδήγηση, όσο σημαντική είναι η τιμή της στις πρώτες 120 μοίρες στροφής. Δηλαδή εαν μπορείς να στρίψεις σε οποιαδήποτε στροφή εκτός κλειστής φουρκέτας στρίβοντας το τιμόνι μέχρι 120 μοίρες, δηλαδή χωρίς να χρειάζεται να αλλάξεις λαβή. Αυτό δεν επιτυγχάνεται απαραίτητα με κοντή κρεμαγιέρα αλλά υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, π.χ. μεγάλο αρνητικό κάμπερ στους μπροστινούς τροχούς όπως στην περίπτωση της Alfasud.

Θα είχε ενδιαφέρον αν προσπαθούσατε να απομονώσετε τις παραπάνω συνιστώσες στην αίσθηση του τιμονιού του αυτοκινήτου σας ώστε να εντοπίσετε τα καλά και κακά του σημεία και πώς αυτά ορίζουν τελικά το πόσο καλή είναι συνολικά η αίσθησή του.

Κάνω αυτό το repost από το Audi Forum για να εκθέσω την άποψή μου για την αίσθηση ενός τιμονιού που συχνά είναι αντικείμενο συζήτησης και διαφωνίας.

Λοιπόν κατά την άποψή μου η αίσθηση ενός τιμονιού αναλύεται στις παρακάτω συνιστώσες:

• 'Βάρος', δηλαδή πόση δύναμη χρειάζεται για να το μετακινήσεις.
• Δύναμη επαναφοράς, δηλαδή πόσο (και από πότε) αντιστέκεται στην εκτροπή του από την ευθεία θέση.
• Πληροφόρηση δηλαδή πόσο αλλάζει μικρομετρικά η αίσθησή του όταν του αυτοκίνητο περνά πάνω από ανωμαλίες ή αλλαγές του κάμπερ του δρόμου ή όταν αλλάζουν οι συνθήκες πρόσφυσης των τροχών.
• Ακρίβεια, δηλαδή πόσο εύκολο είναι να κατευθύνεις το αυτοκίνητο ακριβώς εκεί που θέλεις, με περιθώριο εκατοστού.

Ένα τιμόνι μπορεί να συνδυάζει σε διαφορετικά ποσοστά τα παραπάνω γνωρίσματα. Μπορεί π.χ. να είναι βαρύ αλλά και αναίσθητο, ελαφρύ αλλά πολύ πληροφοριακό έως και φλύαρο, να είναι ελαφρύ αλλά με 'περίεργη' επαναφορά (π.χ. να 'σκαλώνει' γύρω από τη θέση της ευθείας όπως σε κάποια παλιότερα Opel), να είναι 'μη γραμμικό' και ανακριβές, δηλαδή να στρίβει πολύ λίγο τους τροχούς γύρω από τη θέση της ευθείας και περισσότερο όσο το στρίβεις.

Ένα ελαφρύ τιμόνι δεν είναι απαραίτητα κακό, αρκεί να έχει σε μεγάλο βαθμό τα υπόλοιπα τρία γνωρίσματα, να είναι ακριβές και πληροφοριακό και να έχει σωστή δύναμη επαναφοράς.

Και βέβαια δεν ανέφερα πουθενά την παράμετρο του βήματος της κρεμαγιέρας, δηλαδή το πόσο πιο πολύ στρίβουν οι τροχοί για δεδομένη γωνία στροφής του τιμονιού. Και αυτό γιατί πραγματικά δεν τη θεωρώ σημαντική εν γένει στη γρήγορη οδήγηση, όσο σημαντική είναι η τιμή της στις πρώτες 120 μοίρες στροφής. Δηλαδή εαν μπορείς να στρίψεις σε οποιαδήποτε στροφή εκτός κλειστής φουρκέτας στρίβοντας το τιμόνι μέχρι 120 μοίρες, δηλαδή χωρίς να χρειάζεται να αλλάξεις λαβή. Αυτό δεν επιτυγχάνεται απαραίτητα με κοντή κρεμαγιέρα αλλά υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, π.χ. μεγάλο αρνητικό κάμπερ στους μπροστινούς τροχούς όπως στην περίπτωση της Alfasud.

Θα είχε ενδιαφέρον αν προσπαθούσατε να απομονώσετε τις παραπάνω συνιστώσες στην αίσθηση του τιμονιού του αυτοκινήτου σας ώστε να εντοπίσετε τα καλά και κακά του σημεία και πώς αυτά ορίζουν τελικά το πόσο καλή είναι συνολικά η αίσθησή του.

Ο χρήστης EDDIE_147 έγραψε:
Πόσο αλλάζει η αίσθηση ενός τιμονιού με κακή αίσθηση (πχ Τoyota Corolla) αν βάλει κάποιος 17ρες ζάντες και άλλη ανάρτηση;

Πιστεύω πως όχι πολύ. Γίνειται σαφώς πιο άμεση η απόκριση (χαμηλότερο προφίλ = λιγότερη στρέβλωση του ελαστικού όταν στρίβει) και αυξάνει το 'βάρος' λόγω μεγαλύτερου ίχνους ελαστικού αλλά για πληροφόρηση και ακρίβεια δε νομίζω να κάνει καμμιά διαφορά.

Ο χρήστης leonp έγραψε:

Υπάρχει και η ταχυτητα απόκρισης στο τιμόνι,το πόσο γρηγορα δηλαδη θα ξεκινήσει να μεταβαλλει την τροχειά του το όχημα απο τη στιγμη που ο οδηγός στριψει το τιμόνι.
Μεταβαλόμενο μεγεθος αυτο,και εξαρτάται πολύ απο τη σκληρότητα του σκελετού των ελαστικών ή την εξωτερική τους χαραξη.Και ο τυπος των σινε-μπλόκ επιδρα πάνω σε αυτο

Στις αρχές της δεκαετίας του 80 είχε κυκλοφορήσει καινούρια κορβέτ της οποίας το τιμόνι θάφτηκε από το τύπο γιατί είχε πάρα πολύ μεγάλη απόκριση και δεν μπορούσες να πας ίσια ξεκούραστα. Σε μια μικρή ανωμαλία καθώς κουνιέσαι στο κάθισμα και το χέρι σου κουνάει ανεπαίσθητα το τιμόνι, το αμάξι άλλαζε διεύθυνση. Συμπέρασμα: ο κόσμος θέλει αναίσθητα τιμόνια, να τα κουνάς λίγο και να μη κουνιέται το αμάξι.

Ποιον τύπο; Τον αμερικάνικο;

Ο χρήστης aserf έγραψε:
Edit: Βρήκα το ένθετο (10/2005) και έλεγε:

Αλλά μόλις τοποθετηθούν στην Corolla (τα KW Variant II τελικά) - ακόμα και στην τελείως μαλακή ρύθμιση για το στρώσιμο - καταλαβαίνει και ο πλέον αδαής πως 'ότι πληρώνεις παίρνεις'...
Το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να περιγραφεί και ως εξής: αν μας κλείνατε τα μάτια και μας ρωτάγατε τι οδηγούμε, η μόνη απάντηση που δεν πρόκειται να σας δίναμε είναι 'Corolla' Άλλη αίσθηση, άλλος χαρακτήρας, και φυσικά όλα αυτά προς το καλύτερο. Αν και σφιχτή η ανάρτηση, δεν ενοχλεί στις ανωμαλίες, τις οποίες καταπίνει με αποφασιστικότητα και στιβαρότητα. Στις στροφές, οι κλίσεις ανήκουν στο παρελθόν και η κάποτε ασαφής αίσθηση που απέπνεε το αυτοκίνητο έδωσε τη θέση της σε μια σιγουριά που ταιριάζει σε πραγματικό σπορ αυτοκίνητο. Κοινώς, δε μιλάμε για βελτίωση, αλλά για ολοκληρωτική αλλαγή προς το καλύτερο...

Νομίζω ότι καλύφθηκες EDDIE_147, έτσι;

Συγγνώμη αλλά δεν βλέπω να αναφέρεται πουθενά στην αίσθηση του τιμονιού. Μιλάει για κλίσεις και ασάφειες (που μπορεί να οφείλονται είτε σε μεταφορές βάρους είτε σε οριακή αλλαγή της γεωμετρίας της ανάρτησης λόγω μεγάλης διαδρομής) τα οποία σίγουρα έχουν βάση αλλά όχι για την αίσθηση του τιμονιού (που είναι το θέμα μας και όχι η ανάρτηση ή οι κινήσεις του αμαξώματος).

Ο χρήστης ratanplan έγραψε:
Η αισθηση και το 'χαζεμα' του τιμονιου μπορει να βελτιωθει με 2 απλες κινησεις μπαρα θολων και ψαλιδιων, η δευτερη το 'βαραινει' κιολας λιγο.

Έχω δύο περιπτώσεις να αναφέρω για θολόμπαρες. Στην 147 (στιβαρό αμάξωμα, διπλά ψαλίδια) απλώς βελτιώνει λίγο την ταχύτητα απόκρισης του αυτοκινήτου στην είσοδο της στορφής αλλά χωρίς καμμία αλλαγή στην αίσθηση του το τιμονιού. Στην Αλίκη (όχι και τόσο στιβαρό αμάξωμα, McPherson) το τιμόνι βελτιώθηκε πολύ όσον αφορά τη σαφήνειά του.

Πιστεύω λοιπόν πως οι θολόμπαρες βοηθούν σε αυτοκίνητα με όχι και τόσο καλή ακαμψία και/ή με μπροστινή ανάρτηση τύπου McPherson, όπου οι θόλοι δέχονται μεγάλες τάσεις και η ελαστική παραμόρφωσή τους αλλάζει αισθητά τη γεωμετρία της ανάρτησης, ενώ σε διπλά ψαλίδια δεν κάνει και φοβερά πράγματα.

Τις ψαλιδόμπαρες δεν τις γουστάρω αλλά φίλος που έχει βάλει σε 156 είπε πως είδε σημαντική διαφορά.