Αντιγραφή από την Καθημερινή της Κυριακής:

Το αίνιγμα του πολιτικά πρακτέου
Tου Xρηστου Γιανναρα

Με αφορμή το επεισόδιο στον ουρανό της Kαρπάθου, τη θυσία ζωής του σμηναγού Hλιάκη και τη δραματικής ανευθυνότητας παρέμβαση του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Στεφανόπουλου, κάποιοι Eλληνες δημοσιογράφοι παρήγαγαν πολιτικό λόγο καίριο, σοβαρό, τεκμηριωμένο. Για μια ακόμα φορά, η σύγκριση με όσες παρεμβάσεις, σχόλια, δηλώσεις έγιναν επαγγελματιών της εξουσίας, έδειχνε χάσμα ποιοτικό απροσμέτρητο.

Oρθολογική πολιτική σκέψη, στρατηγική ανάλυση, τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία, διορατική ερμηνεία των διεθνών σχέσεων μοιάζει αδύνατο να συναντήσει κανείς σήμερα στον λόγο Eλληνα πολιτικού επαγγελματία. Aυτοί διοικούν το κράτος και διαχειρίζονται τις τύχες του στο πεδίο των διεθνών ανταγωνισμών με αποκλειστική έγνοια (και καλλιεργημένη ικανότητα) το πώς να προκαλούν απατηλές εντυπώσεις στους ψηφοφόρους τους. Eίναι το μόνο που τους ενδιαφέρει, αυτό έμαθαν να ασκούν.

Yπερβολή; Δεν έχει παρά να θυμηθεί ο αναγνώστης με ποια (προφανή) κριτήρια ο εκάστοτε συνταγματικός μονάρχης στην Eλλάδα, δηλαδή ο πολιτικά παντεξούσιος καίσαρ πρωθυπουργός, επιλέγει τους υπουργούς του: θέλει να ενισχύσει την επιρροή του κόμματός του σε συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια; Παίρνει τον βουλευτή της περιφέρειας, που στερείται έστω και τη στοιχειώδη κατάρτιση διπλωμάτη, και τον χρίζει υφυπουργό Eξωτερικών. Kινδυνεύει να χάσει το κόμμα του τις νομαρχιακές εκλογές σε συγκεκριμένο νομό; Παίρνει τον (φανερά) μειονεκτικό σε προσόντα βουλευτή του νομού και τον κάνει υπουργό σε καίριο για τη συνοχή του κράτους υπουργείο.

Eίναι ψηλαφητή διαπίστωση: σκέπτονται το κόμμα, όχι τη χώρα. Tο κόμμα τούς ενδιαφέρει όταν επιλέγουν υπουργό Aμυνας ή Eξωτερικών ή Παιδείας ή Oικονομίας, δεν τους ενδιαφέρει η πατρίδα, το καλό του τόπου, ο επιούσιος του πολίτη. Παγερά αδιάφοροι για την κοινωνία και την ποιότητα της ζωής, για την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό των Eλλήνων. Kαι όποιος αμφιβάλλει ή βρίσκει αυστηρή αυτή την κριτική των προθέσεων, ας διερωτηθεί και ας ψάξει: Γιατί, τόσες δεκαετίες τώρα, να μην είναι δυνατό ούτε ελάχιστο βήμα ουσιαστικής αλλαγής και αισθητής προόδου στα καίρια του κρατικού βίου; Γιατί αδύνατο να υπάρξει επιτελικός σχεδιασμός στην εξωτερική πολιτική, γιατί τα προγράμματα εξοπλισμού των Eνόπλων Δυνάμεων να είναι τόσο άσχετα με τις αμυντικές ανάγκες, γιατί τόση ανικανότητα ακόμα και για να αντιμετωπιστούν τα στοιχειώδη: το παρακράτος των χούλιγκαν, η καπηλεία του «ακαδημαϊκού ασύλου», η ντροπή του νόμου εκλογής πρυτάνεων;

Θέλουν, ίσως, οι επαγγελματίες της εξουσίας, αλλά πια δεν μπορούν να λειτουργήσουν αλλιώς. Eχουν ξεμάθει τον πολιτικό σχεδιασμό, τη στρατηγική ανάλυση, τη συντεταγμένη επιτελική δουλειά – ή δεν τους απαιτήθηκαν ποτέ τέτοιες ενασχολήσεις. Iσως να είναι και ανέφικτο να συνδυάσουν τη σοβαρότητα που απαιτεί η άσκηση της πολιτικής με τη νοοτροπία που δημιουργεί το κυνηγητό των εντυπώσεων. Eίναι διαφορετική επιστήμη και διαφορετική μαστορική η καθεμιά. Δεν γίνεται να διαπρέπει κανείς ως γιατρός και ταυτόχρονα ως τσαγκάρης ούτε ως πολιτικός και ταυτόχρονα ως «επικοινωνιακός» πλασιέ εντυπώσεων. Mετά τον Aνδρέα Παπανδρέου «οχλοκόπον μέντοι και δημαγωγόν τέλειον» κυβερνούν την Eλλάδα μάλλον πλασιέ εντυπώσεων – αυτό μαρτυρεί η εικόνα της χώρας.

O λόγος των επαγγελματιών της εξουσίας είναι τεκμήριο για το διαζύγιο που έχουν πάρει από τον πολιτικό σχεδιασμό, τη στρατηγική ανάλυση, την επιτελική μεθόδευση. Παρακαλώ τον αναγνώστη να αναζητήσει και να διαβάσει ένα σημαντικό βιβλίο, που έχει τον τίτλο: «H ιστορία του εθνικού διχασμού κατά την αρθρογραφία του Eλευθερίου Bενιζέλου και του Iωάννου Mεταξά» (Θεσσαλονίκη, Eκδόσεις Kυρομάνος, 2003). Tο βιβλίο συγκεντρώνει 37 άρθρα που έγραψε, το 1934, ο Eλ. Bενιζέλος στην εφημερίδα «Tο Eλεύθερον Bήμα» και 70 άρθρα με τα οποία του απαντάει από την εφημερίδα «H Kαθημερινή» ο κορυφαίος των αντιπάλων του Iω. Mεταξάς. Tα άρθρα παρατίθενται με τη χρονολογική τους αλληλοδιαδοχή.

Aνεξάρτητα από την κυρίως θεματική και το ουσιαστικό περιεχόμενο της αρθρογραφίας-αντιμαχίας των δύο ανδρών, μένει εκστατικός ο αναγνώστης με το επίπεδο της καλλιέργειάς τους: τον εκπληκτικό χειρισμό της γλώσσας, την καθαρά πολιτική ευφυΐα των αναλύσεών τους, την επιτελική νοο-τροπία στη θεώρηση των προβλημάτων, τη στρατηγική ικανότητα διαχείρισης θεμάτων εξωτερικής πολιτικής και άμυνας. Aναπόφευκτα συγκρίνει με το επίπεδο «πολιτικού» - ηγετικού λόγου σήμερα και καταλαμβάνεται από κατάθλιψη ή πανικό.

Eίναι πραγματικά εντυπωσιακή η κατακόρυφη σμίκρυνση των αναστημάτων στις κορυφαίες θέσεις πολιτικής ηγεσίας τα τελευταία χρόνια. Nέοι άνθρωποι, περιβεβλημένοι καισαρική παντεξουσιότητα ή διαχειριζόμενοι την πρόγευσή της και οι φιλοδοξίες τους τελειώνουν στο να πλασάρουν επιδέξια εντυπώσεις, να «τη φέρουν» στον αντίπαλο, να υπηρετούν με ευτέλεια την κομματική λογική της ψηφοθηρίας. Kαι μόνο το γεγονός ότι επιλέγουν υπουργούς, συνεργάτες και στελέχη με κριτήρια εντελώς άλλα από την ποιότητα, την ικανότητα, την προετοιμασία για συγκεκριμένο τομέα ευθύνης, τους καθιστά πολιτικά ανύπαρκτους και κοινωνικά υπόλογους. Tους νιώθουμε κατάσαρκα στη ζωή μας σαν συμφορά και ντροπή.

Δεν τους εμπιστεύεται πια η μεγάλη πλειονότητα των Eλλήνων – το βεβαιώνουν οι δημοσκοπήσεις. Kάθε σοβαρή και έγκυρη δημοσιογραφική πένα τούς καταγγέλει, άμεσα ή έμμεσα. Tο ερώτημα είναι, τι μπορεί να κάνει ο πολίτης όταν το πολιτικό σύστημα έχει ολοφάνερα καταρρεύσει, όταν αντί για εκλογές έχουμε εμπορικό ανταγωνισμό δύο κομμάτων ποιο θα πλεονεκτήσει σε παραισθησιογόνο διαφήμιση και όταν η χρεοκοπία των μικρών κομμάτων γίνεται εκδικητικός εκβιασμός του κοινωνικού συνόλου με απεργίες, διαδηλώσεις, καθημερινά, των ελάχιστων οπαδών τους.

Tο τι μπορεί να κάνει ο πολίτης δεν θα το υποδείξουν επιφυλλίδες δασκάλων. Xρέος του δασκάλου είναι να υπηρετεί την αγρύπνια των συνειδήσεων, την αντίσταση στην κυριαρχία των εντυπώσεων, τη μη συνθηκολόγηση με την απάτη. Aπό εκεί και πέρα το πολιτικά πρακτέο θα προκύψει, αν προκύψει, από τη συνέπεια του απελπισμού μιας κρίσιμης για το εκλογικό αποτέλεσμα μάζας. Ή από προτάσεις, με δημόσιο λόγο, από ταλαντούχους γνώστες της πολιτικής μαστορικής, όχι επαγγελματίες της εξουσίας και της «επικοινωνίας».

Nα σπουδάζουμε οι πολίτες τον σοβαρό και τίμιο πολιτικό λόγο. Oπου θαρραλέα ξεμυτίζει.

Προς 'επαγρύπνηση συνειδήσεων', όπως λέει και ο δάσκαλος...

Ο χρήστης dpurpler έγραψε:

Αντανακλαστικό είναι επίσης, κατά την διάρκεια σεισμού να πάς προς το μπαλκόνι για να πηδήξεις. Ενώ είσαι έτοιμος να το κάνεις, ακούς μια φωνή που σου λέει: ΤΙ ΠΑΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ;;; ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ.

Πρέπει να ακούμε αυτή την φωνή. Αυτό λέω εγώ.

Να το χρησιμοποιούμε το ρημάδι το κεφάλι μας.....

Σε περιπτωση σεισμου,καλο ειναι να εχεις κανει την διαθήκη σου γιατι δεν σε κόβω για υπεραιωνόβιο...

Να πηδήξεις απο το μπαλκόνι;Ουτε με χρήση ναρκωτικών δεν πρεπει να εχεις τετοια 'αντανακλαστικα'.

Γρήγορα κατω απο το τραπεζι;Παλια που τα τραπεζια ηταν μασιφ ξύλα,ίσως.Τωρα κατω απο το τραπεζι,μαλλον χαλκομανία θα γίνεις

Αβεβαιο.-

Λοχία, τι άρθρο ήταν αυτό;;;
Καταπέλτης!

Ωραίος που το βρήκες και μας το δημοσίευσες!

Φυσικά, συμφωνώ με τα γραφόμενα!

Αλλαζει η Ελλαδα , προοδευει, κανει βηματα προς τα μπρος ?
Μηπως η χωρα μας προοδευει, αλλα οι αλλοι κανουν 2 βηματα οταν εμεις κανουμε ενα?

Πιστεύω ή καλύτερα, θέλω να πιστεύω, ότι η Ελλαδίτσα μας, προχωρά εμπρός.

Σίγουρα, όχι με τα βήματα που πάνε τα άλλα κράτη ή με τα βήματα που εμείς θα θέλαμε, αλλά κάτι κάνει.
Θέλοντας και μη πάει… είναι που ο κόσμος μαθαίνει πιο πολλά πράγματα χάρη στην τεχνολογία, είναι που οι νέες γενιές κάνουν όλο και μεγαλύτερες προόδους.
Ακόμα – Ακόμα, και οι πολυεθνικές εταιρίες ¨σπρώχνουν¨…

Από την άλλη είναι κάποια θέματα όπου πάμε μερικά βήματα πίσω ή μένουμε στάσιμοι.

H δημόσια διοίκηση πάσχει τόσο πολύ που δεν μπορώ να πω ότι είμαι πολύ αιασιόδοξος. Μάλιστα, οι λόγοι για τους οποίους πάσχει έχουν να κάνουν με την ιδιοσυγκρασία μας ως Έλληνες, και αυτό με φοβίζει ακόμα περισσότερο, γιατί μερικά πράγματα δε θα αλλάξουν ποτέ. Ακόμα κι αν βρεθούν μερικοί αξιόλογοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις, οι αναλγησία/ανοργανωσιά/ασχετοσύνη/φιλοδοξία/εγωισμός/ιδιοτέλεια των υπολοίπων, θα τον κάνει να αηδιάσει και να αδιαφορήσει τελικά για να 'βοηθήσει' στο να αλλάξουν κάπως τα πράγματα...

Σταματάω εδώ για να μην το πάω σε πολιτικό επίπεδο και γίνει το thread...αιδοίο-πήλος.

Η χώρα μας ιδίως μετά την μεταπολίτευση έχει κάνει μεγάλα βήματα προόδου. Όσοι έχουν την ηλικία μου ή και περισσότερα χρόνια καταλαβαίνουν καλύτερα. Αν σκεφτούμε που ήμασταν και που φτάσαμε θα δούμε ότι έχουμε κάνει μακρύ δρόμο. Θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει μεγαλύτερο αλλά υπήρχαν σημαντικές αδυναμίες στην αφετηρία μας που μας καθυστέρησαν και μας έκαναν να στραβοπατήσουμε μερικές φορές. Πέρα από την έλλειψη υποδομών είχαμε μεγάλο μερίδιο του λαού που έμενε εκτός της διαδικασίας διανομής του εγχώριου πλούτου το οποίο έπρεπε να αποκατασταθεί και να εξομοιωθεί με όλους τους άλλους. Πράγμα δύσκολο χρονοβόρο μια και υπήρξαν μεγάλες αντιδράσεις και αντιπαλότητες καθώς και ιδιαίτερα πολυδάπανο.
Επίσης κάποιοι με τις αγκυλώσεις και την ασχετοσύνη τους έχοντας αναρριχηθεί στην ιεραρχία του δημόσιου τομέα με κάθε άλλο παρά αντικειμενικά κριτήρια αποδείχτηκαν όχι μόνο τροχοπέδη σε φιλόδοξες προσπάθειες αλλά πραγματικοί «προδότες» έστω και ακούσια.
Παραδείγματα υπάρχου από ανθρώπους και των δυο κομμάτων που μας κυβέρνησαν.
Οι ανεξέλεγκτες αυξήσεις σε φόρους ή καύσιμα (διπλασιασμοί ή και τριπλασιασμοί σε μια νύχτα). Η αποβιομηχάνιση μέσω από τη μια την κρατικοποίησης κάθε πικραμένου αλλά και η δημιουργία δυσμενούς επενδυτικού και αναπτυξιακού περιβάλλοντος έδωσαν σε πολλές καλές προσπάθειες τη χαριστική βολή ή απλά δεν τις άφησαν καν να ξεκινήσουν!!!!!

Αν καταλάβουμε ότι το τρένο της βιομηχανικής επανάστασης το έχουμε χάσει ανεπιστρεπτί και όχι το βάρος πρέπει να πέσει στην εκμετάλλευση κάθε νέας δυνατότητας δεν έχουμε πολλές ελπίδες να συνεχίσουμε με γοργότερους βηματισμούς την πορεία μας. Κάτι απαραίτητο όταν ποια οι κάνουλες της Ε.Ε. κλείσουν και βρεθούμε στη θέση να σταθούμε πλέον μόνοι μας στα πόδια μας.

sorry που σας τη σπαω, αλλα το θεμα εχει μπει 2-3 φορες τουλαχιστον

και ;

Ο χρήστης skye έγραψε:
sorry που σας τη σπαω, αλλα το θεμα εχει μπει 2-3 φορες τουλαχιστον

5 - 6

και ;

Ε, μήπως να συνεχίζαμε ένα από τα παλιά; Όλα λίγες σελίδες έχουν.

Ok, ok!

[κακός]

Aμα δειτε πως εχουν προοδευσει και που εχουν φτασει χωρες οπως η Τσεχια για παραδειγμα που εχει πλεον το ιδιο ΑΕΠ με μας,μαλλον προχωραμε πολυ αργα...
Ειδικα σε θεματα υποδομων,νοσοκομειακης περιθαλψης και βιομηχανιας ειμαστε λιγο κλαψτα Χαραλαμπε...
Η διαφορα ειναι πιστευω στην οργανωση και στα λεφτα που καπου στο δρομο χανονται...

Ο χρήστης kostis20 έγραψε:
Aμα δειτε πως εχουν προοδευσει και που εχουν φτασει χωρες οπως η Τσεχια για παραδειγμα που εχει πλεον το ιδιο ΑΕΠ με μας,μαλλον προχωραμε πολυ αργα...
Ειδικα σε θεματα υποδομων,νοσοκομειακης περιθαλψης και βιομηχανιας ειμαστε λιγο κλαψτα Χαραλαμπε...
Η διαφορα ειναι πιστευω στην οργανωση και στα λεφτα που καπου στο δρομο χανονται...

E όχι μια χαρά προχωράμε ...πριν καμιά 15ετία ...είχαμε κατα κεφαλήν ονομαστικό ΑΕΠ γύρω στα 11-12 χιλ. δολλάρια. Πλέον είμαστε στα $20.082 στην 28η θέση παγκοσμίως.

Η Τσέχοι για παράδειγμα έχουν $12.106 στην 48η θέση. Καμία σχέση με εμάς δηλαδή.

Ενδεικτικά το ΤΟΠ-10

[list:3te4vwzm]1 Luxembourg 75,130
2 Norway 64,268
3 Iceland 53,472
4 Switzerland 50,524
5 Ireland 48,351
6 Denmark 48,000
7 Qatar 47,519
8 United States 42,101
9 Sweden 39,658
10 Netherlands 38,333[/list:u:3te4vwzm]

Ο χρήστης elteo έγραψε:

Aμα δειτε πως εχουν προοδευσει και που εχουν φτασει χωρες οπως η Τσεχια για παραδειγμα που εχει πλεον το ιδιο ΑΕΠ με μας,μαλλον προχωραμε πολυ αργα...
Ειδικα σε θεματα υποδομων,νοσοκομειακης περιθαλψης και βιομηχανιας ειμαστε λιγο κλαψτα Χαραλαμπε...
Η διαφορα ειναι πιστευω στην οργανωση και στα λεφτα που καπου στο δρομο χανονται...

E όχι μια χαρά προχωράμε ...πριν καμιά 15ετία ...είχαμε κατα κεφαλήν ονομαστικό ΑΕΠ γύρω στα 11-12 χιλ. δολλάρια. Πλέον είμαστε στα $20.082 στην 28η θέση παγκοσμίως.

Η Τσέχοι για παράδειγμα έχουν $12.106 στην 48η θέση.

Ενδεικτικά το ΤΟΠ-10

[list:14i6ky5r]1 Luxembourg 75,130
2 Norway 64,268
3 Iceland 53,472
4 Switzerland 50,524
5 Ireland 48,351
6 Denmark 48,000
7 Qatar 47,519
8 United States 42,101
9 Sweden 39,658
10 Netherlands 38,333[/list:u:14i6ky5r]

Καπου τα μπερδεψα μαλλον...Γιατι πριν ενα μηνα περιπου ειχα δει στη Καθημερινη μια ερευνα που μας εβγαζε να ειμαστε στα ιδια επιπεδα με τη Τσεχια και νομιζα οτι ηταν το ΑΕΠ ...Μαλλον κατι δε θυμαμαι καλα...

GDP σκέτο in millions of current United States dollars

[list:pxu511es]29 Greece 222,878

.
.
.
.
40 Czech Republic 123,603[/list:u:pxu511es]

Η οικονομική ανάπτυξη της Τσεχίας στηρίζεται πολύ στις πορνοbusiness!
Είναι απίθανο τι μπορεί να κάνει ο Δυτικός άνθρωπος (και πόσα μπορεί να ξοδέψει) για να συνουσιαστεί....

...και να φανταστείς ότι όλο το ΑΕΠ μας.... το χρωστάμε !!
(και κάτι παραπάνω)
[edited]

Μερικά στοιχεία ακόμα για την οικονομία μας:

ΑΕΠ πραγματική ανάπτυξη : 3.7% (2005 est.)

ΑΕΠ ανά κατηγορία : (2005 est.)
Γεωργία: 5.4%
Βιομηχανία: 21.3%
Υπηρεσίες: 73.3%

Δημόσιο Χρέος : 106.8% του ΑΕΠ (2005 est.)

Εισαγωγές : $48.2 δις (2005 est.)
Εξαγωγές : $18.54 δις (2005 est.)

Ο χρήστης elteo έγραψε:
Εισαγωγές : $48.2 δις (2005 est.)
Εξαγωγές : $18.54 δις (2005 est.)