Ο χρήστης natasha.n έγραψε:

Ανθρωπος πηγαινει βολτα το σκυλο του, αυτοκινητο χτυπαει και τους δυο τι καλεις πρωτα το 166 η τον κτηνιατρο σου?

Να το θέσω λίγο διαφορετικά: δύο άνθρωποι περπατούν, αυτοκίνητο χτυπάει και τους δύο. Ποιον από τους δύο θα βοηθήσεις πρώτα, μέχρι να έρθει το ΕΚΑΒ;

..................quote]
...

Αν ειναι πεσμενοι κατω ακινητοι κανενα, θα περιμενω το ΕΚΑΒ δεν ειμαι γιατρος, για πες μας και εσυ τωρα την απαντηση σου στην ερωτηση μου.

Για μενα οι ανθρωποι εχουν προτεραιοτητα απο τα ζωα (δεν μιλαμε για ειδη σε κινδυνο).

Επισης σε παρακαλω πειτε μου οταν βλεπετε ενα σκοτωμενο ζωο ποσο χρονο του αφιερωνετε απο τη σκεψη σας?, κανενας δεν το εχει απαντησει αυτο, ποση ωρα λυπαστε ρε παιδια, το σκεφτεσε 2 ωρες , 2 μερες ποσο?

Ο χρήστης DAP έγραψε:

Προσωπικά ποσώς με ενδιαφέρει για τα 'καημενα τα ζωάκια'.**Με ενδιαφέρει να μη προκληθεί ατύχημα προσπαθώντας να αποφύγω το ζώο **και να μη κάνω ζημιά στ' αυτοκίνητο.

Για το ζωάκι, δεκάρα δε δινω....

Αυτα που τονισα με bolt δεν δικαιολογουν τις απαντησεις σου.

Βλεπεις τι παθαινεις οταν η τεχνολογια σε ξεπερναει.
Το προηγουμενο ποστ το ελεγα προς τον κ.fiestapower (επειδη το ηξερα εγω ,νομιζα οτι το ξερουν ολοι!!!) και οχι προς στα σενα. Κοινως τα'κανα μουσκεμα.

Charmak 66 Έγινες κατανοητός απόλυτα με την διευκρίνηση σου, φυσικά και δεν πρέπει να υποκριθείς, απλά κρίμα που δεν σε αγγίζει το όλο θέμα συναισθηματικά - ίσως σου λείπει λίγη ευαισθησία.

Όσο για το θέμα του σκύλου ή του ανθρώπου, μάλλον θα προσπαθήσω να μοιράσω τον χρόνο μου αν μπορώ να βοηθήσω, και στο κάτω κάτω για τον άνθρωπο όλο και κάποιος καλος χριστιανός (σ.σ. υποκριτής) θα τρέξει να βοηθήσει, οπότε μάλλον θα ασχοληθώ με το ζωάκι.

Όσο για τη **Natasha.n **έκανε μια τολμηρή παρέμβαση στο forum και έθεσε ένα θέμα που ήθελα πολύ καιρό να θέσω... Αν και νομίζω ότι γενικώς τα παιδιά στο φόρουμ αυτό είναι πολύ υψηλού επιπέδου (σε σχέση με την πλειοψηφία των ελληνάρων που κυκλοφορούν στους δρόμους και χτυπούν ενσυνείδητα ζώα) οπότε και συμπεριφέρονται με σεβασμό σε αυτά.

Το μόνο θέμα είναι να αφυπνισθούν κάποιοι μπας και κάνουν κάποια καλή πράξη... Εγώ π.χ. όποτε βρίσκω ένα χτυπημένο ζωάκι το παίρνω στην αυλή και το φροντίζω, εχει συμβεί 4 φορές, τα 3 έχουν πεθάνει στα χέρια μου (η στου κτηνιάτρου μου), το ένα ζει ακόμα. επίσης, όταν βρίσκω χτυπημένες γατούλες κοντά στο σπίτι μου τις μαζεύω από το δρόμο και τις θάβω σε ένα χωράφι για να μην σαπίζουν και πατιούνται στο δρόμο....
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πως δεν ενοχλούνται πολλοί από το θέαμα...

Ο χρήστης DAP έγραψε:

Προσωπικά ποσώς με ενδιαφέρει για τα 'καημενα τα ζωάκια'.**Με ενδιαφέρει να μη προκληθεί ατύχημα προσπαθώντας να αποφύγω το ζώο **και να μη κάνω ζημιά στ' αυτοκίνητο.

Για το ζωάκι, δεκάρα δε δινω....

Αυτα που τονισα με bolt δεν δικαιολογουν τις απαντησεις σου.

Βλεπεις τι παθαινεις οταν η τεχνολογια σε ξεπερναει.
Το προηγουμενο ποστ το ελεγα προς τον κ.fiestapower (επειδη το ηξερα εγω ,νομιζα οτι το ξερουν ολοι!!!) και οχι προς στα σενα. Κοινως τα'κανα μουσκεμα.

Συμβαινουν αυτά!

Αν ειναι πεσμενοι κατω ακινητοι κανενα, θα περιμενω το ΕΚΑΒ δεν ειμαι γιατρος, για πες μας και εσυ τωρα την απαντηση σου στην ερωτηση μου.

Θα καλέσω πρώτα τον κτηνίατρο. Ένα τηλεφώνημα ανάγκης δεν διαρκεί πάνω από 5' και, εκτός αυτού, οι κτηνίατροι δεν κυκλοφορούν με φάρο και σειρήνα...

Επειδή τα πρώτα λεπτά είναι εξαιρετικά κρίσιμα για την επιβιωση του ασθενούς (ο εγκέφαλος είναι εξαιρετικά ευαίσθητος σε πιθανή πιθανή διακοπή της κυκλοφορίας και υποξία) καλύτερα είναι να καλέσεις πρώτα το 166 και να ακολουθήσεις τυχόν συμβουλες που θα σου δώσουν και μετά να ασχοληθείς με το ζωό. Το να πάρεις πρώτα τον κτηνίατρο μου φαίνεται τελείως μα τελείως υπερβολικό και ακατανόητο...

Ο χρήστης fiestapower έγραψε:
(σε σχέση με την πλειοψηφία των ελληνάρων που κυκλοφορούν στους δρόμους και χτυπούν ενσυνείδητα ζώα) οπότε και συμπεριφέρονται με σεβασμό σε αυτά.

Εχεις δει πολλους να κανουν ελιγμο για να πατησουν ενσυνειδητα καποιο ζωο ;
Eχω δει 'κυνηγους' να τυφλωνουν λαγο για να τουφεκισουν στα σιγουρα,αλλα οδηγο που να κανει μανουβρα για να πατησει ζωο,στα 30 χρονια που οδηγω δεν ειδα.

Ο χρήστης natasha.n έγραψε:

Αν ειναι πεσμενοι κατω ακινητοι κανενα, θα περιμενω το ΕΚΑΒ δεν ειμαι γιατρος, για πες μας και εσυ τωρα την απαντηση σου στην ερωτηση μου.

Θα καλέσω πρώτα τον κτηνίατρο. Ένα τηλεφώνημα ανάγκης δεν διαρκεί πάνω από 5' και, εκτός αυτού, οι κτηνίατροι δεν κυκλοφορούν με φάρο και σειρήνα...

Αγαπώ τα ζώα, τα φροντίζω, τα ταϊζω, τα πηγαίνω στο γιατρό, μιλάω μαζί τους αλλά όχι και έτσι! 5 λεπτά είναι τεράστιος χρόνος. Μόνο και μόνο που σκέφτομαι την κατάσταση που αφήνει πίσω του κάποιος που φεύγει, δε μπορώ να καθυστερήσω τόσο. Θα κάνω ό,τι μπορώ για το ζώο, αλλά πρώτα θα βοηθήσω τον άνθρωπο.

Για να ξεκαθαρίσω εξ αρχής τη θέση, μη τυχόν και γίνουν παρανοήσεις, που δεν νομίζω βέβαια.

Αυτή τη δήθεν 'ευαισθησία' του 'ολα έιναι ίδια', 'το γατάκι καμία διαφορά από το παιδάκι', 'κι αυτό την ίδια ψυχούλα έχει', κλπ κλπ, τη βρίσκω να αρμόζει μόνο σε παιδάκια που δεν έχουν τη δυνατότητα να 'τα βγάλουν πέρα' με πιό σοβαρές αναζητήσεις ούτε την ωριμότητα να συνειδητοποιήσουν το νόημα ορισμένων λέξεων όπως 'ευαισθησία'. Εϊναι απλώς η εύκολη απάντηση σε ένα δύσκολο ερώτημα και για μένα δεν υποδηλώνει κάτι πολύ παραπάνω από την ευθυνοφοβία.

Μπροστά στο ζήτημα της ζωής, το πιο εύκολο πράγμα να απαντήσεις είναι 'δεν αγγίζω' και σίγουρα η πιο εύκολη οδός για να νιώσεις δήθεν ευαίσθητος και συνειδητοποιημένος.

Χάρις συζήτησης και ορισμένα 'ερωτήματα'.

Για ποια 'ψυχούλα' του ζώου μιλάμε;
Αυτή την ψυχούλα που θα αφήσει τα αδερφάκια του να λιμοκτονήουν μόνο και μόνο επειδή έχει τη δύναμη να το κάνει τρώγωντας το μερίδιό τους από τη γονικώς παρεχόμενη τροφή τους;
Αυτή την ψυχούλα που θα βασανίσει έως θανάτου οποιδήποτε άλλη ψυχούλε μόνο και μόνο γιατί μπορεί και για κανέναν άλλο ουσιαστικό λόγο (i.e. όχι για να τραφεί);
Αυτή την ψυχούλα που θα 'δολοφονήσει' (κατά τα πρότυπα της ψυχής) τα παιδιά του για να μην το αμφισβητήσουν αργότερα;

Προφανώς και τα παραπάνω μόνο τους 'ευαίσθητους' θα μπορούσαν να απασχολήσουν, γιατί κατά τα άλλα οι απαντήσεις είναι προφανείς. Και μάλλον περιστρέφονται γύρω από το 'ένστικτο'. Και φυσικά δεν χωρούν ποιοτικές αξιολογήσεις.

Γύρω από το αυτό λοιπόν για μένα υπάρχει μια κάποια ποιότική διαφορά μεταξύ του πως ορίζεται η ζωή ενός ζώου και ενός ανθρώπινου ζώου. Αν αυτό δεν μπορείτε να το καταλάβετε από την ίδια τη ζωή των ζώων, τότε αυτό είναι πρόβλημά σας. Τα κακόμοιρα τα ζώα προσπθαούν να σας το δείξουν όποτε μπορούν, αλλά εμείς δεν χαμπαριάζουμε από τέτοια, γιατί είμαστε 'και πολύ ευαίσθητοι'.

Αλήθεια πόσο καλό νομίζετε πως κάνετε σε ένα -βαριά- τραυματισμένο ζώο όταν το βοηθάτε; Πότε θα υποφέρει περισσότερο; Αν το σκοτώνατε βλέποντας το σε αυτήν την κατάσταση, ή όταν του 'χαρίσετε' μια ζωή δυσπραγίας και εξάρτησης;

Αν σώσεις ένα ζώο τι ακριβώς περισσότερο θα καταφέρει στα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του;
Αν σώσεις έναν άνθρωπο;

Επίσης για να μην παρεξηθώ.
Προφανώς και θα λυπηθώ αν σκοτώσω ένα ζώο κατά λάθος (εγώ ή όποιος άλλος), απλώς και μόνο γιατί κι εγώ έχω 'κόμπλεξ ευαισθησίας'.
Πολύ περισσότερο πάντω αν το δω να υποφέρει και να πονάει. Τουλάχιστον εκεί υπάρχει λόγος. Ο πόνος έχει διάρκεια και μέγεθος.

Παρ' ολ' αυτά η σύγκριση του θανάτου ενός ζώου και ενώς ανθρώπινου ζώου έχει αυτόματη απάντηση για μένα.
Κι εγώ με όσα ζώα συμβίωσα τα έθαβα στο τέλος τους και τους έβαζα και μια δραχμή τα τα περάσει ο Χάροντας. Αλλά αυτό μάλλον έχει να κάνει με την δική μου σύνδεση παρά με την αξία του θανάτου τους.

Τέσπα, αν εσείς προτιμάτε να δίνετε φτηνές απαντήσεις και να χαίρεστε ότι είστε και ευαίσθητοι, όπως αγαπάτε.
Απλώς προσωπικά θα ήλπιζα καμιά μέρα να αρχίζουμε να βρίσκουμε τα κότσια να ασχοληθούμε με λιγότερο εύκολες και περισσότερο επιπονες απαντήσεις από αυτές....

ΥΓ Επίσης τα παραπάνως σε καμία περίπτωση δεν συμφωνούνε με το 'στ'@@ μου για τα ζώα δε πανε να ψοφήσουνε εγώ για το αμάξι μου νοιάζομαι'...

Ο χρήστης DAP έγραψε:

(σε σχέση με την πλειοψηφία των ελληνάρων που κυκλοφορούν στους δρόμους και χτυπούν ενσυνείδητα ζώα) οπότε και συμπεριφέρονται με σεβασμό σε αυτά.

Εχεις δει πολλους να κανουν ελιγμο για να πατησουν ενσυνειδητα καποιο ζωο ;
Eχω δει 'κυνηγους' να τυφλωνουν λαγο για να τουφεκισουν στα σιγουρα,αλλα οδηγο που να κανει μανουβρα για να πατησει ζωο,στα 30 χρονια που οδηγω δεν ειδα.

Εχω δει εγω... Εξω απο το σπιτι μου, ασημι Accent. Οδηγος και συνοδηγος γελουσαν, ηταν πολυ τυχεροι που δεν χτυπησαν το πεζοδρομιο. Το γατακι παντως δεν το πετυχαν...

Ο χρήστης natasha.n έγραψε:
Σε πολλές περιπτώσεις, ένα ζώο αφήνει σε κάποιον ή κάποιους, ένα δυσαναπλήρωτο κενό με τον χαμό του.
Σκέψου περιπτώσεις μοναχικών ανθρώπων, ηλικιωμένων, αναπήρων που, το ζωάκι είναι η συντροφιά τους (και όχι μόνον).

Κάτι θέλεις να πεις, αλλά σε χάνω. Συγκρίνεις τη λύπη για το χαμό του ζώου (που είχαμε **αγοράσει **και που αναπληρώνεται με την **αγορά **άλλου), με τη λύπη για το χαμό του παιδιού, του γονιού, του φίλου, του αδελφού;

εδιτ
Θα τολμούσες να πεις σε μάνα που έχασε σε τροχαίο το παιδί της 'κι εμένα μου πάτησε τη γάτα μου αυτοκίνητο'?

Στο 'ποινικό μου μητρώο' έχω το θάνατο ενός γατιού (πήγαινα με 40 σε ένα στενό κι αυτό πήδηξε από μάντρα πάνω στον τροχό μου -κυριολεκτικά- και σκοτώθηκε). Με στεναχώρησε πάρα πολύ. Κοιμήθηκα όμως το βράδυ.
Επίσης έχω κάνει ελιγμό με 170χαω στην Ε.Ο. επειδή πετάχτηκε σκυλί (στην ευθεία της Τρίπολης) και η κοπέλα μου τότε τρόμαξε κι έβγαλε μία κραυγή.
Προσοχή τώρα: την κίνηση κάποιου την είχα αντιληφθεί δέκατα του δευτερολέπτου πριν το ουρλιαχτό της κοπέλας μου και τράβηξα ελαφρά το τιμόνι αριστερά, προκειμένου -αν μπορούσα- να το αποφύγω. Ωστόσο, η φωνή της με τρόμαξε αρκετά καθώς με έκανε να σκεφτώ μήπως ήταν άνθρωπος -μαύρα μεσάνυχτα γαρ. Όλα αυτά ξαναλέω σε δέκατα του δευτερολέπτου. Τελικά έκανα τιμονιά με 160-170 και φρένα (ευτυχώς με ABS). Το σκυλί-κατσίκι (δεν εξακρίβωσα τελικά τι ήταν) σώθηκε. Κι εμείς το ίδιο...
Προσωπικά έβαλα τις φωνές στην κοπέλα μου γιατί η αντίδρασή της μπορούσε να μας σκοτώσει. Τι θέλω να πω;

Ξεκάθαρα. Αν μου τύχει στο δρόμο, η σειρά αξιολόγησης για το τι πρέπει να προστατέψω πρώτον είναι:

1. Εμένα και τους επιβάτες του οχήματός μου.
2. Τον πεζό ΑΝΘΡΩΠΟ.
3. Το αδέσποτο ΖΩΟ.

Οποιαδήποτε άλλη σειρά αξιολόγησης τη θεωρώ είτε υποκριτική, είτε και επικίνδυνη.

Ο χρήστης natasha.n έγραψε:

5 λεπτά είναι τεράστιος χρόνος.

Σε 5', το ΕΚΑΒ ούτως ή άλλως δεν έρχεται.

Θα ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ να έρχεται όμως.

Πίστεψέ με, σε μερικές περιπτώσεις τα 5 λεπτά μπορεί να σώσουν μια ζωη!

Ο χρήστης natasha.n έγραψε:

Θα τολμούσες να πεις σε μάνα που έχασε σε τροχαίο το παιδί της 'κι εμένα μου πάτησε τη γάτα μου αυτοκίνητο'?

Θα τολμούσες να πεις στην φίλη μου που έχασε τον σύντροφό της από καρκίνο, και το σκυλί της ήταν ό,τι την κράτησε από το να μην την μαζεύουν αυτοί με τις άσπρες μπλούζες (και το οποίο, σημειωτέον, τυφλώθηκε από ζάχαρο που προκλήθηκε από τη στενοχώρια του για το χαμό του αφεντικού του), αν πάθει κάτι αυτό το ζωάκι, 'έλα μωρέ! Θα πάρεις άλλο!' ;

Ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Αλλά ποιο από τα δύο σου ακούγεται πιο φριχτό;;;; Και μη μου πεις το δεύτερο... (άλλο η αναισθησία, άλλο ο κρετινισμός)

Ο χρήστης natasha.n έγραψε:

[...] δεν μπαίνεις καν στη διαδικασία να ξεχωρίσεις εάν κάτι λέγεται ή γράφεται από επιπολαιότητα, ανωριμότητα, ελαφρότητα ή, εάν αυτό είναι προϊόν / αποτέλεσμα σκέψης, βιωμάτων, εμπειριών.
[...]
Καθένας κρίνεται από τα γραφόμενά του και, την εν γένει συμπεριφορά του.

Πρίν αρχίσεις να γράφεις για τσουβαλοποιήσεις, Πήτερ Παν και τι με ξενίζει και τί όχι, μάθε να διαβάζεις.

Εγώ έκρινα τα γραφόμενα. Την συγκεκριμένη άποψη περί ευαισθήσίας την κρίνω ανώριμη, επιπόλαια και εύκολη. (και ως εκ τούτου έγραψα ότι τέτοιες απόψεις ΑΡΜΟΖΟΥΝ ΣΕ και τίποτα παραπάνω από αυτό)

Στο παραπάνω quote ελπίζω να καταλαβαίνεις την αντίφαση που πέφτεις.
Ή θα κρίνουμε επί των γραφομένων, ή επί των υποθέσεων που κάνουμε για το 'γιατί' γράφονται.
Εγώ πρφανώς και διάλεξα να κρίνω τα γραφόμενα και τα σχολίασα.
Εσύ προτιμάς μάλλον να κάνεις και τα δύο. Δηλαδή να λες καθένας κρίνεται από τα φγραφόμενα, αλλά και κάτσε και σκέψου τι κρύβεται πίσω από αυτά.

Προσωπικώς ποσώς με ενδιαφέρει για ποιους λόγους τα γράφεις, ποια βιώματα σε οδήγησαν εκεί και οτιδήποτε άλλο.

Εσύ από την άλλη ποσώς ξέρεις τα δικά μου και ποσώς ξέρεις πόσο με ξενίζουν ή όχι.

Σου επαναλαμβάνω με τον πιο απλό τρόπο:

Η άποψη που γράφεις μου φαίνεται εύκολη, φτηνή, ανώριμη, επιπόλαια και ευθυνόφοβη. Στοιχεία που αρμόζουν σε ένα παιδάκι, όπου και θα την αιτιολογούσα λόγω ηλικίας.

Εσύ τι είσαι ούτε που ξέρω ούτε που με ενδιαφέρει.

Ο χρήστης natasha.n έγραψε:

1. Δεν αγοράζονται όλα τα ζώα.

Ναι, αλλά δεν αγοράζεται ΚΑΝΕΝΑΣ άνθρωπος.

Μην αρχίσουμε την αμπελοφιλοσοφία, εννοώ για να αναπληρώσει κενό που άφησε ατύχημα.

Τεσπα, για να το τελειώσω από την πλευρά μου γιατί επαναλαμβανόμαστε, νομίζω ότι συγκρίνεις τα ασύγκριτα! Και το ότι η φίλη σου έχασε το σύντροφό της και κρατήθηκε από το σκύλο, λέει πολλά για την κοινωνία μας...
Και, όσο κι αν σου ακούγεται ψυχρό, το σκυλάκι κάποτε **θα **πάθει κάτι. Δεν ζουν κι 100 χρόνια...