Ωραίο θέμα, αλλά δεν περπατάει
Ένα από τα χόμπυ μου ήταν η Φυσική. Μετά λύπης μου έχω φτάσει στο συμπέρασμα ότι έχουμε πέσει σε μια 'κοιλιά' στην επιστήμη.
Εκεί που έγινε ένα ράλλυ που άρχισε τον 19ο αιώνα, και γιγαντώθηκε τον 20ο όπου καταφέραμε να πάμε από τα βάθη των ωκεανών μέχρι και σε άλλους πλανήτες, τελματωθήκαμε καθώς φτάσαμε στο όριο της Υπάρχουσας τεχνολογίας(propelled movement) και δεν έχουμε ούτε καν μια 'ιδέα' για το πως θα μπορέσουμε να σπάσουμε το όριο του ηλιακού συστήματος και να ταξιδέψουμε σε άλλα αστέρια.
Σε κάθε επιστημονική κατάκτηση αρχικά υπάρχει η ιδέα, στην συνέχεια έρχετε η θεωρητική/μαθηματική τεκμηρίωση, στην συνέχεια ακολουθεί ένα πρωτότυπο και τέλος η πατέντα που βιομηχανοποιείται.
Στο θέμα λοιπόν 'star travel' δεν έχουμε ούτε την ιδέα
Μέχρι τώρα όλες οι κινήσεις που κάνουμε γίνονται 'σπρώχνοντας' κάτι. Τα ζώα σπρώχνουν το έδαφος περπατώντας, οι ρόδες σπρώχνουν το δρόμο για ναγυρίσουν, τα αεροπλάνα και οι πύραυλοι 'σπρώχνουν' τα αέρια και κινούνται αντίθετα, τα πλοία με τις προπέλες σπρώχνουν το νερό.
Στο μεσοαστρικό χώρο δεν υπάρχει κάτι να 'σπρώξεις'. Αλλά και να υπήρχε, δεν θα μπορούσαμε να σπρώξουμε τόσο δυνατά για να αποκτήσουμε την απαραίτητη ενέργεια. Ακόμα και αν μπορούσαμε να σπρώξουμε, πάλι λόγω σχετικότητας όταν γυρνούσαμε από το ταξίδι, η γη θα είχε αλλάξει, φίλοι και συγγενείς θα είχαν πεθάνει, με αποτέλεσμα να είναι 'άχρηστο' ένα τέτοιο ταξίδι.
Χρειαζόμαστε ένα τρόπο να ταξιδεύουμε σε 'reasonable' χρόνο στα αστέρια, χωρίς να επηρρεαζουμε το χρόνο γύρω μας, και με πεπερασμένη ενέργεια. Warp drive δλδ ή όπως αλλιώς το λένε στο star trek
Kανένας να μας διαφωτίσει για τις τελευαταίες ανακαλύψεις στον χώρο της φυσικής?