Καταρχάς καλός χρύσος ο JC για παρουσιαστής εκπομπής αλλά όχι για σοβαρός κριτικός αυτοκινήτου. Μπορεί να απορίψει ένα αυτοκίνητο για την πιο ηλίθια αιτία και να βρει ένα λόγω για να προτιμήσει ένα ...αγγλικό!

Στο θέμα μας τώρα κλασσική αντιφάση όταν ένα αμάξι μας 'αρέσει' και υπερστροφίζει γράφουμε 'το Χ ανακαλύπτει τη χαρά της οδήγησης ξανά χαρίζοντας μας υπερστροφικές διαθέσεις που σήμερα τείνουν να εξαφανιστούν' όταν δεν μας 'αρέσει' όμως γράφουμε 'το Υ εμφανίζει επικίνδυνες υπερστροφικές διαθέσεις που θα τρομάξουν τον άπειρο οδηγό' (!)

Το ενοχλητικό πολλές φορές είναι το γεγονός ότι άλλα λέγονται στο κείμενο και στο τέλος άλλα καταγράφουν τα όργανα.

Πάντως πέρα από το γεγονός όπου κάποιο μοντέλο πραγματικά προωθείται από τους συντάχτες του ειδικού τύπου (και όχι γιατί τα πήραν από τον εκάστοτε κατασκευαστή αλλά γιατί τους άρεσει) ως και σήμερα αυτό που γράφουν αυτό έχω αποκομίσει πάνω κάτω.

Το θέμα είναι ότι κάθε άνθρωπος έχει άλλες προτιμήσεις. ΙΜΗΟ δεν θα αγόραζα όχημα με τα κριτήρια του ΣΧ ή του KK αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν με βοηθά το περιοδικό να αποκτήσω άποψη.

Εγω περισσότερο τείνω στο να μην δίνω πλέον καμμία σημασία σε κανεναν δημοσιογραφο,ούτε και σε αυτοαποκαλούμενους 'ειδικους'
Πέραν των αντικειμενικών κριτηρίων (τα οποία μετρούνται με όργανα και αποδίδουν την αξία τους σε αριθμητικές τιμές) δεν μπορει να είσαι φίλε δημοσιογραφε 'ειδικός' στην 'άισθηση' του αυτοκινήτου
Το τι αντιλαμβάνεται ο δημοσιογραφος οταν οδηγει ενα αυτοκίνητο, δεν σημαίνει οτι αυτο το πραγμα ΑΥΤΟΥΣΙΟ θα αντιληφθω κι'εγω.Ειναι αδιανόητο για μενα,να αποφανθεις σαν 'γνωστης της αισθήσεως του τιμονιού'.Αυτο ειναι κάτι που πρεπει να το αντιληφθω εγω που καλούμε να το αγορασω και να ζησω μαζι του.Το ίδιο και στα περι εργονομίας.

Οσο για τις οδηγικές δοκιμές και το πώς αντιλαμβάνεται την οδήγηση ενός αυτοκινήτου ενας μέσος καθημερινός οδηγός σε σχεση με κάποιον (θεωρητικά ώριμο οδηγικά) επαγγελματία δημοσιογραφο....

Ειδικοί...

Όταν ζείς με έσοδα από την διαφήμιση είσαι 'εξαρτημένος'. Τί συζητάμε τώρα?
Γενικώς όλοι καλοί βγαίνουν, και οι άκαμπτοι και οι ημιάκαμπτοι.

Μια πρόταση για να μην ακούμε τους ειδικούς:
... Οι γυναίκες τελικά είναι σαν τα αυτοκίνητα, γιατί:

• Σε κάποιον αρέσει μια κοπέλα που δεν αρέσει στον άλλο, παρότι γενικώς υπάρχουν
  κάποιες κοινές παράμετροι στην ομορφιά (βάρος, μέση, χείλια, μάτια κλπ)

• Κάποια που εξωτερικά δεν αρέσει, εσωτερικά έχει χαρίσματα

• Κάποια που εξωτερικά αρέσει, είναι ψόφια στο κρεβάτι, σιωπηλή και βαρετή

• Κάποια που δεν βλέπεται, κάνει φοβερό κρεβάτι και καλή παρέα.

• Κάποιοι ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ να κυκλοφορουν με ΩΡΑΙΑ αλλά ψόφια ύπαρξη, μόνο και μόνο
  για να τους θαυμάζουν οι άλλοι, άσχετα αν σπίτι δεν κινείται ερωτικά φύλλο.

• Άντε και ας φάω και κράξιμο: δεν θέλεις να ανανεώσεις την σχέση σου που και που?

Για αντιπαραβάλετε αυτούς τους κανόνες στα αυτοκίνητα. Δεν ισχύουν?

Αν δεν δοκιμάσεις, και ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΝ ΔΕΝ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙΣ ΕΣΥ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥ δεν μπορείς
να βγάλεις άκρη από το πως είδε το αυτοκίνητο ο τάδε ειδικός.

'Ανάρτηση Jenna Jameson, καταπίνει τα πάντα.' Drive, τεύχος άγνωστο.

Μουαχαχαχαχα.

Ο χρήστης akiskev έγραψε:
'Ανάρτηση Jenna Jameson, καταπίνει τα πάντα.' Drive, τεύχος άγνωστο.

Μουαχαχαχαχα.

Με κανετε να αναρωτιεμαι για το ποιον αυτου του McPherson...

Ο χρήστης Pai Mei έγραψε:

Η οδήγηση, εγγενώς, έχει να κάνει με πρόσληψη ερεθισμάτων, τα οποία εκλαμβάνονται και καταγράφονται ως παρατηρησιακές αποφάνσεις, αλλά στις πλείστες των περιπτώσεων, η παρατήρηση δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί από το πείραμα, διότι η ανάδραση είναι μη μετρήσιμη. Πώς μπορείς να μετρήσεις την ανάδραση του τιμονιού Πώς να μετρήσεις την αίσθηση των φρένων; Πώς να μετρηθεί η ακρίβεια του επιλογέα ή το πόσο υπάκουο είναι το πλαίσιο στην τοποθέτηση και το φλικάρισμα; Αυτό σημαίνει ότι, a priori δεν υπάρχει ικανοποιητική διαψευσιμότητα, λόγω της ευρείας διακύμανσης στην πρόσληψη των ερεθισμάτων, ανάλογα με το υποκείμενο, αλλά μπορεί η διαψευσιμότητα να αυξηθεί αν αυξηθεί και η ακριβολογία.

Εφ'όσων δεν υπάρχει μέτρηση,η άποψη που καταγραφει ο Χ 'ειδικός' παραμένει υποκειμενική.Η αίσθηση της αναδρασης του τιμονιού που θα μας περιγραψει,θα είναι στα δικά του ΚΑΙ ΜΟΝΟ χερια.
Αυτο μπορει να αποτελει μία συγκριτική μέθοδο (ο ίδιος δοκιμαστης,με τα ίδια υποκειμενικά κριτήρια,οδηγει και δοκιμάζει διαφορετικά μοντέλα αυτοκινήτων) πάνω στην οποία απλά θα στηρίξει κάποιος την ελπίδα του να συμπίπτει η άποψή του με αυτη του 'ειδικού'(δεν θα συμβει ποτε στην πραγματικότητα,το πολύ-πολύ να πεισθει ο αναγνώστης για το 'αλάθητο' και να προσαρμόσει την πραγματικότητά του πάνω στην πλασματική του 'ειδικού')

Να σου δώσω ένα παράδειγμα:
Η φράση 'ουδέτερο, στο όριο υποστρέφει' είναι παντελώς άχρηστη γνωσιολογικά, καθώς τα πάντα στο όριο μπορούν να υποστρέψουν. Όταν όμως αρχίσεις και συγκεκριμενοποιείς τις παραμέτρους, τότε η πρότασή σου γίνεται περισσότερο διαψεύσιμη, και αυτό είναι το σημαντικό. Για να αποφευχθεί η παρανόηση, 'περισσότερο διαψεύσιμη' δεν σημαίνει σωστή ή εσφαλμένη, σημαίνει ότι μπορεί κάποιος να ασκήσει έλεγχο επ' αυτής.

Αυτη η 'συγκεκριμενικοποίηση των παραμέτρων' η οποία εχει σκοπό την εξακρίβωση ή μη μίας υποκειμενικής θέσης,εαν μπορούσες να τη φτασεις σε μεγαλο βαθμό ακρίβειας,τοτε,να είσαι σίγουρος,πως θα αποκτούσε ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΤΙΜΗ.Εως ότου όμως δωθεί μία τόσο ικανοποιητική ακρίβεια,όλες οι εκτιμήσεις του 'ειδικου' παραμένουν αναξιόπιστες.Ερμηνεύονται με πολλούς και διάφορους τρόπους,αφήνοντας παραθυράκια στο πώς θα αντιληφθει κανεις την ορθώτητα της απόψεώς του

Συνεπώς, ως προς το θέμα των μη μετρήσιμων εμπειρικών αποφάνσεων, το βασικότερο είναι να υπάρχει διαψευσιμότητα.
Εφόσον μιλάμε για υποκείμενα, δηλαδή παρατηρητές, είναι λογικό να υπάρχουν αποκλίσεις ως προς την καταγραφή του ερεθίσματος, εφόσον δεν υπάρχει πείραμα για επιβεβαίωση (ας αφήσουμε εκτός το θέμα του παρατηρητή και το πώς μπορεί να επηρεάσει το πείραμα, για να μην επεκταθούμε πολύ).

ΑΚΡΙΒΩΣ!!!Δεκα διαφορετικοί παρατηρητες,δεν αποκλείουν δεκα διαφορετικές υποκειμενικές γνώμες.πάμπολλοι 'ειδικοι' θα δοκιμάσουν το ίδιο προιόν,και δεν θα συφωνήσουνε.Το πολύ-πολύ να ψαξουνε αναμεταξύ των για το ποιός θεωρειται περισσότερο αξιόπιστος (εμπειρος;καταξιωμένος;γνωστος απο τα μίντια;κάτι τετοιο) και σιγα-σιγα να αφησουνε να συγκλίνουνε οι απόψεις τους με τη δική του

Και παρότι, όλοι έχουμε την τάση να εμπιστευόμαστε πρώτα τον εαυτό μας και ύστερα τους άλλους, όταν μιλάμε για κάτι τόσο υποκειμενικό, θα πρέπει να δούμε και μία άλλη πραγματικότητα, βάσει της οποίας υπάρχουν αρκετές πιθανότητες τα δικά μας αισθητήρια να είναι λιγότερο οξυμένα συγκριτικά με εκείνα κάποιου άλλου, που έχουν ειδικευτεί στο να παρατηρούν και να εντοπίζουν μικρές διακυμάνσεις στη δυναμική συμπεριφορά του εκάστοτε οχήματος. Αν εγώ π.χ. τύχαινε να οδηγήσω το Impreza WRC του Solberg, δεν σημαίνει ότι επειδή εγώ έλαβα τα x στοιχεία για την συμπεριφορά του Subaru, αυτομάτως γίνομαι πιο αξιόπιστος κριτής από τον επίσημο εξελικτή του, ανάγοντας το κριτήριο του 'εγώ' στο Α και το Ω της αξιολόγησης.
Ελπίζω ότι είναι κατανοητό αυτό.

Εαν το Ιμπρεζα του σόλμπεργκ,θα το οδηγείς ΕΣΥ στον επόμενο αγωνα,αυτομάτως εισαι ΕΣΥ αυτος που θα έχεις αντικειμενική άποψη επ'αυτού.Ο σόλμπεργκ θα έχει το πολύ-πολύ συμβουλευτική άποψη

Κανονικά, (άλλο θέμα το αν ισχύει στην πραγματικότητα ή κατά πόσο) αυτή είναι η διαφορά μεταξύ ενός ειδικού κι ενός μη-ειδικού. Ο ειδικός έχει πολύ πιο οξυμένα κριτήρια, διότι έχει οδηγήσει οριακά δεκάδες αυτοκίνητα, και είχε διαρκώς τεταμένη την προσοχή του στο να καταγράψει τις διάφορες πτυχές μιας δυναμικής συμπεριφοράς. Θεωρητικά πάντα.

Αυτα έλεγα κι'εγω παραπάνω.Το πόσο διαφορετικά αντιλαμβάνεται ο 'οδηγικά ώριμος' δημοσιογραφος ενα αυτοκίνητο,απο έναν μέσο καταναλωτη
Δεν μπορει να ζητας απο τον μέσο καταναλωτη να ασπαστει τη δική σου άποψη,διότι τα δικά σου κριτηρια ΑΠΕΧΟΥΝ απο τα δικά του.

Αυτά με αφορμή την πρότασή σου 'Το τι αντιλαμβάνεται ο δημοσιογραφος οταν οδηγει ενα αυτοκίνητο, δεν σημαίνει οτι αυτο το πραγμα ΑΥΤΟΥΣΙΟ θα αντιληφθω κι'εγω'.
Μπορεί ο δημοσιογράφος να αντιληφθεί περισσότερα από ότι εσύ -κανονικά αυτή είναι η δουλειά του- μπορεί και όχι. Το ότι εσύ είσαι 'εσύ', δεν σε κάνει αυτομάτως πιο αξιόπιστο, επειδή το βιώνεις 'εσύ' (γενικά μιλώντας, μην το πάρεις προσωπικά).

Εδω ειναι η πέρα-για-πέρα διαφωνία μας.Ο ΜΟΝΟΣ που μπορει να αντιληφθει αξιόπιστα τον δικό του κόσμο,ειναι μόνον ο ΕΑΥΤΟΣ του.ΟΥΔΕΙΣ άλλος μπορει να το κάνει αυτο.

'Ειδικός στην αίσθηση', λοιπόν, αν υποτεθεί ότι υπάρχει τέτοιος όρος είναι αυτός ο οποίος έχει ιδιαίτερα οξυμένα αισθητήρια, και ένα μεγάλο εύρος εμπειριών, και πληροί συνεπώς τις προϋποθέσεις για να δώσει μία αξιόπιστη άποψη. Οι γευσιγνώστες χρησιμοποιούν μετρητικό εξοπλισμό την ώρα που αποφαίνονται για τη γεύση της Dom Perignon του '72; Όχι, καθώς δεν υπόκειται σε μέτρηση η εμπειρία. Μπορείς να μετρήσεις το ιξώδες, την περιεκτικότητα σε ανθρακικό ή γενικώς την σύνθεση του ύγρου, όπως μπορείς -αντιστοίχως- να μετρήσεις το κάστερ, το κάμπερ, το toe, τη διάμετρο των δίσκων κ.λπ, αλλά δεν υπάρχει τρόπος να μετρήσεις κάτι τόσο υποκειμενικό όσο η γεύση. Συνεπώς, βασίζεσαι στην εμπειρία και τα οξυμένα αισθητήρια.

Η γευσιγνωσία αποτελει κλασσικό τσαρλατανισμό,και φοβερο παραδειγμα για να σου εξηγήσω τίς απόψεις μου.
Υπάρχουν άνθρωποι που,αγαπάνε το γλυκό και απεχθανονται το αλμυρο.Υπάρχουν άνθρωποι που απεχθανονται το γλυκό και τρελαίνονται για αλμυρο
Ομοίως,υπάρχουν γούστα διαφορετικά για όλες τις γεύσεις,ακόμα και την φυσική κατασταση των φαγητων ή ποτων που που δοκιμάζουμε.
Για κάθε μια απο αυτες τις γευστικές καταστασεις υπάρχουν αρκετες διακυμάνσεις στη ποσότητα. (δεκα άτομα που τρελαίνονται για γλυκα,να θελουν διαφορετική περιεκτικότητα σε ζαχαρη,κ.λ.π)
Πώς μπορεις ρε τσαρλατανε γευσιγνωστη να θεωρεις τη δική σου γευστική τερψη,ώς.....'πραγματική';
Πώς μπορεις να αγνοείς την διαφορετικότητα των γευστικών αντιλήψεων των υπολοίπων καταναλωτων,και να αποφαίνεσαι εσυ χρησιμοποιώντας βαρυγδουπες λέξεις και εκφρασεις (που μόνο τους σκοπο εχουνε το φτηνό εντυπωσιασμο,και το να μη σε αποκρούει κανεις,μιας και κανεις δε σε καταλαβε)
Ποιες 'πινελιές απο μέντα,και ξεραμένα βερυκκοκα,μαζι με μια νότα καννέλας και θυμαριού ποτισμένα απο παραθαλλάσια αύρα' ρε;Είναι πραγματικά γελοίο.

Θεωρητικά, το ιδεατό θα ήταν, ως συμπλήρωμα της δια ζώσης εμπειρίας, να έρθει η μέτρηση των πλευρικών, αρνητικών και θετικών επιταχύνσεων και της ταχύτητας σε μία συγκεκριμένη διαδρομή, είτε πίστα, είτε -κατά προτίμηση- δρόμος, ώστε τα συμπεράσματα να είναι πιο αντιπροσωπευτικά για τις πραγματικές συνθήκες οδήγησης.
Όμως, υπάρχει μία αναγκαία συνθήκη προκείμενου οι μετρήσεις αυτές να είναι αξιόπιστες: η επαναληψιμότητα και η διατήρηση σταθερών παραμέτρων.
Τον καλύτερο μετρητικό εξοπλισμό του κόσμου να έχεις, το να μετρήσεις δύο περάσματα και να αποφανθείς ότι κατέκτησες την απόλυτη συμπαντική αλήθεια ισοδυναμεί με οικτρή πλάνη. Κάτι δυνάμει επιστημονικό μετατρέπεται πάραυτα σε αντιεπιστημονικό, διότι δεν ακολουθήθηκε η προσήκουσα μέθοδος, απαραίτητη στην επιστήμη.

Για να έχουν μία αξία, αυτές οι μετρήσεις (ειδικά σε δημόσιο δρόμο, καθώς στο γνωστό και ασφαλές περιβάλλον μιας πίστας, ελαχιστοποιείται η διακύμανση συγκριτικά) θα πρέπει να τηρείται μία σειρά από μέτρα, για να έχουμε ένα αξιόπιστο αποτέλεσμα.

• Ιδεατή οδήγηση, βέλτιστη κατάσταση αυτοκινήτου και αναλωσίμων, γνώση της διαφορετικής κατασκευαστικής φιλοσοφίας του εκάστοτε οχήματος και αξιοποίηση της προς το γρηγορότερο, ίδιες συνθήκες επιφανείας ασφαλτοτάπητα (υγρασία, θερμοκρασία κ.λπ), και βέβαια επαναληψιμότητα.

Όταν δεν τηρούνται όλα αυτά, οι αποκλίσεις από την πραγματικότητα μπορεί να είναι από μικρές ως τεράστιες και κατ' αυτόν τον τρόπο μία φαινομενικά επιστημονική προσέγγιση του θέματος να καταλήξει να είναι μία παταγώδης αποτυχία στην προσπάθεια για την κατάκτηση της αλήθειας. Ειδικά, όταν όλοι αυτοί οι αριθμοί δεν συνοδεύονται από αυτό που είπαμε πιο πάνω: ακριβή και σαφή καταγραφή της εμπειρικής παρατήρησης.

Σε όλα αυτα συμφωνώ,πλήν της εμπειρικής παρατηρησης την οποία δεν θεωρω ακριβη και σαφη καταγραφη του γεγονότως

Και μην ξαναγραψεις τετοια σεντόνια,δεκα φορες ξεκίνησα να το διαβαζω και το εγκατέλειψα
Ισως να είναι η δευτερη μόλις φορα στην διαρκεια που είμαι μελλος του φόρουμ,που απανταω σε τόσο μεγάλο πόστ

Ακρίβεια στην περιγραφη με λόγια ΔΕΝ γίνεται να υπάρξει.Τα λόγια είναι μια μικρη προσέγγιση της πραγματικότητας,την οποία,έχουμε όλοι μας προσυμφωνήσει πώς θα δεχόμαστε χαρην της επικοινωνίας.
Εαν (π.χ.) σε ρωτήσω:
-'τί χρωμα είναι η φερραρι';
και μου απαντησεις:
'κόκκινο'
δεν ακριβολόγησες,κι'άς απέδωσες ενα νόημα το οποίο όλοι μας θα αποδεχτούμε σαν 'ικανοποιητικό' προς επικοινωνία.

Εαν προσπαθησεις να μου κάνεις ακριβέστερη αυτη την περιγραφη του χρώματος της φερραρι,οσο πλησιάζεις περισσότερο προς την ακρίβεια,τόσο περισσότερο θα διαχωρίζεις αυτο το κόκκινο με ένα άλλο παραπλήσιο.

Οταν τελικά αποδώσεις αυτο το χρωμα με απόλυτη ακρίβεια,θα χρειαστεις αριθμητικές τιμές για να το αποδώσεις.Θα σε ρωτησω:
-'τι χρωμα έχει η φερραρι' και θα μου απαντησεις δίνοντάς μου συγκεκριμένη τιμή στο ηλεκτρομαγνητικό φασμα.

Κατα την άποψή μου,λεκτική ακρίβεια δεν υφίσταται ποτε.Είναι άλλωστε τόσο εύπλαστο το εργαλείο του λόγου,που πιθανότατα εξελίχθηκε έτσι για να παραβλέπει την ύπαρξη της ίδιας της ακρίβειας,αφηνοντας μας να συνεννοούμαστε αναμεταξύ μας με ευκολία.

Υ.Γ. δεν μπορω να εννοήσω τον όρο 'διαψευσιμότητα'.Μήπως εννοείς 'μή-διαψευσιμότητα';Πώς γίνεται να απομακρυνεσαι απο τη 'διαψευσιμότητα' αφηνοντας παραθυρακια που σε αυτοδιαψεύδουν;και πώς αυξανεται η 'διαψευσιμότητα' όσο περισσότερο ακριβής γίνεσαι;Οταν γίνει απόλυτα ακριβής σε μία σου δηλωση,η 'διαψευσιμότητα' τεινει στο άπειρο;

(ετσι και κάτσω να απαντησω σε όλα,θα με πάρουν τα γεραματα )

Α,το σημαντικότερο

Ο χρήστης Pai Mei έγραψε:

Δεν επιβάλλει κανείς στον άλλον την άποψή του, προφανώς, άρα γιατί το τονίζεις αυτό; Τα κριτήρια προφανώς και απέχουν. Και η Τζένη, που μόλις έβγαλε δίπλωμα μπορεί να έχει άποψη για το Corsa που μόλις της αγόρασαν, και η γιαγιά μου μπορεί να έχει άποψη από τη μία βόλτα που έκανε τη Μ3 μου στο τετράγωνο, τι σημαίνει αυτό...; Ότι το Corsa δικαιούται να κριθεί, 'επίσημα', με κριτήρια 'Τζένης' και η Μ3 με κριτήρια 'γιαγιάς';

Αν δεν καταλαβες τι εννοώ με τις θεσεις μου παραπάνω,να σου εξηγησω οτι δεν δεχομαι φυσικά να υπάρχει 'επίσημη' κρίση απο κανεναν 'ειδικό'
Με το ίδιο σκεπτικό που αποκλείει ώς 'επίσημη' την κρίση της Τζενης ενας νέος δημοσιογραφος (θεωρωντας τα αισθητηριά της ώς πενιχρα) με το ίδιο σκεπτικο μπορει να αμφισβητήσει τα δικά του κριτηρια ο ΣΧ, του ΣΧ τα κριτηρια ο Κλάρκσον,του Κλάρκσον τα κριτηρια ο Νίντλ,και πάει λέγοντας.

Θα πει ο Νίντλ (π.χ.):δικαιούται να κριθει 'επίσημα' το νέο (ξανα π.χ.) Μοντέο με κριτηρια (ξανα-μανα π.χ.) Ν.Μ.;

Πέρα από το υποκειμενικό όμως υπάρχει και το αντικειμενικό.

Το να δίνεις τις ρεπρίζ είναι αντικειμενική μέτρηση όπως και το να δίνεις και την κατανάλωση με σταθερή ταχύτητα (δείτε Ιταλικούς 4Τ) όπως και την απορόφηση ισχύος με σταθερή ταχύτητα που δίνει δεδομένα για την αεροδυναμική και άλλη αντίσταση του οχήματος (γιατί μία πολύ καλή υλοποίηση στον κινητήρα σε συνδυασμό με ένα κακό κιβώτιο τελικά χάνει από δύο καλές υλοποιήσεις και στα δύο τμήματα).

Το να δίνεις στοιχεία θορύβου (με κατάταξη ανά Hz και όχι μία ξερή μέτρηση του στυλ Χ db αν και αυτή βοηθά) είναι αντικειμενικό. (δίνει και αίσθηση του Noise Harsness).

Το να δίνεις διάγραμμα κατακορύφων επιταχύνσεων στο κάθισμα του οδηγού σε συκγκεκριμένη διαδρομή με ανάλυση peaks και frequency response ναι είναι μία αντικειμενική μέτρηση της άνεσης.

Το να δίνεις διάγραμμα γωνίας στροφής τιμονιού - ταχύτητας μεταβολής της διεύθυνσης του αυτοκινήτου δίνει το πόσο γρήγορο και 'ξυράφι' (δηλαδή άμεσα αποκρινόμενο και γραμμικό) είναι το τιμόνι. (δεν χρειάζονται επεξηγήσεις εδώ). Το να δίνεις δε και την αντίσταση σε Ntm στο στρίψιμο καθώς και την ισχύ επαναφοράς του τιμονιού δίνει το πόσο νεκρό γύρω από την ευθεία είναι το τιμόνι και το πόσο καλό είναι το στήσιμο του συστήματος διεύθυνσης.

Το να δίνεις διάγραμμα πλευρικής επιτάχυνσης με κύκλο στροφής για 2 ταχύτητες (υψηλή και χαμηλή) δίνεις το πόσο καλά κρατά στην ευθεία αν έχει υποστροφή ή υπερστροφή και αν είναι απότομο στο όριο ή όχι χωρίς να στηρίζεσαι στα κάθε λογής 'πωπόμετρα'.

Το να δίνεις καμπύλες ισχύος και ροπής και να δίνεις τα διαγράμματα μεταβολής της ταχύτητας (με 3η, 4η, 5η και 6η σχέση) με το χρόνο δίνει το πόσο τραβά ένα όχημα. Το διάγραμμα 0-100 με αντίστοιχο διάγραμμα της διαμήκους επιτάχυνσης δίνει πως βάζει στο δρόμο το όχημα την ισχύ και πόσο γρήγορο είναι το κιβώτιο.

Το να δίνεις φωτομετρικο διάγραμμα για τη μεσαία και μεγάλη σκάλα δίνει αίσθηση της απόδοσης των φώτων. Το να δίνεις διαγράμματα νεκρής περιοχής για τους καθρέπτες δίνει αίσθηση του πόσο καλή ή κακή ορατότητα έχει ο οδηγός (μαζί με το διάγραμμα νεκρών σημείων (που δηλαδή το ανδρείκελο βλέπει ή δεν βλέπει με το κάθισμα ρυθμισμένο στην πιο σωστή (υψηλή) θέση)).

Το να δίνεις διαγράμματα μεταβολής της θερμοκρασίας από ζεστό-κρύο και τούμπαλιν με αντίστοιχο διάγραμμα υγρασίας ως προς το χρόνο για 2 συνθήκες (standard) δίνει την ισχύ του συστήματος κλιματισμού και θέρμανσης (στη θέση του οδηγού και του συνοδηγού καθώς και πίσω).

Αυτά επιπλέον του σλάλομ, πίστα που καλώς ή κακώς σχετίζεται και με την παιδεία του εκάστοτε δοκιμαστή - δημοσιογράφου και το πόσο έχει μάθει να πηγαίνει ή όχι στο όριο με τα μούτρα ή ντριφτάροντας (κοινώς αλλά MS υποστροφικά ή αλλά GV υπερστροφικά.....) και μίας σειράς άλλων δεδομένων που ήδη παρουσιάζονται.

Αντίστοιχα θεωρώ πολύ σημαντικό το τεστ με τα ανδρείκελα του 1.75 αν και θα ήθελα κάποια στιγμή να δοθούν και κάποιοι συντελεστές διόρθωσης για τα λοιπά ύψη (εγώ που είμαι 1.87 πρέπει να αφαιρέσω 3 ή 5 πόντους στο χώρο για τα γόνατα και στο ύψος από την οροφή??? (τυχαίο νούμερο)).

Το να δίνεις στοιχεία όπως το πάχος της μοκέτας, το ποσοστό των VOC emittions στο εσωτερικό, την ένταση του Η/Μ πεδίων στο εσωτερικό με το ΙCE στη μέγιστη ισχύ και όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα on το ποσοστό της προσπίπτουσας υπεριώδους ακτινοβολίας UV στα πρόσωπο και άλλα γυμνά μέρη του σώματος του οδηγού είναι μερικά από τα δεδομένα που ακόμα δεν έχουν κάνει την εμφάνιση τους πουθενά μεν αλλά μπορεί να ποσοτικοποιήσουν ένα overall satisfaction index για το every-day usage.

Π.χ. προσωπικά πολύ εκτιμώ τη προσπάθεια της HONDA και της Toyota να μειώσουν τις εκπομπές VOC στο εσωτερικό του οχήματος όπως και ένα ολικό δείκτη του πόσο CO2, NOx, PM και SOx εκπέμπεται για κάθε ένα όχημα που κατασκευάζεται στο εργοτάξιο (μήπως και σωθούμε από την Greenpeace).

Ο χρήστης Pai Mei έγραψε:

Το ότι ο λόγος σου δίνει σχεδόν απεριόριστες δυνατότητες έκφρασης (αν αυτό εννοείς με τη λέξη 'εύπλαστος'), είναι γεγονός. Το ότι εξελίχθηκε έτσι 'για να παραβλέπει την ύπαρξη της ίδιας της ακρίβειας' ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω τι μπορεί να σημαίνει.
Όσο απλά μπορούμε να συνεννοούμαστε μεταξύ μας, άλλο τόσο σύνθετα μπορούμε να εκφραζόμαστε όταν χρειαστεί να διατυπώσουμε μία περίπλοκη σκέψη ή να περιγράψουμε μία πολυσύνθετη πραγματικότητα.

Δεν λέω οτι 'ο λόγος εξελίχθηκε για να παραβλέπει τη μικρη ακρίβεια των λέξεων' αλλά ότι 'λόγω της μικρης ακρίβειας των λέξεων,προέκυψε μια πολύ ευπλαστη μορφη του λόγου'.
Η συνεννόηση αναμεταξύ μας,μας προσφέρει ευκολία χρησης εναντι της αυξημένης ακρίβειας.
Οι πολυσύνθετες πραγματικότητες (πιθανόν όλες οι πραγματικότητες) μεταφερονται δια του λόγου εύκολα αλλά ανακριβή.
Αν επιχειρησεις να αποδώσεις κάτι με ικανοποιητική ακρίβεια,το πιθανότερο είναι να χρειαστεις δεκα σελίδες κειμένου,για κάθε παραγραφο στην καθομιλουμένη
Κοίτα τα συμβόλαια που γραφονται στα συμβολαιογραφεια.Για να περιγραψουνε τι περιλαμβανει ενα διαμέρισμα,ξοδεύουν καμια δεκαρια σελίδες.

Η διαψευσιμότητα έγκειται στην ακριβή περιγραφή μίας πραγματικότητας, που μπορεί να ελεχθεί και, άρα να διαψευστεί ή να επαληθευθεί.
Ακριβώς, όσο πιο σαφής γίνεσαι στη διατύπωσή σου, τόσο πιο ισχυρή είναι διαψευσιμότητα.

Αν εννοείς οτι,όσο περισσότερο συγκεκριμενοποιείς ενα γεγονός,τοσο περισσότερες εναλλακτικές αλήθειες σου απομένουν για να εξετάσεις,τοτε σε καταλαβαίνω τι εννοεις.Θα μπορούσες να δωσεις εναν τέτοιν χαρακτηρισμο σε μη-μετρησιμα συστηματα,τα οποία επιδέχονται πολλές διαφορετικές απόψεις
Εαν όμως συγκεκριμενοποιήσεις κάτι που είναι μετρησιμο,αποδίδωντάς του μια αριθμητική τιμή η οποία το χαρακτηρίζει,τότε θα εξαλείψεις οριστικά την διαψευσιμότητα.Το όρισες με μία 'ταδε' τιμή.Το καθαρό νερο (π.χ.) παγωνει στους 0 κελσίου,σε ατμοσφαιρική πίεση.
Δεν διαψεύδεται.Είναι οριστικό.

Υ.Γ. κοιτα πώς δεν συμφωνούμε οι δύο μας,που συζηταμε για το ίδιο θεμα,έχοντας διαφορετική οπτικη γωνία.Εαν ο λόγος μας επέτρεπε να είμαστε ακριβείς,θα είχε σταματησει η συζήτηση κατ'ευθείαν,μόλις γινότανε γνωστες οι δύο απόψεις.Οποιανου θα ήτανε η σωστη,θα είχε μεταφερθει στον άλλον με ακρίβεια

Xαίρομαι, γιατί έδωσες ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα διαψευσιμότητας.
Η απόφανση αυτή 'το νερό κ.λπ.',μπορεί να διαψευσθεί γιατί ακριβώς είναι με μεγάλη ακρίβεια διατυπωμένη. Πρόσεξε, όμως, ότι μπορεί δυνητικά να διαψευσθεί, δεν σημαίνει ότι και έχει διαψευσθεί ή θα διαψευσθεί.

Μπορει να ασκηθει έλεγχος πάνω σε αυτη την πρόταση Αγγελε,δεν μπορει όμως να διαψευσθει.
Οσο αυξάνει η ακρίβεια της διατύπωσης,αυξάνει η 'μη-διαψευσιμότητα'

Για αυτό το επεσήμανα πριν, ότι 'διαψεύσιμο' δεν σημαίνει εσφαλμένο σε καμία περίπτωση. Σημαίνει ότι μπορεί να ασκηθεί έλεγχος επ' αυτού γιατί είναι με σαφήνεια ορισμένο.

Θα μπορούσες να χρησιμοποιείς αντι της λέξεως 'διαψευσιμότητα' τη λέξη 'επιβεβαίωση' τότε.(στο παραδειγμα με το νερο,όσο προσπαθεις να ελέγξεις ,τοσο θα επιβεβαιώνεις την τιμή)
Ειλικρινα,δεν μπορω να καταλάβω το πώς χρησιμοποίησες μια τετοια λέξη με τόσο λάθος τρόπο

Κατά τα άλλα δεν βλέπω να διαφωνούμε στο θέμα του λόγου και της ακρίβειας. Μπορεί να χρειαστούν και 10 και 100 και 1000 σελίδες για να περιγραφεί με ακρίβεια μία πραγματικότητα, αλλά σαφώς δεν αποτελεί ουτοπία. Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει ότι όπου μπορείς να κάνεις αναγωγή δεν θα την κάνεις, χάριν της απλότητας και της οικονομίας του λόγου.

Οι ποσότητα των λέξεων που θα χρησιμοποιήσεις μπορει να γεμίζουν χίλιες σελίδες,παρ'όλα αυτα θα έρθει η στιγμή που θα χρειαστεις αριθμητικές τιμές για να ακριβολογήσεις (κυριολεκτικα αυτη τη φορα) Αγγελε.
Αν σου ζητησω να μου περιγράψεις με ακρίβεια το κόκκινο της φερραρι,μόνο με λόγια,σε πόσες πυκνογραμμένες σελίδες θα το καταφερεις;Υπάρχει τρόπος να το κάνεις;

Βλέπεις, τέλος, ότι συζητάμε και συζητάμε προσπαθώντας να γινόμαστε όλο και πιο ακριβείς και προσπαθώντας να κατανοήσουμε ο ένας τις θέσεις του άλλου. Μήπως να αφήναμε τις λέξεις και να πιάναμε τους αριθμούς για να γίνουμε πιο ακριβείς;

Εαν το ζητούμενό μας σε αυτη τη συζήτηση ήταν η ακρίβεια και όχι η ευκολία χρησης,θα χρησιμοποιούσαμε μαθηματικά.
Εαν έδινες εσυ τις ακριβείς τιμές,εγω θα συμφωνούσα αναγκαστικά μαζί σου.
Η μόνη γλώσσα της αλήθειας,ειναι οι αριθμοί και τα μαθηματικά.Κι'άς σκούζουν οι φιλόλογοι (και λίγο παραπάνω οι φιλόσοφοι) τραβώντας τα μαλλιά τους
Αυτη η γλώσσα (αριθμοί/μαθηματικά),παραμένει ακριβής σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη,όπως και σε οποιοδήποτε σημειο του σύμπαντος.

(λές να είμαστε οφ-τόπικ; )

Δεν είπα κάτι διαφορετικο εγω.Θα χρησιμοποιήσει κάποιος στο λόγο του αριθμητικές τιμές για να ακριβολογήσει.Ειναι απαραίτητο.
Εννοιες όπως επανασταση ή λογική,δεν μετρούνται με κάποιο βαθμονομημένο σύστημα,οπότε παραμένουν ούτως ή άλλως μη-ακριβής.Είναι αφηρημένη έννοια η οποία αναγκασε τον ανθρωπο να την περιγραψει με ευκολονόητες λέξεις (ο εύπλαστος λόγος που ελεγα).Υπήρχε αναγκη να περιγραφει η έννοια της λογικής,και περιγραφηκε εύκολα αλλά χωρις ακρίβεια

Το ότι η φιλοσοφία θεωρησε την λογική μαθηματικα εκφρασμένα με έννοιες,ειναι κάτι που προφανως η ίδια η φιλοσοφία επινόησε αδυνατώντας να το αποδείξει.Κάτι σαν 'ποιητική αδεία'.Φιλόσοφοι είναι,ότι θέλουν λένε.

Και δεν 'υποτιθέμενη γλώσσα της αλήθειας' τα μαθηματικά.Ειναι ό,τι αληθέστερο μας είναι γνωστο,για την περιγραφη οποιουδηποτε καταστασης.Σου εξήγησα πολύ καλά παραπάνω το τι εννοώ,με οση ακρίβεια μπορει να μου δωσει ο λόγος,παρ'όλα αυτα,δεν με 'πιάνεις'.

(οι φιλόσοφοι,έχουνε εκφραστει αρνητικά πολλές φορες απέναντι στην ακρίβεια των μαθηματικών,θεωρωντας κι'αυτοι ώς αληθέστερο το λόγο,οπότε θεωρησα πώς εκφραζεσαι επηρρεασμένος απο τις θέσεις τους γι'αυτο και τους ανέφερα.Οι φιλόλογοι γνωρίζουν την δουλειά τους,που είναι η αναλυση της γλώσσας)