Γι'αυτό και γράφω στον Ευρωπαϊκό Κανονισμό.

Η SCCA έχει ξεχωριστό κανονισμό για τα Time Trial (στην δικιά μας περίπτωση Club Trial) αλλά αυτά δεν υπάρχουν έτσι στην FIA. Τουλάχιστον δεν τα έχω βρει έτσι εγώ.

Ο χρήστης Sidobre έγραψε:
...στην δικιά μας περίπτωση Club Trial...

Oxi akribws, ta Club Trials einai ekpaideutikou xaraktira alla me xronometrisi, enw ta Track Trials einai full competition san ta dika mas. Edw ta leei me perissoteri safinia:
http://www.nwr-scca.org/race/SOLO1/WhatIsTimeTrials.htm

Στο περίπου ναι. Αλλά σύμφωνα με την δική μας πραγματικότητα αυτό που έχει κάνει η SCCA πάρα πολύ σωστά είναι:

Level 1. PDX
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι τα αντίστοιχα δικά μας Track Day μόνο που εκεί υπάρχουν εκπαιδευτές. Ηδη αρκετά οργανωμένα Club ή Λέσχες, έχουν ανθρώπους που προσπαθούν να εκπαιδεύουν τους νεότερους που δεν έχουν τρέξει σε αγώνα. Αυτό για παράδειγμα σαν PSClub προσπαθουμε να το καθιερώσουμε. Το σωστότερο θα ήταν να μπορούσε να πάρει κάποιος (με εξετάσεις?) μια μικρή Licance για να συμμετέχει στις παιδιές (ότι έχει πάρει π.χ. μια 'βασική' εκπαίδευση).

Level 2. Club Trials
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι το GTCC. Εκπαιδευτικού χαρακτήρα event ως ο πρώτος αγώνας που κάνει κάποιος.

Level 3. Time Trial
Ακόμα κάτι τέτοιο στην ουσία δεν έχει γίνει στην χώρα μας. Αν αρχίσει ο κόσμος να εκπαιδεύεται και να συμμετέχει, σύντομα θα το δούμε και αυτό.

Ο χρήστης Sidobre έγραψε:
Στο περίπου ναι. Αλλά σύμφωνα με την δική μας πραγματικότητα αυτό που έχει κάνει η SCCA πάρα πολύ σωστά είναι:

Level 1. PDX
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι τα αντίστοιχα δικά μας Track Day μόνο που εκεί υπάρχουν εκπαιδευτές. Ηδη αρκετά οργανωμένα Club ή Λέσχες, έχουν ανθρώπους που προσπαθούν να εκπαιδεύουν τους νεότερους που δεν έχουν τρέξει σε αγώνα. Αυτό για παράδειγμα σαν PSClub προσπαθουμε να το καθιερώσουμε. Το σωστότερο θα ήταν να μπορούσε να πάρει κάποιος (με εξετάσεις?) μια μικρή Licance για να συμμετέχει στις παιδιές (ότι έχει πάρει π.χ. μια 'βασική' εκπαίδευση).

Level 2. Club Trials
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι το GTCC. Εκπαιδευτικού χαρακτήρα event ως ο πρώτος αγώνας που κάνει κάποιος.

Level 3. Time Trial
Ακόμα κάτι τέτοιο στην ουσία δεν έχει γίνει στην χώρα μας. Αν αρχίσει ο κόσμος να εκπαιδεύεται και να συμμετέχει, σύντομα θα το δούμε και αυτό.

Αν και είναι λίγο 'φλου' το θέμα, για χάρη της συζήτησης και εμένα άποψή μου είναι ότι τελικά αγώνες όπως το gtcc, gp-tuning κλπ είναι αγώνες time trials.
Club trials θα τολμούσα να πω ότι δεν έχει υπάρξει στην Ελλάδα, εκτός απο κάποια μεμονομένα trackdays που είχαν κάπως εκμπαιδευτικό χαρακτήρα (πχ στο 1ο trackday που είχαμε κάνει στις Σέρρες σαν 106SC είχαμε μαζί μας και τους κκ Μιχελακάκη και Παπαχριστόπουλο, που ευγενικά είχαν έρθει μαζί μας, έχοντας όποτε χρειαζόταν και εκπαιδευτικό ρόλο. Στη νσυνέχεια τα επόμενα trackdays είχαν και αυτά και συμβουλευτικό χαρακτήρα αλλά δεν αποτελούσαν απο μόνα τους αυτόνομες εκπαιδευτικές εκδηλώσεις). Καθαρά 'Club Trials' οργανώσεις δεν νομίζω ότι έχουμε μέχρι στιγμής.

..........
Και για να μην κάνω αυτά που λέω κι εγώ να αποφεύγουμε, καλό είναι να σεβαστούμε τον τίτλο του topic. Αλλωστε μπορουμε άνετα να δημιουργήσουμε -αν θελοιυμε να συνεχίσουμε τη συζήτηση- κάποιο topic για τις εκδηλώσεις - αγώνες time trials που έχουμε στην Ελλάδα.

Η μία όψη...
Οι αγώνες αυτοκινήτου είναι ένα ιδιαίτερα ακριβό 'σπορ' που σαφώς δεν είναι για πολλούς. Βέβαια αν κάποιος θέλει πραγματικά να πάρει μέρος, βρίσκει την άκρη (βλέπε Johanndelta).
Οι αγώνες αυτοκινήτου έχουν ΠΟΛΛΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ να τριγυρίζουν σαν σύνεφα πάνω από τα κεφάλια όλων των εμπλεκομένων, κυρίως των οδηγών.
Πολλοί είναι αυτοί που ενδιαφέρονται και ακόμα περισσότεροι εκείνοι που 'ενδιαφέρονται'. Πολλές οι εταιρίες, πολλά τα χρήματα που παίζονται και σίγουρα μεγάλος και ο εγωισμός και οι κόντρες (εντός και εκτός πίστας) μεταξύ των οδηγών.
Ακούω από όλους να λένε ότι η αρχή του 'σπορ' δεν δίνει την απαραίτητη σημασία στο χώρο. Αλλοι μάλιστα μιλούν πιο αδρά και οι λεπτομέρειες που αναφέρουν δεν τιμούν καθόλου την αρχή του 'σπορ'.
Πολλοί μάλιστα γράφουν ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, αλλά αφ'ενός δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι δεν ασθενεί όλο το σώμα. Ομως είμαι σίγουρος ότι αν ενδιαφέρεται σύσσωμος ο κόσμος του 'σπορ' να λειτουργήσει για το συνολικό συμφέρον όλα μπορούν να βρούν το δρόμο τους.
Διαβάστε τα παραπάνω. Διαβάστε και όλα όσα έχετε γράψει κατά καιρούς, μια που σίγουρα ξέρετε περισσότερα.
Αυτό που θα βγάλετε ως συμπέρασμα ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΗΔΗ:
Ελάχιστες συμμετοχές στους αγώνες...

Η άλλη όψη...
To 2002 είχα την τιμή και τη χαρά να συμμετάσχω στην οργάνωση του πρώτου Track Day στην Ελλάδα, που διοργάνωσε το TFRC στην πίστα των Μεγάρων.
Ο αριθμός των συμμετεχόντων ήταν απίστευτος και αυτό οδήγησε τον μακαρίτη Σταύρο Κυρήκο, τον Νίκο Πανταζόπουλο, εμένα, και μια χούφτα πιτσιρικάδες με κέφι και όραμα να φέρουμε την πραγματικότητα των Track Days πιο κοντά στους ανθρώπους που θέλουν να μην τρέχουν στους δρόμους, αλλά η αδρεναλίνη που ξεχυλίζει το σώμα τους δεν μπορεί παρά να εκτοξεύεται στους επικίνδυνους δρόμους.
Το σκεπτικό ήταν απλό:
Καλύτερα στην πίστα με οργάνωση ασφαλείας κοντά στους πραγματικούς αγώνες, παρά στους δρόμους με ΣΥΝΕΧΗ ατυχήματα.
Και το κάναμε πραγματικότητα!

Οι αγώνες ήταν ένα μακρυνό όνειρο (ονείρωξη ή εφιάλτης? μη ρωτάτε εμένα) για τους περισσότερους, και οι 'παιδειές' κάτι εντελώς συγκεχυμένο. Ετσι αν δεν είχες πολλά χρήματα δεν επρόκειτο ποτέ να πατήσεις την πίστα, παρά μόνο τις κερκίδες.
Και τα θανατηφόρα ατυχήματα συνεχίζονταν.

Η λαχτάρα μας αυτή μεταφράστηκε σε αρκετά Open Days, με ιδιαίτερη οργάνωση ασφαλείας, όλα πολύ επιτυχημένα από την Λέσχη Φίλων Αυτοκινήτου Υψηλών Επιδόσεων ως TFRC ως το 2005 και ως TARMAC από το 2005 και μετά, μέχρι που είδαμε όλα τα clubs που στο μεταξύ είχαν δημιουργηθεί να ΘΕΛΟΥΝ να κάνουν Track Days και να ΜΗΝ ΘΕΛΟΥΝ να τρέχουν στους δρόμους. (Αυτό που δεν καταφέρνει να κάνει η Πολιτεία και όλοι οι ενασχολούντες με το 'σπορ', μπορούν να και καταφέρνουν μια ντουζίνα άνθρωποι?)
Αυτό, αγαπητέ nass, το γνωρίζεις από πρώτο χέρι, όπως και οι περισσότεροι που γράφουν.

Η προσπάθειά μας αυτή είχε πάντα μπροστά της πολλά προβλήματα να αντιμετωπίσει, κυρίως από πλευράς Πολιτείας, αλλά και ανθρώπων του χώρου του 'σπορ'.
ΦΥΣΙΚΑ και είχε-και έχει πολλούς αρωγούς και από τον χώρο των αγώνων που χωρίς να θέλουν να φαίνονται έχουν βοηθήσει τα μέγιστα.

Εχω τη χαρά, εκτός από τη Λέσχη Φίλων Αυτοκινήτου Υψηλών Επιδόσεων, να έχω συμμετάσχει και να συμμετέχω στις οργανωτικές ομάδες του Face2Face και GTCC.
Βλέπω 'μια παρέα' ανθρώπους να γίνονται πτώματα από την κούραση -χωρίς οικονομικό όφελος- για να μπορούν άλλοι να ευχαριστιώνται με ασφάλεια στην πίστα, έστω κι αν αυτή είναι πίστα καρτ. Και πιστέψτε με, η ασφάλεια είναι η ΠΡΩΤΗ μέριμνα (και) σε αυτές τις διοργανώσεις
Ασφάλεια?
Ναι.
Μπορεί να μην έχουν κλουβί τα περισσότερα αυτοκίνητα, αλλά αυτά που θα έκαναν οι οδηγοί τους στα Λιμανάκια την ίδια ώρα θα ήταν απείρως πιο επικίνδυνα ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ και με λιγότερο έλεγχο ασφαλείας.
Βλέπω καθημερινά όλο και περισσότερους νέους να θέλουν να πάρουν μέρος στις αγωνιστικές ημερίδες αυτές και να μή θέλουν τόσο πολύ πια να τρέχουν δίχως αύριο στους δρόμους.
Εκείνο που μένει από τέτοιες ημερίδες είναι η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ. Αυτό πρέπει να κοιτάξουμε όλοι μας να προωθήσουμε.

Κάπου στη μέση...
Αυτό είναι που θα ήθελα να προσπαθούσατε και εσείς οι ίδιοι, φίλοι εμπλεκόμενοι σε πραγματικούς αγώνες, να εμπνεύσετε στους νεώτερους.

Οταν, φίλοι (οδηγοί αγώνων, οδηγοί απλοί, μηχανικοί, εταιρίες, Αρχή του 'σπορ', ΠΟΛΙΤΕΙΑ κλπ), ξεκινήσουμε να σκεπτόμαστε τους άλλους και όχι τον εαυτό μας, όταν ξεκινήσουμε να δίνουμε και όχι να παίρνουμε, τότε, ΦΙΛΟΙ, θα βγάλω αυτά τα άτιμα τα εισαγωγικά από το ΣΠΟΡ του αυτοκινήτου.

Μέχρι τότε...

Ο χρήστης Jimm_Caesar έγραψε:
Αυτό, αγαπητέ nass, το γνωρίζεις από πρώτο χέρι, όπως και οι περισσότεροι που γράφουν.

Επειδή αναφέρεσαι σε μένα: εννοείται πως αυτοί οι 'αγώνες' πρέπει να γίνονται με τη μία ή την άλλη μορφή, και αν μόνο το 1/3 των συμμετεχόντων, επειδή πάνε σε αυτούς, έκοψαν τα διάφορα Λιμανάκια, είναι επιτυχία (βέβαια το πρόβλημα με τους υπόλοιπους 2/3 παραμένει, αλλά έστω και έτσι...). Επιμένω όμως, πως η προτεραιότητα των διοργανωτών δεν πρέπει να είναι αυτό, διότι δεν είναι κατά προτεραιότητα δική τους δουλειά και επωμίζονται ευθύνες που δεν τους αναλογούν.

Αλλά, και εσύ το ξέρεις αυτό, το ρίσκο είναι υψηλό και, κακά τα ψέμματα, μέχρι στιγμής μας προσέχει ο 'καλός θεός των αγώνων'. Οπως πρόσεχε και τους 'κανονικούς' αγώνες μέχρι τη Ριτσώνα του 1993. Πολλά πράγματα που γίνονται θέλουν αναθεώρηση (χρήση πιστών καρτ, μέσες ωριαίες ταχύτητες, συστήματα ασφάλειας κτλ.) για να μην 'τρέχουμε' αργότερα.